Biuletyn informacyjny – nr 4/2014

I Ty możesz mieć super
dziecko !
DWULATEK
Dwulatek jest zdolny do bardzo
silnych emocji. Ma potrzebę
niezależności, ale nie umie jeszcze
unikać kłopotów.
Potrafi okazać uczucia : zadowolenie,
czułość, a także zazdrość i gniew. Z
radości
i rozbawienia w
jednej chwili może przejść do złości i
krzyku. Oba te stany objawiają się
bardzo gwałtownie i są trudne do
przewidzenia. Na tym etapie
stabilizuje się charakter
i
ujawnia temperament dziecka.
Wyraźnie widać, czy jest śmiałe,
wstydliwe, żywe czy spokojne.
Nasz malec odkrywa otoczenie na
swój własny sposób. Poznaje świat
wszystkimi zmysłami: dotyka, ogląda,
smakuje, słucha, wącha. W tym czasie
także intensywnie uczy się mówić,
bardzo chętnie bawi się nowymi
słowami, tworząc zaskakujące
kombinacje sylab.
Uczy się już czystości, zaczyna
sygnalizować swoje potrzeby
fizjologiczne. Robi wiele aby się
podobać i postępować właściwie.
Lubi przebywać w towarzystwie
rówieśników.
Głupstwa popełnia nie z przekory,
lecz z niewiedzy. Pamiętajmy jednak,
że błędów nie popełnia tylko ten, kto
nic nie robi. Dwulatek ma wiele
energii, a jeszcze więcej wyobraźni.
Uwielbia być samodzielny we
wszystkim, co go dotyczy. Podejmuje
pierwsze decyzje. Bywa czarujący i
posłuszny, a chwilę potem uparty i
zarozumiały. Nie potrafi jeszcze
negocjować i cierpliwie czekać.
Dwuletnie dziecko wymaga przede
wszystkim cierpliwości. Pomóżmy
mu zrozumieć jego uczucia.
Upewnijmy się , że rozumie, czego od
niego oczekujemy. Starajmy się, aby
nasze polecenia były dla niego
zrozumiałe, ustalajmy wyraźne
granice. To da dziecku poczucie
bezpieczeństwa.
Oferując dwulatkowi wybór,
unikniemy w dużej mierze sytuacji
konfliktowych i pozwolimy mu wyjść
z nich obronną ręką. Tym samym
zapewnimy mu niezbędne w tym
poczucie niezależności.
TRZYLATEK
Niezależność – oto najważniejsza
cecha trzylatka!
Trzylatek jest skupiony na sobie i
buntuje się, gdy otoczenie nie
podziela jego punktu widzenia.
Zdecydowanie rzadziej tyranizuje
domowników, zaczyna uczyć się
cierpliwości. Nie stawia żądań, potrafi
o cos poprosić.
Histeria dwulatka zmienia się u
trzylatka w długotrwałe marudzenie –
cichsze, lecz niekoniecznie łatwiejsze
do zniesienia. Skutki działań są dla
niego o wiele szybciej rozpoznawalne.
Dziecko zaczyna rozumieć, że złe
zachowanie może mieć przykre
następstwa.
Trzylatek chętnie uczestniczy w życiu
rodziny i potrafi dostosować się do
ustalonego rytmu dnia. Nauczymy go
więc pomagać w prostych pracach
domowych i doceńmy ten wysiłek.
Dziecko pragnie sprawiać nam
przyjemność i być pomocne.
Trzyletnie dziecko reguły potrafi się
samodzielnie lub z niewielką pomocą
rozebrać. Zaczyna się tez chętniej
samo ubierać. Najbardziej lubi się
bawić. Pojawia się pytanie: „Co to?”
Większość maluchów nie budzi się już
w nocy i uwielbia się kąpać. Wiele
dzieci ssie jeszcze palec lub smoczek.
W tym wieku może pojawić się strach
przed ciemnością i lęki wobec obcych
osób.
Trzyletnie dziecko szybko
zapamiętuje wszystko, co widzi i
słyszy. Często potrafi recytować z
pamięci duże fragmenty bajek
czytanych na dobranoc. Bardzo ważne
są dla niego „wieczorne rytuały”.