Konkurencyjna Uczelnia - innowacyjni i otwarci Liderzy biznesu

PROGRAM WYBORCZY
Prof. dr hab. Marian Gorynia
kandydat na rektora Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu
w kadencji 2012-2016
Szanowni Państwo, Koleżanki i Koledzy, Studenci,
W dniu 4 kwietnia 2008 roku zostałem wybrany na stanowisko rektora
Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu w kadencji 2008-2012. Jestem
wdzięczny za ten wyraz zaufania dla mojej osoby oraz zaproponowanego
przeze mnie wówczas programu wyborczego. Chciałbym więc raz jeszcze
podziękować za to zaufanie wszystkim pracownikom i studentom Uniwersytetu
Ekonomicznego w Poznaniu. Mam nadzieję, że nie zawiodłem Państwa. Tak jak
deklarowałem cztery lata temu, pracę na stanowisku rektora traktowałem jako
służbę publiczną - na miarę sił i talentów służyłem Uniwersytetowi
Ekonomicznemu w Poznaniu.
To, że zdecydowałem się na ponowne kandydowanie na stanowisko rektora
Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu wynika z przekonania, że udało się
nam wszystkim w ostatnich latach na rzecz Uczelni zrobić wiele dobrego.
Dziękuję Państwu za to. Dziękuję za wsparcie i zaangażowanie. Dziękuję, że
mogę kolejny raz wystąpić jako kandydat na rektora Uniwersytetu
Ekonomicznego w Poznaniu, czołowej uczelni ekonomicznej w Polsce.
Kompetencje rektora
Po trzech latach pracy na tym stanowisku, a wcześniej sześciu na stanowisku
prorektora i trzech – prodziekana na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu,
mam rozeznanie, co rektor powinien wiedzieć, co potrafić, a jakie postawy
reprezentować. Uważam, że rektor powinien dysponować wiedzą z zakresu:
funkcjonowania systemów nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie,
prowadzenia badań naukowych, kształcenia studentów, przepisów prawa,
zarządzania kapitałem ludzkim i zasobami materialnymi oraz planowania
strategicznego. Rektor powinien umieć: wypracowywać rozwiązania służące
rozwojowi uczelni, współpracować, wykorzystywać potencjał pracowników i
studentów, rozbudzać ich aktywność, entuzjazm i zaangażowanie,
reprezentować uczelnię na zewnątrz. Rektor powinien być: koncyliacyjny,
konsekwentny, otwarty na nowe pomysły, asertywny, empatyczny.
1
Jestem pewien, że moje kompetencje w związku z pracą na stanowisku rektora
Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu w kadencji 2008-2012 zwiększyły
się. To doświadczenie uznaję za szczególnie ważne w czasach silnej presji
konkurencyjnej oraz szybkich zmian w otoczeniu.
STRATEGIA Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu w latach 20092012
W mijającej kadencji Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu rozwijał się w
oparciu o zapisy STRATEGII. Jeszcze jako rektor-elekt przy wsparciu Pana
Rektora Witolda Jurka uruchomiłem prace nad opracowaniem STRATEGII
UCZELNI na kadencję 2008-2012. Dzisiaj wszyscy możemy mieć satysfakcję z
tego, że nasza Uczelnia, jako jedna z pierwszych uczelni publicznych w Polsce z
własnej inicjatywy podjęła wysiłek na rzecz opracowania i wdrażania strategii
rozwoju i stała się liderem w tym zakresie w kraju. Zwracam na to uwagę
chociażby dlatego, że Prawo o szkolnictwie wyższym (nowa ustawa) nakłada na
rektorów obowiązki w zakresie zarządzania strategicznego uczelnią. Zgodnie z
ustawą, to „rektor opracowuje i realizuje strategię rozwoju uczelni uchwalaną
przez organ kolegialny uczelni wskazany w statucie, a uchwała ta może określić
środki na wdrażanie tej strategii, w tym pochodzące z funduszy rozwoju
uczelni”.
Wizja UEP 2016
W naszej STRATEGII zarysowaliśmy wspólnie kierunek rozwoju Uniwersytetu
Ekonomicznego w Poznaniu do 2016 roku. Nasza Uczelnia „jako wiodąca
uczelnia ekonomiczna w Polsce, ... potwierdzi swoją silną pozycję naukową i
dydaktyczną na arenie międzynarodowej. Będzie szeroko rozpoznawalnym i
nowoczesnym uniwersytetem ekonomicznym, który stwarza dogodne warunki
zarówno do prowadzenia badań naukowych, jak i kształcenia studentów.
Priorytet będą miały te badania naukowe oraz kierunki i formy aktywności
edukacyjnej, które umacniają PRESTIŻ Uczelni i dają wysokie szanse
pozyskiwania zdywersyfikowanych źródeł finansowania. Będąc jedną z
najstarszych uczelni ekonomicznych w Polsce, poważaną za wysoką jakość
prowadzonej działalności naukowej i edukacyjnej, Uniwersytet Ekonomiczny w
Poznaniu będzie dążył do wzmocnienia swojej roli opiniotwórczej i doradczej.
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu będzie sprawnie zarządzaną instytucją,
wyznaczającą sobie takie cele, aby w optymalny sposób uwzględnione zostały
potrzeby lokalnej, krajowej i międzynarodowej gospodarki oraz aspiracje jej
pracowników i studentów. Pracownicy będą działać w poczuciu wspólnoty na
rzecz wysokiej pozycji konkurencyjnej Uczelni. Jako kandydat na stanowisko
rektora Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu w kadencji 2012-2016,
potwierdzam tak zapisany kierunek rozwoju, który może stanowić punkt wyjścia
do opracowania strategii po 2012 roku.
2
STRATEGIA UEP 2012+
Uważam, że strategia na co najmniej przyszłą kadencję powinna być
przygotowana najpóźniej w ciągu pierwszego semestru roku akademickiego
2012/2013. Tak, jak przy opracowywaniu STRATEGII UEP na lata 2009-2012,
sądzę, że przy jej projektowaniu powinien być brany pod uwagę kontekst
strategiczny, a więc to, że Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu to wiodąca
uczelnia ekonomiczna w Polsce o uznanej pozycji na rynku naukowym i
edukacyjnym, Uczelnia o długiej tradycji. Jestem zwolennikiem podejścia,
zgodnie z którym przy tworzeniu planów na przyszłość, trzeba przyjmować
założenie, że rozwój Uczelni winien dokonywać się ewolucyjnie i harmonijnie.
Nie chciałbym rozstrzygać w tym miejscu, jakiego okresu powinna dotyczyć
przyszła strategia. Jest mi natomiast bliski pogląd, że plan strategiczny uczelni
powinien wykraczać poza kadencje władz rektorskich. Dzięki takiemu podejściu
wzmacnia się ciągłość rozwoju uczelni. Uważam, że dłuższa perspektywa
planistyczna umożliwia i zachęca do podejmowania ważnych i potrzebnych
działań, które sprzyjają rozwojowi uczelni w dłuższej perspektywie. Bez takiego
spojrzenia, pamiętając o narastającej konkurencji na rynku naukowym i
edukacyjnym, zbyt mocno przywiązani będziemy do „rutynowości”. Nie bez
znaczenia jest to, że opracowania strategiczne przygotowane na szczeblu
centralnym, także mają długi horyzont czasowy. Za przykład podaję projekty
strategii rozwoju szkolnictwa wyższego, które sięgają 2020 roku.
Prace nad strategią Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu po 2012 roku
winny rozpocząć się niezwłocznie po wyborach władz Uczelni na kolejną
kadencję. Oczekuję, że prace analityczno-diagnostyczne, które uważam za
szczególnie ważne w procesie budowania strategii, pozwolą na sformułowanie
właściwych celów strategicznych oraz określenie zbioru uporządkowanych
decyzji i działań dla ich osiągnięcia. Przy określaniu przyszłych celów
strategicznych pod uwagę będą brane: aspiracje pracowników, stan zasobów
Uczelni oraz przewidywane kierunki zmian w otoczeniu.
PRESTIŻ Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
Odnosząc się do aspiracji pracowników, jestem przekonany, że wszystkim nam
zależy na budowaniu PRESTIŻ-u Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu.
Przekonywałem się o tym wielokrotnie, chociażby podczas ubiegłorocznych
spotkań z pracownikami katedr UEP. W myśl zapisów Misji UEP, chcemy, aby
„Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu był uczelnią PRESTIŻ-ową, która
prowadząc badania naukowe istotnie wzbogaca wiedzę z zakresu nauk
ekonomicznych i pokrewnych, a przez kształcenie studentów - przygotowuje na
3
najwyższym poziomie kadry zdolne skutecznie sprostać wyzwaniom współczesnej
gospodarki w kraju i za granicą. Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu jako
znana i szanowana uczelnia ekonomiczna w Polsce... ma zabierać głos
opiniotwórczy i doradczy w istotnych sprawach gospodarczych”. Zgadzamy się
także co do kluczowych wartości, którymi powinniśmy kierować się w
Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. P – prawda, R – rzetelność, E –
elitarność, S – szacunek, T – transparentność, I – innowacyjność, Ż –
życzliwość, to kryteria którymi starałem się kierować przy podejmowaniu
decyzji i działań jako rektor UEP oraz nauczyciel akademicki. Będę tak czynił
nadal.
Zasoby
Myśląc o zasobach Uczelni, szczególne znaczenie przykładam do kapitału
społecznego, który chciałbym, we współdziałaniu z pracownikami i studentami
z determinacją i konsekwencją rozbudowywać. Myślę przede wszystkim o
kształtowaniu dobrych relacji i o kulturze organizacji, na które zwracałem
uwagę i kładłem nacisk w ostatnim czasie.
Studenci Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu to studenci jednej z
najlepszych uczelni ekonomicznych w Polsce. Zależy mi bardzo, aby Uczelnia,
mimo niżu demograficznego, który coraz bardziej jest odczuwalny na rynku
edukacyjnym, przyciągała absolwentów szkół średnich ze względu na
atrakcyjną ofertę studiów i wysoką jakość procesu kształcenia. Tylko wtedy
absolwenci staną się naszymi „ambasadorami” w otoczeniu.
Za szczególnie ważny uznaję rozwój naukowy pracowników będących
nauczycielami akademickimi, który przesądza o możliwościach prowadzenia
badań naukowych oraz świadczenia usług dydaktycznych na wysokim
poziomie. Dorobek naukowy pracowników naszej Uczelni uznaję za znaczący,
czego potwierdzeniem jest dobra pozycja Uczelni w środowisku akademickim.
Ważne i potrzebne dla zachowania tej dobrej pozycji uznaję inicjatywy i
działania sprzyjające uzyskiwaniu przez pracowników tytułów profesorskich
oraz stopni naukowych. W odniesieniu do tych pierwszych działania powinny
być nakierowane na możliwie szybkie tempo uzyskiwania tytułu, natomiast w
wypadku stopni naukowych na podnoszenie jakości rozpraw doktorskich i
habilitacyjnych. Istotne dla rozwoju Uczelni jest także to, aby przedstawiciele
UEP zasiadali w najważniejszych gremiach naukowych. W ostatnich latach
odnotowaliśmy w tym zakresie znaczące sukcesy, trzeba podejmować dalsze
działania w tym względzie.
Istotne znaczenie w kapitale społecznym naszego Uniwersytetu mają
pracownicy niebędący nauczycielami akademickimi. Od jakości „wsparcia”
4
coraz bardziej zależy sukces Uniwersytetu w sferze badań naukowych oraz
dydaktyki. Położenie nacisku na tzw. „profesjonalizację wsparcia” uznaję za
niezbędne. Należy podejmować działania pod kątem zwiększania zasobów
wiedzy i umiejętności pracowników niebędących nauczycielami akademickimi
w ramach istniejących, jak i ewentualnie nowych komórek organizacyjnych.
Zasoby niematerialne mają pierwszoplanowe znaczenie dla rozwoju każdej
uczelni. Nie pierwszoplanowe, a raczej fundamentalne znaczenie mają zasoby
materialne przez które rozumiem środki finansowe oraz bazę lokalową uczelni.
Kondycja finansowa Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu jest dobra. Bazę
lokalową UEP oceniam jako coraz lepszą w sensie jakościowym, a
niewystarczającą pod względem ilościowym. Zwiększenie zasobów lokalowych
o Centrum Edukacyjne Usług Elektronicznych uznaję w takiej sytuacji za
absolutnie konieczne i kontynuuję w tym zakresie intensywne działania.
Otoczenie
Wiele przesłanek wskazuje, że lata 2012-2016 mogą okazać się okresem
niełatwym. Odnoszę to do wszystkich uczelni w Polsce. Aspirując do
stanowiska rektora cztery lata temu, zwracałem uwagę na niż demograficzny,
nasycenie rynku pracy ekonomistami oraz nasilającą się konkurencję ze strony
innych uczelni. Zwracam uwagę na te zagrożenia jeszcze raz dzisiaj, tym
bardziej, że ujawniają się one w warunkach kryzysu ogólnoświatowego.
Mógłbym również wskazać na inne, chociażby wynikające z obniżającego się
poziomu edukacji w Polsce. Chciałbym jednak myśleć o przyszłości naszej
Uczelni przede wszystkim w kategoriach szans i jestem pewien, że nie jest to
tylko myślenie życzeniowe.
Przekładając optymistyczne spojrzenie na język finansowy, za konieczne uznaję
podjęcie działań przeciwstawiających się skutkom zmniejszających się
przychodów. Pierwsze przemyślenia i sugestie co do możliwości podjęcia takich
działań są już czynione. Uważam, że należy w najbliższym czasie je
skonkretyzować, tak, aby mogły być uwzględnione w procesie formułowania
STRATEGII 2012+.
Rozwój Uczelni: nauka, dydaktyka, funkcjonowanie, interesariusze
Jako kandydat na rektora Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu w kadencji
2012-2016 chciałbym wyrazić pogląd na temat rozwoju Uczelni w czterech
obszarach strategicznych: dydaktyki, badań naukowych, funkcjonowania uczelni
oraz współpracy z otoczeniem. Nie zmieniam zdania, że w każdym z tych
obszarów
należy
brać
pod
uwagę
kontekst
międzynarodowy.
5
Umiędzynarodowienie nie jest szczególnie silną stroną Uczelni - wskazują na to
wyniki niektórych rankingów.
Działalność dydaktyczna
Rozwój Uczelni w obszarze dydaktyki powinien odnosić się do kluczowych
elementów procesu kształcenia, którymi są: opracowanie programów nauczania,
rekrutacja studentów oraz realizacja procesu dydaktycznego. W obszarze
dydaktyki istotne znaczenie, z oczywistych względów, mają także wymogi i
wyniki akredytacji.
Nowa ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym nakłada na Uczelnię obowiązek
opracowania nowych programów kształcenia. Chciałbym, aby te nowe
programy nie tylko spełniały warunki ustawowe, lecz także zwiększały
konkurencyjność Uczelni na rynku edukacyjnym w zakresie
wiedzy,
umiejętności oraz kompetencji społecznych na oferowanych kierunkach studiów
I i II stopnia. Liczę, że prace nad programami studiów będą sprzyjały
wzbogaceniu naszej oferty studiów o nowe atrakcyjne kierunki i specjalności,
zarówno w języku polskim, jak i angielskim. W odniesieniu do studiów III
stopnia dostrzegam potrzebę podniesienia jakości studiów doktoranckich.
W obszarze dydaktyki szczególne znaczenie przypisuję dalszemu rozwojowi
studiów podyplomowych oraz szkoleń. To strategicznie ważny segment naszej
oferty studiów, zapewniający bezpośredni styk z biznesem i otoczeniem
instytucjonalnym, a w sensie finansowym – istotne źródło przychodów. Zależy
mi bardzo na zbudowaniu możliwie pełnego i konkurencyjnego „portfela”
studiów podyplomowych i szkoleń oraz sprawnym i skutecznym zarządzaniu
tym portfelem pod kątem generowania przychodów i prestiżu Uczelni.
Pamiętając o niżu demograficznym oraz obniżającym się poziomie absolwentów
szkół średnich, za niezbędne uznaję podjęcie bardziej zdecydowanych działań w
obszarze rekrutacji. Nasza Uczelnia stale podejmuje działania pod kątem
przyciągania absolwentów szkół średnich oraz studiów licencjackich, jednak w
obecnej sytuacji nie są one wystarczające. Uważam, że w możliwie krótkim
czasie po wyborach należy wypracować i wdrożyć doraźny plan działań dla
poprawy wyników zbliżającej się rekrutacji, a uporządkowany i spójny plan
działań i decyzji w odniesieniu do rekrutacji na przyszłe lata powinien zostać
zarysowany w nowej strategii.
W Uczelni realizacja procesu dydaktycznego powinna przebiegać na wysokim
poziomie i przynosić oczekiwane przez nas efekty kształcenia. Jeżeli chcemy
utrzymać bardzo wysoką pozycję w długim okresie i wyróżniać się na rynku
6
pod względem jakości, nie powinniśmy odstępować od tej zasady. Mam
świadomość, że czasami trudno jest utrzymać wysoki poziom procesu
dydaktycznego, na niektóre przyczyny tej sytuacji wskazywałem, ale uważam
jednocześnie, że musimy dążyć do uzyskania maksimum elitarności naszych
studiów.
Działalność naukowa
W obszarze badań naukowych za szczególnie ważne i potrzebne, oprócz
zasygnalizowanej wcześniej kwestii stworzenia warunków dla przyspieszenia
tempa awansów naukowych oraz zwiększania uczestnictwa pracowników w
liczących się gremiach naukowych, uznaję intensyfikację działań pod kątem
realizacji projektów badawczych finansowanych ze środków pozauczelnianych
– na przykład przez rozwój badań we współpracy z biznesem oraz otoczeniem
instytucjonalnym. Rektor i Uczelnia będzie podejmować dalsze działania pod
kątem większego umiędzynarodowienia działalności naukowo-badawczej.
Istotne znaczenie dla jakości badań i pozycji naukowej Uczelni będą miały
działania mające na celu integrację środowiska naukowego W obszarze badań
naukowych, współpracy z zagranicą oraz organizowania konferencji dostrzegam
potrzebę większej profesjonalizacji „wsparcia” nauczycieli akademickich w
zakresie pozyskiwania środków na badania naukowe, nawiązywania i rozwijania
kontaktów międzynarodowych oraz organizowania konferencji, seminariów, a
także spotkań naukowych.
Funkcjonowanie uczelni
Działalność naukowo-badawcza oraz dydaktyczna będzie przynosić oczekiwane
rezultaty tylko w sprawnie zarządzanej, przyjaznej i dobrze wyposażonej
uczelni. W mijającej kadencji wiele działań zmierzało w kierunku podniesienia
sprawności organizacyjnej, unowocześnienia i modernizacji naszego
Uniwersytetu. Wiele udało się zrobić, sporo przedsięwzięć jest w trakcie
realizacji. Na corocznych spotkaniach strategicznych przedstawiano
sprawozdania ilustrujące skalę i efekty tych działań w zakresie zarządzania
nieruchomościami,
majątkiem
ruchomym,
finansami,
zasobami
informatycznymi.
Poprawę sytuacji w zakresie infrastruktury powinna przynieść realizacja
budowy wspomnianego
wcześniej Centrum Edukacyjnego
Usług
Elektronicznych. Liczę, że nasza determinacja w tym zakresie przyniesie
pozytywne skutki.
7
Rozwój dydaktyki oraz badań naukowych wymaga profesjonalnego wsparcia,
odciążającego nauczycieli akademickich od wykonywania czynności
wykraczających poza sferę merytoryczną w obszarze badań i dydaktyki.
Profesjonalizację wsparcia rozumiem także jako wyeliminowanie działań
zbędnych bądź nieefektywnych, a także jako lepsze wspomaganie kadry
zarządzającej przy podejmowaniu decyzji. Mam świadomość złożoności tego
zagadnienia. Za dobry punkt wyjścia w tej kwestii uznaję zdefiniowanie
procesów i działań w Uczelni, a następnie podejmowanie wspólnych,
zespołowych działań, opierających się na doświadczeniu i wzajemnym zaufaniu.
Współpraca z interesariuszami
Rozwinięcie współpracy z interesariuszami traktuję jako jeden z kluczowych
czynników sukcesu Uczelni. Dobrym przykładem takiej współpracy są nasze
relacje z Klubem Partnera Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Celowe
wydaje się powołanie złożonej z przedstawicieli Klubu Partnera, wybitnych
absolwentów Uczelni oraz nauczycieli akademickich wspólnej Rady
Programowej – której zadaniem będzie wypracowywanie kierunków nowych
programów studiów odzwierciedlających zapotrzebowanie przedsiębiorstw i
instytucji sektora publicznego.
Dostrzegam wiele innych możliwych form rozwijającej się współpracy z
interesariuszami. Zależy mi bardzo na pozyskaniu jak najlepszych kandydatów
na studia, na rozwoju współpracy z absolwentami, na intensyfikacji
międzynarodowej wymiany studentów i wykładowców, na pozyskiwaniu
zewnętrznych źródeł finansowania, na współpracy ze szkołami średnimi,
biznesem, otoczeniem instytucjonalnym, na zwiększaniu ogólnopolskiego i
międzynarodowego znaczenia Uniwersytetu nie tylko w sferze naukowodydaktycznej, lecz także opiniotwórczej i doradczej.
Drogie Koleżanki i Koledzy, Drodzy Studenci
Kandydując kolejny raz na stanowisko rektora Uniwersytetu Ekonomicznego w
Poznaniu, pragnę zadeklarować, że w wypadku wyboru mojej osoby, będę tak
jak dotychczas, w poczuciu wspólnoty i szacunku dla pracy zespołowej, z
oddaniem służył Społeczności Uczelni - na miarę swoich sił, zdrowia i talentów
oraz w poczuciu odpowiedzialności za rozwój Uczelni w latach 2008-2016.
8