Ochrona utworu kartograficznego w orzecznictwie sądów polskich

Transkrypt

Ochrona utworu kartograficznego w orzecznictwie sądów polskich
Ochrona utworu
kartograficznego w
orzecznictwie sądów
polskich
Adw. Joanna Hetman-Krajewska
Instytut Nauk Prawnych PAN
Kancelaria Prawnicza PATRIMONIUM
Utwór kartograficzny w
ustawodawstwie – refleksje
prawnoporównawcze
z
Zarówno polska ustawa, jak i szereg obcych
regulacji prawa autorskiego uwzględnia jako
przykładową kategorię utworu (przedmiotu
prawa autorskiego) utwór kartograficzny
(niekiedy pod nazwą mapy)
Dzieło kartograficzne
z
z
chronione na gruncie
prawa autorskiego
(utwór kartograficzny)
+ ochrona sui generis
(na gruncie prawnej
ochrony baz danych)
z
z
niechronione na
gruncie prawa
autorskiego
+ ochrona sui generis
(na gruncie prawnej
ochrony baz danych)
Utwór kartograficzny
wymieniony w przykładowym katalogu
utworów w art. 1 ust. 2 PrAut
z Pojęcie „utwór kartograficzny”:
1. mapy
2. plany
z wątpliwości co do ochrony – istota utworu
kartograficznego = jak najwierniejsze
odzwierciedlenie obiektywnie istniejącej
rzeczywistości
Definicja utworu kartograficznego
na gruncie polskiego prawa
autorskiego
z
twórczy, odznaczający się indywidualnym
charakterem efekt prac kartograficznych,
o których mowa w ustawie z 17.5.1989 r. –
Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst
jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze
zm.), tj. opracowywania, merytorycznego i
technicznego redagowania map i opracowań
pochodnych oraz ich reprodukowania
Co jest chronione na gruncie
prawa autorskiego?
z
z
z
z
z
twórcze piętno, piętno osobiste, osobista
twórczość
indywidualność, indywidualne ujęcie treści
oryginalność
forma
twórcze opracowanie, zestawienie materiału,
danych etc., choćby nie były to elementy
chronione
Co nie jest chronione na gruncie
prawa autorskiego?
z
z
z
z
z
z
nakład pracy
inwestycja
informacja, dane
efekty pracy rutynowej
praktyczna użyteczność dzieła
wartość estetyczna, materialna, naukowa etc.
dzieła
Ochrona baz danych – alternatywa
dla ochrony prawa autorskiego
ustawa z 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych
Istota – ochrona inwestycji
z baza danych – zbiór danych lub jakichkolwiek
innych materiałów i elementów zgromadzonych
według określonej systematyki lub metody,
indywidualnie dostępnych w jakikolwiek sposób, w
tym środkami elektronicznymi, wymagający
istotnego, co do jakości lub ilości, nakładu
inwestycyjnego w celu sporządzenia, weryfikacji lub
prezentacji jego zawartości
Dodatkowy reżim ochrony
z
z
ustawa z 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji
czyny nieuczciwej konkurencji, m.in.
naśladownictwo (art. 13 uznk)
Granice ochrony prawa
autorskiego w orzecznictwie
z
Analiza historyczna – czy w minionych
dziesięcioleciach łatwiej było uzyskać
sądową ochronę dzieła kartograficznego?
Jaką wiedzę możemy czerpać z
orzecznictwa?
z
ogólne zasady
(przesłanki) udzielania
wytworom człowieka
ochrony prawa
autorskiego
z
wskazówki
szczegółowe – kiedy
dzieło kartograficzne
zasługuje na ochronę
prawa autorskiego
Wyrok Sądu Najwyższego z 27
marca 1965 r., I CR 39/65
(informator o porcie)
z
Treść art. 1 § 1 ustawy o Prawie autorskim, a
zwłaszcza semantyczna wykładnia słowa ‘utwór’
prowadzi do wniosku, że przedmiotem Prawa
autorskiego jest każde opracowanie literackie, w
którym przejawia się twórcza praca autora, a więc
gdy dzięki jego pomysłowi i indywidualnemu ujęciu
dzieło uzyskało oryginalną postać. Opracowany
przez powoda informator niewątpliwie posiada
cechy wymienione w cytowanym przepisie, skoro
powód zgromadzony przez siebie materiał w
sposób twórczy opracował.
Wyrok Sądu Najwyższego z 25
kwietnia 1973 r., I CR 91/73
(kompozycje z kwiatów)
z
Utwór artystyczny staje się przedmiotem Prawa
autorskiego już wtedy, kiedy następuje jego
ustalenia, tj. gdy przybierze jakąkolwiek postać,
choćby nietrwałą, jednak o tyle stałą, żeby treść i
cechy utworu wywierały efekt artystyczny.
Kompozycje z kwiatów odpowiadają temu
wymaganiu. Dlatego niedozwolone jest ich
odtwarzanie bez zgody autora, m.in. sposobem
fotograficznym, do innego użytku niż własny
użytek osobisty, a w szczególności – do użytku
związanego z osiągnięciem korzyści materialnej.
Wyrok Sądu Najwyższego z 25
października 1972 r., II PR 318/72
z
Wprawdzie prawo autorskie w art. 13 zapewnia ochronę
osobistych praw autorskich także twórcy projektu, planu lub
rysunku technicznego albo architektonicznego, jednakże ochrona
ta, zdaniem Sądu Najwyższego – nie rozciąga się na
szczegółowe projekty zagospodarowania przestrzennego, bez
względu na to czy chodzi o plan zatwierdzony w określonej wersji
przez prezydium właściwej rady narodowej w trybie art. 23
ustawy z 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym, czy o
plan faktycznie realizowany, jest rezultatem nie tylko twórczej
inwencji projektodawców, lecz także zmian i korekt
wprowadzonych do tego planu przez kompetentne organy
planowania przestrzennego.
Wyrok Sądu Najwyższego z 30
maja 1972 r., II CR 135/72
z
Udzielenia przewidzianej w Prawie autorskim
ochrony ustawodawca nie uzależnił od wartości
dzieła pod względem literackim, naukowym lub
artystycznym. Wynika z tego, że w świetle art. 1
Prawa autorskiego z ochrony Prawa autorskiego
korzysta każdy utrwalony w jakiejkolwiek postaci
wytwór indywidualnej myśli człowieka, niezależnie
od wartości, jaką obiektywnie reprezentuje, oraz
jeżeli nie jest objęty jednym z wyjątków
przewidzianych w art. 5 Prawa autorskiego.
Wyrok Sądu Najwyższego z 14
października 1971 r., II CR 440/71
z
Stanowi naruszenie prawa autorskiego podanie w wydanej
książce swojego wyłącznie nazwiska jako nazwiska autora,
chociaż była zawarta umowa z drugą osobą co do współautora
książki i chociaż pewne partie książki niemal w całości
stanowią tekst przez nią opracowany i nie można przy tym
uważać, że praca tego drugiego autora nie ma cech
samodzielnej twórczości z powodu korzystania przez niego z
pewnych źródeł, nie polegającego jednak na mechanicznym
przepisaniu treści, jeżeli opracował on w swojej partii nowe
materiały, a poza tym przejrzał i poprawił resztę pracy.
Wyrok Sądu Najwyższego z 23
lipca 1971 r., II CR 244/71
z
Instrukcja bhp ma charakter popularnego
poradnika i w związku z tym jest utworem w
rozumieniu art. 1 Prawa autorskiego.
Dzieło kartograficzne jako bohater
sporu sądowego
z
orzeczenia przyznające
dziełu kartograficznemu
ochronę prawa
autorskiego
z
orzeczenia
odmawiające dziełu
kartograficznemu
ochrony prawa
autorskiego
Wyrok Sądu Najwyższego z 29
kwietnia 1970 r., I CR 44/70
(wynagrodzenie autorskie za
mapy)
z
z
Wynagrodzenie autorskie stanowi zapłatę nie tylko za
opracowanie graficzne i opisowe mapy, lecz także – i to
przede wszystkim – za pracę autora przy opracowaniu
naukowym jej konceptu. Zależnie od rodzaju i przeznaczenia
mapy, przy ocenie jej wartości występują na plan pierwszy
różne kryteria. Może to być na przykład poziom opracowania
graficznego w odniesieniu do map przeznaczonych dla celów
dydaktyczno-popularyzatorskich, względnie wartość naukowa
mapy i związany z tym wkład pracy jej autora przy mapach o
charakterze naukowym.
Tabele wynagrodzeń załączone do pisma okólnego
Centralnego Urzędu Geodezji i Kartografii z 31 sierpnia 1954
r. w sprawie honorariów autorskich za prace kartograficzne
(mapy uproszczone, mapy na poziomie średnim i wyższym)
Wyrok Sądu Najwyższego z 28
czerwca 1973 r., III CR 134/73
(mapa hydrologiczna Warszawy)
z
Podmiotem zobowiązanym do wypłaty twórcy mapy
hydrologicznej Warszawy dodatkowego
wynagrodzenia wynikającego z nakładu pracy
przewyższającego wartość wynagrodzenia
przewidzianego w umowie pomiędzy stronami, jest
wyłącznie podmiot będący drugą stroną umowy
(wydawca), nie zaś Instytut, który udzielał autorom
pomocy w opracowaniu map i zakwalifikował je do
wydania.
Wyrok Sądu Najwyższego z 5
marca 1971 r., I CR 593/79 (mapa
nieba)
z
z
z
z
O powstaniu prawa autorskiego nie decyduje stopień wartości
opracowanego dzieła. Nawet niewielkie znaczeniowo opracowania,
byleby cechował je element twórczości autora, mogą stanowić
przedmiot ochrony autorskiej w rozumieniu art. 1 prawa autorskiego.
Jednakże nie mogą uzasadniać takiej kwalifikacji zupełnie
drugorzędne, czysto techniczne zmiany powszechnie będącego w
użyciu opracowania. Rozgraniczenie tych dwu założeń zależy od
tego, czy innowacja wprowadzona przez osobę, która powołuje się
na przysługujące jej prawo autorskie, ma jakieś, choćby nawet
niewielkie znaczenie artystyczne, naukowe lub użytkowe, czy też
polega na nie mających żadnego znaczenia zmianach.
Orzeczenie krytykowane (glosa M. Czajkowskiej-Dąbrowskiej –
uznanie znaczenia użytkowego dzieła za kryterium przyznania
ochrony autorskoprawnej jest nieprawidłowe
Trafna teza SN – ochrona prawa autorskiego jest niezależna od
wartości dzieła
Konkluzja glosy: „Nie każda mapa powinna korzystać z ochrony
autorskiej. Rozstrzygnięcia dotyczące poszczególnych przypadków
będą zawsze wymagać zasięgnięcia opinii specjalistów”.
Wyrok Sądu Najwyższego z 9 maja
1969 r., I CR 77/69 (mapy do
książki „Analizy chemiczne wód
mineralnych w Polsce”)
z
z
z
z
z
Element twórczości powoda mógł polegać na następujących wkładach:
a) na opracowaniu wzoru analizy chemicznej, na podstawie którego
zostało opracowane dzieło, o które chodzi w sprawie; przy rozważeniu
tego problemu wymaga jednak wyjaśnienia, czy odpowiadają prawdzie
twierdzenia strony pozwanej, że wzór ten został opracowany nie przez
powoda, lecz przez zespół jej pracowników;
b) na twórczym przenoszeniu danych z kartoteki do opracowania
książkowego;
c) na opracowaniu map, które stanowią załącznik do spornego dzieła
(problem autorstwa tych map wypłynął dopiero w toku rozprawy w
Sądzie Najwyższym);
d) na twórczym opracowaniu całości pracy.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w
Warszawie z 2 października 1996
r., I ACa 2/96 (plan komunikacji
miejskiej)
z
Ochrona praw autorskich służy twórcy w stosunku
do każdego, kto prawa te narusza. Jest to ochrona
bezwzględna, niezależna od tego, czy twórcę i
naruszyciela praw autorskich wiąże jakikolwiek
stosunek obligatoryjny mający swoje źródło w
innych zdarzeniach, niż naruszenie praw autorskich.
Wykorzystanie dzieła bez zgody autora stanowi
naruszenie jego autorskich praw majątkowych.
Wyrok Sądu Najwyższego z 12
maja 2005 roku, III CK 588/04
(mapa Polski z zaznaczonym
dojazdem do firmy)
z
Mapa Polski z zaznaczonym dojazdem do firmy, która złożyła na nią
zamówienie, nie jest utworem i nie podlega ochronie przewidzianej w Prawie
autorskim. […] Skarżący bezpodstawnie też kwestionuje odmowę udzielenia mu
przez Sąd ochrony przewidzianej w prawie autorskim do opracowanej przez
niego mapki. Sądy obu instancji trafnie przyjęły, że sam pomysł użycia do celów
informacyjno – reklamowych mapek ilustrujących położenie zakładu producenta
jest powszechnie stosowany, zatem przygotowana przez powoda mapka nie
nosi cech oryginalności. Sama kolorystyka oznaczeń, czy użyta przez powoda
czcionka, nie mają cech indywidualnych i twórczych na tyle, aby nadawały
mapce cechy utworu, o jakim mowa w art. 1 u.p.a. Podjęta w kasacji próba
zakwalifikowania mapki do kategorii utworów kartograficznych jest spóźniona i
bezpodstawna. Stąd też należy podzielić ocenę Sądu Apelacyjnego, że mapka
jest wynikiem pracy rutynowej, a nie twórczego wkładu powoda. Dlatego
odmowa uznania jej za utwór i nieudzielenie powodowi w tym zakresie ochrony
z prawa autorskiego były usprawiedliwione, a kwestionowanie tego stanowiska
w kasacji nie mogło odnieść skutku.
Pytania?
Dziękuję za uwagę
z
[email protected]