Tajemnica chrztu Duchem Ðwi¿tym

TAJEMNICA CHRZTU DUCHEM ÐWI¾TYM
103
Tajemnica chrztu Duchem Ðwi¿tym
Duchowo budujºca cegie¦ka nr 165
„Albowiem przez jednego Ducha jesteÑmy wszyscy ochrzczeni w
jedno cia¦o”. (1. Koryntian 12, 13)
Czym jest chrzest Duchem Ðwi¿tym? Jest to Duch chrzczºcy ci¿
do cia¦a Chrystusa (1. Kor. 12, 13.). Jest to narodzenie si¿ na nowo.
Jest to Duch BoÝy, który wchodzi do ciebie i nape¦nia ci¿ potem, gdy
pokutowa¦eÑ, us¦yszawszy Jego S¦owo i zosta¦eÑ ochrzczony w wodzie na
Ñwiadectwo dobrego sumienia przed Bogiem (Dz. Ap. 2, 37-41; 1. Piotra 3,
20-22). [1]
Wi¿c teraz jesteÑ Jego w¦asnoÑciº. O, dlatego, Ýe On Ýyje, mamy prawo
do wszystkiego, co On odkupi¦ dla nas. KaÝda obietnica w Biblii jest twoja.
Ona naleÝy do ciebie, jeÝeli ten Znak odpoczywa na tobie i Bóg ci¿
zapiecz¿towa¦ (Efez. 1, 13-14). Pragniemy teraz sprawdza² samych siebie
na chwil¿. Kiedy Bóg da¦ ci prawdziwy chrzest Duchem Ðwi¿tym, to
Üycie Jezusa Chrystusa jest w tobie (Gal. 2, 20). OtóÝ, to jest prawdº,
i kaÝdy teolog b¿dzie musia¦ zgodzi² si¿ z tym. To jest znowuzrodzenie
(Jan 3, 1-8). JesteÑ narodzony na nowo z Ducha Ðwi¿tego (Tytus 3,
4-6). A dlatego, Ýe Bóg to uczyni¦ i ty wiesz, Ýe sam w sobie nie jesteÑ dobry
(Rzym 3, 8-12; 7, 18), wi¿c przyjmujesz to, co Bóg uczyni¦, i wtedy On
piecz¿tuje ci¿ Duchem Ðwi¿tym do Swojego królestwa. I wszystko,
co Jezus odkupi¦ i obieca¦ tobie w Biblii, jest twoje. Jest to twojº
w¦asnoÑciº, poniewaÝ zosta¦o to zap¦acone. Amen.
Üycie jest moje; On zap¦aci¦ za Nie (Jan 5, 24). Üycie jest twoje; On
zap¦aci¦ za Nie (1. Kor. 3, 21-23). Uzdrowienie jest moje; On zap¦aci¦ za
nie (1. Piotra 2, 24). Uzdrowienie jest twoje; On zap¦aci¦ za nie. WolnoѲ
jest moja; On zap¦aci¦ za niº. Niebo jest moje; On zap¦aci¦ za nie. On
zap¦aci¦ t¿ cen¿. Wszystko, co On wykupi¦, naleÝy do cz¦owieka, który posiada
ten Znak. Amen.
Na tramwaju by¦ napis: „Zastosuj Mój Znak, a w Dniu Sºdu omin¿ ci¿” (2.
MojÝ. 12, 13). Amen. Trzymaj si¿ Go! Opieraj na S¦owie swoje wyznanie,
Ýe Jezus Chrystus umar¦ za ciebie. A gdy On to czyni, to On manifestuje
Samego Siebie poprzez ciebie. Amen. Tak. Kiedy uznajesz ten Znak, to
przejawia si¿ Üycie, które jest potrzebne, Ýeby ta Krew mówi¦a! [2]
Chcia¦bym si¿ teraz wyrazi² bardzo jasno odnoÑnie tego, czym jest chrzest
Duchem Ðwi¿tym wed¦ug S¦owa BoÝego. Nie jest to wed¦ug mnie, nie jest to
wed¦ug ciebie. Musi to by² zgodnie z TAK MÓWI PAN, bo w przeciwnym
razie jesteÑmy fa¦szywie prowadzeni. Amen. [1]
ZauwaÝycie to ma moich naboÝeÇstwach, Ýe kiedy skoÇcz¿ g¦oszenie
S¦owa i us¦ug¿ Ewangelii albo jakieÑ nauczajºce poselstwo, przede wszystkim
zarzucam sie² i zapraszam ludzi do Jezusa. Prosz¿ ich, Ýeby wyszli do
104
DUCHOWO BUDUJ¹CE CEGIE¥KI
przodu i przyj¿li Ducha Ðwi¿tego. Kiedy mnie s¦uchajº moi zielonoÑwiºtkowi
przyjaciele, mówiº, Ýe temu wierzº i ja zapraszam s¦uchaczy, by wyszli do
przodu, aby zostali ochrzczeni Duchem Ðwi¿tym, skoro juÝ narodzili
si¿ na nowo. Wi¿c potem zapraszam tych, którzy sº nape¦nieni Duchem,
aby przyszli i zaj¿li si¿ tymi, którzy odpowiedzieli na zaproszenie i pragnº
otrzyma² Ducha Ðwi¿tego. I ci drodzy wierzºcy wychodzº do przodu i zajmujº
si¿ tymi pragnºcymi, dodajºc im odwagi i zach¿cajºc ich, aby si¿ oddali Bogu
i wierzyli w mówienie obcymi j¿zykami. To spowodowa¦o jednak wielki zam¿t,
wi¿c pragn¿ wam dok¦adnie powiedzie², co mam na myÑli.
Wszystko, czego potrzebujemy dla tej ziemskiej pielgrzymki – BoÝe
uzdrowienie, moc BoÝa i wszystkie inne rzeczy sº w kaÝdym cz¦owieku
tutaj, który otrzyma¦ chrzest Duchem Ðwi¿tym, poniewaÝ wtedy jesteÑ
zasadzony w Chrystusie, alleluja! przez ten chrzest Duchem Ðwi¿tym. Tak
jest! A wszystko, czego potrzebujesz do tej pielgrzymki Ýycia – nawet
Zachwycenie jest bezpoÑrednio w tobie. Nie miejcie teraz pretensji,
to jest prawdº. Zachwycenie jest w nas teraz. Udowodni¿ to na podstawie
Ewangelii: „Tych, których On powo¦a¦, tych On usprawiedliwi¦, i tych,
których usprawiedliwi¦, tych On uwielbi¦”. Zatem w niebiosach jesteÑmy
dzisiaj gloryfikowani w ObecnoÑci BoÝej. [3]
Chcia¦bym powiedzie², Ýe grzesznik powinien wyjѲ do przodu
i narodzi² si¿ na nowo – to znaczy zosta² wchrzczonym do cia¦a
Chrystusa przez Ducha Ðwi¿tego, bo dok¦adnie to sta¦o si¿ w Dniu
Wylania Ducha Ðwi¿tego, kiedy zaczº¦ dzia¦a² KoÑció¦. Innymi s¦owy,
by² narodzonym z Ducha, oznacza by² rzeczywiÑcie ochrzczonym
Duchem Ðwi¿tym. Jest to jedno i to samo. [1]
Zatem, jak dostaniemy si¿ do tego Cia¦a? Pierwszy list do Koryntian 12:
„Przez jednego Ducha jesteÑmy wszyscy ochrzczeni do tego Cia¦a – przez
chrzest Duchem Ðwi¿tym”. JeÑli chcecie zanotowa² to sobie, jest to 1.
Koryntian 12, 13. „Przez jednego Ducha jesteÑmy wszyscy ochrzczeni”. A
tym Duchem jest Üycie Chrystusa. Czy si¿ to zgadza? Üycie Chrystusa!
Üycie kaÝdego nasienia – bowiem On by¦ Nasieniem S¦owa, budzi to
Nasienie do Üycia (Dz. Ap. 10, 44-48). Czy to pojmujecie? JeÝeli to Üycie
znajduje si¿ w Nasieniu i zst¿puje na nie chrzest Duchem Ðwi¿tym,
to powinien obudzi² Üycie tego Nasienia (Mat. 13, 38). [4]
Wi¿c co to jest przemiana? Jak jº przeÝyjemy? Czego dokonuje
przemiana? (Rzym. 12, 1-2). Bóg czyni to Duchem Swego S¦owa
(2. Kor. 3, 6; Jan 6, 63). On przemienia. On sieje Swoje Nasienie,
zsy¦a na Nie Swego Ducha i Ono wydaje plon. Jego Duch Ðwi¿ty
przemienia Nasienie S¦owa, aby zrodzi¦o wed¦ug swego rodzaju – na
potwierdzenie.
Okazuje si¿ po prostu, co znajduje si¿ w tobie – jakiego rodzaju
nasieniem jesteÑ. Nie moÝesz tego ukry². Czymkolwiek jesteÑ wewnºtrz,
okazuje si¿ na zewnºtrz. Nie potrafisz tego zatai². Nie moÝesz uczyni² drzewa
czymÑ innym, niÝ ono w rzeczywistoÑci jest. Rozumiesz, tak w¦aÑnie to b¿dzie.
TAJEMNICA CHRZTU DUCHEM ÐWI¾TYM
105
Duch Ðwi¿ty przemienia te nasiona, które znajdujº si¿ wewnºtrz
niego. Nie waÝne, jakie to jest nasienie; On je przemieni. JeÝeli ono jest z¦e,
to zrodzi znowu z¦o. JeÝeli to jest ob¦udnik, zrodzi znowu ob¦udnika. JeÝeli
to jest autentyczne S¦owo BoÝe, to Ono zrodzi autentycznego syna lub córk¿
Boݺ (Mat. 5, 45).
Ilu z was tutaj nie ma tego Nasienia BoÝego – chrztu Duchem Ðwi¿tym?
Czy chcielibyÑcie podnieѲ swoje r¿ce i powiedzie²: „Wspomnij mnie w
modlitwie, bracie Branham, abym otrzyma¦ Ducha Ðwi¿tego”? Przyjmij
teraz to S¦owo do swego serca i wierz w Nie. MoÝesz popatrzy² si¿ na
siebie. PowstaÇ i popatrz si¿ do zwierciad¦a, a zobaczysz, gdzie si¿ znajdujesz.
Widzisz, moÝesz to wiedzie². [5]
Niedawno rozmawia¦em z pewnym cz¦owiekiem. On próbowa¦ dyskutowa²
ze mnº i powiedzia¦: „Czy si¿ nie wstydzisz mówi², Ýe Bóg stworzy¦ niebo i
ziemi¿ w ciºgu trzech dni – wzgl¿dnie w ciºgu szeÑciu dni?”
Ja odrzek¦em: „Tak w¦aÑnie mówi Biblia”.
On powiedzia¦: „OtóÝ, mamy dowody i potrafimy udowodni², Ýe Ñwiat jest
stary miliony lat”.
Ja odrzek¦em: „To nie ma nic z tym wspólnego. W 1. MojÝeszowej jest
napisane: ,Na poczºtku Bóg stworzy¦ niebo i ziemi¿’ i kropka. Rozumiecie?
To wszystko. OtóÝ, ziemia by¦a bezkszta¦tna i pusta”. Dalej powiedzia¦em:
„Ja wierz¿, Ýe kaÝde nasienie leÝa¦o wprost tam – z innej, poprzedniej
cywilizacji, czy coÑ w tym sensie, a skoro tylko podnios¦y si¿ wody i Ñwiat¦o
s¦oneczne zaÑwieci¦o na niº, wyros¦y drzewa i wszystko inne”,
Tak samo jest z ludzkº istotº; to jest przedobraz. Gdy zostanº
usuni¿te wszelkie mg¦y i zostanie objawiona Prawda rzeczywistemu
nasieniu, leݺcemu tam, a ono jest zap¦odnione i Ðwiat¦oѲ Ewangelii
moÝe mu przyÑwieca² prawdziwym potwierdzeniem S¦owa, to ono
b¿dzie Ýy²; ono ma w sobie Ýycie. JeÝeli jest na zewnºtrz tego, nie moÝe
Ýy². Ono nie posiada w sobie Üycia. [6]
Obserwujcie t¿ niewiast¿ przy studni (Jan 4, 1-30). Co to by¦o? Ðwiat¦oѲ
pad¦a na to nasienie, które tam leÝa¦o, a zosta¦o wypowiedziane przez
Boga. Tak jest. To nasienie by¦o na ziemi. Kiedy Bóg usunº¦ wody z ziemi i
zaÑwieci¦o na niº s¦oÇce, nasienie zacz¿¦o rosnº². To si¿ zgadza. Rozumiecie?
By¦o tam tylko potrzebne s¦oÇce. Ono potrzebowa¦o Ñwiat¦a. Tak jest.
I potem, gdy Duch Ðwi¿ty w Nim obnaÝy¦ jej Ýycie w przesz¦oÑci
i pokaza¦ go jej, ta Ðwiat¦oѲ zaÑwieci¦a na nie i ona powiedzia¦a:
„Panie, widz¿, Ýe Ty jesteÑ prorokiem”. To jest ta sama rzecz dzisiaj,
tak samo jest dzisiaj. Pasuje to dok¦adnie. Tak jest, absolutnie. Ona
to pozna¦a, poniewaÝ ta Ðwiat¦oѲ zaÑwieci¦a na to.
Ci rybacy, drwale, rolnicy, poborcy podatków, nierzºdnice – oni widzieli w
Nim to, co mówi¦o Pismo Ðwi¿te, co On mia¦ czyni², ale faryzeusze nie mogli
tego zobaczy² z powodu ich tradycji. Amen. Oni nie mogli tego zobaczy² z
powodu swoich tradycji; lecz prostytutka, rolnicy i wszyscy inni zobaczyli
106
DUCHOWO BUDUJ¹CE CEGIE¥KI
to. Wszyscy, którzy byli predestynowani, kiedy odrzucili swoje
wºtpliwoÑci, nasienie zacz¿¦o rosnº². Zgadza si¿. [7]
NuÝe – jeÑli pragniesz chrztu Duchem Ðwi¿tym, On jest dla ciebie. On
jest dla ciebie, jeÑli tylko jesteÑ ochotny otworzy² si¿.
Teraz masz poj¿cie o tym, co powinieneÑ czyni². Masz jakieÑ poj¿cie –
„Dobrze, jeÝeli ja powstan¿ tutaj, to…” Nie, nie. MoÝesz sobie usiºÑ². Nie ma
Ýadnego znaczenia, gdzie jesteÑ; gdziekolwiek otworzysz si¿, tam Duch
Ðwi¿ty przypadnie na ciebie.
Potem on czasami zacznie ci¿ namaszcza², a ty po prostu nie oddajesz
si¿ pod jego kierownictwo. JesteÑ troch¿ przel¿kniony. Obawiasz si¿ tego.
Wycofujesz si¿ do ty¦u. Tylko oddaj Mu si¿ ca¦kiem, podporzºdkuj si¿
Duchowi Ðwi¿temu.
Nie obawiaj si¿ fanatyzmu. Gdyby to by¦ dzia¦ajºcy diabe¦, nie myÑlisz,
Ýe ja wiedzia¦bym o tym? Tak jest. On tutaj nie podejdzie. Nie martw si¿ o to.
Nie. On nie b¿dzie robi¦ k¦opotów.
Poddaj si¿ tylko Duchowi Ðwi¿temu. Kiedy odczuwasz to chwalebne…
Tak, jak powiedzia¦ ten m¦ody kaznodzieja – co czyni¦ owego wieczora, kiedy
powsta¦, gdy CoÑ ciep¦ego zstºpi¦o na niego. Gdyby on tylko wiedzia¦, jak
ma podporzºdkowa² samego siebie w tej chwili! To jest wszystko. Powiedz po
prostu: „Panie Jezu, ja wierz¿ Tobie. Ja przyjmuj¿ Ciebie”. Wtedy coÑ
zacznie si¿ dzia². Rozumiesz? MyÑl to powaÝnie z ca¦ego serca, wtedy
si¿ to stanie. O! [8]
Tutaj jest tajemnica: „Tajemnica”, jak mówi Pismo Ðwi¿te, jest
„poprzednio ukrytº prawdº, która zosta¦a teraz objawiona przez
Boga”, pozostaje jednak pewien nadprzyrodzony element, bez wzgl¿du na
objawienie. Oto jest jedna z tych wielkich tajemnic: Tajemnica chrztu
Duchem Ðwi¿tym bez sensacji; jest to Osoba Chrystusa, dokonujºca
w tobie tych samych dzie¦, które czyni¦ On. [9]
Ty szukasz BoÝych b¦ogos¦awieÇstw. Szukasz Jego S¦owa. Pragniesz i
poszukujesz Ducha Ðwi¿tego. Pragniesz znaleÛ² upodobanie u Boga. JeÝeli
tak jest, to moÝesz rzeczywiÑcie – z ca¦ego serca podda² si¿ temu. Nie
spodziewaj si¿ jednak Ýadnej emocji. Szukaj Prawdy (Jan 8, 31-32),
mianowicie Prawdy, która jest z twojego serca – przez wiar¿. „Panie,
ja chc¿ czyni² wszystko, co Twoje S¦owo rozkazuje mi czyni². Poddaj¿ si¿ ze
wszystkim, co jest we mnie. [10]
OtóÝ, jeÑli cz¦owiek Ýa¦uje swoich grzechów – pragn¿ wam to przekaza²
tak prosto, aby to wsiºkn¿¦o naprawd¿ g¦¿boko. JeÝeli cz¦owiek Ýa¦uje
swoich grzechów i pokutuje, bo mu jest przykro, Ýe pope¦nia¦ grzechy
i przyjmuje Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela ze swoich grzechów, i
zostaje ochrzczony w Imi¿ Jezus Chrystus, Bóg jest zobowiºzany da²
temu cz¦owiekowi w tej samej minucie chrzest Duchem Ðwi¿tym.
Gdyby On nie by¦ zobowiºzany, to nie móg¦by – On nie dotrzyma¦by Swego
S¦owa. Czy si¿ to zgadza? [11]
TAJEMNICA CHRZTU DUCHEM ÐWI¾TYM
107
Bóg wziº¦ Chrystusa i rozdar¦ Go na Golgocie – Dusz¿ i Cia¦o. On
pos¦a¦ Cia¦o na Swojº prawic¿ (Rzym. 8, 34), a Ducha Ðwi¿tego pos¦a¦ z
powrotem – to jest przymierze z ludÛmi. Wi¿c ty wierzysz wiarº, tak
jak wierzy¦ Abraham, i by¦a mu dana piecz¿² obrzezki na potwierdzenie jego
wiary (Rzym. 4, 9-12). Ty wierzysz i przyjmujesz Jezusa za swego Zbawiciela;
potem Bóg daje ci chrzest Duchem Ðwi¿tym jako potwierdzenie
twojej wiary.
JeÝeli mówisz, Ýe wierzysz, a nie otrzyma¦eÑ Ducha Ðwi¿tego, to coÑ jest
nie tak z twojº wiarº. Bóg dokonuje obrzezki serca w tej chwili, gdy
wierzºcy rzeczywiÑcie przychodzi w zupe¦nym poddaniu si¿. Amen.
S¦uchajcie ludzie, to musi z pewnoÑciº czegoÑ dokona²; odczu¦em, Ýe to
przysz¦o do mnie z powrotem. Zrozumcie to. Kiedy wierzºcy… Tutaj to mamy.
Gdy wierzºcy niezachwianie wierzy w Pana Jezusa Chrystusa, Bóg
jest zobowiºzany da² mu Ducha Ðwi¿tego na potwierdzenie jego
wiary. Mówisz: „O co chodzi, bracie Branham?” Tylko o twojº wiar¿; to
jest wszystko. JeÝeli b¿dziesz naprawd¿ wierzy¦, Bóg jest obecny, aby ci Go
da².
„Kiedy Piotr mówi¦ te S¦owa, Duch Ðwi¿ty przypad¦ na tych, którzy
s¦uchali S¦owa”. Czy si¿ to zgadza? Dz. Ap. 10, 44. W porzºdku, zauwaÝcie,
Duch Ðwi¿ty i OgieÇ zstºpi¦ z niebios (Mat. 3, 7-12) i wypali¦ wszelki
ÝuÝel, dokona¦ obrzezki serca, odciº¦ wszystkie zanieczyszczenia i
cz¦owiek staje si¿ nowym stworzeniem (Gal. 6, 14-16). [12]
I tam w¦aÑnie Bóg przemówi¦ z niebios, a Jan Chrzciciel zobaczy¦ Ducha
BoÝego, zst¿pujºcego w postaci go¦¿bicy, który odpoczº¦ na Cz¦owieku, który
urodzi¦ si¿ w ݦóbku (Jan 1, 29-34). Widzimy, Ýe co Ñwiat nazywa wielkim, to
Bóg nazywa g¦upstwem. A co Ñwiat nazywa g¦upstwem, to Bóg nazywa
wielkim. To si¿ zgadza. Wi¿c nie szkodzi nam, gdy nas nazywajº g¦upcami.
Zapami¿taj sobie. Nie moÝesz mie² zmys¦ Chrystusowy i zmys¦
Ñwiecki w tym samym czasie (Fil. 2, 5-8). Nie moÝesz post¿powa² w twój
sposób i w BoÝy sposób w tym samym czasie. Musisz usunº² si¿ z drogi,
aby Bóg móg¦ czyni² Swojº wol¿. Jedynie w ten sposób osiºgniesz
coÑ w swoim Ýyciu. Musisz porzuci² swoje w¦asne myÑli, swoje w¦asne
rozumowanie. Nie próbuj docieka² rozumem: wierz po prostu.
Co, gdyby Maria próbowa¦a zastanawia² si¿ nad znowuzrodzeniem,
wzgl¿dnie nie nad znowuzrodzeniem, lecz nad urodzeniem z dziewicy
(Mat. 1, 18-25; ¥uk. 1, 26-38). Wybaczcie. Co, gdyby ona powiedzia¦a:
„Chwileczk¿ tylko. S¦uchajcie, ja przecieÝ nie znam m¿Ýa. Nigdy nie sta¦o
si¿ coÑ takiego. Jak mog¦abym w ogóle urodzi² dziecko? Nie moÝecie mi tego
wmówi²”. Ona w ogóle nie czeka¦a na coÑ. Wzi¿¦a po prostu Boga za
Jego S¦owo i zacz¿¦a dzi¿kowa² Bogu za dzieci¿. Zanim odczu¦a jego
Ýycie, zanim odczu¦a cokolwiek, zanim by¦ jej dany znak, ona po
prostu przyj¿¦a S¦owo Anio¦a i Ýy¦a dalej radujºc si¿ i uwielbiajºc
Boga, mówiºc wszystkim, Ýe b¿dzie mia¦a dzieci¿, chociaÝ nie pozna¦a
m¿Ýa. [13]
108
DUCHOWO BUDUJ¹CE CEGIE¥KI
Powiedzia¦a: „Niech mi si¿ stanie wed¦ug Twego S¦owa”. To
przynios¦o Üycie. Tutaj to macie. Czy wiedzieliÑcie, Ýe szatan powiedzia¦:
„Wszyscy b¿dº naÑmiewa² si¿ z ciebie”?
Ta m¦oda dziewczyna z róÝowymi policzkami nie zwraca¦a na to uwagi.
Uda¦a si¿ na wzgórze w Judei i powiedzia¦a: „Wiesz, ja b¿d¿ mia¦a dzieci¿”;
zanim cokolwiek odczuwa¦a, poniewaÝ S¦owo zosta¦o w niej posiane.
To by¦o wszystko. Ona nie musia¦a iѲ przez kolejk¿ modlitwy po raz drugi.
Nie! Ona temu uwierzy¦a. Tak jest. Nie mia¦a Ýadnego znaku Ýycia, nie
by¦o ani Ñladu ciºÝy; ona nie odczuwa¦a niczego. Wszystko by¦o po prostu
jak dotychczas, lecz ona chodzi¦a i mówi¦a wszystkim: „Ja b¿d¿ mia¦a
dzieci¿”. Dlaczego? Bóg tak powiedzia¦. Co to by¦o? Królewskie
nasienie Abrahama (Gal, 3, 7. 9.).
Czy dzisiaj móg¦by to ktoÑ powiedzie²? O, gdyby ludzie mogli rzeczywiÑcie
z ca¦ego serca i z ca¦ej duszy powiedzie²: „Niech mi si¿ stanie wed¦ug
Twego S¦owa, Panie”. MyÑl to powaÝnie. Jeden lub dwaj albo ktoÑ z tych
na zewnºtrz – uchwyci to ktoÑ z predestynowanych, który to myÑli powaÝnie,
i bracie, potem zobaczysz, jak latajº iskry (To si¿ zgadza). Kiedy si¿ naprawd¿
przygotujecie na to, co przychodzi, wtedy przyjdzie orzeÛwiajºca woda
na to S¦owo. Tak jest. [14]
BoÝe, daj nam troch¿ wi¿cej Marii tutaj w okolicy Phoenix, które potrafiº
wziº² Boga za Jego S¦owo i zacznº si¿ radowa², zanim stanie si¿
cokolwiek. Tego w¦aÑnie potrzebujemy. To jest wszystko. PoniewaÝ ona
zosta¦a zacieniona przez Ducha Ðwi¿tego. A gdy Duch naprawd¿ zacieni
kogoÑ, to on bierze Boga za Jego S¦owo. Duch Ðwi¿ty to powiedzia¦ i na
tym sprawa za¦atwiona. [13]
Stadia tego wiecznego zamiaru Boga, który on trzyma¦ w Swojej tajemnicy,
zosta¦y obecnie objawione. Zwró²cie uwag¿, sº trzy stadia do doskona¦oÑci.
On dokonuje odkupienia Swojego KoÑcio¦a tak samo, jak On odkupi¦
ten Ñwiat. On odkupuje ludzi w trzech etapach. Patrzcie teraz. Najpierw
by¦o usprawiedliwienie, jak g¦osi¦ je Luther. Drugim by¦o poÑwi¿cenie,
jak g¦osi¦ je Wesley. Trzecim jest Chrzest Duchem Ðwi¿tym. Tak jest.
Potem przychodzi Zachwycenie.
Zatem – ten Ñwiat – jak On odkupi¦ ten Ñwiat? Pierwszº rzeczº, którº On
uczyni¦, kiedy cz¦owiek zgrzeszy¦ – On obmy¦ go w wodnym chrzcie (1. MojÝ.
7, 10). To si¿ zgadza. Potem skropi¦ go swojº krwiº (Jan 19, 34) z krzyÝa i
poÑwi¿ci¦ go, i nazwa¦ Swoim w¦asnym. I co On potem czyni? Jak oderwa¦
ca¦y Ñwiat od ciebie i odnowi¦ ca¦º twojº istot¿ przez chrzest Duchem
Ðwi¿tym i ogniem, tak On odnowi równieÝ ten Ñwiat. I on zostanie
spalony Ogniem, oczyszczony z wszelkich zarazków; miliony mil wysoko
kaÝda rzecz zostanie oczyszczona (Obj. 21, 1; 2. Piotra 3, 10). A potem
b¿dzie Nowe Niebo i Nowa Ziemia, tak samo jak ty jesteÑ nowym
stworzeniem w Chrystusie Jezusie, kiedy Duch Ðwi¿ty przejmie ci¿
do swoich rºk (2. Kor. 5, 17). Widzicie, tutaj to macie. Ca¦a ta sprawa jest
po prostu tak jasna, jak tylko moÝe by². Wszystko dzieje si¿ w trzech.
TAJEMNICA CHRZTU DUCHEM ÐWI¾TYM
109
Naturalne urodzenie sk¦ada si¿ z trzech cz¿Ñci. Co wychodzi
najpierw z kobiety, która rodzi dzieci¿? Co wyjdzie najpierw? Woda. Co
wyjdzie nast¿pnie? Krew. Co wychodzi nast¿pnie? Üycie. Woda, krew, duch
(1. Jana 5, 6-8). [15]
1. Koryntian 12, 3: „Dlatego oznajmiam wam, Ýe nikt, przemawiajºc w
Duchu BoÝym, nie powie: Niech Jezus b¿dzie przekl¿ty! I nikt nie moÞe rzec:
Jezus jest Panem, chyba tylko w Duchu ÑwiÀtym”.
Cz¦owiek nic o tym nie wie, dopóki nie otrzyma Ducha Ðwi¿tego.
Mówisz: „Ja przyjº¦em Jezusa Chrystusa jako mojego osobistego Zbawiciela”.
Czy przyjº¦eÑ Ducha Ðwi¿tego, odkºd uwierzy¦eÑ? (Dz. Ap. 19, 1-7).
JeÝeli Go nie przyjº¦eÑ, nie moÝesz Go nawet nazwa² Panem,
poniewaÝ On nie jest dla ciebie Panem. On jest tylko historycznº Istotº,
którº ty przyjº¦eÑ we wierze. Lecz kiedy On wejdzie do ciebie przez
Ducha Ðwi¿tego, to On jest twoim Panem. Üaden cz¦owiek nie moÝe
nazwa² Jezusa Panem, jedynie dzi¿ki Duchowi Ðwi¿temu – dopóki
nie narodzisz si¿ na nowo z Ducha BoÝego i Duch Ðwi¿ty jest w tobie!
JeÝeli jesteÑ takim, to narodzi¦eÑ si¿ do tego Królestwa i jesteÑ cz¿Ñciº
KoÑcio¦a. Potem jesteÑ tym wywo¦anym. [16]
ZauwaÝcie, stwierdzamy dzisiaj, Ýe ludzie – jest wielu ludzi, którzy Temu
po prostu nie mogº uwierzy²; nawet ludzie nape¦nieni Duchem Ðwi¿tym.
Podam wam jeden przyk¦ad, który was zaszokuje. Chrzest Duchem
Ðwi¿tym nie oznacza, Ýe tam wejdziesz, w ogóle nie; nie wejdziesz na
podstawie tego. To nie ma nic wspólnego z twojº duszº. To jest chrzest,
rozumiecie. Tutaj wewnºtrz jest jednak dusza, która musi pochodzi²
od Boga. Lecz na zewnºtrz masz pi¿² zmys¦ów. Przy pomocy tych pi¿ciu
zmys¦ów kontaktujesz si¿ z twoim ziemskim domem. Wewnºtrz masz
ducha i masz do niego pi¿² wejѲ: twoje sumienie, mi¦oѲ, i tak dalej – pi¿²
wejѲ do tego ducha. Pami¿taj, w tym duchu moÝesz by² ochrzczony
autentycznym Duchem BoÝym, a mimo to by² zgubionym. Chodzi o
dusz¿, która Ýyje, która by¦a predestynowana przez Boga.
Czy Jezus nie powiedzia¦: „Wielu przyjdzie do Mnie w owym dniu i
powiedzº: Panie, czy nie wyp¿dza¦em diab¦ów, czy nie czyni¦em wielkich i
pot¿Ýnych spraw, czy nie prorokowa¦em, czy nie pos¦ugiwa¦em si¿ wielkimi
darami od Boga?” On powie: „Odstºpcie ode mnie wy, którzy czynicie
nieprawoѲ; Ja was nigdy nie zna¦em” (Mat. 7, 21-27). Wielu takich
przyjdzie w owym dniu.
Czy Kaifasz nie prorokowa¦? (Jan 18, 12-14). On by¦ diab¦em. Znajdujemy
tam… A ci kap¦ani, ci wielcy m¿Ýowie mieli by² wielkimi przywódcami w
owych dniach. Byli pokorni i bogobojni, lecz nie dostrzegli, Ýe S¦owo
BoÝe zamanifestowa¦o si¿ przed nimi. [17]
Tak uczyni¦ Balaam (4. MojÝ. 23, 5-30; 24, 1-25). To nie ma znaczenia.
„Ja mam chrzest, mam Ducha Ðwi¿tego”. To jeszcze nie ma z tym nic
wspólnego. To jest tylko tymczasowy dar dla ciebie.
110
DUCHOWO BUDUJ¹CE CEGIE¥KI
Prawdziwym darem jest twoja dusza wewnºtrz ciebie, rozumiesz,
która jest zrodzona z Boga i która kieruje ca¦º twojº istotº zgodnie
ze S¦owem BoÝym i z wolº Boݺ. I wtedy roÑniesz w gór¿, rozumiesz,
wtedy jesteÑ synem lub córkº Boݺ. JesteÑ BoÝym dzieckiem.
„OtóÝ, ja jestem zielonoÑwiºtkowcem. Ja naleÝ¿…” JeÝeli nie jesteÑ
w zgodnoÑci z tym S¦owem, to coÑ jest nie tak. Rozumiesz? Widzisz
potem, Ýe twoim prawdziwym ojcem nie jest Bóg. Rozumiesz?
PoniewaÝ ten prawdziwy poczºtek w twojej duszy – zanim by¦ tam
duch, by¦a tam twoja dusza. JeÑli ta dusza nie przysz¦a od Boga, to nie
by¦a BoÝym zarodkiem od poczºtku. Wtedy jesteÑ zwiedziony. JesteÑ na
grzºdce chwastów i Ñwiadczysz tylko o Ñwieckich chwastach, wyrastajºcych
w tobie. Post¿pujesz jak ten Ñwiat, mi¦ujesz Ñwiat, poniewaÝ nie ma w tobie
mi¦oÑci BoÝej (1. Jana 2, 15).
A zatem w ostatecznych dniach b¿dº fa¦szywi pomazaÇcy, nie fa¦szywi
Jezusowie. Oni by o to nie usi¦owali. Lecz fa¦szywi pomazaÇcy (Mat.
24, 24) oni sº namaszczeni, tak jest, lecz oni sº antychrystem. Oni
sº namaszczeni Duchem do czynienia tych znaków i cudów, które czyni¦
Chrystus, lecz oni nie sº w zgodnoÑci z Jego S¦owem. [18]
Bóg obieca¦ Ducha Ðwi¿tego kaÝdemu wierzºcemu. On pragnie
da² go tobie wi¿cej, niÝ ty pragniesz Go otrzyma².
OtóÝ, nie mów Mu, jak Go pragniesz otrzyma²; powiedz Mu, Ýe
Go pragniesz. Nie waÝne, jak On przyjdzie, ty go chcesz. Pragniesz
czegoÑ, co zakotwiczy twoje serce i twojº dusz¿ tak (Hebr. 6, 19), Ýe
wszystkie twoje wºtpliwoÑci i strach przeminº, a niebiaÇskie dzwony
radoÑci b¿dº brzmie² w twojej duszy. Bóg zatroszczy si¿ o reszt¿, ty proÑ
Go tylko, aby ci da¦ chrzest Duchem Ðwi¿tym. [19]
By² moÝe ktoÑ w górnym pokoju (wtedy, gdy mia¦ zosta² wylany Duch
Ðwi¿ty – ¥ukasz 24, 48-53) powiedzia¦: „S¦uchajcie, ja myÑl¿, Ýe czekaliÑmy
juÝ dosy² d¦ugo. Przyjmijmy Go po prostu we wierze”. To by¦aby dobra
baptystyczna doktryna, lecz nie funkcjonowa¦a u tamtych braci. Wi¿c potem,
zanim si¿ spostrzegli, musia¦o si¿ to sta² rzeczywistoÑciº – kiedy oni czekali
na swojº us¦ug¿ – aby S¦owo zosta¦o potwierdzone. A gdy przychodzisz
i poszukujesz Ducha Ðwi¿tego, to czynisz to samo.
Tak, moÝesz Go przyjº² wiarº; musisz przyjº² Chrystusa wiarº – to
si¿ dok¦adnie zgadza. Ducha Ðwi¿tego przyjmujesz równieÝ wiarº, lecz
potem pozwól Duchowi Ðwi¿temu wejѲ i zrobi² ci obrzezanie (Rzym.
4, 3. 11-12) na Ñwiadectwo, Ýe On przyjº¦ twojº wiar¿. Rozumiesz?
Widzicie, Abraham uwierzy¦ Bogu i to zosta¦o mu policzone ku
sprawiedliwoÑci, lecz Bóg da¦ mu znak obrzezki na potwierdzenie,
Ýe On przyjº¦ jego wiar¿. Wi¿c to samo musimy i my uczyni². Musimy
czeka² na Ducha Ðwi¿tego, aÝ On uczyni coÑ; niekoniecznie
dlatego, Ýe mówiliÑmy j¿zykami, nie dlatego, Ýe taÇczyliÑmy albo
przeÝywaliÑmy emocje, Ýe krzyczeliÑmy. Czekajmy, aÝ zostaniemy
TAJEMNICA CHRZTU DUCHEM ÐWI¾TYM
111
przemienieni, aÝ wydarzy si¿ coÑ w rzeczywistoÑci. Nie waÝne, w
jakiej postaci wchodzi On do ciebie. Niech si¿ to tylko stanie, to
najwaÝniejsza rzecz. [6]
Jaki by¦ BoÝy zamiar w tym, Ýe pos¦a¦ Ducha Ðwi¿tego? Bóg mia¦ Swój
zamiar, który stwierdzamy tutaj, dlaczego pos¦a¦ Ducha Ðwi¿tego;
pos¦a¦ Go w tym celu, Ýeby Sam Bóg móg¦ przebywa² w Swoim
koÑciele i kontynuowa² Swoje plany poprzez KoÑció¦ tak, jak On
by¦ w Chrystusie kontynuujºc Swoje plany przez Chrystusa. Z Chrystusa
przeniós¦ to zadanie na KoÑció¦, kontynuujºc Swoje dzie¦o poprzez
KoÑció¦.
W tym celu by¦ pos¦any Duch Ðwi¿ty: Jest to znowu Ojciec, Bóg Ojciec, który
mieszka w tobie, wype¦nia Swoje plany, aby zakoÇczy² Swój plan odkupienia.
On dzia¦a poprzez ciebie, czyni ci¿ Swoim wspó¦pracownikiem, daje
ci miejsce, daje ci dzia¦ dla twoich upad¦ych braci i sióstr, daje ci
Swego Ducha i Swojº mi¦oѲ, abyÑ szuka¦ zgubionych, jak On szuka¦
ich w ogrodzie Eden. „Adamie, Adamie, gdzie jesteÑ?” To w¦aÑnie czyni Duch
Ðwi¿ty m¿ÝczyÛnie lub kobiecie. Kiedy On wejdzie do ich serca i zajmie je w
posiadanie, to pragnº pozyska² zgubione dusze. [20]
Bratu Branhamowi zadano takie pytanie: Czy nastanie jakaÑ róÝnica,
gdy cz¦owiek otrzyma Ducha Ðwi¿tego, wzgl¿dnie chrzest Duchem Ðwi¿tym?
Czy cz¦owiek b¿dzie mówi¦ obcymi j¿zykami? JeÝeli nie zawsze, to jaka bywa
zazwyczaj manifestacja?
OtóÝ, czy moglibyÑcie sobie wyobrazi² matk¿ rodzºcº niemowl¿, a nie
wiedzºcº o tym? Musia¦aby by² nieprzytomna, Ýeby o tym nie wiedzia¦a.
Tak samo ty nie moÝesz przyjº² Ducha Ðwi¿tego, a nie wiedzie² o
tym. CoÑ musi si¿ w tobie wydarzy². Rozumiesz? Nastanie coÑ, co ci¿
przemienia. Ca¦y twój system, ca¦y twój duchowy system zostanie
odnowiony i ty stajesz si¿ nowym stworzeniem w Chrystusie, jak
przedstawia to Biblia – nowe stworzenie w Chrystusie (2. Kor. 5, 17).
Wi¿c ty to poznasz.
Powiesz: „Bracie Branham, wi¿c ty nie wierzysz, Ýe cz¦owiek powinien
mówi² obcymi j¿zykami, aby przyjº² Ducha Ðwi¿tego?” Nie na dowód tego,
Ýe masz Ducha Ðwi¿tego.
Chcia¦bym, Ýeby kaÝdy cz¦onek mojej kaplicy mówi¦ obcymi j¿zykami.
Chcia¦bym, Ýeby to ludzie czynili, i wierz¿, Ýe jeÑli prosicie Boga, Bóg udzieli
wam tego. Lecz pozwólcie, Ýe wam powiem; ja znam wielu ludzi, którzy mówiº
obcymi j¿zykami, a nie majº Ducha Ðwi¿tego. I nie ma kaznodziei, który jest
prawdomówny wobec siebie samego i wobec swego zgromadzenia, który nie
powiedzia¦by swoim zborownikom to samo. Diabe¦ potrafi to podrabia².
Pawe¦ powiedzia¦: „Cho²bym mówi¦ j¿zykami ludzkimi i anielskimi,
cho²bym wyda¦ cia¦o moje na spalenie, cho²bym zrozumia¦ wszystkie
tajemnice ze S¦owa, cho²bym rozda¦ wszystkie moje dobra ubogim, i wszystkie
inne sprawy, a mi¦oÑci bym nie mia¦, jestem nadal niczym. Cho²bym mia¦
112
DUCHOWO BUDUJ¹CE CEGIE¥KI
wiar¿, Ýebym góry przenosi¦, i tak dalej; jestem mimo wszystko niczym” (1.
Kor. 13, 1-13). Potem on powiedzia¦: „To, co jest po cz¿Ñci, zostanie usuni¿te,
gdy przyjdzie to doskona¦e”, wzgl¿dnie gdy to doskona¦e zostanie poznane.
Wi¿c jeÑli Bóg uzdrowi¦ ci¿ dzisiaj wieczorem, to zanim umrzesz, moÝesz
znowu zachorowa². MoÝesz znowu zachorowa² – za rok od dzisiaj albo za dwa
lata od dzisiaj. MoÝesz zachorowa² za tydzieÇ od dziÑ albo za jeden dzieÇ;
ja nie wiem. Lecz jedna rzecz jest pewna; pewnego dnia odejdziesz z
tego Ñwiata, poniewaÝ pobyt tutaj jest tylko takº ¦ataninº.
Lecz jeÑli twoja dusza skontaktuje si¿ z Duchem Ðwi¿tym i jest
narodzona na nowo, to masz Üywot Wieczny. Nie waÝne, co dzieje si¿
tutaj, ty nigdy nie zginiesz. Jezus powiedzia¦: „Kto s¦ucha Moich S¦ów i
wierzy w Tego, który Mnie pos¦a¦, ma (czas teraÛniejszy) Üywot Wieczny i nie
pójdzie na pot¿pienie, lecz przeszed¦ (czas przesz¦y) ze Ñmierci do Üycia”. To
sprawi¦oby, Ýe my metodyÑci zaczniemy wszyscy krzycze², nieprawdaÝ? To si¿
zgadza. PomyÑlcie tylko, Ýe Bóg to uczyni¦. OtóÝ, to nie sº moje S¦owa; to Jego
S¦owa – Ew. Jana 5, 24. [21]
Zatem, Duch Ðwi¿ty jest tutaj na ziemi, szukajºc poszczególnych
ludzi, których Bóg przeznaczy¦ do Üycia w tym wieku (Dz. Ap. 13, 48).
I kiedy On znajdzie kogoÑ, czyni to samo, co uczyni¦ z Jezusem Chrystusem, z
tym wielkim super Synem BoÝym, który odkupi¦ nas wszystkich. On zst¿puje
w dó¦ i zajmuje Swoje miejsce pobytu w ludzkim Ýyciu, zwaÝajcie
teraz, On przyniós¦ oÝywiajºcº moc (Rzym. 8, 11). OtóÝ, ta oÝywiajºca
moc, która zstºpi¦a na Jezusa, oÝywi¦a Go, aby zamanifestowa¦ kaÝdº
obietnic¿ S¦owa na ten dzieÇ. To czyni Duch Ðwi¿ty, który zst¿puje na
nas w tym czasie, o ile to nie jest jakiÑ podrobiony „duch Ñwi¿ty”. Nie jesteÑ
przecieÝ diab¦em, podrabiajcym Ducha Ðwi¿tego, lecz masz autentycznego,
prawego Ducha Ðwi¿tego. On zamanifestuje obietnic¿ na t¿ godzin¿.
Kiedy On przypad¦ na Luthra, On zamanifestowa¦ obietnic¿ na
tamten czas. Kiedy On przypad¦ na Wesley’a, On zamanifestowa¦
obietnic¿ na tamtº godzin¿. Kiedy On przypada w tym czasie, On
manifestuje obietnic¿ na t¿ godzin¿. Kiedy On przypad¦ na MojÝesza,
zamanifestowa¦ obietnic¿ na tamten czas. Gdy przypad¦ na Noego,
zamanifestowa¦ obietnic¿ na tamtº godzin¿. Kiedy On przypad¦ na
Jezusa, On zamanifestowa¦ obietnic¿ na tamten czas. [22]
Modlitwa proroka: Niechby oni zostali ochrzczeni nie tylko wodº,
która jest zewn¿trznym znakiem, Ýe coÑ sta¦o si¿ wewnºtrz. Biblia mówi:
„Jest jedna Wiara, jeden Pan, jeden chrzest”, a jest to duchowy chrzest
(Efezjan 4, 4-6). Cia¦o zosta¦o obmyte, jest to tylko ilustracja albo znak,
Ýe wydarzy¦o si¿ coÑ wewnºtrz (Dz. Ap. 22, 14-16). Chodzi jednak o
t¿ dusz¿, która musi zosta² ochrzczona Duchem Ðwi¿tym; Wtedy
element WiecznoÑci wchodzi do tej ludzkiej natury i przemienia jº
zupe¦nie, aby ci¿ uczyni² wierzºcym. Modl¿ si¿, aby ludzie otrzymali
Ducha Ðwi¿tego. Poruczam ich teraz Tobie, jako trofea tego Poselstwa i ¦aski
Chrystusowej. Modl¿ si¿ o to w Twoim Imieniu. Amen. [23]
TAJEMNICA CHRZTU DUCHEM ÐWI¾TYM
113
Cz¦owiek, który przyjº¦ Ducha Ðwi¿tego, nie troszczy si¿, czy b¿dzie
kiedykolwiek Ýebra¦ o chleb, czy nie. To nie przedstawia dla niego Ýadnej
róÝnicy. On jest stworzeniem zdºÝajºcym do Niebios. On tutaj nie jest
juÝ z niczym zwiºzany! To prawda. On nie martwi si¿, cokolwiek go spotyka,
cokolwiek by to by¦o. Niechaj ci¿ krytykujº, niechaj naÑmiewajº si¿ z ciebie,
cho²byÑ staci¦ swój prestiÝ, co si¿ b¿dziesz troszczy¦? Znajdujesz si¿ na drodze
do Chwa¦y! Alleluja! Twoje oczy sº skierowane na Chrystusa i ty znajdujesz
si¿ na twojej drodze. Nie troszczysz si¿ o to, co mówi ten Ñwiat.
Oto, czym jest Duch Ðwi¿ty. On jest Mocº, On jest Piecz¿ciº, On
jest Pocieszycielem; On jest Or¿downikiem, On jest Znakiem. O, moi
drodzy! On jest pewnoÑciº, Ýe Bóg ci¿ przyjº¦.
Duch Ðwi¿ty to BoÝe otwarte drzwi – do wszystkich obietnic. Czym
On jest? Sº to BoÝe otwarte drzwi - On jest Znakiem. On jest Piecz¿ciº.
On jest Pocieszycielem. On jest Or¿downikiem. On jest PewnoÑciº.
On jest odpocznieniem. On jest pokojem. On jest dobrociº. On jest
uzdrowieniem. On jest Üyciem. On jest BoÝymi otwartymi drzwiami
do wszystkich tych rzeczy. On jest BoÝymi otwartymi drzwiami do
Chrystusa. [24]
Bibliografia:
[1] „SmyrneÇski Wiek KoÑcio¦a”, str. 154, 144
[2] „Znak” 63-1128E, ak. 153
[3] „Panie, pokaÝ nam Ojca” 53-0907 ak. 85-86
[4] „Zachwycenie” 65-1204 ak. 93
[5] „Przemieniajºca BoÝa moc” 65-0911 ak. 212-213
[6] „Czwarta Piecz¿²” 63-0321 str. 289-292
[7] „Trzecia Piecz¿²” 63-0320 str. 260-261;
[8] „Bóg ukrywajºcy si¿ w prostocie” 63-0412E, ak. 361-365
[9] „Panie, czy to jest czas koÇca?” 62-1230E str. 30-31;
[10] „Niewidzialna ¦ºcznoѲ Oblubienicy Chrystusa” 65-1125, str. 56
[11] „Üywot Wieczny i jak go przyjº²” 54-1231 ak. 82;
[12] „Izrael i KoÑció¦ cz. 3” 53-0327 ak. 40-42
[13] „Ðwiadectwa” 54-0303, ak. E27 - E28
[14] „Mówione S¦owo jest oryginalnym nasieniem” 62-0318, str. 28-30
[15] „Kim jest ten Melchisedek” 65-0221E ak. 113-116;
[16] „Pi¿² wyraÛnych znaków prawdziwego KoÑcio¦a” 60-0911E ak. 164-165;
[17] „Wspó¦czesne wydarzenia wyjaÑnione przez proroctwo” 65-1206, ak. 100-102
[18] „Rzeczy, które majº nasta²” 65-1205 ak. 111-114;
[19] „Bóg udoskonalajºcy Swój KoÑció¦” 54-1204 ak. E94-E95
[20] „Dlaczego by¦ dany Duch Ðwi¿ty?” 59-1217 ak. 19, 31
[21] „Odkupienie przez Moc” 54-0329 ak. 9-10
[22] „Piecz¿² Wielkanocna” 65-0410 ak. 86-87
[23] „G¦os znaku” 64-0214 ak. 192
[24] „Kim jest Duch Ðwi¿ty” 59-1216 ak. 108, 134