REFERE

TOTAL INORGANIC ARSENIC METABOLITES IN URINE
2. The following parameters of validation were designated: linearity, limit of detection and quantification,
trueness, the day–to-day repeatability and precision
within series in the calibration range.
Original Papers
143
Acknowledgements: The authors thank dr. V. Spěváčková from
The National Institute of Public Health from Prague in Czech
Republic for the arsenic species. Two of them: As (MMA) and
arsenocholine were used in the present work. We would like
to thank Małgorzata Gontarek and Elżbieta Hiler for labora-
G. Raźniewska, M. Trzcinka-Ochocka, A. Gazewski
METODA OZNACZANIA SUMY METABOLITÓW
ARSENU NIEORGANICZNEGO W MOCZU
Streszczenie
W pracy przedstawiono adaptację metody oznaczania
arsenu i jego metabolitów w moczu techniką bezpłomieniowej absorpcyjnej spektrometrii atomowej z użyciem
kuwety grafitowej GF AAS po selektywnej ekstrakcji
rozpuszczalnikiem organicznym. Arsen i jego pochodne metylowe były ekstrahowane z zakwaszonego moczu
z dodatkiem jodku potasu i podfosforynu sodu za pomocą toluenu, następnie reekstrahowane do środowiska
zasadowego. Formy organiczne arsenu, jak arsenobetaina i arsenocholina, obecne w moczu przez spożywanie
„owoców morza”, nie ulegały redukcji do odpowiadających im form jodków i dlatego nie ekstrahowały się do
toluenu.
Precyzja oznaczeń arsenu w zakresie roboczym wynosiła 7,3%. Wiarygodność wyników potwierdzono oznaczeniami sumy metabolitów arsenu nieorganicznego
w moczu w referencyjnym materiale odniesienia Recipe-ClinRep® Urine Control oraz w próbkach kontrolnych moczu o różnych stężeniach całkowitego arsenu
w niemieckim programie badania biegłości The German
External Quality Assessment Scheme (organizowanym
przez Institute for Quality Management in Medicine,
Erlangen/Germany). Uzyskanie certyfikatu w międzynarodowym kontrolnym programie dla oznaczeń metabolitów arsenu nieorganicznego w moczu świadczy o zadowalającym poziomie parametrów walidacyjnych opracowanej metody oraz jej przydatności do oceny narażenia
zawodowego i środowiskowego na arsen nieorganiczny
pod warunkiem wyeliminowania z diety potraw morza
minimum trzy dni przed zbiórką moczu do badań.
Metodę tę wykorzystano do określenia stężeń arsenu w moczu osób zdrowych, dorosłych nienarażonych zawodowo na arsen: średnie stężenie As wynosiło
6,39±4,22 µg/l (5,50±3,68 µg/g kreatyniny) (grupa A);
spożycie potraw morza w ciągu 2 dni przed badaniem
zwiększało ok. 5-krotnie średnie stężenia arsenu do
29,32±7,06 µg/l (21,01±5,03 µg/g kreatyniny) (grupa B)
w porównaniu do 3-dniowej przerwy w konsumpcji ryb
11,05±0,75 µg/l (5,71±0,12 µg/g kreatyniny) (grupa C).
© Copyright by the Polish Society of Toxicology, 2004
Toxy_2_2004.indd 143
tory assistance.
REFERENCES
1. Jakubowski M, Trzcinka-Ochocka M, Raźniewska G. Arsenic
in biological monitoring of occupational and environmental
exposure to metals — determination methods and interpretation of results [in Polish]. Łódź: IMP; 2000. p. 9–20.
2. ACGIH. Threshold Limit Values for Chemical Substances
and Physical Agents and Biological Exposure Indices 2000.
3. Intersectoral Committee for MAC x MAI Values in Work
Environment [in Polish]. Warszawa: CIOP/PIB; 2003.
p. 119.
4. Larsen E. Electrothermal atomic absorption spectrometry
of inorganic and organic arsenic using conventional and
fast furnace programmes. J Anal Atomic Spectrometry
1991;6:375–7.
5. Nixon DE, Mussmann GV, Eckdahl SJ, Moyer TP. Arsenic
analysis II: Rapid separation and quantification of inorganic
arsenic plus metabolites and arsenobetaine from urine. Clin
Chem 1991;37(9):1575–9.
6. Benramdane L, Accominotti M, Vallon JJ. Validated determination of total arsenic species of toxicological interest
(arsenite, arsenate and their metabolites) by atomic absorption spectrometry after separation from dietary arsenic
by liquid extraction: toxicological applications. Analyst 1998;
123:1711–5.
7. Buchet JP, Lauwerys R, Roels H. Comparison of the urinary
excretion of arsenic metabolites after a single oral dose of
sodium arsenite, monomethylarsonate, or dimethylarsinate
in man. Int Arch Occup Eniviron Health 198148:71–9.
8. Hakala E, Pyy L. Assessment of exposure to inorganic arsenic by determining the arsenic species excreted in urine.
Toxicol Lett 1995;77:249–58.
9. Jakubowski M, Trzcinka-Ochocka M, Raźniewska G, Matczak W. Biological monitoring of occupational exposure to
arsenic by determining urinary content of inorganic arsenic
and its methylated metabolites. Int Arch Occup Environ
Health 1998; 71(Suppl ): S21–32.
10. Buchet JP. Comparison of several methods for the determination of arsenic compounds in water and in urine. Their
application for the study of arsenic metabolism and for the
monitoring of workers exposed to arsenic. Int Arch Occup
Environ Health 1980;46:11–29.
Acta Toxicologica 2004;12(2):137 – 144
2005-03-16 13:30:07