Kasarova we francuskim repertuarze

Kasarova we francuskim repertuarze
Bułgarski mezzosopran Vasselina Kasarowa rozpoczęła karierę jako Rozyna w Cyruliku sewilskim
na scenie Opery Narodowej w Sofii. Kilka miesięcy później zdobywa pierwszą nagrodę na
konkursie Neue Stimmen w Gütersloh w Niemczech, co okazuje się początkiem jej błyskotliwej
międzynarodowej kariery. W ciągu zaledwie pięciu lat wystąpiła na najbardziej liczących się
scenach i festiwalach operowych, wszędzie zbierając w pełni zasłużone brawa i entuzjastyczne
1
recenzje. Trudno się temu dziwić bo dysponuje wyjątkowo pięknym, głęboko osadzonym,
mezzosopranem o fascynującej złocistej barwie i miękkim zmysłowym brzmieniu. Ponadto ma
świetną technikę co pozwala jej na bezproblemowe pokonywanie wszelkich trudności wokalnych
śpiewanych partii. Najpełniej można to docenić w pełnych blasku i naturalnego wdzięku
koloraturach śpiewanych z wielką precyzją i swobodą. Stale rozbudowywany repertuar Kasarowej
obejmuje już dzieła Mozarta, Belliniego, Donizettiego, Masseneta. Jej małą specjalnością są tzw.
partie „spodenkowe”: Romeo w I Capuleti e i Montecchi Belliniego, Cherubin w Weselu Figara
Mozarta, Orfeo w Orfeo ed Euridice Glucka, tytułowy Rinaldo w operze Händla,
Równie bogata, jak dorobek sceniczny, jest dyskografia Kasarowej licząca już dziewięć pozycji,
w tym trzy kompletne nagrania operowe: I Capuleti e i Montecchi Belliniego, La Favorite
Donizettiego, Werther Masseneta. Omawiana płyta zamyka pierwszą dziesiątkę. Jej zawartość
stanowią tak dobrane arie by mogła w pełni zaprezentować nie tylko walory swojego głosu,
ale również ogromną muzykalność i wrażliwość. Artystka wyraziście i z pełnym przekonaniem
kreuje obraz swoich bohaterek obdarzając je pełnym bagażem właściwej ekspresji i emocji oraz
własną osobowością.
Podziwianie wspaniałego brzmienia głosu i wokalnego kunsztu Kasarowej zaczynamy od arii
pazia Urbana Non, vous n’avez jamais, je gage z II aktu Hugonotów Meyerbeera, w której
daje świadectwo swobodnego operowania barwą i prowadzenia frazy. Potwierdza to zresztą w
arii Fides Donnez, donnez pour une pauvre âme z IV aktu Proroka tego samego kompozytora,
tutaj zachwyca również delikatnym naturalnym vibrato i zróżnicowaną dynamiką. Znakomicie
brzmiące piana możemy podziwiać w wielkiej dramatycznej arii tytułowej Sapho Où suis-je; Ô
ma lyre immortelle, z opery Gounoda zaśpiewanej z poczuciem wielkiej dramatycznej rezygnacji.
Szkoda tylko, że nie zdecydowała się na bardziej porywający i przekonywujący finał.
Pożegnalną, pełną bólu, arię królowej Dydony Je vais mourir; Adieu fière cité z V aktu Trojan
Berlioza przeciwstawiono dziewczęcej subtelności tytułowej Mignon, aria Connais - tu le pays
z opery Thomasa. Te kreacje przekonują, że Kasarowa nie tylko śpiewa, ona po prostu jest
nieszczęśliwą Dydoną i dziewczęcą Mignon. Podobnie jak emanującą zmysłowym czarem dumną
Dalilą, z opery Saint-Saënsa, aria Amur, viens aider ma faiblesse z II aktu. Tutaj w jej śpiewie
odnajdujemy ogromne pokłady pasji i emocjonalnego żaru, takiej Dalili żaden Samson nie jest się
w stanie oprzeć. Tak jak słuchaczowi trudno jest się oprzeć urokowi Chimeny z Cyda Masseneta
i Margared z Le Roi d’ys Lalo, czy wcześniej Marii, księżnej Gonzaga, z zupełnie zapomnianej
opery Cinq-Mars i arii Stefano z Romea i Julii Gounoda.
Solistce towarzyszy znakomita orkiestra Müncher Rundfunkorchester pod wytrawną batutą
Frédéric Chaslina.
W sumie płyta, której słucha się ze szczerą satysfakcją!
2