Wpływ wprowadzenia ciągłego odlewania stali na wielkość emisji

From the SelectedWorks of Robert Oleniacz
October, 2000
Wpływ wprowadzenia ciągłego odlewania stali na
wielkość emisji zanieczyszczeń z Huty Katowice
Marian Mazur
Marek Bogacki
Robert Oleniacz
Available at: http://works.bepress.com/robert_oleniacz/101/
69
Prof. dr hab. inż. Marian Mazur
Dr inż. Marek Bogacki
Mgr inż. Robert Oleniacz
Akademia Górniczo-Hutnicza
Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Zakład Kształtowania i Ochrony Środowiska
Al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków
WPŁYW WPROWADZENIA CIĄGŁEGO ODLEWANIA STALI
NA WIELKOŚĆ EMISJI ZANIECZYSZCZEŃ Z HUTY KATOWICE
1. Wstęp
Nowoczesne hutnictwo nierozerwalnie związane jest z technologią COS. Konkurencja
na rynku stali oraz wzrastające wymogi ekologiczne powodują permanentne wypieranie z
hutnictwa tradycyjnej, energochłonnej i nieekologicznej metody polegającej na odlewaniu
stali do wlewnic. Aktualnie ponad 80 % stali produkowanej na świecie (w Polsce - 85 %)
wytwarzane jest w technologii ciągłego odlewania. Powszechność stosowania tej technologii
wynika z jednoznacznych efektów ekonomicznych i ekologicznych. Zmniejszenie wskaźnika
zużycia paliw i energii, zwiększenie uzysku stali, zmniejszenie pracochłonności, poprawa
warunków pracy czy wreszcie poprawa jakości wyrobów finalnych są to czynniki, które w
sposób bezpośredni bądź pośredni przekładają się na efekty ekologiczne towarzyszące wprowadzaniu tej nowoczesnej technologii.
Niekonfliktowy charakter analizowanej technologii sprawia, że jest ona stosunkowo
mało przebadana pod kątem zagrożeń dla środowiska, jakie niesie jej stosowanie. W roku
1999 przeprowadzono kompleksowe badania w Oddziale Maszyn COS Huty Katowice S.A.,
których głównym celem było zidentyfikowanie źródeł emisji zanieczyszczeń pyłowogazowych, określenie wskaźników emisji zanieczyszczeń oraz ocena efektów ekologicznych
związanych z funkcjonowaniem tej technologii. W niniejszym referacie przedstawiono wyniki tych badań, szczególną uwagę poświęcając ocenie wpływu wprowadzenia technologii COS
na obniżenia globalnej emisji zanieczyszczeń z Huty Katowice S.A.
2. Opis technologii
Oddział Maszyn Ciągłego Odlewania Stali wyposażony jest w 2 sześciożyłowe Maszyny COS o zdolności produkcyjnej wynoszącej odpowiednio dla maszyny COS–1 - 1400 tys.
Mg/rok, a w przypadku maszyny COS-2 - 1200 tys. Mg/rok. Maszyna COS-1 firmy Mannesmann Demag Hüttentechnik uruchomiona została w lipcu 1995 roku natomiast maszyna
COS-2 firmy Concast Standard w listopadzie 1997 roku.
Stal do procesu COS dowożona jest ze Stalowni w kadziach odlewniczych o pojemności 300330 Mg na samojezdnych stalowozach. W zależności od gatunku odlewanej stali istnieją różne sposoby jej przygotowania. Stale specjalne o obniżonej zawartości siarki poddaje
się procesowi odsiarczania. Ilość tych stali jest jednak bardzo mała, dlatego też zwykle przygotowanie stali ogranicza się do następujących operacji technologicznych:
Rogoźnik, październik 2000
70
obróbki stali w piecu kadziowym (korekta temperatury wytopu, ujednorodnienie temperatury i składu chemicznego, uzupełnienie dodatków stopowych), a następnie pokrycie lustra stali zasypką izolującą,
- próżniowego odgazowania stali (poprawa czystości stali poprzez zmniejszenie zawartości
gazów i wtrąceń niemetalicznych oraz korekta składu chemicznego), a następnie pokrycie
lustra stali zasypką izolującą.
W technologii COS w porównaniu z odlewaniem tradycyjnym produkuje się wlewki
ciągłe, które ze względu na swe niewielkie wymiary poprzeczne mogą być bez dodatkowych
zabiegów poddane obróbce plastycznej w walcowniach. Ponadto straty stali w produkcji
wlewków ciągłych wynikające z wad technologicznych i materiałowych są na minimalnym
poziomie. Efektem wprowadzenia tej technologii jest znaczne skrócenie ciągu technologicznego związanego z produkcją półwyrobów i co się z tym wiąże ograniczenie zużycia paliw i
energii jak również zwiększenie wartości uzysku stali. Schemat procesu technologicznego
produkcji wyrobów ze stali metodą tradycyjną i z zastosowaniem ciągłego odlewania przedstawiono na rys. 1.
-
3. Charakterystyka emisji z procesu COS
Z procesu ciągłego odlewania stali emitowane są do atmosfery w sposób zorganizowany i niezorganizowany zanieczyszczenia pyłowo-gazowe, wśród których największy udział
stanowią: pyły zawierające w swoim składzie chemicznym m.in.: Fe, Ni, Cu, Cr, Cd i Pb oraz
takie zanieczyszczenia gazowe jak: SO2, NOx i CO.
Do źródeł emisji zorganizowanej należy zaliczyć następujące węzły technologiczne:
1) układ chłodzenia wtórnego wlewków,
2) piec kadziowy,
3) podajniki zasypki izolacyjnej do kadzi odlewniczej,
4) podajniki żelazostopów dla instalacji odgazowania stali (RH),
5) stanowisko wyburzania kadzi pośrednich COS-1,
6) proces argonowania stali na stanowisku głębokiego odsiarczania (SL),
7) instalację próżniowego odgazowania stali RH,
8) stanowisko wygrzewania i suszenia naczynia RH.
Źródła emisji zorganizowanej emitują do atmosfery głównie zanieczyszczenia pyłowe.
Największa emisja pochodzi z pieca kadziowego oraz podajników zasypki izolacyjnej.
Emisja niezorganizowana w procesie COS wynika w głównej mierze z braku instalacji
odciągających gazy z poszczególnych stanowisk pracy lub z niewłaściwego doboru istniejących układów odciągowych w hali COS. W wyniku prac inwentaryzacyjnych przeprowadzonych w hali COS zidentyfikowano następujące źródła emisji niezorganizowanej zanieczyszczeń pyłowo-gazowych:
1) piec kadziowy,
2) stanowiska suszenia pokryw kadzi pośredniej COS-1 i COS-2,
3) stanowiska suszenia kadzi pośrednich COS-1 i COS-2,
4) stanowiska wygrzewania kadzi pośrednich COS-1 i COS-2,
5) stanowiska gazowego cięcia wlewków i odcinania prób z maszyn COS-1 i COS-2,
6) stanowisko wyburzania kadzi pośrednich COS-2,
7) przepalanie wlewków i czyszczenie ogniowe,
8) napełnianie zbiorników magazynowych żelazostopów, wapna i zasypki izolacyjnej,
9) pokrywanie zasypką izolacyjną ciekłego metalu w kadzi głównej,
10) pokrywanie ciekłego metalu w kadziach pośrednich COS-1 i COS-2.
71
Zanieczyszczenia unoszone z wymienionych węzłów technologicznych rozprzestrzeńniają się w halach COS pogarszając tym samym ich stan aerosanitarny a następnie na skutek
intensywnej wymiany powietrza poprzez świetliki emitowane są do atmosfery. Do źródeł
charakteryzujących się największą emisją zanieczyszczeń pyłowych należą: stanowisko pokrywania zasypką izolacyjną ciekłego metalu w kadzi głównej oraz piec kadziowy, natomiast
zanieczyszczenia gazowe emitowane są głównie z procesów spalania paliw gazowych na stanowiskach suszenia i wygrzewania wymurówek w urządzeniach pomocniczych (kadzie, pokrywy itp.).
Przygotowanie wsadu
- złom
- surówka
- materiały żużlotwórcze i żelazostopy
Wytapianie stali w konwertorach
tlenowych
Odlewanie stali
Tradycyjne
do wlewnic
Technologia
COS
Striperowanie
Wlewki ciągłe
na sprzedaż
Nagrzewanie
wlewków
Wlewki ciągłe
do dalszej
przeróbki
Walcownie
Rys. 1. Schemat procesu technologicznego produkcji wyrobów ze stali metodą tradycyjną
i z zastosowaniem ciągłego odlewania
Na rysunkach 2 i 3 zestawiono wyprowadzone w oparciu o przeprowadzone badania
wskaźniki emisji niezorganizowanej pyłu oraz zawartych w nim metali takich jak: Pb, Cu, Cr,
72
Cd, Ni. Wartości tych wskaźników wskazują, że głównym źródłem emisji chwilowej pyłu jest
podajnik zasypki izolującej do kadzi głównej. Odmiennie przedstawia się sytuacja z emisją
metali ciężkich. Analiza chemiczna pyłu wykazała różną zawartość poszczególnych metali w
pyle w zależności od źródła emisji. Okazało się, że procentowo najwyższa zawartość metali
jest kolejno w pyle emitowanym z pieca kadziowego, następnie innych urządzeń technologicznych zlokalizowanych w halach COS a w najmniejszym wymiarze z procesu podawania
zasypki do kadzi głównej. Wśród analizowanych źródeł największy udział przypada na emisję
miedzi. Szczególnie dotyczy to emisji z pieca kadziowego. Jak się przypuszcza wynika to
głównie z intensywnego parowania miedzi z kąpieli metalowej w czasie jej podgrzewania.
Pozostałe metale emitowane są na niewielkim poziomie i z punktu widzenia ich wpływu na
poziom stężeń w powietrzu otaczającym hale COS jest on na marginalnym poziomie. Oprócz
zanieczyszczeń pyłowych określono również emisję niezorganizowaną zanieczyszczeń gazowych. Pomiary bezpośrednie pozwoliły na wyznaczenie emisji tlenku węgla. Stężenia SO2 i
NO2 w emitowanych gazach były jednak poniżej granicy oznaczalności metody pomiarowej.
Podjęto więc próbę wyznaczenia emisji tych gazów na drodze teoretycznej, przeprowadzając
obliczenia stechiometrycznego spalania gazów stosowanych w trakcie produkcji COS. Takie
podejście do zagadnienia wymusiło przeprowadzenie bilansu zużycia paliw w ramach całego
procesu COS. Wyniki obliczeń w formie wskaźników emisji zamieszczono w tabeli 1.
Tabela 1. Wskaźniki emisji niezorganizowanej zanieczyszczeń gazowych
z procesu COS
Wskaźnik emisji
[g/Mg produkcji COS]
Charakterystyka źródła
Wszystkie źródła emisji niezorganizowanej
SO2
NO2
CO
5,43
3,22
69,49
Dla oceny udziału emisji zanieczyszczeń z procesu COS w emisji sumarycznej Huty
Katowice zestawiono wartości tych emisji w tabeli 2.
Tabela 2. Porównanie wielkości emisji rocznej zanieczyszczeń z procesu COS
z emisją sumaryczną z Huty Katowice [1, 2]
Źródło
emisji
COS - emisja
zorganizowana
COS - emisja
niezorganizowana
COS - emisja
sumaryczna
Huta Katowice
Udział emisji
z COS [ %]
SO2
Emisja roczna w Mg/rok
NO2
CO
Pył PM 10
Emisja roczna w kg/rok
Pb
Cu
Cr
Cd
-
-
-
5,8
5,8
9,4
4,2
0,7
0,3
11,1
6,6
142,5
204,3
40,9
243,4
104,1
16,8
6,8
11,1
6,6
142,5
210,1
46,7
252,8
108,3
17,5
7,1
11352 6066 120748 8174
5255
95625 18050
1153
1810
1,52
0,40
0,10
0,11
0,12
2,57
0,89
0,26
0,60
73
Rys. 2. Wskaźniki emisji niezorganizowanej pyłu ogółem oraz pyłu PM10
ze źródeł zlokalizowanych w halach COS w Hucie Katowice S.A.
Rys. 3. Wskaźniki emisji niezorganizowanej metali
ze źródeł zlokalizowanych w halach COS w Hucie Katowice S.A.
74
Przedstawione w tabeli 2 dane wskazują na niewielki udział technologii COS w globalnej emisji zanieczyszczeń pyłowo-gazowych z huty. Jedynie emisja pyłu oraz zawartego w
nim chromu przekracza 1,5 % wartości emisji globalnej tych zanieczyszczeń. Ze względu na
niewielką emisję technologia COS zaliczana jest do grona procesów hutniczych o niskiej
uciążliwości dla powietrza atmosferycznego.
4. Określenie efektów ekologicznych
Analizę efektów ekologicznych związanych z uruchomieniem linii ciągłego odlewania
stali przedstawiono na przykładzie ciągu produkcyjnego Huty Katowice S.A. Wyróżniono
dwa rodzaje efektów ekologicznych [3]. Są to:
 efekty bezpośrednie - wynikające z wyeliminowania z linii produkcji półwyrobów urządzeń będących źródłem zanieczyszczeń gazowych,
 efekty pośrednie - związane ze zwiększeniem uzysku produktu gotowego.
4.1. Efekty bezpośrednie
Konsekwencją zastosowania technologii ciągłego odlewania stali było ograniczenie
produkcji stali odlewanej we wlewkach. W związku ze zmniejszeniem się ilości wlewków
dostarczanych do procesu walcowania można było wyeliminować 20 jednostek pieców
wgłębnych (po 10 jednostek przy uruchomieniu każdej linii COS), co w końcowym efekcie
spowodowało zmniejszenie zużycia energii a tym samym obniżenie emisji zanieczyszczeń
powstających podczas spalania paliw stosowanych do ogrzewania pieców tj. gazów: koksowniczego, wielkopiecowego i ziemnego. Dodatkowym efektem zmniejszonej produkcji wlewków było ograniczenie zużycia energii elektrycznej w całym procesie produkcji półwyrobów.
Dla wykazania oszczędności energii związanej z wyłączeniem pieców wgłębnych wyliczono dla lat 1994-98 wskaźniki zużycia energii na tonę wyprodukowanej w danym roku stali
surowej [3]. Wyniki obliczeń zestawiono w tabeli 3.
Tabela 3. Wielkość zużycia energii przy produkcji półwyrobów w latach 1994-1998
Lp.
1
2
3
4
5
Źródło energii
Gaz koksowniczy
Gaz wielkopiecowy
Gaz ziemny
Energia elektryczna
Razem
1994
0,92
0,41
0,02
0,28
1,62
Zużycie energii [GJ/Mg stali surowej]
1995
1996
1997
0,79
0,69
0,62
0,37
0,35
0,28
0,01
0,01
0,01
0,26
0,26
0,24
1,43
1,31
1,15
1998
0,40
0,23
0,01
0,20
0,84
Analiza danych zawartych w tablicy 3 wskazuje, że wskaźnik zużycia energii
w GJ/Mg stali surowej w procesie produkcji półwyrobów malał stopniowo w poszczególnych
latach. W roku 1998, gdy pracowały dwie linie ciągłego odlewania stali, wskaźnik zmniejszył
się o 50 % w stosunku do wskaźnika zużycia energii w roku 1994 (nie pracowała wówczas
żadna linia COS).
75
Część zaoszczędzonej w wyniku wyłączenia pieców wgłębnych energii jest zużywana
na potrzeby procesu ciągłego odlewania stali. Ilość energii zużytej w procesie COS w latach
1994-98 przedstawiono w formie wskaźnikowej w tabeli 4.
Tabela 4. Wielkość zużycia energii w procesie COS w latach 1994-1998
Lp.
1
2
3
4
Źródło energii
Gaz koksowniczy
Gaz ziemny
Energia elektryczna
Razem
1994
0
0
0
0
Zużycie energii [GJ/Mg stali surowej]
1995
1996
1997
0,002
0,006
0,007
0,003
0,009
0,007
0,011
0,031
0,024
0,017
0,045
0,038
1998
0,019
0,014
0,043
0,076
Na podstawie danych zawartych w tabelach 3 i 4 obliczono rzeczywistą wielkość zaoszczędzonej energii w poszczególnych latach, jako różnicę dwóch wielkości: zaoszczędzonej
energii związanej z wyłączeniem pieców wgłębnych i zużycia energii w procesie COS. Wyniki obliczeń przedstawiono w tabeli 5.
Tabela 5. Rzeczywista wielkość zaoszczędzonej energii w wyniku wyłączenia pieców wgłębnych i uruchomienia linii COS w GJ/Mg stali surowej
Lp.
1
2
3
4
5
6
Źródło energii
Gaz koksowniczy
Gaz wielkopiecowy
Gaz ziemny
Gazy razem
Energia elektryczna
Razem
Lata
1995
0,121
0,044
0,004
0,169
0,008
0,177
1996
0,220
0,062
-0,003
0,278
-0,010
0,268
1997
0,292
0,136
-0,001
0,427
0,014
0,441
1998
0,492
0,189
-0,010
0,671
0,034
0,705
Wielkości ujemne w tabeli 5 oznaczają, że oszczędność energii nie wystąpiła, tzn. zużycie poszczególnych nośników energetycznych w procesie COS było większe niż ich
oszczędność związana z wyłączeniem pieców wgłębnych. Biorąc jednak pod uwagę zużycie
energii całkowitej, można stwierdzić, że oszczędność energii w porównaniu z rokiem 1994
wyniosła 0,705 GJ w odniesieniu do tony wyprodukowanej stali surowej.
Obliczenie bezpośrednich efektów ekologicznych związanych z ograniczeniem zużycia
energii wykonano uwzględniając oddzielnie oszczędność zużycia paliw gazowych i energii
elektrycznej. Do obliczenia stopnia ograniczenia emisji zanieczyszczeń wynikającego z
oszczędności w zużyciu gazów: wielkopiecowego, koksowniczego i ziemnego wykorzystano
wskaźniki emisji zanieczyszczeń dla pieców wgłębnych wyprowadzone na drodze pomiarowej, natomiast obniżenie emisji zanieczyszczeń wynikające z ograniczenia zużycia energii
elektrycznej obliczono wykorzystując wskaźniki emisji zanieczyszczeń z Elektrociepłowni
Huty Katowice S.A. W tym ostatnim przypadku, założono, że zaoszczędzenie energii elektrycznej skutkuje zmniejszeniem produkcji energii w zakładowej elektrociepłowni, czego
konsekwencją jest zmniejszenie emisji zanieczyszczeń.
76
Wskaźnik obniżenia emisji zanieczyszczeń związany z oszczędnością energii na etapie
produkcji półwyrobów przedstawiono w tabeli 6. Z przestawionych tam danych wynika, że
największy stopień redukcji emisji wystąpił po uruchomieniu linii COS-2. Szczególnie widoczny jest on w przypadku emisji: SO2, NO2, CO i pyłu.
Tabela 6. Obniżenie emisji zanieczyszczeń w wyniku mniejszego zużycia energii
w procesie produkcji półwyrobów w odniesieniu do roku 1994 [3]
Zanieczyszczenie
Pył ogółem
Pył PM10
Pb
Cu
Cr
Cd
SO2
NO2
CO
HF
B(a)P
Obniżenie emisji [g/Mg stali surowej]
1995
1997
1998
2,808
5,028
12,683
0,702
1,257
3,171
0,008
0,014
0,035
0,004
0,007
0,018
0,0008
0,0015
0,0034
0,00005
0,00008
0,00021
11,94
21,46
53,87
8,48
16,38
37,40
3,44
7,19
14,76
0,056
0,100
0,253
0,00001
0,00001
0,00003
4.2. Efekty pośrednie
Wdrożenie w Hucie Katowice dwóch linii ciągłego odlewania stali pozwoliło na
zwiększenie uzysku w produkcji wyrobów ze stali. Jak wynika z analizy wielkości przedstawionych w tabeli 7, ilość stali przetwarzanej w sposób tradycyjny zmalała w wyniku wprowadzenia COS aż o około 50 %.
Tabela 7. Udziały technologii tradycyjnej i ciągłego odlewania stali w produkcji
półwyrobów w Hucie Katowice S.A. w latach 1994-98 [Mg półwyrobu / Mg stali surowej]
Technologia
1994
1995
1996
1997
1998
Odlewanie tradycyjne
0,97
0,93
0,71
0,70
0,49
Ciągłe odlewanie stali
0
0,07
0,28
0,29
0,51
Zwiększający się od roku 1995 udział stali odlewanej technologią COS niesie ze sobą
szereg korzyści, z których najważniejszą jak się wydaje jest zwiększenie uzysku stali związane z ograniczeniem ilości odpadów powstających w wyniku obróbki plastycznej wlewków.
Wzrost uzysku stali wyliczono w odniesieniu do globalnej produkcji huty. Pod pojęciem produkcji globalnej rozumie się w tym przypadku sumę takich produktów, które nie są poddawane już dalszej obróbce na terenie zakładu i stanowią wyrób gotowy, przeznaczony do sprzedaży. Analizie poddano: produkcję wlewków odlewanych metodą tradycyjną, które sprzedawane są do odbiorców zewnętrznych, produkcję odlewów, część produkcji półwyrobów (kęsy
77
i kęsiska) - która stanowi gotowy produkt, produkcję wysoko przetworzonych wyrobów walcowanych, część produkcji COS - która stanowi produkt gotowy. W oparciu o przeprowadzony bilans produkcji w poszczególnych węzłach technologicznych huty wyliczono dla lat 1994
-1998 wielkość uzysku wyrobu gotowego (tabela 8).
Tabela 8. Uzysk stali w Hucie Katowice w latach 1994-98
Lata
1994
1995
1996
1997
1998
Uzysk wyrobu gotowego
[Mg wyrobu gotowego / Mg stali surowej]
0,82
0,83
0,88
0,88
0,93
Jak wynika z danych zawartych w tabeli 8 wprowadzenie dwóch linii ciągłego odlewania stali pozwoliło na zwiększenie uzysku produktu gotowego z 82 % w roku 1994 do
93 % w 1998 roku. Oznacza to, że o ile w roku 1994 aby uzyskać 100 ton produktu gotowego
należało wyprodukować 122 tony stali surowej o tyle w roku 1998 na 100 ton produktu gotowego przypadało już tylko 108 ton stali surowej.
Obniżenie strat w produkcji wyrobów gotowych prowadzi w prostej linii do oszczędności surowców i energii przy produkcji stali, surówki i spieku. Zakładając, że emisja zanieczyszczeń jest proporcjonalna do wielkości produkcji można stwierdzić, że uruchomienie
dwóch linii COS spowoduje 11% spadek emisji zanieczyszczeń z wydziałów surowcowych
Huty Katowice. Ponadto należy założyć 11 % oszczędność energii elektrycznej zużywanej w
części surowcowej huty. Konsekwencją tych oszczędności jest ograniczenie zapotrzebowania
mocy z Elektrociepłowni zakładowej a tym samym zmniejszenie emisji zanieczyszczeń z tego
obiektu. W wyniku przeprowadzonych obliczeń otrzymano wskaźniki opisujące stopień obniżenia emisji wywołany wprowadzeniem technologii ciągłego odlewania stali (tabela 9).
Podsumowując pośrednie efekty ekologiczne związane z wprowadzeniem technologii
ciągłego odlewania stali, należy zauważyć, że o obniżeniu emisji globalnej z Huty Katowice
decyduje w przeważającej części efekt pośredni, który w zależności od zanieczyszczenia stanowi od 80 do 100 % wkładu w uzyskaną redukcję zanieczyszczeń.
4.3. Efekt globalny
W celu oceny stopnia obniżenia emisji globalnej zanieczyszczeń z Huty Katowice
S.A. na skutek uruchomienia dwóch linii COS zsumowano wyliczone w oparciu o bilans paliwowo-energetyczny oraz bilans produkcji efekty bezpośrednie i pośrednie a następnie odjęto
od nich emisję pyłu wywołaną źródłami technologicznymi pracującymi w ramach COS (nie
uwzględnianymi we wcześniejszej analizie). Wielkość emisji pyłowej z procesu COS określona została na drodze pomiarowej. W tabeli 10 zestawiono wyniki obliczeń efektu globalnego oraz stopnia obniżenia emisji poszczególnych zanieczyszczeń w stosunku do emisji sumarycznej z Huty Katowice S.A w roku 1998.
Jak widać z zamieszczonych w tablicy 10 danych wprowadzenie technologii COS
spowodowało zmniejszenie się emisji globalnej zanieczyszczeń z Huty Katowice w 1998 r. w
zakresie od 0,2 % w przypadku HCN do 14,3% w przypadku B(a)P. Poza emisją HCN większość emitowanych zanieczyszczeń zmniejszyła się średnio o ok. 10 %.
78
Tabela 9. Obniżenie emisji zanieczyszczeń spowodowane wprowadzeniem technologii COS
(efekt pośredni)
Zanieczysz- Obniżenie wskaźnika emisji [g/Mg stali surowej]
czenie
Wydziały surowcowe
Elektrociepłownia
Pył
PM 10
Pb
Cu
Cr
Cd
SO2
NO2
CO
HF
H2S
HCN
B(a)P
142,382
100,746
2,505
0,399
0,012
0,044
119,827
47,180
3 150,395
0,968
0,288
0,002
-
Suma (efekt pośredni)
[g/Mg stali surowej]
45,708
11,427
0,029
0,064
0,013
0,0007
192,649
111,593
33,107
0,913
0,00013
188,090
112,173
2,534
0,463
0,025
0,045
312,476
158,773
3 183,502
1,881
0,288
0,002
0,00013
Tabela 10. Stopień obniżenia emisji zanieczyszczeń z Huty Katowice w wyniku
wprowadzenia technologii ciągłego odlewania stali
Efekt bezpośredni Emisja pyłu ze źródeł
Efekt
Stopień obniżenia
emisji z HK
Zanieczyszczenie + efekt pośredni technologicznych COS globalny
Pył ogółem
PM 10
Pb
Cu
Cr
Cd
SO2
200,773
115,344
2,569
0,482
0,029
0,045
366,348
NO2
CO
HF
H2S
HCN
B(a)P
196,177
3198,259
2,135
0,288
0,002
0,00016
[g/Mg stali surowej]
52,184
11,594
0,063
0,027
0,0044
0,0018
-
148,589
103,750
2,506
0,455
0,025
0,043
366,348
[%]
7,3
8,0
10,6
10,2
8,6
9,6
13,0
196,177
3198,259
2,135
0,288
0,002
0,00016
13,0
10,7
12,6
11,0
0,2
14,3
79
Literatura
1. Mazur M., Bogacki M., Oleniacz R., Łopata A., Niedojadło A.: Określenie wskaźników
emisji zanieczyszczeń pyłowo-gazowych dla technologii ciągłego odlewania stali wraz z
oceną oddziaływania na powietrze. AGH, Katedra Kształtowania i Ochrony Środowiska.
Kraków 1999. Praca niepublikowana
2. Mazur M., Bogacki M., Oleniacz R., Łopata A.: Studium ochrony powietrza dla Huty
Katowice S.A. w celu wydania decyzji ustalającej rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza. AGH, Katedra Kształtowania i
Ochrony Środowiska. Kraków 1999. Praca niepublikowana
3. Mazur M., Bogacki M., Oleniacz R., Łopata A., Niedojadło A.: Określenie efektów ekologicznych związanych z uruchomieniem technologii ciągłego odlewania stali w Hucie
Katowice S.A. AGH, Katedra Kształtowania i Ochrony Środowiska. Kraków 1999. Praca
niepublikowana
4. Materiały informacyjne Huty Katowice