G³os Weterana i Rezerwisty - Głos Weterana i Rezerwisty

Transkrypt

G³os Weterana i Rezerwisty - Głos Weterana i Rezerwisty
G³os Weterana i Rezerwisty
www.gwir.pl
były komendant Bieszczadzkiego Oddziału Straży
Granicznej płk H. Czajkowski. Podkreślił Jego
zasługi, prawość i szlachetność w postępowaniu,
koleżeńskość. Takim pozostanie w sercach i pamięci. Kompania honorowa oddała salwę.
Jan Ostrowski
Teodorze nad Twoją mogiłą powiemy skromnie: „Od
nas odszedł dobry człowiek, dobry mąż, kochany
ojciec, wspaniały kolega – Sybirak. Pozostaniesz
w naszej pamięci, naszych sercach i w naszych
modlitwach. Spoczywaj w pokoju”.
Jerzy Bławat
Płk mgr Grzegorz CHODAKOWSKI (15.01.1928-26.05.2009) urodził
się w m. Krynica pow. Hajnówka na
Podlasiu. Powołany w 1949 roku
do służby wojskowej w 34 Pułku
Zmechanizowanym w Słupsku, po
ukończeniu szkoły podoficerskiej został skierowany do szkoły oficerskiej, którą ukończył w 1952
roku w stopniu podporucznika. Służył w 48 Pułku
Lotnictwa Szturmowego (Przasnysz, Inowrocław).
W 1954 roku przeniesiony do Oficerskiej Szkoły
Lotniczej w Dęblinie, następnie do 36 Specjalnego
Pułku Lotniczego w Warszawie. W latach 19601989 służył w Dowództwie 2 Korpusu Obrony
Powietrznej Kraju i podległych mu jednostkach, aż
do przejścia w stan spoczynku. W okresie służby
wojskowej ukończył studia na UMK w Toruniu na
Wydziale Prawa i Administracji. Na emeryturze pracował w Radzie Nadzorczej Bydgoskiej Spółdzielni
Mieszkaniowej i był przewodniczącym Rady Osiedla. Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim
Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi
oraz wieloma medalami resortowymi, pamiątkowymi jednostek wojskowych, spółdzielczości, LOK,
za zasługi dla województwa i Bydgoszczy oraz
wpisem do księgi „Zasłużonych dla Wojsk OPK”.
Do Koła nr 1 ZBŻZiORWP w Bydgoszczy wstąpił
w 1996 roku. Pozostawił żonę Leokadię, córkę
Jolantę i syna Marka. Pochowany z ceremoniałem
wojskowym, przy licznym udziale kolegów wojskowych i współpracowników BSM na cmentarzu przy
ulicy Kcyńskiej w Bydgoszczy.
Mjr Tomasz BUDNIK (19.09.1946
-23.01.2009). Absolwent Oficerskiej
Szkoły Łączności z 1964 roku.
Służbę pełnił w 4 Brygadzie Rakietowej Obrony Powietrznej w Gdyni,
następnie w 21 Dywizjonie Rakietowym OP oraz w Sztabie 4 Brygady na stanowisku
kierownika warsztatów łączności. Ze względu na
stan zdrowia ze służby został zwolniony w 1985
roku. W cywilu założył firmę o profilu technicznym.
Działał w Stowarzyszeniu Sympatyków 21 Dywizjonu Rakietowego OP. Odznaczony Srebrnym
Krzyżem zasługi oraz medalami resortowymi.
Pochowany na cmentarzu w Rumi.
Władysław Żmijewski
Jerzy Kruszyński
Teodor MONGIAŁŁO (1943-29.01.2008).
Wieloletni działacz elbląskiego Oddziału Związku
Sybiraków, prezes trzech kadencji. Urodził się w
m. Płytnica na Grodzieńszczyźnie. W 1952 roku
wywieziony z matką i dwoma braćmi w głąb Kazachstanu. Matka szantażowana przez NKWD w
celu zmuszenia ją do zrzeczenia się obywatelstwa
polskiego nie uległa. W 1956 roku Rodzina została
wysłana do Polski na Ziemie Odzyskane. Nie wolno
było mówić o przeżyciach, sowieckich represjach.
Nie można było reaktywować założonego w 1928
roku Związku Sybiraków. W 1988 roku powtórnie
powołano Związek, także organizowany przez
Teodora Mongiałło w Elblągu. Dzisiaj w 10 kołach
Związek Sybiraków liczy 600 członków. Nadając
w 2003 roku Gimnazjum nr 2 w Elblągu imię
Związku Sybiraków m.in. powiedział: „oddajemy
hołd wszystkim Polakom, którzy zginęli na Syberii.
Oddajemy również głęboki pokłon tym, którzy
przeżyli. Niech nam towarzyszy zawsze sybirackie
przesłanie – umarłym wdzięczna pamięć, żywym
pojednanie”. Mszę celebrował ks. inf. dr Mieczysław
Józewczyk – kapelan elbląskich Sybiraków. Zmarłemu towarzyszyła kompania honorowa WP elbląskiego garnizonu. Poczty sztandarowe: związków
kombatanckich, Gimnazjum nr 2 Elblągu; Rodzina,
Sybiracy, przyjaciele, znajomi. Michał Wołowszczak
żegnając Go w imieniu Sybiraków powiedział także:
Por. Kazimierz KORDEK
(8.07.1922-11.02.2009). Urodził się
w Warszawie, kombatant, walczył
w składzie 14 Samodzielnej Brygadzie Artylerii Przeciwpancernej od
Chełma do Bautzen, gdzie został
ranny od wybuchu miny. Koniec wojny zastał Go
w szpitalu. Długoletni pracownik Huty Stalowa
Wola i Siarkopolu w Tarnobrzegu. Odznaczony
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
oraz wieloma innymi odznaczeniami państwowymi
i resortowymi. W pogrzebie uczestniczyli koledzy
z Koła nr 13 Związku w Tarnobrzegu, pożegnał
Go por. Józef Marczewski – kombatant, członek
ZBŻZiORWP. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Stalowej Woli.
Józef Dąbrowski
Płk dypl. Józef HOMA (4.01.192518.02.2009). Urodził się w Lipniku w
powiecie przeworskim. Przed wojną
ukończył 6 klas szkoły powszechnej,
a w latach 1943/44 uczęszczał do
klasy 7 w ramach tajnego nauczania. 25 kwietnia 1946 roku został powołany do
4 Łużyckiego Pułku Saperów w Poznaniu. Po
krótkotrwałym przeszkoleniu uczestniczył w rozminowaniu kraju m. in. Cytadeli Poznańskiej. Pod
koniec 1946 roku skierowany do Oficerskiej Szkoły
Kwatermistrzostwa Łódź-Zgierz. W wyniku reorganizacji w kwietniu 1948 roku został skierowany do
Oficerskiej Szkoły Piechoty nr 2 w Jeleniej Górze.
Pierwszego maja 1949 roku promowany na stopień
oficerski i wyznaczony na stanowisko dowódcy
plutonu podchorążych. Dowodził: kompanią w
28 Pułku Piechoty w Przemyślu, batalionem w
Technicznej Szkole Wojsk Lotniczych w Zamościu, czołówką przygotowania i przyjęcia lotniska
oraz obiektów dla potrzeb Technicznej Oficerskiej
Szkoły Wojsk Lotniczych w Oleśnicy. W 1966 roku
ukończył Akademię Sztabu Generalnego WP. W
TOSWL pełnił obowiązki: zastępcy komendanta
ds. liniowych, kierownika cyklu, kwatermistrza-zastępcy komendanta TOSWL, a później Centralnego Ośrodka Szkolenia Specjalistów Technicznych
Wojsk Lotniczych. W 1977 roku został przeniesiony
do rezerwy. Jest członkiem założycielem Koła
ZBŻZ przy COSSTWL w Oleśnicy, delegatem na
I, II, III, i V Zjazd Wojewódzki, członkiem Zarządu Wojewódzkiego ZBŻZ II kadencji. Za swoją
działalność w Związku, uhonorowany odznaką
„Zasłużony dla ZBŻZ”, wpisem do księgi honorowej
„Zasłużonych dla ZW ZBŻZiORWP”. Odznaczony
Krzyżem Kawalerskim Orderu Od rodzenia Polski,
Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz wieloma
medalami państwowymi i resortowymi. Pochowany
z honorami wojskowymi na cmentarzu przy ul.
Wileńskiej w Oleśnicy.
Adam Kowalczyk
St. sierż. Kazimierz KUROWSKI
(26.05.1938-04.01.2009). Urodził się
w Puławach. W 1959 roku został
powołany do zasadniczej służby
wojskowej, do 64 Pułku Artylerii
Obrony Przeciwlotniczej w Warszawie, skierowany został na kurs podoficerski. Po
jego ukończeniu przeniesiony do 86 Łużyckiego
Pułku Artylerii OPL. Jednocześnie awansowany
do stopnia kaprala na stanowisko dowódcy działa.
Po odbyciu służby zasadniczej przeniesiony do
rezerwy. Po zwolnieniu z wojska podjął pracę
na Poczcie Polskiej w Warszawie. Brał udział w
ćwiczeniach wojskowych w 1970 roku, po których
został awansowany do stopnia plutonowego. Jako
działacz Ligi Obrony Kraju był odpowiedzialny za
umundurowanie poborowych szkolonych w ramach
LOK, którzy byli wcielani przez WKU Warszawa
Praga-Północ do szkół podoficerskich. Obsługiwał
również strzelnicę sportową służącą do szkolenia
obronnego młodzieży szkół praskich i innych dzielnic
Warszawy (stopnia średniego). W 1981 roku został
członkiem Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych,
Koła nr 54 przy WKU Warszawa Praga-Północ. Od
1983 roku był przez kilka kadencji sekretarz Komisji
Rewizyjnej Koła. Odznaczony wszystkimi medalami
„Za Zasługi dla Obronności Kraju”, złotą odznaką
honorową „Zasłużony dla Warszawy”, brązową,
srebrną i złotą odznaką „Zasłużony Działacz LOK”.
Za działalność Związkową wyróżniony odznaką
honorową „Za Zasługi dla ZBŻZiORWP”, wpisany
do księgi honorowej „Zasłużonych dla Organizacji
Mazowieckiej” i medalem pamiątkowym 20-lecia
ZBŻZiORWP oraz dyplomami z podziękowaniami.
Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie z udziałem wojskowej asysty honorowej.
Członek Koła nr 54.
Leszek Zubiński
Płk mgr Tadeusz SKORUPKA (3.10.19308.01.2009), syn Podkarpacia, służbę wojskową
rozpoczął w 1949 roku jako podchorąży Oficerskiej
Szkoły Piechoty im. T. Kościuszki. Po jej ukończeniu dowodził plutonem w Szkole Prawniczej
w Jeleniej Górze. Po ukończeniu kursu doskonalenia w WSPiech. został wykładowcą taktyki
w Oficerskiej Szkole Radiotechnicznej w Jeleniej
Górze oraz OSP we Wrocławiu. Wyznaczony na
dowódcę batalionu w 5 Dywizji Pancernej. Po
ukończeniu wyższych studiów wojskowych służbę
pełnił w Sztabie 5 Dywizji Pancernej, a następnie
został zastępcą dowódcy 4. Łużyckiej Brygady
Saperów. Służbę zakończył w 1990 roku jako
kierownik Okręgowej Wojskowej Pracowni Badań
Psychologicznych ŚOW. Odznaczony Złotym
Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu
Odrodzenia Polski, medalami resortowymi oraz
odznaką honorową „Zasłużony dla SÓW”. Reprezentował wielokrotnie Wojsko Polskie w strzelaniu z
karabinu wojskowego. Był zamiłowanym myśliwym
i aktywnym uczestnikiem wielu turniejów brydżowych. Spoczął w grobie rodzinnym na cmentarzu
osobowickim we Wrocławiu.
Mieczysław Piotrowicz
Płk Stanisław ZALEWICZ (16.12.193326.01.2009). Urodził się w miejscowości Cumań
w woj. wołyńskim. Służbę wojskową pełnił od
11.11.1952 do 1.09.1959 roku. Ukończył Oficerską
Szkołę Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie. Po
przejściu do rezerwy podjął pracę w Zakładach
Wytwórczych Urządzeń Elektronowych „WAREL
– T 12” w Warszawie. Był długoletnim działaczem
~ Listopad 2009 ~ 25