On ˝yje! Wi´c Mu chwa∏´ dam!

ona przywiod∏a Zbawiciela do ogrodu
Getsemane, aby zap∏aci∏ okup za nasze
grzechy. Mi∏oÊç to najwa˝niejszy motyw planu zbawienia, to êród∏o szcz´Êcia, wieczne êród∏o uzdrowienia oraz
cenna fontanna nadziei.
Gdy wyciàgamy do innych r´ce z
mi∏oÊcià Chrystusowà i otwieramy
przed nimi serca, dzieje si´ z nami coÊ
cudownego. Nasze dusze zostajà
uzdrowione, stajà si´ lepsze i mocniejsze. JesteÊmy szcz´Êliwsi, spokojniejsi i
bardziej wra˝liwi na podszepty Ducha
Âwi´tego.
Z ca∏ego serca i duszy dzi´kuj´ naszemu Ojcu w Niebie za Jego mi∏oÊç
do nas, za dar Jego Syna, za ˝ycie i
przyk∏ad Jezusa Chrystusa, za Jego
bezgrzeszne ˝ycie i bezinteresowne
poÊwi´cenie. Raduje mnie fakt, ˝e
Chrystus nie umar∏, lecz powsta∏ z
grobu! On ˝yje i powróci∏ na ziemi´,
aby przywróciç cz∏owiekowi Swoje
upowa˝nienie i ewangeli´. Da∏ nam
doskona∏y przyk∏ad, jakimi m´˝czyznami i kobietami powinniÊmy byç.
W t´ Wielkanocnà niedziel´ i
ka˝dego dnia, gdy w skupieniu, pokorze i zadziwieniu rozwa˝amy, jak
Zbawiciel obejmuje nas Swymi ramionami, pociesza nas i uzdrawia, postanówmy, ˝e staniemy si´ Jego r´kami,
aby za naszym poÊrednictwem inni
mogli odczuç Jego pe∏en mi∏oÊci
uÊcisk. W imi´ Jezusa Chrystusa,
amen. ■
PRZYPISY
1. 2 Nefi 26:24–25, 28; kursywa dodana.
2. Ew. ¸ukasza 18:9–14.
3. List do Rzymian 3:23.
4. Nauki i Przymierza 18:10.
5. Mosjasz 18:9.
6. Zob. Alma 7:11–13; Nauki i Przymierza
19:16.
7. Przyp. Salomona 17:17.
8. Zob. Clarence Cook, „Abram and Zimri”, w:
Poems by Clarence Cook, (1902), 6–9.
9. Zob. Ew. Mateusza 22:39.
10. Zob. Ew. Mateusza 7:12.
11. I List do Koryntian 13:1.
12. Nauki i Przymierza 81:5.
13. Ew. Mateusza 22:40.
14. Zob. List Judy 1:12.
Starszy Richard G. Scott
Kworum Dwunastu Aposto∏ów
On ˝yje! Wi´c Mu
chwa∏´ dam!
Nasze zrozumienie wiary w ZadoÊçuczynienie Jezusa
Chrystusa zapewnià nam si∏´ i zdolnoÊci koniecznie do
udanego ˝ycia.
J
est Wielkanocny poranek tego
Êwi´tego dnia, który w ca∏ym
chrzeÊcijaƒskim Êwiecie jest przeznaczony na upami´tnienie zwyci´stwa Jezusa Chrystusa nad Êmiercià.
Jego Zmartwychwstanie zerwa∏o nierozerwalne dotàd ∏aƒcuchy Êmierci. On
otworzy∏ drog´, dzi´ki której ka˝de z
dzieci Ojca Niebieskiego, które przychodzi na Êwiat, b´dzie mia∏o mo˝liwoÊç, by powstaç z martwych i ˝yç
ponownie.
Jak˝e musia∏ si´ radowaç nasz
Ojciec w Niebie tego Êwi´tego dnia,
kiedy Jego ca∏kowicie pos∏uszny i nieskoƒczenie godzien Syn zerwa∏ ∏aƒcuchy Êmierci. Jaki˝ to wieczny cel mia∏by
plan szcz´Êcia naszego Ojca, gdyby nieskoƒczone i wieczne ZadoÊçuczynienie
Jego wspania∏ego, pos∏usznego Syna
nie tchn´∏o weƒ ˝ycia? Jaki˝ to wieczny
cel mia∏oby stworzenie ziemi, na której
inteligencje posiadajàce duchowe cia∏a
otrzymujà cia∏o fizyczne, gdyby Êmierç
oznacza∏a koniec istnienia i nikt nie powsta∏by z martwych? Jak˝e wspania∏a
by∏a chwila tego poranka dla wszystkich, którzy pojmowali jej znaczenie.
Wielkanoc to Êwi´ty okres, kiedy
serce ka˝dego oddanego chrzeÊcijanina zwraca si´ w pe∏nej pokory
wdzi´cznoÊci ku naszemu umi∏owanemu Zbawicielowi. To czas, który powinien nieÊç pokój i radoÊç wszystkim,
którzy Go kochajà i okazujà to, przestrzegajàc Jego przykazaƒ. Wielkanoc
przywodzi na myÊl Jezusa, Jego ˝ycie,
ZadoÊçuczynienie, Zmartwychwstanie
i Jego mi∏oÊç. On powsta∏ z martwych
„z uzdrowieniem na swoich skrzyd∏ach” (Ks. Malachiasza 3:20; 3 Nefi
25:2). Jak˝e nam wszystkim potrzeba
uzdrowienia, jakie mo˝e zapewniç
Odkupiciel. Moje przes∏anie jest przes∏aniem nadziei opartej na zasadach
zawartych w naukach Najwi´kszego
Nauczyciela, Jezusa Chrystusa.
Cz∏onkowie KoÊcio∏a Jezusa
Chrystusa Âwi´tych w Dniach
Ostatnich mogà dog∏´bniej rozumieç
znaczenie uzdrowienia, jakie niesie
Jego ZadoÊçuczynienie, poniewa˝ majà
pe∏ni´ Jego doktryny. Pojmujemy, ˝e
to, czego z w∏asnej woli dokona∏ dzi´ki
ogromnemu cierpieniu i poÊwi´ceniu,
b´dzie mia∏o na nas wp∏yw nie tylko w
tym ˝yciu, lecz równie˝ przez ca∏à
wiecznoÊç.
W ten Wielkanocny czas, gdy b´dziecie wspominaç Zmartwychwstanie,
cen´ jakà zap∏acono oraz dar
ZadoÊçuczynienia, zastanówcie si´ nad
Maj 2010
75
tym, czego o tych Êwi´tych wydarzeniach nauczajà pisma. Wzmocnià si´
wasze osobiste Êwiadectwa na temat ich
realnoÊci. Sà czymÊ wi´cej ni˝ zasadami,
których uczy si´ na pami´ç. Muszà byç
wplecione w ka˝de w∏ókno waszego
istnienia i byç dla was ochronà przed
narastajàcà falà wyst´pków, jaka zalewa
Êwiat.
Prorok Lehi wyg∏osi∏ donios∏à
prawd´, gdy powiedzia∏: „Dlatego nast´puje odkupienie przez Âwi´tego
Mesjasza, który jest pe∏en ∏aski i
prawdy. Oto poÊwi´ca on siebie jako
ofiar´ za grzech, aby zaspokoiç wymagania prawa wobec tych wszystkich,
którzy majà skruszone serce i pokornego ducha, i wobec nikogo innego
wymagania tego prawa nie mogà byç
zaspokojone” (2 Nefi 2:6–7). Fragment
ten wskazuje, ˝e dla dumnych i pysznych jest tak, jakby ZadoÊçuczynienie
nigdy nie nastàpi∏o.
76
Liahona
Jezus Chrystus ˝yje. Jest naszym
Zbawicielem i Odkupicielem. Jest cudownà, zmartwychwsta∏à istotà. Ma
zdolnoÊç obdarzania mi∏oÊcià tak pot´˝nà, tak przemo˝nà, ˝e nie sposób
wyraziç jej w∏aÊciwie w ludzkim j´zyku.
Odda∏ Swe ˝ycie, aby zerwaç wi´zy
Êmierci. Jego ZadoÊçuczynienie
wype∏ni∏o plan szcz´Êcia Jego Ojca
Niebieskiego.
Jezus zawiaduje równowagà mi´dzy
sprawiedliwoÊcià a ∏askà wedle naszego pos∏uszeƒstwa Jego ewangelii.
Jest On Êwiat∏em ca∏ej ludzkoÊci. Jest
êród∏em wszelkiej prawdy. Wype∏nia
wszystkie z∏o˝one obietnice. Wszyscy,
którzy przestrzegajà Jego przykazaƒ,
zas∏u˝à na najwspanialsze z b∏ogos∏awieƒstw, jakie mo˝na sobie wyobraziç.
Bez ZadoÊçuczynienia plan
szcz´Êcia naszego Ojca Niebieskiego
nie móg∏by w pe∏ni zadzia∏aç.
ZadoÊçuczynienie daje wszystkim
mo˝liwoÊç przezwyci´˝enia skutków
pope∏nionych w ˝yciu b∏´dów. Kiedy
przestrzegamy danego prawa, otrzymujemy b∏ogos∏awieƒstwo. Kiedy
∏amiemy jakieÊ prawo, nic nie zostaje
z wczeÊniejszego pos∏uszeƒstwa,
aby zaspokoiç wymagania sprawiedliwoÊci za z∏amanie tego prawa.
ZadoÊçuczynienie Zbawiciela pozwala
nam odpokutowaç za wszelkie niepos∏uszeƒstwo, a przez to uniknàç kary,
jakiej wymaga∏aby sprawiedliwoÊç.
Moja pokora i wdzi´cznoÊç za
ZadoÊçuczynienie Âwi´tego Izraela,
Ksi´cia Pokoju, naszego Odkupiciela
stale wzrasta, gdy staram si´ lepiej je
zrozumieç. Zdaj´ sobie spraw´, ˝e ˝aden doczesny umys∏ nie mo˝e w∏aÊciwie pojàç ani ˝aden ludzki j´zyk
odpowiednio wyraziç pe∏ni znaczenia
wszystkiego, czego Jezus Chrystus dokona∏ poprzez ZadoÊçuczynienie dla
dzieci Ojca w Niebie. Jednak konieczne
jest, aby ka˝dy z nas dowiedzia∏ si´ o
nim jak najwi´cej. ZadoÊçuczynienie
jest niezb´dnym elementem planu
szcz´Êcia naszego Ojca Niebieskiego,
bez którego plan ten nie móg∏by w
pe∏ni zadzia∏aç. Wasze zrozumienie
ZadoÊçuczynienia i perspektywy, jakà
daje ono w ˝yciu, wielce poprawi waszà
zdolnoÊç skutecznego korzystania z
wszelkiej wiedzy, doÊwiadczeƒ i umiej´tnoÊci, jakie zdob´dziecie w ˝yciu
doczesnym.
Wierz´, ˝e pouczajàcym doÊwiadczeniem jest próba wyobra˝enia sobie
tego, czego ZadoÊçuczynienie wymaga∏o zarówno od Ojca, jak i Jego pokornego Syna. Zbawiciel stanà∏ przed
trzema wyzwaniami:
Po pierwsze, stanà∏ przed ogromnym poczuciem odpowiedzialnoÊci,
bowiem rozumia∏, ˝e jeÊli ZadoÊçuczynienie nie zostanie dokonane
w sposób doskona∏y, ˝adne z dzieci
Ojca nie b´dzie mog∏o do Niego powróciç. By∏yby na zawsze wygnane z
Jego obecnoÊci, poniewa˝ w ˝aden
sposób nie mog∏yby odpokutowaç
za z∏amane prawa, a ˝adna nieczysta
rzecz nie mo˝e istnieç w obecnoÊci
Boga. Plan Ojca zawiód∏by i wszystkie
duchowe dzieci by∏yby skazane na
wiecznà kontrol´ i m´ki zadawane
przez Szatana.
Po drugie, musia∏ Swoim nieskalanie czystym umys∏em i sercem osobiÊcie doÊwiadczyç skutków prze˝yç
ca∏ej ludzkoÊci, nawet najbardziej niegodziwych i odra˝ajàcych grzechów.
Po trzecie, musia∏ przetrwaç brutalny atak zast´pów Szatana, b´dàc wypróbowany do granic wytrzyma∏oÊci
fizycznej i emocjonalnej. Potem, gdy
Zbawiciel z powodów, których w pe∏ni
nie pojmujemy, znalaz∏ si´ u kresu
Swych mo˝liwoÊci, w chwili, gdy najbardziej potrzebowa∏ pomocy, Jego
Ojciec dozwoli∏, by niós∏ brzemi´ odpowiedzialnoÊci, polegajàc jedynie na
w∏asnej sile i duchu.
Staram si´ wyobraziç sobie, jak
przejmujàcy musia∏ byç dla naszego
Ojca w Niebie moment, kiedy
Zbawiciel zawo∏a∏ na krzy˝u: „Bo˝e
mój, Bo˝e mój, czemuÊ mnie opuÊci∏?”
(Ew. Mateusza 27:46; Ew. Marka 15:34).
Nie wierz´, by Ojciec Niebieski opuÊci∏
Swojego Syna na krzy˝u. Sàdz´, ˝e synowski krzyk zrodzi∏ si´ w chwili, gdy
odczu∏ On brak wsparcia i opieki, jakimi zawsze otacza∏ Go Ojciec. Ojciec
rozumia∏, ˝e Zbawiciel musia∏ dokonaç
ZadoÊçuczynienia ca∏kowicie i zupe∏nie samodzielnie, bez wsparcia z zewnàtrz. Ojciec nie porzuci∏ Swego
Syna. Umo˝liwi∏ Swemu doskona∏emu
Synowi zdobycie wiecznych owoców
ZadoÊçuczynienia.
Nikt z nas, podczas ˝ycia doczesnego, nie jest w stanie w pe∏ni doceniç
korzystnych nast´pstw p∏ynàcych z
ZadoÊçuczynienia.
Ka˝dy z nas ma palàcà potrzeb´, by
wzmocniç swoje zrozumienie donios∏oÊci ZadoÊçuczynienia Jezusa Chrystusa, aby sta∏o si´ ono niezachwianà
podstawà, na której oprzemy swoje
˝ycie. W miar´ jak Êwiat staje si´ coraz
bardziej pozbawiony podstawowych
zasad, kiedy honor, cnota i czystoÊç sà
coraz cz´Êciej lekcewa˝one w pogoni
za spe∏nianiem zachcianek, nasze zrozumienie i wiara w ZadoÊçuczynienie
Jezusa Chrystusa dadzà nam si∏´ i
moc potrzebne, by wieÊç udane ˝ycie.
Przyniosà nam równie˝ pewnoÊç w
czasach prób i spokój w okresach zamieszania.
Z ca∏à mocà zach´cam was, abyÊcie ustalili plan osobistego studiowania, by lepiej zrozumieç i bardziej
doceniç niezrównane, wieczne, nieskoƒczone skutki tego, jak doskonale
Jezus Chrystus wype∏ni∏ Swà boskà
misj´ bycia naszym Zbawicielem i
Odkupicielem. Dog∏´bne, osobiste
rozwa˝anie pism Êwi´tych po∏àczone
z pytaniami podczas szczerej modlitwy, umocnià wasze zrozumienie i
wdzi´cznoÊç za Jego bezcenne
ZadoÊçuczynienie. Kolejnym pe∏nym
mocy sposobem, by poznawaç Jezusa
Chrystusa i Jego ZadoÊçuczynienie
jest systematyczne ucz´szczanie do
Êwiàtyni.
Oby ka˝dy z nas odnowi∏ swà determinacj´, by nauczaç prawdziwych zasad w Êwi´tym zaciszu naszych domów.
Czyniàc tak, zapewnimy najwi´ksze
szanse na szcz´Êcie duchom powierzonym naszej opiece. Wykorzystujcie
KoÊció∏ jako prawe narz´dzie, by
wzmacniaç dom, lecz pami´tajcie, ˝e
spoczywa na nas jako rodzicach zasadnicza odpowiedzialnoÊç i przywilej
otrzymywania wskazówek od Pana na
temat wychowania duchowych dzieci,
oddanych nam pod opiek´.
Ogromne znaczenie nauczania
prawdy w domu stanowi podstaw´.
KoÊció∏ jest wa˝ny, ale to w domu rodzice zapewniajà dzieciom konieczne
wyjaÊnienia i wskazówki. To prawda, ˝e
najwa˝niejszymi powo∏aniami w ˝yciu
doczesnym i wiecznoÊci jest bycie ojcem i matkà. Z czasem zostaniemy odwo∏ani z wszystkich innych stanowisk,
ale nie z bycia ojcem i matkà.
Maj 2010
77
Gdy b´dziecie rozwa˝aç — nie tylko
czytaç, lecz rozwa˝aç i medytowaç —
fragmenty pism, moc Ducha Âwi´tego
zaszczepi prawdy w waszych umys∏ach
i sercach, tworzàc pewnà podstaw´ w
tych niepewnych czasach, w jakich
przysz∏o nam ˝yç. Jako rodzice przygotowujcie dzieci na wyzwania, z którymi
b´dà musia∏y si´ zmierzyç. Nauczajcie
ich prawdy, zach´cajcie, by zgodnie z
nià ˝y∏y, a przetrwajà wszystko, niezale˝nie od tego, jak wielkie wstrzàsy
przejdà przez Êwiat.
W ten Wielkanocny czas postanówcie, ˝e Pan Jezus Chrystus b´dzie
˝ywym sercem waszego domu.
Upewnijcie si´, ˝eby ka˝dej podejmowanej przez was decyzji, czy to duchowej, czy doczesnej, przyÊwieca∏a myÊl:
„Co Jezus Chrystus chcia∏by, ˝ebym
zrobi∏?” Kiedy Zbawiciel jest sercem
waszego domu, wype∏niajà go spokój i
harmonia. Dom przenika duch spokojnej pewnoÊci, którego odczuwajà zarówno dzieci, jak i doroÊli.
Najlepszym sposobem na dokonanie w ˝yciu trwa∏ych zmian na lepsze
jest uczynienie Jezusa Chrystusa
swoim wzorem, a Jego nauk ˝yciowym
przewodnikiem.
JeÊli byliÊcie niepos∏uszni Jego
przykazaniom i czujecie si´ niegodni,
zrozumcie, ˝e w∏aÊnie dlatego Pan,
Jezus Chrystus, odda∏ Swoje ˝ycie.
Poprzez Swoje ZadoÊçuczynienie da∏
na zawsze mo˝liwoÊç naprawiania b∏´dów, odpokutowania za niew∏aÊciwe
wybory i pokonania negatywnych
skutków ˝ycia sprzecznego z Jego
naukami.
Zbawiciel kocha nas wszystkich i
umo˝liwi nam zaspokojenie wszelkich naszych potrzeb, jeÊli poprzez
pos∏uszeƒstwo zas∏u˝ymy na wszystkie b∏ogos∏awieƒstwa, jakimi chce nas
obdarzyç na tym Êwiecie. Kocham Go
i wielbi´. Jako Jego upowa˝niony
s∏uga uroczyÊcie o tym Êwiadcz´ z
ca∏à mocà, jakà posiadam, ˝e On ˝yje,
w imi´ Jezusa Chrystusa, amen. ■
78
Liahona
Starszy Donald L. Hallstrom
Prezydium Siedemdziesiàtych
Zwróçcie si´ do Pana
Nigdy nie pozwólcie, aby ziemskie okolicznoÊci pozbawi∏y
was duchowoÊci.
W
iele lat temu, by∏em Êwiadkiem g∏´bokiego smutku,
który przerodzi∏ si´ w tragedi´. Pewna m∏oda para oczekiwa∏a w
nied∏ugim czasie narodzin swego
pierwszego dziecka. Ich ˝ycie by∏o wype∏nione oczekiwaniem i podekscytowaniem z powodu tego podnios∏ego
doÊwiadczenia. Podczas porodu pojawi∏y si´ komplikacje i dziecko zmar∏o.
G∏´boki smutek przerodzi∏ si´ w ˝a∏oÊç, ˝a∏oÊç przerodzi∏a si´ w z∏oÊç,
z∏oÊç przerodzi∏a si´ w obwinianie, a
obwinianie przerodzi∏o si´ w zemst´
na lekarzu, którego para obcià˝a∏a
pe∏nà odpowiedzialnoÊcià za to, co si´
sta∏o. Rodzice i inni cz∏onkowie rodziny bardzo zaanga˝owali si´ i razem
dà˝yli do zniszczenia reputacji i kariery
tego lekarza. Gdy tygodniami, potem
miesiàcami gorycz trawi∏a t´ rodzin´,
ich rozgoryczenie zwróci∏o si´ ku
Panu. „Jak On móg∏ pozwoliç, aby sta∏a
si´ tak straszna rzecz?” Odrzucali ciàg∏e
wysi∏ki przywódców KoÊcio∏a i cz∏onków, którzy chcieli pocieszyç ich duchowo i emocjonalnie, i z czasem
od∏àczyli si´ od KoÊcio∏a. Do tej pory
mia∏o to wp∏yw na cztery pokolenia tej
rodziny. Tam gdzie kiedyÊ by∏a wiara i
oddanie Panu i Jego KoÊcio∏owi, od
dziesi´cioleci ani jeden cz∏onek tej
rodziny nie przejawia∏ duchowej
aktywnoÊci.
W najtrudniejszych okolicznoÊciach
˝ycia, cz´sto jest tylko jedno êród∏o
pokoju. Ksià˝´ Pokoju, Jezus Chrystus
udziela Swej ∏aski wraz z zaproszeniem: „Pójdêcie do mnie wszyscy, którzy jesteÊcie spracowani i obcià˝eni, a
Ja dam wam ukojenie” (Ew. Mateusza
11:28). Nast´pnie obiecuje: „Mój pokój daj´ wam: nie jak Êwiat daje, Ja
wam daj´” (Ew. Jana 14:27).
Moi dziadkowie ze strony ojca mieli
dwójk´ dzieci, syna (mojego ojca) i
córk´. Po ods∏u˝eniu misji i odbyciu
s∏u˝by wojskowej na Hawajach, mój ojciec powróci∏ na wyspy w 1946 roku,
by zdobyç zawód i za∏o˝yç rodzin´.
Jego rodzice mieszkali w Salt Lake City,
tak jak jego siostra. Wysz∏a ona za mà˝
w 1946 roku i cztery lata póêniej oczekiwa∏a dziecka. Jest coÊ bardzo szczególnego dla rodziców oczekujàcych,
gdy córka (w tym przypadku jedyna
córka) ma urodziç pierwsze dziecko.
Nikt nie wiedzia∏, ˝e by∏a w cià˝y z bliêniakami. Niestety, zmar∏a podczas porodu, jak równie˝ bliêniaki.
Moich dziadków ogarnà∏ g∏´boki
smutek. Ich ˝a∏oÊç jednak od razu
sk∏oni∏a ich ku Panu i Jego ZadoÊçuczynieniu. Zamiast rozwodziç si´
nad tym, dlaczego to si´ sta∏o i kto
jest za to odpowiedzialny, skupili si´
na tym, aby prowadziç prawe ˝ycie.
Moi dziadkowie nigdy nie byli bogaci,
nigdy nie obracali si´ wÊród elit spo∏ecznych, nigdy nie s∏u˝yli na