Pismo Parafii Św. Jana Kantego w Poznaniu

Transkrypt

Pismo Parafii Św. Jana Kantego w Poznaniu
nr 1/94/marzec 2011
Pismo Parafii Św. Jana Kantego w Poznaniu
Komentarz do niedzielnej Liturgii Słowa
Nie stawiajcie tu namiotów
Liturgia Słowa drugiej niedzieli Wielkiego Postu każe nam rozważyć wydarzenie, które najprawdopodobniej miało miejsce na Górze Tabor, a które
powszechnie nazywamy „Przemienieniem Pańskim”
(Mt 17,1-9). Jezus ukazał się wybranym uczniom
w majestacie swej boskiej chwały oraz w obecności
Mojżesza i Eliasza. Na ten widok św. Piotr Apostoł
wykrzyknął pełen zachwytu: „Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden
dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”.
W tych słowach zawarta jest chęć przedłużenia tej
chwili i pozostania na tym miejscu jak najdłużej, ale
z dalszego przebiegu wydarzeń możemy wnosić, że
pouczenie Ewangelii zmierza do odmiennego wezwania, które można by streścić w powiedzeniu: „Nie
stawiajcie tu namiotów”. Oznacza ono, że człowiek
wiary nie ma stałego miejsca na tej ziemi, lecz powinien – wypełniając Wolę Bożą – ustawicznie dążyć
do nieba. Przykład tego dał nam sam Jezus Chrystus,
który nie pozostał na Taborze, lecz udał się w dalszą drogę świadom, że zmierza ku męce i śmierci, ale
świadom też, że w ten sposób wypełnia Wolę Ojca,
Moje spotkanie
z Janem Pawłem II
Zbliżając się do radosnego wydarzenia, którym będzie beatyfikacja Sługi Bożego Jana Pawła
II, pragniemy dobrze duchowo przygotować się do
tej uroczystości, a dalej także odwoływać się do nauczania Papieża – Polaka. Dlatego chcielibyśmy, aby
okazją do utrwalania w naszych sercach osoby Jana
Pawła II, było pojawienie się w parafialnej gazetce
naszych osobistych wspomnień o Papieżu (tych ze
spotkań indywidualnych, prywatnych, a także tych
wspólnych) w czasie Pielgrzymek do Ojczyzny, lub z
naszych wyjazdów do Watykanu. Osoby, które chciałyby podzielić się swoimi wspomnieniami, prosimy
o ich spisanie i pozostawienie w zakrystii lub przesłanie pocztą e-mail: [email protected]
2
który posłał Go dla zbawienia świata. Potwierdzeniem takiej interpretacji są wcześniejsze czytania Liturgii Słowa, która ukazuje najpierw Abrahama wyruszającego ze swej ziemi rodzinnej (por. Pierwsze
czytanie z Księgi Rodzaju 12,1-4a) oraz przywołuje
słowa św. Pawła wzywające do wzięcia udziału w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii
(por. Drugie czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do
Tymoteusza 1,8b-10). Nie stawiajmy więc namiotów
na tej ziemi, lecz wypełniając Wolę Bożą wytrwale
idźmy przed siebie, postępując w pielgrzymce wiary.
Ks. dr Dariusz Dogondke
Popielec
„Prochem jesteś i w proch się obrócisz”
Takie w Popielec słyszymy słowa
Lecz nie należy ich tylko wysłuchać
Za nimi powinna iść nasza odnowa
Popiół i modlitwa
To znak naszej skruchy
Za nasze grzechy i całego świata
Módlmy się dużo
Nie traćmy otuchy
Za siebie samych i za każdego brata
Bo tyle zła i tyle przemocy w różnej krainie
A nawet krew niewinna płynie
O! Niech ustaną utarczki i wojny
Niech świat nareszczcie będzie spokojny
Potrzeba zatem pokuty wiele
W każdym człowieku,
W całym Kościele
Niech nam Pan Bóg błogosławi
Swoją łaską niech to sprawi
Aby z pomocą Pana Boga
Trwała była nasza odnowa.
s. Melania
Poznań, 23.02.2011
U Jana Kantego nr 1/94/2011
Cytat dla Ciebie
„Cichość chorego i cierpiącego wobec Ciebie, Boże,
to cichość wobec innych cierpiących,
wtedy, kiedy są najbliżej Ciebie,
w chwili cierpienia właśnie,
aby mogli usłyszeć Twój głos.”
(ks. Tadeusz Ryłko)
Luty, który tak niedawno pożegnaliśmy, to miesiąc szczególnej troski Kościoła o chorego i o tych,
którzy chorym posługują. Od 19 lat obchodzony jest
w tym miesiącu Światowy Dzień Chorego. Zbiega
się on też z kolejną, w danym roku, rocznicą utworzenia Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby
Zdrowia. W 1985 roku Papież Jan Paweł II powołał
Komisję ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia. Przez
pierwsze trzy lata była ona częścią Papieskiej Rady
ds. Świeckich, ale od 1988r funkcjonuje już jako samodzielna dykasteria (swego rodzaju Ministerstwo
Zdrowia w Watykanie) pod nazwą Papieska Rada ds.
Duszpasterstwa Służby Zdrowia. Od samego początku do jej zadań należało uwrażliwianie na drugiego
człowieka, na jego chorobę i niepełnosprawność.
Niezwykle ważną misją staje się więc promowanie
wszelkiego rodzaju badań i działalności różnych
grup, organizacji i stowarzyszeń w dziedzinie zdrowia. Ciągłe kontakty Papieskiej Rady z Kościołami
lokalnymi, umożliwiają niezwykle skuteczną koordynację działań w szeroko pojętym zakresie służby
zdrowia. Działań, które zaczynają się u podstaw: bo
to ten lokalny kapłan - duszpasterz współpracując ze
środowiskiem medycznym, towarzyszy człowiekowi
od narodzin aż do śmierci: w zdrowiu, w chorobie
i w różnych okolicznościach życiowych.
W Polsce, okres powojenny i lata aż do 1989 r.
nie pozwalały na otwartą i pełną działalność w duszpasterstwach ds. służby zdrowia. Dopiero przemiany
polityczne i Papież Polak sprawiają, że możliwe są
wyraźne zmiany w funkcjonowaniu duszpasterstw.
Do placówek służby zdrowia powracają duszpasterze, powstają kaplice w szpitalach i domach pomocy.
Zakony mogą znowu prowadzić swoje szpitale, a Kościół może ponownie powoływać własne hospicja
i domy dla ludzi w podeszłym wieku.
Papieską Radą ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia kieruje przewodniczący, a wspomagają go: sekretarz i podsekretarz oraz (z nominacji papieskiej):
U Jana Kantego nr 1/94/2011
członkowie i konsulatorzy. Od kwietnia 2009r Przewodniczy Radzie Polak – Arcybiskup Zygmunt Zimowski, dotychczasowy Biskup Radomski.
W kraju natomiast, opiekunem Duszpasterstwa
ds. Służby Zdrowia jest ks. bp Stefan Regmunt, Krajowym Duszpasterzem ds. Służby Zdrowia jest ks.
prof. dr hab. Stanisław Warzeszak, a Duszpasterzem
Chorych jest ks. mgr Tomasz Ren.
Idąc bardziej lokalnie, Duszpasterzem ds. Służby Zdrowia w Archidiecezji Poznańskiej jest ks.
Przemysław Wieczorek.
Jedną z ważniejszych działalności w naszej Diecezji jest prowadzenie od 1985 r. Hospicjum św. Jana
Kantego. Tutaj chorzy w terminalnym okresie choroby nowotworowej mogą liczyć na bezinteresowną
opiekę medyczną i duszpasterską. Wsparcie otrzymują także ich rodziny: w czasie choroby i w okresie
żałoby. Hospicjum zajmuje się także znajdywaniem
ludzi dobrej woli – wolontariuszy, pragnących udzielać pomocy i opieki osobom potrzebującym. Placówką, która mieści się na ul. Akacjowej 6, kieruje
ks. Ryszard Mikołajczak.
Urszula Moczyńska
Osoby pragnące aktywnie włączyć
się w tworzenie naszej parafialnej
gazetki (na stałe lub okazjonalnie)
prosimy o kontakt osobisty
z Redakcją lub poprzez e-mail:
[email protected]
***
Zapraszamy na parafialną stronę:
www.jankanty.info.pl
3
Wierzę...
Zrozum, abyś uwierzył: uwierz, abyś głębiej zrozumiał
(św. Augustyn)
Po raz kolejny stajemy u progu Wielkiego Postu – tego czasu, który sprzyja pogłębionej refleksji nad naszym życiem
i wiarą. W rozważaniach pomocną może być lektura Katechizmu Kościoła Katolickiego zawierającego wykładnię
najważniejszych zasad wiary. Pragniemy przybliżyć w sposób zwięzły wszystkie istotne i podstawowe elementy wiary
Kościoła, opierając się na Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, będącego syntezą samego Katechizmu.
Co oznacza wierzyć w Boga?
Wierzyć - oznacza przylgnąć do Boga przez całkowite powierzenie się Mu i uznać całą prawdę, którą On objawił,
ponieważ Bóg jest Prawdą. Oznacza wierzyć w jednego
Boga w trzech Osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Wiara jest bezinteresownym darem Boga, dostępnym dla
wszystkich, którzy o niego pokornie proszą, i cnotą nad-
WARTO PRZECZYTAĆ!
”Szaweł z Tarsu” to kolejna książka
napisana przez ks. prof. Jana Kantego
Pytla o którą warto ubogacić swoją bibliotekę. Autor pisząc pięknym językiem literackim z kompetencją biblisty i teologa przedstawia najbardziej
charakterystyczne wydarzenia z życia
Apostoła Narodów.
“Wiersze dla moich bliźnich” to już
trzeci tomik wierszy Siostry Melanii
Roszak. 25 lat pracy Siostry Melanii
w naszej parafii zaznacza się nie tylko kompetentną obsługą w biurze, ale
i życzliwym, ciepłym i serdecznym słowem poezji dnia. Polecamy wszystkim
tę edycję.
„Męka Pańska według Ewangelistów”
to zbiór kazań pasyjnych wygłoszonych przez ks. dr Dariusza Dogondke.
Ukazują one spojrzenie na Mękę Pańską oczami czterech ewangelistów oraz
św. Pawła i mogą stanowić dla każdego
doskonałą lekturę szczególnie na czas
Wielkiego Postu.
4
przyrodzoną, konieczną do zbawienia. Wiara opiera się na
samym słowie Boga, działa „przez miłość” (Ga 5,6), i znajduje się w ciągłym wzroście, w szczególności dzięki słuchaniu słowa Bożego i modlitwie. Wiara pozwala nam w sposób uprzedzający doznawać radości niebieskiej. Chociaż
wiara przewyższa rozum, to jednak nigdy nie może mieć
miejsca niezgodność między wiarą i rozumem, ponieważ
i wiara, i rozum pochodzą od Boga. To sam Bóg udziela
człowiekowi wiary i daje światło rozumu.
Co to są Symbole wiary?
Symbole wiary są ułożonymi formułami, nazywanymi
również „wyznaniami wiary” lub „Credo”, za pomocą których Kościół od samego początku w sposób syntetyczny
wyrażał i przekazywał swoją wiarę, posługując się językiem
normatywnym i wspólnym wszystkich wiernych. Dzięki
formułom wiary możemy wyrażać i przekazywać wiarę,
celebrować ją we wspólnocie, przyswajać ją sobie i coraz
bardziej nią żyć, posługując się wspólnym językiem.
Najważniejszymi Symbolami wiary są: Symbol Apostolski,
który jest starożytnym symbolem chrzcielnym Kościoła
rzymskiego, i Symbol Nicejsko-Konstantynopolitański będący owocem dwóch pierwszych soborów powszechnych
w Nicei (325) i w Konstantynopolu (381), który do dzisiaj pozostaje wspólny dla wszystkich wielkich Kościołów
Wschodu i Zachodu.
Najstarszymi Symbolami wiary są symbole chrzcielne. Ponieważ chrzest jest udzielany „w imię Ojca i Syna, i Ducha
Świętego” (Mt 28,19), prawdy wiary wyznawane podczas
chrztu są ułożone według ich odniesienia do trzech Osób
Trójcy Świętej.
Opracowanie A.R.
PYTANIE DO KSIĘDZA
W jaki sposób liczymy 40 dni Wielkiego Postu?
Jak łatwo można obliczyć od Środy Popielcowej
do Wielkanocy jest 46 dni, a przecież Wielki Post,
na wspomnienie postu samego Jezusa, ma trwać
40 dni. Jednak jak podają wczesnochrześcijańskie
świadectwa, chrześcijanie nigdy nie pościli
w niedzielę, stad po odliczeniu 6 niedziel
Wielkiego Postu, mamy równo 40 dni czasu postu
i przygotowania do Wielkanocy.
Osoby pragnące skierować swoje pytanie do księdza,
proszone są o dostarczenie pytań w formie pisemnej do
Zakrystii lub poprzez e-mail: [email protected]
U Jana Kantego nr 1/94/2011
WYWIAD
z ks. Remigiuszem Kobusńskim
– proboszczem parafii
w Bolechowie, którego gościliśmy
w naszej parafii w niedzielę
27.02.2011 r.
Proszę
nam
powiedzieć,
skąd Ksiądz pochodzi i czym
zajmował się przed wstąpieniem
do seminarium?
Pochodzę z Krotoszyna. Gdybym nie został księdzem,
prawdopodobnie zajmowałbym się sprawami
związanymi z pojazdami mechanicznymi, skończyłem
bowiem technikum samochodowe.
Jak zrodziła się myśl o kapłaństwie?
Myśl o kapłaństwie przyszła nagle i niespodziewanie,
i to 2 miesiące przed maturą. Dla wszystkich, a przed
wszystkim dla mnie było to wielkie zaskoczenie –
czego Bóg ode mnie oczekuje. Nie bardzo chciałem
zostać księdzem, miałem już swoje plany na życie, ale
wewnętrzny głos był „nieubłagany”: „MASZ ZOSTAĆ
KSIĘDZEM”. I stało się, po długich, wewnętrznych
zmaganiach, zgodziłem się.
Jak wspomina Ksiądz moment święceń kapłańskich
i Mszę św. Prymicyjną?
W dniu święceń byłem bardzo przejęty, trochę
radosny, ale to co najbardziej pamiętam, oprócz całej
przepięknej i podniosłej atmosfery, to dość duży
ciężar odpowiedzialności, który „biorę na siebie”.
Podtrzymywała mnie jednak myśl i tak jest do dzisiaj,
że Bóg mnie powołuje i zawsze będzie ze mną.
Prymicje kojarzę już tylko z wielką radością, którą
dzieliłem z rodziną, przyjaciółmi i parafią.
Dokąd prowadziły Księdza kapłańskie drogi (do
jakich parafii był Ksiądz po święceniach posłany?)
Obecnie mam 23 lata kapłaństwa. Moja kapłańska
droga po świeceniach to parafie: św. Jadwigi
w Grodzisku Wlkp., św. Rocha w Poznaniu, św.
Stanisława Kostki w poznaniu, św. Mikołaja w Lesznie,
św. Michała Archanioła w Poznaniu i od 6 lat parafia
Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bolechowie, gdzie
jestem proboszczem.
Co obecnie jest dla Księdza radością kapłańskiej
posługi, a co przynosi trudności?
Radości w życiu kapłańskim jest wiele, ale najbardziej
lubię głosić Słowo Boże. Bardzo raduje mnie serce, gdy
mogę komuś pomóc odnaleźć drogę do Pana Boga.
Co sprawiam trudności?
Trzeba się pilnować, aby nie popaść w rutynę
i mieć stale żywą więź z Bogiem. Pamiętam jeszcze
U Jana Kantego nr 1/94/2011
z seminarium powiedzenie: „jeśli Bóg jest na swoim
miejscu to wszystko będzie na swoim miejscu”
– i ja staram się, aby tak było choć nie jest to ani
łatwe, ani proste. Trudnością w moim przypadku
jest umiejętność pogodzenia zadań kapłańskiego
życia i budowy kościoła, która jest bardzo trudnym
i zajmującym dziełem, ale ostatecznie to Pan Bóg
daje siły i możliwości, aby w miarę zachować pewną
równowagę. Muszę jednak przyznać, że kapłaństwo
trochę na tym traci.
Jakie są Księdza zainteresowania?
Zainteresowań jest niewiele, bo i czasu jest jak
na lekarstwo. Jednak dla utrzymania równowagi
psychofizyczno duchowej, trzeba się tak zorganizować,
aby choć trochę tego czasu wygospodarować. Podczas
krótkich wyjazdów lubię chodzić po górach i jeździć
na nartach,. Na co dzień lubię obejrzeć dobry film,
przeczytać dobrą książkę. A dla odreagowania stresu
odwiedzam każdego tygodnia siłownię. Sport był
zawsze dla mnie ważny i tak pewnie zostanie.
Chciałbym raz jeszcze podziękować księdzu
Proboszczowi i całej wspólnocie za tak wielką
życzliwość i ofiarność, jakiej doświadczyłem w waszej
parafii. Nich dobry Bóg wam wynagrodzi.
Dziękujemy za rozmowę i życzymy wielu łask Bożych
w pracy duszpasterskiej i przy budowie kościoła.
W tym miesiącu
2 - św. Agnieszki Czeskiej
3 - Tłusty Czwartek
4 - św. Kazimierza Królewicza, patrona Litwy
Kaziuki – wileński jarmark odpustowy
5 - Dzień Teściowej
7 - świętych Perpetuy i Felicyty
8 - Dzień Kobiet
9 - Popielec
10 - 40 Męczenników z Sebasty
Dzień Mężczyzn
12 - św. Grzegorza Wielkiego
14 - Dzień Liczby π
17 - św. Patryka patrona Irlandii
19 - św. Józefa Oblubieńca
21 – pierwszy dzień wiosny
25 - Zwiastowanie Pańskie
Dzień Świętości Życia
26 - św. Dyzmy (Dobrego Łotra, patrona więźniów)
27 - zmiana czasu z zimowego na letni,
śpimy godzinę krócej!
5
Kącik dla dzieci
6
U Jana Kantego nr 1/94/2011
ROZWAŻANIE NA WIELKI POST
Środą popielcową rozpoczynamy
wyjątkowy czas w Kościele, czas
Wielkiego Postu, którego pierwszym znakiem jest posypanie
głów popiołem, wyrażające wolę
przemiany naszego życia.
Przyjmując popiół robimy krok
na drodze naszej przemiany.
Ale kiedy czynimy ten pierwszy
krok, trzeba aby w kolejne dni Wielkiego Postu czynić
kolejne kroki na drodze naszej życiowej przemiany.
Byłoby niedobrze, gdyby przez te czterdzieści dni
Wielkiego Postu nie dokonywała się w nas żadna
przemiana, a przecież także w tym celu, w celu przemiany, możemy podejmować konkretne postanowienia, które pomogą nam zerwać z grzechem.
Pomocą na drodze naszej przemiany i nawrócenia
oraz realizacji naszych postanowień są wskazania wypływające z ewangelii: post, modlitwa i jałmużna, których także nie może zabraknąć w tym świętym czasie.
A to, co jeszcze pogłębiać będzie nasze przeżywanie Wielkiego Postu to mocno zakorzenione w naszej tradycji nabożeństwa pasyjne: Drogi Krzyżowe
i Gorzkie Żale, które pomagają nam w pełnym spojrzeniu na ogrom trudu i cierpienia, jakie Pan Jezus
podjął dla naszego zbawienia.
Niech ten czas dany nam od Boga, będzie przez
nas wszystkich dobrze przeżyty i wykorzystany, aby
prawdziwie dokonała się w nas przemian serc i jeszcze pełniejsze zwrócenie swojego życiu ku Chrystusowi – naszemu zbawicielowi.
Ks. Rafał
Msze Święte
Rekolekcje parafialne: 13.03 – 16.03.2011 r.
Rekolekcje dla SP 74 i 90: 16.03 – 18.03.2011 r.
Niedziela i Święta: 6:30, 8:00, 9:30, 10:00
z udziałem młodzieży (dolny kościół), 11:00
z udziałem dzieci, 12:30, 18:30
Dni powszednie: 7:00, 8:00, 18:30
Nabożeństwa
Droga Krzyżowa – piątek: 17:00 dla dzieci oraz po
Mszy Św. wieczornej
Gorzkie Żale i Msza Św. – niedziela 15:00
Nowenna do Ducha Świętego - poniedziałek po
Mszy św. wieczornej
Nowenna do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy środa: 7:45, 18:00
Nowenna do Miłosierdzia Bożego - czwartek: 18:00
Spowiedź
Codziennie rano i wieczorem podczas Mszy Św.
BIURO PARAFIALNE
poniedziałek
wtorek
środa
czwartek
piątek
sobota
nieczynne
10:00 - 12:00
10:00 - 12:00
10:00 - 12:00
10:00 - 12:00
10:00 - 12:00
16:00 - 18:00
16:00 - 18:00
-
Kontakt
ul. Grunwaldzka 86
tel. (61) 867 30 76; 867 64 30
www.jankanty.info.pl
e-mail: [email protected]
Kronika parafialna:
Chrzty:
Szymon Krokos,
Borys Grzybek,
Antoni Rądlewski,
Tymoteusz Chmura,
Bartosz Biernaś,
Jagna Wesołowska,
Eryk Grzesiak
Pogrzeby:
śp. Zenon Pluciński,
śp. Maria Cielewicz,
U Jana Kantego nr 1/94/2011
śp. Zdzisław Koperski,
śp. Maria Bławacka,
śp. Łucja Dziembowska,
śp. Iwona Drobnik,
śp. Ryszard Dudek,
śp. Kryspina Jasińska,
śp. Bogumiła Nowak,
śp. Henryk Niedzielski,
śp. Zofia Kamyszek,
śp. Anna Marcinek,
śp. Marianna Kaźmierczak,
śp. Aleksander Gorzaniak,
śp. Bolesław Szwajcer,
śp. Franciszek Kowalak,
śp. Tadeusz Górecki,
śp. Stanisława Rajkowska,
śp. Bronisław Pakuła,
śp. Ludwik Żminkowski,
śp. Urszula Twardowska,
śp. s. Anna Kasela,
śp. Helena Chudzińska,
śp. Irena Szyc,
śp. Antoni Adamczak,
śp. Marian Rajkowski
7
Wspomnienie pielgrzymki do Ziemi Świętej
Wielką łaską jest pielgrzymować po Ziemi Jezusa.
Tak to odbierali i przeżywali członkowie miedzy parafialnej pielgrzymki do Ziemi Świętej jaka odbyła się
w dniach 30.01 do 06.02.2011 r. Naszą parafię reprezentowało 10 osób. Styczeń – luty, to w Izraelu zima – pora
deszczowa. Tam wszyscy błogosławią Boga za każdą
kroplę deszczu, która użyźnia pola, daje żywą zieleń
uprawom, a nawet pustynia pokrywa się skromną zieloną szatą traw. Było więc i deszczowo i chłodno (np.
w Jerozolimie nocą nawet 0o C w tropikalnym klimacie
pustyni judzkiej i Morza Martwego 18o C).
Betlejem, Nazaret, Ain Karem, Tyberiada, Kafarnaum, jezioro Genezaret, Kana Galilejska, Góra Przemienienia, Góra Błogosławieństw, Ogród Oliwny ze
Świątynią Narodów, Jerozolima – Bazylika Grobu Pańskiego, Syjon, Wieczernik, Droga Krzyżowa, Muzeum
Holokaustu, Betania, Cezarea Nadmorska Hajfa z Górą
Karmel, to niektóre miejsca z wielu jakie nawiedziliśmy
czytając wszędzie stosowne ewangeliczne teksty Słowa
Bożego, które pozwoliły nam zlokalizować i urealnić
wydarzenia z życia Jezusa, gdy 2000 lat temu przemierzał tę ziemię. Żydzi, Muzułmanie i Chrześcijanie razem
tu żyją i bronią przyczółków swej tożsamości. Jeruzalem – miasto pokoju – oby tak mogła urzeczywistnić się
w pełni ta treść i przesłanie.
Przemieszczające się oddziały i grupy uzbrojonych
żołnierzy (mężczyźni i kobiety), posterunki i przejścia
strzeżone zbrojnie wraz z potężnym murem (6 m wysokim) oddzielającym Autonomię Palestyńską od Izraela,
czy kilometry murów z zasiekami z drutu oddzielające
Jordanię, to niemi świadkowie i stróże wulkanu niepokoju jaki ciągle wrze w tyglu niepewności o jutro. Jakże więc nie wołać, by Pan okazał miłosierdzie tej ziemi.
Pielgrzymi przemieszczają się spokojnie i bezpiecznie.
Są oczekiwani, bo dają szansę zarobku.
Codzienna Msza Św. w miejscach znaczonych
ewangeliczną obecnością Jezusa, kompetentnie przekazywane informacje o historii tych ziem i narodów przez
p. Hanię – naszego przewodnika pozwalały nam przeżywać ten czas nie jak wycieczkę, ale autentyczne rekolekcje pielgrzymim śladem Jezusa, apostołów i chrześcijan
Kościoła I-szych wieków, którzy to dawali świadectwo
wiary i umiłowanie Boga.
Wspólna modlitwa każdego dnia za najbliższych,
za Parafię i wszystkich którym obiecaliśmy pamięć
umocniła więź rodzinnej jedności i pragnienie by wszyscy mogli też tu kiedyś dotrzeć i na nowo odkrywać
Ewangelię Jezusa.
Ks. Proboszcz
Gazetę wydaje Parafia pw. Św. Jana Kantego w Poznaniu
Redakcja: ks. Rafał Cywiński, Urszula Moczyńska, Agnieszka Rejmenciak, Piotr Rejmenciak, Skład: Studio Sylver
Na okładce: krzyż w kaplicy św. Hieronima, kościół św. Katarzyny, Betlejem, foto: Piotr Rejmenciak
Konto Parafii św. Jana Kantego w Poznaniu, ul. Grunwaldzka 86 IBAN/PL 331600 1084 0004 0503 6226 6001

Podobne dokumenty

Pismo Parafii pw. Św. Jana Kantego w Poznaniu

Pismo Parafii pw. Św. Jana Kantego w Poznaniu głosić nam Słowo Boże. Zastanawiam się jednak jak to jest - wrócić po wielu latach do ludzi, którzy pamiętają księdza jako diakona? Czy nie ma obawy, że będą nadal traktować jak kogoś bardzo młodeg...

Bardziej szczegółowo