List pasterski Jego Ekscelencji Arcybiskupa Edwarda Ozorowskiego

List pasterski Jego Ekscelencji Arcybiskupa Edwarda Ozorowskiego
List pasterski Jego Ekscelencji
Arcybiskupa Edwarda Ozorowskiego, Metropolity Białostockiego
na pierwszą niedzielę adwentu 2011
KOŚCIÓŁ JEST NASZYM DOMEM
Umiłowani w Chrystusie Panu!
W
pierwszą niedzielę adwentu rozpoczynamy nowy rok duszpasterski. Jego hasłem są słowa: „KościÃłł jest naszym domem―. MÃłwią one o tym, czym jest
KościÃłł, co ma do spełnienia w świecie i jakie wymagania stawia swoim członkom.
1. Czym jest KościÃłł?
Dom w Biblii jest obrazem Kościoła (1 Tm 3,15), obok takich porÃłwnań, jak: budowla Boża (1 Kor 3,9), mieszkanie Boga w Duchu (Ef 2,22), przybytek Boga z ludźmi (Ap 21,3), świątynia Boga (1 Kor 3,16). Dom ten zbudowany jest na fundamencie apostołÃłw (Ef 2,20), a jego kamieniem węgielnym jest Jezus Chrystus (Ef 2,20). Chrystus zbudował KościÃłł na skale, ktÃłrą jest Piotr Apostoł (Mt 16,18) i zapewnił, że tego Kościoła nie przemogą bramy piekielne (Mt 16,18). Będzie on trwał aż do skończenia świata.
Ze stwierdzeń tych wynika, że jest tylko jeden
KościÃłł – ten, ktÃłry od Chrystusa pochodzi i do Chrystusa należy. Chrystus jest w nim kamieniem węgielnym. Fundamentem Kościoła są apostołowie, pośrÃłd ktÃłrych pierwsze miejsce zajmuje Piotr Apostoł, cieszący się pierwszeństwem władzy rządzenia i nauczania. Apostolskość Kościoła przejawia się w ciągłości władzy i nauki apostolskiej. Jedną i drugą apostołowie otrzymali od Chrystusa i przekazali ją swoim następcom, reprezentowanym przez kolegium biskupie.
Obraz domu wskazuje na widzialność Kościoła. Można go zobaczyć i powiedzieć, gdzie on jest naprawdę. KościÃłł jest tam, gdzie istnieje sukcesja apostolska, gdzie ludzie żyją życiem, przekazywanym im przez Chrystusa i kierują się
otrzymaną od Niego Ewangelią. Dom ten jest mieszkaniem TrÃłjcy Przenajświętszej. Są w nim: Jezus Chrystus, Maryja Wniebowzięta, Święci w
niebie, dusze w czyśćcu cierpiące, i wierni na ziemi. Wszyscy w nim są ściśle ze sobą złączeni, że tworzą jedno Ciało Chrystusowe, ożywiane przez Ducha Świętego.
2. Co KościÃłł ma do uczynienia w świecie?
KościÃłł nie utożsamia się ze światem ani też nie jest jego wrogiem. KościÃłł żyje w świecie i stara się w nim pełnić swoje posłannictwo. Zmierza On „ku jednemu tylko, a mianowicie, by pod kierownictwem Ducha Świętego Pocieszyciela prowadzić dalej dzieło samego Chrystusa, ktÃłry przyszedł na świat, aby dać świadectwo prawdzie, żeby zbawiać, a nie http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 7 March, 2017, 22:56
sądzić, żeby służyć, a nie żeby Jemu służono― (KDK 3). Jako dom,
KościÃłł ma swoje miejsce w świecie. Nie może on schodzić do podziemia ani ukrywać się w zakrystii. W systemach ateistycznych zabraniano Kościołowi ujawniać się na zewnątrz. A dziś islamiści zabijają chrześcijan. W każdym natomiast cywilizowanym kraju winna być szanowana wolność religijna. Daje ona prawo do posiadania własnych świątyń, umieszczania znakÃłw religijnych w miejscach publicznych i do zgromadzeń kościelnych w przestrzeni świeckiej. Wolność i tolerancja są prawem większości i mniejszości. Nie muszą się one wzajemnie zwalczać.
KościÃłł
jako dom w świecie nie potrzebuje zamykać swoich okien i drzwi. Odwrotnie On je otwiera i zaprasza do siebie. Wie bowiem, że posiada w sobie skarby, ktÃłrymi może obdarować wszystkich ludzi. Są to Chrystusowe
środki zbawienia: światło prawdy i łaska sakramentÃłw świętych. Każdy człowiek tęskni za Bogiem i chce z Nim być na zawsze. Jedyną jednak drogą do Ojca jest Jezus Chrystus. On jest w Kościele. W ten sposÃłb droga do Boga prowadzi przez KościÃłł. Jest On wszędzie tam, gdzie realizuje się zbawienie.
3. Jakie wymagania stawia KościÃłł swoim wiernym?
Widzenie Kościoła jako domu pozwala człowiekowi odpowiednio kształtować
swoją religijność. Przede wszystkim, będąc człowiekiem Kościoła jest on
domownikiem Boga i wspÃłłobywatelem świętych (Ef 2,19). Żyje on wśrÃłd swoich, z ktÃłrymi zaciąga więzy przyjaźni. Tam, gdzie chrześcijanie kłÃłcą się ze sobą lub wręcz nienawidzą się wzajemnie, tam umniejsza się KościÃłł. W domu mieszkają domownicy, a nie przybysze lub obcy. Dom nie jest hotelem. KościÃłł jest domem i domem być powinien.
Wszyscy, ktÃłrzy złośliwie krytykują KościÃłł i rzucają kamieniami w ludzi Kościoła, nie są jego domownikami. Nawet jeśli przez chrzest i bierzmowanie mają prawo do Kościoła - domu, to przez swoje niecne zachowanie sprzeniewierzają się temu prawu. Ich godność domownikÃłw Boga zostaje zeszpecona przez ich wykroczenia moralne. Trzeba na to ciągle zwracać uwagę, aby wiara nie uległa zobojętnieniu.
Domownik – to człowiek, ktÃłry czuje się odpowiedzialny za dom, w ktÃłrym mieszka. W Polsce tę odpowiedzialność zrzuca się zwykle na biskupÃłw i księży. Ich to poddaje się surowej krytyce i obwinia się za wszystko, co złe dzieje się w życiu społecznym. A tymczasem z chrztu i bierzmowania rodzi się odpowiedzialność za KościÃłł. Ochrzczeni i bierzmowani są pełnoprawnymi obywatelami Kościoła, dziećmi Bożymi, powołanymi do szerzenia krÃłlestwa niebieskiego w świecie. Jest to godność zobowiązująca, dar wymagający przyjęcia i odwzajemnienia.
Dar ten jest ukierunkowany na wieczność. Przed swoim odejściem z tego świata, Jezus pocieszał uczniÃłw tymi słowami: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele (‌) idę przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtÃłrnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie ja jestem― (J 14,1-3). Chociaż KościÃłł nie jest ostatecznym domem człowieka, to jednak
jest przedsionkiem do niebieskiego domu. Już tu na ziemi można mieć przedsmak krÃłlestwa Bożego, ktÃłre jest sprawiedliwością, pokojem i weselem w Duchu Świętym (Rz 14,17).
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 7 March, 2017, 22:56
Nie bądźmy smutni! Droga do szczęścia prowadzi przez KościÃłł. Nie bądźmy obojętni na KościÃłł Chrystusowy! Kto wyzna Chrystusa przed ludźmi, tego i On wyzna wobec aniołÃłw Bożych (Łk 12,8). Wasza wiara jest waszą mocą, ktÃłrej boją się nieprzyjaciele w piekle i na ziemi. „Zbliżając się do Tego, ktÃłry jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i
drogocennym, wy rÃłwnież, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa― (1 P 2,4). Amen.
Abp Edward Ozorowski
Metropolita Białostocki
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 7 March, 2017, 22:56