Odpust 2011 - Oficjalna Strona Parafii pw Ducha Świętego i NMP

Odpust 2011 - Oficjalna Strona Parafii pw Ducha Świętego i NMP

ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12
Parafia Ducha Œwiêtego
i NMP Matki Koœcio³a
str. 1
przy Osiedlu Piastów w Kêdzierzynie–KoŸlu
Zesłanie Ducha Świętego 2011
Numer 100
ŻYCIE W DUCHU
„Wiatr wieje tam, gdzie chce i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd
przychodzi i dokąd podąża” (J 3,8). W języku greckim słowo pneuma
oznacza i wiatr i ducha, także Ducha Świętego.
Jezus jeszcze przed swoją męką
i śmiercią mówił do swoich: „Teraz idę
do Tego, który Mnie posłał. (...) Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli
nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do
Was. A jeśli odejdę, przyślę Go do was”
(J 16,5–8). „Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca,
Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi,
On będzie świadczył o Mnie” (J 15,26).
„Pocieszyciel, Duch Święty, którego
Ojciec pośle w moim imieniu, On was
wszystkiego nauczy” (J 14,26).
Połączenie tych dwóch tajemnic:
Wniebowstąpienia i Zesłania Ducha
Świętego, ma głębokie znaczenie, jeśli
chodzi o nasze życie.
Jezus wstępując do nieba, poszedł do
Ojca. Tym różni się chrześcijaństwo od
innych religii, także monoteistycznych,
że my, wyznawcy Chrystusa, mówimy do
Boga – OJCZE! Pierwsze słowa w Ewangelii, które wypowiedział Jezus to: „Czy nie
wiedzieliście, że powinienem być w tym,
co należy do mego Ojca” (Łk 3,49), a ostatnie na krzyżu: „Ojcze w ręce Twoje oddaję
ducha Mego” (Łk 23,46).
To jest istota tajemnicy, którą przyniósł Duch Święty: Jezus jest Synem, więc
i my jesteśmy synami przybranymi Ojca.
Potwierdza tę prawdę św. Paweł w Liście
do Galatów: „Na dowód tego, że jesteście
synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła; Abba, Ojcze”
(Ga 4,6). O tym samym mówi w Liście
do Rzymian: „Nie otrzymaliście przecież
ducha niewoli, by się znowu pogrążyć
w bojaźni, ale otrzymaliście ducha
przybrania za synów, w którym możemy
wołać: Abba, Ojcze” (Rz 8,15).
Treścią naszego życia powinno być dążenia do nieba, do zjednoczenia z Bogiem.
Przykładem dla nas jest Jezus, który jest
Synem. Synem, który „zasiadł po prawicy Ojca”, ponieważ cały, bez reszty jest
SYNEM, bo wszystko co czynił, uzależniał
całkowicie od Ojca.
Ten Duch Syna, o którym mówi św.
Paweł, obdarzył wyznawców Jezusa
Duchu żyjącego Boga, dziś na mnie zstąp.
Złam mnie, skrusz mnie, natchnij mocą...
Duchu żyjącego Boga, dziś na mnie zstąp.
ISSN 1732–6885
udziela w tym celu, żeby człowiek nie
opierał się zbawiennym Bożym natchnieniom.
Jezus zapowiadając zesłanie Ducha
Świętego nazwał Go Duchem Prawdy. Ten
Duch Prawdy uczy nas najpierw prawdy o Bogu, o Jezusie, który powiedział
o sobie: „Ja jestem drogą, prawdą
i życiem” (J 14,6) i skłania nas do tego,
abyśmy poznali prawdę o sobie, bo tylko
wtedy, gdy poznamy prawdę, prawda nas
wyzwoli (por. J 8,32).
Poznanie prawdy o sobie: o swoich
uwarunkowaniach, możliwościach, talentach, uzdolnieniach, słabościach wyzwoli
nas z chorobliwych ambicji, z pragnienia niemożliwego, z kompleksów czy
zazdrości.
Duch Prawdy, jeżeli uczciwie bez
kłamliwych wykrętów postawimy
się w prawdzie, doprowadzi nas do
uznania tego, że od Boga Ojca otrzymaliśmy tyle i takich darów, które na
pewno umożliwią nam stanie się dzieckiem Boga.
(...) Żyć w Duchu Świętym, to żyć
w świadomości obecności Boga Ojca,
przed którym syn ma odwagę stanąć
w prawdzie.
Ks. Zbigniew Sas
Tekst pochodzi z pisma „Wieczernik”
nr 109
charyzmatami (charisma – z gr. dar
miłości) po to właśnie, aby
przyjmując te darmo dane
dary, uczyli się być dziećmi
Jan Twardowski
Boga. Żyć w Duchu Świętym
to przecież nic innego jak
uważać siebie za dziecko
Duchu Święty, który wszystko łączysz
Boga i życiem swoim ten wyi chcesz, żeby była zgoda.
bór fundamentalny potwierProsimy Ciebie,
dzać. Po to właśnie dany jest
Duch Święty, żebyśmy mogli
żeby nie było ludzi zagniewanych,
mówić do Boga – OJCZE.
żyjących jak pies z kotem,
Z tego uznania synostwa
dokuczających sobie tam i z powrotem,
Bożego rodzi się w nas prawtakich, którzy nawet w czasie arytmetyki
dziwa pobożność – dewocja,
pokazują sobie języki.
z tym, co to słowo „dewocja”
Duchu Święty, ni z tego ni z owego,
rzeczywiście z sobą niesie:
tchnij na nas, chuchnij na całego.
oddawanie się Bogu.
(...) Pomocą w trwaniu
Amen.
synowskim przy Bogu Ojcu
«ABC księdza Twardowskiego. Rok C»
są dary, których Duch Święty
Wiersz do Ducha Świętego
str. 2
Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY MATKI KOŚCIOŁA
Poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego
Z ró b c i e c o ko l w i e k S y n wa m
powie…
Dzisiejsze święto zostało ustanowione przez Papieża Pawła VI na prośbę
biskupów polskich, na zakończenie III
sesji Soboru Watykańskiego II (21 XI
1964). Matka Chrystusa jest także Matką
założonego przez Chrystusa Kościoła. Jej
rola jest ustawicznie taka sama, jak na
weselu w Kanie Galilejskiej, być wyczuloną na potrzeby ludzi, prowadzić ich do
Boga, wstawiać się za nimi, przypominać
o posłuszeństwie wobec Chrystusa. Ona
nie jest boginią, Ona nie zajmuje miejsca
należnego Chrystusowi, Ona na Niego
wskazuje, do Niego prowadzi, uczy pokory i posłuszeństwa Bożym natchnieniom
i przykazaniom. Przez wieki czczona jako
Matka Boga, jest także Matką ludzi, drugą
Ewą, Matką Nowej Ludzkości – Kościoła.
Jej pełna delikatności i czułości macierzyńska obecność nie jest narzucaniem
się, ustawicznym łajaniem i napominaniem. Jest raczej wstawiennictwem
i orędownictwem jest przypomnieniem
i zachętą do modlitwy, do uczciwości,
dobroci, miłości i pokory. We wszystkich
objawieniach (Lourdes, Fatima, La Salette,
Medjugorie) Ona stale przypomina i nawołuje, tak jak w kanie Galilejskiej: „Czyńcie
cokolwiek Syn mój wam powie”, bądźcie
posłuszni Jego słowom i przykazaniom.
Ona z czujnością ale i z delikatnością
widzi nasze błędy i grzechy, nasze ułomności i braki i stara się nam pokazać drogę
wyjścia z naszych codziennych, małych
i wielkich labiryntów życiowych.
Jej Boże Macierzyństwo staje się podstawą do macierzyństwa mistycznego,
do specjalnej pozycji wobec Kościoła
– Mistycznego Ciała Chrystusa. Ona nie
jest założycielką Kościoła. Chrystus nie
przekazał Jej „władzy kluczy” – jak świętemu Piotrowi, ale z wysokości krzyża
uczynił Ją Matką Kościoła. Ma więc Maryja
w tym Kościele szczególne miejsce i Kościołowi w modlitwie przewodzi. Tak jak
miało to miejsce w Kanie i w Wieczerniku,
gdzie „uczniowie trwali na modlitwie
z Maryją Matką Jezusa”.
Jakże byłoby pożądane dla wielu matek wzorowanie się na tym macierzyńskim
przykładzie Maryi. Jakże inaczej mógłby
wyglądać nasz świat, gdyby matki współczesne chciały się czegoś od Maryi nauczyć? Ale także jakże inaczej wyglądałoby
nasze życie, gdybyśmy posłuchali Jej słów
i „czynili to, co mówi nam Chrystus”?
Maryjo, naucz mnie pokory
i posłuszeństwa Chrystusowi
autor nieznany
Msza św. dziękczynna za dar
beatyfikacji Jana Pawła II
W dniu 5 maja 2011 odprawiona została msza św. dziękczynna za dar życia,
pontyfikatu i beatyfikacji Sługi Bożego
Jana Pawła II, którą koncelebrowali ksiądz
proboszcz i ks. Tomasz Fortalski.
Po mszy św. ks. proboszcz poświęcił
obrazy i inne dewocjonalia związane
z osobą beatyfikowanego papieża.
W wieczornym nabożeństwie młodzież przedstawiła inscenizację słowno
– muzyczną, przeplataną fragmentami
filmowymi, wspominającą życie błogosławionego Jana Pawła II.
Wystawienie i błogosławieństwo
Najświętszym Sakramentem zakończyło
to okolicznościowe spotkanie.
Tadeusz Kucharski
zdjęcia: A. Kubny
Uroczystość
Najświętszego Ciała
i Krwi Pańskiej
Uroczysta procesja przejdzie w tym
roku ulicami Osiedla NDM, po mszy
św. odprawionej w kościele o godz.
8.30.
Prosimy mieszkańców osiedla
o włączenie się w przygotowanie ołtarzy, dekorację balkonów i okien.
Niech nasze zaangażowanie w przygotowanie procesji i jak najliczniejszy
w niej udział, będą świadectwem naszej wiary.
ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12
str. 3
BŁOGOSŁAWIONY JANIE PAWLE II MÓDL SIĘ ZA NAMI
Wspomnienia z pielgrzymki na beatyfikację.
Od 1 maja 2011 te słowa stały się chlubą dla wielu Polaków. Tego dnia Papież
Benedykt XVI ogłosił swojego poprzednika na Stolicy Piotrowej błogosławionym.
Stwierdzenie heroiczności cnót Jana
Pawła II i zatwierdzenie cudu, dokonanego za Jego wstawiennictwem, są wydarzeniem historycznym.
W piątek 29 kwietnia wyruszyliśmy
autokarem na beatyfikację naszego rodaka, aby uczestniczyć w tej wyjątkowej
dla nas chwili. Podróż trwała całą noc.
Padwa.
Następnego dnia, w sobotę rano, dane
nam było zobaczyć Padwę – jedno z ważniejszych miast w północno–wschodnich
Włoszech. Centralnym punktem w Padwie była msza święta odprawiona po
polsku oraz zwiedzanie romańsko–gotyckiej bazyliki św. Antoniego – włoskiego
franciszkanina, który notabene został
najszybciej ogłoszony świętym (352 dni
po śmierci).
W godzinach wieczornych dojechaliśmy do Fiuggi – miejsca naszego noclegu.
Po około 3 godzinach snu, około północy
zmęczeni podróżą, ale niezmiernie podekscytowani wyruszyliśmy w kierunku
wiecznego miasta – Rzymu, na Plac św.
Piotra, gdzie o godzinie 10 rano miała zostać odprawiona msza św., w czasie której
Rzym.
papież Benedykt XVI miał ogłosić Karola
Wojtyłę błogosławionym.
Jak się okazało nie byliśmy pierwsi,
wielu pielgrzymów z całego świata było
już na miejscu. Miłym zaskoczeniem były
rozdawany przez włoskich wolontariuszy
prowiant i woda. Nie zrekompensowało
to jednak kiepskiej włoskiej organizacji.
Stąd też tylko niektórym z nas udało się
dotrzeć na plac św. Piotra i uczcić relikwie
błogosławionego Jana Pawła II. Mimo
wszystko trud pielgrzymki się opłacił.
Bycie w samym centrum historycznego
wydarzenia jest szczególnie pięknym
przeżyciem i doświadczeniem. Niektórym z nas popłynęły łzy, gdy odsłaniano
obraz błogosławionego już Jana Pawła II,
a gromkie brawa, które w tym momencie
wypełniały plac św. Piotra, sprawiały, iż
jeszcze bardziej mogliśmy czuć się dumni,
że tak wielki człowiek wyszedł spośród
nas – Polaków.
Po mszy św. mieliśmy w sobie tyle
energii, iż starczyło jej na zwiedzanie
Rzymu. W poniedziałek pełni sił znów
wyruszyliśmy na Plac św. Piotra, aby
Rzym.
uczestniczyć we mszy św. dziękczynnej
za dar beatyfikacji, której przewodniczył
kardynał Bertone, a słowo wstępne wygłosił metropolita krakowski kardynał
Stanisław Dziwisz. Kardynał wspominał,
że właśnie na Placu Świętego Piotra 30 lat
temu papież–Polak przelał krew za Chrystusa. Przypomniał też, że na pogrzebie
Jana Pawła II wiatr zamknął księgę położoną na jego trumnie. „Dziś otwieramy
ponownie jego księgę, by uczyć się z niej
mądrości i świętości”.
Po mszy św. wyruszyliśmy na Monte
Cassino, gdzie zwiedziliśmy klasztor założony w roku 529 przez św. Benedykta
oraz Polski Cmentarz Wojenny, na którym
przez modlitwę oraz odśpiewanie hymnu
polskiego uczciliśmy pamięć poległych
żołnierzy Rzeczypospolitej wszystkich narodowości (Polaków, Białorusinów, Ukraińców) wyprowadzonych przez Władysława
Monte Cassino.
Andersa z „nieludzkiej ziemi”, z sowieckich
łagrów Archipelagu Gułag.
Następnie wyruszyliśmy do Asyżu
– ostatniego punktu naszej pielgrzymki.
Piękne widoki, romantyczna atmosfera
i świadectwo świętości św. Franciszka
oraz św. Klary pozostawione między
murami miasta i na wijących się raz
w górę, raz w dół uliczkach, wręcz apeluje
o stwierdzenie, iż jest to, jeżeli nie najpiękniejsze, to przynajmniej jedno z najpiękniejszych miejsc we Włoszech, oddające
całe w esencji bogactwo kulturowe tegoż
narodu. W mieście odbywają się zapoczątkowane przez papieża Jana Pawła II
Światowe Dni Modlitw o Pokój na świecie
oraz spotkania ekumeniczne. Głównymi
punktami w Asyżu były Bazylika św.
Franciszka (wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO)
– z relikwiami św. Franciszka oraz Bazylika Santa Maria degli Angeli (Bazylika
Matki Bożej Anielskiej) – kolebka zakonu franciszkańskiego z odbudowaną
przez św. Franciszka kaplicą Porcjunkuli
dokończenie na str. 4
Monte Cassino.
str. 4
Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a
dokończenie ze str. 3
Wspomnienia z pielgrzymki na beatyfikację.
i zabytkowym klasztorem, w której zostały poświęcone nasze różańce i inne
dewocjonalia, które nabyliśmy z okazji
beatyfikacji Jana Pawła II.
O godzinie 16:07, w środę 4 maja, zostaliśmy bezpiecznie dowiezieni do Kędzie-
Asyż.
rzyna. W tym miejscy pragnę serdecznie
podziękować kierowcom panu Mirkowi
Tomali, panu Markowi Kowasiowi i panu
Rafałowi Nurskiemu, którzy stanęli na
wysokości zadania prowadząc z gracją
autokar, nader często wąskimi uliczkami
włoskich miasteczek oraz naszemu pilotowi panu Piotrowi Troszyńskiemu za kompetencje i przygotowanie. Nie sposób także
nie wspomnieć o siostrach zakonnych ze
zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP,
które podróżowały razem z nami, siostrze
Augustynie, Celinie i siostrze Marcialis za
ich uśmiech i serdeczność. Szczególne
podziękowania kieruję także do Pana
Henryka Sterko, który użyczył swojego
głosu prowadząc Godzinki, a także do tych
wszystkich którzy włączali się w prowadzenie modlitw. No i przede wszystkim
Wam, Drodzy Pielgrzymi, bez których ta
przygoda i zarazem piękne doświadczenie
nie miałoby takiego wydźwięku i kształtu.
„Nikt nie ma z nas tego co mamy razem”.
Za to wszystko, co dane było nam przeżyć,
co stało się naszym udziałem, dzięki naszej
obecności tak zaaranżowanej przez Opatrzność Bożą, z serca Bóg zapłać!
tekst i zdjęcia:
diakon Stanisław Zioła
32. rocznica
święceń kapłańskich
ks. proboszcza
Dzień 6 maja to szczególny dzień
i w naszej Wspólnocie i w naszej parafii. Przez cały dzień trwała adoracja
Najświętszego Sakramentu prowadzona
przez wspólnoty parafialne i wiernych,
zakończona nabożeństwem majowym
i błogosławieństwem.
Zatrzymane w kadrze
„A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami
świętych i domownikami Boga – zbudowanymi na fundamencie apostołów i proroków,
gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus.
W Nim zespolona cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy
także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez
Ducha” . (Ef 19–2)
Powyższe słowa Pisma Świętego stanowiły wprowadzenie do uroczystości
poświęcenia, przez bpa Gerarda Kusza,
placu pod budowę naszego kościoła,
w dniu 4 maja 1986 roku. Od tego dnia,
w którym zawiązała się nasza Wspólnota,
mija 25 lat. To wystarczający okres, aby
z perspektywy czasu spojrzeć na historię budowania naszej świątyni i naszej
Wspólnoty.
Zatrzymane w kadrze chwile z różnych uroczystości i etapów budowy w
kolejnych latach, stanowią świadectwo
W czasie wieczornej mszy św., której
przewodniczył Jubilat, dziękowaliśmy
Bogu za dar kapłaństwa ks. proboszcza.
Po mszy św. serdeczne życzenia Jubilatowi złożyli przedstawiciele Rady Duszpasterskiej i wspólnot parafialnych.
ogromnego wysiłku i postępu w tym
budowaniu.
Zamieszczony, na okolicznościowej
wystawie w naszej kaplicy, materiał zdjęciowy niech będzie podstawą do osobistej
refleksji:
Jaki był i jest mój udział w tym
budowaniu i w życiu parafii?
Zdjęcia na wystawie
z archiwum parafialnego.
Opracował: Tadeusz Kucharski
Na podstawie naszej strony
internetowej.
Redakcja
zdjęcia: A. Kubny
ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12
str. 5
25–LECIE NASZEJ WSPÓLNOTY
3 maja, w uroczystość Najświętszej
Marii Panny Królowej Polski uczestniczyliśmy we mszy św. w intencji Ojczyzny
oraz w intencji naszej Wspólnoty – w 25.
rocznicę jej powstania. Początek Wspólnoty to msza święta i poświęcenie placu
pod budowę kościoła, przez bpa Gerarda
Kusza, w dniu 4 maja 1986 roku.
Jubileuszowej mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił proboszcz kozielski, ksiądz dr Alfons Schubert – pierwszy
budowniczy naszego kościoła, a koncelebrowali ksiądz proboszcz i ksiądz Tomasz.
W homilii ks. A. Schubert nawiązał do
trudnych początków w zakresie projektowania i budowy wynikających z negatywnego nastawienia ówczesnych władz
do tego typu inwestycji. Jednak ludzka
życzliwość zawsze pomagała pokonać te
trudności.
Po homilii ks. A. Schubert dokonał
poświęcenia sztandaru parafialnego ufundowanego przez Wiernych naszej Wspólnoty. W czasie śpiewu „Duchu Żyjącego
Boga dziś na mnie zstąp” sztandar został
przekazany przez Przewodniczącego
Rady Parafialnej pocztowi sztandarowemu, który tworzyli Radni Andrzej Falasa,
Lesław Małota i Ryszard Ruzik.
Pomimo deszczu i chłodu we mszy
św. uczestniczyło wielu wiernych, jednak
deszczowa pogoda nie pozwoliła na zrealizowanie całego programu uroczystości,
którą miała zakończyć modlitwa przy naszych kamieniach pamięci.
Serdeczne „Bóg zapłać!” wszystkim
fundatorom sztandaru, Radzie Parafialnej,
wykonawcom sztandaru i tym, którzy
przygotowali tę jubileuszową uroczystość.
Koncepcję wizualną sztandaru opracował
pan Tadeusz Kucharski. Sztandar wykonała „Pracownia Szat Liturgicznych i Sztandarów” z Chorzowa – Batorego, a drzewce
ze zwieńczeniem firma „Brązownictwo”
z Przemyśla. Podziękowanie kieruję do
naszych pocztów sztandarowych, które
brały udział w uroczystości. Są zawsze
obecne w czasie ważnych wydarzeń
i z tego się cieszymy. W uroczystości
wzięły również udział poczty sztandarowe
ze Szkoły Podstawowej nr 9 i nr 19. Dziękujemy opiekunom i młodzieży za udział.
obecność pocztów młodego pokolenia
była bardzo ważna, bo właśnie młodzi
mają kiedyś przejąć nasze święte parafialne znaki i wartości, które na sztandarach
są wyszyte.
ks. proboszcz
zdjęcia: A. Kubny
25-LECIE NASZEJ WSPÓLNOTY – informacje uzupełniające
W wydaniach Jubileuszowych naszej
gazetki z 2003 i 2006 r. zamieściliśmy informacje dotyczące różnych aspektów życia
naszej Wspólnoty w latach 1986 – 2005.
W tym wydaniu uzupełniamy te informacje o dalsze lata – do 2010 roku.
Księża pracujący w naszej
Wspólnocie od 2004 roku
ks. Wojciech Modelski
08.2004 – 08.2008
Ks. Wojciech urodził
się 17 maja 1979 roku
w O po l u . Św ięcen ia
kapłańskie otrzymał
29 maja 2004 roku. Po
święceniach skierowany
do naszej parafii, pełnił posługę wikarego.
W 2006 roku powołany na diecezjalnego
kapelana krwiodawców. W sierpniu 2008
roku ks. Wojciech został wikarym w parafii św. Mikołaja w Raciborzu.
ks. Joachim Kroll
10.2004 – 08.2005
– rezydent.
Ks. Joachim urodził
się 4 maja 1954 roku
w Rozkochowie. Święcenia kapłańskie otrzymał
6 maja 1979 roku. Po
święceniach pracował
jako wikary kolejno w parafiach: Luboszyce, Gliwice Łabędy, Wiszowa, Zabrze
oraz jako proboszcz w Lubrzy. W latach
1998–2004 był diecezjalnym duszpasterzem chorych. Od 10.2004–08.2005 pełnił
posługę jako rezydent w naszej parafii.
Od 2005 roku administrator w Modzurowie.
ks. Michał Pieńkowski
08.2005
Ks. Michał urodził się 21.10.1975 roku
w Świebodzicach. Święcenia kapłańskie
otrzymał 10 czerwca
2000 roku. Po święceniach został skierowany
do parafii św. Wawrzyńca w Głuchołazach.
Posługę wikarego
w naszej parafii rozpoczął dnia 19 sierpnia
2005 roku, i trwa ona
nadal.
ks. Tomasz Fortalski
08.2007
Ks. Tomasz urodził
się 3 maja 1982 roku
w Głuchołazach. Święcenia kapłańskie otrzymał
26 maja 2007 roku.
Po święceniach
z dniem 17 sierpnia 2007 roku rozpoczął posługę w naszej parafii, i trwa ona
dokończenie na str. 6
nadal.
str. 6
Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a
25-LECIE NASZEJ WSPÓLNOTY – informacje uzupełniające
dokończenie ze str.5
ks. Jarosław Król
08.2008 – 10.2010
– rezydent
Ks. Jarosław urodził
się 26 listopada 1970
roku w Koźlu. Święcenia
kapłańskie otrzymał 30
maja 1998 roku. Po święceniach pracował kolejno w parafiach:
bł. Czesława w Opolu, św. Wawrzyńca
w Strzelcach Opolskich, a następnie w diecezji pelplińskiej. Z dniem 25 sierpnia 2008
roku został skierowany (jako rezydent) do
posługi w naszej parafii, którą pełnił do
dnia 17 października 2010 roku.
Szafarze Sakramentu Bierzmowania
od 2007 roku
14.04.2007 – ks. bp Jan Kopiec
01.04.2008 – ks. bp Paweł Stobrawa
28.04.2009 – ks. bp Paweł Stobrawa
16.04.2010 – ks. bp Jan Kopiec
27.05.2007 – I dzień
odpustu. Sumie odpustowej przewodniczył o. Krystian
Pieczka – franciszkanin z Góry św.
Anny.
28.05.2007 – II dzień
odpustu. Mszy św.
odpustowej przewodniczył ks. Wojciech Modelski.
06 – 10 lutego 2008
– rekolekcje parafialne.
Nauki rekolekcyjne dla wszystkich głosił o. Henryk
Kałuża – werbista
z Nysy.
29 marca – 01 kwietnia 2009 – wielkopostne rekolekcje
parafialne.
Nauki rekolekcyjne dla wszystkich głosił ks.
Jarosław Jabłoński
ze Zgromadzenia
Misjonarzy Krwi
Chrystusa z Częstochowy.
11.05.2008 – I dzień
odpustu. Sumie odpustowej przewodniczył
o. Henryk Kałuża.
12.05.2008 – II dzień
odpustu. Mszy św.
odpustowej przewodniczył o. Henryk
Kałuża.
31 05.2009 – I dzień
odpustu. Sumie odpustowej przewodniczył
o. Kazimierz Zdziebko
– OMI.
01.05.2009 – II dzień
odpustu. Mszy św.
odpustowej przewodniczył ks. Tomasz
Fortalski.
27 lutego – 03 marca
2010 – rekolekcje
wielkopostne.
Rekolekcje
głosił ks. Jarosław
Staniszewski – proboszcz parafii z Głębinowa.
Odnowienie misji i rekolekcje
w naszej parafii
od 2007 roku
Odpusty parafialne
od 2006 roku
23.05.2010 – I dzień
odpustu. Sumie odpustowej przewodniczył
ks. Jan Piechoczek.
24.05.2010 – II dzień odpustu. Mszy św. odpustowej przewodniczył
ks. Jan Piechoczek.
04.06.2006 – I dzień
odpustu. Sumie
odpustowej przewodniczył ks. Piotr
Sługocki.
05.06.2006 – II dzień
odpustu. Mszę św.
prymicyjną odprawił ks. Mariusz
Kozak.
21 – 24 października
2007 – odnowienie
Misji św.
Nauki dla
dzieci, młodzieży
i starszych głosił
o. Cherubin – franciszkanin.
Zdjęcia z archiwum parafialnego.
Opracował: Tadeusz Kucharski
Dwudziestopięciolecie Wspólnoty w liczbach
Sakramenty i posługi / Rok
1986 – 2005
2006
2007
2008
2009
2010
Razem
Chrzty święte
2487
18
116
130
137
112
3100
I Komunie święte
3859
124
–
89
110
104
4286
Sakrament Bierzmowania
3225
164
116
137
105
75
3822
Sakrament Małżeństwa
650
46
54
55
43
48
896
Pogrzeby
1145
89
95
93
103
109
1634
Komunie święte udzielone (w tys.)
2.546
170
170
150
145
130
3.311 tys.
ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12
str. 7
SAKRAMENT BIERZMOWANIA
Sakrament Bierzmowanie to szlachectwo chrześcijańskie – mawiał pracujący wśród nas ksiądz Andrzej.
Każdego roku zostają namaszczone
nowe zastępy młodych, którzy wiarę
chcą wyznawać, bronić i według niej
żyć. Przyjmują bierzmowanie i zobowiązują się, że daru szlachectwa chrześcijańskiego nie zmarnują. My starsi
mamy im w tym pomóc. Możemy się
cieszyć, że chcą wzrastać na drogach
wiary.
ŚWIĘCENIA DIAKONATU
Święcenia te są bezpośrednim przygotowaniem do mających nastąpić za rok
święceń prezbiteriatu. Posługa diakona
bierze swój początek z Dziejów Apostolskich, kiedy to apostołowie wybrali sobie
siedmiu mężów i przez nałożenie rąk i modlitwę ustanowili ich swoimi pomocnikami
przy Stole Pańskim i głoszeniu Ewangelii.
Do posługi diakona należy min. pomoc księdzu przy odprawianiu mszy św.
i czytanie Ewangelii, przewodniczenie
nabożeństwom, udzielanie chrztu świętego, błogosławienie związków małżeńskich,
rozdzielanie Komunii Świętej, błogosławieństwo wiernych.
W maju święcenia diakonatu otrzymało dwóch kleryków z naszej parafii.
W sobotę 7 maja w kościele seminaryjnym w Opolu święcenia diakonatu,
z rąk bpa Andrzeja Czai, otrzymał kleryk
Szymon Cała, a w sobotę 14 maja w kościele zakonnym franciszkanów p.w. św.
Antoniego we Wrocławiu ks. bp Edward
Janiak udzielił święceń diakonatu bratu
Wiktorowi – Pawłowi Lacie.
Dziękując Panu Bogu za dar nowych
diakonów, prośmy aby przez swoją posługę diakona jak najlepiej przygotowali
się do święceń kapłańskich oraz prośmy
W czwartek i w piątek w oktawie
wielkanocnej w naszym kędzierzyńskim
dekanacie gościliśmy biskupa ordynariusza Andrzeja Czaję. Udzielił On
Sakramentu Bierzmowania w kościele
św. Eugeniusza (młodym z Pogorzelca
i z Kłodnicy), w Starym Koźlu (młodym
ze Starego Koźla, Bierawy, Starej Kuźni
i z Azot), w kościele św. Mikołaja do
młodzieży z centrum miasta dołączyli
młodzi z Cisowej.
W naszym kościele zostało bierzmowanych 88 kandydatów z naszej parafii,
z Blachowni (23) i ze Sławięcic (30).
W piątkowy wieczór 29 kwietnia
w naszym kościele 142 osoby otrzymały
zobowiązujące szlachectwo chrześcijańskie. Cieszmy się z tego i pomagajmy im
w nim trwać i piąć się wzwyż.
I jeszcze jedno. Obecność biskupa
ordynariusza wpisała się w świętowanie
25-lecia naszych początków – poświęcenia placu kościelnego i odprawienia
pierwszej mszy świętej 4 maja 1986 roku.
Biskup życzył nam trwania i jednoczenia
się w budowie Wspólnoty .
ks. proboszcz
zdjęcia: T. Kucharski
o nowe i liczne powołania kapłańskie
i zakonne z naszej diecezji
Na podstawie materiałów z naszej
strony internetowej
Tadeusz Kucharski
zdjęcia: D. Kubny
i N. D. Pelczarski OFM
str. 8
Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a
PIERWSZA KOMUNIA ŚWIĘTA W 25. ROKU WSPÓLNOTY
17 maja 1987 roku cieszyliśmy się po
raz pierwszy uroczystością Pierwszej
Komunii Świętej. Przeżywana była na
placu przed polowym ołtarzem. Dzieci
przystępujących było tak dużo, że musiały zostać podzielone na trzy, a nawet
na 4 grupy. Najwięcej dzieci, bo aż 324
przystępowało do I Komunii Świętej
w 1988 roku, najmniej, bo tylko 89,
w 2008 roku.
Początkowo miejscem uroczystości
był plac kościelny (1987–1989), później
przeżywaliśmy ją w kaplicy (1990–1999),
w Roku Jubileuszowym 2000 po raz
pierwszy odbyła się w kościele. Od roku
2008 dzieci ubrane są w jednakowe stroje
liturgiczne i przystępują do Sakramentu
Pokuty i Eucharystii w klasie 3. – mając
10 lat.
Bogu niech będą dzięki za udzielone
w ciągu 25 lat Pierwsze Komunie 4403
naszym dzieciom.
Tegoroczna uroczystość miała swoją
szczególną oprawę. Przed prezbiterium
został zbudowany most, tatarak został
przywieziony znad naszej Odry. Ksiądz
Tomasz głosząc Słowo Boże podpowiadał
dzieciom i nam starszym, że warto budować mosty. Mosty łączą, zbliżają ludzi
do siebie. Mosty pozwalają młodemu
pokoleniu przejść na swój brzeg łagodnie
i spokojnie. Mosty pozwalają nie zagubić
się w wierze, bo patrząc i ucząc się wiary
od starszego pokolenia, które pozostaje
na jednym brzegu, młodzi winni przechodzić samodzielnie swoją drogą wiary na
drugi brzeg i kształtować już samodzielnie
wiarę, miłość i poszanowanie drugiego
człowieka i Ojczyzny. Mieszkając w Kędzierzynie wiemy, jak ważne są mosty,
dlatego ten obraz był bardzo przemawiający dla 117 dzieci i ich rodzin, którym
życzymy pięknego kroczenia zawsze drogą ku Chrystusowi!
Dzieci na dzień 22 maja 2011 przygotowywał ks. Tomasz Fortalski w Szkole nr 9
i ks. Michał Pieńkowski w Szkole nr 19.
22 maja 2011
proboszcz ksiądz Edward
zdjęcia: D. Kubny
ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12
WIELKI TYDZIEŃ W NASZEJ PARAFII
str. 9
w fotograficznym skrócie
Niedziela Palmowa
Z lewej: Procesja z palmami.
Z prawej: Spotkanie
młodzieży dekanatu
z ks. biskupem
Andrzejem Czają.
Wielki Czwartek
Msza św. Wieczerzy
Pańskiej.
ü
Przeniesienie
Najświętszego Sakramentu
do ciemnicy. ü
Wielki Piątek
Z lewej: Adoracja Krzyża.
Z prawej: Warta kolejarzy
przy Bożym Grobie.
Wielka Sobota
Z lewej: Liturgia światła
– poświęcenie ognia
i przygotowanie paschału.
Z prawej: Liturgia
eucharystyczna.
Niedziela Wielkanocna
Procesja rezurekcyjna.
ü
Msza św. w Niedzielę
Zmartwychwstania Pańskiego. ü
Opracował: Tadeusz Kucharski
zdjęcia: D. Kubny i A. Otrząsek
str. 10
Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a
Parafialna pielgrzymka do Zlatych Hor
12 maja 2011 zostanie na długo
w pamięci 50 uczestników pielgrzymki do
Sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia
Wiernych w Zlatych Horach w Republice
Czeskiej, tuż za miedzą Głuchołaz.
Historia tego miejsca bierze swój początek podczas Wojny Trzydziestoletniej
(1618 – 1648). Wtedy to żona miejscowego
rzeźnika Anna Tannheiser, będąc w stanie
błogosławionym schroniła się w lesie,
w którym wśród gęstych jodeł powiła
zdrowego syna Marcina. W 1718 (po 70
latach) Dorota córka Marcina spełniając
wolę swojego ojca zawiesiła na jodle
w miejscu narodzin swego ojca obraz
Bożej Rodzicielki Maryi. Miejsce to znajduje się na zboczu góry około 3 km od
Zlatych Hor. Od tego czasu zaczynają
tam przybywać wierni na modlitwę.
Po 10 latach w tym niezwykłym miejscu zbudowana zostaje nieduża kapliczka, w której to mają miejsce pierwsze
uzdrowienia. Z czasem jednak cudowny
obraz przeniesiony zostaje do kościoła
parafialnego w Zlatych Horach, gdzie znajduje się do dnia dzisiejszego.
Narastająca liczba pielgrzymów zmusiła ks. dra Philippa Dittricha, który
rozpoczął pracę w Zlatych Horach, do
poszukiwania możliwości budowy w tym
miejscu świątyni. Możliwości budowy
były jednak ograniczone, gdyż region był
biedny, ale jednak dzieło się powiodło.
8 września 1841 w Święto Narodzenia
Najświętszej Marii Panny została poświęcona świątynia. Liczba pielgrzymów wzrastała. Przed II wojną światową wynosiła
od 80 do 100 tysięcy rocznie, a pielgrzymowanie rozpoczęli też wierni z Polski.
Nienawiść do narodowości niemieckiej,
jak i komunistyczna ideologia, wkrótce
zmieniły to miejsce.
W 1955 r. komunistyczne władze
Czechosłowacji wprowadziły zakaz kultu religijnego w kościele Wspomożenia
Wiernych. Teren odgrodzono. Pojawili się
złodzieje i wandale, szybko nastąpiła jego
dewastacja. We wrześniu 1973 specjalna
jednostka wojskowa sprowadzona z Brna
wysadziła w powietrze cały kompleks kaplic wraz ze świątynią Matki Bożej Wspo-
możenia Wiernych. Teren zalesiono. Bóg
jednak chciał inaczej.
W lutym 1990 roku, po odzyskaniu wolności przez Czechy, zawiązuje się Stowarzyszenie, które podejmuje się odbudowy
kościoła „Maria Hilf”. W kwietniu tego samego roku Ojciec Św. Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod kościół. Rozpoczęto zbiórkę pieniędzy wśród ludności, która
została wysiedlona po wojnie z tego terenu.
Odkupiono od państwa zabrany teren,
powstały projekty budowlane. Rozpoczęła
się budowa i z Bożą pomocą postępowała
szybko. W 1999 r. Stowarzyszenie przekazało oficjalnie wybudowany kościół i dom
parafialny diecezji rzymskokatolickiej.
W ten sposób szczyt nad Złotymi Górami
stał się miejscem modlitwy o świętość
życia, o opiekę dla przyszłych matek,
o ochronę poczętego życia. Dziś do Sanktuarium przybywają pielgrzymi różnych
narodowości, więc byliśmy i my.
Po drodze nawiedziliśmy jeszcze
inne miejsca kultu religijnego takie jak:
Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej
i parafialny kościół Świętego Bartłomieja
w Głogówku, Sanktuarium Świętego Józefa
w Prudniku Lesie oraz kościół parafialny
w Mochowie pod wezwaniem Trójcy
Świętej i Matki Boskiej Częstochowskiej,
którym administrują księża Paulini, ci
sami którzy strzegą Jasnej Góry. Pielgrzymom przewodniczył ksiądz Edward,
któremu serdecznie dziękujemy.
tekst i zdjęcia Zbigniew Bar
Spotkanie przedstawicieli Parafialnych Rad Duszpasterskich w Nysie
Z inicjatywy księdza biskupa ordynariusza w Diecezjalnym Domu Formacyjnym w Nysie w miesiącach: kwiecień maj
i czerwiec regularnie według ustalonego
wcześnie harmonogramu odbywają się
spotkania przedstawicieli Duszpasterskich
Rad Parafialnych naszej Diecezji.
W dniu 21 maja w spotkaniu uczestniczyli przedstawiciele dekanatów: Kędzierzyn, Koźle, Ujazd, Strzelce Opolskie,
Leśnica. Było nas ponad 120 osób. Z naszej Rady w spotkaniu uczestniczyli: Zofia
Baranowska, Elżbieta Szargut, Zbigniew
Bar i Henryk Żurek. Spotkanie rozpoczęło
się mszą św. o godz. 10.30 w kościele pod
wezwaniem Św. Apostołów Piotra i Pawła,
przyległym do Diecezjalnego Domu Formacyjnego, dawnej siedziby Wyższego
Seminarium Duchownego. Przepiękna
barokowa świątynia zadziwiła nas swoim
urokiem. Mimo ponad 300-letniej historii
i różnych kolei losów nadal przyciąga
swoim niezwykłym wyglądem.
Spotkaniu przewodniczył ksiądz
Waldemar Musioł – Dyrektor Wydziału
Duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej. Wysłuchaliśmy prelekcji na temat: „Troski
o historyczno–artystyczne dziedzictwo
kościoła” wygłosił ją ks. Wojciech Lippa,
doktorant studiów specjalistycznych na
Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Pouczający wykład poprowadził też
ks. Waldemar Musioł na temat kompetencji członków Parafialnych Rad Duszpaster-
skich. Pod koniec kustosz tego miejsca
wyjaśniał nam zawiłości artystyczne fresków zdobiących wnętrze tej niezwykłej
świątyni.
Spotkanie zakończyło się krótkim nabożeństwem majowym.
Bogu niech będą dzięki za radość
i atmosferę tego spotkania.
tekst i zdjęcia: Zbigniew Bar
ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12
str. 11
IV rocznica święceń ks. Tomasza Fortalskiego
W piątek, 27 maja o godz. 19.00,
ks. Tomasz Fortalski odprawił mszę św.
dziękczynną z okazji IV rocznicy święceń
kapłańskich.
Życzenia Jubilatowi w imieniu parafii złożyli przedstawiciele Rady Parafialnej, Szkoły
Podstawowej nr.9 oraz marianki i ministranci. Do życzeń dołącza się redakcja.
Tadeusz Kucharski
zdjęcia: D. Kubny
PRZEŻYJMY TO WSPÓLNIE
Czerwiec
12 Zesłanie Ducha Świętego – 1. dzień odpustu
parafialnego.
Msze św. w porządku niedzielnym.
10.00 Rocznica I Komunii Świętej.
11.30 Suma odpustowa w intencji parafian i gości.
13 NMP Matki Kościoła – 2. dzień odpustu parafialnego.
Msze św. 6.30, 8.00, 11.00 – za parafian,
17.30, 19.00 – za zmarłych parafian.
19 11.30 Msza św. w różnych intencjach za żyjących
– III niedziela m–ca.
20 19.00 Msza św. za zmarłych – III poniedziałek
m–ca.
22 8.00
Msza św. na zakończenie roku szkolnego.
23 Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej
Msze św. 7.00, 8.30 – po niej procesja,
11.30 – za parafian, 15.00 i 18.30.
29 Świętych Piotra i Pawła
Msze św. 7.00, 10.00 – za parafian, 19.00.
30 19.00
Msza św. w intencji Wspólnoty Krwi Chrystusa.
Lipiec
1 Najświętszego Serca Pana Jezusa
19.00 Msza św. za zmarłych, od uczestników
pogrzebu – I piątek m–ca.
3 11.30 11.30
Msza św. w różnych intencjach za
żyjących – I niedziela m–ca.
15.00 Msza św. w intencji Róż Różańcowych.
4 19.00 Msza św. za zmarłych – I poniedziałek m–ca.
17 11.30 Msza św. w różnych intencjach za żyjących
– III niedziela m–ca.
18 19.00 Msza św. za zmarłych – III poniedziałek
m–ca,
25. 19.00 Msza św. w intencji Apostolatu Margaretka.
Sierpień
1 19.00
5 19.00
7 11.30
Msza św. za zmarłych – I poniedziałek m–ca.
Msza św. za zmarłych, od uczestników
pogrzebu – I piątek m–ca.
Msza św. w różnych intencjach za żyjących
– I niedziela m–ca.
15.00 Msza św. w intencji Róż Różańcowych.
11 19.00 Msza św. w intencji Radia Maryja.
15 Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny
Msze św. w porządku niedzielnym.
Z ŻYCIA WSPÓLNOTY PARAFIALNEJ
W rubryce tej pragniemy informowaæ czytelników o radosnych i smutnych wydarzeniach z ¿ycia naszej wspólnoty parafialnej. Chrzty, œluby i inne sakramenty,
wa¿niejsze jubileusze i uroczystoœci oraz pogrzeby, to istotne momenty w ¿yciu
ka¿dego z nas, to ich suma stanowi o kondycji duchowej parafii.
Sakrament chrztu œwiêtego
„Ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” – tymi
słowami następujące dzieci zostały włączone we Wspólnotę Kościoła
Świętego: Dominik Sawicki, Justin Aleksander Cwynar, Julia Weronika
Krajczyk, Maciej Stefan Marszycki, Paulina Burakowska, Piotr
Malinowski, Matylda Magdalena Składny, Bartosz Kamil Bodynek,
Adam Aleksander Urbanowski, Lena Olender, Magdalena Maria
Adamczyk, Krzysztof Bogusław Wach, Alicja Herbowska, Przemysław
Dariusz Hyla, Karolina Barbara Smarzewska.
Sakrament małżeństwa
„...ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że
cię nie opuszczę aż do śmierci.” – taką przysięgę małżeńską
w obecności Chrystusa złożyli sobie:
Arnold Gollasch – Mariola Pałys
Jarosław Kosacz – Halina Dyrda
Maciej Mańkowski – Katarzyna Głąb
Łukasz Wojtasiński – Marcelina Domalewska
Bóg mi³osierny daje odkupienie
Polecamy miłosierdziu Bożemu tych, którzy zasnęli w pokoju z Chrystusem w nadziei zmartwychwstania:
Władysław Wojdyła l. 63
Krystyna Nowacka l. 79
Józef Kotwica l. 75
Sabina Czernik l. 82
Bronisław Białas l. 82
Edward Niewczas l. 81
Eufemia Stępień l. 84
Zbigniew Jabłoński l. 72
Anna Beracz l. 56
Cecylia Rurarz l. 70
Gizela Bogaczek l. 75
Jan Wojewoda l. 68
Andrzej Wierny l. 58
Wanda Raczek l. 64
Niech spoczywają w pokoju.
Wydawca: Parafia Rzymskokatolicka Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła, ul. B. Krzywo­­us­tego 2; 47–232 Kędzierzyn–Koźle 12.
Kontakt telefoniczny z redakcją pod numerem 77–483–73–50 w godzinach pracy kancelarii. E–mail parafii: [email protected]
Strona internetowa: www.duchaswietego–kk.pl
Konto PKO SA 26 1240 1659 1111 0000 2594 9018
ISSN 1732–6885 Zapraszamy do współpracy
str. 12
Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a
100. NUMER NASZEJ GAZETKI
Gazetka parafialna
formą świadectwa i ewangelizacji
W roku 1986 zawiązało się duszpasterstwo przy osiedlu Piastów. Dwóch księży,
prosta kaplica, prowizoryczne dwie salki,
które w niedziele były przedłużeniem
kaplicy, a odprawialiśmy w każde święto
7 mszy świętych. Zakrystia, czyli pomieszczenie 2 x 5 m, pełniła również funkcję
kancelarii. Popołudniami odbywały się
lekcje religii dla dzieci, a dzieci w jednym
roczniku było około 300. Wieczorami
katecheza dla młodzieży szkół średnich.
Ks. proboszcz i zespół redakcyjny:
(od lewej) Wanda Kucharska, Tadeusz
Kucharski, Barbara Kwaśnicka – korekta,
Jerzy Jaksiewicz.
Wydarzeń duszpasterskich i związanych
z budową domu parafialnego oraz kościoła było wiele. Trudno je było przybliżyć
nawet Wiernym, którzy przychodzili na
msze święte, a duszpasterstwo obejmowało wtedy około 15000 mieszkańców
pobliskich osiedli. Wiedziałem, że istnieje
potrzeba dotarcia do Wiernych poprzez
słowo drukowane (Internetu jeszcze wtedy nie było).
W 1990 roku w Boże Narodzenie udało
się wydać pierwszą gazetkę p.t. „DUSZPASTERSTWO przy Osiedlu Piastów”, która
ukazywała się do grudnia 1993 r. W tym
czasie wydano16 numerów gazetki. Mimo
usilnych starań nie udało się stworzyć
grona, które wzięłoby na siebie stały trud
tworzenie prasy parafialnej. Prób było
wiele, a pojedyncze numery, nawet ciekawe, nie miały kontynuacji. Przez kilka
lat jedynie na największe święta coś drukowaliśmy, rekolekcje były zapowiadane
planem w gazetce.
Od Bożego Narodzenia 1993 do Zesłania Ducha Świętego 1995 udało się wydać tylko 4 numery gazetki p.t. „Parafia
Ducha Świętego przy Osiedlu Piastów”.
Warto wspomnieć o wysiłku naszego
Koła Katolickiego Stowarzyszenia Rodzin, które w latach 1986–1988 wydało
kilkanaście numerów gazetki „Dar dla
Rodzin”. Niestety, brak grupy osób na
stałe zaangażowanych w wydawanie „Gazetek” sprawił, że od listopada 1996 roku
do Wielkiego Postu 1998 roku ukazały się
4 numery gazetki p.t. „Parafia pw. Ducha
Świętego przy Osiedlu Piastów w Kędzierzynie– Koźlu”.
Uroczystość Zesłania Ducha Świętego
1998 zapaliła jednak płomyk nadziei. Stworzyło się wąskie grono osób, które podjęło
się trudu systematycznego wydawania
naszej gazetki. Znamienna była modlitwa
otwierająca pierwszą gazetkę wydaną
przez zespół redakcyjny:
„Gdy opuszczą nas siły,
bądź siłą Duchu Święty!
Gdy osłabi nas choroba,
bądź uzdrowieniem Duchu Święty!
Gdy trapią nas pytania,
bądź odpowiedzią Duchu Święty!
Gdy przygniatają nas troski,
bądź ufnością Duchu Święty!
Gdy ogarnia nas beznadziejność,
bądź początkiem Duchu Święty!
Gdy nadejdzie śmierć,
bądź życiem Duchu Święty!”
Mija trzynaście lat redagowania gazetki przez ten zespół i ogromnie się cieszę,
że po raz setny wezmę naszą „Gazetkę Parafialną” do rąk. Tworzy ją wąskie grono:
pan Tadeusz, pani Wanda, pani Basia, pan
Jurek. Jestem im ogromnie wdzięczny,
jak również i wszystkim, którzy w ciągu
minionych lat choć sporadycznie, ale się
włączali w przybliżenie życia Wspólnoty
wszystkim Wiernym i naszym Gościom.
Gazetka jest dostępna na stronie internetowej (www.duchaswietego-kk.pl), toteż
dociera w różne strony świata i przybliża
życie w naszej parafii tym, którzy nawiedzają stronę, a zwłaszcza tym, którzy od
nas wyjechali.
Serdecznie dziękując za wieloletni
trud, zachęcam do włączenia się w tę formę świadectwa i ewangelizacji. Wystarczy
trochę czasu, chęci i takiego zdrowego
parafialnego patrzenia wokół siebie.
Bogu niech będą dzięki!
Bóg zapłać!
ksiądz proboszcz
Owocem naszej pracy
– 100 numerów
gazetki parafialnej
Od wydania przez nasz zespół redakcyjny pierwszego numeru gazetki „Zesłanie Ducha Świętego 31.05.1998” minęło 13
lat. W tym czasie wydaliśmy 100 numerów
gazetek parafialnych o różnych nakładach,
zależnych od okoliczności i potrzeb.
W pierwszych latach wydawania gazetki poruszaliśmy w niej szeroki wachlarz
zagadnień z życia Wspólnoty, budowania
kościoła i problemów społecznych (alkoholizm, uzależnienia itp.). Po ukończeniu
budowy kościoła i zaplecza śledziliśmy
realizację elementów ich wyposażania
(ołtarz, ambona, krzyż w prezbiterium,
ławki, elementy małej architektury).
Z prezentowania problematyki społecznej
zrezygnowaliśmy świadomie, gdyż szersza
i głębsza analiza takich tematów wymaga
zaangażowania specjalistów, przekracza to
możliwości zespołu redakcyjnego.
W tym zakresie odsyłamy naszych
czytelników do ogólnopolskiej prasy
katolickiej dostępnej również w naszym
kościelnym kiosku. Dzięki Bogu udało
nam się uniknąć tematyki politycznej, która tak bardzo podzieliła nasze katolickie
społeczeństwo.
W miarę postępu techniki (aparaty
cyfrowe, nowe techniki komputerowe)
zmieniała się też forma graficzna wydawanych gazetek.
Patrząc z perspektywy czasu sądzę,
że wykonaliśmy kawał dobrej roboty.
Pragnę podziękować za współpracę
ks. proboszczowi, całemu zespołowi
redakcyjnemu oraz tym, niestety nielicznym, którzy z nami współpracowali przy
wydawaniu naszej gazetki parafialnej.
Zaproszenie do współpracy jest
zawsze aktualne.
Tadeusz Kucharski
Przekazanie kompletu gazetek Towarzystwu Ziemi Kozielskiej. (zdj. T. Płóciennik)