Łódź, dnia 29 stycznia 2014 roku w sprawie zasad realizowania

STOWARZYSZENIE MENEDŻERÓW OPIEKI ZDROWOTNEJ
ODDZIAŁ IV CENTRALNY
ZARZĄD: 91-347 Łódź, ul. Kniaziewicza 1/5 tel. 0-42 251-60-50 Fax. 0-42 251-60-55
RACHUNEK BANKOWY: PKO B.P. IV Oddział w Łodzi 06 1020 3378 0000 1202 0111 4834
Łódź, dnia 29 stycznia 2014 roku
STANOWISKO
w sprawie zasad realizowania transportu sanitarnego
Członkowie Stowarzyszenia Menadżerów Opieki Zdrowotnej Oddziału Centralnego
wyrażają głębokie zaniepokojenie, coraz częściej pojawiającymi się w mediach informacjami
o tragicznych w skutkach zdarzeniach związanych z realizacją międzyszpitalnego transportu
sanitarnego, a zwłaszcza transportu medycznego w stanach zagrożenia życia.
Takie sytuacje skłaniają nas, menadżerów opieki zdrowotnej do analizy zdarzeń i wielu
pytań, m.in. dlaczego nie ma jasno sprecyzowanych, systemowych rozwiązań
transportu sanitarnego i
dotyczących
przewozów międzyszpitalnych w sytuacji zagrożenia życia?
Ustawa o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych mówi tylko
o transporcie sanitarnym, natomiast transport pacjenta z zespołami medycznymi z jednego do
drugiego szpitala nigdzie nie jest uregulowany.
W tym miejscu pozwalamy sobie przytoczyć słowa Adama Sandauera, przewodniczącego
Stowarzyszenia Pacjentów "Primum Non Nocere", z którymi w pełni się zgadzamy: „Chodzi
o wypracowanie takich rozwiązań, które będą odporne na ludzkie błędy. Jak jest źle zbudowany
system, to błąd pojedynczego człowieka kończy się tragedią”.
W świetle powyższego zasadnym byłoby wprowadzenie zmian legislacyjnych polegających
na wdrożeniu szczegółowych procedur, określających m.in. czas realizacji usługi. Obecnie nie
wiadomo, czy dojazd karetki powinien wynosić 15 minut, 60 minut, czy też 300 minut. Poza tym
brakuje wytycznych dotyczących alternatywnych rozwiązań w sytuacjach awaryjnych i różnego
rodzaju nieprzewidzianych zdarzeń. Ponadto czy jednostka zamawiająca transport ma prawo
korzystać z transportu innej jednostki poza umową ? Czy innym dopuszczalnym rozwiązaniem
byłoby zezwolenie
na uruchomienie w sytuacjach nadzwyczajnych karetki systemowej?
Odpowiedzi na powyższe pytania
powinny być zawarte w stosownych uregulowaniach
resortowych.
1
Proponujemy podjęcie działań zmierzających do wydzielenia przez NFZ z kontraktów
„szpitalnych” środków przeznaczonych na medyczny i sanitarny transport, a następnie w oparciu
o tak wydzieloną bazę finansową:
1) zorganizowanie konkursu na przewozy międzyszpitalne w stanach zagrożenia życia
ambulansami sanitarnymi o standardach właściwych dla specjalistycznych zespołów
wyjazdowych,
2) zakontraktowanie transportu sanitarnego dla potrzeb lecznictwa zamkniętego na wzór
organizacji tych świadczeń realizowanych na potrzeby podstawowej opieki zdrowotnej.
Koncentracja środków na wyżej wymienione cele pozwoliłaby nawet bez dodatkowych kosztów
poprawić jakość świadczonych usług, a przez to zwiększyć bezpieczeństwo pacjentów.
Rozproszenie środków na transport medyczny i sanitarny, obniżenie standardu usług, praktycznie
niemożliwa kontrola ich realizacji, prowadzi jedynie do pozornych oszczędności niczemu nie
służąc. Dodatkowe zespoły przewozowe przygotowane do przewozu w stanach zagrożenia życia,
w czasie nadzwyczajnych zagrożeń mogłoby stanowić istotne wzmocnienie Państwowego
Ratownictwa Medycznego.
W odniesieniu do zagadnień dotyczących zawierania umów, w przypadku gdy
zamawiającym usługi transportu sanitarnego jest samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej,
zastosowanie mają przepisy ustawy o działalności leczniczej (j.t. Dz. U. 2013.217). Cena usługi
proponowana przez oferentów w konkursie jest jednym z kryteriów. Wydaje się, że w przypadku
transportu medycznego nie powinna być kryterium podstawowym. Wprowadzenie odgórnych
wymagań dotyczących kryteriów jakościowych stanowiłoby dodatkowe narzędzie, ułatwiające
wybór najkorzystniejszej oferty.
Wprowadzenie kryteriów jakościowych przyczyni się do wyeliminowania z systemu
słabych i nieuczciwych kontrahentów. Należy podkreślić, że ratowanie życia ludzkiego jest
nadrzędnym celem i powinnością fachowych pracowników ochrony zdrowia, a walka o kontrakty
na transport sanitarny poprzez dampingowe ceny zdecydowanie utrudnia jego realizację.
Działalność dla zysku, minimalizacja kosztów, walka o rynek to zasady działania wolnego rynku,
ale nie sprawdzają się w obszarach tak newralgicznych i trudnych jak ratowanie życia ludzkiego.
Postulujemy powrót do dyskusji czym powinna być Ustawa o Państwowym Ratownictwie
Medycznym, a czym niestety nie jest, co widzimy w codziennej praktyce i często niewłaściwym
funkcjonowaniu Systemu, od którego zależy życie ludzkie. Proponujemy powrót do budżetowego
finansowania Wojewódzkich Stacji Ratownictwa Medycznego, na zasadach obowiązujących
w Straży Pożarnej.
2
Jednocześnie wyrażamy dezaprobatę kolejnym próbom zrzucenia winy za złe działanie
systemu w zakresie transportu sanitarnego na kierownik ó w jednostek służy zdrowia i deklarujemy
nasz udział w pracach legislacyjnych w Ministerstwie Zdrowia i Komisjach Sejmowych nad
zmianami obowiązujących przepisów.
Apelujemy o pilną nowelizacje przepisów prawnych w zakresie transportu sanitarnego,
gwarantujących bezpieczeństwo pacjentów i personelu jednostek służby zdrowia.
W imieniu Koleżanek i Kolegów
Oddziału Centralnego STOMOZ
PREZES
Małgorzata Majer
3