Recenzja "Poz³acanej Rybki" Barbary Kosmowskiej
Transkrypt
Recenzja "Poz³acanej Rybki" Barbary Kosmowskiej
WiMBP Recenzja "Poz³acanej Rybki" Barbary Kosmowskiej 21.12.2010. Ksi±¿ka Barbary Kosmowskiej „Poz³acana Rybka” to powie¶æ dla m³odzie¿y, nagrodzona w konkursie literackim im. Astrid Lindgren – ksi±¿ka zdoby³a pierwsze miejsce. I trudno siê dziwiæ, ¶ledz±c losy bohaterów i sposób ich przedstawienia. Alicja by³a Bardzo Rozpieszczon± Jedynaczk±. Którego¶ dnia, niczym grom z jasnego nieba, spad³a na ni± wiadomo¶æ o rozwodzie rodziców. Jedyne schronienie daje dziewczynie domek babci na wsi – tylko tam Ala mo¿e naprawdê odpocz±æ. M±dra babcia umie rozproszyæ wszelkie smutki i doradziæ w ¿yciowych zmartwieniach. Na wsi pojawia siê te¿ przystojny i utalentowany Robert. Nic dziwnego, ¿e Alicja nie chce wracaæ z wakacji. Jej ojciec tymczasem znalaz³ sobie now± partnerkê, ma z ni± dziecko, Fryderyka, którego dziewczyna obarcza win± za rozpad rodziny. W powie¶ci Barbary Kosmowskiej skupiaj± siê liczne nieszczê¶cia i przykro¶ci. Alicja najpierw musi pogodziæ siê z rozwodem rodziców, potem z istnieniem Miss Lata, czyli wybrank± ojca. Chce poznaæ sposób na dogadanie siê z zapracowan± i jakby nieobecn± matk±, potem walczy o swoj± przyja¼ñ, mierzy siê z rywalk± do serca ukochanego, z rodzinn± tragedi±, z codziennymi dramatami. Alicja uczy siê rozmawiaæ o ¶mierci i powoli siê z ni± oswaja. Kosmowska dotyka równie¿ kwestii narkotyków – jeden z bohaterów drugoplanowych umar³ po kilku tygodniach od pierwszego kontaktu z u¿ywkami, na jednej z imprez przyjació³ka Alicji przez szczê¶liwy zbieg okoliczno¶ci i pomoc kolegów nie pope³ni³a ¿yciowego b³êdu. Kole¿anka za szko³y bohaterki cierpi na anoreksjê. Powie¶æ tej autorki jest zbiorem trudnych motywów, coraz czê¶ciej przebijaj±cych siê do literatury m³odzie¿owej, przedstawionych w nie banalny sposób. Nie oznacza to, w wykonaniu Kosmowskiej, tendencji martyrologicznych. Równowagê dla melancholii stanowi± bowiem momenty szczê¶cia : Alicja spotyka swoj± mi³o¶æ, jest wiêc zakochana i zadowolona z ¿ycia, wolontariuszka ,z nienazwanego hospicjum, uczy j± jak radziæ sobie z zagadnieniem umierania najm³odszych, czym przynosi dziewczynie otuchê. Na prawdziwych przyjació³ zawsze mo¿na liczyæ. Rodzice po rozwodzie zachowuj± siê przyja¼nie w stosunku do siebie, doro¶li wyja¶niaj± dzieciom przyczyny swojego zachowania. Wiele jest te¿ w „Poz³acanej Rybce” elementów krzepi±cych. Jedynie od czytelników zale¿y, na któr± czê¶æ – optymistyczn± czy smutn± – bêd± zwracaæ wiêksz± uwagê. Autorka przyjmuje dwa sposoby opowiadania: obok tradycyjnej narracji trzecio osobowej relacjonuj±cej przygody bohaterów, stosuje Kosmowska styl zwierzenia, „listy do samej siebie” pisane przez Alicjê. Dziêki nim czytelnicy poznaæ mog± najg³êbsze tajniki duszy bohaterki. Warto zwróciæ te¿ uwagê na styl mówienia o trudnych sprawach: Kosmowska nie jest dosadna i do bólu szczera, wykorzystuje metafory i omówienia, przedstawia przyczyny i skutki, bez dos³owno¶ci. Wszystkie wydarzenia prezentuje z punktu widzenia nastolatków, co sprawia, ¿e ³atwiej jej znale¼æ p³aszczyznê porozumienia z odbiorcami. Wielokrotnie nagradzana autorka udowodni³a i tym razem, ¿e nieobce s± jej troski wspó³czesnej m³odzie¿y: potrafi je dostrzec, opisaæ i – co najwa¿niejsze- podpowiedzieæ rozwi±zanie. Bez w±tpienia o „Poz³acanej Rybce” nie da siê zapomnieæ po od³o¿eniu jej na pó³kê: powie¶æ ta jest niezwykle g³êboka, wzruszaj±ca, a przy tym wolna od sentymentalizmu. Kosmowska uruchamia w niej mnóstwo powa¿nych tematów. Rozmawia z m³odzie¿± o sprawach ostatecznych, o tragediach i zachowaniach doros³ych, t³umaczy , a nie usprawiedliwia. Ola Brzostowska DKK Babimoist http://old.wimbp.zgora.pl Kreator PDF Utworzono 8 March, 2017, 00:50