ZAGRO ŻENIE WENTYLACYJNO

Transkrypt

ZAGRO ŻENIE WENTYLACYJNO
ZAGROśENIE
WENTYLACYJNO-KLIMATYCZNE
KATOWICE 2007
ZagroŜenie wentylacyjno-klimatyczne
1. ZagroŜenie klimatyczne
ZagroŜenia klimatyczne występują w podziemnych zakładach górniczych.
Ze szczególną intensywnością zagroŜenie to występuje w kopalniach głębokich
w wyrobiskach eksploatacyjnych i przodkach chodnikowych z uwagi na
występowanie wysokich temperatur pierwotnych skał i duŜą wilgotność powietrza.
Restrukturyzacja kopalń, wyczerpywanie się zasobów złóŜ płytko zalegających,
schodzenie z eksploatacją na coraz niŜsze poziomy jak równieŜ proces koncentracji
wydobycia, który związany jest z instalowaniem maszyn urabiających i urządzeń
odstawczych o duŜej mocy powodują wzrost ilości ciepła wydzielanego do
środowiska pracy.
W 2006 roku w 24 zakładach górniczych (w tym w 3 wydobywających rudy
miedzi) temperatura powietrza suchego była większa od 28°C lub intensywno ść
chłodzenia była niŜsza od 11 KW (katastopni wilgotnych). W kopalniach węgla
kamiennego przekroczenie temperatury zanotowano w 182 wyrobiskach.
W wyrobiskach tych w ciągu doby zatrudnionych było 4525 pracowników. W 2005 r.
w analogicznych warunkach, w 173 wyrobiskach w 22 zakładach zatrudnionych było
4202 pracowników.
Poprawa warunków klimatycznych w najbardziej zagroŜonych kopalniach polega
na coraz powszechniejszym stosowaniu lokalnych urządzeń chłodniczych. W jednej
kopalni węgla kamiennego stosuje się centralną klimatyzację a w trzech klimatyzację
grupową. W roku 2006 w kopalniach węgla kamiennego zainstalowanych było
89 urządzeń chłodniczych róŜnego rodzaju, w stosunku do 73 w roku 2005.
W kopalniach rud miedzi w 2006 roku stosowano 68 urządzeń chłodniczych oraz
117 kabin klimatycznych oraz 42 chłodnice powietrza centralnej klimatyzacji.
Zatrudnienie pracowników w skróconym czasie pracy z uwagi na warunki
klimatyczne przedstawia poniŜsza tabela.
Tab. 1. Zatrudnienie w skróconym czasie pracy z uwagi na warunki klimatyczne
Rok
Kopalnie
Węgla Kamiennego
Liczba
kopalń
Kopalnie
Rud Miedzi
Liczba
Liczba Liczba Liczba
wyrobisk zatrudn. kopalń wyrobisk
RAZEM
Zakłady Górnicze
Liczba
zatrudn.
Liczba
kopalń
Liczba
wyrobisk
Liczba
zatrudn.
1997
26
131
3114
3
34
2046
29
165
5160
1998
22
119
3208
3
50
1721
25
169
4929
1999
15
96
2586
3
53
1593
18
149
4179
2000
20
92
2666
3
54
2149
23
146
4815
2001
20
98
3620
3
58
2056
23
156
5676
2002
21
97
4230
3
57
2134
24
154
6364
2
ZagroŜenie wentylacyjno-klimatyczne
2003
21
143
4059
3
67
1960
24
210
6019
2004
27
152
3879
3
98
2830
30
250
6709
2005
22
173
4202
3
78
2609
25
251
6811
2006
21
182
4525
3
87
2803
24
269
7328
2. ZagroŜenie wentylacyjne
W okresie od 1989 do 2006 roku zaistniało 18 wypadków śmiertelnych i 39
wypadków cięŜkich związanych z wejściem pracowników do atmosfery beztlenowej
lub wydostaniem się gazów zza tam izolacyjnych do niestabilnego lub o małej
prędkości płynącego przewietrza w wyrobisku. NajwyŜszą ilość wypadków
śmiertelnych związanych z tym zagroŜeniem odnotowano w roku 1996 – trzy oraz
w roku 1998 – sześć oraz 11 lekkich. Wypadki te spowodowane były
nieprzemyślanym wejściem pracowników do wyrobisk nie przewietrzanych.
Po zaistnieniu tych wypadków ustalono, Ŝe wszystkie wejścia do wyrobisk nie
przewietrzanych oraz wykonywanych połączeń drąŜonych wyrobisk z otamowanymi
wyrobiskami będą wykonywane na zasadzie planowanych akcji ratowniczych.
W roku 2000 odnotowano ponowny wzrost wypadków – 2 śmiertelne oraz 4 lekkie.
W 2005r. w KWK „Makoszowy” elektromonter wszedł do wyrobiska korytarzowego,
w którym występowała atmosfera niezdatna do oddychania o obniŜonej zawartości
tlenu a w KWK „Pokój” kierownik działu wentylacji i jego zastępca weszli do rejonu
otamowanych dwóch ścian. Ściany otamowane zostały z powodu wzrostu
zagroŜenia poŜarowego. W obu przypadkach stwierdzono zgon poszkodowanych.
W 2006r. nie zaistniały wypadki śmiertelne związane z zagroŜeniem
klimatycznym i wentylacyjnym.
3