SYSTEMY OPERACYJNE Historia systemów operacyjnych 1954

SYSTEMY OPERACYJNE
Historia systemów operacyjnych
1954 – IBM 704
1965 – Multics
1969 – Unix
1980 - Dos
1984 – MacOS – z graficznym interfejsem
1987 - OS/2
1991 - Linux
Windows:
1985 – 1.0
1987 – 2.0
1990 – 3.0
1992 – 3.1
1993 – NT 3,1
1994 – NT 3,5
1995 – 95
1996 – NT 4.0 (wielodozadaniowy)
1998 – 98
1999 – 98SE
2000 – 2000
2000 – Me
2001 – XP
2003 – Serwer 2003
2005 – XP x64
2006 - Vista
2009 – 7
System operacyjny to program lub układ programów umożliwiających komunikację między
użytkownikiem i komputerem. System operacyjny zarządza czterema aspektami operacji
komputerowych: procesami, alokacją pamięci, operacjami wejścia wyjścia (I/O) plików i
urządzeniami wejścia/wyjścia.
Warstwy systemu operacyjnego:
•
•
•
jądro – warstwa odpowiedzialna za wykonywanie podstawowych zadań systemu
operacyjnego
powłoka – program służący do komunikacji z systemem
system plików – sposób organizacji i zapisu danych na nośniku
Podział systemów operacyjnych:
a) ze względu na sposób komunikacji z użytkownikiem:
• tekstowy (DOS, Unix) – komunikacja za pomocą wiersza poleceń
• graficzny (Windows, Linux, MacOS) – komunikacja za pomocą interfejsu graficznego
b) ze względu na zadaniowość:
• jednozadaniowy (DOS) – możliwość wykonywania jednego procesu
• wielozadaniowy – możliwość wykonywania więcej niż jednego procesu równocześnie
c) ze względu na sposób realizacji przełączania zadań:
• z wywłaszczaniem – zdolność jądra do wstrzymania aktualnie wykonywanego zadania, aby
umożliwić działanie innemu (zawieszenie jednego procesu nie powoduje
• bez wywłaszczania
Cechy jądra systemu operacyjnego:
•
•
•
•
wielozadaniowość
wielowątkowość – w ramach jednego procesu wykonywanie kilku niezależnych wątków
skalowalność – możliwość rozbudowy lub miniaturyzacji sprzętu
wywłaszczalność
Rodzaje jądra:
•
•
•
monolityczne - wszystkie zadania są wykonywane przez jądro, zaletami są stabilność,
prostota, łatwość komunikacji między różnymi modułami jądra, a wadą m.in. wykrywanie
błędów
mikrojądro – jest odpowiedzialne tylko za podstawowe funkcje niezbędne do pracy
systemu, złożone zadania są wykonywane przez specjalne bloki funkcjonalne lub jako
zwykłe procesy w trybie użytkownika.
jądro hybrydowe – połączenie jądra monolitycznego i mikrojądra – podstawowe funkcje
niezbędne do pracy OS działają w trybie jądra, pozostałe również tylko z mniejszym
priorytetem.