Ja potrafię, Ty potrafisz

Gliwice, Zabrze
4
29 kwietnia 1816 roku otwarto
w Gliwicach katolickie gimnazjum.
Mieściło się ono w zabudowaniach
sekularyzowanego na mocy edyktu
z 1810 roku klasztoru reformatów.
Uczyła się tu młodzież nie tylko
z Gliwic, ale również z okolicznych
miejscowości. Wraz ze wzrostem
liczby uczniów narastał problem
zakwaterowania, gdyż jakość
stancji w mieście często bywała
wątpliwa. Już w 1830 roku rozważano możliwość zbudowania
konwiktu – czyli internatu dla
zamiejscowych uczniów. Jednak
dopiero po kilkudziesięciu latach
ksiądz Johann Chrząszcz przy
poparciu dyrekcji gimnazjum
stworzył fundusz jego budowy.
Pierwszy datek w 1888 roku
wyniósł 20 fenigów.
15
lipca 1893 roku powstało przy Gimnazjum
Towarzystwo Budowy
Konwiktu dla dojeżdżających
oraz niezamożnych uczniów.
Na budowę przeznaczono teren
obok placu sportowego gimnaz­
jum (w narożniku dzisiejszych
ulic Kozielskiej i Styczyńskiego), który odkupiono od gminy
katolickiej i 19 marca 1901 roku
położono tam kamień węgielny.
Nowe wycieczki
z Metamorfozami
egzamin dojrzałości....
Sale miały elektryczne oświetlenie, w sypialniach umieszczono
umywalki, ogrzewanie było gazowe, ale w pokojach znajdowały
się również piece kaflowe, z których jeden zachował się do dziś.
IV LO
lani Phillipp i Zimmermann.
Jest to trzykondygnacyjny budynek oparty na rzucie litery
„L”, wzniesiony z surowej cegły
z użyciem ciemniejszej cegły glazurowanej dla podkreślenia charakterystycznych elementów.
Symetrię elewacji podkreślono ryzalitami. Główne wejście
zostało ulokowane w ryzalicie
od strony ulicy Kozielskiej (d. Coselerstrasse) i zaakcentowane
schodkowym szczytem ze sterczynami. Całość nakryto stromym czterospadowym dachem
krytym dachówką, z doświetlającymi lukarnami.
Również wnętrza zostały zaprojektowane w stylu neogotyckim. Zwraca uwagę reprezentacyjny hol oraz sklepienia
korytarzy.
Na parterze konwiktu znajdowały się jadalnia i sala muzyczna, na piętrach mieściły się
sypialnie i sale wykładowe, natomiast w podpiwniczeniu znalazły miejsce kuchnia, piekarnia,
pralnia z suszarnią, magazyny,
kotłownia i mieszkanie dozorcy.
Jak większość gliwickich
szkół, obiekt został zbudowany w stylu neogotyckim. Projekt
wykonali mistrzowie budow-
W skrzydłach ulokowano mieszkania prefektów i sióstr boromeuszek, które prowadziły gospodarstwo. Na drugim piętrze
w prawym skrzydle znajdowała
się dziewięciometrowej wysokoś­
ci kaplica przekryta drewnianym ostrołukowym sklepieniem
wspartym na zastrzałach, zbudowanym przez mistrza budowlanego Jellina. Na ścianach kaplicy
znajdowały się freski, a w oknach
umieszczono witraże. Wyposażono ją również w organy. Obecnie kaplica pełni funkcję auli.
Do czasu wybudowania sali
gimnastycznej w latach 70.
odbywały się tu zajęcia wychowania fizycznego. Wielu gliwiczan pisało w tej sali
Koszt budowy obiektu, wraz
z jego wyposażeniem wyniósł
150 tysięcy marek. Internat mógł
pomieścić 150 uczniów, jednak
nie był w pełni wykorzystany. Uczniowie płacili za pobyt
400 marek rocznie, przy czym
biedniejsi korzystali z ulg.
Uroczyste poświęcenie konwiktu św. Józefa miało miejsce 16 kwietnia 1903 roku.
Jego oficjalna nazwa brzmiała „Fürstbischof lisches Knaben-Konvikt“ czyli „Arcybiskupi
Konwikt dla Chłopców“.
W czasie I wojny światowej internat służył jako lazaret dla rannych żołnierzy. Później jego gospodarze zmieniali
się jak w kalejdoskopie, ale nieodmiennie służył gliwickiemu
szkolnictwu.
Budynek, w którym mieściło
się gimnazjum – dawny klasz-
kiem, lecz popycha nas ciągle
do nowych działań.
To działanie, które wykonujemy z silną wewnętrzną motywacją. Sama pasja może być
także motywacją do działania.
Jeżeli mamy pasje w życiu
to mamy cel do realizowania,
który wręcz zmusza nas do ciągłego rozwoju, nie pozwala nam
stać w miejscu. Nie jest najważniejsze co jest przedmiotem naszej pasji, najważniejsze wydaje
się tu nasze zaangażowanie i zyski, które nam ona daje, bo daje
nam wiele.
Rozwija nas wszechstronnie
dając spojrzenie z wielu stron,
gdyż jak poszukujemy to widzimy, zauważamy więcej.
A to uczy tolerancji, szacunku
do innych opinii i przekonań.
Pozwala nam poznać samego siebie lepiej. Mierzymy
się z własnymi ograniczeniami, ale też poznajemy
własne zasoby.
Podwyższa poczucie własnej wartości. Możemy czuć
się w czymś naprawdę dobrzy
i wartościowi, wiele wiemy
i potrafimy, choćby w małym
wycinku rzeczywistości.
Pozwala nam łatwiej znosić stresy i napięcia dnia codziennego, bo mamy swój
świat, gdzie czujemy się bezpieczni i spełnieni.
Nierzadko ułatwia nam kontakty społeczne, pozwala poznawać nowych ludzi, zaistnieć w środowisku dzięki
wiedzy czy umiejętnościom.
Polepsza sa mopoczuc ie
na co dzień, gdy czujemy zapał, energię i moc w sobie.
Podwyższa nasze umiejętności, rozwija intelektualnie.
,,Zyski” każdego człowieka
z posiadania pasji są niezaprzeczalne, trudno je przecenić zarówno w aspekcie intelektualnym jak i emocjonalnym.
Pamiętajmy, że najlepiej uczyć
przykładem, przekażmy dziecku
zaangażowanie w swoją pasję,
w swój przedmiot. Ciekawość
jest zaraźliwa!
tor reformatów – w 1921 roku
został przez miasto przekazany
Ojcom Redemptorystom. Rozpoczęto budowę nowego gmachu
gimnazjum wraz z przylegającym do niego nowym budynkiem konwiktu. Zabudowania
te istnieją do dziś w rejonie ulic
Łużyckiej, Bolesława Krzywoustego i Akademickiej. Budynek
gimnazjum to dzisiejszy gmach
Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej, nowy gmach
konwiktu to obecna siedziba Kurii, zaś kaplica to obecny kościół
p.w. Św. Michała, którego plebania to dawny dom mieszkalny dla
nauczycieli gimnazjum.
W odkupionym przez miasto
budynku starego konwiktu Św.
Józefa (ostatecznie opuszczonym w 1927 roku) umieszczono
przejściowo (1928-1930) Liceum
Miejskie („Eichendorff-Schule.
Städtisches Lyzeum und Oberlyzeum”), następnie Szkołę Handlową („Kaufmannische-Berufs und
Handels Schule”), która funkcjonowała do końca II wojny światowej. Po wojnie w gmachu umieszczono Gimnazjum Kupieckie,
które w 1949 roku zostało przekształcone w Liceum Administracyjno-Handlowe. Dwa lata
później znalazła tam przejściową siedzibę Zasadnicza Szkoła
Górnicza. Od 1957 roku zaczęły tu funkcjonować Szkoła Podstawowa nr 37 i powstałe w listopadzie 1954 roku na Trynku
IV Liceum Ogólnokształcące.
Obecnie, po kolejnej reformie
oświaty, w budynku ma swoją
siedzibę Zespół Szkół Ogólnokształcących Nr 1. W jego skład
wchodzą: Gimnazjum Nr 9 i IV Liceum Ogólnokształcące. Zespół
posiada swoją stronę internetową: http://www.zsonr1.bmj.net.pl EMMA - Gliwickie Metamorfozy
Materiały źródłowe:
J.Schmidt, Kościoły Ziemi Gliwickiej, tom
I, Gliwice 1998
J.Schmidt, Siedem wieków szkolnictwa
w Gliwicach, Gliwice 2000
A.Kulczyk, IV Liceum Ogólnokształcące
w Gliwicach, [w:] Gliwice znane i nieznane
II, Gliwice 2008
Ja potrafię, Ty potrafisz
Ja potrafię, Ty potrafisz
Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Gliwicach wspólnie z gliwickim samorządem realizuje projekt „Ja potrafię, Ty potrafisz”. Jest to cykl warsztatów psychoedukacyjnych dla uczniów
i uczennic szkół podstawowych mających trudności w radzeniu sobie z emocjami, funkcjonowaniem w grupie rówieśniczej, a także trudności w nauce związane ze słabszą koncentracją uwagi lub
mało efektywnym zapamiętywaniem. Do projektu zaproszono dziewięć szkół podstawowych z terenu Miasta Gliwice: SP 1, SP 7, SP 9, SP 10, SP 11, SP 20, SP 23, SP 28, SP 36. Warsztaty prowadzone są
w szkołach przez wykwalifikowanych psychologów, pedagogów i terapeutów. Więcej informacji
na stronie internetowej poradni www.poradnia.gliwice.pl oraz pod numerem telefonu (32) 231 05 69,
e-mail: [email protected] W ramach projektu będziemy publikować cykl artykułów,
które pomogą zrozumieć i wyjaśnić podstawowe pojęcia, jakie pojawią się na warsztatach.
Program ,,Ja potrafię, Ty potrafisz” uczy komunikacji, nazywania uczuć, radzenia sobie
z emocjami, ale też odkrywania
własnych zasobów i swoich mocnych stron. Chcemy, aby dzieci
po zajęciach potrafiły szukać
tego, co je interesuje, pociąga, za-
ciekawia. Chcemy pokazać im to,
co wiąże się z posiadaniem pasji
czyli z entuzjazmem i kolorem
na co dzień.
Czym jest pasja?
Od tego trzeba by zacząć.
Według słownika to silne zainteresowanie, zamiłowanie. Zatem
coś, co kojarzy się pozytywnie,
nie odstrasza a wręcz przyciąga.
Kiedy jej doświadczamy?
Gdy poświęcamy znaczną część
energii czemuś, co jednocześnie sprawia nam radość, daje
satysfakcję. Pasja nie pozwala nam się nudzić ze smut-
Życie z pasją nadaje mu koloru, uczucia, zmienia je w interesującą, pasjonującą drogę. Dzięki
pasji pojawia się uśmiech, dobre
samopoczucie, radość, samorealizacja czyli to, czego chcemy
dla swoich dzieci. Oczywiście,
że pasje w życiu się zmieniają
lecz wewnętrzny entuzjazm pozostaje niezmienny. Pasje nie
będą też rozwiązaniem wszelkich problemów wychowawczych czy edukacyjnych. Będą
jednak znakomitym ,,pomocnikiem” w ich przezwyciężaniu
i rozwiązywaniu. Warto je więc
w dziecku zaszczepiać.
Bo przecież ,,Ja potrafię,
Ty potrafisz….”
Agnieszka Wilczyńska
pedagog, PPP Gliwice
Artykuł przygotowany w ramach projektu
„Ja potrafię, Ty potrafisz” realizowanego
przez Poradnię Psychologiczno –
Pedagogiczną w Gliwicach oraz
Samorząd Miasta Gliwice. Projekt jest
współfinansowany przez Unię Europejską
w ramach Europejskiego Funduszu
Społecznego.