10 ( czerwiec 2001 ) Anoreksja Laura

Miejska Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Koszalinie
Oprac. A.Danielewicz, J.Pietrusewicz
POCZYTAJCIE MAMO, TATO ! 10 ( czerwiec 2001 )
Praktyczne uwagi pomocne we wspieraniu rozwoju swego dziecka
Anoreksja
Anoreksja – obce słowo, które padło z ust psychologa, tłukło się Marii po
głowie. Maria siedziała przy stole w kuchni. Rozmyślała o sobie, o swojej córce Kasi. Kasia jest taka podobna do niej, a jednocześnie taka inna. Nie wiadomo kiedy
oddaliły się od siebie... Kasia zapisała się
na siłownię, biegała na solarium. Dbała o
siebie. Maria czuła się dumna, cieszyła się,
że to jej zasługa. Nauczyła córkę obliczać
kalorie i gotować delikatne potrawy bez
mięsa. Jej mąż Piotr dwa lata temu zostawił je i wykrzyczał Marii, że ona wygląda
jak kaszalot, a jego nowa kobieta dba o
siebie. Maria płakała przez tydzień. Potem
postanowiła się nie dać. Chciała udowodnić mężowi, że się pomylił; ona schudnie i
go odzyska. Plan wydawał się realny. Maria zawsze była ambitna. Sama zarejestrowała firmę i zdobyła pozycję na rynku.
Harowała jak wół. Zarządziła, że razem z
Kasią, która miała po niej tendencję do
tycia, będą dbać o siebie. Kasia miała pomagać w kuchni. Szło im dobrze. Kasia
zaczęła się kontrolować, dbać o siebie, bo
postanowiła zostać modelką. Maria widziała w tym szansę na realizację własnych
młodzieńczych marzeń poprzez córkę, cie-
szyła się. Piotr nie kontaktował się z Kasią
zajęty swoim nowym domem, synkiem i
Kasia to bardzo przeżywała. Maria pracowała jeszcze więcej. Nie jadały już razem
od pewnego czasu. Kasia miała idealną
figurę, ale wciąż bardzo dużo ćwiczyła.
Dopiero ostatnio Marię zaniepokoiło zachowanie Kasi – córka stała się apatyczna,
przestała miesiączkować, ćwiczyła zawzięcie nawet w nocy. Przygotowywała
się do konkursu na Miss Polonia. Piotra to
nie obchodziło; rzucił słuchawkę, gdy Maria zapraszała go w imieniu Kasi na konkurs. A teraz .... teraz wszystko przepadło.
Anoreksja, anoreksja...
Młode ziemniaki z koperkiem smakowały Marii jak nigdy w życiu, zjadła
podwójną porcję. Została sama odkąd Kasia znalazła się w Klinice w Poznaniu. Po
obiedzie Maria przeglądała pudełko z zabawkami Kasi i odnalazła tam starą lalkę
Kasi – grubiutkiego bobaska ubranego we
flanelowe śpioszki. Przytuliła lalkę jak
niegdyś Kasię, a potem położyła ją na poduszce córki.
D. Lewandowska
Laura
Trzyletnia Laura była u pediatry na okresowym bilansie. Z dużą wytrwałością odmawiała wejścia na wagę. Mama Laury zachęcała ja ze wszystkich sił. „Mamy przecież wagę w
domu. Zrób dokładnie tak, jak mamusia robi, kiedy się waży”. Dziewczynka stanęła na wadze
spojrzała w dół i powiedziała: „O cholera!”. Dzieci uczą się przez naśladownictwo. Nie powinniśmy o tym zapominać.
J. Pietrusewicz
Miejska Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Koszalinie
Oprac. A.Danielewicz, J.Pietrusewicz
POCZYTAJCIE MAMO, TATO ! 10 ( czerwiec 2001 )
Praktyczne uwagi pomocne we wspieraniu rozwoju swego dziecka
Porozmawiaj ze mną!
„Teraz nie, Mamusia idzie do
pracy!, Teraz nie, Tatuś odpoczywa po
obiedzie! Teraz nie Mamusia ogląda
serial! Teraz nie, nie widzisz, że szykuję
kolację? Teraz nie, jestem zmęczona,
padam z nóg!”
Często zupełnie bezmyślnie udzielamy
naszym dzieciom takich odpowiedzi na
prośbę: „Mamo, pobaw się ze mną....
Tato powiedz mi....”. Tymczasem zasiane
ziarenka zwykle wyrastają i oto po kilku
latach nasze dziecko zapytane jak było w
przedszkolu, szkole, nie umie składnie
opowiedzieć tego, co dziś przeżyło. Trud-
ności nasilają się wraz z wiekiem. I kiedy
wreszcie chcemy z dzieckiem porozmawiać ono nie umie i już nie chce dzielić się
z nami swym światem . Spróbujmy więc
zastąpić automatyczną niemalże odpowiedź „Teraz nie, nie mam czasu” na
prośbę dziecka ”Pobaw się za mną, powiedz mi..” odpowiedzią: „Chętnie”.
Często bowiem wraca do nas to, co wysłaliśmy.
A. Danielewicz
Z A P R A S Z A M Y
Skorzystajcie z pomocy oferowanej przez nas, aby nauczyć się wspierać proces
rozwoju swojego dziecka. To jest inwestycja, która przyniesie w przyszłości korzyść Waszej rodzinie!
Kontakt telefoniczny: 343-01-99, 343-02-11
Wraz z najlepszymi wakacyjnymi życzeniami odpoczynku i nabrania sił proponujemy
Państwu przepis na potrawę, która wspomaga regenerację ciała i ducha. Smacznego!
Bierzemy 12 miesięcy, oczyszczamy je dokładnie z goryczy, chciwości, małostkowości i lęku, po czym rozkrajamy każdy miesiąc na 30 lub 31 części tak, aby
zapasu wystarczyło dokładnie na cały rok. Każdy dzień przyrządzamy osobno z
jednego kawałka pracy i dwóch kawałków pogody i humoru. Do tego dodajemy trzy duże łyżki nagromadzonego optymizmu, łyżeczkę tolerancji, ziarenko
ironii i odrobinę taktu. Następnie całą masę polewamy dokładnie dużą ilością
miłości. Gotową potrawę przyozdabiamy bukietem uprzejmości i podajemy codziennie z radością i filiżanką dobrej, orzeźwiającej herbaty.