Spondylodiscitis u dzieci BADANIA RETROSPEKTYWNE J

Spondylodiscitis u dzieci
BADANIA RETROSPEKTYWNE
J. Chandrasenan, Z. Klezl, R. Bommireddy, D. Calthorpe
From The Royal Derby Hospital, Derby, United Kingdom
J Bone Joint Surg [Br] 2011;93-B:1122-1125.
Retrospektywne przenalizowaliśmy historie chorób 16 dzieci leczonych z powodu
spondylodiscitis w naszym szpitalu, między 2000 a 2007 rokiem. Średni okres
obserwacji wynosił 24 miesiące (12 do 38). Średnie opóźnienie w diagnozie w
szpitalu wynosiło 25 dni u dziesięciu dzieci w wieku poniżej 24 miesięcy. Podczas
pierwszej wizyty tylko pięcioro z 15 dzieci prezentowało miejscowe objawy. Często
występujące objawy obejmowały: niechęć chodzenia lub siedzenia u dziewięciu
dzieci, niewyjaśnioną gorączkę u sześciu, drażliwość u pięciu oraz utykanie u
czterech. OB było najbardziej użytecznym badaniem po uwzględnieniu przebiegu
klinicznego choroby. Dodatnie posiewy krwi były uzyskane u siedmiu dzieci, w tym
Staphylococcus aureus uzyskano u pięciu. Antybiotyki zastosowano u 14 dzieci a
gorset u sześciu. Dzieci ze spondylodiscitis często prezentowały nietypowy obraz
kliniczny prowadzący do opóźnienia diagnozy.
Wczesne wykonanie badania rezonansu magnetycznego w badaniu dzieci z
nietypowym obrazem choroby może zapobiec niepotrzebnemu opóźnieniu w
rozpoczęciu leczenia i prawdopodobnie zapobiec odległym następstwom. U
wszystkich poza jednym dzieckiem uzyskano całkowite wyleczenie podczas ostatniej
wizyty kontrolnej. Jednakże, u wszystkich sześcioro dzieci w wieku > 24 miesięcy
wystąpiły radiologiczne cechy zmian zwyrodnieniowych, co może być przyczyną
problemów w przyszłości.