Czytaj więcej

JAN PAWEŁ II
PATRON NASZEJ SZKOŁY
Życie i pontyfikat Jana Pawła ma wielkie znaczenie dla życia Kościoła i każdego
z nas. Jan Paweł II był obecny w naszym życiu, przemawiał do nas i uczył. Był niezwykle
zatroskany właśnie o nas. Słowa płynące z Jego ust były proste, jednoznaczne, odważne.
Słowa papieża poruszały najdelikatniejsze struny naszego sumienia. Często ich nie
rozumieliśmy, czasami buntowaliśmy się przeciwko ich twardości i zdecydowaniu.
Jan Paweł II głosił Ewangelię bez kompromisów, przemilczeń, bez umizgiwania się
do byle jakiego świata. W nauczaniu był konkretny i odważnie głosił naukę Kościoła. Chętnie
podejmował dialog z politykami, ateistami wyjaśniając sporne kwestie. Zawsze upominał się
o miejsce dla Boga w życiu publicznym i osobistym, o godność każdego człowieka od
poczęcia do naturalnej śmierci, o sprawiedliwość społeczną.
Bez mała 27 lat Papież prowadził nas do
Boga dając wspaniały przykład modlitwy. Często
mogliśmy widzieć Go klęczącego, zatopionego
w modlitwie pogodnego i radosnego. Wyciągał
ręce do dzieci, młodzieży, chorych, bezdomnych,
starszych, niewierzących, osamotnionych.
Postawę prawdy i otwartości przypłacił
krwią na placu św. Piotra w Rzymie w maju 1981
roku, gdy turecki zamachowiec Ali Agca próbował
odebrać Mu życie. Papież nie poddał się. Zawierzył swe życie Niepokalanej. Wygłoszone
słowa TOTUS TUUS stały się hasłem pontyfikatu. TOTUS TUUS szeptali wierni zgromadzeni
na modlitwie, zatroskani i niepewni o życie Papieża i losy świata, gdyż od początku
wiedziano, iż ten pontyfikat może zmienić świat.
Szybko postępująca choroba sprawiła, że nie mógł mówić ani przebywać z wiernymi,
nie mógł pielgrzymować i tym samym docierać do wiernych na wszystkich krańcach świata.
1
Widzieliśmy Jego ogromne cierpienie i zmagania z chorobą. Wstrzymywano oddech, gdy
media przekazywały kolejne zatrważające informacje o stanie zdrowia Papieża. Cały świat
chrześcijański zmobilizował się do modlitwy. Nie było nikogo, zwłaszcza w Polsce, kto nie
otoczyłby go modlitwą, nie myślał o Nim i nie kierował wzroku na wizerunek Matki
Najświętszej, której Jan Paweł II poświęcił całe swe życie.
W sobotę 2 kwietnia 2005 roku o godzinie 21.37 odszedł po wieczną nagrodę, a ludzi
na całym świecie ogarnął ból, żal po stracie człowieka, który był szanowany, kochany, bez
obecności którego trudno wyobrazić sobie stolicę Piotrową. Łzy same napływały do oczu.
Pozostało podziękować Bogu za dar Jego życia. Straciliśmy Papieża Polaka, kogoś tak bardzo
ważnego i bliskiego naszym sercom. Zyskaliśmy Orędownika, który nadal jest z nami
i wyprasza nam łaski, patrząc na nas z Nieba, z Domu Ojca. Nadal pozostał z nami
w naukach, które głosił, w żarliwej, gorącej modlitwie, której nas uczył, w umiłowaniu Boga
i drugiego człowieka bez względu na wyznanie, przekonania i kolor skóry.
Nadszedł czas na spokojne przemyślenia, modlitwę. Na wcielanie w życie Jego nauk,
na dawanie świadectwa własnym życiem. Dla nas, jako pracowników i uczniów szkoły
noszącej imię Jana Pawła II jest to czas szczególny. Przed nami wielkie wyzwanie, a to czy
mu podołamy zależy od ciężkiej, wytrwałej i żmudnej pracy nad formowaniem charakterów,
sumień. Postaramy się zrobić wszystko, aby być godnymi tak wielkiego, niezwykłego
Patrona, by przynosić chlubę Jego imieniu.
NAJWAŻNIEJSZE DATY
Z ŻYCIA I PONTYFIKATU JANA PAWŁA II
18 maja 1920 roku w Wadowicach, małym miasteczku położonym nieopodal
Krakowa, urodził się Karol Wojtyła. Ochrzczony został 20 czerwca tegoż samego
roku. Rodzicami przyszłego Papieża byli Karol Wojtyła i Emilia z Kaczorowskich.
Ojciec pracował jako urzędnik w Powiatowej Komendzie Uzupełnień, matka
zajmowała się domem i dorywczo pracą szwaczki. Mały Karol miał też starszego
o kilkanaście lat brata Edmunda, który po zakończeniu nauki w Wadowicach został
2
studentem medycyny w Krakowie. W dzieciństwie Karol Wojtyła przeżył dwie
wielkie tragedie. Gdy miał 9 lat na zapalenie serca i nerek zmarła mu matka. Trzy lata
później w tragicznych okolicznościach zmarł brat Edmund, który wówczas pracował
jako lekarz w szpitalu w Bielsku- Białej. Właśnie tam zaraził się śmiertelną wówczas
szkarlatyną.
1930 - Rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity
w Wadowicach. Nauka w ówczesnej szkole średniej trwała osiem lat. Już wówczas
Karol Wojtyła dał się poznać jako świetny aktor, biorąc udział w sztukach teatralnych
wystawianych przez szkolny teatr.
1938 – Rozpoczął studia polonistyczne na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu
Jagiellońskiego. Uczęszczał na 36 godzin zajęć tygodniowo, ale to nie przeszkadzało
mu podjąć w tym okresie pierwszych prób pisarskich.
1940 – Wybuch wojny utrudniał kontynuację studiów, tym bardziej że uczelnie
wyższe zostały przez okupanta zamknięte. Zaczął pracować jako robotnik
w kamieniołomach, a następnie w zakładach chemicznych, aby uniknąć wcielenia do
wojska lub zsyłki na przymusowe roboty.
1942 – Wstąpił do konspiracyjnego Arcybiskupiego Seminarium Duchownego
w Krakowie, studiował też filozofię na tajnym Wydziale Teologicznym Uniwersytetu
Jagiellońskiego.
1946 – 1 listopada otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. arcybiskupa Adama
Sapiehy.
1947 – Został wikariuszem parafii w Niegowici, a rok później w parafii św. Floriana
w Krakowie. Podczas pracy w tej parafii, zaczął się angażować w ruch duszpasterstwa
akademickiego. Ze swoimi studentami organizował wędrówki w góry, przekazując im
w czasie tych wypraw prawdy wiary, naukę Kościoła, zachęcając do życia zgodnie
z nią. Rozwijał swoje talenty pisarskie, ale także i naukowe, bowiem rozpoczął
wykładać na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
1953 – Otrzymał habilitację na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego
1958 – Został biskupem pomocniczym krakowskim i najmłodszym członkiem
Episkopatu Polski.
1964 – Objął arcybiskupstwo metropolity krakowskiego.
1967 – Otrzymał kapelusz kardynalski.
1969 – Został wybrany na wiceprzewodniczącego Episkopatu Polski.
3
1978 – 16 października wybrany na papieża jako 264 biskup Rzymu, 263
następca św. Piotra – Jan Paweł II „Nie lękajcie się!”
Gdy nad dachem Kaplicy Sykstyńskiej pojawił się biały dym, znak że został wybrany
nowy papież, nikt nie przewidywał tego, co za chwilę miał usłyszeć cały świat. Z balkonu
Bazyliki rozległy się słowa: Habemus papam! Kardynałowie wybrali na następcę
Świętego Piotra, Polaka Karola Wojtyłę, który przyjął imię Jana Pawła II.
Następca Jana Pawła I pojawił się w oknie w czerwonym ornacie i z uśmiechem na
twarzy. Ku zaskoczeniu zgromadzonych przemówił w języku włoskim, który znał
doskonale.
Atmosfera oczekiwania objęła tego dnia cały świat. Dla większości Polaków mieszało
się ono z radością. Komunistyczne władze PRL przeżywały strach o przyszłość całego
systemu. Oto bowiem człowiek z kraju komunistycznego został papieżem, a Jego słowa
wstrząsnęły całym światem.
1979 – 2 – 10 czerwca pierwsza podróż Jana Pawła II do Ojczyzny.
4
1981 – 13 maja turecki zamachowiec Ali Agca strzelał do Papieża na Placu św. Piotra.
Jan Paweł II został cudownie ocalony.
1986 – W Światowym Dniu Modlitwy o Pokój w Asyżu uczestniczyli przedstawiciele
wszystkich religii świata.
2000 – Wielki Jubileusz.
2003 – Papież powrócił do twórczości literackiej. Papieskie medytacje pełne zadumy
nad Biblią, a także pochwała poezji i sztuki zawarte zostały w Tryptyku rzymskim.
2003 – Obchody 25-lecia pontyfikatu Jana Pawła II.
2005 – 1 lutego stan zdrowia Papieża nagle się pogorszył i przewieziono Go do
rzymskiej Kliniki Gemelli
24 lutego dokonano zabiegu tracheotomii. W marcu stan zdrowia Ojca Świętego
pogarszał się i stawał się bardzo ciężki.
2 kwietnia o godz. 21:37 odszedł do Ojca. Ten dzień pozostanie w pamięci Polaków,
w pamięci wyznawców wszystkich religii. Ziemską wędrówkę zakończył niezwykły
człowiek, szanowany i kochany na całym świecie. Pozostaje nam kontynuować Jego
wielkie dzieło żyjąc zgodnie z nauką Kościoła i pozostając w zgodzie z własnym
sumieniem. Niech to nie będą puste słowa i nic nie znaczące łzy. DZIĘKUJEMY CI
OJCZE ŚWIĘTY.
8 kwietnia 2005 po zakończeniu nabożeństwa żałobnego, w którym uczestniczyli
przedstawiciele wszystkich religii, dwustu premierów, głowy państw, dostojnicy
Kościoła oraz niezliczone tłumy wiernych zgromadzonych na placu św. Piotra i przed
ekranami telewizorów, w asyście tylko duchownych z najbliższego otoczenia, papież
został pochowany w podziemiach bazyliki św. Piotra, w krypcie Jana XXIII,
beatyfikowanego w 2000 r.
13 maja 2005 r. papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie
procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu
oczekiwania od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne.
Formalny proces rozpoczął się 28 czerwca 2005 r., kiedy zaprzysiężeni zostali
członkowie trybunału beatyfikacyjnego. Postulatorem został polski ksiądz Sławomir
Oder. 2 kwietnia 2007 r. zakończyła się faza diecezjalna procesu i wszystkie akta
zostały przekazane do watykańskiej Kongregacji ds. kanonizacyjnych.
5
PAPIEŻ – POETA
TRYPTYK RZYMSKI
(Fragment)
[…]
2. ŹRÓDŁO
Zatoka lasu zstępuje
w rytmie górskich potoków…
Jeśli chcesz znaleźć źródło,
musisz iść do góry, pod prąd.
Przedzieraj się, szukaj, nie ustępuj,
wiesz, że ono musi tu gdzieś byćGdzie jesteś, źródło?... Gdzie jesteś,
źródło?!
Cisza…
Strumieniu, leśny strumieniu,
Odsłoń mi tajemnicę
swego początku!
(Cisza – dlaczego milczysz?
Jakże starannie ukryłeś tajemnicę twego
początku).
Pozwól mi wargi umoczyć
W źródlanej wodzie
odczuć świeżość,
odżywczą świeżość.
Jan Paweł II
Jan Paweł II pozostawił nie tylko encykliki, adhortacje, listy apostolskie, które
porządkują naszą wiarę, ale także utwory poetyckie, które zawierają głębokie refleksje
dotyczące życia, wiary, sensu istnienia. Stanowią one wykładnię przemyśleń dokonanych
podczas głębokiego przeżywania i kontemplowania Biblii.
6
Podczas pełnienia posługi, jako biskup Rzymu zaprzestał twórczości literackiej. Ludzi
fascynowało to, że Papież był aktorem i poetą. Długo czekaliśmy na kolejne dzieło. Po długiej
przerwie, dopiero w 2002 roku ukazał się Tryptyk rzymski – ostatni utwór poetycki pióra Jana
Pawła II.
DZIEŁA POETYCKIE, DRAMATURGICZNE
KAROLA WOJTYŁY – JANA PAWŁA II
1938 – 1939 Renesansowy psałterz
1940 Hiob, Jeremiasz
1944 Pieśń o Bogu ukrytym
1945 – 1950 Brat naszego Boga
1950 Pieśń o blasku wody, Matka
1952 Myśl jest przestrzenią dziwną
1956 Kamieniołom
1957 Profile Cyrenejczyka
1960 Przed sklepem jubilera
1961 Narodziny wyznawców
1962 Kościół
1964 Promieniowanie ojcostwa, Rozważania o ojcostwie
1965 Wędrówka do miejsc świętych
1966 wigilia wielkanocna 1966
1974 Myśląc Ojczyzna…
1975 Rozważania o śmierci
1978 Odkupienie szuka twego kształtu, by wejść w niepokój wszystkich ludzi,
Stanisław
2002 Tryptyk rzymski
7
UŚMIECH JANA PAWŁA II
Jan Paweł II znany jest z niesamowitego poczucia humoru. Od początku pełnienia
służby w Rzymie zdobył miliony ludzkich serc. Chrześcijański optymizm, radość, szczery
uśmiech goszczący na twarzy, pomimo wielu cierpień, niezwykła zdolność empatii sprawiły,
że stał się bliski ludziom. Spokój i dobroć emanujące z Jego twarzy potrafiły rozpraszać
smutek, którego jest tak dużo w codziennym życiu.
Oto kilka zabawnych scen z życia Jana Pawła II. Dzięki tym anegdotom nadal gości na
naszych twarzach uśmiech, mimo iż głównego bohatera nie ma już wśród nas.
Z Wami dziecinnieję
Podczas jednej ze swoich wizytacji rzymskich parafii Papież - jak to miał w zwyczaju - wdał
się w rozmowę z dziećmi.
- Wy jesteście młodzi, a ja już jestem stary - powiedział.
- Nie, nie jesteś stary - gromko zaprotestowały dzieci.
- Tak, ale jak jestem z wami, to dziecinnieję - replikował Papież.
Mów mi wujaszku
Podczas pierwszej wizyty w USA Papież spotkał się z rodziną prezydenta Jimmy’ego Cartera.
Pięcioletnia wówczas wnuczka prezydenta, mając kłopoty z wygłoszeniem powitania,
powtarzała w kółko:
- Jego Świątobliwość, Jego Świątobliwość.
Papież, chcąc wybawić dziewczynkę z kłopotów, wziął ją w ramiona i powiedział:
- Mów mi wujaszku.
Papieskie wagary
Podczas powitania w Monachium Papież spytał licznie obecne dzieci: "Dano wam dziś wolne
w szkole?". "Tak" - wrzasnęła z radością dzieciarnia. "To znaczy - skomentował Jan Paweł II
- że papież powinien częściej tu przyjeżdżać".
8
Biskup i góral
W czasie jednej z wędrówek po górach biskup Karol Wojtyła spotkał górala, który - widząc
wędrowca utrudzonego i zakurzonego - zapytał go, kim jest.
- Biskupem! - odpowiedział zziajany Karol
- Jak wyście som biskupem, to jo jestem papieżem! - wzruszył ramionami góral.
Jak się czuje piesek?
Jeden z watykańskich prałatów chciał się nauczyć polskiego, więc sprowadził sobie nasz
elementarz. Nauka była jednak tak pospieszna, że kiedy chciał się nową umiejętnością
pochwalić przed Ojcem Świętym, coś mu się pomyliło i zamiast: "Jak się czuje Papież",
rzekł: "Jak się czuje piesek?". Papież spojrzał na niego zdumiony, po czym odpalił: "Hau,
hau".
Ja w tym wieku byłem papieżem
W 1992 roku ojciec Leon Knabit został zaproszony na kolację do Ojca Świętego w pałacu
watykańskim. W pewnym momencie Papież nieoczekiwanie zapytał: "To ile ojciec ma
właściwie lat?".
- "Sześćdziesiąt trzy" - odparł benedyktyn.
- O to w tym wieku ja już byłem papieżem - odrzekł Jan Paweł II.
- Wiem o tym. Wiem i bardzo mi wstyd - powiedział ociec Leon i obaj wybuchnęli
śmiechem.
Za moje grzechy
Kardynał Karol Wojtyła swoim zwyczajem wyruszył na narty. Miał na głowie czerwoną
czapeczkę, w ręce trzymał narty, a pękaty plecak mocno mu ciążył. Pewnego razu zaczepił go
jakich góral:
- A za jakie grzechy wy ten plecak nosicie? – zapytał ciekawy gazda.
- a za swoje! – westchnął Kardynał.
- Ee, wy dużo ich nie macie. Pewnie za nos wsyćkich nosicie – zakończył gazda w sposób
nader teologiczny.
Bibliografia:
Ks. Kazimierz Pielatowski, Uśmiech Jana Pawła II, Poznań 2004.
9
O TYM WARTO WIEDZIEĆ!
Jan Paweł II podczas prawie 27-letniej posługi:
Ogłosił 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji apostolskich, 43 listy
Zwołał 9 konsystorzy.
Mianował 232. kardynałów w tym 10. Polaków.
Kanonizował 478. świętych w tym 9. Polaków oraz 2. związanych z Polską.
Beatyfikował 1318. błogosławionych w tym 154. Polaków.
Przewodniczył 6. zwyczajowym zgromadzeniom generalnym Synodu Biskupów.
Przyjął ponad 1350 osobistości politycznych.
Spotkał się z wiernymi na ponad 1020. audiencjach generalnych (zwykle w każdą
środę).
Wygłosił ponad 2400 homilii i przemówień w czasie 104. podróży zagranicznych.
Odwiedził 132 kraje (ponad 900 miejscowości), niektóre wielokrotnie.
W podróżach spędził 586 dni.
Przebył ponad 1 650 900 km podczas podróży zagranicznych. Odpowiada to ponad
30-krotnemu okrążeniu Ziemi wokół równika i trzykrotnej odległości między Ziemią
i Księżycem.
Odwiedził Polskę 9 razy, USA 7 razy, Francję 6 razy, Meksyk 5 razy, Hiszpanię 5
razy.
Najdłuższa podróż była na Daleki Wschód i do Oceanii – trwała 13 dni i 6 godzin
(18 listopada – 1 grudnia 1986 r. Ojciec Święty przebył wtedy 49 000 km).
Bibliografia:
Ks. Jan-Jerzy Górny, Jan Paweł II Wielki Z potrzeby serca, Olsztyn 2005 r.
10