Załącznik nr 9

Transkrypt

Załącznik nr 9

SPECYFIKACJA TECHNICZNA – OŚWIETLENIE UL. ZAKOLE
SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH
ZAWARTOŚĆ:
1. DANE OGÓLNE............................................................................................................................................................ 2
1.1. NAZWA ZADANIA........................................................................................................................................................... 2
1.2. INFORMACJA O MIEJSCU BUDOWY...................................................................................................................................... 2
1.3. PRZEDMIOT I CEL ST...................................................................................................................................................... 2
1.4. OGÓLNY ZAKRES ROBÓT.................................................................................................................................................. 2
2. OKREŚLENIA PODSTAWOWE.................................................................................................................................3
3. MATERIAŁY................................................................................................................................................................. 9
4. SPRZĘT......................................................................................................................................................................... 14
5. TRANSPORT, PRZYJMOWANIE I SKŁADOWANIE MATERIAŁÓW........................................................... 16
5.1. WYMAGANIA OGÓLNE................................................................................................................................................... 16
5.2. TRANSPORT MATERIAŁÓW.............................................................................................................................................. 16
5.3. ODBIÓR I PRZYJMOWANIE MATERIAŁÓW, WYROBÓW I URZĄDZEŃ.......................................................................................... 18
5.4. SKŁADOWANIE MATERIAŁÓW.......................................................................................................................................... 19
6. WYKONANIE ROBÓT............................................................................................................................................... 21
6.1. WSTĘP....................................................................................................................................................................... 21
6.2. UKŁADANIE KABLI W ZIEMI............................................................................................................................................ 22
6.3. MONTAŻ INSTALACJI OŚWIETLENIA ULIC, WĘZŁÓW KOMUNIKACYJNYCH, PLACÓW I PARKÓW PUBLICZNYCH ORAZ OŚWIETLENIA
TERENÓW ZAKŁADÓW........................................................................................................................................................... 30
6.4. MONTAŻ INSTALACJI OCHRONY PRZECIWPORAŻENIOWEJ I PRZECIWPRZEPIĘCIOWEJ W INSTALACJACH I URZĄDZENIACH OŚWIETLENIA
ZEWNĘTRZNEGO................................................................................................................................................................... 36
6.5. OCHRONA PRZED DOTYKIEM BEZPOŚREDNIM (OCHRONA PODSTAWOWA)................................................................................. 37
6.6. OCHRONA PRZED DOTYKIEM POŚREDNIM (OCHRONA DODATKOWA)....................................................................................... 37
6.7. BUDOWA UZIEMIEŃ....................................................................................................................................................... 38
6.8. WYMAGANIA DOTYCZĄCE ODLEGŁOŚCI PRZEWODÓW OD ISTNIEJĄCYCH OBIEKTÓW...................................................................44
7. KONTROLA JAKOŚCI I ODBIÓR ROBÓT........................................................................................................... 47
7.1. KONTROLA JAKOŚCI...................................................................................................................................................... 47
7.2. BADANIE (SPRAWDZANIE).............................................................................................................................................. 47
7.3. PRÓBY MONTAŻOWE..................................................................................................................................................... 48
7.4. DOKUMENTACJA POWYKONAWCZA.................................................................................................................................. 49
7.5. ODBIÓR ROBÓT............................................................................................................................................................ 49
8. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT............................................................... 50
9. OPIS SPOSOBU ODBIORU ROBÓT PRZYGOTOWAWCZYCH...................................................................... 50
10. OPIS SPOSOBU ROZLICZENIA ROBÓT............................................................................................................ 50
11. PRZEPISY ZWIĄZANE........................................................................................................................................... 50
12. PRZEDMIAR ROBÓT.............................................................................................................................................. 50
„EKOSAN” Zakład Projektowania i Obsługi Inwestycji 38-300 Gorlice, ul. Hallera 81
1
1.
Dane ogólne
1.1. Nazwa zadania
Projekt budowlany oświetlenia ul. Zakole w Gorlicach
1.2. Informacja o miejscu budowy
Ulica Zakole - od stanowiska nr 1 do stanowiska nr 6 realizacja linią kablową, a od stacji
transformatorowej „KOBYLANKA OTL” do stanowiska nr 6 i 23 linią napowietrzną
1.3. Przedmiot i cel ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania robót związanych z oświetleniem ulicy Zakole
Specyfikacja techniczna służy jako materiał przetargowy i kontaktowy przy zlecaniu i realizacji robót budowlanych wymienionych w p.1.4
1.4. Ogólny zakres robót
Roboty elektroinstalacyjne związane z oświetleniem ul. Zakole
1.4.1.
Roboty elektromontażowe
1.Wytyczenie słupów
2.Wykopy pod słupy
3.Montaż, stawianie słupów
4.Montaż osprzętu (konstrukcji) na słupach
5.Montaż przewodów
6.Montaż odgromników
i bezpieczników
7.Montaż opraw
8.Montaż uziomów
9.Prace regulacyjno-pomiarowe
2
2.
Określenia podstawowe
budowla - każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury
(w szczególności lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, estakady, tunele, sieci techniczne, wolno
stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje
przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową)
budynek - taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni
za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 pr.bud.)
części (linii) pod napięciem - przewód roboczy nieuziemiony, goły, przeznaczony do przesyłania
energii, wszystkie części metalowe linii bezpośrednio z nim (galwanicznie) połączone, ponadto
główka, szyjka i górny klosz izolatora stojącego, jak również dolna powierzchnia klosza izolatora
wiszącego najbliższego przewodowi roboczemu.
elektroenergetyczna linia napowietrzna prądu przemiennego (linia) – urządzenie napowietrzne
prądu przemiennego przeznaczone do przesyłania energii elektrycznej, składające się z przewodów,
izolacji, konstrukcji wsporczych, osprzętu oraz innych elementów wynikających ze sposobu pracy
linii
inspektor nadzoru inwestorskiego - jest tym uczestnikiem procesu budowlanego reprezentującym
inwestora, do którego należy dbanie o prawidłowe wykonywanie robót budowlanych , kontrolę
zgodności wykonywanych robót budowlanych z projektem, przepisami i zasadami wiedzy techniczne
instalacje elektryczne - instalacja i urządzenia elektryczne, przy zachowaniu przepisów odrębnych
dotyczących dostarczania energii, ochrony przeciwpożarowej, ochrony środowiska oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, a także wymagań Polskich Norm odnoszących się do tych instalacji
i urządzeń, zapewniają,
−
dostarczanie energii elektrycznej o odpowiednich parametrach technicznych do odbiorników,
stosownie do potrzeb użytkowych,
−
ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym, przepięciami łączeniowymi i atmosferycznymi, powstaniem pożaru, wybuchem i innymi szkodami,
−
ochronę przed emisją drgań i hałasu powyżej dopuszczalnego poziomu oraz przed szkodliwym oddziaływaniem pola elektromagnetycznego.
−
Ochronę obiektu budowlanego przed przypadkowymi zdarzeniami jak również umyślnym
działaniem osób postronnych
kąt załomu (linii) – kąt zawarty między odcinkami osi trasy linii z obu stron punktu załomu linii
kąt wewnętrzny załomu – kąt załomu mniejszy od 180°
kąt zewnętrzny załomu – kąt załomu większy od 180°
kąt odchylenia osi trasy linii od prostej (kąt odchylenia trasy) – kąt stanowiący dopełnienie
wewnętrznego kąta załomu do 180°
kierownik budowy - jest tym uczestnikiem procesu budowlanego, który ma za zadanie czuwać nad
prawidłowością wykonywania budowy w zakresie bezpieczeństwa wykonywania robót
3
budowlanych, organizacji ich przebiegu, zabezpieczenia terenu budowy, prowadzeniu dokumentacji
budowy, przygotowywania odbiorów, powiadamiania inwestora i inspektora nadzoru
inwestorskiego o wszystkich istotnych zdarzeniach, które mają miejsce na kierowanej przez niego
budowie, takich jak kontrole, zagrożenia, nieprawidłowości czy nieprzewidziane utrudnienia.
linka nośna - linka przeznaczona do przenoszenia sił powodowanych obciążeniem własnym oraz
ciężarem podwieszonego na niej przewodu. Linka nośna izolowana może pełnić funkcję żyły
neutralnej
łatwo dostępna część budynku – część budynku, na którą można dostać się bez środków
pomocniczych, np. parapet okienny, balkon, dach płaski lub o nachyleniu nie większym niż 15°,
zaopatrzony we właz
napięcie znamionowe linii – napięcie międzyprzewodowe na które jest zbudowana linia
obciążalność prądowa linii – wartość długotrwałego prądu elektrycznego w przewodach
roboczych linii, przy której to wartości przewody robocze nagrzewają się do temperatury granicznej
roboczej, dla której są projektowane odległości przewodów roboczych od ziemie i od
krzyżowanych obiektów, w danej linii
obiekt budowlany - budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowla
stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, obiekt małej
architektury.
obiekty małej architektury - niewielkie obiekty, a w szczególności: kultu religijnego, jak:
kapliczki, krzyże przydrożne, figury, posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki,
drabinki, śmietniki.
obostrzenie (linii) – szereg dodatkowych zabezpieczeń dotyczących linii na odcinku wymagającym
zwiększonego bezpieczeństwa obiektów krzyżowanych lub będących w zbliżeniu; rozróżnia się
obostrzenia pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia
odległość pionowa – odległość między rzutami prostokątnymi przedmiotów na płaszczyznę
pionową
odległość pozioma – odległość między rzutami prostokątnymi przedmiotów na płaszczyznę
poziomą
odległość przewodu – odległość osi geometrycznej przewodu od określonego przedmiotu
odległość wiązki przewodowej - odległość osi geometrycznej przewodu składowego wiązki
przewodowej najbliższego określonemu przedmiotowi, od tego przedmiotu
odstępnik międzyfazowy (separator) – element izolacyjny dostosowany do napięcia
międzyprzewodowego linii, utrzymujący wymagany odstęp między różnymi przewodami fazowymi
tej samej linii
ogranicznik przepięć – urządzenie przeznaczone do ochrony aparatury elektrycznej przed
przepięciami
oś trasy (linii) geometryczna linia prosta, określająca przebieg linii w terenie
przebudowa - jest kategorią robót budowlanych , dotyczy wyłącznie istniejącego obiektu
budowlanego i prowadzi do zmiany jego układu funkcjonalnego. Nie powoduje jednak powstania
nowej części obiektu i zmiany rozmiarów.
przewód izolowany podwieszony - przewód w izolacji podwieszony do linki nośnej
przewód splotowy - przewód w izolacji stanowiący element składowy splotu przewodowego.
przewód telekomunikacyjny – przewód metalowy służący do przesyłania telekomunikacyjnych
4
sygnałów elektrycznych
przewód w izolacji - przewód z nałożoną warstwą izolacji dostosowaną do pracy w liniach
napowietrznych, posiadającą wytrzymałość elektryczną odpowiadającą napięciu znamionowemu
linii
przewód w osłonie izolacyjnej - przewód z nałożoną warstwą izolacji dostosowaną do pracy w
liniach napowietrznych, której wytrzymałość elektryczna jest mniejsza niż wymagana dla napięcia
znamionowego linii
remont - wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na
odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się
stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym;
roboty budowlane - w rozumieniu komentowanej ustawy są zatem budowa, rozbiórka i remont
budynków, budowli i obiektów małej architektury
sadź – osad śniegu, szronu lub lodu występujący na przewodach w sprzyjających temu zjawisku
warunkach meteorologicznych. W obliczeniach przyjmuje się sadź rozłożoną równomiernie na całej
długości przewodu i mającą określony ciężar –Gs wyrażony w niutonach na metr długości
przewodu; rozróżnia się sadź normalną i katastrofalną
skrzyżowanie – usytuowanie linii takie, że rzuty prostokątne na płaszczyznę poziomą
jakichkolwiek części linii oraz innego obiektu jak: innej linii, drogi kołowej, toru kolejowego,
budynku, budowli (np. mostu) itp. pokrywają się lub przecinają.
słup – konstrukcja wsporcza linii, osadzona w gruncie bezpośrednio lub pośrednio za pomocą
fundamentu
słup krańcowy - słup mocny przeznaczony do przejmowania jednostronnego naciągu przewodów i
ustawiony na zakończeniu linii
słup mocny – słup przeznaczony do przejmowania naciągu przewodów
słup odporowy – słup mocny przeznaczony do przejmowania naciągu, ustawiony na szlaku
prostym lub na załomie przy odchyleniu osi trasy linii od prostej nie przekraczającym 5°
i stanowiący punkt oporowy dla umiejscowienia zakłóceń mechanicznych
słup odporowo narożny – słup mocny przeznaczony do przejmowania naciągu i spełniający
funkcję słupa odporowego oraz narożnego
słup narożny – słup przeznaczony do podtrzymania przewodów i przejmowania wypadkowej
naciągu wynikającej z kąta załomu, na którym jest ustawiony
słup narożno-skrzyżowaniowy – słup obliczony z uwzględnieniem zwiększonego bezpieczeństwa,
zgodnie z odpowiednimi postanowieniami normy dla przypadków skrzyżowań linii z różnymi
obiektami a z uwagi na swą funkcję odpowiadający słupowi narożnemu
słup przelotowy – słup przeznaczony do podtrzymywania przewodów bez przejmowania naciągu
lub przejmujący obciążenie równoległe do linii, ustawiony na szlaku prostym lub na załomie linii
wynikającym z jego wytrzymałości, lecz przy kącie odchylenia trasy nie przekraczającym 2° w
przypadku linii powyżej 1 kV i 5° w przypadku linii do 1 kV
słup przelotowo-skrzyżowaniowy – słup obliczony z uwzględnieniem zwiększonego
bezpieczeństwa zgodnie z odpowiednimi postanowieniami normy dla przypadków skrzyżowań linii
z różnymi obiektami, a z uwagi na swą funkcję odpowiadający słupowi przelotowemu
słup rozgałęźny – słup ustawiony w punkcie rozgałęzienia linii i w zależności od spełnianej funkcji
łączący w sobie cechy różnych rodzajów słupów
splot przewodowy - grupa przewodów w izolacji splecionych ze sobą w formie spirali
5
i podwieszonych razem na konstrukcji wsporczej
temperatura graniczna robocza – temperatura przewodów roboczych przyjęta przy projektowaniu
linii w celu określenia największego zwisu normalnego oraz wymiarowania odległości przewodów
roboczych od ziemi i od krzyżowanych obiektów.
temperatura otoczenia - temperatura powietrza otaczającego elementy linii
temperatura przewodu – temperatura jaką ma przewód, której wartość zależy od nagrzania przez
płynący nim prąd elektryczny i od panujących warunków atmosferycznych
teren ruchu elektrycznego – obszar przeznaczony trwale na urządzenia elektryczne jak maszyny
i przyrządy elektryczne, transformatory, przewody elektryczne inne niż linii itp; ogrodzony,
odpowiednio oznakowany i dostępny tylko dla personelu upoważnionego do obsługi znajdujących
się na nim urządzeń.
trudno dostępna część budynku – część budynku, na którą można się dostać tylko za
pośrednictwem środków pomocniczych; np. stromy dach budynku, to znaczy o kącie nachylenia
większym niż 15°, okienko strychowe zamknięte na stałe lub zakratowane
układ łukoochronny - elementy metalowe mocowane na przewodach roboczych, połączone z nimi
galwanicznie, tworzące między sobą oraz z konstrukcją słupa odstępy iskrowe, przeznaczone do
przejmowania łuku elektrycznego, powstałego po przepięciu.
uzbrojenie słupa – izolatory stojące, łańcuchy izolatorowe, poprzeczniki, aparatura, kable z
głowicami, haki itp. znajdujące się na słupie
wspornik – konstrukcja wsporcza linii przymocowana do innej budowli nie należącej do linii, np.
do przęsła mostu, budynku i podobnych budowli
załom (linii) – zmiana kierunku przebiegu linii, charakteryzująca się odchyleniem osi trasy linii od
prostej
zawiesie przewodu – element lub więcej elementów osprzętu połączonych w szereg do
podtrzymania lub przejęcia naciągu przewodu uziemionego; odgromowego, ekranującego itp.
zawieszenie odciągowe – zawieszenie przewodu, przenoszące jego naciąg
zawieszenie przelotowe – zawieszenie przewodu podtrzymujące go, gdy siły naciągu przewodu są
z obu stron zawieszenia jednakowe, lub gdy różnica tych sił nie przekracza sił poziomych
skierowanych wzdłuż osi linii, przyjmowanych do obliczenia odpowiednich części konstrukcji.
zawieszenie przelotowe stale - zawieszenie przewodu uniemożliwiające w warunkach normalnych
jego przesuwanie względem konstrukcji wsporczej oraz umożliwiające w stanach awaryjnych jego
wyślizg z zawieszenia
zawieszenie wahliwe przewodu - zawieszenie przewodu umożliwiające zmianę jego położenia
względem konstrukcji wsporczej wskutek działania na przewody sił poprzecznych i wzdłużnych
zawieszenie przewodu – zamocowanie przewodu na konstrukcji wsporczej
zbliżenie – takie usytuowanie linii, że odległość pozioma linii i innego obiektu jest mniejsza niż
połowa wysokości zawieszenia najwyżej położonego przewodu roboczego linii na wyższym słupie
przęsła i nie zachodzi przy tym skrzyżowanie; określenie to nie dotyczy przewodów różnych linii
elektrycznych prowadzonych na wspólnych konstrukcjach wsporczych
złączka izolowana - złączka z izolacją o wytrzymałości elektrycznej nie mniejszej niż przewód w
izolacji lub osłonie izolacyjnej, przeznaczona do łączenia przewodów w izolacji lub osłonie
izolacyjnej, której izolacja zapewnia szczelność i odporność na wpływy atmosferyczne
znamionowa obciążalność prądowa danej linii – wartość obciążalności prądowej linii
w określonych warunkach atmosferycznych
6
zwis – odległość pionowa między przewodem a prostą łączącą punkty zawieszenia przewodu, w
środku rozpiętości przęsła
największy zwis normalny – największy z następujących zwisów
−
zwis występujący przy obciążeniu przewodu sadzą normalną, przy temperaturze przewodu
-5°C i przy bezwietrznej pogodzie – uwzględniany w każdej linii
−
zwis występujący przy temperaturze granicznej roboczej przewodu roboczego +40°C –
uwzględniany w linii o napięciu niższym niż 110 kV
−
zwis występujący przy temperaturze granicznej roboczej przewodu roboczego ustalanej
przy projektowaniu linii o napięciu 110 kV i wyższym
zwis katastrofalny – zwis występujący przy obciążeniu przewodu sadzą katastrofalną w
temperaturze przewodu -5°C i przy bezwietrznej pogodzie
linia kablowa - kabel wielożyłowy lub kable jednożyłowe w układzie wielofazowym albo kilka
jedno- lub wielożyłowych kabli połączonych równolegle, łącznie z osprzętem, ułożonych na
wspólnej trasie i łączących urządzenia elektryczne jedno- lub wielofazowe albo jedno- lub
wielobiegunowe.
trasa linii kablowej - pas terenu lub przestrzeń, w którym są ułożone jedna lub więcej linii
kablowych.
napięcie znamionowe linii kablowej - napięcie międzyprzewodowe w przypadku prądu
przemiennego lub międzybiegunowe w przypadku prądu stałego, na które linia kablowa jest
zbudowana.
osprzęt elektroenergetycznej linii kablowej - zbiór elementów przeznaczonych do łączenia,
rozgałęzienia lub zakończenia kabii. np. mufy, głowice, złączki, końcówki.
odległość - najmniejszy odstęp między rozpatrywanymi punktami elementów.
odległość pozioma - odległość między rzutami prostopadłymi elementów na płaszczyznę poziomą.
odległość pionowa - odległość między rzutami prostopadłymi elementów na płaszczyznę pionową.
skrzyżowanie - miejsce na trasie linii kablowej, w którym jakakolwiek cześć rzutu poziomego linii
kablowej przecina lub pokrywa jakąkolwiek część rzutu poziomego innej linii kablowej lub innego
urządzenia podziemnego albo naziemnego i przeszkód naturalnych.
zbliżenie - miejsce na trasie linii kablowej, w którym odległość pozioma między linią kablową a
inną linią kablową, urządzeniem podziemnym lub drogą komunikacyjną itp. jest mniejsza niż
odległość dopuszczalna dla danych warunków układania bez stosowania przegród lub osłon
zabezpieczających i w którym nie występuje skrzyżowanie.
osłona linii kablowej - konstrukcja przeznaczona do ochrony kabla przed uszkodzeniem
spowodowanym działaniem czynników zewnętrznych. Rozróżnia się następujące rodzaje osłon:
a) przykrycie - osłona ułożona nad kablem;
b) przegroda - osłona ułożona wzdłuż kabla, oddzielająca go od sąsiedniego kabla lub innych
urządzeń;
c) osłona otaczająca - osłona wokół kabla, dzielona lub nie dzielona np. rura;
osłona otwarta - osłona kabla z jednej, dwóch lub trzech stron.
pomieszczenie kablowe - pomieszczenie w budynku przeznaczone do ułożenia kabli w celu ich
rozprowadzenia do urządzeń elektrycznych.
7
kanał kablowy - kanał w stropie, podłodze lub w ziemi przykryty płytami zdejmowalnymi,
przeznaczony do układania w nim kabli, nie przystosowany do poruszania się obsługi w jego
wnętrzu.
tunel kablowy - tunel przeznaczony do układania w nim kabli i przystosowany do poruszania się
obsługi w jego wnętrzu.
szyb kablowy - wydzielony obudowany pionowy przepust łączący więcej niż dwie kondygnacje
budynku, przeznaczony do ułożenia w nim kabli.
estakada kablowa - konstrukcja nadziemna przeznaczona do układania kabli oraz instalacji
i urządzeń technologicznych.
drabinka kablowa - konstrukcja wsporcza w formie drabinki przeznaczona do układania kabli.
korytko kablowe - konstrukcja wsporcza w postaci elementu o trzech ścianach pełnych lub
ażurowych przeznaczona do układania kabli.
studzienka kablowa - pomieszczenie podziemne ułatwiające montaż linii kablowych.
ściana przeciwpożarowa - przegroda z drzwiami przeciwpożarowymi służąca do podziału tunelu
lub pomieszczenia kablowego na strefy pożarowe, wykonana z materiałów niepalnych.
przegroda przeciwpożarowa - przegroda z otworem przełazowym bez drzwi, wykonana w strefie
pożarowej tunelu, służąca do ograniczenia rozprzestrzeniania się pożaru w obrębie jednej strefy,
wykonana z materiałów niepalnych.
grodź przeciwpożarowa - przegroda przeciwpożarowa stosowana w kanałach lub szybach
kablowych, wykonana z materiałów niepalnych w całym przekroju poprzecznym kanału lub szybu
kablowego.
osłona trudno palna - osłona nie podtrzymująca płomienia w temperaturze otoczenia.
8
3.
Materiały
Wykonawca jest zobowiązany dostarczyć materiały zgodnie z wymaganiami dokumentacji
projektowej i ST.
Wykonawca powinien powiadomić Inspektora Nadzoru o proponowanych źródłach otrzymania
materiałów przed rozpoczęciem ich dostawy
Jeżeli Dokumentacja Projektowa lub ST, przewidują możliwość wariantowego wyboru rodzaju
materiału w wykonywanych robotach Wykonawca powinien powiadomić Inspektora Nadzoru o
swoim wyborze jak najszybciej jak to możliwe przed użyciem materiału albo w okresie ustalonym
przez Inspektora Nadzoru.
W przypadku niezaakceptowania materiału ze wskazanego źródła Wykonawca powinien
przedstawić do akceptacji inspektora nadzoru materiał z innego źródła.
Wybrany i zaakceptowany rodzaj materiału nie może być później zmieniony bez zgody Inspektora
Nadzoru. Każdy rodzaj robót, w którym znajdują się nie zbadane i nie zaakceptowane materiały
Wykonawca wykonuje na własne ryzyko, licząc się z jego nieprzyjęciem i niezapłaceniem za
wykonaną pracę.
Zbiorcze zestawienie materiałów ETAP 1
Lp
Nazwa
JM
Ilość
LINIA OŚWIETLENIOWA NAPOWIETRZNA
1
Uchwyty bezpieczników R-BNu
szt
7,20
2
Uchwyty bezpieczników H-BNu
szt
1,80
3
Szafa oświetleniowa SO
kpl
1,00
4
Wazelina techniczna
kg
0,36
5
Benzyna do ekstrakcji
dm3
6
Bednarka
m
52,00
7
Pręt stalowy d:20mm
m
52,00
8
Farba olejna do grunt.miniowa 80%
dm3
0,09
9
Belki iglaste
m3
0,28
10
Deski iglaste obrzynane
m3
0,11
11
Śruby stal.średniodokł.z łbem 6-kąt.z gw.na cz.dł.trzp.z nakr.i podkł.M8 o dł.do 80 mm
kg
0,36
12
kg
0,42
13
Śruby stal.średniodokł.z łbem 6-kąt.z gw.na cz.dł.trzp.z nakr.i podkł.M16 o dł.200-400 mm
kg
15,10
14
kg
12,37
15
Sznur azbestowy pleciony suchy 6-20 mm
kg
0,01
16
Podstawa bezpiecznikowa słupowa typu BNu 25-63A
szt
9,18
17
Ogranicznik przepięć GXO 0,66/5 nn z/odbl.
szt
6,12
18
Wspornik odgromnika typu GZ
szt
6,00
19
Drobne konstrukcje mocujące
kg
18,00
20
Lampa Sl-100 150/100 W
kpl
9,00
21
Wysięgniki różne wg albumu Elektroprojektu
szt
9,00
22
Izolator szpulowy S-80/2
szt
4,12
23
Złączka śrubowo-kabłąkowa do przewodów 70 mm2 NK 2421
szt
16,32
24
Złączka rurkowa do karbowania dla przew.al.
szt
15,30
25
Złączka pętlicowa śrubowa do przew.o przekr.50-70 mm2
szt
4,45
26
Trzon kabł.do izol.S80/2 NK 3196 czar.
szt
4,02
27
Uchwyty końcowe SO
szt
2,49
28
Wkładka gumowa typ PK
szt
4,98
29
Zacisk odgał.do przew.alum.i stal.SL 4.25
szt
2,49
30
Opaska kablowa typu OKi
szt
0,33
0,03
9
31
Przewód AL wielodrutowy 50 mm2
m
32
Przewód Al wielodrutowy 70mm2
m
120,48
6,40
33
Przewód alum.wielodrutowy AL
m
15,00
34
Przewód al.sam.AsXS 4x35 mm2 0,6/1kV
m
329,68
35
Pzewód miedziany LgYd 2,5 mm2 750 V
m
46,80
36
Słup żelbetowy typu ŻN-10 dł.10m
szt
3,09
37
Żerdź żelbetowa typu ŻN-12 dł.12m
szt
6,18
38
Żerdź strunobetonowa wirowana E-10,5/10
szt
1,03
39
Żerdź strunobetonowa wirowana E-10,5/12
szt
1,03
40
Żerdź strunobetonowa wirowana E-12/10
szt
1,03
41
szt
2,06
42
Belka ustojowa typu B-60
szt
8,16
43
szt
14,28
44
szt
3,06
45
Drut aluminiowy A0 og.przezn.d:3 mm
kg
0,28
46
Taśma aluminiowa 10x1x500 mm
kg
0,37
47
Poprzeczniki nar.linii napow.nn.ocyn.PN4
szt
1,01
48
Podkładki kwadratowe 50x50x5 mm z otworem d:16 mm
kg
1,94
49
kg
3,02
R a z e m część 1
TELETECHNICZNA LINIA NAPOWIETRZNA
50
Bednarka ocynk.20x3mm
kg
2,50
51
Spoiwo cynowo-ołowiane LC 30
kg
0,20
52
Lakier asfaltowy ogólnego stosowania
kg
0,02
53
Śruby M8x25
kpl
5,10
54
Śruby stal.M20x200
kpl
2,04
55
Skrzynka teletechniczna na słupie
szt
1,00
56
Zacisk uziemiający linkę
kpl
2,04
57
Pręt stalowy M10
szt
1,02
58
Obłąk OS1-3 lub OM1-3
kpl
1,02
59
Obejma OSp z nakrętkami
kpl
2,04
60
Poprzecznik PSP1/2-I
szt
1,00
61
Poprzecznik PSP3/II
szt
1,00
62
Poprzecznik PSA-3
szt
1,00
63
Płytka mocująca PS
szt
2,04
64
Uchwyt odciągowy UOM
szt
2,04
65
Uchwyt M10
szt
1,02
66
Wkładka ołowiana
szt
1,02
67
Materiały pomocnicze
10
Zbiorcze zestawienie materiałów ETAP 2
Lp
Nazwa
JM
Ilość
KABLOWA LINIA OŚWIETLENIOWA
1
Kapturek do wciągania kabla ET-110
szt
4,00
2
Złączka kompensacyjna SVA 120
szt
12,80
3
Konstrukcja stal.rusztowania podwieszonego
kg
13,98
4
Wazelina techniczna
kg
4,88
5
dm3
6
Bednarka
m
26,00
7
m
26,00
8
Pręt stalowy ocynk. gwintowany M10
m
11,40
9
Pręt stalowy ocynk. gwintowany M10
m
12,60
10
Bednarka ocynk.
m
202,80
11
kg
0,09
12
Śruby kotwiące
szt
4,00
13
Obejma do rur Hilti MPN-RC 2 1/2"
szt
21,00
14
Obejma do rur Hilti MP-MI 2 1/2"
szt
14,00
15
Obejma do rur Hilti MP-MI 101,6
szt
24,00
16
Płyta podstawy lekka , 2-otworowa , MGL2 (M10)
szt
59,00
17
Kotwa stalowa do betonu M8
szt
44,00
18
Kotwa stalowa do betonu M8
szt
76,00
19
Lakier asfaltowy ogólnego stosowania czarny
dm3
0,13
20
Folia kalandrowana z PCW uplastycz.gr.pow 0.4-0.6mm gat I/II
m2
50,40
21
Piasek do betonów zwykłych
m3
13,63
22
Żwir do betonów zwykłych 1-frakcyjny,uziarn:20-40,40-80mm
m3
0,36
23
Cement portlandzki zwykły 35 bez dodatków
kg
24
Płyta drogowa żelbetowa niestyp.beton B 300 50x50x10cm
m3
0,13
25
Taśma izolacyjna Denso
m2
0,04
26
Deski iglaste obrzynane gr.25mm kl II
m3
0,08
27
m3
0,05
28
Płyty pomostowe robocze
m2
1,57
29
Rura stal.S inst.ze szwem czarne d:76,1/3,6(65)mm
m
1,50
30
Kolano do osłon rurowych d: 75mm
szt
0,60
31
Dwukielich d:110 mm
szt
1,80
32
kg
0,03
33
Sznur azbestowy pleciony suchy d:10 mm
kg
0,06
34
Złącze kablowe JZK 1-bezpiecznikowe
szt
5,00
35
kg
12,00
36
Oprawa SL-100 250/100W
kpl
1,00
37
Lampa Sl-100 150/100 W
kpl
4,00
38
Wysięgnik 1-ramienny do S80P (1m)
szt
6,00
39
Osłona rurowa giętka do kabli DVK d:110 mm
m
8,32
40
Osłona rurowa sztywna BE d:75mm
m
86,20
41
Wspornik ścienny
szt
75,75
42
Uchwyt ŻF-75
szt
3,00
43
Końcówka Al do 35 mm2
szt
30,00
44
szt
29,12
45
Uchwyt kablowy uniwersalny typu UKU
szt
10,00
46
Przewód okr.o żył.miedz.1-drut.YDY-750 V o przekr.4x2.5 mm2
m
52,00
47
Kabel elektroenerg.alum.YAKY 4x35 0,6/1kV
m
92,56
48
Kabel elektroenerg.alum.YAKY 5x35;0,6/1kV
m
121,80
49
Słup stal.ocynk.ulicz.S-80P,6-kątny
szt
5,00
50
Elementy montażowe fundamentu F-150
kpl
4,00
51
Fundament F-150
szt
4,00
1,11
150,00
11
52
Słupek oznaczeniowy typu SO 115x20x30cm
szt
1,80
53
Uchwyty bezpieczników R-BNu
szt
7,20
54
Uchwyty bezpieczników H-BNu
szt
1,80
55
Wazelina techniczna
kg
0,36
56
dm3
57
Bednarka
m
26,00
58
m
26,00
59
Farba olejna do grunt.miniowa 80%
dm3
0,09
60
Belki iglaste
m3
0,28
61
m3
0,10
62
kg
0,36
63
kg
0,21
64
kg
13,88
65
kg
13,84
66
Sznur azbestowy pleciony suchy 6-20 mm
kg
0,01
67
Podstawa bezpiecznikowa słupowa typu BNu 25-63A
szt
9,18
68
Ogranicznik przepięć GXO 0,66/5 nn z/odbl.
szt
3,06
69
Wspornik odgromnika typu GZ
szt
3,00
70
kg
18,00
71
Lampa Sl-100 150/100 W
kpl
9,00
72
Wysięgniki różne wg albumu Elektroprojektu
szt
9,00
73
Złączka rurkowa do karbowania dla przew.al.
szt
12,24
74
Uchwyty końcowe SO
szt
2,49
75
Wkładka gumowa typ PK
szt
4,98
76
Zacisk odgał.do przew.alum.i stal.SL 4.25
szt
2,49
77
szt
0,33
78
Przewód alum.wielodrutowy AL
m
12,00
79
Przewód al.sam.AsXS 4x35 mm2 0,6/1kV
m
329,68
80
Pzewód miedziany LgYd 2,5 mm2 750 V
m
46,80
81
Żerdź żelbetowa typu ŻN-12 dł.12m
szt
12,36
82
szt
2,06
83
szt
6,12
84
szt
14,28
85
szt
4,08
86
kg
2,32
87
kg
3,28
0,03
88
Łącznik ekranów
szt
1,00
89
dm3
0,10
90
Bednarka ocynk.20x3mm
kg
2,50
91
Drut stal.wiązałkowy d:2mm
kg
0,10
92
kg
0,20
93
Lakier asfaltowy ogólnego stosowania
kg
0,01
94
Śruby stal.M20x200
kpl
4,08
95
Śruby stal.M20x260
kpl
2,04
96
Zacisk uziemiający linkę
kpl
2,04
97
Pręt stalowy M10
szt
1,02
98
Zestaw montażowy
szt
1,00
99
Tulejki polietylenowe
szt
21,00
100
Obłąk OS1-3 lub OM1-3
kpl
4,08
101
Poprzecznik PSP1/2-I
szt
4,00
102
Poprzecznik PSP3/II
szt
4,00
103
Poprzecznik PSA-3
szt
3,00
12
104
Uchwyt odciągowy UOM
szt
8,16
105
Uchwyt typu UOB9
kpl
1,02
106
Uchwyt M10
szt
1,02
107
Zacisk do linki nośnej
szt
2,00
108
Kabel telekom. XzTKMXpwn 2*2*0,5mm2
m
0,07
109
Kabel tel.typ XzTKMXpwn 5x4x0,5mm
m
0,04
110
Wkładka ołowiana
szt
1,02
111
Spirytus denaturowany
dm3
0,10
112
Materiały pomocnicze
13
4.
Sprzęt
Wykonawca przystępujący do wykonania robót przy instalacji elektrycznej i okablowaniu zastosuje
sprzęt gwarantujący właściwą jakość robót.
Sprzęt montażowy i środki transportu muszą być w pełni sprawne i dostosowane do technologii
robót.
Sposób wykonania robót oraz sprzęt zaakceptuje inspektor nadzoru.
Zbiorcze zestawienie sprzętu – ETAP 1
Lp
Nazwa
JM
Ilość
1
Wibromłot elektr.lub spalinowy do 3 kW
m-g
10,50
2
Żuraw samochodowy (1)
m-g
0,48
3
Żuraw samochodowy do 4 t (1)
m-g
6,37
4
Żuraw samochodowy 7-10 t (1)
m-g
0,01
5
Środek transportowy
m-g
0,05
6
Ciągnik kołowy (1)
m-g
0,48
7
Ciągnik kołowy 55-63 KW (1)
m-g
0,10
8
Samochód dostawczy do 0.9 t (1)
m-g
9,88
9
Samochód skrzyniowy do 5 t (1)
m-g
7,49
10
Przyczepa dłużycowa do samochodu do 4.5 t
m-g
6,23
11
Podnośnik montażowy samochodowy hydrauliczny (2)
m-g
6,05
12
Podnośnik montażowy samochodowy PMH (1)
m-g
14,27
13
Przyczepa do przewożenia kabli
m-g
0,48
14
Przyczepa do przewożenia kabli do 4 t
m-g
0,09
15
Przyczepa do przewożenia kabli pow.4-7 t
m-g
0,01
62,49
16
Samochód skrzyniowy do 3.5 t (Trambus) (1)
m-g
2,82
17
Samochód pomiarowy (1)
m-g
0,80
18
m-g
0,27
3,89
14
Zbiorcze zestawienie sprzętu – ETAP 2
Lp
Nazwa
JM
Ilość
KABLOWA LINIA OŚWIETLENIOWA
1
m-g
5,25
2
m-g
3,17
3
m-g
0,92
4
m-g
6,36
5
m-g
4,23
6
m-g
2,00
7
Samochód samowyładowczy do 5 t (1)
m-g
1,92
8
m-g
6,19
9
m-g
0,92
10
Spawarka transformatorowa do 500 A
m-g
17,56
48,52
11
m-g
5,25
12
Żuraw samochodowy (1)
m-g
0,48
13
m-g
5,70
14
Żuraw samochodowy 7-10 t (1)
m-g
0,01
15
Środek transportowy
m-g
0,05
16
Ciągnik kołowy (1)
m-g
0,48
17
m-g
0,03
18
m-g
4,71
19
m-g
6,72
20
m-g
5,68
21
Podnośnik montażowy samochodowy hydrauliczny (2)
m-g
6,05
22
m-g
8,55
23
Przyczepa do przewożenia kabli
m-g
0,48
24
m-g
0,02
25
Przyczepa do przewożenia kabli pow.4-7 t
m-g
0,01
44,22
26
Samochód skrzyniowy do 3.5 t (Trambus) (1)
m-g
9,93
27
Samochód pomiarowy (1)
m-g
5,62
28
m-g
0,79
16,34
15
5.
Transport, przyjmowanie i składowanie materiałów
5.1. Wymagania ogólne
1. Dostawa materiałów przeznaczonych do robót elektrycznych powinna nastąpić dopiero po
odpowiednim przygotowaniu pomieszczeń magazynowych i składowisk na placu budowy.
Jeśli jest to konieczne ze względu na rodzaj materiałów, pomieszczenia magazynowe powinny
być zamykane, powinny także zabezpieczać materiały od zewnętrznych wpływów
atmosferycznych, a w razie potrzeby umożliwiać utrzymanie wewnątrz odpowiedniej
temperatury i wilgotności.
2.
Teren składowiska powinien być odpowiednio oświetlony i stosownie do potrzeb ogrodzony.
3.
Masa składowanych materiałów nie powinna przekraczać granic wytrzymałości podłoża lub
danych części budynku. Dopuszczalne obciążenia (podłoża, półek itp.) powinny być podane w
każdym pomieszczeniu za pomocą widocznego, czytelnego napisu, umieszczonego na tablicy.
4.
Składowanie materiałów, aparatów i urządzeń elektrycznych powinno odbywać się w
warunkach zapobiegających zniszczeniu, uszkodzeniu lub pogorszeniu się ich właściwości
technicznych (jakości) na skutek wpływów atmosferycznych lub czynników
fizykochemicznych. Należy zachować wymagania wynikające ze specjalnych właściwości
materiałów oraz wymagania w zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
5.
Gospodarkę magazynową należy prowadzić zgodnie z wytycznymi gospodarki materiałowej
dla przedsiębiorstw budowlano-montażowych i wytycznymi dla przedsiębiorstw
wykonujących elektryczne roboty instalacyjno-montażowe. W przypadku braku takich
wytycznych wytyczne gospodarki magazynowej na placu budowy powinny być opracowane
przez generalnego wykonawcę robót, jeżeli taki organ został powołany. Jeśli generalny
wykonawca nie został powołany, wytyczne gospodarki magazynowej powinno opracować
przedsiębiorstwo wykonujące dany rodzaj robót elektrycznych w porozumieniu z
kierownikiem budowy.
5.2. Transport materiałów
1. Środki i urządzenia transportowe powinny być odpowiednio przystosowane do transportu
materiałów, elementów, konstrukcji, urządzeń itp. niezbędnych do wykonywania danego rodzaju robót elektrycznych. W czasie transportu należy zabezpieczyć przemieszczane
przedmioty w sposób zapobiegający ich uszkodzeniu.
2.
Załadowanie i wyładowanie konstrukcji, urządzeń, maszyn itp. o dużej masie lub znacznym
gabarycie należy przeprowadzać za pomocą dźwignic lub posługując się pomostem-pochylnią.
3.
Cięższe lub wielogabarytowe urządzenia, wymagające na czas transportu częściowego
demontażu (np. konserwatora, izolatorów przepustowych itp. elementów transformatorów),
powinny być przewożone zgodnie z wymaganiami producenta przy użyciu przystosowanego
do tego celu sprzętu, a w razie jego braku przez wyspecjalizowanego przewoźnika ciężkiego
transportu.
4.
Przemieszczanie w magazynie lub na miejscu montażu ciężkich urządzeń, które nie mają kół
jezdnych, należy wykonać za pomocą wózków lub rolek.
5.
Przy przewozie i transporcie materiałów, elementów, konstrukcji, urządzeń, maszyn itp. za
pomocą kolei szynowych i linowych oraz na pochylniach o napędzie mechanicznym należy
przestrzegać aktualnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, a przy załadunku,
transporcie i wyładunku ręcznym — aktualnych przepisów dotyczących ręcznego
przenoszenia ciężarów.
16
6.
W czasie transportu, załadunku i wyładunku oraz składowania aparatury elektrycznej i
urządzeń rozdzielczych należy przestrzegać zaleceń wytwórców, a w szczególności:
−transportowane urządzenia zabezpieczyć przed nadmiernymi drganiami i wstrząsami oraz
przesuwaniem się wewnątrz ładowni; na czas transportu należy z przewożonych urządzeń
zdemontować, odpowiednio zabezpieczyć i przewozić oddzielnie czułe przyrządy pomiarowe,
aparaturę rejestrującą, przekaźniki do elektroenergetycznej automatyki zabezpieczeniowej,
komory gasikowe oraz inną aparaturę mniej odporną na wstrząsy i drgania,
−aparaturę i urządzenia ostrożnie załadowywać i zdejmować, nie narażając ich na uderzenia,
ubytki lub uszkodzenia powłok lakierniczych, osłon blaszanych, zamków itp.,
−przy transporcie wyłączników, dławików, transformatorów należy stosować się do zaleceń
producenta, co do sposobu mocowania lin; transport (załadunek, wyładunek) członów celek
(elementów urządzeń rozdzielczych) powinien odbywać się za pomocą lin mocowanych w
węzłach spawanej konstrukcji szkieletowej; chwytanie linami za elementy oszynowania,
aparaty lub poprzeczki konstrukcji poza punktami węzłowymi jest niedopuszczalne,
−prace ładunkowe i wyładunkowe ciężkich i wielkogabarytowych urządzeń, np.
transformatorów dużej mocy, powinny być wykonywane przez specjalnie przeszkolone do
tego celu brygady przy użyciu dźwigów, podnośników hydraulicznych i korbowych lub
innych urządzeń dźwignicowych.
7.
Zaleca się dostarczanie urządzeń i ich konstrukcji oraz aparatów na stanowiska montażu
bezpośrednio przed montażem, w celu uniknięcia dodatkowego transportu wewnętrznego z
magazynu budowy. Dotyczy to szczególnie dużych i ciężkich elementów.
8.
W czasie transportu i składowania końce wszystkich rodzajów kabli powinny być
zabezpieczone przed zawilgoceniem i innymi wpływami środowiska przez:
−szczelne zalutowanie powłoki metalowej lub założenie na oczyszczonej powłoce kapturków
termokurczliwych pokrytych od wewnątrz warstwą kleju — w przypadku kabli o izolacji
papierowej; dopuszcza się na czas do 48 godz. wykonanie zabezpieczenia końców kabli przez
co najmniej trzykrotny obwój taśmą izolacyjną i polanie zalewą bitumiczną,
−w przypadku kabli o izolacji z tworzyw sztucznych założenie na oczyszczonej powłoce
kapturków termokurczliwych pokrytych od wewnątrz warstwą kleju lub nałożenie kapturków
z tworzywa sztucznego i uszczelnienie ich za pomocą kilku obwojów z taśmy przylepnej,
9.
Transport kabli należy wykonywać z zachowaniem następujących warunków:
−kable należy przewozić na bębnach; dopuszcza się przewożenie kabli w kręgach, jeżeli masa
kręgu nie przekracza 80 kg, a temperatura otoczenia nie jest niższa niż +4°C, przy czym
wewnętrzna średnica kręgu nie powinna być mniejsza niż 40-krotna średnica zewnętrzna
kabla,
−zaleca się przewożenie bębnów z kablami na specjalnych przyczepach; dopuszcza się
przewożenie bębnów z kablami w skrzyniach samochodów ciężarowych lub w przyczepach,
−bębny z kablami przewożone w skrzyniach samochodów powinny być ustawione na krawędziach tarcz (oś bębna pozioma), a tarcze bębnów powinny być przymocowane do dna
skrzyni samochodu tak, aby bębny nie mogły się przetaczać; stawianie bębnów z kablami w
skrzyni samochodu płasko (oś bębna w pionie) jest zabronione; kręgi kabla należy układać
poziomo (płasko),
−umieszczanie i zdejmowanie bębnów z kablami ze skrzyni samochodu zaleca się
wykonywać za pomocą żurawia; swobodne staczanie bębnów z kablami ze skrzyni
samochodu oraz zrzucanie kręgów kabli jest zabronione.
17
10. Wykonawca zobowiązany jest do stosowania takich środków transportu, które pozwolą
uniknąć uszkodzeń i odkształceń przewożonych materiałów. Materiały na budowę powinny
być przewożone zgodnie z przepisami ruchu drogowego oraz BHP.
11. Rodzaj oraz liczba środków transportu, powinna gwarantować prowadzenie robót zgodnie z
zasadami zawartymi w Dokumentacji Projektowej, ST i wskazaniami Inspektora Nadzoru oraz
w terminie przewidzianym w kontrakcie. Wykonawca powinien wykazać się możliwością
korzystania z następujących środków transportu:
−samochodu
skrzyniowego
−samochodu samowyładowczego
−samochodu dostawczego
Transportowane materiały należy rozmieścić
przemieszaniem w czasie ruchu pojazdów.
równomiernie
oraz
zabezpieczyć
przed
5.3. Odbiór i przyjmowanie materiałów, wyrobów i urządzeń
1. Przyjęcie materiałów (w tym również elementów konstrukcji, urządzeń 1 maszyn) do
magazynu na budowie powinno być poprzedzone jakościowym i ilościowym odbiorem tych
materiałów. Odbioru i przyjęcia można dokonać w zakładzie produkcyjnym dostawcy, w
punkcie zdawczo-odbiorczym PKP, PKS lub PSK, w magazynie budowy lub bezpośrednio na
budowie.
2.
Przedsiębiorstwo wykonawcze jest zobowiązane dostarczać na budowę wyroby i materiały
nowe (tzn. nie używane). Materiały używane mogą być stosowane wyłącznie za pisemną
zgodą inwestora lub jego upoważnionego przedstawiciela.
3.
Parametry techniczne materiałów i wyrobów powinny być zgodne z wymaganiami podanymi
w projekcie technicznym i powinny odpowiadać wymaganiom obowiązujących norm
państwowych (PN lub BN), przepisów dotyczących budowy urządzeń elektrycznych oraz
niniejszych warunków technicznych. Jeśli w projekcie lub kosztorysie przy określonym
materiale, wyrobie lub urządzeniu podany jest numer katalogowy, to dostarczony na budowę
wyrób powinien ściśle odpowiadać opisowi katalogowemu. Materiały i wyroby o zbliżonych,
lecz nie identycznych, jak podano w projekcie lub kosztorysie, parametrach można zastosować
na budowie wyłącznie za pisemną zgodą projektanta i inwestora lub jego upełnomocnionego
przedstawiciela.
4.
Materiały, wyroby i urządzenia dla których wymaga się świadectw jakości, np.: aparaty, kable,
urządzenia prefabrykowane itp., należy dostarczać wraz ze świadectwami jakości, kartami
gwarancyjnymi lub protokołami odbioru technicznego (np. w przypadku urządzeń prefabrykowanych). Przy odbiorze materiałów należy zwrócić uwagę na zgodność stanu
faktycznego z dowodami dostawy. Świadectwa jakości, karty gwarancyjne, protokoły
wewnętrznego odbioru technicznego itp. dokumenty materiałowe należy starannie
przechowywać w magazynie wraz z materiałem, a po wydaniu materiału z magazynu — w
kierownictwie robót (budowy).
5.
Urządzenia dostarczone przez zleceniodawcę, np. transformatory, prostowniki itp., powinny
być zaopatrzone w świadectwa jakości.
6.
Dostarczone na miejsce składowania (budowę) materiały i urządzenia należy sprawdzić pod
względem kompletności i zgodności z danymi wytwórcy, przeprowadzić oględziny stanu
opakowań materiałów, części składowych urządzeń i kompletnych urządzeń. Należy również
wyrywkowo sprawdzić jakość wykonania, stwierdzić brak uszkodzeń, w tym spowodowanych
korozją itp.
18
7.
W przypadku stwierdzenia wad lub nasuwających się wątpliwości mogących mieć wpływ na
jakość wykonania robót materiały i elementy urządzeń należy przed ich wbudowaniem poddać
badaniom określonym przez kierownictwo(dozór techniczny) robót.
5.4. Składowanie materiałów
1. Sposób składowania materiałów elektrycznych w magazynach, jak i konserwacja tych
materiałów powinny być dostosowane do rodzaju materiałów.
2.
Materiały, aparaty, urządzenia i maszyny elektryczne należy przechowywać w
pomieszczeniach zamkniętych przystosowanych do tego celu, suchych, przewietrzanych i
dobrze oświetlonych.
3.
Kształtowniki stalowe o większych przekrojach i niektóre materiały budowlane można
składować na placu, jednak w miejscu, gdzie nie będą narażone na uszkodzenia mechaniczne,
działanie korozji {przy odpowiednim zabezpieczeniu) itp.
4.
Przy składowaniu poszczególnych rodzajów materiałów należy przestrzegać następujących
wymagań:
a) rury instalacyjne stalowe należy składować w pomieszczeniach suchych, w oddzielnych dla
każdego wymiaru przegrodach - w wiązkach, w pozycji pionowej,
b) rury instalacyjne sztywne z tworzywa sztucznego należy przechowywać w pomieszczeniach
zamkniętych o temperaturze nie niższej niż - 15°C i nie wyższej niż +25°C w pozycji
pionowej, w wiązkach odpowiednio gęsto wiązanych (dla uniknięcia wyboczenia), z dala od
urządzeń grzewczych,
c) rury instalacyjne karbowane z tworzywa sztucznego należy przechowywać analogicznie jak
w p. b), lecz w kręgach zwijanych związanych sznurkiem co najmniej w trzech miejscach;
kręgi w liczbie nie większej niż 10 mogą być układane jeden na drugim,
d) przewody izolowane i taśmy izolacyjne należy przechowywać w pomieszczeniach suchych
i chłodnych,
e) składowanie kabli i osprzętu powinno być zgodne z następującymi warunkami:
−kable w czasie składowania powinny znajdować się na bębnach;
−bębny z kablami powinny być umieszczone na utwardzonych podłożach; bębny powinny
być ustawione na krawędziach tarcz (oś bębna pozioma), a kręgi ułożone poziomo (płasko),
−osprzęt kablowy powinien być składowany w pomieszczeniach; zaleca się składowanie
zestawów montażowych z taśm elektroizolacyjnych oraz z rur termokurczliwych w
pomieszczeniach o temperaturze nie przekraczającej + 20°C,
f) silniki elektryczne, prądnice, transformatory suche, spawarki itp. należy składować w
pomieszczeniach suchych i ogrzewanych, zabezpieczonych od kurzu, na podłodze lub
drewnianych podkładach; transformatory olejowe można przechowywać na placach bez
zadaszenia, wymagają one jednak okresowego sprawdzania poziomu oleju w olejowskazach
(niebezpieczeństwo wycieku oleju),
g) wyroby metalowe i drobniejsze stalowe wyroby hutnicze, jak druty, liny, cienkie blachy,
drobne kształtowniki itp., należy składować w pomieszczeniach suchych, z odpowiednim
zabezpieczeniem przed działaniem korozji,
h) narzędzia należy przechowywać w pomieszczeniach zamkniętych, suchych, odpowiednio
ogrzewanych i przewietrzanych; należy je odpowiednio zakonserwować przed działaniem
korozji,
i) sprzęt ochrony osobistej oraz odzież ochronną i roboczą należy przechowywać w pomiesz-
19
czeniach jak w p. h); składuje się je na oddzielnych półkach według gatunków, wymiarów i
przeznaczenia, z tym że odzież roboczą używaną, zatłuszczoną, należy przechowywać
oddzielnie, rozwieszoną, a nie układaną warstwami; odzież i wyroby futrzane należy
zabezpieczyć przed gryzoniami i molami,
j) akumulatory kwasowe nie napełnione elektrolitem należy przechowywać i transportować
zgodnie z wymaganiami polskiej normy [PN-63/E-06070], natomiast sam elektrolit (kwas
siarkowy akumulatorowy) zgodnie z wymaganiami polskiej normy [PN-69/C-84058] oraz w
temperaturze nie dopuszczającej do zamarzania kwasu (zależnie od stężenia), dla kwasu
rozcieńczonego + 5°C z wymaganym stopniem pewności,
k) farby płynne, lakiery, rozpuszczalniki, oleje, zalewy kablowe itp. należy magazynować w
oddzielnych pomieszczeniach (ewentualnie w oddzielnych budynkach) z zachowaniem
specjalnych przepisów bezpieczeństwa przeciwpożarowego oraz bhp; wolno stosować
jedynie wodne lub parowe ogrzewanie takich pomieszczeń; pomieszczenie powinno być
przewietrzane (wlot powietrza z dołu), półki i regały powinny być odporne na ogień; drzwi
magazynu powinny otwierać się na zewnątrz; na zewnętrznej stronie drzwi należy umocować odpowiednie tablice ostrzegawcze, a w pobliżu wywiesić instrukcję przeciwpożarową,
l) gazy techniczne (tlen, acetylen i inne) w butlach stalowych pionowo ustawionych należy
magazynować w specjalnie do tego celu przeznaczonych, nie ogrzewanych i nie
nasłonecznionych pomieszczeniach; pełne butle należy ostrożnie transportować, nie wolno
ich rzucać ani uderzać, należy je chronić przed nagrzaniem (również przez promienie
słońca); puste butle należy składować oddzielnie; butle tlenowe należy chronić przed
zatłuszczeniem, gdyż może to spowodować pożar i ewentualny wybuch; magazynowanie
powinno być zgodne z przepisami szczególnymi lub z normami państwowymi,
m) cement i gips w workach papierowych należy składować w pomieszczeniach suchych,
zabezpieczonych przed opadami atmosferycznymi i wilgocią; należy zwracać uwagę na
okres zdolności wiązania cementu i gipsu, który jest stosunkowo kratki; szczegółowe
warunki są podane w odnośnych normach państwowych,
n) cegłę, przykrywy kablowe, rury azbestowo-cementowe i żeliwne można składować w
sposób uporządkowany na placu (bez przykrycia dachem), przy czym cegłę i rury
azbestowo-cementowe w okresie jesienno-zimowym należy zabezpieczyć przed opadami i
oblodzeniem (np. osłoną z papy lub folii),
o) prefabrykaty betonowe (żelbetowe), takie jak: słupy energetyczne i oświetleniowe, szczudła
itp. można magazynować na placach składowych poziomo obok siebie, na przemian
grubszymi i cieńszymi końcami, na drewnianych przekładkach odległych co 1/5 długości
słupa, w 2 lub 3 warstwach.
20
6.
Wykonanie robót
6.1. Wstęp
Warunki techniczne dotyczą wykonania i odbioru instalacji elektrycznych oświetlenia zewnętrznego zarówno nowo instalowanych, jak i modernizowanych następujących instalacji:
a) oświetlenia publicznego:
−
oświetlenia ulic, placów i parków,
−
oświetlenia węzłów komunikacyjnych jedno i wielopoziomowych,
−
oświetlenia tuneli drogowych i podziemnych przejść dla pieszych,
−
oświetlenia iluminacyjnego budynków, pomników itp.,
−
podświetlania znaków drogowych,
−
świateł przeszkodowych drogowych,
b) oświetlenia wewnątrzzakładowego, tj. oświetlenia terenów zakładów przemysłowych,
komunalnych, szkół, szpitali itp.,
c) oświetlenia placów budowy.
21
6.2. Układanie kabli w ziemi
6.2.1.
Układanie kabli bezpośrednio w ziemi
6.2.1.1
Wymagania ogólne.
Kable należy układać na dnie wykopu, jeżeli grunt jest piaszczysty, pozostałych przypadkach kable
należy układać na warstwie piasku o grubości co najmniej 10 cm.
Ułożone kable należy zasypać warstwą piasku o grubości co najmniej 10 cm, następnie warstwą
rodzimego gruntu jak również oznaczyć wg 6.2.5.2.
Dopuszcza się zamiast piasku stosowanie mieszaniny piasku i cementu o proporcji nie mniejszej niż
13:1. Folia lub siatka powinna znajdować się nad ułożonym kablem na wysokości nie mniejszej niż
25 cm i nie większej niż 35 cm
W przypadku skrzyżowań oznaczenia linii krzyżujących się powinny znajdować się na tej samej
wysokości.
Przy układaniu bednarki uziemiającej w tym samym wykopie, w którym ułożono kabel, bednarkę
należy zakopać w dnie rowu kablowego na głębokości co najmniej 10 cm.
6.2.1.2
Głębokość ułożenia kabli
Głębokość ułożenia kabli w ziemi mierzona od powierzchni ziemi do zewnętrznej powierzchni
kabla górnej warstwy powinna wynosić co najmniej:
100 cm — w przypadku kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 30 kV.
90 cm — w przypadku kabli o napięciu znamionowym do 30 kV ułożonych na użytkach rolnych,
80 cm — w przypadku kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, lecz nie wyższym niż
30 kV, ułożonych poza użytkami rolnymi;,
70 cm — w przypadku pozostałych kabli o napięciu znamionowym do 1 kV, ułożonych poza
użytkami rolnymi,
50 cm — w przypadku kabli o napięciu znamionowym do 1 kV ułożonych pod chodnikami, drogą
rowerową, przeznaczonych do oświetlenia ulicznego, do oświetlenia znaków drogowych
i sygnalizacji ruchu ulicznego oraz reklam itp.
Jeżeli głębokości te nie mogą być zachowane, np. przy wprowadzeniu kabla do budynku, przy
skrzyżowaniu lub obejściu podziemnych urządzeń, to dopuszczalne jest ułożenie kabla na mniejszej
głębokości, jednak na tym odcinku kabel należy chronić osłoną otaczającą.
Głębokość ułożenia kabla przy skrzyżowaniu z drogami kołowymi, torami szynowymi, rzekami
i innymi szlakami wodnymi powinna spełniać wymagania podane w 6.2.1.6.4, 6.2.1.6.5, 6.2.1.6.6.
6.2.1.3
Układanie warstwowe kabli
Dopuszcza się układanie kabli o napięciu znamionowym do 30 kV bezpośrednio w ziemi, w dwóch
lub więcej warstwach. Głębokość ułożenia górnej warstwy kabli wg 6.2.1.2.
Pionowa odległość między warstwami kabli powinna wynosić co najmniej 15 cm.
Nie dopuszcza się warstwowego układania kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 30 kV.
22
6.2.1.4
Układanie kabli wzdłuż ulic i dróg.
Kable należy układać poza częściami dróg i ulic przeznaczonymi do ruchu kołowego, w odległości
równej co najmniej 50 cm od jezdni i od fundamentów budynków.
Odległość kabli od pni istniejących drzew lub projektowanego zadrzewia należy uzgodnić z
odpowiednimi władzami terenowymi.
Dopuszcza się układanie w częściach ulic i dróg przeznaczonych do ruchu kołowego kabli w
osłonach otaczających na głębokości co najmniej:
80 cm – kabli o napięciu znamionowym do 30 kV
100 cm – kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 30 kV
Długość i kształt osłon otaczających kable ułożone pod drogami i ulicami musi umożliwić wymianę
osłoniętego kabla.
6.2.1.5
6.2.1.5.1
Odległości
Odległości między kablami nie należącymi do tej samej linii kablowej.
Najmniejsze dopuszczalne odległości pionowe na skrzyżowaniach i poziome przy zbliżeniu kabli
ułożonych bezpośrednio w ziemi — wg tabl. 1.
Tablica 1. Odległości między ułożonymi bezpośrednio w ziemi kablami nie należącymi do tej samej linii
kablowej
Lp.
1
2
3
4
5
Charakterystyka kabli krzyżujących się i
zbliżających
Kable elektroenergetyczne o napięciu
znamionowym do 1 kV z kablami o tym samym
napięciu znamionowym lub kablami sygnalizacyjnymi
Kable sygnalizacyjne i kable przeznaczone do
zasilania urządzeń oświetleniowych z kablami
tego samego przeznaczenia
znamionowym do 1 kV z kablami elektroenergetycznymi o napięciu znamionowym
1 kV <UN≤30 kV
Kable elektroenergetyczne o napięciu znamionowym 1 kV <UN≤30 kV z kablami tego samego rodzaju
znamionowym do 30 kV
6
Kable z mufami innych kabli
7
Kable elektroenergetyczne o napięciu
znamionowym wyższym niż 30kV z kablami tego
samego przedziału napięć znamionowych
6.2.1.5.2
Najmniejsza dopuszczalna odległość, cm
pionowa przy skrzyżowaniu
pozioma, przy zbliżeniu
15
5
5
mogą stykać się
25
15
10
25
nie dopuszcza się
jak lp. 1-5
50
50
Odległości kabli od innych urządzeń podziemnych.
Najmniejsze dopuszczalne odległości kabli elektroenergetycznych i sygnalizacyjnych ułożonych
bezpośrednio w ziemi od innych urządzeń podziemnych — wg tabl. 2.
23
Tablica 2. Odległości kabli elektroenergetycznych i sygnalizacyjnych ułożonych bezpośrednio w ziemi od
Najmniejsza dopuszczalna odległość [cm]
Lp
Rodzaj urządzenia podziemnego
1.
Rurociągi wodociągowe,
ściekowe, cieplne, gazowe z
gazami niepalnymi
2.
Rurociągi z gazami i cieczami
palnymi
kabli o napięciu znamionowym
UN ≤ 30 kV
kabli o napięciu znamionowym
30 kV < UN ≤ 110 kV
pionowa na
skrzyżowaniu
pozioma przy
zbliżeniu
pionowa na
skrzyżowaniu
pozioma przy
zbliżeniu
25 + średnica
rurociągu
25 + średnica
rurociągu
50 + średnica
rurociągu
50 + średnica
rurociągu
uzgodnić z właścicielem rurociągu, ale nie mniej niż w lp. 1
3.
Zbiorniki z gazami i cieczami
palnymi
nie mogą się
krzyżować
200
nie mogą się
krzyżować
uzgodnić z
właścicielem
rurociągu, ale
nie mniej niż
250
4.
Części podziemne linii
napowietrznych (ustój, podpora,
odciążka)
nie mogą się
krzyżować
40
nie mogą się
krzyżować
100
5.
Ściany budynków i inne budowle,
np. przyczółki, z wyjątkiem
urządzeń wyszczególnionych w
lp. 1,2,3,4
nie mogą się
krzyżować
50*
nie mogą się
krzyżować
100
250*
120-między
osłoną kabla
i stopą szyny;
80 – między
osłoną kabla
a dnem rowu
odwadniającego
250
6.
Skrajna szyna trakcji
100-między
osłoną kabla
i stopą szyny;
50 – między
osłoną kabla
a dnem rowu
odwadniającego
7.
Urządzenia do ochrony budowli
od wyładowań atmosferycznych
wg PN-86/E-05003/01. Ochrona odgromowa obiektów
budowlanych. Wymagania ogólne.
* Dopuszcza się zmniejszenie odległości podanych w tablicy 2 pod warunkiem zastosowania osłon
otaczających i uzgodnienia odstępstwa z użytkownikami obiektów
6.2.1.6
6.2.1.6.1
Skrzyżowania i zbliżenia kabli między sobą i z innymi obiektami
lub przeszkodami naturalnymi
Wymagania ogólne.
Skrzyżowania kabli z drogami, ulicami, torami kolejowymi, rzekami, kanałami i szlakami wodnymi
oraz urządzeniami podziemnymi i innymi kablami, zaleca się wykonywać pod kątem zbliżonym do
90° i w miarę możliwości w najwęższym miejscu krzyżowanego urządzenia.
Kable elektroenergetyczne i sygnalizacyjne ułożone bezpośrednio w ziemi powinny być chronione
przed uszkodzeniem w miejscu skrzyżowania i na długości co najmniej po 50 cm w obie strony od
miejsca skrzyżowania, za pomocą osłony.
6.2.1.6.2
Wykonanie skrzyżowań i zbliżeń kabli między sobą.
Odległości między kablami na skrzyżowaniu i przy zbliżeniu — wg tablicy 1.
24
W przypadku, gdy z uzasadnionych powodów odległości te nie mogą być zachowane, dopuszcza
się ich zmniejszenie pod warunkiem, że każdy z krzyżujących się kabli elektroenergetycznych
i sygnalizacyjnych ułożony bezpośrednio w ziemi będzie chroniony przed uszkodzeniem w miejscu
skrzyżowania i na długości co najmniej 50 cm w obie strony od skrzyżowania osłoną otaczającą, a
przy zbliżeniu przegrodą.
6.2.1.6.3
Wykonanie skrzyżowań i zbliżeń z rurociągami.
Odległości kabli na skrzyżowaniu z rurociągami powinny spełniać wymagania podane w tablicy 2.
Dopuszcza się zmniejszenie odległości podanych w tablicy 2 lp. 1 pod warunkiem:
−
wykonania osłony otaczającej kabel jeżeli kabel jest ułożony nad rurociągiem,
−
zastosowania osłony otwartej nad kablem, jeżeli kabel jest ułożony pod rurociągiem.
6.2.1.6.4
Wykonanie skrzyżowań z drogami kołowymi.
Skrzyżowania kabli z drogami kołowymi należy wykonać wg. 6.2.4.1
Najmniejsza odległość pionowa między górną częścią osłony otaczającej lub kablem a górną
powierzchnią drogi powinna być nie mniejsza niż 80 cm przy układaniu kabli o napięciu
znamionowym UN ≤ 30 kV. natomiast nie mniejsza niż 100 cm przy układaniu kabli o napięciu
znamionowym UN > 30 kV. Odległość między górną częścią osłony kabla a dnem rowu
odwadniającego powinna wynosić co najmniej 50 cm w przypadku kabli o napięciu znamionowym
UN < 30 kV oraz co najmniej 80 cm w przypadku kabli o napięciu znamionowym UN > 30 kV.
Osłony otaczające powinny wystawać poza:
−
krawężnik lub krawędź jezdni na długość co najmniej.50 cm z każdej strony w przypadku kabli
o napięciu znamionowym do 30 kV oraz co najmniej 100 cm w przypadku kabli o napięciu
znamionowym wyższym niż 30 kV;
−
rów odwadniający lub nasyp drogi co najmniej 100 cm z każdej strony bez względu na wartość
napięcia.
6.2.1.6.5
Wykonanie skrzyżowań i zbliżeń kabli z torami szynowymi
Skrzyżowania kabli z torami szynowymi należy wykonać wg 6.2.4.1.
W miejscu skrzyżowania z torami szynowymi kabel należy chronić wg 6.2.4.2.
Najmniejsza odległość między osłoną kabla i stopą szyny trakcyjnej oraz między osłoną kabla a
dnem rowu odwadniającego tor kolejowy lub tramwajowy powinna być zgodna z postanowieniami
tablicy 2.
Osłony otaczające powinny wystawać na długość co najmniej 100cm z każdej strony toru poza
krawędź rowu lub nasypu.
6.2.1.6.6
Wykonanie skrzyżowań i zbliżeń kabli z rzekami i innymi szlakami
wodnymi
Kabel powinien być ułożony na prostym i głębokim odcinku rzeki, na którym dno i brzegi nie
podlegają podmywaniu.
W miejscu wyjścia kabla spod wody należy go chronić osłoną otaczającą na odcinku od najniższego
do najwyższego powodziowego poziomu wody, z dodatkiem co najmniej 50 cm z każdej strony,
ponadto na brzegach rzeki i szlaków wodnych kabel powinien być umocowany i chroniony przed
odsłonięciem, które może powstać na skutek naruszenia linii brzegowej.
25
W przypadku skrzyżowania ze szlakami wodnymi:
−
spławnymi i żeglownymi, kabel powinien być zagłębiony na całej długości w dno na co
najmniej 100 cm, nie wliczając w to warstw zamulenia, oraz zasypany żwirem i kamieniami;
jeżeli dno jest skaliste i głębokość wody przekracza 4 m, to dopuszczalne jest ułożenie kabla
bezpośrednio na dnie tak, aby dotykał on dna na całej długości oraz byl zabezpieczony przed
przesuwaniem i uszkodzeniem;
−
niespławnymi, przy długości skrzyżowania nie przekraczającej 20 m, kabel o napięciu
znamionowym do 30 kV powinien być ułożony na dnie w osłonie otaczającej lub zagłębiony w
dno na głębokość 50 cm; przy długości skrzyżowania powyżej 20 m, kabeł powinien być
zagłębiony na całej długości w dno na głębokość co najmniej 50 cm. Niezależnie od długości
skrzyżowania kabel 110kV powinien być zagłębiony w dno wykopu na głębokości co najmniej
100 cm. Dopuszcza się również wykonanie skrzyżowania ze szlakami niespławnymi za
pomocą estakady kablowej.
6.2.1.6.7
Zbliżenie kabli z urządzeniami do ochrony budowli od wyładowań
atmosferycznych
W przypadku konieczności ułożenia kabla w ziemi lub kanale w pobliżu urządzeń do ochrony
budowli od wyładowań atmosferycznych należy zastosować środki ochronne wg PN-86/E05003/01.
6.2.2.
Układanie kabli w osłonach otaczających umieszczonych w ziemi
6.2.2.1
Postanowienia ogólne.
Osłony otaczające ułożone w ziemi powinny być ze sobą szczelnie połączone tak, aby nie
przedostawała się do ich wnętrza woda i aby nie były zamulane.
W jednej osłonie otaczającej powinien być ułożony tylko jeden kabel; nie dotyczy to kabli
jednożyłowych tworzących układ wielofazowy, kabli sygnalizacyjnych oraz kabla
elektroenergetycznego i kabli sygnalizacyjnych przyłączonych do tego samego urządzenia - mogą
one być umieszczone w jednej osłonie otaczającej. Kable jednożyłowe o napięciu znamionowym
wyższym niż 30 kV powinny być ułożone w oddzielnych osłonach otaczających.
Średnica wewnętrzna osłony otaczającej powinna być równa co najmniej 1,5-krotnej zewnętrznej
średnicy wprowadzonego kabla, jednak nie mniejsza niż 50 mm. W przypadku ułożenia kilku kabli
w jednej osłonie otaczającej powierzchnia otworu nie powinna być mniejsza niż trzykrotna suma
powierzchni przekrojów ułożonych kabli.
Miejsca wprowadzenia kabli do osłon otaczających powinny być uszczelnione, a kable
zabezpieczone przed uszkodzeniem.
6.2.2.2
Głębokość umieszczenia osłon otaczających w ziemi
Głębokość umieszczenia osłon otaczających w ziemi, mierzona od powierzchni terenu do górnej
powierzchni osłony linii kablowej o napięciu znamionowym nie wyższym niż 30 kV, powinna
wynosić co najmniej:
40 cm - przy układaniu kabli pod chodnikami,
80 cm - przy układaniu kabli w częściach dróg i ulic przeznaczonych do ruchu kołowego.
Dopuszcza się zmniejszenie podanych głębokości, jeżeli wymusza to;
−
konstrukcja istniejących budowli na trasie kabla,
−
przeszkoda, której nie można usunąć lub obejść z zachowaniem powyżej podanych odległości.
26
Głębokość umieszczenia osłon otaczających w ziemi, mierzona od powierzchni terenu do górnej
powierzchni osłony linii kablowej o napięciu znamionowym wyższym niż 30 kV, powinna wynosić
co najmniej 100 cm.
6.2.3.
Układanie kabli na mostach, wiaduktach, molach, nabrzeżach i
estakadach kablowych
6.2.3.1
Wymagania ogólne
Na mostach, wiaduktach, molach i nabrzeżach należy układać kable opancerzone drutami
stalowymi.
Dopuszcza się układanie kabli nieopancerzonych w osłonach otaczających lub w kanałach.
Na mostach drewnianych należy układać kable o osłonach z materiału nierozprzestrzeniajacego
płomienie.
Na mostach, wiaduktach, molach i nabrzeżach należy układać kable tak, aby:
a) nie
powodowały zmniejszenia wytrzymałości mechanicznej mostu, mola lub nabrzeża:
b) były
chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas użytkowania oraz w czasie prac
konserwacyjnych i remontowych mostu, mola lub nabrzeża.
6.2.3.2
Sposoby układania kabli
Na mostach, molach i nabrzeżach kable należy układać:
−
w osłonach otaczających,
−
na konstrukcjach.
−
pod chodnikami,
−
w kanałach.
W miejscach narażenia kabli na naprężenia mechaniczne, należy je układać z zapasem
umożliwiającym kompensowanie zmian wywołanych warunkami otoczenia.
Przy budowie linii kablowej na mostach, wiaduktach, molach i estakadach kablowych nie zaleca się
wykonywania muf kablowych.
6.2.4.
Ochrona kabli
6.2.4.1
Ochrona kabli przed uszkodzeniami mechanicznymi
W miejscach, w których w zwykłych warunkach użytkowania przewiduje się występowanie
naprężeń mechanicznych mogących spowodować uszkodzenie kabla, kabel należy układać
w osłonach. W szczególności należy osłaniać kable:
a) ułożone
na mostach, wiaduktach i przyczółkach;
b) ułożone
na wysokości nie przekraczającej 200 cm w miejscach dostępnych dla osób nie
należących do obsługi urządzeń elektrycznych;
c) ułożone
w ziemi pod drogami, torami itp.
Dopuszcza się układanie kabli o napięciu znamionowym nie większym niż 30 kV bez osłon
otaczających:
27
−
pod drogami z nawierzchnią rozbieralną,
−
pod drogami zbiorczymi, lokalnymi, dojazdowymi z nawierzchnią nierozbieralną pod warunkiem
ułożenia równolegle do trasy kablowej wolnej osłony otaczającej.
W miejscach wyjścia z osłon kable należy tak ułożyć i zabezpieczyć, aby nie były narażone na
uszkodzenie np. ścinanie i zgniatanie.
6.2.4.2
Ochrona kabli przed korozją
W środowisku o wysokim stopniu korozyjności należy stosować kable o powłokach zewnętrznych
odpornych na korozję.
6.2.4.3
Ochrona kabli przed prądami błądzącymi
W strefach działania prądów błądzących należy stosować kable o powłokach lub osłonach
odpornych na ich działanie.
6.2.4.4
Ochrona kabli przed promieniami ultrafioletowymi
Odcinki linii kablowej narażone na działanie promieni UV powinny być osłonięte lub wykonane
kablami odpornymi na ich działanie.
6.2.5.
Oznaczenie linii kablowych
6.2.5.1
Oznaczenie kabli
Kable ułożone w ziemi powinny być zaopatrzone na całej długości w trwałe oznaczniki
rozmieszczone w odstępach nie większych niż 10 m oraz przy mufach i w miejscach
charakterystycznych, np. przy skrzyżowaniu, wejściach do kanałów i osłon otaczających.
Kable ułożone w powietrzu powinny być zaopatrzone w trwałe oznaczniki przy głowicach
i odbiornikach oraz w takich miejscach i odstępach, aby identyfikacja kabla było jednoznaczna.
Oznaczniki kabli ułożonych w kanałach i tunelach należy umieszczać w odstępach nie większych
niż 20 m.
Na oznacznikach należy umieścić trwałe napisy zawierające co najmniej:
a) numer
b) typ
kabla,
c) znak
d) rok
ewidencyjny linii,
użytkownika kabla,
ułożenia kabla!
W przypadku kabli sygnalizacyjnych dopuszcza się nieumieszczanie na oznacznikach typu kabla.
6.2.5.2
Oznaczenie trasy
Trasa linii kablowych ułożonych w ziemi powinna być na całej długości i szerokości oznaczona
siatką, folią lub folią perforowaną o trwałym kolorze:'
niebieskim - kabli elektroenergetycznych o napięciu znamionowym do 1 kV, tzn. UN ≤ 1 kV;
czerwonym - kabli elektroenergetycznych o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, tzn.
UN > 1 kV.
Grubość folii lub folii perforowanej powinna wynosić co najmniej 0,3 mm, a siatki co najmniej
28
1,5 mm.
Powierzchnia wyperforowanych otworów powinna być nie większa niż 15% powierzchni
całkowitej.
Wymiar któregokolwiek z boków lub średnicy otworu siatki lub folii perforowanej powinien być
nie większy niż 10 mm, a odległość między otworami powinna być w dowolnym miejscu nie
mniejsza niż 1,5 mm.
Folie i siatki powinny być wykonane z tworzywa sztucznego, które w temperaturze 20°C ma
wydłużenie przy zerwaniu co najmniej 200%.
Krawędzie folii lub siatki powinny wystawać co najmniej 50 mm poza zewnętrzną krawędź
ułożonych kabli. Trasa kabli ułożonych w ziemi na terenach niezabudowanych powinna być
oznaczona trwałymi i widocznymi oznacznikami. Na prostej trasie kabla oznaczniki powinny być
rozmieszczone w odstępach nie większych niż 100 m. Ponadto należy je umieszczać w miejscach
zmiany kierunku ułożenia kabla oraz w miejscach skrzyżowań i zbliżeń.
Przy skrzyżowaniach z rzekami spławnymi i żeglownymi położenie linii kablowych należy
oznaczyć na obu brzegach trwałymi tablicami ostrzegawczymi, dobrze widocznymi ze środka rzeki.
29
6.3. Montaż instalacji oświetlenia ulic, węzłów komunikacyjnych, placów i parków publicznych oraz oświetlenia terenów zakładów
6.3.1.
Trasowanie linii
1.Wszystkie trasy linii powinny być wytyczane przez biura geodezyjne.
2.Dopuszcza
się trasowanie napowietrznych linii oświetleniowych przez wykonawcę instalacji jedynie na terenach wydzielonych z ruchu publicznego.
3.Podstawę
wytyczenia trasy linii stanowi dokumentacja prawna i techniczna. Wytyczenie trasy
może wykonać biuro projektów, przedsiębiorstwo geodezyjne lub specjalna służba
przedsiębiorstwa wykonującego linię, zgodnie z ustaleniami pomiędzy inwestorem a wykonawcą
robót.
4.Trasę
linii określoną w projekcie należy odtworzyć w terenie przed przystąpieniem do budowy.
Należy sprawdzić zgodność trasy z rozwiązaniem przyjętym w dokumentacji projektowej,
kontrolując, czy w terenie nie nastąpiły zmiany mogące wpłynąć na konieczność zmian w
projekcie. W szczególności należy sprawdzić:
−
odległości stałych punktów linii (stanowisk słupów) od obiektów trwałych,
−
rzeczywiste ukształtowanie terenu,
−
rzeczywisty stan widocznego uzbrojenia terenu (linie elektryczne, drogi i tory kolejowe,
budowle, zadrzewienie) oraz przeszkody naturalne (np. wodne),
−
składowanie przedmiotów i materiałów na trasie linii,
−
aktualnie prowadzone roboty i ich zakres.
5.Należy
sprawdzić poprawność zasadniczych rozwiązań w dokumentacji projektowej w świetle
aktualnej sytuacji terenowej w zakresie:
−
zachowania dopuszczalnych odległości przy skrzyżowaniach i zbliżeniach z różnymi
obiektami i urządzeniami,
−
możliwości wykonania robót prawidłowo i w bezpieczny sposób posiadanymi środkami
wg przyjętej technologii i organizacji,
−
takiego prowadzenia trasy linii i rozstawienia słupów, aby w jak/najmniejszym zakresie
zakłócone było użytkowanie terenów rolnych i leśnych oraz aby bez konieczności nie
niszczyć istniejącego i nie utrudniać przyszłego zagospodarowania terenu.
6.Ewentualne
uwagi i zastrzeżenia dotyczące trasy i usytuowania stanowisk słupów linii wykonawca powinien zgłosić inwestorowi w protokole odbioru trasy w celu zapewnienia poprawnego
rozwiązania.
6.3.2.
Roboty ziemne i fundamentowe dla słupów oświetleniowych
Roboty ziemne i fundamentowe dla słupów oświetleniowych należy wykonywać w sposób jak niżej
1.Przed
zmontowaniem konstrukcji wsporczych należy skompletować na poszczególnych stanowiskach odpowiednie elementy po uprzednim skontrolowaniu ich stanu oraz ustalić miejsce i kierunek
ułożenia montowanego słupa w stosunku do osi linii dla zapewnienia najwygodniejszego stawiania
w zależności od wybranej metody.
2.Zmontowana na budowie konstrukcja w przypadku słupów żelbetowych powinna spełniać
następujące warunki
30
−
konstrukcja powinna być zmontowana i usytuowana w stosunku do osi linii zgodnie z projektem,
−
poprzecznik powinien tworzyć właściwy kąt z pionową osią słupa, z dopuszczalną
odchyłką taką jak przy słupach kratowych,
−
pomiędzy przylegającymi do siebie żerdziami słupa bliźniaczego powinna być na całej
długości założona przekładka amortyzująca, np. z papy,
3.Niezależnie
od badań wykonanych w stadium projektowania, przed ustawieniem konstrukcji
należy sprawdzić zgodność rodzaju gruntu i jego dopuszczalne obciążenie z dokumentacją projektową oraz skontrolować dobór ustoju. Badania hydrologiczne gruntów należy prowadzić w przypadkach szczególnych, np. przekroczenia rzeki, terenu bagnistego, torfiastego itp. W pozostałych
przypadkach kwalifikacja gruntu polega na przyporządkowaniu jego cech do tzw. własności uogólnionych. Uproszczone metody badania gruntu powinny być zaakceptowane przez inwestora. W
razie stwierdzenia rozbieżności decyzję o dalszym działaniu podejmuje inwestor.
4.Podczas
montażu i stawiania konstrukcji w pobliżu urządzeń pod napięciem należy spowodować
wyłączenie tych urządzeń. W przypadku niemożliwości ich wyłączenia można wykonywać pracę,
lecz należy zachować, od rzutu poziomego tych urządzeń, odległość najbliższego punktu układu ruchomego obejmującego stosowany sprzęt (np. dźwig) i podnoszony element (z uwzględnieniem ich
rodzaju i wielkości), wynoszącą co najmniej:
−
0,5 m - przy urządzeniach poniżej 1 kV,
−
1,5 m - przy urządzeniach od 1 kV do 30 kV,
−
4,0 m - przy urządzeniach powyżej 30 kV do 110 kV,
−
5,5 m - przy urządzeniach 220 kV,
−
8,5 m - przy urządzeniach 400 kV,
−
15,0 m - przy urządzeniach 750 kV.
Wymienione prace należy wykonywać przy nadzorze jednostki energetyki zawodowej.
5.Wymagania
technologiczne przy stawianiu słupów w zależności od wybranej metody obrotowej,
unoszenia lub montażu pionowego powinny być określone w instrukcji montażu.
6.Należy
przestrzegać właściwego usytuowania słupów wzdłuż osi linii i jej stałych punktów
(krańców, załomów), zachowując podane niżej tolerancje. Tolerancje te mogą być stosowane pod
warunkiem nieprzekroczenia maksymalnych rozpiętości i załomów dla danej linii:
−
przesunięcie wzdłuż trasy linii słupa nie może spowodować przekroczenia rozpiętości krytycznej przęsła oraz prawidłowych parametrów (zwisu, odległości przewodu od ziemi lub
od obiektu, z którym się linia krzyżuje); zaleca się, aby różnica długości sąsiednich przęseł
nie przekraczała 20% przęsła dłuższego w przypadku izolatorów stojących lub 25% w
przypadku izolatorów wiszących; dopuszcza się, po uzyskaniu zgody projektanta,
przesunięcie wzdłuż trasy linii s słupa przelotowego lub odporowego w stosunku do
rozpiętości krytycznej przęsła, przy czym:
−
s[cm] ≤ k ⋅ L [m]
gdzie:
L - odległość od najbliższego załomu osi linii lub słupa krańcowego linii,
k - 5 dla linii o napięciu Un > 1 kV,
k - 8 dla linii o napięciu Un ≤ 1 kV,
−
w uzasadnionych przypadkach, np. zmienionych warunków terenowych, dopuszczalne jest
przesunięcie poprzeczne p słupa przelotowego lub odporowego od osi linii, powodujące
31
załom ograniczony wytrzymałością słupa, jednak nie przekraczający kąta α = 5°; zaleca się
aby:
p[cm] ≤
gdzie:
−
a[ m]
10
a – rozpiętość przęsła krótszego przy słupie przesuniętym,
słupy narożne, rozgałęźne, odporowo-narożne, krańcowe i skrzyżowaniowe powinny być
ustawione w miejscach określonych dokumentacją projektową; kąt załomu osi linii powinien spełniać warunki określone dokumentacją techniczną słupa.
7.Posadowienia
słupów powinny być zabezpieczone przed korozją do wysokości co najmniej 0,2 m
nad poziomem gruntu, w przypadku zakopywania ich w gruncie działającym korozyjnie. Beton
należy zabezpieczać lakierem bitumicznym lub szkłem wodnym.
8.Głębokość zakopanego
d [ m] ≥
słupa powinna spełniać warunek:
hs [ m ]
+ 0,5
10
gdzie:
h3 - całkowita wysokość żerdzi słupa.
9.Konstrukcje
wsporcze (słupy) ustawione na stanowiskach powinny spełniać następujące
wymagania:
a) słupy powinny stać pionowo, z tym że dopuszczalne odchylenie r wierzchołka słupa kratowego
w każdym kierunku od osi pionowej przechodzącej przez środek ciężkości najniższego
przekroju nadziemnego słupa wynosi:
r≤
h
300
gdzie h - nadziemna wysokość słupa.
Dla pozostałych rodzajów słupów (nie kratowych) dopuszczalne odchylenie r może być dwukrotnie
większe od podanego powyżej.
b) słupy powinny być ustawione w taki sposób, aby:
−
poprzecznik słupa przelotowego, odporowego i krańcowego tworzył kąt prosty z osią linii,
−
poprzecznik słupa narożnego i odporowo-narożnego pokrywał się z dwusieczną kąta
załomu linii, tolerancja odchylenia końca poprzecznika wynosi:
t≤
b
50
dla słupów żelbetowych i innych,
gdzie b - długość poprzecznika od osi pionowej słupa,
−
t≤
poprzecznik słupa rozgałęźnego pokrywał się z kierunkiem wyznaczonym w dokumentacji
projektowej z dopuszczalną tolerancją odchylenia:
b
100
dla słupów żelbetowych i innych,
Powyższe podane dla słupa rozgałęźnego tolerancje odnoszą się również do słupa skrzyżowaniowego. Na podstawie obliczeń wykonanych dla konkretnych warunków przez wykonawcę tolerancję t
można zwiększyć.
Decyzję w tej sprawie podejmuje inwestor.
32
6.3.3.
1.Typy
Montaż izolatorów,
izolatorów można zmienić jedynie po uzgodnieniu z projektantem linii.
2.Izolatory
stojące oraz izolatory wiszące na napięcia do 30 kV montuje się w zasadzie na
konstrukcji leżącej przed jej postawieniem. Montaż izolatorów wiszących w liniach 110 kV
wykonuje się w zasadzie po postawieniu konstrukcji, wciągając je na konstrukcje razem z rolkami
montażowymi.
3.Zainstalowane na konstrukcji izolatory powinny spełniać następujące wymagania:
−
powierzchnia izolatorów powinna być czysta i nie uszkodzona,
−
izolatory stojące i szpulowe w czasie pracy nie mogą ulegać pochyleniu; sworzeń izolatora
szpulowego powinien być zabezpieczony zawleczką (od dołu),
−
elementy łańcucha izolatorów wiszących wraz z zamocowaniem do poprzecznika i
uchwytu przelotowego lub odciągowego powinny być zabezpieczone przed samoczynnym
rozłączeniem zawleczkami lub odpowiednio przeciwnakrętkami,
−
zawieszenie izolatora wiszącego albo łańcucha izolatorów wiszących powinno umożliwiać
jego odchylenie w wymaganym zakresie; nie wolno usztywniać miejsc przegubowych, aby
nie spowodować wystąpienia sił łamiących (zginania łańcucha).
6.3.4.
Montaż odgromników
1.W przypadku montażu odgromników wydmuchowych należy:
2.W
−
odgromnik zamocować na konstrukcji
−
szczególnie starannie zamocować i zabezpieczyć przed zluzowaniem kołpak na izolatorze
i uchwyt odgromnika na trzonie izolatora,
−
przerwę iskrową zewnętrzną nastawić wg wymagań przepisów i wskazań wytwórcy; końce
elektrod iskiernika zewnętrznego nie powinny pokrywać się w pionie, aby uniknąć ich
ewentualnego zwarcia przez oblodzenie,
−
przestrzegać, aby w strefie wydmuchu nie
−
znajdowały się części pod napięciem, elementy izolacyjne i łatwo palne oraz konstrukcje
wsporcze; stożki wydmuchowe członów odgromnika nie mogą się wzajemnie przenikać;
dotyczy to zarówno członów tej samej fazy, jak i różnych faz.
przypadku iskierników ochronnych na izolatorach należy:
−
iskierniki zamocować w sposób zapewniający odchylenie łuku elektrycznego od izolatora,
przewodu i konstrukcji; szczególnie dotyczy to izolatorów wiszących w łańcuchach przelotowych wielo rzędowych oraz pracujących w pozycji odchylonej od pionu, np. odciągowych, półodciągowych oraz na słupach narożnych,
−
ustawić właściwy odstęp elektrod iskiernika stosownie do wysokości napięcia roboczego
linii.
6.3.5.
Montaż i ustawianie słupów
1.Montaż i ustawianie słupów
instalacji oświetlenia zewnętrznego wykonywać zgodnie z 6.3.2
2.Przed
ustawieniem słupa betonowego należy sprawdzić stan połączenia metalicznego między rurą
wierzchołkową a ramką wnęki słupa oraz ciągłość połączenia przewodów.
3.We
wszystkich typach słupów należy zamontować tabliczkę bezpiecznikowo-zaciskową odpowiedniego typu, a samą wnękę wyposażyć w drzwiczki lub pokrywę stalową z zamkiem. Drzwiczki lub
33
pokrywę należy zabezpieczyć przed korozją, malując je co najmniej dwukrotnie farbą
antykorozyjną.
4.Oś
wysięgnika oprawy powinna być ustawiona prostopadle do osi ulicy. Wnęka powinna być
umieszczona tak, aby jej oś tworzyła kąt 45° z linią równoległą do kierunku ruchu. Wnęka powinna
być usytuowana od strony przeciwnej do kierunku najazdu na zewnątrz od ulicy. Zaleca się, aby
dolna krawędź wnęki była usytuowana nie niżej niż 0,5 m od powierzchni chodnika lub gruntu.
Rys. 8-1. Prawidłowe usytuowanie wnęki
6.3.6.
Montaż opraw oświetleniowych
1.Przed
zamontowaniem opraw na słupach należy sprawdzić ich działanie oraz prawidłowość
połączeń.
2.Oprawy
na słupach należy montować po ustawieniu słupów, jeżeli szczegółowa instrukcja
montażu nie dopuszcza wcześniejszego montowania opraw (np. instrukcja montażu masztów
wysokich).
3.Wysięgniki
należy montować na słupach w sposób trwały, uniemożliwiający obrót wysięgnika
wokół osi słupa. Oprawy na wysięgnikach również należy mocować w sposób trwały. Przez mocowanie trwałe rozumie się skręcanie na śruby z podkładkami sprężystymi lub w podobny sposób
równorzędny pod względem mechanicznym, umożliwiający wymianę opraw.
4.Przewody
zasilające powinny być przyłączone do zacisków przyłączeniowych oprawy albo bezpośrednio do zacisków oprawek lub stateczników w nią wbudowanych. Przewód neutralny powinien mieć połączenie z częścią boczną trzonka lampy, natomiast przewód fazowy ze stykiem
środkowym.
5.Źródła
światła do opraw należy założyć po całkowitym zainstalowaniu opraw oświetleniowych na
słupach.
6.Instalowane oprawy powinny być czyste.
6.3.7.
Montaż przewodów przy zasilaniu oświetlenia linią napowietrzną
1.Przed
rozpoczęciem rozwijania przewodów przy obiektach, z którymi krzyżuje się linia (linie
elektryczne, drogi, linie kolejowe i inne urządzenia naziemne), należy ustawić bramki
zabezpieczające z poprzeczkami drewnianymi lub z odpowiednio miękkiego tworzywa dłuższymi
co najmniej o 1 m od odległości między rzutami pionowymi skrajnych przewodów linii. Sposób,
termin i zabezpieczenie wykonania robót liniowych (nadzór) na skrzyżowaniach z takimi obiektami
oraz miejsca ustawienia bramek należy uzgodnić z zainteresowanymi władzami i użytkownikami
tych obiektów.
2.Przed
rozpoczęciem naprężania przewodów słupy odporowe obliczone na 2h całkowitego
jednostronnego naciągu przewodów należy zabezpieczyć odciągami przed uszkodzeniem
konstrukcji lub zaplanować taką kolejność naprężania przewodów, aby uniemożliwić przekroczenie
34
takiego naciągu.
3.Rozwijanie
i montaż przewodów należy prowadzić w sposób uniemożliwiający ich uszkodzenie
mechaniczne. Nie wolno ciągnąć przewodów po ziemi, lecz po rolkach umocowanych na słupach.
Przewód nie może podlegać rozkręcaniu linki i zaciąganiu pętli.
4.Do rozwijania przewodów zaleca się stosowanie urządzeń wciągarkowo-hamujących.
5.Niezależnie
od układu przewodów naprężanie i regulację zwisów należy rozpoczynać od
przewodów położonych najwyżej — najpierw odgromowe, a potem robocze — i w taki sposób, aby
wywołać jak najmniejsze siły skręcające konstrukcje. W liniach o płaskim układzie przewodów
należy najpierw naprężać przewód środkowy. W liniach dwutorowych naprężać kolejno na
przemian po jednym przewodzie z każdej strony słupa, poczynając od najwyższych i położonych
najbliżej trzona słupa.
6.Przewody
aluminiowe i stalowo-aluminiowe w miejscach mocowania do izolatorów stojących
oraz w uchwytach ze staliwa przy stosowaniu izolatorów wiszących należy owijać taśmą
aluminiową 10X1 mm na takiej długości, aby dwa do trzech zwojów taśmy wystawały poza miejsce
mocowania. Nie wymaga się owijania taśmą przewodu w uchwytach aluminiowych przelotowych i
półodciągowych.
7.Niezależnie
od rodzaju uchwytu przewód po ułożeniu w łożysku korpusu uchwytu należy pokryć
wazeliną bezkwasową. Nie należy dodatkowo wazelinować przewodów ani uchwytów po ich
zamontowaniu.
8.W
czasie budowy linii należy przestrzegać następujących zasad prawidłowego wykonania
połączeń prądowych:
−
powierzchnie styków przewodów, złączek, zacisków, przekładek i podkładek przewodzących
prąd w połączeniach muszą być dobrze oczyszczone (np. szczotką drucianą, papierem
ściernym), wygładzone (np. pilnikiem) i przemyte odpowiednim rozpuszczalnikiem,
−
powierzchnie styku powinny być możliwie duże (większa liczba złączek i śrub; nie należy
wyrzucać przekładek fabrycznych),
−
należy stosować właściwy i prawidłowo zmontowany osprzęt łączeniowy (złączki i zaciski
odpowiednie do przekrojów i materiału przewodów, ewentualnie stosować przekładki
bimetalowe),
−
połączenia muszą być mocne (pewne dokręcenie, dobry docisk śrub, przeciwnakrętki,
podkładki sprężyste, wyregulowane i dociśnięte noże i szczęki łączników, zaprasowywanie,
spawanie, łączenie metodą wybuchową),
−
połączenia muszą być zabezpieczone przed korozją i utlenianiem: na powietrzu — wazeliną
bezkwasową pochodzenia mineralnego o topliwości powyżej +50°C, np. smarem ŁT, w ziemi lakierem bitumicznym oraz odpornymi na oddziaływanie ziemi taśmami,
−
na słupach z bezpiecznym przelotowym zawieszeniem przewodów na izolatorach stojących
należy wykonywać podłączenia odgałęzień od przewodu roboczego w zasięgu przewodu
zabezpieczającego (nie należy odgałęzień podłączać do przewodu zabezpieczającego lub poza
jego zasięgiem do przewodu roboczego),
na słupach z odciągowym zawieszeniem należy unikać zbędnego przecinania przewodów
w mostkach; podłączenia (np. odgałęzień) należy wykonywać do mostków, a nie do przewodów
roboczych pracujących z naciągiem.
9.Przewody
należy rozciągać wzdłuż trasy w sposób nie powodujący ich uszkodzeń, a następnie
mocować na izolatorach tak, aby przewód był umiejscowiony pomiędzy żerdzią słupa a izolatorem.
10.Przewody
podlegające działaniu siły naciągu należy tak łączyć lub tak zawieszać na konstrukcji
35
wsporczej, aby wytrzymałość złącza lub miejsca uchwycenia przewodu wynosiła dla przewodów
wielodrutowych co najmniej 90% wytrzymałości przewodów, dla przewodów jedno-drutowych co
najmniej 80%.
11.Przewód
powinien być tak naciągnięty, aby największe naprężenie:
−
w warunkach normalnych było równe naprężeniu obliczeniowemu,
−
przy katastrofalnej
katastrofalnych.
12.Łączenie
sadzi
nie
przekraczało
wartości
dopuszczalnych
naprężeń
przewodów i odgałęzienia od linii do opraw należy dokonać za pomocą złączek lub
zacisków.
13.W
zależności od rodzaju przewodu i zacisku, do którego przewód ma być podłączony, rozróżnia
się zakończenia na przewodzie z drutu:
−
z końcówką kablową,
−
proste,
−
oczkowe,
na przewodzie z linki:
−
z końcówką kablową,
−
z zaprasowaną tulejką; dopuszcza się zakończenia z dobrze pocynowanym końcem
(dotyczy przewodów z żyłami Cu).
6.4. Montaż instalacji ochrony przeciwporażeniowej i przeciwprzepięciowej w
instalacjach i urządzeniach oświetlenia zewnętrznego
1.Dodatkowej
ochronie przeciwporażeniowej podlegają:
−
słupy oświetleniowe żelbetowe i stalowe oraz stalowe słupki przeznaczone do mocowania
podświetlanych znaków drogowych,
−
oprawy oświetleniowe klasy I w obudowie metalowej,
−
ramki, drzwiczki i konstrukcje wsporcze tabliczek bezpiecznikowych w słupach oświetleniowych,
−
obudowy metalowe rozdzielnic oświetleniowych,
−
wszelkie me talowe urządzenia rozdzielcze i odbiorcze energii elektrycznej, np. skrzynki
przyłączowe reflektorów iluminacyjnych, skrzynki przyłączowe podświetlanych znaków
drogowych itp.
2.Przewody
ochronne należy przyłączać do zacisków śrubowych specjalnie do tego celu przewi-
dzianych.
3.Przewody
ochronne i uziomy należy wykonywać zgodnie z 6.5
4.Przewody uziemiające i uziomy należy zabezpieczać przed korozją.
5.W
celu ochrony napowietrznych przewodów oświetleniowych przed skutkami przepięć atmosferycznych należy stosować odgromniki zaworowe. Zaleca się instalować je na końcach linii i w taki
sposób, by na każde 500 m długości linii wypadł przynajmniej jeden komplet odgromników.
6.Na
krańcach linii napowietrznych w miejscach przyłączenia do linii kablowych należy instalować
odgromniki zaworowe.
7.Uziemienie
odgromników w liniach napowietrznych należy wykonywać jako wspólne z uziemie-
36
niem przewodu neutralnego.
8.W
przypadku zerowania linii elektroenergetycznych odgromniki zaworowe powinny chronić każdy przewód skrajny, a przy innym systemie ochrony przeciwporażeniowej — również przewód neutralny.
6.5. Ochrona przed dotykiem bezpośrednim (ochrona podstawowa)
Ochrona przez umieszczenie poza zasięgiem ręki
a) Części jednocześnie dostępne o różnych potencjałach nie powinny znajdować się w zasięgu
ręki.
Uwaga. Dwie części uważa się za jednocześnie dostępne, jeżeli znajdują się w odległości od
siebie nie większej niż 2,5 m.
b) Jeżeli przestrzeń, w której normalnie mogą przebywać ludzie, jest ograniczona w kierunku
poziomym przez barierę (np. poręcz, siatkę) zapewniającą ochronę w stopniu mniejszym niż
IP2X, to zasięg ręki powinien być mierzony od tej bariery. W kierunku pionowym zasięg ręki
wynosi 2,5 m od powierzchni stanowiska S, na której może przebywać człowiek, przy czym
nie uwzględnia się żadnych pośrednich barier mających stopień ochrony mniejszy niż IP2X.
Uwaga. Długość zasięgu ręki odnosi się do bezpośredniego dotknięcia gołą ręką bez
uwzględnienia środków pomocniczych (np. narzędzi lub drabin).
c) W miejscach, w których normalnie wykonuje się czynności przy użyciu przedmiotów
przewodzących o dużej objętości lub długości, odległości podane w poz. a) b) powinny być
powiększone tak, aby zostały uwzględnione odpowiednie wymiary tych przedmiotów.
6.6. Ochrona przed dotykiem pośrednim (ochrona dodatkowa)
Ochrona przez zastosowanie samoczynnego wyłączenia zasilania
Ten środek ochrony wymaca koordynacji typu układu sieciowego, parametrów przewodów
ochronnych i zastosowanych zabezpieczeń.
Dostępne części przewodzące powinny być połączone z przewodem ochronnym zgodnie
z wymaganiami określonymi dla każdego typu układu sieciowego.
Części przewodzące jednocześnie dostępne powinny być przyłączone do tego samego uziemienia
indywidualnie, grupowo lub zespołowo.
Na każdym obiekcie budowlanym, połączenia wyrównawcze główne powinny łączyć ze sobą
następujące części przewodzące:
−przewód ochronny obwodu rozdzielczego,
−główną szynę (zacisk) uziemiającą.
−rury i inne metalowe urządzenia zasilające instalacje wewnętrzne obiektów budowlanych,
np. gazu, wody itp.,
−metalowe elementy konstrukcyjne, urządzeń centralnego ogrzewania i systemów
klimatyzacyjnych, jeżeli są one dostępne.
W układzie TT wszystkie części przewodzące dostępne chronione wspólnie przez to samo
urządzenie ochronne powinny być połączone ze sobą przewodami ochronnymi i przyłączone do
tego samego uziomu. Jeżeli stosuje się kilka urządzeń ochronnych połączonych szeregowo,
wymaganie to odnosi się oddzielnie do wszystkich części przewodzących dostępnych, chronionych
przez każde z tych urządzeń
37
6.7. Budowa uziemień
6.7.1. Wymagania ogólne
1.Konfiguracja i głębokość pogrążenia uziomu powinny zapewnić, przez cały przewidywany okres
jego eksploatacji, przy największej spodziewanej w ciągu roku wartości rezystywności gruntu,
utrzymanie wymaganej rezystancji uziemienia i/lub ograniczenie napięć dotykowych do wartości
dopuszczalnej.
2.Wymiary poprzeczne elementów uziemienia powinny zapewniać, przez cały okres eksploatacji,
ograniczenie ich temperatury podczas przepływu prądu zwarcia z ziemią do wartości dopuszczalnej
przy zwarciu.
3.Materiał i wymiary poprzeczne elementów uziemienia oraz zastosowane środki ochronne
powinny zapewniać odporność na narażenia mechaniczne w trakcie budowy i eksploatacji
uziemienia oraz należytą trwałość korozyjną uziemienia.
6.7.2. Budowa uziomów
1.Dla potrzeb urządzeń elektroenergetycznych należy wykorzystywać przede wszystkim uziomy
naturalne, uziomy fundamentowe obiektów, w których zainstalowane są urządzenia oraz uziomy
sztuczne innych obiektów. Nowe uziomy sztuczne należy wykonywać, gdy wymienione wyżej
uziomy mają lub mogą mieć rezystancję uziemienia większą niż wymagana albo gdy ich
wykorzystanie z innych względów, np. trudności technicznych lub braku zgody właściciela, jest
niecelowe lub niemożliwe.
2.Jako
uziomy naturalne można wykorzystywać, spełniające wymagania zawarte w poz. 3, 4 i 5,
zagłębione w gruncie:
a) metalowe rury wodociągowe,
b) metalowe konstrukcje budowlane,
c) zbrojenie betonu,
d) metalowe powłoki i osłony kabli.
3.Metalowe
rury wodociągowe, metalowe konstrukcje oraz powłoki i osłony kabli mogą być
wykorzystywane jako uziomy za zgodą ich właściciela i po jego zapewnieniu, że użytkownik
urządzeń elektrycznych będzie powiadamiany o każdej planowanej zmianie mogącej naruszyć
galwaniczną ciągłość uziomów. Inne rury niż wodociągowe (np. gazowe, ogrzewnicze, cieczy
palnych) nie powinny być wykorzystywane w charakterze uziomów; zakaz ten nie zwalnia
z obowiązku objęcia takich rur połączeniami wyrównawczymi w obrębie budynku.
4.Przedmioty wymienione w poz.2, przewidziane do zdemontowania przed upływem okresu
eksploatacji urządzeń ochrony przeciwporażeniowej, mogą być wykorzystywane jako uziomy
naturalne, ale nie należy ich uwzględniać w obliczeniach i w trakcie pomiarów skuteczności
ochrony. Nie należy wykorzystywać, w roli uziomów naturalnych, wymienionych w poz. 2.
przedmiotów, jeżeli:
a) znajdują się w miejscu zagrożonym wybuchem,
b) zawierają elementy, pomiędzy którymi może podczas eksploatacji wystąpić przerwa lub
nadmierne powiększenie rezystancji połączenia, a elementy te nie są połączone przewodem
bocznikującym o przekroju co najmniej równym wymaganemu przekrojowi przewodu
uziemiającego.
5.W urządzeniach stałoprądowych uziomy naturalne, wymienione w poz. 2, mogą być
wykorzystywane, jeżeli prądy uziomowe są krótkotrwałe i nie zagrażają przyspieszoną korozją
urządzeń podziemnych.
38
Tabela 8. Najmniejsze dopuszczalne wymiary poprzeczne uziomów sztucznych zagłębionych bezpośrednio w gruncie
i wymagana grubość ich pokryć ochronnych
Lp
1
Rodzaj
uziomu
2
1
2
3
Materiał wyrobu
4
4
5
stal1)
ocynkowana na
gorąco
taśma
goła
miedź
ocynkowana
5
6
ocynkowana na
gorąco
7
8
9
10
pionowy
Wyrób
3
poziomy
stal1)
pomiedziowana
przez
pomiedziowana
galwanicznie
Najmniejsze dopuszczalne wymiary
wyrobu właściwego
pręt
okrągły
taśma
pręt
okrągły
pokrycia
średnica
przekrój
grubość
grubość
jednostkowa
grubość średnia
mm
mm2
mm
µm
µm
6
7
8
9
10
100
3
63
70
10
50
50
2
35
taśma
50
rura
25
pręt
okrągły
20
profilowana
100
2
20
40
2
47
55
63
70
63
70
3
pręt
okrągły
15
2000
pręt
okrągły
17,32)
254
300
1)
Najmniejsze dopuszczalne wymiary poprzeczne wyrobów ze stali gołej według 8.2.8. 2
Dopuszcza się stosowanie prętów o średnicy co najmniej 12,7 mm, jeżeli są wykonane ze stali ciągnionej o wytrzymałości co
najmniej 600 N/mm2.
2)
6.Do wykonywania uziomów sztucznych poziomych, zagłębionych bezpośrednio w gruncie, należy
stosować wyroby:
a) ze stali konstrukcyjnej niskowęglowej ocynkowanej na gorąco lub pomiedziowanej
galwanicznie albo przez platerowanie,
b) z miedzi gołej lub pokrytej cynkiem.
7.Do wykonywania uziomów sztucznych pionowych należy stosować wyroby ze stali
konstrukcyjnej niskowęglowej ocynkowanej na gorąco lub pomiedziowanej galwanicznie albo
przez platerowanie.
8.Dopuszcza się uziomy sztuczne, zagłębione bezpośrednio w gruncie, ze stali konstrukcyjnej
niskowęglowej gołej pod warunkiem, że:
a) przewidywany czas ich użytkowania nie jest dłuższy niż 10 lat
b) ich przekrój poprzeczny jest co najmniej o 40 % większy, niż wynikający z wymagań w poz.
11.
9.Uziomy fundamentowe sztuczne należy wykonywać z taśmy stalowej o przekroju co najmniej
30×3,5 mm lub pręta stalowego okrągłego o średnicy co najmniej 10 mm. Zaleca się wyroby ze
stali gołej.
10.Uziomów sztucznych nie należy wykonywać z aluminium.
39
11.Wymiary
poprzeczne wyrobów stosowanych na uziomy sztuczne poziome i pionowe oraz
grubości pokryć ochronnych nie powinny być mniejsze niż podane w tab. 8.
12.Dopuszcza
się, by uziomy złożone z wielu elementów były wykonane z różnych metali pod
warunkiem, że nie zagraża to intensywną korozją elektrochemiczną. Ubytek jednego z metali może
okazać się niedopuszczalny, jeśli stosunek powierzchni styczności z gruntem metalu o polaryzacji
katodowej Sk do powierzchni styczności z gruntem zagrożonego metalu o polaryzacji anodowej Sa
jest większy niż 100 (Sk/Sa > 100). W takim przypadku decyzję o dopuszczalności stosowania
elementów uziomu należy podjąć w oparciu o informacje zawarte w tab. 9.
Tabela 9. Dopuszczalność łączenia elementów uziomu, wykonanych z różnych metali, przy stosunku ich powierzchni
styczności z gruntem większym niż 100
Element o większej powierzchni
Element o
mniejszej
powierzchni
Stal
ocynkowana
Stal
Stal w betonie
Stal
ocynkowana w
betonie
Miedź
Miedź
ocynkowana
Stal
ocynkowana
+
+
ubytek cynku
-
+
ubytek cynku
-
+
Stal
+
+
-
+
-
+
Stal w betonie
+
+
+
+
+
+
Stal
platerowana
miedzią
+
+
+
+
+
+
+
+
+
ubytek cynku
+
+
ubytek cynku
+
+
ubytek cynku
+
+
ubytek cynku
+
Miedź
Miedź
ocynkowana
=
+
+ połączenie dopuszczalne
- połączenie niedopuszczalne
13.Połączenia elementów uziomu między sobą i z przewodem uziemiającym należy wykonywać
przez spawanie, spajanie lub za pomocą połączeń śrubowych. Przy łączeniu uziomów naturalnych z
przewodem uziemiającym można stosować obejmy śrubowe, a przy łączeniu ze sobą elementów
uziomu zalewanych betonem i przyłączaniu do nich przewodów uziemiających należy stosować
złączki śrubowe lub złączki zaciskowe.
14.Podziemne połączenia elementów uziomu wykonanych ze stali ocynkowanej lub
pomiedziowanej, których pokrycia w czasie łączenia mogą ulec uszkodzeniu bądź wykonanych ze
stali gołej, należy zabezpieczać przed korozją ziemną. Dopuszcza się nieprzewodzące powłoki
antykorozyjne, np. warstwę asfaltu lub farby ochronnej.
15.Dolna krawędź uziomu pionowego sztucznego powinna być pogrążona w gruncie do głębokości
nie mniejszej niż 2,5 m.
16.Poszczególne uziomy pionowe układu uziomowego zaleca się tak rozmieszczać, aby odległości
między nimi nie były mniejsze niż ich długość; nie wymaga się jednak odległości większych niż
10 m.
17.Uziomy sztuczne poziome powinny być zagłębione w gruncie na głębokości co najmniej 0,6 m,
za wyjątkiem uziomów wyrównawczych, które mogą być umieszczone na głębokości mniejszej, ale
co najmniej 0,2 m. Nie ogranicza się najmniejszej głębokości zabetonowania uziomu
wyrównawczego w posadzce.
18.Rowy lub bruzdy, w których układa się uziomy poziome, należy zasypywać gruntem bez
kamieni, żwiru, cegły lub gruzu. Uziomów nie należy zasypywać piaskiem lub żużlem. Nie należy
ich umieszczać w korytach rzek lub na dnie jezior i stawów. Należy unikać układania uziomów pod
40
warstwą nie przepuszczającą wody (np. asfaltu lub betonu) i w pobliżu urządzeń powodujących
wysychanie gruntu (np. rurociągów wody gorącej lub pary).
19.W nowo wznoszonym budynku należy wykonać uziom fundamentowy. Zaleca się wykonywać
uziom fundamentowy sztuczny.
20.Uziom fundamentowy sztuczny należy umieszczać nad podłożem fundamentu tak, aby beton
tworzył jego otulinę o grubości nie mniejszej niż 5 cm. W fundamencie wannowym uziom sztuczny
należy umieszczać w spodniej warstwie betonu, wzdłuż zewnętrznej krawędzi płyty
fundamentowej, poniżej warstwy izolacyjnej.
21.Uziom fundamentowy sztuczny należy mocować do podłoża fundamentu co 2-3 m, uchwytami
wbijanymi w podłoże, aby przy zalewaniu betonem nie zmienił położenia. Taśmę stalową należy
ustawić na żebro, pionowo dłuższym wymiarem przekroju. Dopuszcza się mocowanie uziomu
fundamentowego sztucznego do dolnych prętów zbrojenia fundamentu zbrojonego, np. drutem
wiązałkowym co około 2 m.
22.Uziomy fundamentowe sztuczne powinny być zatapiane w fundamentach ścian zewnętrznych
budynku i tworzyć zamknięty kontur. Jeśli jego wymiary są większe niż 20×20 m, to należy
dodawać dalsze elementy uziomowe, zwłaszcza w fundamentach ścian wewnętrznych, by
poszczególne kontury miały wymiary nie przekraczające podanej wartości.
23.Przy szczelinie dylatacyjnej budynku należy wyprowadzić z fundamentu końce uziomu
fundamentowego sztucznego i połączyć giętkim przewodzącym mostkiem dylatacyjnym. Mostek
dylatacyjny zaleca się umieszczać wewnątrz budynku, w miejscu dostępnym dla kontroli.
41
6.7.3. Przewody i szyny uziemiające
1.Przewód uziemiający wprowadzany do gruntu powinien spełniać wymagania określone w tab. 10.
Tabela 10. Najmniejszy dopuszczalny przekrój przewodów uziemiających wprowadzanych do gruntu
Najmniejszy dopuszczalny przekrój przewodów uziemiających
Rodzaj przewodów
Przewody chronione przed
korozją1)
Przewody nie chronione przed
korozją1)
chronionych od uszkodzeń mechanicznych
nie chronionych od uszkodzeń mechanicznych
przekrój spełniający wymagania stawiane
przewodom ochronnym PE
16 mm2 - miedź
16 mm - stal ocynkowana na gorąco
2
25 mm2 - miedź
50 mm2 - stal ocynkowana na gorąco
1)
Ochrona przed korozją jest zapewniona w przypadku przewodu izolowanego lub przewodu pokrytego warstwą nie przepuszczającą
wody, np. warstwą asfaltu lub farby ochronnej.
2.Na przewody uziemiające wprowadzane do gruntu należy używać wyrobów stalowych
ocynkowanych na gorąco lub miedzianych: taśm, drutów lub prętów; nie dopuszcza się stosowania
wyrobów aluminiowych.
3.Przewody
uziemiające, układane po wierzchu w miejscach ogólnie dostępnych powinny być
chronione od uszkodzeń mechanicznych, np. przez osłonięcie rurą lub kątownikiem do wysokości
1,5 m nad ziemią i do głębokości 0,2 m w ziemi; nie wymaga się tej ochrony w przypadku
przewodów o przekroju co najmniej 50 mm2.
4.Przewody uziemiające należy pokrywać warstwą nie przepuszczającą wody co najmniej na
odcinku od 0,3 m nad powierzchnią ziemi do głębokości 0,2 m w ziemi. Zaleca się czynić to na
całym odcinku podziemnym, aż do uziomu.
5.Do metalowych rur wodociągowych, wykorzystywanych jako uziom naturalny, przewody
uziemiające należy przyłączać przed wodomierzem i/lub głównym zaworem, od strony dopływu
wody.
6.Przewody uziemiające łączące uziom fundamentowy z szyną wyrównawczą główną należy
umieszczać wewnątrz budynku. Zaleca się wyprowadzać je z fundamentu na wysokości ok. 0,3 m
nad poziomem podłogi najniższej kondygnacji pozostawiając wolny koniec o długości co najmniej
1,5 m.
7.Przewody uziemiające, łączące uziom fundamentowy z urządzeniem piorunochronnym należy
układać na zewnątrz budynku i wyprowadzać z fundamentu lub ściany nad powierzchnią ziemi.
8.Części podlegające uziemieniu nie powinny być łączone szeregowo.
9.Szynę uziemiającą (wyrównawczą) należy wykonać ze stali trwale zabezpieczonej przed korozją,
np. ocynkowanej, lub z miedzi albo z mosiądzu. Przekrój szyny uziemiającej (wyrównawczej)
powinien być nie mniejszy niż największy z wymaganych przekrojów, przyłączonych do niej
przewodów uziemiających, ochronnych PE i wyrównawczych.
6.7.4. Zacisk probierczy uziomowy
1.Przewód uziemiający należy łączyć z przewodem ochronnym PE lub szyną uziemiającą
(wyrównawczą) za pomocą zacisku probierczego uziomowego, dającego się rozłączyć tylko przy
użyciu narzędzia. Nie wymaga się zacisku probierczego uziomowego, jeśli rezystancję uziemienia
można poprawnie zmierzyć bez odłączania przewodu uziemiającego lub po odłączeniu go od szyny
uziemiającej (wyrównawczej).
42
2.Zacisk probierczy uziomowy powinien mieć obciążalność prądową nie mniejszą niż przewód
uziemiający, powinien odznaczać się należytą wytrzymałością mechaniczną i powinien być
zabezpieczony przed korozją.
3.Zacisk
probierczy uziomowy powinien znajdować się w miejscu łatwo dostępnym, na wysokości
nie mniejszej niż 0,3m od powierzchni ziemi lub stanowiska i nie większej niż 1,8 m.
6.7.5. Łączenie uziemień
1.Wszelkie uziemienia urządzeń elektroenergetycznych należy wykonywać jako wspólne,
z wyjątkiem przypadków, w których:
a) wykonanie uziemienia wspólnego wymaga większych nakładów niż wykonanie uziemień
oddzielnych,
b) wykonanie uziemienia oddzielnego jest niezbędne dla poprawnego działania urządzeń,
c) połączenie uziemień urządzeń niskiego napięcia z uziemieniami urządzeń wysokiego napięcia
może, podczas zwarć doziemnych lub przepięć w urządzeniach wysokiego napięcia,
powodować występowanie niedopuszczalnych napięć dotykowych w urządzeniach niskiego
napięcia i/lub zagrożenie izolacji tych urządzeń,
d) uziemienia urządzeń przemiennoprądowych, wskutek połączenia z uziemieniami urządzeń
stałoprądowych, byłyby narażone na długotrwały przepływ prądu stałego i przyspieszoną
korozję.
2.Zasady łączenia uziemień urządzeń elektroenergetycznych z uziemieniami urządzeń ochrony
odgromowej sieci określają przepisy ochrony odgromowej sieci elektroenergetycznych.
3.Zasady łączenia uziemień urządzeń elektroenergetycznych z uziemieniami urządzeń ochrony
odgromowej budowli określa norma PN-IEC 61024-1.
4.Rezystancja
wspólnego uziemienia powinna być tak dobrana, aby największy ze spodziewanych
prądów doziemnych nie wywoływał napięcia w miejscu uszkodzenia lub napięcia dotykowego
większego niż wartość dopuszczalna. Rezystancja wspólnego uziemienia powinna być nie większa
niż wartość wymagana dla poszczególnych łączonych uziemień.
5.Uziemienia wspólne należy wykonywać przez przyłączenie przewodów uziemiających
poszczególnych urządzeń do szyny uziemiającej lub do przewodu uziemiającego wspólnego
uziomu.
6.Uziemienia uznaje się za oddzielne, jeżeli, podczas przepływu prądu uziomowego przez jedno z
nich, nie występuje niebezpieczne napięcie dotykowe na częściach połączonych z innymi
uziomami. Uziemienia urządzeń niskiego napięcia można uznać za oddzielne, jeżeli odległość
między elementami podziemnymi uziemień jest większa niż 20 m, a odległość między elementami
nadziemnymi tych uziemień i częściami, które są z nimi połączone jest większa niż 0,1 m.
43
6.8. Wymagania dotyczące odległości przewodów od istniejących obiektów.
Przewody wybudowanego odcinka elektroenergetycznej linii napowietrznej winny spełniać n/w
wymagania
W zależności od ważności Obiektu, z którym linia izolowana krzyżuje się lub do którego zbliża się
należy stosować obostrzenia wg tablicy 1.
Tablica 1. Stopień obostrzenia elektroenergetycznych linii napowietrznych z przewodami izolowanymi na
skrzyżowaniach i zbliżeniach
Rodzaj obiektu, do którego linia z przewodami w
Stopień obostrzenia dla linii
izolacji lub z przewodami w osłonie izolacyjnej jest
Lp
z przewodami
z przewodami w
zbliżona lub z którym krzyżuje się
w izolacji
osłonie izolacyjnej
Elektroenergetyczna linia napowietrzna na napięcie
znamionowe 1 kV
1
- z przewodami gołymi
1
2
- z przewodami w izolacji
1
2
Elektroenergetyczna linia napowietrzna na napięcie
znamionowe wyższe niż 1 kV
2
- z przewodami gołymi lub w osłonie izolacyjnej
1
2
- z przewodami w izolacji
1
2
Przewody jezdne i napowietrzne trakcji elektrycznej
3
2
2
Linia telekomunikacyjna
4
1
2
Linia kolejowa magistralna lub znaczenia
5
2
3
pierwszorzędnego
Linia
kolejowa
miejska
lub
znaczenia
drugorzędnego
6
1
2
Linia kolejowa linowa
7
- naziemna
2
3
- napowietrzna
2
3
Autostrada, droga szybkiego ruchu, droga ekspresowa
zabrania się
8
3
krzyżowania
Droga krajowa
9
2
3
Droga
wojewódzka
lub
miejska
10
1
2
11 Teren dworca autobusowego lub stacji kolejowej
1
2
12 Teren wypoczynkowy, sportowy, basen kąpielowy
1
2
Ogrody, parki publiczne, parkingi, koszary, tereny
13
1
2
zakładów przemysłowych
Budynki mieszkalne i użyteczności publicznej,
14 przemysłowe, garaże, składy i magazyny
1
2
15
Szlak wodny dostępny dla żeglugi statków
pasażerskich, holowników, pchaczy, barek
1
2
16
Szlak wodny żeglowny dostępny dla statków i
jednostek pływających nie wymienionych w p. 14
1
2
17
Rurociąg albo gazociąg naziemny lub nadziemny
przeznaczony do transportu materiałów wybuchowych
lub łatwopalnych
1
2
44
Wykonanie obostrzeń podane są w tablicy 2.
W przęsłach z obostrzeniem nie należy stosować uchwytów przelotowo-odciągowych powodujących w stanach zakłóceniowych wyczepienie przewodu izolowanego.
Tablica 2. Wykonanie obostrzeń
Element
Stopień obostrzenia linii napowietrznej z
przewodami w osłonie izolacyjnej
2*****
Stopień obostrzenia linii napowietrznej
izolowanej
3
2*****
3
1. Przewody robocze
i linki nośne
nie zaleca się łączenia w przęśle
zabrania się łączenia w nie zaleca się łączenia w zabrania się łączenia
przęśle
przęśle
w przęśle
2. Izolatory
a) dodatkowy izolator
w przypadku
izolatorów stojących
b) izolator
kompozytowy stojący i
wiązanie oplotowe
izolator wiszący lub
dwurzędowy łańcuch
izolatorów wiszących;
jeden rząd izolatorów
więcej niż wynika to z
obciążenia mechanicznego
-
3. Zawieszenie
przewodów
4. Słupy:
wg PN-E-05100-1
wg PN-E-05100-1
zawieszenie przelotowo zawieszenie
odciągowe
odciągowe
- drewniane
średnica żerdzi w czubie nie mniejsza niż 15 cm
-
- na krańcach przęsła przelotowo skrzyżowaniowego
skrzyżowaniowe
mocne
przelotowo skrzyżowaniowe
mocne
- wewnątrz odcinka— przelotowe, narożne
skrzyżowania
przelotowe, narożne
Przewody krzyżujących się linii powinny być tak zawieszone aby odległości pionowe miedzy nimi nie były
mniejsze niż podane w tablicy 3.
Tablica 3. Odległość pionowa pomiędzy przewodami linii krzyżujących się
Odległość [m]
w warunkach
normalnych1)
w warunkach
zakłóceniowych3) i przy
zwisie katastrofalnym2)
L.p.
Charakterystyka linii krzyżujących, się
1.
Dwie linie z przewodami w izolacji o napięciu do 1
kV
0,2
nie normalizuje się
2.
Linia z przewodami w izolacji o napięciu do 1 kV
i linia telekomunikacyjna
0,6
3.
Linie o napięciu do 1 kV, z których jedna jest Unia
z przewodami w izolacji
0,6
4.
Linia o napięciu powyżej 1 kV z przewodami w
izolacji z linią o napięciu od 1 kV do 30 kV z
przewodami gołymi lub w osłonie izolacyjnej
1,1
0,35
0,3
1,1
0,35
5.
6
Linia o napięciu powyżej 1 kV z przewodami
w izolacji z linią z przewodami w izolacji do 1 kV
lub dwie linie o napięciu powyżej 1 kV z przewodami w izolacji
Linia o napięciu do 30 kV z przewodami w izolacji
z trakcją elektryczną
1)
przy największym zwisie normalnym
przewód zawieszony wyżej obciążony jest sadzią katastrofalną
3)
zakłócenie polega na zerwaniu w sąsiednim przęśle przewodu najniżej, zawieszonego linii krzyżującej
2)
45
Dopuszczalne minimalne odległości między przewodami linii izolowanych zawiera tablica 4.
Tablica 4. Minimalne odległości między przewodami linii w środku przęsła w warunkach normalnych 1)
Lp
Rodzaj linii na wspólnej konstrukcji
Odległość między przewodami linii w środku przęsła w
[m], co najmniej
pionowa
pozioma
1
Linie izolowane na napięcie do 1 kV
0.2
0,2
2
Linie izolowana i goła na napięcie do 1 kV
0,3
0,3
0,3
0,3
0,5
-
0,5
-
0,3
0,3
0,5
-
6
Linia izolowana na napięcie do 1 kV i linia
telekomunikacyjna
Linia izolowana na napięcie powyżej 1 kV i linia
izolowana na napięcie do 1 kV
telekomunikacyjna
Linie izolowane na napięcie powyżej 1 kV
7
na napięcie do 1 kV z przewodami gołymi
3
4
5
1)
Podczas projektowania linii, niezależnie od zachowania wymaganych odległości ujętych w tabl. 4 należy dokonać
koordynacji zwisu przewodów linii tak, aby nie następowało zetknięcie się przewodów.
Skrzyżowania i zbliżenia linii z przewodami izolowanymi z budynkami należy wykonywać według
postanowień ogólnych zawartych w PN-E-05100-1.
W odniesieniu do linii z przewodami izolowanymi powinny być zachowane dopuszczalne odległości wyszczególnione w tablicach 5 oraz 6.
Tablica 5. Odległości pionowe przewodów linii izolowanej od części budynku w warunkach normalnych.
L.p.
Część budynku lub budowli
1.
2.
3.
Trudnodostępne części budynku
Podłoga balkonu, tarasu
Łatwo dostane części budynku oprócz
wymienionych w p.2
4.
Krawędź elementu drzwi lub balkonu
najbardziej zbliżonego
1)
dot. przewodów prowadzonych po elewacji.
Odległość co najmniej [m]
do 1kV
powyżej 1 kV
0,2
0,5
3
4
1,5
2,5
0,21)
0,5
Tablica 6. Odległości poziome przewodów linii izolowanej od części budynku w warunkach, normalnych
L.p.
Cześć budynku lub budowli
Odległość co najmniej [m]
do 1 kV
powyżej 1 kV
1.
Balkon, taras w strefie 3 m powyżej i 0,5 m
poniżej podłogi
1
2.
Od otworu okiennego w strefie 0,5 m powyżej
i poniżej krawędzi okna
1
1,5
0,2
0,3
0,2
0,3
3.
4.
Od trudnodostępnych części budynku
Od ściany budynku lub konstrukcji budowli
jeżeli linia prowadzona jest na wysięgnikach
1,5
46
Linie izolowane powinny być tak budowane aby zachowane były najmniejsze odległości wyszczególnione w tablicy 7
Tablica 7. Najmniejsze dopuszczalne odległości przewodów linii, przy największym zwisie normalnym od
powierzchni drogi
L.p.
2.
7.
Rodzaj linii
Linia izolowana do 1 kV
Linia izolowana powyżej 1 kV
1.
Odległości przewodów (m)
rodzaj drogi
krajowe
wojewódzka
miejska, gminna
wewnętrzna lub
polna
6
6
4,5
6
6
5
Kontrola jakości i odbiór robót
7.1. Kontrola jakości
Kontrola ma na celu określenie osiągniętej jakości robót.
Wykonawca ma obowiązek wykonania pełnego zakresu badań na budowie w celu wskazania
Inspektorowi Nadzoru zgodności dostarczonych materiałów i realizowanych robót z Dokumentacją
Projektową, oraz wymaganiami ST, norm i przepisów.
Przed przystąpieniem do badań, Wykonawca powinien powiadomić Inspektora Nadzoru o rodzaju
i terminie badania.
Po wykonaniu badania, Wykonawca przedstawia na piśmie wyniki badań do akceptacji Inspektora
Nadzoru. Wykonawca powiadamia pisemnie Inspektora Nadzoru o zakończeniu każdej roboty
zanikającej, którą może kontynuować dopiero po pisemnej akceptacji przez Inspektora Nadzoru
i Użytkownika.
7.2. Badanie (sprawdzanie)
7.2.1.
Postanowienia ogólne
1.Każda
instalacja podczas montażu i/lub po jej wykonaniu, a przed przekazaniem do eksploatacji,
powinna być poddana oględzinom i próbom w celu sprawdzenia, czy zostały spełnione wymagania
zawarte w dokumentacji i odpowiednich przepisach.
2.Dokumentację techniczną wraz ze schematami, należy udostępnić osobom wykonującym
sprawdzanie instalacji
3.W czasie sprawdzania i wykonywania prób należy podjąć środki ostrożności w celu zapewnienia
bezpieczeństwa osób i uniknięcia uszkodzeń obiektu oraz zainstalowanego wyposażenia.
4.W przypadku rozbudowy lub zmiany istniejącej instalacji, należy sprawdzić, czy ta rozbudowa
lub zmiana są zgodne z niniejszą normą i czy nie powodują one pogorszenia stanu bezpieczeństwa
istniejącej instalacji.
7.2.2.
Badanie zgodności z Dokumentacją projektową
Badanie zgodności wykonanych robót z Dokumentacją Projektową następuje przez sprawdzenie:
−czy wykonane zmiany zostały dostatecznie umotywowane,
−czy przedłożone zostały wszystkie dokumenty.
47
−przedłożonych dokumentów pod względem formalnym i merytorycznym
7.2.3.
Badanie materiałów
Sprawdzenie użytych materiałów następuje przez porównanie ich cech z wymaganiami określonymi
w Dokumentacji Projektowej
7.2.4.
Oględziny
1.Oględziny należy wykonywać przed przystąpieniem do prób i po odłączeniu zasilania.
2.Oględziny mają na celu potwierdzenie, że zainstalowane na stałe urządzenia elektryczne:
−spełniają wymagania bezpieczeństwa podane w odpowiednich normach przedmiotowych;
−zostały
prawidłowo dobrane i zainstalowane zgodnie z normą PN-93 E05009/61
−nie mają widocznych uszkodzeń wpływających na pogorszenie bezpieczeństwa
3.W zależności od potrzeb, należy sprawdzić przez oględziny co najmniej:
−sposób
ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym, łącznie z pomiarami odległości
przewodów od istniejących obiektów
−dobór przewodów do obciążalności prądowej i spadku napięcia
−oznaczenia przewodów neutralnych i ochronnych
−umieszczenie schematów, tablic ostrzegawczych lub innych podobnych informacji
−oznaczenia obwodów, bezpieczników, łączników, zacisków itp.
−poprawność połączeń przewodów;
−dostęp do urządzeń, umożliwiających wygodną ich obsługę i konserwację
7.3. Próby montażowe
1.Po zakończeniu robót należy w ramach prób montażowych wykonać następujące czynności:
−
wizualne sprawdzenie stanu przewodów, osprzętu, opraw oświetleniowych i urządzeń,
−
sprawdzenie ciągłości żył kabli i przewodów oraz sprawdzenie zgodności faz za pomocą
urządzenia o napięciu nie przekraczającym 24 V,
−
sprawdzenie zgodności zwisów z podanymi w tablicach naprężeń i zwisów.
−
sprawdzenie wzrokowe prawidłowości wykonania instalacji dodatkowej ochrony przed porażeniami oraz sprawdzenie ciągłości przewodów w tej instalacji,
−
sprawdzenie pracy linii pod napięciem po uprzednim przeprowadzeniu pomiarów linii.
2.Należy
przeprowadzić następujące pomiary linii:
−
pomiary skuteczności ochrony przeciwporażeniowej,
−
pomiar rezystancji wszystkich oddzielnych uziomów ochronnych oraz roboczych linii lub,
jeśli cała linia jest przyłączona do jednej magistrali uziemiającej, pomiar rezystancji uziemienia przy słupie oświetleniowym najdalszym od stacji transformatorowej zasilającej
daną linię,
−
pomiar rezystancji izolacji przewodów,
−
pomiar rezystancji uziemienia odgromników, która nie powinna przekraczać 10 Ω.
48
7.4. Dokumentacja powykonawcza
Przy przekazywaniu sieci do eksploatacji wykonawca jest obowiązany dostarczyć zleceniodawcy
dokumentację powykonawczą, a w szczególności:
−
zaktualizowany projekt techniczny,
−
protokóły z prób montażowych wg wymagań podanych w 7.1
7.5. Odbiór robót
7.5.1.
1.Przed
Odbiór frontu robót
przystąpieniem do robót w terenie wykonawca robót powinien dokonać odbioru trasy.
2.Stan
robót budowlanych i wykończeniowych w budynkach związanych z instalacjami oświetlenia
zewnętrznego powinien być taki, aby roboty elektryczne można było prowadzić bez narażenia
instalacji na uszkodzenia, a pracowników na wypadki przy pracy.
7.5.2.
Odbiory międzyoperacyjne
Odbiorom międzyoperacyjnym powinny podlegać:
−
rowy kablowe,
−
słupy ze zmontowanymi izolatorami i osprzętem,
−
ustawione słupy,
−
przewody zawieszone na izolatorach.
7.5.3.
Odbiory robót ulegających zakryciu (odbiory częściowe)
Odbiorom przy udziale przedstawiciela zleceniodawcy podlegają:
−
ułożone, lecz nie zasypane kable,
−
ustoje pod słupy,
−
uziomy — przed ich zasypaniem.
7.5.4.
Odbiór końcowy
Dla przeprowadzenia odbioru końcowego robót wykonawca powinien przedłożyć:
−
dokumentację, wg której obiekt był zrealizowany, z naniesionymi zmianami dokonanymi
w czasie budowy,
−
protokóły z dokonanych pomiarów linii,
−
oświadczenie wykonawcy o zakończeniu robót i gotowości linii do eksploatacji,
−
części i urządzenia zamienne, które zgodnie z kosztorysem miały być dostarczone przez
wykonawcę.
Komisja odbioru na podstawie powyższych dokumentów oraz po oględzinach obiektu ocenia i notuje w protokóle między innymi: stan urządzeń oświetleniowych, zgodność średniego natężenia oświetlenia z wymaganiami normy i wartościami przyjętymi w dokumentacji. W przypadku gdy komisja stwierdzi zadowalający stan instalacji, stawia wniosek o przyjęcie jej do eksploatacji. Protokół podpisują członkowie komisji oraz przedstawiciel wykonawcy. W protokóle umieszcza się także dokładny opis zauważonych usterek i ustalony termin ich usunięcia.
49
8.
Wymagania dotyczące przedmiaru i obmiaru robót
Przedmiar robót stanowi punkt 12 przedmiotowej specyfikacji
Obmiar robót zostanie sporządzony po realizacji robót
9.
Opis sposobu odbioru robót przygotowawczych
Wg pkt 7.3
10. Opis sposobu rozliczenia robót
Roboty geodezyjne związane z wytyczeniem i inwentaryzacją powykonawczą rozliczyć ujmując je
we wskaźniku jednostkowym kosztów realizacji odcinka elektroenergetycznej linii napowietrznej
nn
11. Przepisy związane
Dokumentacja projektowa
2) Aprobaty techniczne
3) Certyfikaty jakości
4) Protokoły z prób i badań (prace regulacyjno-pomiarowe)
5) Normy:
1)
PN-E-5100-1
Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Projektowanie i budowa. Linie prądu
przemiennego z przewodami roboczymi gołymi
PN-E-05100-2
przemiennego z przewodami roboczymi w izolacji oraz z przewodami w
osłonie izolacyjnej
PN-76/E 02032
Oświetlenie dróg publicznych
N SEP-E-001
Sieci elektroenergetyczne niskiego napięcia. Ochrona przeciwporażeniowa
N SEP-E-004
Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa.
N SEP-E-033
przemiennego z przewodem roboczym w izolacji oraz przewodami w osłonie
indukcyjnej.
12. Przedmiar robót
50

Załącznik nr 9

Transkrypt

Podobne dokumenty

Drukuj opis produktu do pdf - PC-AKME

HELUKABEL wyłącznym dystrybutorem przewodów TITANEX®i

Szczypce do cięcia kabli

Dynamiczny rozwój firmy HELUKABEL Polska Sp. z o. o.

Recykling kabli - Polipaso Sp. z oo

Podstawa pod drukarkę / fax

CAT-1TEST, tester kabli

Deklaracja zgodności

028-B-2016-UE YnKXS 16-300 kat B