MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL ORGANOWY Johann Sebastian

Transkrypt

MIĘDZYNARODOWY
FESTIWAL ORGANOWY
Johann Sebastian Bach
PROKATEDRA w WARSZAWIE 5.07–23.08.2011
KATEDRA w ŁOWICZU 6.07–24.08.2011
1
MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL ORGANOWY – Johann Sebastian Bach
PROKATEDRA w WARSZAWIE 5.07–23.08.2011
KATEDRA w ŁOWICZU 6.07–24.08.2011
KALENDARZ KONCERTÓW
5 lipca (wtorek), godz. 20.00
Organizator Festiwalu
WTM – rok założenia 1871
6 lipca (środa), godz. 19.30
WARSZAWSKIE TOWARZYSTWO MUZYCZNE im. Stanisława Moniuszki
02-511 Warszawa, ul. Morskie Oko 2
tel./fax 849 68 56, 849 56 51, 849 11 92, e-mail: [email protected]
Prezes WTM – Anna Malewicz-Madey
Dyrektor WTM – Andrzej Mrowiec
Kierownictwo artystyczne Festiwalu – prof. dr hab. Wiktor Łyjak
Sponsorzy Festiwalu:
Łowicka edycja Festiwalu odbywa się pod patronatem honorowym
Jego Ekscelencji Biskupa Prof. dr. hab. Andrzeja Dziuby
Burmistrz Miasta Łowicza
Łowicki Ośrodek Kultury
Zajazd Łowicki
Współpraca z Organizatorem Festiwalu:
Prokatedra Warszawska
Ksiądz Dr Wojciech Bartkowicz – Rektor Seminarium
Ksiądz Prałat Wiesław Kądziela – Rektor Kościoła
Katedra w Łowiczu
Ksiądz Prałat Wiesław Skonieczny – Proboszcz
Patronat medialny
– Prokatedra w Warszawie
Wiktor Łyjak – organy
– Katedra w Łowiczu
Karol Gołębiowski – organy
Marta Misztal-Bloch – organy
Krzysztof Jakowicz – skrzypce
Krzysztof Marosek – organy
2 sierpnia (wtorek), godz. 20.00 – Prokatedra w Warszawie
Paolo Guardiani – organy
3 sierpnia (środa), godz. 19.30 – Katedra w Łowiczu
Marek Kudlicki – organy
Krzysztof Latała – organy
Irena Budryte-Kummer – organy
Radio Victoria w Łowiczu – Ksiądz Piotr Sipak – Dyrektor
Patronat medialny: portal internetowy lowicz24.eu
1
KONCERT INAUGURACYJNY
5 lipca (wtorek), godz. 20.00 – Prokatedra w Warszawie
Wiktor Łyjak – organy
6 lipca (środa), godz. 19.30 – Katedra w Łowiczu
PROGRAM:
# Johann Sebastian Bach (1685–1750)
– Preludium i fuga Es-dur BWV 552
# César Franck (1822–1890)
– Prelude, Fugue et Variation Op. 18
# Johann Christian Rinck (1770–1846)
– Floeten-Concert
Allegro maestoso-Adagio-Rondo (Allegretto)
# Felix Borowski (1872–1956)
– I Sonata
Allegro ma non troppo-Andante-Allegro con fuoco
Wiktor Łyjak ur. 1954 r. w Skierniewicach, studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej
w Warszawie w klasie organów prof. Joachima
Grubicha. Koncertował w kraju (m.in. festiwale:
we Fromborku, w Kamieniu Pomorskim, Koszalinie, Oliwie, w synagodze warszawskiej, gdzie
3 lutego 1994 r. wykonał jedyny recital organowy
w historii tego miejsca) oraz za granicą: w Austrii,
Belgii, Białorusi, Czechach, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Korei Płd., na
Litwie, w Norwegii, Niemczech, Rosji, Słowacji,
Szwajcarii, Szwecji, Turcji, Ukrainie i we Włoszech. Dokonał nagrań
dla Polskiego Radia (m.in. dzieł J. Brahmsa, A. Freyera, utworów
z tabulatur polskich XVI–XVIII w.). Utrwalił swe interpretacje na kilkunastu płytach kompaktowych wydanych w Anglii, Belgii, Korei Płd.
i w Polsce. Jako jedyny polski organista posiada Złotą Płytę (1999 r.)
i Platynową Płytę (obecnie jest to równowartość Podwójnej Platynowej
Płyty) przyznaną w 2000 r. za CD z utworami J.S. Bacha. Jego nagra2
nie CD z utworami Augusta Freyera uznane zostało przez miesięcznik
„Muzyka 21” za płytę miesiąca we wrześniu 2004 roku. Ma w repertuarze wszystkie dzieła organowe J.S. Bacha, J. Brahmsa, A. Freyera,
C. Francka, F. Mendelssohna i W.A. Mozarta, a także wszystkie koncerty
organowe J.F. Haendla i Josefa Haydna.
Jest doktorem nauk humanistycznych Polskiej Akademii Nauk. Habilitację w zakresie wiedzy o sztuce uzyskał na Uniwersytecie Wrocławskim.
Jako profesor wykłada na Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym
Jana Kochanowskiego w Kielcach, gdzie kieruje Zakładem historii, teorii
i edukacji muzycznej. Jest także profesorem w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.
Opublikował ponad sto prac z zakresu dziejów budownictwa organowego
i historii muzyki polskiej, m.in. jest autorem książek: Organy na Mazowszu (I nagroda Generalnego Konserwatora Zabytków 2006), Organy
w kościołach ewangelickich w Królestwie Polskim w latach 1815–1864,
Organy na Mazowszu (tom II) oraz hasła o polskich organach w znanej
encyklopedii Die Musik Geschichte und Gegenwart. Jako ekspert w zakresie zabytków techniki bierze udział w pracach związanych z rekonstrukcjami zabytkowych organów i konsultuje projekty powstających współcześnie instrumentów. Jako rzeczoznawca powoływany przez Wspólnotę
Polską działa także na Białorusi, Litwie i Ukrainie. Dla Telewizji Polonia
zrealizował cykl programów ARS ORGANI, traktujących o dawnych organach w Polsce.
Wiktor Łyjak, związany od lat z Warszawą, był organizatorem letnich
koncertów organowych w kościele Św. Krzyża, a w latach 1976–1983
pełnił tak obowiązki organisty. Od przeszło ćwierćwiecza, jako tytularny organista gra w Kościele Prokatedralnym (Seminaryjnym). Kieruje
Międzynarodowym Festiwalem Organowym „Johann Sebastian Bach”,
organizowanym przez Warszawskie Towarzystwo Muzyczne, gdzie jest
członkiem Zarządu.
3
Karol Gołębiowski – organy
PROGRAM:
– Preludium i fuga h-moll BWV 544
chorał Allein Gott in der Höh’ sei Ehr’ BWV 662
# Louis Vierne (1870–1937)
– Les Cloches de Hinckley
– Meditation
– Toccata b-moll
# Felix Borowski (1872–1956)
– III Sonata d-moll
Allegro con spirito-Intermezzo-Andante-Andante
maestoso/Allegro brillante
Karol Gołębiowski ur. 1954 r. w Warszawie, studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie
(klasa organów prof. Joachima Grubicha), a po uzyskaniu dyplomu z wyróżnieniem kontynuował naukę w Konserwatorium Genewskim (prof. Lionel
Rogg) i Królewskim Konserwatorium
w Brukseli (prof. Hermann Verschraegen), uzyskując najwyższe odznaczenia w swojej specjalności.
Jest laureatem renomowanych międzynarodowych konkursów organowych, w Norymberdze, Brugges, Monachium, Speyer, Rzymie.
Występował we wszystkich krajach europejskich biorąc udział w koncertach na najznakomitszych festiwalach.
W swoim repertuarze ma wszystkie dzieła J. S. Bacha, D. Buxtehudego,
J. P. Sweelincka, W.A. Mozarta, F. Mendelssohna, F. Liszta, J. Brahmsa,
M. Regera i O. Messiaena.
4
Oprócz nagrań dla radiofonii i telewizji, Karol Gołębiowski utrwalił swe
interpretacje na licznych płytach, w tym wszystkie utwory organowe
J.S. Bacha, W.A. Mozarta, J. Brahmsa.
W 2010 r. podjął współpracę z Uniwersytetem Humanistyczno-Przyrodniczym Jana Kochanowskiego w Kielcach, gdzie prowadzi zajęcia gry
organowej w ramach Instytutu Edukacji Muzycznej.
Od 1992 r. jest dyrektorem artystycznym Europejskiego Festiwalu
Organowego, odbywającego się w 14 krajach (ponad 100 koncertów
w 50 miastach). Artysta mieszka na stałe w Belgii.
Marta Misztal-Bloch – organy
PROGRAM:
# Antonio Vivaldi (1678–1741)
Concerto op. IV/6 La Stravaganza
Allegro-Largo-Allegro
# Gottfried August Homilius (1714–1785)
– chorał Schmücke dich, o liebe Seele
– Preludium i fuga c-moll BWV 549
– chorał O Mensch, bewein dein Sünde gross BWV 622
– chorał Christ lag in Todesbanden BWV 625
– chorał Wo soll ich fliehen hin BWV 646
– Partita O Gott, du frommer Gott BWV 767
# Eduardo Torres (1872–1934)
– Elevación
# Francisco Correa de Arauxo (1584–1654)
– Tiento de medio registro de tiple de IV tono
# Warszawska Tabulatura Organowa (XVII w.)
– Toccata in a
5
# Giovanni de Macque (ok.1550–1614)
– Consonanze stravaganti
# Władysław Żeleński (1837–1921)
– Preludium na temat pieśni Święty Boże
Marta Misztal urodziła się w Zakopanem.
Naukę muzyki rozpoczęła w Państwowej
Szkole Muzycznej im. M. Karłowicza (prof.
Lidia Długołęcka) w rodzinnym mieście. Jest
absolwentką zakopiańskiego Państwowego
Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara
i wydziału rzeźby paryskiej Akademii Sztuk
Pięknych (École National Supérieur des
Beaux Arts).
Na początku lat dziewięćdziesiątych wyjechała do Hiszpanii, gdzie mieszka i pracuje.
Ukończyła Conservatorio Profesional de
Música Arturo Soria w Madrycie, w klasie organów prof. Anselma Serny Bustamante oraz Królewskie Wyższe Konserwatorium Muzyczne (Real Conservatorio Superior de Música),
pod kierunkiem prof. Miguela del Barco (dyplom z wyróżnieniem).
Uczestniczyła w licznych kursach mistrzowskich prowadzonych
przez: M. Torrent, L. F. Tagliaviniego, J. C. Zehndera, M. Bouvarda,
L. Ghielmiego, J. Jansena i innych wybitnych mistrzów, była stypendystką na kursach: Internationale Orgelwoche Summer Music Academy
-Leipzig oraz Música en Compostela. Specjalizuje się w dawnej muzyce
hiszpańskiej i włoskiej.
Jest organistką w katolickim Kościele Zakonu Rycerskiego Calatrava
(Iglesia de la Concepción Real de Calatrava) i w niemieckim Kościele
Ewangelicko-Augsburskim w Madrycie.
Koncertuje w Hiszpanii, we Włoszech, we Francji i w Polsce.
6
Krzysztof Jakowicz – skrzypce
Krzysztof Marosek – organy
PROGRAM:
– Preludium i fuga e-moll BWV 548
– III Partita E-dur BWV 1006
Preludio-Loure-Gavotte en Rondeau-Menuett
I-Menuett II-Bourree-Gigue
– chorał Nun komm, der Heiden Heiland BWV 659
– Chaconne z II Partity d-moll BWV 1004
– Toccata i fuga d-moll BWV 565
Krzysztof Jakowicz, wybitny polski
skrzypek, szczególnie ceniony przez Witolda Lutosławskiego, któremu Wielki
Kompozytor powierzył polskie prawykonanie wszystkich swoich utworów skrzypcowych (Łańcuch II, Partita w wersji
z orkiestrą, Subito – ostatnie dzieło mistrza). Zapraszany przez Lutosławskiego,
pod batutą autora wykonywał Jego dzieła
w ważnych centrach muzycznych świata.
Krzysztof Jakowicz ukończył z odznaczeniem studia wiolinistyczne pod kierunkiem takich mistrzów jak prof. Tadeusz
Wroński, Josef Gingold, Eugenia Umińska, Janus Starker, Henryk
Szeryng. Jest laureatem I nagrody Konkursu im. E. Ysay’a w Warszawie
(r. 1959) oraz nagrody specjalnej ufundowanej przez Henryka Szerynga.
Artysta jest wielokrotnie zapraszany do udziału w festiwalach
o światowej renomie takich jak np. Warszawska Jesień, Edynburg Festiwal, Berliner Festpiele, Festiwal w Starym Krakowie, London City
Festival, festiwal w Bregenz, Schleswig-Holstein Festival i wiele innych. Występuje ze sławnymi orkiestrami takimi jak English Chamber
7
Orchestra, Filharmonia Izraelska, Wiener Symphoniker, BBC Scotish,
Orchestre National de France, Filharmonia Narodowa, Sinfonia Varsovia, NOSPR, Filharmonia w Oslo, Orquesta National de Españia,
Polska Orkiestra Kameralna, Orkiestra „Amadeus” i wiele innych.
Współpracuje ze wszystkimi wybitnymi dyrygentami polskimi, a także
z artystami tej miary co Riccardo Chailly, Pinchas Steinberg, Leopold
Hager czy Michael Tabachnik. Przez dwa lata był pierwszym skrzypkiem słynnego kwintetu warszawskiego. Otrzymał wiele wyróżnień
i odznaczeń – nagrody SPAM „Orfeusz” (1986) za najlepsze wykonanie utworu polskiego kompozytora na „Warszawskiej Jesieni” oraz
nagrody krytyków francuskich „Diapazon d’or” (1989) za „Łańcuch
II” W. Lutosławskiego. Nagranie „Partity” W. Lutosławskiego zostało
ukoronowane „Fryderykiem ‘96”. Artysta jest także laureatem nagród
Ministra Kultury i Sztuki oraz Ministra Spraw Zagranicznych za
upowszechnianie Kultury Polskiej za granicą, a także nagrody Związku
Kompozytorów Polskich za wielokrotne wykonania muzyki
współczesnej (w wielu przypadkach jemu dedykowanych). W roku 2002
został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Jest profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina
w Warszawie oraz visiting professor w Soai Uniwersity w Osace (Japonia).
W ciągu swojej kariery dokonał wielu nagrań dla firm polskich
i zagranicznych takich jak EMI, Angel, Le Chant du Monde, Riikonsert, Polskie Nagrania, DUX i inne. W ostatnich latach ukazały się
płyty z Koncertem J. Brahmsa, Sonaty Fauré i C. Francka, miniatury
polskie, utwory Kreislera i Gershwina, a ostatnio III Koncert
G. Bacewicz. Na najnowszej płycie CD Krzysztof Jakowicz prezentuje
15-cie różnych polskich skrzypiec, (od Groblicza do instrumentów
współczesnych) grając 15 różnych kompozycji polskich kompozytorów.
Krzysztof Jakowicz zapraszany jest często do uczestnictwa w pracach
Jury krajowych i zagranicznych konkursów takich jak np. Konkurs
im. N. Paganiniego w Genui, Konkurs im. Tadeusza Wrońskiego,
Konkurs im. H. Wieniawskiego w Poznaniu, Konkurs im. C. Nielsena w Odense (Dania), czy Konkurs im. K. Szymanowskiego w Łodzi.
Artysta jest „skrzypcowym prawnukiem” Henryka Wieniawskiego.
Krzysztof Marosek otrzymał w 1983
roku dyplom ukończenia Akademii
Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie
w klasie organów prof. Józefa Serafina.
W roku 1986 studiował w Letniej
Akademii dla Organistów w Haarlem
(Holandia) pod kierunkiem Daniela
Rotha, Piet Kee, Martina Haselböcka.
Brał udział w wielu międzynarodowych
konkursach i festiwalach organowych
w kraju i za granicą, m.in. w Kamieniu Pomorskim, Leżajsku, Gdańsku,
Słupsku, Poznaniu, a także w Lipsku, Deventer (Holandia), Budapeszcie,
Pradze, St. Albans (Anglia).
Od 1982 roku przez wiele lat razem z instrumentalistami Filharmonii Narodowej w Warszawie współtworzył zespół kameralny dwoje
skrzypiec i basso continuo. Kwartet występował na wielu festiwalach
krajowych i zagranicznych.
Od 1983 roku nawiązał stałą współpracę z Warszawską Operą Kameralną.
Grał recitale solowe, partie organowe basso continuo w operach barokowych, pasjach, oratoriach, kantatach, towarzysząc solistom, chórom,
orkiestrom; m.in. w ramach odbywającego się od wielu lat Festiwalu
Mozartowskiego, Festiwalu Ad hymnos ad cantus Muzyki Staropolskiej
w Zabytkach Warszawy.
W 1988 roku razem z zespołem Warszawskiej Opery Kameralnej wziął
udział w prawykonaniu Pasji Giovaniego Paisiella na Międzynarodowym
Festiwalu MIDEM w Cannes, co było połączone z promocją nagrania
tego dzieła.
Koncertował również na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, a od kilku lat bierze udział w prawykonaniach
przedstawień oper kameralnych XX i XXI wieku (B. Britten, V. Ullmann,
J. Koffler).
Równocześnie występował z wieloma zespołami filharmonicznymi, m.in.
Filharmonii Narodowej, Śląskiej, Łódzkiej, Kaliskiej.
Koncertował i nagrywał w kraju i za granicą z zespołem instrumentów
dawnych Musicae Antiquae Collegium Varsoviense pod kierunkiem
Władysława Kłosiewicza. Dokonał też nagrań solowych, kameralnych,
orkiestrowych, chóralnych.
8
9
Od 1984 roku jest pedagogiem warszawskiej uczelni muzycznej, a w grudniu 2008 roku otrzymał tytuł doktora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka
Chopina w Warszawie.
Paolo Mario Guardiani – organy
PROGRAM:
– Preludium i fuga a-moll BWV 543
Domenico Scarlatti (1685-1757)
– Sonata d-moll K. 517-L. 266
Marco Enrico Bossi (1861-1925)
– Ave Maria op. 104 N° 2
# Pietro Alessandro Yon (1886–1943)
– Humoresque „L’Organo Primitivo”
– Toccatina per flauto dai Dodici Divertimenti per Organo
# César Franck (1822–890)
– Chorał h-moll
# Johann Sebastian Bach
– Adagio z V Konceru na klawesyn BWV 1056
(transkrypcja Paolo M. Guardiani)
– Preludium i fuga in Es-dur BWV 552
Paolo Maria Guardiani, urodzony
w Turynie w 1973 r., jest absolwentem Konserwatorium Giuseppe Verdi w tym mieście, w klasach organów
i kompozycji organowej (prof. Mauro Pappagallo i prof. Guido Donati).
Kształcił się następnie w zakresie gry
organowej w Conservatoire National de
Région di Lione, pod kierunkiem prof.
Louis’a Robilliard’a, gdzie w 1999 r.
10
otrzymał dyplom z najwyższą nagrodą. Ma także dyplomy z muzyki i dyrygentury chóralnej, które uzyskał w 2005 r., w Conservatorio
Giuseppe Verdi w Turynie, gdzie był studentem prof. Sergio Pasteris. Od października 2007 r. posiada Diploma Accademico di II Livello
z zakresu – muzyka organowa (z najwyższym rezultatem). Nadto, w latach 1995–1998 pobierał naukę u znakomitego mistrza gry organowej,
René Saorgin, kierującego katedrą organów w Konserwatorium w Nicei, a od 1996 r. będącego organistą katedry w Montecarlo.
Umiejętności doskonalił na kursach mistrzowskich, w Palencji (Hiszpania, prof. Francis Chapelet) oraz u prof. Ludgera Lohmanna (od 2004
do 2009) i Louis’a Robilliard’a (od 2005 do 2009).
Jest współzałożycielem ASPOR Piemonte (Associazione per lo
Sviluppo del Patrimonio Organistico Regionale), organizacji zrzeszającej
muzyków, w tym organistów.
Paolo M. Guardiani koncertował w Monaco (Montecarlo), w Essen,
Oberhausen, Amburgo (Niemcy), Rozay-en-Brie, Grande-Rivière, leVal, Saint-Raphaël, Aups (Francja), w Warszawie, Jędrzejowie, Radomiu (Polska), Västerås (Szwecja), Gernika (Hiszpania), Wenecii i wielu
ośrodkach we Włoszech. W grudniu 2010 r. wystąpił w centralnej synagodze w Nowym Yorku.
Występuje także z flecistą Piero Bisa, z którym m.in. wziął udział
w International Venice Festival, w weneckim kościele p.w. della Pietà,
w 1998 roku.
W lipcu 2002 r., na festiwalu w Avenches (Szwajcaria), wraz z flecistą realizował partię w operze Tosca Giacomo Pucciniego, wykonywanej przez
Orkiestrę Filharmonii Turyńskiej.
Obecnie występuje w duecie ze skrzypkiem Marco Casazza, z którym
m.in. wziął udział w Międzynarodowym Festiwalu w Saint-Raphaël e di
Aups (Francja).
W latach 1996-2010 był dyrektorem chóru liturgicznego San Filippo
w Turynie, a od 1995 r. jest tytularnym organistą kościoła della Madonna
degli Angeli w tym mieście.
Wykłada w Instytucie Sacro Cuore e Santissimo Natale w Turynie. Uczy
także w szkołach turyńskich: Sacro Cuore i Santissimo Natale.
Od 2005 r. zajmuje się muzyką mikrotonową, a z jego dokonaniami w tym
względzie można zapoznać się na stronie: (www.pymmusic.com).
11
Marek Kudlicki – organy
PROGRAM:
# Hans Leo Hassler (1564–1612)
– Fantasia ut re mi fa sol la
Tablatura organowa Jana z Lublina (około 1540)
– Suita tańców
– Preludium i fuga d-moll BWV 539
Marco Enrico Bossi (1861–1925) w 150 rocznicę urodzin
kompozytora
– Scherzo g-moll op. 49 nr 2
# Ferruccio Benvenuto Busoni (1866–1924)
– Preludium (basso ostinato) i fuga (podwójna na temat chorału) op. 7
# Mieczysław Surzyński (1866–1924)
– Elegia op. 30
Alexandre Guilmant (1837–1911) w setną rocznicę śmierci
kompozytora
– Fuga D-dur
Marek Kudlicki urodził się w Tomaszowie Lubelskim. Po ukończeniu Państwowego Liceum Muzycznego w Lublinie studiował w Państwowej Wyższej
Szkole Muzycznej w Krakowie, w klasie
organów prof. Joachima Grubicha oraz
dyrygentury prof. Krzysztofa Missony.
Studia ukończył z wyróżnieniem. Brał
udział w kursie mistrzowskim w Mechelen (Belgia), prowadzonym przez prof.
Flor Peetersa, wybitnego kontynuatora
tradycji interpretatorskich dzieł organowych Cesara Francka. Dalsze
studia odbywał w Hochschule für Musik und darstellende Kunst
w Wiedniu, w klasie koncertowej prof. Hansa Haselböcka.
12
Marek Kudlicki jest laureatem I nagrody oraz nagrody specjalnej
Ministerstwa Kultury i Sztuki na Ogólnopolskim Konkursie Organowym
w Krakowie (1973).
Koncertuje na całym świecie, występując w recitalach oraz jako solista
z różnymi orkiestrami. Jego trasy koncertowe prowadziły dotychczas do
prawie wszystkich krajow Europy, wielokrotnie do Stanów Zjednoczonych i Kanady (45 tournees), Ameryki Południowej, Afryki Południowej, Australii, Nowej Zelandii, Hong Kongu, Japonii, Korei Południowej,
Singapuru, Malezji i Tajwanu.
Marek Kudlicki występował na znanych międzynarodowych festiwalach
oraz w czołowych ośrodkach muzycznych (Sztokholm, Londyn, Wiedeń,
Sydney, Wellington, Nowy Jork, Minneapolis, Bogota, Buenos Aires
i in.). Swoj kunszt wykonawczy prezentowal w tak renomowanych salach koncertowych, jak Filharmonia Krakowska, Sala Luis Angel Arango
w Bogocie, Cleveland Museum of Art, Roy Thompson Hall w Toronto,
Sejong Cultural Center w Seulu, National Concert Hall w Taipei i in.
Marek Kudlicki jest propagatorem polskiej muzyki organowej, stale włącza do programów swych recitali i nagrań twórczość rodzimych kompozytorów. Prowadził wykłady na temat muzyki polskiej na różnych kontynentach. W dwusetną rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja wystąpił
z uroczystym recitalem w Grace Cathedral w San Francisco.
Dokonal nagrań radiowych m. in. dla Radio Hilversum, Radio New Zealand, Radio Suisse Romande, National Public Radio – U.S.A., South
African Broadcasting Corporation oraz nagrań telewizyjnych. Posiada na
swym koncie liczne nagrania płytowe dokonane w Polsce i Niemczech.
Pełnił funkcję jurora w konkursach organowych.
Repertuar Marka Kudlickiego jest szeroki. Obejmuje on dzieła wszystkich epok, w tym dawną, romantyczną i współczesną polską muzykę
organową. Oprócz dzieł solowych ma w swym repertuarze liczne, rzadko
grywane utwory na organy i orkiestrę. Wykonywał je z różnymi zespołami na całym świecie.
Od wielu lat łączy występy jako organista-wirtuoz z działalnością dyrygencką.
13
Krzysztof Latała – organy
17 sierpnia (środa), godz. 19.30
PROGRAM:
# Eugene Gigout (1814–1925)
– Toccata h-moll
# Tadeusz Machl (1922–2003)
– Etiuda organowa nr 5
César Franck (1822–1890)
– Cantabile
– Fantazja G-dur BWV 572
Tres vitement-Gravement-Lentement
chorał O Mensch bewein dein ünde Gross BWV 622
# Mieczysław Surzyński (1886–1924)
Improwizacje na temat pieśni kościelnej „Świety Boże” op 38
Krzysztof Latała ur. w 1953 r. w Krakowie.
Edukację muzyczną rozpoczął pod kierunkiem
ojca, prof. Władysława Latały. Gry na fortepianie uczył się u prof. Haliny Nieć-Esders
i Ludwika Stefańskiego, a gry organowej
u profesorów Leszka Wernera i Jana Jargonia.
Dyplom Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie uzyskał w 1978 roku. W latach
1979-1980 był stypendystą Rządu Austriackiego w Mozarteum (Salzburg), gdzie studiował
teorię i praktykę wykonawczą muzyki dawnej
u prof. N. Harnoncourta i J. Sonnleitnera.
Uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich kształcąc się u prof. L. Lohmanna,
J. Laukvika, W. Rubsama, E. Koimmana,
A. Gasta, G. Leonharda. W ramach współpracy z Filharmonią Krakowską organizo14
wał w latach 1981–1983 cykle organowe w Arce Pana w Nowej
Hucie. W 1985 r. otrzymał nagrodę specjalną na konkursie
Bachowsko-Haendlowskim w Brugge (Belgia), w ramach Festiwalu Flandryjskiego. W tym samym roku nagrał w Kempen (Niemcy) płytę z utworami organowymi Johanna Sebastiana Bacha.
W 1998 r. dokonał nagrań dla Westdeutsche Rundfunk (Kolonia) na zabytkowych organach w Starym Sączu i Imbramowicach, w 2001 r. nagrał
CD na nowych organach firmy Rieger-Kloss w Krośnie-Turaszówce,
a w 2002 r. kolejną płytę CD, w Sistig (Niemcy).
W jubileuszowym roku (2000) 250 rocznicy śmierci Johanna Sebastiana
Bacha, nagrał w Steinfeld (Niemcy) płytę CD z utworami lipskiego kantora.
W latach 1967–2000 był organistą w krakowskich kościołach i animował
tamtejsze życie muzyczne. W 2001 r. wybrano go do komisji kwalifikacyjnej Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych.
Od 1980 r. prowadzi działalność pedagogiczną, a w latach 1999–2002 był
kierownikiem pierwszego w Polsce Zakładu Muzyki Kościelnej (obecnie
Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej przy Uniwersytecie
Papieskim Jana Pawła II i Akademii Muzycznej w Krakowie). W ramach
europejskiego programu wymiany nauczycieli akademickich prowadził
zajęcia w zakresie gry organowej w Lipsku i w Lubece.
Uczestniczył w pracach jury międzynarodowych konkursów organowych, w Maastricht i dwukrotnie – w Lipsku, a w 2009 r., na Ogólnopolskim Konkursie Młodych Wykonawców w Jaśle.
Krzysztof Latała koncertuje w Europie, USA i w Kanadzie.
15
Irena Budryte-Kummer – organy
24 sierpnia (środa), godz. 19.30
PROGRAM:
Preludium i fuga a-moll BWV 543
aria Schafe können sicher weiden z kantaty Was mir behagt,
ist nur die muntre Jagd BWV 208; opracowanie na organy
Leopoldas Digrys
Koncert a-moll (wg Antonio Vivaldiego 1678–1741)
BWV 593
Allegro-Adagio-Allegro
# Ferenz Liszt (1811–1886)
Consolation Des-dur
(1988 r.) i trzecią w Wilnie na konkursie im. Čiurlionisa (1991 r.). Jako
docent w zakresie gry na organach i na fortepianie wykładała w wileńskim konserwatorium i Akademii Muzycznej w Kownie. Była także organistką kościoła p.w. Św. Kazimierza w Wilnie.
W 1987 r. rozpoczęła działalność koncertową w charakterze organistki i pianistki występując w krajach nadbałtyckich, Republice Czeskiej,
w Niemczech, Anglii i USA. Występowała także z litweskimi orkiestrami
i chórami oraz z ojcem, znanym klarnecistą Algirdasem Budrysem.
W latach 1998–2005 mieszkała w Kirchheim nad rzeką Teck, gdzie uczyła gry fortepianowej i organowej. W 2005 r. przeniosła się do Drezna
i prowadzi klasę fortepianu w Hochschule für Kirchenmusik. Jako organistka występuje regularnie w tamtejszej renomowanej świątyni Frauenkirche.
Irena Budryte zapraszana jest do jury międzynarodowych konkursów
organowych.
Liczne nagrania radiowe i telewizyjne oraz CD świadczą o Jej kunszcie
wykonawczym.
# Alexandre Guilmant (1837–1911)
Finał z Sonaty nr 1 d-moll, op. 42
Irena Renata Budryte, urodzona
w Wilnie, uczyła się w średniej szkole muzycznej im. M. K. Čiurlionisa
i w wileńskiej Akademii Muzycznej,
w klasach organów (prof. L. Digrys)
i fortepianu (V. Vitaite). Studia uzupełniała za granicą, w Rzymie (prof. G. Parodi)
i w Stuttgarcie, będąc stypendystką
DAAD (prof. dr L. Lohmann), wieńcząc
edukację egzaminem koncertowym. Brała udział w kursach mistrzowskich, w klasach Hansa Fagiusa, Lorenzo Ghielmi’ego, Jean’a Boyer’a i Jean’a Guillou.
Zdobyła pierwszą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Organowym w Kijowie
16
17
Organy katedry p.w. Wniebowzięcia NMP w Łowiczu zbudował w latach
1942–1943 Wacław Biernacki z Warszawy jako instrument o dwóch manuałach, klawiaturze nożnej i 30 brzmiących głosach (na dyspozycji 32).
Staraniem Biskupa Józefa Zawitkowskiego, w latach 1988 i 1992 dokonano przebudowy, w wyniku której obiekt otrzymał trzy klawiatury ręczne, a dyspozycję powiększono do 41 głosów. Prace organmistrzowskie
wykonała znana Firma „Jan Zych i Syn” z Wołomina przy konsultacji
Wiktora Łyjaka.
Manuał I
Manuał II
Manuał III
Pedał
(Grand Orgue)
Bourdon 16’
Pryncypał 8’
Szpicflet 8’
Holflet 8’
(Positif)
Flet kryty 8’
Kwintadena 8’
+Krumhorn 8’
Pryncypał 4’
(Recit expressif)
Pryncypał 8’
Flet major 8’
Gamba 8’
Aeolina 8’
Kontrabas 16’
Subbas 16’
+Puzon 16’
Kwintbas 10 2/3’
Salicet 8’
+Trompet 8’
Oktawa 4’
Rurflet 4’
Kwinta 2 2/3’
Mixtura 4x
Dzwony
Flet 4’
+Trompet 4’
Oktawa 2’
Siflet 1’
Cymbel 3x
Picolo 2’
Tercflet 13/5’
Harmonia
aeteria 3x
Tremolo
Vox coelestis 8’
+Obój 8’
Oktawa 4’
Flet minor 4’
Nasard 22/3’
Mixtura 5x
18
Okktawbas 8’
Fletbas 8’
+Basson 8’
Chorałbas 4’
Flet kryty 4’
***
W Prokatedrze ocalały z pożogi wojennej, jako jedyne z nielicznych,
dawne organy warszawskie. Powstały w pracowni Wacława Biernackiego, a ich uroczystego odbioru dokonano 5 listopada 1928 roku. Jest
to instrument w pełni oryginalny gdyż na przestrzeni lat nie dokonano
w nim żadnych zmian czy modernizacji. Typ dyspozycji nawiązuje do organów francuskich.
Manuał I
Manuał II
Manuał III
(Grand Orgue)
Bourdon 16’
Pryncypał 8’
Holflet 8’
Flet dolce 8’
Gedeckt 8’
Gamba 8’
Salicet 8’
Klarnet 8’
+Krumhorn 8’
Kwinta 5 1/3’
Oktawa 4’
Flet 4’
Fugara 4’
Superoktawa 2’
Tercflet 1 3/5’
Mixtura
Tremolo
(Recit expressif)
Gedeckt 16’
Pryncypał 8’
Koncertflet 8’
Bourdon 8’
Kwintaton 8’
Viola 8’
Vox coelestis 8’
Obój (labialny) 8’
Prestant 4’
Flet 4’
Picolo 2’
Tercja 1 3/5’
Pifaro 1’
Kornet 4x
Tremolo
4x
(Positif)
Rorflet 8’
Gemshorn 8’
Aeoline 8’
Vox Angelica 8’
+Vox humana 8’
Trawerso 4’
Cremona 4’
Nasard 2 2/3’
Flautino 2’
Tremolo
19
Pedał
Kontrabas 16’
Subbas 16’
Salicet bas 16’
+Puzon 16’
Oktawbas 8’
Cello 8’
Kwintbas 5 1/3’
Organy Prokatedry Warszawskiej
Organy Katedry Łowickiej

MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL ORGANOWY Johann Sebastian

Transkrypt

Podobne dokumenty

Gazeta Wyborcza pisze o nas

bach festiwal świdnica 2014 - XVIII Festiwal Bachowski Świdnica