Stan_PIIT_ws_Rozp_gospodarowanie_numeracja_11.09.2013

STANOWISKO
Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji [PIIT]
dotyczące projektu rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji w sprawie
szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych
sieciach telekomunikacyjnych
W ramach toczącego się postępowania konsultacyjnego w sprawie projektu rozporządzenia
Ministra Administracji i Cyfryzacji („MAiC”) w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących
gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych, Polska Izba
Informatyki i Telekomunikacji („PIIT”) w imieniu członków Izby przedstawia następujące
uwagi:
1.
W ww. projekcie rozporządzenia w ust. 2 pn. „Wymagania, jakim powinno odpowiadać
gospodarowanie numeracją abonencką w stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej, w
której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne”, PIIT wnosi o doprecyzowanie, jakie
usługi mogą być uruchamiane na numeracji abonenckiej w stacjonarnej publicznej sieci
telekomunikacyjnej.
W opinii PIIT, w sytuacji, gdy usługa obejmuje swoim zakresem świadczenia (np. lekcje
angielskiego, czytanie książek, słuchanie muzyki w sposób ciągły, odsłuchiwanie przez
użytkowników śpiewu ptaków), usługa powinna być uruchomiona na numeracji innej niż
bezpośrednio numeracja abonencka geograficzna, np. na numeracji o podwyższonej opłacie
(Premium Rate Srevices), na numerach skróconych AUS, na innych numerach informacyjnych.
Powyższe podejście Izby wynika z faktu, iż wraz z uruchomieniem ofert nielimitowanych, w
sieciach operatorów nastąpił znaczący wzrost wolumenu ruchu tylko w jedną stronę, do numeracji
abonenckiej (numeracji geograficznej), na której są uruchamiane usługi, które polegają jedynie na
generowaniu sztucznego ruchu i nie mają nic wspólnego z usługami świadczonymi w ramach
prowadzenia normalnej działalności telekomunikacyjnej. Charakter tych praktyk wskazuje, że są to
nadużycia i oszustwa telekomunikacyjne, które wykorzystują brak uregulowań prawnych,
rozliczenia międzyoperatorskie, oferty detaliczne, promocje dla użytkowników, etc.
Doświadczenia członków Izby pokazują, że na numerze abonenckim geograficznym (numer
odbierający) celowo są uruchamiane usługi z dodatkowym świadczeniem o charakterze ciągłym
(np. całodobowo), ponieważ połączenia na numery Premium Rate Services, AUS lub inne
informacyjne są taryfikowane według innych stawek i nie wchodzą w pakiet minut ofert
nielimitowanych. Plany taryfowe dla użytkowników końcowych zawierają jedynie nielimitowane
połączenia w ramach sieci oraz do sieci innych operatorów, a opłaty abonamentowe za plany
taryfowe i usługi są kalkulowane w oparciu o modelowy profil ruchowy abonenta.
Zachowania (zarówno niektórych przedsiębiorców, jak i użytkowników) wskazują, zatem na
działania, których celem jest jedynie chęć uzyskania korzyści materialnych przez podmioty
generujące sztuczny ruch oraz podmioty trzecie z nimi współpracujące.
W przypadku ww. przedsiębiorców telekomunikacyjnych działalność taka nie ma nic wspólnego z
przyjętymi w obrocie gospodarczym regułami oraz dobrymi obyczajami. Zdaniem Izby jest to
celowe działanie polegające na uruchamianiu na numerze odbierającym (będącym numerem
1
Stanowisko PIIT – projekt rozp. MAiC ws wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych
sieciach telekomunikacyjnych, 2013-09-11
geograficznym) różnych usług dodatkowych, będących często usługami z dodatkowym
świadczeniem. Brak obowiązków regulacyjnych jest dodatkowym czynnikiem, który prowadzi
tych przedsiębiorców telekomunikacyjnych do nadużywania dominującej pozycji na rynku
zakańczania połączeń w ich sieci.
Jeśli chodzi o użytkowników to abonent wykonując opisane powyżej działania zachowuje się jak
przedsiębiorca telekomunikacyjny, gdyż faktycznie oferuje międzyoperatorską usługę zakończenia
połączeń w sieci innego operatora, mając podpisaną jedynie umowę abonencką. Abonent
zachowując się jak operator potrafi utylizować sieć w takim stopniu, iż koszty świadczenia usługi
na jego rzecz istotnie przekraczają koszty usługi abonenckiej.
PIIT pragnie podkreślić, iż w opinii członków Izby wykorzystanie numeracji geograficznej odbywa
się niezgodnie z jej charakterem i przeznaczeniem, w celu osiągnięcia dodatkowych przychodów,
które nie wynikają z racjonalnego korzystania z usług przez abonentów, ale rejestrowane są, jako
„anomalie” odbiegające od przyjętych standardów odbierania połączeń w ramach wzajemnego
komunikowania się abonentów różnych sieci. Działania te zmierzają do generowania połączeń
tzw. sztucznego ruchu (najczęściej z ofert nielimitowanych) do jednego numeru lub grupy
numerów, co skutkuje odniesieniem nieuzasadnionych korzyści materialnych oraz wyrządzeniem
szkody przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu.
Hipotetycznie, w przypadku nieformalnej wymiany handlowej, do jakiej może dochodzić
pomiędzy niektórymi użytkownikami a przedsiębiorcami, może dojść do sytuacji, w której
przepływy pieniężne nie są odpowiednio rozliczane, a zatem może to prowadzić do karuzeli
podatkowej związanej z unikaniem wnoszenia na rzecz Państwa podatku VAT w odpowiedniej
wysokości. Ponadto, w przypadku nieformalnej wymiany handlowej, do jakiej może dochodzić
pomiędzy niektórymi użytkownikami a przedsiębiorcami nie dochodzi tylko do nieodpowiedniego
rozliczania przepływów pieniężnych, ale również dochodzi do domniemanego porozumienia
pomiędzy tymi użytkownikami i przedsiębiorcami w wyniku, czego może zostać popełnione
przestępstwo oszustwa.
PIIT pragnie również zwrócić uwagę, że powyższe zastrzeżenie nie ma na celu ograniczenia
działalności telekomunikacyjnej wykonywanej zgodnie z przyjętymi regułami w obrocie
gospodarczym (telekomunikacyjnym). Wynika, bowiem z faktu, że pewne zasady muszą być w
tym zakresie doprecyzowane i uregulowane, aby ich brak nie prowadził do nadużyć w sieciach
telekomunikacyjnych, które mają miejsce obecnie. W opinii PIIT, zapisy, zatem muszą być tak
skonstruowane, aby nie spowodować zamknięcia wielu usług dla biznesu, uruchamianych w
ramach numeracji abonenckiej, o charakterze społecznym.
Należy również podkreślić, że decyzje Prezesa UKE o przyznaniu numeracji nie zawierają
szczegółowych wymagań, jak taka numeracja może być wykorzystywana. Brak takich wymagań
powoduje, że interpretacje możliwości korzystania na numeracji abonenckiej z usług z
dodatkowym świadczeniem lub informacyjnych są dowolne. Powyższe, w opinii Izby, wpisuje się,
zatem w intencję wyrażoną w uzasadnieniu, mającą na celu ochronę zasobów numeracji przed
użytkowaniem niezgodnie z przepisami.
2.
Mając na uwadze wymagania przedstawione w pkt. 1 niniejszego pisma, Izba wnosi również o
uwzględnienie powyższych postulatów w ust. 3 pn. „Wymagania, jakim powinno odpowiadać
gospodarowanie numeracją abonencką w ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której
świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne”, pkt. 6).
2
Stanowisko PIIT – projekt rozp. MAiC ws wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych
sieciach telekomunikacyjnych, 2013-09-11
Powyższe ma na celu zachowanie symetrycznych obowiązków do numeracji abonenckiej
stacjonarnej i ruchomej. Brak analogicznego zapisu dla części ruchomej może spowodować, że
ciężar nadużyć na numeracji może przesunąć się w stronę numeracji abonenckiej w ruchomej
publicznej sieci telekomunikacyjnej.
3.
W tytule załącznika pojawia się odnośnik z cyfrą 1. Należałoby zdaniem Izby doprecyzować, czy
ten odnośnik ma sugerować, że rozporządzenie ma dotyczyć tylko numeracji E.164, a zatem
numeracji zgodnej z Planem Numeracji Krajowej („PNK”).
Jeżeli rzeczywiście taka była intencja, to rozporządzenie powinno obejmować tylko rodzaje
numeracji wymienione w ust. 1 w punktach od 1 do 4 oraz w punktach 6 i 7, załącznika
projektowanego rozporządzenia, gdyż rodzaje numeracji i kodów wymienione w pozostałych
punktach ww. ustępu 1, tj. pkt. 5 i pkt. od 8 do 14 nie są numeracją E.164 (np. NDS jest prefiksem, a
prefiksy nie są elementem planu numeracji, tylko planu wybierania).
Jeżeli zaś przedmiotowe rozporządzenie ma dotyczyć także innych niż E.164 rodzajów numeracji
(adresacji) stosowanych w sieciach publicznych, to odnośnik do tytułu jest nieadekwatny
(powinien być usunięty, a w treści rozporządzenia należałoby zaznaczyć, że dotyczy ono zarówno
numeracji PNK (E.164), jak i numeracji (adresacji) niezwiązanej z E.164 a stosowanych w sieciach
publicznych.
Wprawdzie zgodnie z delegacją zawartą w art. 126. ust. 13 ustawy Pt „Minister właściwy do spraw
łączności może określić, w drodze rozporządzenia, plany numeracji krajowej dla publicznych sieci
telekomunikacyjnych innych niż publiczne sieci telekomunikacyjne, w których świadczone są
publicznie dostępne usługi telefoniczne, a także szczegółowe wymagania dotyczące zasad
adresowania dla właściwego kierowania połączeń, numeracji punktów sygnalizacyjnych oraz
tworzenia i udostępniania znaków identyfikujących abonenta, uwzględniając obecne i
prognozowane potrzeby przedsiębiorców telekomunikacyjnych oraz użytkowników, ustalenia
przepisów międzynarodowych, w szczególności dotyczące długoterminowych, ogólnoeuropejskich
planów numeracji, a także postanowienia umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.”
Jednakże w opinii PIIT wymaga to doprecyzowania projektowanego rozporządzenia w sprawie
szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych sieciach
telekomunikacyjnych lub wydania kolejnego na podstawie ustawowej delegacji.
4.
Pragniemy również zwrócić uwagę, że ust. 4 pkt 2 nie precyzuje, komu przydziela się numery z
zakresu HESC 116CDU. W przeciwieństwie do punktu 1 - numery AUS i punktu 3 – numery HESC
118CDU. Należałoby, zatem zastanowić się, czy nie warto doprecyzować zapisu w ust. 4 pkt 2.
5.
W projekcie rozporządzenia w ust. 7 pkt. 2a napisano, iż w celu „świadczenia usług
telekomunikacyjnych wymagających oddzielnych wiązek łączy” można przyznać więcej niż dwa
numery NDSI.
3
Stanowisko PIIT – projekt rozp. MAiC ws wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych
sieciach telekomunikacyjnych, 2013-09-11
W ocenie PIIT, nie ma uzasadnienia stosowanie oddzielnych wiązek dla numerów NDSI. Bardziej
logicznym kryterium jest przypadek, gdy dany operator alternatywny świadczy dostęp NDSI do
kilku różnych dostawców usług, których identyfikacja może nastąpić tylko poprzez odmienny
numer NDSI. Dlatego też w miejsce obecnego zapisu ust. 7 pkt 2a proponujemy zapis w
następującym brzmieniu: „świadczenia usług telekomunikacyjnych innym podmiotom
identyfikowanym za pośrednictwem numerów NDSI”.
6.
W ust. 10 projektu załącznika do rozporządzenia wskazuje się, że sieci resortowe występują do UKE
o wyróżniki sieci AB w celu przydzielenia im numeracji. Należy wskazać, że poprzednia wersja
PNK, jak i dziś projektowany PNK, w wykazie wskazuje, jakie są to wyróżniki sieci resortowych
AB, tj. MON-26 i MSW-47.
Zatem, w rozporządzeniu w sprawie PNK dla publicznych sieci telefonicznych są wskazane już
wyróżniki sieci AB jednostek podmiotów z art. 4 ustawy Pt. Zgodnie z propozycją zapisu, skoro
wyróżniki sieci AB ma przydzielać Prezes UKE na wniosek właściwych podmiotów, a wyróżniki są
w PNK, to nie powinny one znajdować się już w propozycji niniejszego rozporządzenia.
W opinii Izby należy zapis ust. 10 w całości usunąć lub zmodyfikować nadając mu następujące
brzmienie: „Wyróżniki sieci AB dostępu do sieci resortowych jednostek organizacyjnych podmiotów
wymienionych w art. 4 ustawy Prawo telekomunikacyjne przydziela Prezes Urzędu Komunikacji
Elektronicznej na wniosek tych podmiotów z zakresu numeracji wskazanej w PNK”.
7.
W uzasadnieniu do projektu błędnie napisano: „(…) w ust. 7 dodano punkty od 9 do 15,…”.
Powinno być: „…dotychczasowy ust. 8a tekstu jednolitego otrzymał numer 9, dotychczasowy ust. 9
otrzymał numer 16 oraz dodano nowe ustępy od 10 do 15 (…)”.
8.
W ust. 3 pkt. 3 i 4 proponuje się zmienić „100 000 NN” na „10 000 NN”. Jednocześnie proponuje
się usunąć pkt. 5, który nie będzie miał uzasadnienia wobec uwzględnienia powyżej proponowanej
zmiany. Ww. propozycja zmiany ma na celu zwiększenie efektywności wykorzystywania numeracji
w ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej. Operator telekomunikacyjny nie może zwrócić
bloku numeracji 100 000 NN w przypadku, gdy tylko 100 NN z tego bloku jest
wykorzystywanych. Sytuacja taka powoduje blokowanie znacznych zasobów numeracji, które
mogłyby być w tym samym czasie wykorzystywane przez inne podmioty.
Powyższa zmiana ma istotne znaczenie dla numeracji sieci ruchomej, która jest w znacznym
stopniu na wyczerpaniu.
4
Stanowisko PIIT – projekt rozp. MAiC ws wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych
sieciach telekomunikacyjnych, 2013-09-11