WINDYKACJA NALEŻNOŚCI OD FIRM AUSTRIACKICH

TAI Press
0708118577701 Rynki Zagraniczne z dnia 2007-08-23
WINDYKACJA NALEŻNOŚCI
OD FIRM AUSTRIACKICH
Decydując się na kontakty handlowe z kontrahentami z innych krajów,
warto zapoznać się z podstawowymi unormowaniami prawnymi obowiązującymi
w kraju naszego partnera, ponieważ może nam to pomóc w zabezpieczeniu
naszych należności i skutecznym ich wyegzekwowaniu.
Pierwsza kwesta to czas przedawnienia roszczeń. W Austrii okres przedawnienia jest zależny od
rodzaju usługi, w kontaktach gospodarczych wynosi trzy lata, w międzynarodowym transporcie
drogowym rok.
Proces windykacji przedsądowej bazuje na wezwaniach do zapłaty, kontakcie telefonicznym oraz
wizycie osobistej, w przypadku braku odzewu ze strony dłużnika.
Jeśli te środki nie przyniosą rezultatów, pozostaje windykacja sądowa. W sprawach z zakresu
praw cywilnego i handlowego, przy roszczeniach przekraczających 4000 euro, pozew musi być
złożony za pośrednictwem adwokata. Z obowiązku takiego zwolnione są roszczenia w postępowaniu nieprocesowym. Dlatego każdy, kogo sprawa mieści się w granicach dopuszczających brak
przymusu adwokackiego, może we własnym zakresie złożyć pozew. Należy pamiętać, że sądy
okręgowe rozstrzygają spory do wartości 10 000 euro.
Do sądu rejonowego składamy wszystkie sprawy, które nie obejmują właściwością sądu okręgowego, niezależnie od wartości spora. Pozwy w sprawach z zakresu prawa cywilnego i handlowego wnoszone do sądu rejonowego składane są za pośrednictwem adwokata.
Zgodnie z prawem austriackim wszczęcie sprawy w postępowaniu upominawczym możliwe jest
tylko w przypadku wartości sporu nieprzekraczającej 30 000 euro. Opłata sądowa wnoszona jest
w momencie składania wniosku o wszczęcie postępowania upominawczego. Honorarium adwokata uzależnione jest od indywidualnych uzgodnień Zazwyczaj zwrot poniesionych kosztów
postępowania sądowego będziemy w stanie odzyskać po uprawomocnieniu się wyroku i ściągnięciu zasądzonej kwoty. Pozew uznaje się za wniesiony, jeżeli sąd go nie oddali lub nie wezwie
nas do jego poprawienia. Nie istnieje możliwość złożenia zażalenia na decyzję sądu w sprawie
odmowy wydania nakazu zapłaty. Sprawa taka automatycznie jest kierowana do właściwego
postępowania. Nie ma obowiązku udowadniania istnienia roszczenia. W przypadku złożenia
przez powoda pozwu niezgodnego ze stanem faktycznym, sąd może mu wymierzyć karę pieniężną. Pozwany ma 14 dni na złożenie sprzeciwu, licząc od daty doręczenia nakazu zapłaty.
W przypadku usprawiedliwionej przeszkody dla złożenia sprzeciwu, pozwany ma prawo zwrócić
się do sądu o przywrócenie terminu dla złożenia sprzeciwu. Jeżeli pozwany nie złoży sprzeciwu
w odpowiednim czasie, powód ma prawo wystąpić do sądu o nadanie klauzuli wykonalności
i skierowanie sprawy do postępowania egzekucyjnego.
Wszczęcie sprawy w postępowaniu zwykłym następuje w przypadku złożenia sprzeciwu
przez pozwanego w postępowaniu upominawczym lub kiedy wartość roszczenia przekracza
30 000 euro. W związku z faktem, że jest to postępowanie procesowe, musimy się liczyć ze wzrostem kosztów wymaganych dla przeprowadzenia sprawy na tym etapie. Zazwyczaj koszty te
zależne są od czasu postępowania oraz liczby rozpraw wymaganych dla uzyskania wyroku. Po
orzeczeniu, jeżeli pozwany nie ureguluje zasądzonej kwoty na podstawie prawomocnego wyroku, zwracamy się do sądu o nadanie klauzuli wykonalności i przenosimy sprawę do komornika.
Jeżeli dłużnik nie ureguluje płatności w terminie, możemy rozważyć złożenie wniosku o wszczęcie postępowania układowego bądź upadłościowego. Prawo austriackie rozróżnia postępowanie
układowe prowadzone według Ustawy o postępowaniu układowym lAusgleichsordnung - AO)
oraz postępowanie upadłościowe prowadzone według Ustawy o postępowaniu upadłościowym
(Konkursordnung - KO).
Z wnioskiem o wszczęcie tego pierwszego występuje dłużnik, który jest zobowiązany do przedstawienia propozycji układowej. Ten rodzaj postępowania ma na celu umożliwienie dłużnikowi
prowadzenia działalności Możliwe jest tutaj częściowe umorzenie długu, jeżeli dłużnik ureguluje 40% wierzytelności w ciągu dwóch lat oraz jeżeli wierzyciele podejmą stosowną uchwałę.
Postępowanie upadłościowe jest wszczynane na wniosek wierzycieli lub dłużnika w przypadku niewypłacalności lub nadmiernego zadłużenia dłużnika. Należy pamiętać o kilku ważnych
zagadnieniach dla wierzycieli. W postępowaniu tym istnieje możliwość wyłączenia składników
majątku, które z mocy prawa nie należą do niego. Poza tym możemy skorzystać z prawa odrębności dotyczącego określonych rzeczy upadłego dłużnika, jeżeli dany przedmiot został zabezpieczony np. zastawem.
Joros/ow OutUaa
Spec/o/is/o ds. wi/idyJcocji zagraniczne/' w Coface Polo/H/
Dziennik
Śr. nakład 10000 egz.
Zasięg ogólnopolski
s. 30