Staruszkowie Uśmiechnij się, proszę, do mnie oraz do naszych
Transkrypt
Staruszkowie Uśmiechnij się, proszę, do mnie oraz do naszych
Staruszkowie Uśmiechnij się, proszę, do mnie oraz do naszych wspomnień, bo wtedy choć na chwilę robi się lżej i... milej... Choć wicher życia wieje, my mamy wciąż nadzieję na ptaków gwar radosny kolejnej wspólnej wiosny. Niech mocny uścisk dłoni z twych oczu łzy odgoni bo my – jak drzewa stare – głęboką mamy wiarę... I jeszcze w nas została miłości skrzynie cała, więc starczy jej na długo... ...może na młodość drugą ? Marcin Urban 27.01.2005.