34. Wysokie Koło– Sanktuarium

Transkrypt

34. Wysokie Koło– Sanktuarium
34. Wysokie Koło– Sanktuarium
Fundatorem kościoła w Wysokim Kole był Stanisław Witowski
kasztelan sandomierski i starosta zwoleński, właściciel dóbr:
Regów, Wysokie Koło i Boguszówka. Budowę kościoła rozpoczął
w roku 1637. W roku 1661 kanclerz koronny Jan Wielopolski
dokończył budowę, ufundował klasztor i sprowadził O.O.
Dominikanów z Lublina. Konsekracji kościoła dokonał w 1694 r.
Biskup Stanisław Szembek z Krakowa. Po kasacie zakonu
Dominikanów w roku 1870 rząd rosyjski obsadził w Wysokim
Kole Reformatorów - Franciszkanów. Od roku 1891 kościół w
Wysokim Kole pełni funkcję kościoła parafialnego. W kościele od ponad 300 lat znajduje
się łaskami słynący Wizerunek Madonny z Dzieciątkiem Jezus na lewej ręce i różą w
ręce prawej. Obraz jest pochodzenia zachodniego wykonany techniką holenderską, typ
hotegetrii nieznanego autorstwa. Przywieziony został z Moskwy przez Marię Kalinowską,
żonę cześnika czerwonogrodzkiego. W roku 1684, po powrocie z wyprawy wiedeńskiej,
Antoni Bębnowski z Zarudzia k. Zamościa oddał obraz pod opiekę O.O. Dominikanów. 18
sierpnia 1974 roku koronacji obrazu dokonał Prymas Tysiąclecia Ks. Kardynał Stefan
Wyszyński. W roku 1984 uroczyście obchodzono jubileusz 300-lecia obecności Matki
Bożej w Obrazie Wysokokolskim, która czczona jest jako Królowa Różańca Świętego. Jej
ołtarz znajduje się w bocznej, prawej nawie, do której prowadzą 24 schody. 22 sierpnia
1999 roku świętowano Jubileusz 25-lecia koronacji cudownego obrazu.
Z dawnego XVII-wiecznego klasztoru pozostało południowe skrzydło, obecnie plebania, z
zachowanym układem cel i korytarzy. Na zewnętrznej ścianie kościoła z prawej strony
drzwi znajduje się pamiątkowa tablica z nazwiskami 14 ochotników z Wysokiego Koła i
okolic poległych w wojnie przeciwko bolszewikom w 1920 roku i napisem: "Padli na polu
chwały odpierając z granic państwa polskiego pod wodzą Józefa Piłsudskiego nawałę
najeźdźców w latach 1918-1920". Przed kościołem z prawej strony znajduje się stary
cmentarz przykościelny z nagrobkami właścicieli dóbr sarnowskich.

Podobne dokumenty