Twoj Styl a Nauka Jezyka Obcego

Twój styl a nauka języka obcego
Dr Yvonne Walus
Nauka języka to skomplikowana sprawa. Niby każde dziecko uczy się języka ojczystego od
kolebki, ale... no właśnie, ale. Przyjrzyjmy się bliżej temu, jakże naturalnemu, procesowi
nauki.
-
Kochanie, to jest kubek. - Mama potrząsa kubkiem przed noskiem dziecka. Powiedz, “kubek”. “Ku-bek.”
-
Ek.
-
Ślicznie! Jeszcze raz. Dotknij kubeczka. Zobacz, jaki ciepły. Ku-bek. Powiedz
“kubek”.
Dziecko patrzy na kubek, dotyka go, kilkakrotnie słyszy jego nazwę, usiłuje powtórzyć.
Zapamięta na pewno. Ale dziecko uczy się nie tylko słówek, uczy się również trudnej sztuki
wymawiania wyrazów, jak również samego konceptu komunikacji słownej. Poza tym,
dziecięcy umysł pracuje zupełnie inaczej niż umysł dwunastolatka czy dwudziestolatka. Male
dziecko uwielbia jednostajność i przewidywalność. Ogląda codziennie tę samą książeczkę i
cieszy je, że kubek nazywa się kubkiem przy śniadaniu, gdy zawiera mleko, i przy obiedzie,
gdy pijemy z niego herbatkę. Ma poczucie bezpieczeństwa, że różowy kubek i niebieski
kubek nazywają się identycznie, że tak samo nazywały się wczoraj i będą nazywać jutro. No i
oczywiście jutro przepyta mamę, czy kubek naprawdę nie zmienił nazwy.
Dorosły, natomiast, dostałby chyba drgawek z nudów, gdyby przyszło mu tak się uczyć języka
obcego. Rano “mug”, w południe “mug”, ten w zielone kropki też nazywa się “mug”, a jak mnie
o to jeszcze raz zapytasz, to ci obiję ten twój “mug” (czyli w tym przypadku, kolokwialnie,
“mordę”).
Z pomocą powinien przyjść pomysł pochodzący z uniwersytetu w Stanach Zjednoczonych, a
dopracowany w Nowej Zelandii: Indywidualny styl nauki. W założeniu prosta sprawa: każdy
człowiek posiada optymalny sposób skoncentrowania się nad nowym zagadnieniem i
zapamiętania szczegółów: jedni chodzą po pokoju wkuwając słówka na głos, inni piszą każde
słówko dziesięć razy, jeszcze inni szkicują dany przedmiot wkomponowując litery nowego
słówka w rysunek.
Twój styl a nauka języka obcego
Dr Yvonne Walus
Ale to tylko początek. Twój styl nauki sięga głębiej. Ważna jest pora dnia (jesteś
skowronkiem czy sową?), temperatura w pokoju, oświetlenie (nieprawdą jest, że jasna lampa
pozwala się lepiej uczyć), warsztat pracy (jedni lubią uczyć się przy biurku, inni na podłodze).
Sposób, w jaki najlepiej zrozumiesz gramatykę języka obcego, też zależy od Twojej
osobowości i dominacji półkuli mózgowych. Niektórzy wolą uczyć się w krótkich i treściwych
podpunktach, inni wolą wesołe anegdoty. Niektórzy chcą opanować jedno zagadnienie
dogłębnie, innych taka metoda nuży - oni pragną najpierw poznać ogólnie wszystkie zasady
obcej gramatyki zanim wnikną w szczegóły.
No a co z komputerami? Co z konwersacją w języku obcym?
To samo. Jeśli twój styl obejmuje naukę z użyciem komputera (lubisz uczyć się sam/a, w
bezruchu, wzrokowo i dotykiem), kurs online może być dla Ciebie złotym środkiem. Jeśli
perspektywa rozmowy z nieznajomym peszy Cię nawet po polsku, to kursy językowe oparte
na konwersacji nie przyniosą Ci wiele pożytku.
Japońska kultura przywiązuje wiele wagi do ocen szkolnych. Lekcja angielskiego w Japonii,
nawet dla dorosłych, zawsze zaczyna się kartkówką - pisemnym sprawdzianem słówek i
gramatyki. Ponieważ Japończycy to ciężko pracujący naród, prawie każdy uczeń uzyskuje
stuprocentowy wynik. To pozwala im dobrze się poczuć i zachować twarz podczas drugiej
części lekcji - właśnie konwersacji, do której już nie można przygotować się w domu,
wkuwając na pamięć.
Czy wiesz, jak wyglądałaby Twoja wymarzona lekcja języka obcego?
Sprawdź z doradcą edukacyjnym Edu & You.
A tak na pocieszenie, to właśnie język polski jest jednym z najtrudniejszych. Wracając do
nauki języka jako dziecko, co jest trudniej wymówić: “książeczka” czy “book”? Zwłaszcza, że
ta książeczka odmienia się przez siedem przypadków, a “book” wcale.