7. BAZY PROFILI PRĘTÓW

Transkrypt

ROBOT Millennium wersja 19.0 - Podręcznik użytkownika
strona: 335
7. BAZY PROFILI PRĘTÓW
W programie Robot Millennium użytkownik może wykorzystywać kilka baz profili prętów. Wszystkie
dane dotyczące geometrii profili są przechowywane w bazach standardowych profili prętów.
Użytkownik może je wykorzystywać poprzez podanie nazwy odpowiedniej bazy profili. Użytkownik
może również zdefiniować swój katalog profili, w którym przechowywane będą najczęściej używane
przez niego profile.
Po wybraniu w menu programu Robot opcji Narzędzia / Bazy profili lub naciśnięciu ikony
na
ekranie pojawia się przeglądarka (dodatkowe okno) pokazana na poniższym rysunku służąca do
prezentacji informacji o profilach standardowych oraz dokonywania operacji na katalogach profili.
Wielkość poszczególnych części przeglądarki może zostać dostosowana do potrzeb użytkownika.
Tabela może być rozdzielona za pomocą "spliterów" zarówno w pionie jak i poziomie. Pionowy
"spliter" może zostać uaktywniony w lewym dolnym rogu tabeli (pojawia się symbol
). Pionowy
podział tabeli jest zsynchronizowany, tzn. można przeglądać różne rekordy tej samej linii. Poziomy
"spliter" może zostać uaktywniony w prawym dolnym rogu tabeli (pojawia się symbol
). Poziomy
podział umożliwia niezależne przeglądanie i porównanie różnych linii w bazie.
Przeglądarka baz profili pokazana na powyższym rysunku jest podzielona na kilka części:
 widok przekroju wybranego profilu, na którym prezentowane są podstawowe oznaczenia i
wymiary
 okno dialogowe, w którym prezentowana jest lista wartości podstawowych charakterystyk
wybranego profilu (pole przekroju, momenty bezwładności, wskaźniki wytrzymałości, powierzchnia
malowania, masa profilu)
 tabela, w której prezentowane są wszystkie dane dotyczące profili prętów.
W tabeli prezentowane są następujące informacje dotyczące profili:
 nazwa profilu
 podstawowe wymiary profilu (dim1, dim2, dim3) - w zależności od typu profilu wypełniona jest
jedna kolumna (dim1, a w pozostałych wpisywana jest wartość zerowa), dwie kolumny lub trzy
kolumny
 typ kształtu profilu
© RoboBAT
strona: 336

wszystkie dostępne wymiary i charakterystyki geometryczne przekroju (wymiary d_1, d_2, ..., kąty
a_1, a_2 są dodatkowymi parametrami geometrycznymi profilu natomiast wymiary P1_L, P1_T,
P2_L, P2_T, P3_L, P3_T, P4_L, P4_T są wymiarami profilu krzyżowego)
 symbol profilu - zawiera pełny opis geometrii profilu, gdy profil nie jest standardowy
 cztery ostatnie kolumny tabeli zawierają następujące informacje: cienkościenny (pojawienie się
symbolu  oznacza profil cienkościenny), materiał (pojawienie się symbolu  oznacza, że z
profilem zdefiniowany został materiał), opis materiału (zawiera pełny opis materiałów w profilu),
punkty (zawiera opis punktów charakterystycznych profilu).
Przeglądarka baz profili umożliwia użytkownikowi:
 prezentację wymiarów i charakterystyk profili znajdujących się w wybranej bazie profili
 otwarcie nowego katalogu profili wybierając w menu przeglądarki komendę Plik / Otwórz istniejącą
bazę lub naciskając ikonę Otwórz
 zadeklarowanie nowej bazy profili
 kopiowanie profili pomiędzy bazami.
W programie Robot Millennium istnieje również opcja służąca do projektowania przez użytkownika
własnych profili prętów oraz obliczeń charakterystyk tych profili. Opcja dostępna jest po wybraniu
ekranu NARZĘDZIA/PROJEKTOWANIE PROFILI
.
Podstawowymi funkcjami modułu Projektowanie profili są:
 umożliwienie graficznego definiowania przekroju poprzecznego pręta
 obliczanie jego wielkości geometrycznych i ważonych (pola powierzchni,
bezwładności, położenia środka ciężkości itp.)
 zapisanie przekroju wraz z obliczonymi wielkościami w bazie profili użytkownika.
momentów
Definiowany profil pręta pełnego może być:
 przekrojem pełnym
 przekrojem cienkościennym.
Przekroje pełne (lite) mogą być:
 przekrojem z otworami
 przekrojem jednorodnym lub kompozytowym
 przekrojem o prostych lub zakrzywionych odcinkach brzegu
 przekrojem wziętym z bazy i zmodyfikowanym w module Projektowanie profili.
Aby zdefiniować profil, należy:
1. graficznie określić geometrię przekroju poprzecznego
2. podać własności fizyczne i stałe materiałowe
3. przeprowadzić obliczenia
4. zapisać profil w bazie profili.
Definiowany profil może składać się z wielokątów, okręgów, prostokątów. Mogą one być dowolnie
modyfikowane przy pomocy opcji edycyjnych (translacja, obrót, symetria). Możliwe jest również
dokonanie standaryzacji nakładających się konturów profilu (stworzenie jednego konturu profilu z kilku
utworzonych przez użytkownika). Istnieje możliwość tworzenia otworów lub profili składających się z
kilku części mających różne właściwości materiałowe.
Opcja Rezultaty / Charakterystyki geometryczne / Rezultaty umożliwia rozpoczęcie obliczeń
charakterystyk geometrycznych zdefiniowanego profilu. Na ekranie pojawia się okno dialogowe
Rezultaty, w którym prezentowane są wyniki obliczeń charakterystyk profilu. W oknie graficznym
prezentowane jest położenie centralnego i głównego układu współrzędnych.
Dla profilu pełnego wyznaczane są następujące wielkości geometryczne i ważone:
 pole powierzchni profilu (AX)
 obwód profilu
 położenie środka ciężkości w globalnym układzie współrzędnych
 kąty główne - są to kąty nachylenia pierwszej osi układu głównego w stosunku do globalnego
układu współrzędnych
© RoboBAT
strona: 337

momenty bezwładności i dewiacji wyznaczone w następujących układach: centralnym, głównym i
dowolnym (IY, IZ, IYZ)
 promienie bezwładności (iY, iZ)
 wskaźniki wytrzymałości na ścinanie (W Y, W Z)
 wskaźniki wytrzymałości na zginanie (W ely, W elz)
 plastyczne wskaźniki wytrzymałości (W plY, W plZ)
 momenty statyczne (w dowolnym układzie współrzędnych) (SY, SZ)
 moment bezwładności na skręcanie (tylko wartość geometryczna) IX
 odległości najbardziej oddalonych włókien profilu od osi głównych, centralnych
 współczynniki sztywności ścinania (zredukowane pole profilu na ścinanie wykorzystywane
podczas obliczeń maksymalnych naprężeń stycznych w belce) (AY, AZ).
Plastyczne wskaźniki wytrzymałości względem głównych, centralnych osi profilu są obliczane przy
pomocy wzorów podanych poniżej.
Moment zginający względem osi y lub z, który powoduje całkowite uplastycznienie przekroju, jest
iloczynem wartości plastycznego wskaźnika wytrzymałości względem osi y lub z i wartości granicy
plastyczności.
są powierzchniami o równych polach, które powstają w wyniku podziału linia
obojętną równoległa do osi y.
Przykładowe okno dialogowe otrzymane dla profilu pełnego prezentowane jest na poniższym rysunku.
© RoboBAT
strona: 338
Dla profilu cienkościennego wyznaczane są następujące wielkości:
 pole powierzchni przekroju poprzecznego AX
 położenie środka ciężkości (Y0, Z0) w globalnym układzie współrzędnych użytkownika
 kąt główny (Alfa) - kąt nachylenia pierwszej osi głównej względem dodatniego kierunku globalnej
osi Y
 momenty bezwładności i dewiacji wyznaczone względem osi globalnego układu użytkownika (IY,
IZ, IYZ) oraz względem głównych, centralnych osi ( Iy, Iz )
 wycinkowy moment bezwładności I , Iy , Iz
 odległości najbardziej oddalonych włókien profilu od osi głównych, centralnych
 położenie środka zginania (Yc, Zc) w globalnym układzie współrzędnych
 ciężar na jednostkę długości pręta (CJ).
Przy obliczaniu wielkości charakterystycznych geometrii przekrojów cienkościennych wykorzystywana
jest metoda oparta na założeniu redukcji przekroju poprzecznego do linii środkowej przekroju,
każdemu punktowi której przypisana jest masa: m(s)=(s) (s)=1*(s), gdzie (s) jest grubością ścianki
przekroju, natomiast s jest współrzędną wycinkową na linii środkowej. Cienkościenny przekrój
poprzeczny jest traktowany jako jednowymiarowa figura i jest podzielony na dowolną, ale skończoną
liczbę odcinków i/lub łuków.
Po zdefiniowaniu profilu istnieje możliwość zapisu profilu do bazy profili (do bazy użytkownika). Opcja
dostępna jest na ekranie PROJEKTOWANIE PROFILI:
 z menu poprzez wybranie komendy: Plik / Zapisz do baz
 z paska narzędziowego poprzez naciśnięcie ikony
.
Po wybraniu tej opcji na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.
Aby zapisać profil do bazy, należy:
 podać nazwę: maksymalnie cztery litery (UWAGA: niedozwolone jest użycie cyfr)
 podać wymiary charakteryzujące profil (liczby rzeczywiste określające informacje o profilu):
= w przypadku podawania jednego wymiaru należy podać Wymiar 1
= w przypadku definiowania dwóch wymiarów należy podać: Wymiar 1 i Wymiar 3.
Opcja Typ profilu pozwala zdefiniować naturę/rodzaj profilu; jest ona wykorzystywana podczas
wymiarowania konstrukcji. Jednostki podawane w dolnej części okna dialogowego dotyczą typu profilu
(podawane są w bieżących jednostkach wymiarów przekroju).
Opcja Rezultaty / Charakterystyki geometryczne / Notka obliczeniowa (dostępna po dokonaniu
obliczeń charakterystyk geometrycznych profilu) powoduje otwarcie edytora tekstowego, w którym
znajdować się będą dane dotyczące profilu i wyniki obliczeń charakterystyk geometrycznych.
© RoboBAT
strona: 339
8. WYDRUKI
Tworzenie dokumentacji wykonywanego projektu jest bardzo ważnym etapem pracy nad projektem. Z
tego powodu program Robot daje użytkownikowi wiele możliwości konfigurowania dokumentacji, tak
aby odpowiadała ona jego potrzebom.
8.1. Notki obliczeniowe
Program Robot został wyposażony w bogaty zestaw notek obliczeniowych, które generowane są na
podstawie przygotowanych szablonów. Takie notki tworzone są po zakończeniu instalacji, po
obliczeniach konstrukcji oraz po wymiarowaniu elementów prętowych konstrukcji. Notki zawierają
wszelkie informacje dotyczące danych wpisanych przez użytkownika oraz (dotyczy to przede
wszystkim notek obliczeniowych generowanych po wymiarowaniu konstrukcji) wyników
przeprowadzonych obliczeń (wartości sił przekrojowych, elementy zbrojenia dla wymiarowania
konstrukcji żelbetowych, parametry połączenia dla weryfikacji połączeń itp.). Parametry wydruku są
określane w oknie dialogowym Układ strony, który został opisany w rozdziale 8.3.
8.2. Kompozycja wydruku
Wydruk z dowolnego edytora graficznego może nastąpić po wybraniu opcji Plik / Drukuj. Spowoduje to
wydruk zawartości jedynie aktywnego edytora graficznego. Bardzo ciekawą opcją dostępną w
programie Robot jest możliwość dowolnego komponowania wydruku przez użytkownika. Służy do
tego:
 opcja Plik / Kompozycja wydruku znajdująca się w menu

ikona Kompozycja wydruku
.
Po jej wybraniu na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.
Poniżej zostały wymienione ważniejsze opcje dostępne w oknie dialogowym Kompozycja wydruku:
 zapis w formacie *.sxw i otwarcie pliku za pomocą programu OpenOffice.org
 zapis w formacie *.doc i otwarcie pliku za pomocą programu MS Word ©
© RoboBAT
strona: 340



zapis w formacie *.html i otwarcie przeglądarki
wstawianie dokumentów z innych programów w formacie *.rtf
wyłączanie poszczególnych stron z wydruku (służy to temu, aby modyfikować wydruk bez
potrzeby usuwania elementu wydruku z kompozycji)
 sterowanie wydrukiem poszczególnych stron
 przypisywanie do kolejnych elementów wydruku różnych szablonów układu strony
 opcjonalne powtarzanie nagłówków tabeli, jeśli jest dzielona na wiele stron
 opcjonalne uwzględnianie w numeracji i spisie treści stron wyłączonych z wydruku.
W tym oknie utworzone wcześniej obiekty przeznaczone do drukowania mogą zostać skomponowane
w jedną całość. Wydruk nie będzie dotyczył jedynie zawartości jednej tabeli, czy jednego edytora
graficznego, ale obejmował będzie całość skomponowaną przez użytkownika.
Powyższe okno dialogowe składa się z czterech zakładek:
 Standard - standardowy szablon zawierający podstawowe dane dotyczące konstrukcji (widok
konstrukcji, dane o węzłach, prętach, profilach i obciążeniach), wyniki otrzymane w trakcie analizy
konstrukcji (reakcje, przemieszczenia, siły wewnętrzne, naprężenia oraz wartości własne dla
analizy dynamicznej) oraz informacje dotyczące wymiarowania/weryfikacji elementów konstrukcji
stalowych (pręty i połączenia)
 Zrzuty ekranu - zapis zawartości "zrzuconych" przez użytkownika pól edycyjnych; zrzutu ekranu
można dokonać poprzez wybranie komendy menu Plik / Zrzuć ekran lub naciśnięcie ikony
.
Na ekranie pojawi się niewielkie okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Po naciśnięciu
klawisza OK zawartość pola edycyjnego zapisywana jest pod podaną nazwą do lewego panelu
(zakładka Zrzuty ekranu).
UWAGA:
Zawartość tabeli można także "zrzucić" za wyjątkiem przypadku, gdy w tabeli wybrana
jest zakładka Edycja.
W polu Uaktualnianie zrzutu dostępne są dwie opcje:
Widok aktualizowany przy wydruku - wybranie tej opcji powoduje, że zrzut ekranu będzie
aktualizowany w dokumentacji po zmianach w modelu konstrukcji; taki widok jest generowany
przed każdym wydrukiem lub podglądem i zawiera aktualną geometrię, dane i rezultaty
projektu
Bieżący widok (JPG) - wybranie tej opcji powoduje, że zrzut ekranu będzie jedynie rysunkiem
(w formacie *.jpg) wstawionym do dokumentacji, który nie będzie aktualizowany po zmianach
w modelu konstrukcji; taki widok zawiera dane i rezultaty, np. wykresy i mapy, zapisane w
chwili zapisu zrzutu; jeśli model konstrukcji zostanie zmieniony, to widok może być nieaktualny
(zrzut ekranu jako rysunek w formacie JPG ma tę zaletę, że jest zapisany jednokrotnie i nie
jest ponownie generowany w chwili wydruku lub podglądu, co ma znaczenie podczas analizy
rezultatów dużych konstrukcji.
© RoboBAT
strona: 341
Opcja Cała konstrukcja w polu Uaktualnianie zrzutu określa, czy w przypadku zrzutu widoku całej
konstrukcji, ma być ona uaktualniana o dodane później pręty, panele lub obiekty. W przypadku
zrzutów zawierających pewną selekcję obiektów, jest ona zawsze zachowywana na zrzuconym
widoku.
Jeśli opcja Cała konstrukcja jest włączona, to w dokumentacji przygotowanej za pomocą opcji
Kompozycja wydruku, automatycznie uaktualniony zostanie zrzut całej konstrukcji o wszystkie
elementy.
Wyłączenie opcji Cała konstrukcja powoduje, że nowe elementy nie będą uwzględniane w widoku
konstrukcji. Należy tu podkreślić, że zmiany geometrii w zakresie elementów zapisanych w
widoku (np. usunięcie elementów) są uaktualniane w przygotowanym wydruku.


Szablony - zakładka umożliwiająca konfigurację zestawów (kompozycji) wydruków użytkownika, w
tym również zmianę konfiguracji zestawu standardowego
Wydruk uproszczony - zakładka umożliwiająca skomponowanie prostego wydruku obejmującego
dane oraz wyniki obliczeń.
W dolnej części okna dialogowego znajduje się kilka klawiszy umożliwiających:
Układ strony
otwarcie okna dialogowego Układ strony
Podgląd
prezentację zdefiniowanego wydruku
Drukuj
rozpoczęcie drukowania zdefiniowanego wydruku złożonego
Plik
zapisanie składników zdefiniowanego wydruku złożonego do pliku
zapis notki obliczeniowej w formacie *.htm i uruchomienie przeglądarki
Zamknij
zapis w formacie *.doc i uruchomienie notki w programie MS Word ©
(UWAGA: program MS Word © musi być zainstalowany na dysku); jeżeli
przy zapisie pojawia się ostrzeżenie programu MS Visual Basic mówiące,
że makra nie są aktywne, należy wybrać opcję Narzędzia / Makro /
Zabezpieczenia z menu programu MS Word ©, a następnie zmienić
Poziom zabezpieczeń na niższy (przy czym, w przypadku Średniego
poziomu zabezpieczenia, program MS Word © wyświetla okno dialogowe
o obecności makr w dokumencie i należy każdorazowo wyrażać zgodę na
ich włączenie)
zapis w formacie *.sxw i uruchomienie notki obliczeniowej w programie
OpenOffice.org
(UWAGA:
program
OpenOffice.org
musi
być
zainstalowany na dysku)
zamknięcie okna dialogowego Kompozycja wydruku.
Jeżeli naciśnięty zostanie klawisz Podgląd, to na ekranie pojawi się podgląd tworzonego wydruku.
Dwie opcje znajdujące się w menu podglądu wydruku zasługują na szersze omówienie. Mogą być
bardzo przydatne podczas tworzenia dokumentacji projektowanej konstrukcji. Po uruchomieniu
podglądu kursor myszki znajduje się trybie powiększania/pomniejszania (przedstawiany jest
symbolem
). Jeżeli naciśnięty zostanie klawisz
znajdujący się w menu, to kursor znajdzie się w
trybie selekcji i edycji. Gdy kursor znajduje się w tym trybie pracy, to dwukrotne naciśnięcie obiektu na
podglądzie wydruku powoduje otwarcie okna umożliwiającego edycję widoku konstrukcji lub tabeli.
Jeżeli użytkownik dokona zmian w widoku konstrukcji (np. dodanie nowego pręta w konstrukcji) lub
tabeli (np. dodanie nowej kolumny w tabeli) i naciśnie klawisz Powrót do podglądu, to zmiana
dokonana na widoku konstrukcji lub w tabeli zostanie automatycznie uwzględniona na wydruku
(podglądzie wydruku). Powrót do trybu powiększania/pomniejszania następuje po naciśnięciu klawisza
w menu podglądu wydruku.
Na końcu menu znajdują się klawisze Dokładny/Uproszczony. Umożliwiają one wybór trybu
uruchomienia podglądu wybranych elementów wydruku złożonego. Wybranie trybu uproszczonego
skraca czas uruchamiania podglądu wydruku. W wydruku uproszczonym pokazywane jest jedynie
rozmieszczenie elementów wydruku na stronie (w tabelach może nie być wyników obliczeń). Podgląd
wydruku zawsze przedstawiany będzie w trybie wybranym przez użytkownika w pasku narzędziowym.
© RoboBAT
strona: 342
8.2.1.
Zakładka Standard
Zakładka Standard okna dialogowego Kompozycja wydruku została podzielona na dwie części
(panele): lewy i prawy. W lewym panelu prezentowane są przygotowane do wydruku obiekty
(zawartość tego panelu zależy od wyboru zakładki), natomiast w prawym komponowany jest przez
użytkownika wydruk całościowy z dostępnych w lewym panelu obiektów. Na zakładce Standard w
lewym panelu znajdują się zdefiniowane standardowe informacje dotyczące danych i/lub wyników
obliczeń konstrukcji, które zazwyczaj znajdują się w tworzonej dokumentacji projektowanej konstrukcji.
Komponowanie wydruku polega na przenoszeniu obiektów z lewego panelu na prawy przy użyciu
klawiszy Wszystko i Dodaj. Naciśnięcie klawisza Wszystko powoduje przeniesienie całej zawartości
lewego panelu do panelu prawego; naciśnięcie klawisza Dodaj powoduje dodanie do wydruku jedynie
obiektu podświetlonego w lewym panelu. Poniżej klawiszy Wszystko i Dodaj w środkowej części
okna znajduje się klawisz Standard. Jeżeli użytkownik skomponuje wydruk o postaci odpowiadającej
jego potrzebom i chciałby, aby wydruk był wydrukiem standardowym, to powinien nacisnąć klawisz
Standard. Wszystkie elementy wydruku znajdujące się w prawym panelu zostaną przeniesione do
lewego panelu znajdującego się na zakładce Standard.
W środkowej części okna dialogowego znajduje się również klawisz Wstaw z pliku. Jego naciśnięcie
pozwala na wczytanie dowolnego pliku do komponowanego wydruku. Możliwe jest wczytanie plików w
formacie *.rtf.
UWAGA:
Jeżeli użytkownik zdefiniuje swoje standardowe elementy wydruku (to znaczy
przeniesie elementy z prawego panela do panela lewego na zakładce Standard
poprzez naciśnięcie klawisza Standard), to zostanie nadpisany standardowy układ
elementów znajdujących się na zakładce Standard w lewym panelu dostarczany wraz
z programem. Nie będzie można już odzyskać tego standardowego układu
elementów.
Nad prawym panelem znajduje się mały pasek narzędziowy, w którym znajduje się kilka ikon.
Umożliwiają one:
usunięcie z prawego panela wszystkich elementów wydruku złożonego zdefiniowanego do
tej pory przez użytkownika
-
usunięcie z prawego panela wybranych elementów wydruku złożonego zdefiniowanego do
tej pory przez użytkownika
-
przesunięcie wybranego elementu w wydruku złożonym o jeden poziom w górę
-
przesunięcie wybranego elementu w wydruku złożonym o jeden poziom w dół
-
włączenie wybranego elementu z listy do wydruku; status wydruku danego elementu z listy
jest pokazywany na końcu linii elementu wydruku: brak symbolu oznacza, że element jest
włączony do wydruku, a symbol , że jest wyłączony z wydruku; nowe elementy wydruku
dodawane są domyślnie jako włączone
-
wyłączenie wybranego elementu z listy do wydruku; status wydruku danego elementu z listy
jest pokazywany na końcu linii elementu wydruku: brak symbolu oznacza, że element jest
włączony do wydruku, a symbol , że jest wyłączony z wydruku.
Inne zastosowanie tej opcji pozwala na uzyskanie nieciągłej numeracji wydruku; aby to
osiągnąć, należy utworzyć elementy wydruku (np. puste strony), a następnie wyłączyć je z
wydruku przy włączonej opcji Uwzględnij niedrukowalne strony w numeracji i spisie treści
znajdującej się w oknie dialogowym Definicja strony (zakładka Strona).
-
uruchomienie podglądu wybranych elementów wydruku złożonego (jeżeli w prawym panelu
nie zostanie wybrany żaden element, to podgląd zostanie uruchomiony dla całego wydruku)
-
uruchomienie podglądu wybranych elementów wydruku złożonego w trybie: uproszczonym
lub dokładnym. Wybranie trybu uproszczonego skraca czas uruchamiania podglądu wydruku
(UWAGA: w wydruku uproszczonym pokazywane jest jedynie rozmieszczenie elementów
wydruku na stronie - np. w tabelach może nie być wyników obliczeń)
© RoboBAT
-
strona: 343
uruchomienie wydruku wybranych elementów wydruku złożonego (jeżeli w prawym panelu
nie zostanie wybrany żaden element, to wydruk zostanie uruchomiony dla całości wydruku
złożonego).
Jeżeli włączona jest opcja Wstaw znak podziału strony (oznaczona symbolem
), to obiekt
dodawany do prawego panelu będzie rozpoczynany od nowej strony. Znak podziału strony może być
również wstawiony przy pomocy komendy znajdującej się w niewielkim menu kontekstowym
(pokazanym na poniższym rysunku), które można uzyskać po naciśnięciu prawego klawisza myszki,
gdy kursor znajduje się w prawym panelu okna. Ponadto w prezentowanym menu kontekstowym
znajduje się kilka innych opcji umożliwiających:
Wstaw pustą stronę -
dodanie w wydruku złożonym pustej strony przed
(podświetlonym) obiektem znajdującym się w prawym panelu
Notka przed -
uruchomienie edytora tekstowego systemu Robot Millennium, w którym
mogą być wpisane dla wybranego (podświetlonego) w prawym panelu
obiektu stanowiącego część wydruku złożonego dodatkowe teksty
mogące się pojawić przed drukowanym obiektem
Tytuł -
mogące się pojawić jako tytuł obiektu
Powtarzaj tytuł -
w przypadku gdy długa tabela jest prezentowana na kilku stronach,
przydatne jest powtórzenie nagłówka tabeli na każdej stronie; po
włączeniu opcji tytuł tabeli jest wstawiany na każdej nowej stronie, na
której znajduje się tabela; opcja domyślnie jest wyłączona
Notka po -
mogące się pojawić po drukowanym obiekcie.
Szablon strony -
przypisywanie do kolejnych elementów wydruku szablonów strony
zapisanych w oknie dialogowym Definicja strony; po wybraniu w menu
kontekstowym nazwy szablonu jego nazwa jest wpisywana przed
elementem (elementami) wydruku, które mają być drukowane przy
pomocy tego szablonu; przykładowo (patrz rysunek poniżej) w wydruku
dane o obciążeniach będą drukowane przy pomocy wzorca o nazwie
‘szablon’, a wartości obciążeń klimatycznych przy pomocy wzorca o
nazwie ‘szablon nowy’.
wybranym
Domyślnie w programie Robot dostępny jest szablon wydruku ‘bez
nazwy’; ten szablon powinien być wykorzystywany, jeżeli użytkownik nie
zdefiniował własnych szablonów.
© RoboBAT
strona: 344
8.2.2.
Zakładka Zrzuty ekranu
Zakładka Zrzuty ekranu okna dialogowego Kompozycja wydruku jest podzielona na dwie części
(panele): lewy i prawy. W lewym panelu prezentowane są zapisane pod odpowiednimi nazwami
zawartości "zrzuconych" przez użytkownika widoków. Zrzut ekranu może być wykonany po wybraniu
komendy menu Plik / Zrzuć ekran lub naciśnięciu ikony
UWAGA:
.
Zawartość tabeli można także "zrzucić" za wyjątkiem przypadku, gdy w tabeli wybrana
jest zakładka Edycja.
Prawy panel zawiera komponowany jest przez użytkownika wydruk całościowy z dostępnych w lewym
panelu obiektów. Dodanie do wydruku zdefiniowanych zrzutów ekranu jest możliwe poprzez
naciśnięcie Wszystko i Dodaj. Naciśnięcie klawisza Wszystko powoduje przeniesienie całej
zawartości lewego panelu do panelu prawego; naciśnięcie klawisza Dodaj powoduje dodanie do
wydruku jedynie zrzutu ekranu podświetlonego w lewym panelu.
Nad prawym panelem znajduje się mały pasek narzędziowy, w którym znajduje się kilka ikon
opisanych w poprzednim rozdziale.
formacie *.rtf.
8.2.3.
Zakładka Szablony
Zakładka Szablony okna dialogowego Kompozycja wydruku została podzielone na dwie części
(panele). W lewym panelu znajdują dostarczone razem z programem szablony całych wydruków.
Zawierają one widoki/rysunki konstrukcji, tabele danych/rezultatów ustawione w odpowiedniej
kolejności z włączoną dla niektórych szablonów selekcją węzłów lub prętów. Te predefiniowane
szablony prezentowane są w lewym panelu kolorem niebieskim. Nie można ich usunąć, choć można
je nadpisać. Jeżeli użytkownik utworzy szablon o nazwie istniejącego predefiniowanego szablonu
(nazwa szablonu zostanie zmieniona na czarną - jest to kolor prezentacji szablonów zdefiniowanych
przez użytkownika), a następnie usunie przygotowany przez siebie szablon, to nazwa nie zostanie
usunięta (kolor zostanie zmieniony na niebieski) i przywrócona zostanie predefiniowana zawartość
szablonu.
W środkowej części okna dialogowego pojawiają się klawisze:
 Nowy - naciśnięcie tego klawisza powoduje utworzenie nowej linii w polu Dostępne szablony, w
której może zostać wpisana nazwa nowego szablonu wydruku dokumentacji. Po wpisaniu nazwy i
naciśnięciu klawisza <Enter> w szablonie zapisane zostaną wszystkie składniki znajdujące się w
prawym panelu okna dialogowego
 Wczytaj - naciśnięcie tego klawisza powoduje wczytanie do prawego panelu okna dialogowego
wszystkich składników zdefiniowanych w wybranym szablonie
 Zapisz - naciśnięcie tego klawisza powoduje zapisanie wszystkich składników znajdujących się w
prawym panelu do szablonu o podanej nazwie.
© RoboBAT
strona: 345
formacie *.rtf.
Podczas wczytywania szablonu (po naciśnięciu klawisza Wczytaj) na ekranie pojawia się małe okno
dialogowe. Jeżeli opcja Standardowa czcionka tytułów składników jest wyłączona (jest to domyślne
ustawienie), to czcionka tytułów poszczególnych składników wydruku będą zgodne z czcionką
ustawioną we wczytywanym szablonie. Jeśli ta opcja jest włączona, to tytuły będą pokazywane
czcionką wybraną w oknie dialogowym Preferencje. Jeżeli opcja Zastąp istniejące składniki jest
włączona (jest to domyślne ustawienie), to elementy wybranego szablonu zostaną umieszczone w
wydruku, a dotychczasowe elementy wydruku zostaną usunięte. Jeżeli ta opcja jest wyłączona, to
elementy wybranego szablonu zostaną dopisane na końcu istniejącego wydruku.
8.2.4.
Zakładka Wydruk uproszczony
Po wybraniu zakładki Wydruk uproszczony okno dialogowe Kompozycja wydruku przybiera postać
pokazaną na poniższym rysunku.
Aby stworzony został szablon wydruku uproszczonego, należy:
 wybrać wielkości, które powinny znaleźć się na wydruku złożonym
 dokonać filtrowania węzłów, prętów, przypadków lub postaci, dla których wydruk będzie tworzony
 ewentualnie włączyć sortowanie
 nacisnąć klawisz Zapisz model. Spowoduje to przejście na zakładkę Szablony okna dialogowego
Kompozycja wydruku i umieszczenie wybranych elementów wydruku uproszczonego w prawym
panelu. Określony przez użytkownika szablon wydruku uproszczonego może zostać zapisany.
Poszczególne etapy tworzenia wydruku uproszczonego zostaną omówione poniżej.
© RoboBAT
strona: 346
ETAP 1
W lewej części okna dialogowego znajdują się wielkości, które mogą być umieszczone na wydruku.
Do tych wielkości należą: widok konstrukcji (dodanie zrzutu konstrukcji w rzucie 3D z wyświetlonymi
profilami), notka obliczeniowa (dodanie notki uproszczonej dostępnej z menu: Analiza / Raport z
obliczeń / Notka uproszczona), właściwości profili (dodanie notki zawierającej dokładne
charakterystyki profili), charakterystyki (dodanie tabeli Charakterystyki ze wszystkimi jej zakładkami),
węzły, pręty, obmiar, obciążenia, kombinacje, reakcje, przemieszczenia, siły i naprężenia. Dla reakcji,
przemieszczeń, sił i naprężeń możliwe są trzy postaci wydruku tabeli: dla zakładki Wartości, dla
zakładki Obwiednia oraz dla zakładki Ekstrema globalne. W prawej części okna dialogowego znajdują
się dodatkowo dwie opcje:
 właściwości projektu - włączenie opcji (patrz opis poniżej) oznacza, że do wydruku dodana będzie
zawartość notki według danych określonych w opcji Plik / Właściwości - Notka; naciśnięcie
klawisza (...) znajdującego się po prawej stronie opcji powoduje otwarcie okna dialogowego
Właściwości projektu
 kombinacje normowe - włączenie opcji (patrz opis poniżej) oznacza, że do wydruku dodana
będzie zawartość notki według danych określonych w opcji Obciążenia / Kombinacje normowe Wydruk; naciśnięcie klawisza (...) znajdującego się po prawej stronie opcji powoduje otwarcie
okna dialogowego Kombinacje normowe.
Z lewej strony wymienionych opcji znajduje się pole wyboru mówiące, czy dana wielkość ma znaleźć
się na wydruku uproszczonym, czy nie. Pole może przyjmować następujące stany:
wielkość nie będzie zamieszczana na wydruku uproszczonym
wielkość będzie umieszczana na wydruku uproszczonym dla pełnej selekcji
wielkość będzie umieszczana na wydruku uproszczonym, ale z dokonaną przez
użytkownika selekcją węzłów, prętów, przypadków lub postaci.
ETAP 2
Jeżeli wybrana zostanie trzecia możliwość, to użyteczne staną się przyciski
znajdujące się po
prawej stronie wymienionych powyżej wielkości, które mogą się znaleźć na wydruku uproszczonym.
Gdy wielkość będzie umieszczana na wydruku uproszczonym z dokonanym przez użytkownika
filtrowaniem, to włączony jest odpowiedni przycisk oraz dostępne stają się pola edycyjne
umożliwiające wpisanie list węzłów, prętów, przypadków lub postaci.
Filtrowanie węzłów, prętów, przypadków lub postaci, dla których tworzony ma być wydruk złożony, jest
możliwy na dwa sposoby:
 poprzez wpisanie w odpowiednim polu edycyjnym numerów węzłów, prętów, przypadków lub
postaci drgań

poprzez naciśnięcie klawisza
; powoduje to otwarcie okna dialogowego Selekcja.
ETAP 3
Jeżeli włączona jest opcja Sortowanie po, to wszystkie tabele dostępne na wydruku uproszczonym
sortowane będą zgodnie z wybranym kryterium. W obecnej wersji programu dostępne jest jedynie
sortowanie po zdefiniowanych grupach węzłów lub prętów oraz przypadkach.
© RoboBAT
strona: 347
8.3. Układ strony
Po wybraniu komendy Plik / Układ strony lub naciśnięciu klawisza Układ strony znajdującego się w
oknie dialogowym Kompozycja wydruku - kreator na ekranie pojawia się pokazane na poniższym
rysunku okno dialogowe. Pozwala ono na określenie parametrów definiujących ustawienia strony.
W dolnej części okna dialogowego znajduje się opcja Wybierz szablon. Na liście wyboru znajdują się
dotychczas zdefiniowane szablony stron; wybranie szablonu powoduje ustawienie parametrów
strony tak jak w wybranym pliku. Zdefiniowane szablony strony znajdują się również w menu
kontekstowym w oknie dialogowym Kompozycja wydruku.
Naciśnięcie klawisza Zapisz powoduje zapisanie parametrów strony w pliku nazwie o podanej w
polu Wybór szablonu. Naciśnięcie klawisza Usuń powoduje usunięcie aktualnie wybranego szablonu
z listy dostępnych szablonów.
Okno dialogowe składa się z czterech zakładek: Strona, Marginesy, Nagłówki i Parametry.
Po wybraniu zakładki Strona użytkownik ma możliwość zdefiniowania następujących parametrów:
rozmiar papieru (A4, Letter, itp.), orientacji (pionowa, pozioma) i numeru bieżącej strony. W dolnej
części okna dialogowego na zakładce Strona znajduje się opcja Uwzględnij niedrukowane strony w
numeracji i spisie treści. Jeżeli użyta zostanie opcja wyłączenia elementu z kompozycji wydruku (okno
dialogowe Kompozycja wydruku), strony takie będą uwzględnione w numeracji po włączeniu opcji
Uwzględnij niedrukowane strony w numeracji i spisie treści. Tytuły wyłączonych elementów wydruku
będą uwzględnione w spisie treści, jeżeli opcja jest włączona. Opcja jest domyślnie wyłączona.
Na zakładce Marginesy określone mogą zostać (podobnie jak w każdym edytorze tekstowym)
marginesy: górny, dolny, lewy, prawy i margines pozostawiany na oprawę oraz w jakiej odległości od
krawędzi strony mają się rozpoczynać nagłówki i stopki.
Po wybraniu zakładki Nagłówki użytkownik może wybrać czy na wydruku będą pojawiały się: strona
tytułowa, nagłówki, stopki i spis treści. Można również określić formę prezentowania na drukowanej
stronie nagłówka i stopki: bez żadnych stopek i nagłówków, z linią oddzielającą nagłówek i stopkę od
tekstu oraz prezentowanie nagłówków i stopek w obramowaniu (można wybrać obramowanie tylko
stopki, tylko nagłówka, tylko tekstu lub też łączyć obramowania wymienionych elementów). Należy tu
dodać, iż system Robot Millennium został wyposażony w standardowe nagłówki i stopki. Użytkownik
może je modyfikować po naciśnięciu klawisza Edytuj przy odpowiednim elemencie (stopce,
nagłówku, stronie tytułowej). Otwarty zostanie edytor tekstowy systemu Robot Millennium, w którym
może być dokonana edycja stopki, nagłówka lub strony tytułowej. Obok klawiszy Edytuj znajdujących
się przy opcjach Strona tytułowa, Nagłówek, Stopka i Spis treści znajdują się klawisze Przywróć. Ich
© RoboBAT
strona: 348
naciśnięcie powoduje powrót do domyślnej zawartości plików definiujących odpowiednio: stronę
tytułową wydruku, nagłówek, stopkę i spis treści wydruku. Klawisz Przywróć znajdujący się w polu
Obramowanie służy do powrotu do domyślnych ustawień ramek wydruku.
Użytkownik ma możliwość zapisania wartości parametrów określanych na zakładce Nagłówki do pliku,
aby w przyszłości móc w prosty sposób wykorzystywać swój zdefiniowany układ nagłówków. Służy
temu opcja Wybierz szablon. Umożliwia ono wybór zdefiniowanego przez użytkownika pliku z
zapisanymi ustawieniami parametrów określonych na zakładce Nagłówki. Zapis ustawień parametrów
jest możliwy po wpisaniu nazwy w pole Wybierz szablon i naciśnięciu klawisza Zapisz. Usunięcie
wybranego szablonu z listy jest możliwe po jego wyselekcjonowaniu i naciśnięciu klawisza Usuń.
Zakładka Parametry zawiera wszystkie zdefiniowane w systemie zmienne i ich nazwy.
© RoboBAT

7. BAZY PROFILI PRĘTÓW

Transkrypt

Podobne dokumenty

Hasło drukarka

Drukarki laserowe.

Star Wars Gwiezdne Wojny Kolekcja Okładek -plakat

Piramidy w Gizie Egipt - reprodukcja 80x60 KA3065

waxmark - RSC Auto ID