Polityka leśna Irlandii

Polityka leśna Irlandii
Irlandia często nazywana bywa Zieloną Wyspą. Po łożona jest w strefie klimatu
umiarkowanego ciep łego, o bardzo łagodnych warunkach klimatycznych. Zimy są tutaj
ciepłe, a lata niezbyt upalne.
Republikę Irlandii, której powierzchnia stanowi mniej więcej 1/4 wielkości Polski,
zamieszkuje 3,77 miliona ludzi
Aktualnie zasoby leśne Irlandii stanowią 9,7% jej powierzchni. Jednak jeszcze na
początku XX wieku lasy zajmowa ły zaledwie 1% powierzchni kraju. Tak niski wskaźnik
lesistości był wynikiem rabunkowej polityki leśnej. Przez kilka stuleci lasy były tutaj bardzo
eksploatowane. Nie zwracano uwagi na konieczność wprowadzania na wykarczowanych
terenach nowych odnowień. Drewno wykorzystywano g łównie dla potrzeb przemysłu i
budownictwa. Wielkie połacie lasów wycinano również pod tereny dla hodowli bydła i
owiec.
W XX wieku rozpoczęto d ługofalową akcję przywracania Irlandii utraconych
zasobów leśnych. Dziś, dzięki tym dzia łaniom kraj może się pochwalić 9,7% lesistością i
największym na świecie wskaźnikiem przyrostu terenów leśnych na jednego mieszkańca.
Polityka leśna Irlandii zak łada, że do roku 2030 lesistość wzrośnie do poziomu 17%.
Obecnie struktura zasobów leśnych przedstawia się następująco:
14%
2%
lasy iglaste
lasy liś ciaste
lasy mieszane
84%
34%
w łasność publiczna
w łasność pryw atna
66%
Statystycznie na jednego mieszkańca przypada 0,16 ha lasu, dla porównania w Polsce
wskaźnik ten wynosi 0,24 ha/1 osobę. Pozyskanie drewna kszta łtuje się natomiast na
poziomie 0,1 pozyskania w Polsce.
Mimo bardzo szybkiego przyrostu powierzchni leśnej ekolodzy zarzucają wiele
błędów w zasadach zalesiania gruntów oraz w ogólnej polityce leśnej.
W latach 2000-2005 w Irlandii przybyło 60 000 ha lasów. Niemniej jednak wszystkie
nowo zakładana lasy klasyfikowane są jako lasy produkcyjne i nastawione są na jak
największy i jak największy zysk. Z ca łości zasobów leśnych obszary chronione stanowią
zaledwie 0,9%.
Jednym z błędów wskazywanym przez ekologów jest zastosowanie przy zalesieniach
nasion nie rodzimego pochodzenia. Obecnie korzysta się głównie z nasion drzew iglastych
sprowadzanych z Ameryki Północnej. Może to stanowić poważne zagrożenie dla rodzimych
gatunków Irlandii. Taka polityka powoduje nieodwracalne zawężenie puli genowej
rodzimych gatunków lasotwórczych. Zwraca się także uwagę iż iglaki amerykańskie nie
komponują się odpowiednio z krajobrazem i zalesione w ten sposób obszary są ma ło
atrakcyjne turystycznie i rekreacyjnie.
Za ca łość polityki zalesieniowej odpowiada firma kontrolowana przez państwo –
Coillte. Wprowadza ona lasy na terenach należących do skarbu państwa, jak również
nakłania indywidualnych rolników do zak ładania lasów na słabych gruntach. Rolnik
decydujący się na współpracę otrzymuje sadzonki drzew oraz coroczną pensję za pielęgnację
i zajmowanie się lasem, a po uzyskaniu wieku rębności i pozyskaniu surowca drzewnego
80% zysków wędruje do właściciela gruntów, a 20% otrzymuje firma Collite, z
przeznaczeniem na swoją dzia łalność. Aktulanie bardzo intensywnie przybywa osób
decydujących się na taką wspó łpracę.
Warto zwrócić ponadto uwagę, na akcję, jaką zorganizowa ł Rząd Irlandii dla
uczczenia w 2000 roku końca tysiąclecia. Zaprojektowano sieć 16 „Lasów Milenijnych”
zlokalizowanych w różnych częściach wyspy. W lasach tych posadzono po jednym drzewie
dla każdej Irlandzkiej rodziny. Informacje gdzie dokładnie znajduje się las z drzewem danej
rodziny wysłano indywidualnie pocztą do wszystkich obywateli. Lasy te mają mieć charakter
rekreacyjny i nie dokonywane w nich będzie pozyskanie drewna.
mgr inż. Piotr Gawlik