Monoclonal Mouse Anti-Human MutS Protein Homolog 2
Transkrypt
Monoclonal Mouse Anti-Human MutS Protein Homolog 2
Monoclonal Mouse Anti-Human MutS Protein Homolog 2 Clone FE11 Nr kat. M3639 Przeznaczenie Do badań diagnostycznych in vitro. Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human MutS Protein Homolog 2, Clone FE11, są przeznaczone do stosowania w immunohistochemii. Przeciwciało pozwala wykryć homolog białka MutS (MSH2) zarówno w tkance prawidłowej, jak i w nowotworowej. Wyniki ułatwiają klasyfikację nowotworów przewodu pokarmowego. Wyniki panelu przeciwciał są pomocne w diagnostyce róŜnicowej. Interpretacja kliniczna wystąpienia barwienia lub jego braku musi być uzupełniona o badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych. Przeciwciała te przeznaczone są do stosowania po pierwotnym rozpoznaniu guza w konwencjonalnym badaniu histopatologicznym z zastosowaniem barwników do nieimmunologicznych barwień histochemicznych. Synonimy antygenu MSH2, białko naprawy niesparowanych zasad DNA MSH2. Streszczenie i informacje ogólne Przeciwciała przeciwko MSH2 słuŜą do immunohistochemicznego (IHC) (1) wykrywania ekspresji białka MSH2 w guzach przewodu pokarmowego i innych powiązanych rakach poza jelitem grubym. Patrz dokument General Instructions for Immunohistochemical Staining (Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych) firmy Dako lub instrukcje do systemu detekcji IHC. Odczynnik dostarczony Mysie przeciwciało monoklonalne dostarczane w postaci ciekłej jako oczyszczone immunoglobuliny otrzymane z płynu z jamy otrzewnowej w buforze z dodatkiem azydku sodu o stęŜeniu 0,015 mol/L. Produkt zawiera białko stabilizujące. Klon: FE11. Izotyp: IgG1, kappa. StęŜenie mysich IgG (mg/L): Patrz etykieta na fiolce. StęŜenie białek w róŜnych partiach moŜe się róŜnić bez wpływu na rozcieńczenie optymalne. W celu zapewnienia jednolitości odczynów immunohistochemicznych wykonywanych przy uŜyciu róŜnych partii produktu, miano kaŜdej partii jest porównywane i dostosowywane do partii referencyjnej. Immunogen Białko rekombinowane składające się z 330 aminokwasów białka hMSH2 z końcem karboksylowym (2) Swoistość W badaniach Western-blot ludzkich lizatów komórkowych Sw480 i HCT116 raka jelita grubego przeciwciało barwi główny prąŜek o masie cząsteczkowej 97 kDa, odpowiadający oczekiwanej masie cząsteczkowej białka MSH2 (2). Środki ostroŜności 1. Do stosowania przez wyszkolony personel. 2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny w czystej postaci związek chemiczny – azydek sodu (NaN3). Azydek sodu, zastosowany w produkcie w stęŜeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, moŜe reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać duŜą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydku metalu w kanalizacji. 3. Podobnie jak w przypadku kaŜdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, naleŜy stosować odpowiednie procedury postępowania. 4. W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŜy nosić odpowiednie osobiste wyposaŜenie ochronne. 5. Niewykorzystany roztwór usuwać zgodnie z rozporządzeniami lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi. Przechowywanie Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie u Ŝywać po upływie daty waŜności podanej na fiolce. Jeśli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane powyŜej, uŜytkownik powinien zweryfikować te warunki. Nie ma wyraźnych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. W przypadku uzyskania nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, i gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Przygotowanie próbek Skrawki parafinowe: Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania skrawków utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie. Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o grubości około 4 µm. Obróbka wstępna: Informacje dotyczące przeprowadzania wstępnej obróbki preparatów znajdują się w instrukcji uŜytkowania roztworu EnVisionTM FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x) (nr kat. K8004). (122394-002) 307631PL_002_M3639/2015.09 s. 1/3 Procedura barwienia Rozcieńczenie: Zalecane rozcieńczenie przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human MutS Protein Homolog 2, Clone FE11, nr kat. M3639, to 1:50. Przeciwciało naleŜy rozcieńczyć z uŜyciem rozcieńczalnika Dako Antibody Diluent (nr kat. S0809). Skrawki tkankowe poddane obróbce wstępnej inkubować przez 20 minut w temperaturze pokojowej. Są to wyłącznie wytyczne szacunkowe. Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału oraz sposobu jego przygotowania i powinny być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. Kontrola ujemna: Zalecana kontrola ujemna to odczynnik Dako Negative Control, Mouse IgG1 (nr kat. X0931) rozcieńczony do tego samego stęŜenia IgG co przeciwciało pierwotne. Jeśli stabilność rozcieńczonych przeciwciał i kontroli ujemnej nie została potwierdzona w procedurze barwienia, zaleca się rozcieńczenie tych odczynników bezpośrednio przed uŜyciem. Jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. Wizualizacja: Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX + Mouse, High pH (nr kat. K8002/K8012) przy zastosowaniu trwającego 20 minut okresu inkubacji w temperaturze pokojowej. Czas inkubacji w systemie EnVision FLEX+ Mouse (LINKER) (nr kat. K8021/K8022) wynosi 15 minut. Postępować zgodnie z procedurą dostarczoną z systemem do wizualizacji. Działanie przeciwciała naleŜy zatwierdzić podczas korzystania z innych systemów barwienia ręcznego lub z systemów zautomatyzowanych. Barwienie kontrastowe: Zalecanym barwnikiem kontrastowym jest EnVision (nr kat. K8008/K8018). Zaleca się stosowanie niewodnego środka do trwałego zatapiania. FLEX Hematoxylin Kontrole: Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Tkankowa kontrola dodatnia powinna obejmować wyrostek robaczkowy lub okręŜnicę, a komórki/struktury powinny wykazywać odczyn taki, jak opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka działania”. Interpretacja wybarwienia Odczyn komórkowy ma charakter głównie jądrowy. Charakterystyka działania Tkanki prawidłowe: Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human MutL Protein Homolog 2, Clone FE11, znakują jądra róŜnych typów komórek w tkance prawidłowej. Dodatni odczyn jądrowy zaobserwowano w przypadku komórek śródbłonkowych wielu typów tkanek, co nie zostało zawarte w poniŜszej tabeli. (3) Rodzaj tkanki (liczba badanych przypadków) Nadnercza (3) Składniki tkankowe dające odczyn dodatni (3/3) Kora (50–75%), jądrowy (3/3) Rdzeń (50%), jądrowy Wyrostek robaczkowy (1) Szpik kostny (2) Gruczoły sutkowe (3) MóŜdŜek (3) Mózgowie (2) Szyjka macicy (3) Jelito grube (3) (1/1) Nabłonek (100%), jądrowy (1/1) Limfocyty pozapęcherzykowe (100%), jądrowy (1/1) Mięśnie gładkie (90%), jądrowy (2/2) Komórki blastyczne (50%), jądrowy (1/1) Nabłonek gruczołowy (100%), jądrowy (2/2) Nabłonek przewodowy (100%), jądrowy (1/1) Tkanka łączna (30–40%), jądrowy (3/3) Komórki Purkinjego (50%), jądrowy (1/3) Komórki glejowe (50%), jądrowy (2/2) Komórki glejowe (50–75%), jądrowy (2/2) Nabłonek warstwy podstawnej (100%), jądrowy (3/3) Komórki zrębu (30–50%), jądrowy (3/3) Nabłonek (80%), jądrowy (3/3) Limfocyty (75%), jądrowy (3/3) Tkanka łączna (50%), jądrowy (122394-002) Rodzaj tkanki (liczba badanych przypadków) Przytarczyce (3) Przysadka mózgowa (3) Gruczoł krokowy (3) Ślinianki (3) Mięśnie szkieletowe (3) Skóra (3) Jelito cienkie (3) Śledziona (3) Składniki tkankowe dające odczyn dodatni (3/3) Nabłonek (50–80%), jądrowy (3/3) Komórki endokrynne (30–40%), jądrowy (3/3) Nabłonek gruczołowy i przewodowy (100%), jądrowy (3/3) Komórki zrębu (70%), jądrowy (3/3) Nabłonek przewodowy (100%), jądrowy (3/3) Nabłonek gruczołowy (75–100%), jądrowy (1/1) Mięśnie gładkie (50%), jądrowy (1/1) Komórki limfoidalne (80%), jądrowy (2/2) Komórki tkanki łącznej (50%), jądrowy (0/3) Komórki mięśni (3/3) Tkanka łączna (50%), jądrowy (3/3) Nabłonek warstwy podstawnej (10–75%), jądrowy (3/3) Gruczoł potowy (50–80%), jądrowy (3/3) Nabłonek (80–90%), jądrowy (3/3) Mięśnie gładkie (25–60%), jądrowy (3/3) Limfocyty spoczynkowe (30–50%), jądrowy (1/1) Limfocyty reaktywne (100%), jądrowy 307631PL_002_M3639/2015.09 s. 2/3 Przełyk (3) Serce (2) Nerki (3) Wątroba (3) Płuca (3) Komórki międzybłonka (3) Nerwy obwodowe (2) Jajniki (3) (3/3) Nabłonek płaski (25–80%), jądrowy (1/1) Tkanka łączna (50%), jądrowy (1/1) Limfocyty (100%), jądrowy (2/2) Komórki sercowe (50%), jądrowy (2/2) Tkanka łączna (20%), jądrowy (3/3) Kanaliki (5–100%), jądrowy (3/3) Torebka Bowmana (60%), jądrowy (3/3) Kłębuszki (50%), jądrowy (2/3) Hepatocyty (10–50%), jądrowy (2/3) Przewód Ŝółciowy (10–75%), jądrowy (1/1) Limfocyty (90%), jądrowy (3/3) Nabłonek pęcherzyków płucnych (50–100%), jądrowy (2/2) Międzybłonek (50–90%), jądrowy (3/3) Tkanka łączna (25–40%), jądrowy (2/2) Komórki Schwanna (10–20%), jądrowy (2/2) Tkanka łączna (50%), jądrowy (3/3) Komórki zrębu (50–80%), jądrowy (3/3) Nabłonek pęcherzykowy (50–60%), jądrowy śołądek (3) (3/3) Wyściółka zatok (miazga czerwona) (10–60%), jądrowy (1/1) Tkanka łączna (50%), jądrowy (2/2) Nabłonek (80%), jądrowy (1/1) Gruczoł Ŝołądkowy (20%), jądrowy (2/2) Mięśnie gładkie (50%), jądrowy (1/1) Limfocyty (10%), jądrowy Jądra (3) Grasica (3) (3/3) Komórki Leydiga (100%), jądrowy (3/3) Komórki kanalików (80–100%), jądrowy (3/3) Kora (50–80%), jądrowy (3/3) Rdzeń (50%), jądrowy Tarczyca (3) Migdałki (3) Macica (3) (3/3) Nabłonek pęcherzykowy (10–40%), jądrowy (3/3) Okołopęcherzykowe komórki C (30%), jądrowy (3/3) Limfocyty pęcherzykowe (50–100%), jądrowy (3/3) Limfocyty pozapęcherzykowe (60%), jądrowy (3/3) Nabłonek (80–100%), jądrowy (3/3) Nabłonek gruczołowy (50–90%), jądrowy (3/3) Komórki zrębu (30–75%), jądrowy (3/3) Mięśniówka macicy (<1–20%), jądrowy Tkanki nieprawidłowe: W nowotworach ujemnych poz względem obecności MSH2 nie powinno być widoczne barwienie w obrębie jądra w komórkach nowotworowych. Populacja komórek zmian łagodnych powinna wykazywać odczyn jądrowy i słuŜyć jako wewnętrzna kontrola tkankowa. Piśmiennictwo 1. 2. 3. Lanza G, Gafà R, Maestri I, Santini A, Matteuzzi M, Cavazzini, L. Immunohistochemical pattern of MLH1/MSH2 expression is related to clinical and pathological features in colorectal adenocarcinomas with microsatellite instability. L Mod Pathol 2002;15:741-9. Leach, FS, Polyak K, Burrell M, Johnson KA, Hill D, et al. Expression of the human mismatch repair gene hMSH2 in normal and neoplastic tissues. Cancer Res 1996;56:235-40. MSH2 clone FE11 M3639.IR085 30 Normal Report D08985 Wydanie 09/15 (122394-002) 307631PL_002_M3639/2015.09 s. 3/3