Opis techniczny do projektu wykonawczego

Opis techniczny do projektu wykonawczego
-budowa kanalizacji deszczowej w ul. Wieniawskiego –część I
1.WSTĘP
1.1.Podstawa opracowania
Według projektu PZT( załączono warunki i uzgodnienie PGK , decyzję lokalizacyjna i
uzgodnienie ZDG , protokół ZUDP + załącznik mapowy)
1.2.Zakres opracowania
Łączna długość kanałów w ul. Wieniawskiego 200-250-315-500 mm -259, 40 m
w tym:
fi 200 mm-46,40 m ( w tym 41,80 długość przykanalików do wpustów deszczowych )
fi 250 mm -42,20 m
fi 315 mm -151,10 m
fi 500 mm -19,70 m(retencja kanałowa)
Studnie żelbetowe -szt.7( w tym D1” -1szt.fi 1500 mm )
Wpusty deszczowe –szt.8
Wymiana kanalizacji deszczowej w ul .Szymanowskiego część II –projektu wykonawczego.
2.MATERIAŁY
-Projektuje się kanał deszczowy z rur kanalizacyjnych PP SN miń.8 kN/m2 litych DN 200
-500 mm, łączonych za pomocą systemowych uszczelek wargowych spełniających
wymagania zawarte w PN-EN 681-1 .
-klasa sztywności nie mniejsza niż SN 8 kN/m2, DN 200 – 500 mm , / lokalizacja wg profilu/
-rury mają być z polipropylenu ,kielichowe do połączeń na systemowe uszczelki
gładkościenne zgodne ze stosownymi normami PN-EN 1852 /lite/
-sztywność obwodowa wg PN-EN ISO 9969
-uszczelki do połączeń rur muszą spełniać normę PN-EN 681 -1
- Projektuje się studnie fi 1200 -1500 mm żelbetonowe odpowiadające wymaganiom normy
PN-EN 1917, z kręgów łączonych na uszczelki systemowe spełniające wymagania zawarte w
normach PN-EN 681 -1 zwieńczone włazami odpowiadającymi normie PN-EN 124 klasy
D 400 (nieklawiszujący, zabezpieczony przed kradzieżą )
-Projektuje się studzienki ściekowe żelbetowe fi 500 mm z osadnikiem, zwieńczone kratą (z
zawiasem i ryglem)spełniającą wymagania PN-EN 124 klasy D 400 z zawiesiem do kosza i
przykanaliki z rur PP miń. SN8 kN/m2, DZ 200 mm łączonych na uszczelki wargowe
systemowe.
3.SPRZĘT
Do wykonania robót związanych z budową kanalizacji może być wykorzystany sprzęt wg
SST i niżej podany lub inny zaakceptowany przez Inżyniera:
- żurawie budowlane samochodowe,
- wciągarki ręczne i mechaniczne,
- samochody skrzyniowe,
- samochody samowyładowcze 5 i 10 t,
- sprzęt mechaniczny i ręczny do zagęszczania,
- beczkowozy,
- wozy asenizacyjne,
- urządzenia do wciskania rur do kielichów,
- atestowane zawiesia do podnoszenia rur i kręgów
- inny sprzęt w zależności od potrzeb uzgodniony z Inżynierem.
4.TRANSPORT
Transport rur
- załadunek i rozładunek rur z tworzyw sztucznych w paletach należy wykonywać przy
użyciu wózków widłowych o gładkich widłach. Palety powinny być
nieuszkodzone i na tyle mocne, aby podczas podnoszenia nie stwarzały zagrożenia dla
pracowników. Rury ładowane pojedynczo muszą być przenoszone przy użyciu miękkich
zawiesi- typu pasy poliestrowe o odpowiedniej wytrzymałości. Pręty, haki, łańcuchy
metalowe mogą doprowadzić do uszkodzenia w przypadku nieodpowiedniego obchodzenia
się z rurą i komorą.
- transport powinien się odbywać poprzez stosowane ciężarówki o płaskiej platformie lub
specjalne pojazdy do transportu rur. Na platformie nie powinny znajdować się żadne
gwoździe bądź inne wystające elementy. Wszelkie burty boczne powinny być płaskie i
pozbawione ostrych krawędzi. Elementy o największej średnicy powinny być ułożone na
spodzie stosu transportowego bezpośrednio na platformie ciężarówki. Układane
pojedynczo rury i komory powinny być przekładane listwami drewnianymi tak, aby można
było przeciągnąć pomiędzy nimi zawiesia do ich rozładunku. W przypadku załadunku rur
kielichowych, należy tak ułożyć stos rur, aby nie następował bezpośredni kontakt między
kielichami poszczególnych rur.
Rury należy mocno związać, aby uniknąć przesuwania podczas transportu. Elementy nie
powinny być przewieszone poza platformę pojazdu
na długość nie większą niż pięciokrotność ich nominalnej średnicy i nie
więcej niż 2m (mniejsza wartość miarodajna).
-rozładunek należy wykonywać tak aby rur nie zrzucać na miejsce składowania w sposób
niekontrolowany, powinny być przenoszone na skład. Zrzucanie może powodować ich
mechaniczne uszkodzenia. Wytrzymałość na uderzenia elementów plastikowych maleje
wraz ze spadkiem temperatury otoczenia, co wiąże się z koniecznością zachowania
szczególnej ostrożności podczas rozładunku w niskich temperaturach. Do rozładunku
ręcznego można wykorzystać zawiesia poliestrowe. Rury rozładowywane ręcznie nie mogą
swoim ciężarem powodować zagrożenia dla pracowników. W przypadku elementów
ciężkich do rozładunku należy stosować dźwig i odpowiednie zawiesia. Podczas rozładunku
nie wolno dopuścić, aby ktokolwiek znajdował się pod rurą lub na drodze ich przenoszenia.
Transport elementów studni
Transport kręgów powinien odbywać się samochodami skrzyniowymi w pozycji wbudowania
lub prostopadle do pozycji wbudowania. W celu usztywnienia łożenia elementów oraz
zabezpieczenia styku za ścianami środka transportowego należy stosować przekładki, rozpory
i kliny z drewna, gumy lub innych odpowiednich materiałów oraz cięgna z drutu do,
podkładów lub zaczepów na środkach transportowych. Podnoszenie i opuszczanie kręgów
należy wykonać za pomocą minimum trzech lin zawiesin rozmieszczonych równomiernie na
obwodzie prefabrykatu. Transport płyt pokrywowych , pierścieni odciążających winien
odbywać się w pozycji zabudowy na warunkach jak kręgów. Włazy typu ciężkiego winny być
przewożone luzem, a włazy typu lekkiego na paletach maksimum po 10 sztuk łączone taśmą
stalową.
Transport mieszanki betonowej
Do przewozu mieszanki betonowej Wykonawca zapewni takie środki specjalistyczne, które
nie spowodują segregacji składników, zmiany składu mieszanki i jej zanieczyszczeń i
obniżenia temperatury przekraczającej granicę określoną w wymaganiach technologicznych.
Transport kruszyw
Kruszywa mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczający
je przed zanieczyszczeniem i nadmiernym zawilgoceniem.
Transport cementu i jego przechowywanie powinny być zgodne z BN-88/6731-08.
5.ROBOTY MONTAŻOWE
Przestrzeganie warunków technicznych wykonania i odbioru robót oraz użytkowania pozwoli
na spełnienie przez obiekt budowlany jakim jest sieć kanalizacji deszczowej ,wymagań
podstawowych określonych w ustawie Prawo budowlane .
Wymagania te, które należy spełnić na każdym etapie: projektowania , wykonawstwa i
użytkowania w zakresie materiałów i robót to;
a)
bezpieczeństwo konstrukcji,
b)
bezpieczeństwo pożarowego,
c)
bezpieczeństwo użytkowania,
d)
ochrona środowiska oraz zapewnienie odpowiednich warunków higienicznych i
zdrowotnych,
e)
ochrona przed hałasem i drganiami,
f)
oszczędność energii.
Warunki użytkowania, zgodnie z przeznaczeniem, określonych w ustawie Prawo budowlane
to:
a)
utrzymanie właściwego stanu technicznego,
b)
zapewnienie bezpieczeństwa i higieny pracy,
5.1.Roboty przygotowawcze
Warunki gruntowo -wodne
Po warstwą nasypu niebudowlanego o grubości 0,5 i pod warstwą gleby o grubości 0,5 i
0,8m nawiercono grunty rodzime mineralne drobnoziarniste reprezentowane przez pyły i
gliny pylaste - są to grunty małospoiste typu lessów, ich stan określono w terenie jako
twardoplastyczny IL=0,10 a pozostałe parametry określono na podstawie doświadczeń
porównywalnych:  = 20,0 KN/m3 c = 19.0KPa  = 14o. Orientacyjna wartość
współczynnika filtracji wynosi k =10-6m/s. Grunty sięgają do głębokości 1,0 w otworze nr
1 a w otworze nr 2 nie zostały przewiercone do głębokości 2,5mppt.
W otworze nr 1 poniżej gruntów pylastych występuje zwietrzelina gliniasta margli w stanie
twardoplastycznym IL=0,05  = 21,0 KN/m3 c = 25 KPa  = 18o.
Orientacyjna wartość tego współczynnika wynosi: k=10-8 m/s.
Po przeanalizowaniu tych czynników warunki gruntowe określono jako proste a
planowaną budowę ulicy proponuje się zaliczyć do I kategorii geotechnicznej.
Uwaga: Przed przystąpieniem do robót sprawdzić warunki gruntowo –wodne.
Zgodnie z punktem 5 normy nr PN-B-06050:1999 ,wykonawca powinien zweryfikować
rozpoznanie geotechniczne podłoża gruntowego w celu określenia rodzaju i miąższości
warstw gruntów zalegających w miejscu robót ziemnych oraz ustalenie rzeczywistych
warunków wodno-gruntowych w podłożu w momencie rozpoczynania robót .
Zweryfikowane rozpoznanie podłoża zapisać w dzienniku budowy .
Usytuowanie projektowanych sieci wykonywać zgodnie z zaleceniami ujętymi w
protokole Nr 180/2015 z dnia 30.10.2015 r znak GGN.6630.180.2015 AM w punktach od
nr 1 do nr 6 oraz uwagami uczestników narady koordynacyjnej poszczególnych
instytucji od nr 1 do nr 11 z dnia 30.10.2015 r.
Wykopy, obudowy wykopów, zasypanie wykopów:
Wykopy wykonywane będą mechanicznie a w miejscach kolizji ręcznie.
W rejonie budowy kanalizacji poza wierzchnią warstwą humusu należy usunąć grunt
nasypowy.
Umacnianie ścian wykopów odbywać się będzie , za pomocą szalunków inwentaryzowanych
wielokrotnego użytku :
1. Ściany głębokich wykopów wąskoprzestrzennych zabezpieczyć stosując trwałe,
systemowe obudowy płytowe (metalowe) :wg.PN-EN 13331-1,2,Obudowy ścian wykopów
oraz wg.PN-B-06200
2. Systemowe obudowy płytowe muszą posiadać dokumentację (DTR) wraz z instrukcją
montażu i demontażu.
3. Do instalacji systemowej obudowy płytowej w wykopie możemy wykorzystać dźwigi
samojezdne, żurawie wieżowe lub koparki przystosowane do podnoszenia ładunków
4. Rozstaw podparć lub rozparć oraz zakotwień ścian wykopów o głębokości do 4 m,
powinien wynosić w układzie pionowym 1 m, zaś na poziomym 1,5 m
5. Ażurowe deskowanie ścian głębokich wykopów można stosować tylko w gruntach
zwartych.
6.Lekkie obudowy aluminiowe można stosować dla wykopów od 1-1,5 m np. przebudowa i
budowa sieci gazowych , usuwanie kolizji
Wszystkie prace związane z robotami budowlano-montażowymi należy wykonać zgodnie z
Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 06.02.2003 w sprawie bezpieczeństwa i
higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (D.U. 47/2003.
Wykop otwarty:
Wykop otwarty dla przewodów sieci kanalizacyjnej należy wykonać z uwzględnieniem
warunków technicznych wg PN-B-10736 oraz PN-EN 1610.
Oś przewodu w wykopie:
Oś przewodu w wykopie powinna być wytyczona i oznakowana.
Szerokość wykopu:
Istnieje potrzeba wchodzenia między rurę a ścianę wykopu lub jego szalunek, więc należy
zapewnić przestrzeń roboczą 0,4 m w celu wykonania montażu i zagęszczenia gruntu.
Przestrzeń robocza dla studni powinna wynosić miń. 0,5 m.
Stateczność wykopu:
Powinna być zabezpieczona przez:
- zastosowanie odpowiedniego oszalowania wykopów o ścianach pionowych;
- utrzymanie odpowiedniego kąta nachylenia ścian wykopów ze skarpami,
Pozostałe wymagania:
-wykopy o ścianach pionowych można wykonywać bez oszalowania o głębokości większej
niż 1 m, lecz nie większej od 2 m. Dopuszcza się niestosowanie oszalowania wykopów o
ścianach pionowych o głębokości większej niż 1 m w gruntach zwartych w przypadku
nieobciążania terenu przy wykopie w pasie o szerokości równej co najmniej głębokości
wykopu.
-jeżeli wzdłuż wykopu odbywa się komunikacja, należy zastosować obudowę wykopów
Obudowa wykopów powinna być również zastosowana , jeśli w obrębie klina odłamu ścian
wykopu określonego wg PN-EN 1610, znajdują się fundamenty budowli posadowionej
powyżej dna wykopu.
Dopuszcza się w terenie nie zamieszkałym wykonanie wykopów skarpowych do 2m po
uprzednim dopuszczeniu przez geologa.
-wydobywany grunt powinien być składowany po jednej stronie wykopu lub wywieziony na
odkład.
-podczas montażu przewodu, wykop powinien być zabezpieczony przed zalewaniem przez
wody opadowe
- podłoże , obsypka, zasypka powinny być zgodne z projektem;
-spadek dna wykopu powinien być zgodny z projektem technicznym. W dnie
wykopu/podsypki/powinny być wykonane zagłębienia pod kielichy.
5.3.Montaż studni
Posadawianie studzienek na słabych gruntach (grunty spoiste w stanie plastycznym,
miękkoplastycznym, grunty organiczne) wymaga wymiany gruntu aż do podłoża G1 lub jego
wzmocnienia.
Stosuje się najczęściej:
–
częściową lub całkowitą wymianę gruntu słabego, słaby grunt zastępuje się dobrze
zagęszczalnym gruntem sypkim, który należy zagęścić do wskaźnika Is nie mniejszego od
0.95,
–
słaby grunt można częściowo zastąpić piaskiem stabilizowanym cementem,
–
studzienkę można posadowić na płycie fundamentowej zmniejszającej naciski na słabe
–
podłoże gruntowe,
–
w przypadku zaleganie w miejscu posadowienia studzienki grubej warstwy bardzo
słabych gruntów studzienkę można posadowić na mikropalach.
W przypadku częściowej wymiany gruntów zaleca się oddzielenie gruntu rodzimego od
warstwy gruntu sypkiego za pomocą geotkaniny.
Zastosowano częściową wymianę gruntu i geotkaninę do oddzielenia gruntów. Studzienki
posadowić na fundamencie z pospółki gr.20 cm i podsypce piaskowej gr. 10 -15 cm.
W każdym przypadku studzienka powinna być połączona z przewodem za pomocą krótkich
odcinków rur (o długości około 0.5 m).
Studzienka powinna być obsypana dobrze zagęszczalnym gruntem sypkim. Obsypkę należy
zagęszczać warstwami o grubości umożliwiającej dokładne zagęszczenie. Wskaźnik
zagęszczenia obsypki dla studzienek ułożonych poza jezdniami i chodnikami nie może być
mniejszy od 0.95 a dla studzienek ułożonych pod trasami komunikacyjnymi nie może być
mniejszy od 1.0.
5.4.Montaż rur PP
PN-ENV 1046:2007 “Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych. Systemy poza
konstrukcjami budynków do przesyłania wody lub ścieków. Praktyka instalowania pod
ziemią i nad ziemią”. Norma precyzuje głębokości
przykrycia, rodzaj gruntu rodzimego oraz użytego do zasypki w strefie rury (obsypka), klasa
zagęszczenia, obciążenie ruchem kołowym.
Posadowienie :
-Warstwa wyrównawcza ok. 100-150 mm piasek G1 (grupa 1-4 z tabeli gruntów wg. nr
j.w.), ubijane ręcznie. Rury należy układać na dnie wykopu w ten sposób, aby leżały równo
podparte na podsypce na całej swej długości
-posadowienie na pospółce śr. gr.20 cm
Obsypka:
Obsypka zasadnicza i górna : zagęszczenie miń. 90÷95% w skali SPD
Obsypkę należy układać symetrycznie po obu stronach rury warstwami
o grubości nie większej niż 0.2 m, zwracając szczególną uwagę na jej
staranne zagęszczenie w strefie podparcia rury. W trakcie zagęszczania
obsypki w tej strefie konieczne jest zachowanie należytej staranności,
aby nie nastąpiło podniesienie rury. Do zagęszczenia obsypki zaleca się
stosowanie lekkich wibratorów płaszczyznowych (o masie do 100 kg).
Używanie wibratora bezpośrednio nad rurą jest niedopuszczalne,
wibrator używać można, gdy nad rurą ułożono warstwę gruntu o
grubości, co najmniej 0.3 m.
Obsypkę do wysokości, co najmniej 0.3 m ponad górną krawędź rury
wykonać z piasku G1 o parametrach takich jak dla podsypki (grupa 1-4 wg. w. w. normy
Grunt rodzimy może być użyty do wykonania obsypki w strefie
posadowienia rury o ile spełnia on wszystkie poniższe kryteria:
a) nie zawiera cząstek większych niż dopuszczalne dla danej średnicy rury
b) nie zawiera grud większych niż podwojony rozmiar cząstek
dopuszczalnych dla danej obsypki;
c) nie jest materiałem zmrożonym;
d) nie zawiera cząstek obcych (np. asfaltu, butelek, puszek, kawałków
drewna);
e) gdy wymagane jest zagęszczanie – jest materiałem podatnym.
W przypadku, gdy niedostępne są szczegółowe informacje na temat
gruntu rodzimego zakłada się, że wskaźnik zagęszczenia zawiera się w
granicach 91% do 97% określony wg Standardowej Metody Proctora
(SPD).
Zasypka:
Pod ulicami: do zasypki użyć gruntu jak dla obsypki. Do
zagęszczania zasypki użyć można wibratorów o masie do 200 kg.
Stopień zagęszczenia SPD zgodnie z wymogami drogownictwa t.j 100 %
SPD.Do górnej warstwy zasypki (o grubości dostosowanej do głębokości
strefy przemarzania) dla rurociągów układanych pod ulicami nie mogą
być stosowane grunty wysadzinowe.
Posadowienie wpustów deszczowych opisano w projekcie budowlanym i SST
6.UWAGI KOŃCOWE
Wytyczne wykonawcze i przepisy BHP:
*Roboty ziemne i budowlano - montażowe prowadzić z zachowaniem warunków zawartych
w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003r. w sprawie warunków BHP
podczas wykonywania robót budowlanych Dz. U. Nr 47 poz. 401).
*Wykonawca winien ściśle przestrzegać wytycznych montażu i obsypki rur, studni
podanych w projekcie oraz w katalogach i instrukcjach producentów.
*Szczególne znaczenie dla nośności, sztywności, trwałości obiektu mają: rodzaj
posadowieni, gruntu obsypki, sposób ich wbudowania i wskaźnik zagęszczenia.
Projektował:
mgr inż. Jadwiga Kielin
LUB/0010/POOS/05