Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Transkrypt
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Nazwa przedmiotu Ekologia Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Oceanografii i Geografii Instytut Oceanografii Nazwa specjalności: Kod ECTS: Nazwa kierunku: Oceanografia Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących): dr Aleksandra Zgrundo Liczba godzin zajęć 60, w tym: 30 wykład 30 ćw. lab. Liczba punktów ECTS: 6 Rodzaj studiów: stacjonarne I stopnia Rok i semestr studiów: II, 4 Status przedmiotu : obligatoryjny Język wykładowy: polski Metody dydaktyczne: wykład w formie prezentacji multimedialnej, ćwiczenia laboratoryjne i terenowe Formy i warunki zaliczania przedmiotu: zaliczenie ćwiczeń na ocenę na podstawie sprawozdań i kart pracy, ocena z egzaminu pisemnego zaliczająca wykłady Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymaganiami wstępnymi: Biologia, Hydrobiologia ZałoŜenia i cele przedmiotu: przedstawienie ekologii jako dyscypliny naukowej posługującej się specyficznymi i właściwymi sobie pojęciami i metodami badawczymi. W ramach kursu przedstawiane są zagadnienia stanowiące wstęp do pogłębionych analiz ekologicznych, które zwłaszcza w odniesieniu do środowisk wodnych, są rozwijane na następnych etapach studiów. Zakłada się, Ŝe student posiądzie m.in. następujące umiejętności: znał podstawowe pojęcia i techniki badań ekologicznych, rozumiał zasady regulujące funkcjonowanie układów ekologicznych na róŜnych poziomach organizacji Ŝywej przyrody, umiał powiązać znaczenie czynników środowiskowych z ich wpływem na strukturę i funkcjonowanie organizmów w ramach tworzących się układów ekologicznych, rozumiał znaczenie wpływu działalności człowieka na funkcjonowanie ekosystemów kuli ziemskiej. Treści programowe: Wykład: Ekologia – cel i przedmiot badań, podstawowe pojęcia: siedlisko, nisze ekologiczne, środowisko, czynniki środowiska i ich wpływ na organizmy, pojęcie czynnika ograniczającego w odniesieniu do prawa minimum i tolerancji ekologicznej, formy Ŝyciowe, adaptacje, spektra ekologiczne. Struktura, dynamika i funkcjonowanie populacji, biocenoz i ekosystemów. Metodologia podstawowych badań ekologicznych. Homeostaza i sukcesja ekologiczna. Przegląd zagadnień biogeograficznych. Ćwiczenia: Populacje – cechy grupowe: rozrodczość, śmiertelność, tempo wzrostu, struktura wiekowa. Biocenoza – oddziaływanie miedzy populacjami ze szczególnym uwzględnieniem konkurencji i drapieŜnictwa. Metody fitosocjologiczne w badaniach biocenoz lądowych i wodnych. Sukcesja ekologiczna na przykładzie zbiorowisk planktonowych i peryfitonowych Zatoki Gdańskiej. Umiejętności i kompetencje: Po odbyciu kursu student posiada podstawową wiedzę w dziedzinie ekologii ogólnej i populacyjnej. Opanował niezbędne definicje i rozumie zasady funkcjonowania ekosystemów kuli ziemskiej. Potrafi swoją wiedzę zastosować do opisu zaleŜności ekologicznych na róŜnych poziomach organizacji przyrody. Wykaz literatury - podstawowej: Begon M., Townsens C.R., Harper J.L., 2006, Ecology – From Individuals to Ecosystems, Blackwell Publishing Ltd. Krebs Ch.J., 1997, Ekologia, Wyd. PWN, Warszawa Mackenzie A., Ball A., Virdee S.R., 2000, Ekologia, Krótkie wykłady, PWN, Warszawa, Odum E.P., 1973, Podstawy ekologii, Wyd. PWRiL, Warszawa Trojan P.,1975, Ekologia ogólna, Wyd. PWN, Warszawa - uzupełniającej: Begon M., Mortimer M., 1989, Ekologia populacji (studium porównawcze zwierząt i roślin), Wyd. PWRiL, Warszawa Falińska K., 1996, Ekologia roślin, (Podstawy teoretyczne, populacja, zbiorowisko, procesy), Wyd. PWN, Warszawa Kajak Z., 1998, Hydrobiologia-Limnologia. Ekosystemy wód śródlądowych. Wyd. PWN, Warszawa Kawecka B., Eloranta P.N., 1994, Zarys ekologii glonów i środowisk śródlądowych. PWN, Warszawa. Kershaw, Kenneth A., 1978, Ilościowa i dynamiczna ekologia roślin, Wyd. PWN, Warszawa Kurnatowska A. (red.), 2001, Ekologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, Lampert W., Sommer U., 1996, Ekologia wód śródlądowych, Wyd. PWN, Warszawa Łabno G., 2006, Ekologia. Ilustrowana encyklopedia, Wyd. Europa, Warszawa Pianka E., 1981, Ekologia ewolucyjna, PWN, Warszawa, Strzałko J., Mosso-Pietraszewska T. (red.), 2001, Kompendium wiedzy o ekologii, PWN, Warszawa Stugren B., 1973, Zasady ekologii ogólnej, Wyd. PWN, Warszawa Weiner J., 2005, śycie i ewolucja biosfery, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa