Dzieje Grzechu - strona sześćdziesiąta siódma

67
ISLAM
K
iedy Żydzi tułali się po świecie, a kościołami wstrząsały spory - na półwyspie arabskim powstał islam. W VII wieku żył człowiek nazywany Muhammat ibn Abd Allah (Mahomet), który zjednoczył
narody arabskie w imieniu Boga Miłosiernego, Litościwego, jak napisano - Boga Abrahama, Izmaela i
Izaaka. Bogiem islamu jest Allah (objawiony przez Mahometa), a księgą natchnioną - Koran. W jego
wersetach łatwo odnajdziemy analogie do Biblii, lecz dziedzictwo nie może być wspólne. Muzułmanie
uznają patriarchów Starego Testamentu, szczególnie wyróżniając Ismaela (syna Abrahama i Hagar). Zaś
Jezusa uważają za proroka Nowego Przymierza. Na tym kończą się podobieństwa, a zaczynają różnice.
Bowiem islam odrzuca Prawo Mojżesza i Prawo Wiary (zatem, oba Przymierza z Bogiem Biblii); odwołując się do ludzkich uczynków i miłosierdzia w Dniu Sądu.
KORAN
SURA XXVII
Mrówki
(AN - NAML)
W imię Boga
Miłosiernego, Litościwego!
Ta Sin.
To są znaki Koranu i Księgi jasnej:
droga prosta i radosna wieść dla tych, którzy wierzą,
którzy odprawiają modlitwę, którzy dają jałmużnę
i wierzą szczerze w życie ostateczne...
Islam - po arabsku znaczy: oddanie. I nie jest to tylko czcza nazwa. Religia ta nie uznaje innych wierzeń,
a swój prymat na Bliskim Wschodzie określa mianem ”świętej wojny”. Islam rozszerzył swoje wpływy
do tego stopnia, że coraz częściej i z coraz większym niepokojem, mówi się o ”zagrożeniu kościołów”.
„Ratunkiem” ma być ekumenia. Mahometanie tak określają swój stosunek do judaizmu i nominalnego
chrześcijaństwa: Jesteśmy dziećmi jednego Boga, lecz różnych matek (proroków).