docPAKIET INFORMACYJNY KIERUNEK BUDOWNICTWO STUDIA II STOPNIA SPECJALNOŚĆ:
download 
Reklamacja Transkrypt
PAKIET INFORMACYJNY KIERUNEK BUDOWNICTWO STUDIA II STOPNIA SPECJALNOŚĆ:
UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ BUDOWNICTWA, ARCHITEKTURY I INŻYNIERII ŚRODOWISKA 1 PAKIET INFORMACYJNY KIERUNEK BUDOWNICTWO STUDIA II STOPNIA SPECJALNOŚĆ: KONSTRUKCJE BUDOWLANE I INŻYNIERSKIE ROK AKADEMICKI 2015/2016 EUROPEJSKI SYSTEM TRANSFERU PUNKTÓW Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo SPIS ZAW ARTOŚCI 1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH ........................................................................... 5 1.1. Ogólna charakterystyka studiów........................................................................................ 6 1.2. Opis zakładanych efektów kształcenia .............................................................................. 7 1.3. Program studiów .............................................................................................................. 11 1.3.1. Dane ogólne ................................................................................................................ 11 1.3.2. Opis modułów zajęć .................................................................................................... 12 1.3.2.1. Moduł zajęć z zakresu nauk podstawowych ........................................................... 12 1.3.2.2. Moduł zajęć z zakresu nauk kierunkowych ............................................................. 12 1.3.2.3. Moduł zajęć z zakresu nauk uzupełniających ......................................................... 12 1.3.2.4. Moduł zajęć powiązanych z prowadzonymi badaniami naukowymi ........................ 13 1.3.2.5. Moduł nauk humanistycznych i społecznych ........................................................... 14 1.3.2.6. Moduł zajęć wybieralnych ........................................................................................ 14 1.3.2.7. Sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia............................................ 14 1.3.3. Zasady dyplomowania ................................................................................................. 15 1.3.4. Praktyki zawodowe ..................................................................................................... 16 1.4. PLAN STUDIÓW ............................................................................................................. 17 1.4.1. Studia stacjonarne ....................................................................................................... 17 1.4.1. Studia niestacjonarne .................................................................................................. 19 2. CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW .......................................................................... 21 3. MATEMATYKA .................................................................................................................... 22 4. ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘWZIĘCIAMI BUDOWLANYMI ................................................. 24 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 24 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 24 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 25 5. TEORIA SPRĘŻYSTPOŚCI I PLASTYCZNOŚCI ............................................................... 26 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 26 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 26 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 27 6. METODY KOMPUTEROWE ............................................................................................... 29 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 29 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 29 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 30 7. ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE I ........................................................................ 32 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 32 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 32 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 33 8. ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I........................................................................ 36 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 36 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 36 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 37 9. WZMACNIANIE PODŁOŻA I FUNDAMENTÓW ................................................................. 39 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 39 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 39 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 39 10. ZAAWANSOWANE KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA .............. 41 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 41 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 41 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 41 11. ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE II ................................................................... 43 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 43 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 43 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 44 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 2 12. ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE II .................................................................. 47 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 47 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 47 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 48 13. NIEZAWODNOŚĆ I STANY GRANICZNE KONSTRUKCJI........................................... 50 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 50 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 50 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 51 14. STATECZNOŚĆ KONSTRUKCJI ................................................................................... 54 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 54 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 54 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 55 15. BADANIA KONSTRUKCJI .............................................................................................. 58 16. DYNAMIKA KONSTRUKCJI ........................................................................................... 61 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 61 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 61 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 62 17. KONSTRUKCJE WSPORCZE POD MASZYNY ............................................................ 64 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 64 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 64 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 64 18. FUNDAMENTY SPECJALNE ......................................................................................... 66 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 66 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 66 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 67 19. METALOWE KONSTRUKCJE CIENKOŚCIENNE ......................................................... 69 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 69 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 69 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 70 20. DŹWIGARY POWIERZCHNIOWE .................................................................................. 72 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 72 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 72 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 73 21. FIZYKA BUDOWLI II ....................................................................................................... 75 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 75 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 75 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 75 22. OPTYMALIZACJA KONSTRUKCJI ................................................................................ 78 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 78 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 78 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 78 23. BUDOWNICTWO PRZEMYSŁOWE ............................................................................... 81 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 81 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 81 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 81 24. POMIARY GEODEZYJNE W PRAKTYCE INŻYNIERSKIEJ ......................................... 83 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 83 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 83 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 84 25. TECHNOLOGIA ROBÓT REMONTOWYCH I MODERNIZACYJNYCH ........................ 86 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 86 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 86 Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 86 26. RENOWACJA BUDYNKÓW ........................................................................................... 89 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 89 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 89 27. WYCHOWANIE FIZYCZNE ............................................................................................ 91 28. FILOZOFIA Z ELEMENTAMI „FILOZOFII MIASTA” ....................................................... 93 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 3 29. FILOZOFIA TECHNIKI .................................................................................................... 95 Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 95 Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 95 30. MIEJSKA PRZESTRZEŃ POLITYCZNA ........................................................................ 97 31. RELIGIA A POLITYKA .................................................................................................. 100 32. JĘZYK OBCY/TRANSLATORIUM ................................................................................ 103 Wymagania wstępne: ................................................................................................................ 103 Metody kształcenia: ................................................................................................................... 103 33. SEMINARIUM DYPLOMOWE ....................................................................................... 106 34. PRACA DYPLOMOWA ................................................................................................. 108 Wymagania wstępne: ................................................................................................................ 108 Zakres tematyczny przedmiotu: ................................................................................................ 108 4 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 5 1.1. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. Ogólna charakterystyka studiów Nazwa kierunku studiów: Budownictwo. Poziom kształcenia: - drugi stopień kształcenia. Profil kształcenia: - ogólno akademicki. Forma studiów: – stacjonarne (1,5 roku), – niestacjonarne (1,5 roku). Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: -magister inżynier. Przyporządkowanie kierunku studiów do obszaru kształcenia: nauki techniczne. Wskazanie dziedzin (nauki lub sztuki) i dyscyplin (naukowych lub artystycznych), do których odnoszą się efekty kształcenia dla kierunku: budownictwo, inżynieria sanitarna, architektura i urbanistyka, geologia, geodezja. Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju:prowadzenie badań i kształcenie studentów. Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia i kontynuacji kształcenia przez absolwentów studiów: Specjalność Konstrukcje budowlane i inżynierskie Absolwent tej specjalności uzyskuje wiedzę w zakresie projektowania i wykonawstwa konstrukcji metalowych, betonowych oraz żelbetowych i drewnianych, będących ustrojami nośnymi budynków mieszkalnych, obiektów przemysłowych, sportowych i innych obiektów inżynierskich, takich jak: kominy, zbiorniki, estakady itp. Absolwenci tej specjalności posiadają niezbędną wiedzę z zakresu: teorii konstrukcji, komputerowego wspomagania projektowania, technologii napraw i wzmocnień obiektów budowlanych oraz organizacji i zarządzania procesami budowlanymi. Absolwenci są przygotowani do pracy w biurach projektowych i wykonawstwie budowlanym. Mogą też pełnić funkcje kierownicze w przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją budowlaną. Poza szeroką wiedzą ogólnobudowlaną posiadają znajomość mechaniki budowli w zakresie konstrukcji prętowych, płytowych, powłokowych i nowoczesnych technik komputerowego wspomagania projektowania tych konstrukcji. Daje to podstawy do twórczej pracy w zespołach projektujących i nadzorujących wykonawstwo obiektów budowlanych i konstrukcji inżynierskich. Absolwent jest przygotowany do: rozwiązywania złożonych problemów projektowych, organizacyjnych i technologicznych; opracowywania i realizacji programów badawczych; podejmowania przedsięwzięć o zasięgu międzynarodowym; uczestniczenia w promocji wyrobów budowlanych; kontynuacji edukacji i uczestniczenia w badaniach w dziedzinach związanych bezpośrednio z budownictwem i produkcją budowlaną; ustawicznego podnoszenia swych kwalifikacji i uzupełniania wiedzy oraz kierowania dużymi zespołami ludzkimi. Absolwent jest przygotowany do pracy w: biurach konstrukcyjno-projektowych; instytutach naukowo-badawczych i ośrodkach badawczo-rozwojowych oraz instytucjach zajmujących się poradnictwem i upowszechnianiem wiedzy z zakresu szeroko rozumianego budownictwa. Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich) Wymagania wstępne: Ma skończony I stopień kształcenia z tytułem inżyniera lub magistra tego samego lub pokrewnego kierunku. 11. Zasady rekrutacji, Kandydaci na studia przyjmowani są według kolejności na liście rankingowej sporządzonej na podstawie punktacji: za przeliczony wynik ukończenia studiów wpisany do dyplomu, za zgodność albo pokrewieństwo kierunku ukończonych studiów z wybranym kierunkiem studiów drugiego stopnia. Kierunek ukończonych studiów z wybranym kierunkiem studiów drugiego stopnia jest: zgodny, gdy jest to ten sam kierunek ukończonych studiów pierwszego stopnia (z tytułem inżyniera), Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 6 pokrewny, gdy jest to kierunek: architektura i urbanistyka, inżynieria środowiska, mechanika i budowa maszyn, makrokierunki oraz kierunki na których realizowane jest co najmniej 60% ECTS przedmiotów kierunkowych podanych w obowiązujących standardach kształcenia. W przypadku, gdy kierunek ukończonych studiów: jest zgodny z kierunkiem studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów plus dwa, jest pokrewny kierunkowi studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów plus jeden, nie jest ani zgodny ani pokrewny kierunkowi studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów. Jako kryterium dodatkowe brana jest pod uwagę liczba punktów za przeliczoną ocenę z egzaminu dyplomowego. Wynik ukończenia studiów, oceny i średnie S ustalone według skali ocen stosowanej na innych uczelniach, przeliczane są na wynik, oceny i średnie N w skali ocen stosowanej na Uniwersytecie Zielonogórskim zgodnie z wzorem: N = 3 ( S-m) / (M - m) + 2, gdzie M - jest maksymalną, m - minimalną (niedostateczną) oceną według skali stosowanej na innej uczelni. Osoby przyjęte na studia drugiego stopnia, mogą być zobowiązane do uzupełnienia różnic programowych dotyczących wiedzy ogólnej z zakresu studiów pierwszego stopnia w terminach ustalonych przez dziekana.. 12. Różnice w stosunku do innych programów o podobnie zdefiniowanych celach i efektach kształcenia prowadzonych na uczelni: - 1.2. Opis zakładanych efektów kształcenia Kierunek studiów budownictwo należy do obszaru kształcenia w zakresie nauk technicznych i jest powiązany z takimi kierunkami studiów jak architektura, urbanistyka, inżynieria sanitarna. Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) - kierunkowe efekty kształcenia T - obszar kształcenia w zakresie nauk technicznych 1 - studia pierwszego stopnia 2 — studia drugiego stopnia A - profil ogólno akademicki P — profil praktyczny W — kategoria wiedzy U — kategoria umiejętności K - kategoria kompetencji społecznych 01, 02, 03 i kolejne - numer efektu kształcenia Inz - efekty kształcenia prowadzącego do uzyskania kompetencji inżynierskich Symbol Efekty kształcenia dla kierunku studiów budownictwo. Po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku studiów budownictwo absolwent o specjalności Konstrukcje Budowlane i Inżynierskie: Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Odniesienie do efektów kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk technicznych 7 WIEDZA K_W01 Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki i mechaniki ciała stałego przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu analizy konstrukcji dotyczących: T2A W01 T2A W03 K_W02 K_W03 K_W04 K_W05 K_W06 K_W07 K_W08 K_W09 rozumienia zachowania się tarcz i płyt w stanie sprężystym i sprężysto-plastycznym, rozumienia i analizy plastycznego stanu granicznego; formułowania problemu brzegowego odpowiadającego typowym zagadnieniom konstrukcji płyt i tarcz oraz konstrukcji na podłożu sprężystym, modelowania Metodą Elementów Skończonych (MES), analizy problemów własnych, optymalizacji. Ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę w zakresie złożonych konstrukcji budowlanych w tym stalowych, betonowych i specjalnych. Zna metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu konstrukcji budowlanych i budownictwa. Ma wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów budowlanych i konstrukcji. Ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej. Ma wiedzę dotyczącą zarządzania, w tym zarządzania jakością, i prowadzenia działalności gospodarczej. Zna zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości, wykorzystującej nabytą wiedzę. Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach w zakresie konstrukcji budowlanych i inżynierskich. Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego; oraz konieczności zarządzania zasobami własności intelektualnej. 8 T2A_W02 T2A_W03 T2A_W07 T2A W07 T2A W06 T2A_W08 T2A_W09 T2A_W11 T2A_W05 T2A_W10 UMIEJĘTNOŚCI K_U01 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo T2A_U01 K_U02 K_U03 K_U04 K_U05 K_U06 K_U07 K_U08 K_U09 K_U10 K_U11 K_U12 K_K01 K_K02 uzasadniać opinie. Potrafi pracować indywidualnie i w zespole; potrafi ocenić czasochłonność zadania; potrafi kierować małym zespołem w sposób zapewniający realizację zadania w założonym terminie. Potrafi opracować szczegółową dokumentację zadania projektowego łub badawczego; potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie tych wyników. Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne - w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując - do analizy i projektowania złożonych konstrukcji inżynierskich. Potrafi ocenić i porównać rozwiązania projektowe ze względu na zadane kryteria użytkowe i ekonomiczne. Potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań związanych z projektowaniem elementów konstrukcji integrować wiedzę pochodzącą z różnych źródeł. Potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć w zakresie materiałów, elementów, metod projektowania i wytwarzania do projektowania i wytwarzania konstrukcji zawierających rozwiązania o charakterze innowacyjnym. Potrafi zaproponować ulepszenia istniejących rozwiązań projektowych. Potrafi samodzielnie formułować zagadnienia z zakresu fizyki budowli, w tym zagadnień termiki i transportu energii. Potrafi planować i przeprowadzać badania materiałów oraz interpretować uzyskane wyniki. Potrafi dokonać identyfikacji parametrów modeli. Potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i realizować proces samokształcenia Ma umiejętności językowe dla kierunku Budownictwo zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu nauczania B2+ wg Europejskiego Systemu Kształcenia języków Obcych Potrafi posługiwać się technikami informacyjnymi do realizacji zadań projektowych i wykonawczych w budownictwie. Kompetencje społeczne Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy. Rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu - m.in. poprzez środki masowego przekazu informacji i opinii dotyczących osiągnięć budownictwa, podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, przedstawiając różne Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo T2A_U02 T2A_U03 T2A_U04 T2A U08 T2A U15 T2A_U17 T2A U14 T2A_U18 T2AU12 T2A U15 T2A_U16 T2A_U18 T2A_U08 T2A_U17 T2A_U05 T2A_U06 T2A_U07 T2A_K06 T2A_K07 T2A_K02 9 punkty widzenia K_K03 Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga związane z wykonywaniem zawodu dylematy T1A_K04 T2A_K05 K_K04 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. K_K05 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Potrafi organizować proces uczenia się innych osób. T2A_K03 T2A_K01 10 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 1.3. Program studiów 1.3.1. Profil kształcenia Forma studiów 1 Liczba semestrów Liczba punktów ECTS Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta Obszar/obszary kształcenia Procentowy udział liczby punktów ECTS dla każdego z obszarów kształcenia 2 Dyscyplina (nauki lub sztuki) Dziedzina (naukowa lub artystyczna) Nazwa kierunku studiów (w języku angielskim) Dane ogólne Ogólnoakademicki Stacjonarne i niestacjonarne 3 90 Magister inżynier Nauki techniczne 100 11 Budownictwo Budownictwo Civil Engineering Opis zajęć, w ramach których student uzyskuje punkty ECTS zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów 4 zajęcia z zakresu nauk podstawowych właściwych dla danego kierunku studiów, do których odnoszą się efekty kształcenia zajęcia o charakterze praktycznym, w tym zajęcia laboratoryjne, warsztatowe i projektowe niezwiązane z kierunkiem studiów zajęcia ogólnouczelniane lub zajęcia na innym kierunku studiów zajęcia z obszaru nauk humanistycznych 5 zajęcia z obszaru nauk społecznych 6 zajęcia z języka obcego zajęcia z wychowania fizycznego praktyki zawodowe 7 moduły zajęć wybieralnych 8 moduły zajęć powiązane z prowadzonymi badaniami naukowymi w dziedzinie nauki lub sztuki związanej z kierunkiem studiów, służące zdobywaniu pogłębionej wiedzy oraz umiejętności prowadzenie badań naukowych 9 / moduły zajęć powiązane z praktycznym przygotowaniem zawodowym, służące zdobywaniu umiejętności praktycznych i kompetencji społecznych 10 punkty ECTS %3 46 51.1 22 24.4 59 66,0 7 x 3 2 2 1 x 28 x x x x x 31.1 54 60.0 Należy podać formę studiów: stacjonarne/niestacjonarne (program studiów jest wspólny dla obu form). Dotyczy kierunku przyporządkowanego do więcej niż jednego obszaru. 3 Należy podać procentowy udział punktów przypisanych do danego modułu w łącznej liczbie punktów ECTS. 4 W przypadku studiów stacjonarnych co najmniej połowa programu kształcenia musi być realizowana w postaci zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów. 5 Student musi uzyskać co najmniej 5 punktów w ramach zajęć z obszarów nauk humanistycznych i nauk społecznych, w tym co najmniej 1 punkt ECTS z każdego obszaru. 6 j/w 7 Dotyczy kierunku studiów o profilu praktycznym, a w przypadku studiów o profilu ogólnoakademickim - jeżeli program kształcenia przewiduje praktyki. 8 Procentowy udział musi być nie mniejszy niż 30%, o ile odpowiednie przepisy nie stanowią inaczej. 9 Dotyczy kierunku studiów o profilu ogólnoakademickim. Procentowy udział musi być większy niż 50%. 10 Dotyczy kierunku studiów o profilu praktycznym. Procentowy udział musi być większy niż 50%. 1 2 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Opis modułów zajęć 1.3.2. 1.3.2.1. LP 1 SUMA Kod wg siatki zajęć A1 Moduł zajęć z zakresu nauk podstawowych Nazwa przedmiotu Matematyka Punkty ECTS 3 3 Efekty kształcenia K_W01, K_U04, K_K03 12 1.3.2.2. LP 1 Kod wg siatki zajęć B1 2 B2 3 B3 4 B4 5 B5 Moduł zajęć z zakresu nauk kierunkowych Nazwa przedmiotu Teoria sprężystości i plastyczności Metody komputerowe Złożone Konstrukcje Metalowe I/Mosty Stalowe* Złożone Konstrukcje Betonowe I/Mosty Betonowe* Zarządzanie przedsiębiorstwami budowlanymi SUMA Efekty kształcenia 3 K_W01, K_U07, K_K01 6 K_W02, K_W03, K_U03, K_U04, K_K04 6 K_W02, K_W03, K_U03, K_U04, K_K04 3 K_W07, K_W08, K_U04, K_K01 K_W01,K_U04, K_K04 22 * Na specjalności Drogi i Mosty 1.3.2.3. LP Punkty ECTS 4 1 Kod wg siatki zajęć C1 2 C2 3 C3 4 C4 Moduł zajęć z zakresu nauk uzupełniających Nazwa przedmiotu Zaawansowane komputerowe wspomaganie projektowania Złożone konstrukcje metalowe II Złożone konstrukcje betonowe II Niezawodność i stany graniczne konstrukcji Punkty ECTS 2 Efekty kształcenia 6 K_W08, K_U05, K_U06, K_K04 6 K_W08, K_U05, K_U06, K_K04 4 K_W04, K_W06, K_U04, K_U09 K_U04, K_U07, K_K04 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 5 C5 6 C6 7 C7 8 C8 9 C9 10 C10 11 C11 12 C12 Stateczność konstrukcji Badania konstrukcji 3 Dynamika konstrukcji Konstrukcje wsporcze pod maszyny Fundamenty specjalne Metalowe konstrukcje cienkościenne Dźwigary powierzchniowe Fizyka Budowli II 3 K_W01, K_W03, K_U04, K_U09, K_K03, K_K04 K_W03, K_W08, K_U04, K_U09, K_K02, K_K03 K_W03, K_U07, K_U12, K_K01 2 K_W04, K_U09, K_K04 2 K_W03, K_U09, K_K04 2 K_W02, K_W08, K_U04, K_U10, K_K01, K_K05 SUMA 3 4 K_W02, K_W03, K_U04, K_K01 2 K_W03, K_W05, K_U07, K_U08, K_K02, K_K04 39 1.3.2.4. Moduł zajęć powiązanych z prowadzonymi badaniami naukowymi LP 1 Kod wg siatki zajęć C1 2 C2 3 C3 4 C4 5 C5 6 C6 7 C7 8 C8 9 C9 10 C10 11 C11 Nazwa przedmiotu Zaawansowane komputerowe wspomaganie projektowania Złożone konstrukcje metalowe II Złożone konstrukcje betonowe II Niezawodność i stany graniczne konstrukcji Stateczność konstrukcji Badania konstrukcji Dynamika konstrukcji Konstrukcje wsporcze pod maszyny Fundamenty specjalne Metalowe konstrukcje cienkościenne Dźwigary powierzchniowe Punkty ECTS 2 Efekty kształcenia 6 K_W08, K_U05, K_U06, K_K04 6 K_W08, K_U05, K_U06, K_K04 4 K_W04, K_W06, K_U04, K_U09 3 3 K_W01, K_W03, K_U04, K_U09, K_K03, K_K04 K_W03, K_W08, K_U04, K_U09, K_K02, K_K03 K_W03, K_U07, K_U12, K_K01 2 K_W04, K_U09, K_K04 2 K_W03, K_U09, K_K04 2 K_W02, K_W08, K_U04, K_U10, K_K01, K_K05 4 K_W02, K_W03, K_U04, K_K01 3 K_U04, K_U07, K_K04 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 13 12 C12 Fizyka Budowli II 2 1 B1 4 2 B2 3 K_W01, K_U07, K_K01 3 B3 6 K_W02, K_W03, K_U03, K_U04, K_K04 4 B4 6 K_W02, K_W03, K_U03, K_U04, K_K04 5 B5 Teoria sprężystości i plastyczności Metody komputerowe Złożone Konstrukcje Metalowe I/Mosty Stalowe* Złożone Konstrukcje Betonowe I/Mosty Betonowe* Zarządzanie przedsiębiorstwami budowlanymi K_W03, K_W05, K_U07, K_U08, K_K02, K_K04 K_W)1,K_U04, K_K04 3 K_W07, K_W08, K_U04, K_K01 SUMA 61 1.3.2.5. LP 1 2 SUMA Kod wg siatki zajęć D2 D4 Moduł nauk humanistycznych i społecznych Nazwa przedmiotu Humanistyczny II Nauki społeczne II 1 Kod wg siatki zajęć O1 2 3 O2 O3 4 5 O4 C13 6 7 8 9 SUMA E1 A2 O13 O14 Nazwa przedmiotu Wychowanie fizyczne Nauki społeczne 2 Przedmiot ogólnouczelniany Humanistyczny 2 Seminarium dyplomowe Praca dyplomowa Język obcy Obieralne I z listy Obieralne II z listy 1.3.2.7. Efekty kształcenia Moduł zajęć wybieralnych 1.3.2.6. LP Punkty ECTS 3 2 5 Punkty ECTS 1 Efekty kształcenia K_U07, K_K04 2 2 3 6 10 2 2 1 29 K_U04, K_U07, K_K01, K_K05 K_U04, K_U07, K_K01, K_K05 K_U05, K_U03, K_K01 K_W01, K_K05, K_W02, K_W04 K_W04, K_U02, K_K04 Sposoby weryfikacji zakładanych Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 14 efektów kształcenia11 Symbol Sposób weryfikacji. (Rozszerzony opis w sylabusach) WIEDZA K_W01 K_W02 K_W03 K_W04 K_W05 K_W06 K_W07 K_W08 K_W09 egzamin pisemny kolokwium egzamin kolokwium egzamin egzamin egzamin test test 15 UMIEJĘTNOŚCI K_U01 K_U02 K_U03 K_U04 K_U05 K_U06 K_U07 K_U08 K_U09 K_U10 K_U11 K_U12 kolokwium projekt projekt kolokwium kolokwium kolokwium projekt sprawdzian sprawdzian sprawdzian projekt kolokwium KOMPETENCJE SPOŁECZNE w trakcie wykładów inicjowana przez K_K01 konwersacja prowadzącego K_K02 sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć K_K03 sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć w trakcie wykładów inicjowana przez K_K04 konwersacja prowadzącego K_K05 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego 1.3.3. Zasady dyplomowania Egzamin dyplomowy oraz obrona pracy dyplomowej po 3 semestrze zgodnie z: 1. Regulamin Studiów UZ (Uchwała Senatu UZ Nr 278 z 28.04.2014 r. oraz Nr 522 z dn. 25.04.2012 r. z załącznikami) 2. Zasady dyplomowania na Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska, zatwierdzone Uchwałą Rady Wydziału Nr 36 z dnia 24 kwietnia 2013 roku ze zmianami z 22.01.2014 r. (Uchwała RW Nr 111). 11 Należy podać podstawowe sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia oraz zasady dyplomowania. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 1.3.4. Praktyki zawodowe 12 Nie przewiduje się praktyk zawodowych. 16 12 Należy podać wymiar, zasady i formę odbywania praktyk, o ile program kształcenia przewiduje praktyki. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 1.4. PLAN STUDIÓW Nr BLOK 1.4.1. Studia stacjonarne NAZWA PRZEDMIOTU LP. Zakład GODZIN RAZEM (min.) ECTS 17 A 1 1 Matematyka IMiE 30 B 1 2 Teoria sprężystości i plastyczności ZMB 45 B 2 3 Metody komputerowe ZMB 45 B 3 4 Złożone konstrukcje metalowe I ZKB 75 B 4 5 Złożone konstrukcje betonowe I ZKB 75 B 5 6 Zarządzanie przedsięwzięciami budowlanymi TiOB 30 C 1 7 Zaawansowane komputerowe wspomaganie projektowania ZKB 30 C 2 8 Złożone konstrukcje metalowe II ZKB 60 C 3 9 Złożone konstrukcje betonowe II ZKB 60 C 4 10 Niezawodność i stany graniczne konstrukcji ZKB 30 C 5 11 Stateczność konstrukcji ZKB 30 C 6 12 Badania konstrukcji ZKB 30 C 7 15 Dynamika konstrukcji ZMB 30 C 8 14 Konstrukcje wsporcze pod maszyny ZKB 30 C 9 15 Fundamenty specjalne ZGiG 30 C 10 16 Metalowe konstrukcje cienkościenne ZKB 30 C 11 17 Dźwigary powierzchniowe ZMB 45 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 3 4 3 6 6 2 2 5 5 4 3 3 3 2 2 2 4 C 12 18 Fizyka budowli II ZMB 30 C 13.1 20 Optymalizacja konstrukcji ZKB 15 C 13.2 21 Budownictwo przemysłowe ZKB 0 22 Jezyk Obcy/Translatorium C 14.1 23 Pomiary geodezyjne w praktyce inżynierskiej ZGiG 15 C 14.2 24 Technologia robót remontowych i modernizacyjnych ZTiOB 0 C 14.3 25 Renowacja budynków ZBO 0 C 14.4 26 Wzmocnienia podłoża i fundamentów ZGiG 0 C 15 27 Seminarium dyplomowe ZKB 30 O 1 28 Wychowanie fizyczne O 2 29 N. Społeczne II* O 3 30 Przedmiot Ogólnouczelniany II O 4 31 Humanistyczny II* WH 30 E 1 32 Praca dyplomowa ZKB 0 10 930 90 A 2 30 30 WH 15 30 RAZEM LICZBA GODZIN Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 2 2 0 2 18 1 0 0 0 6 1 2 2 3 Nr BLOK 1.4.1. Studia niestacjonarne NAZWA PRZEDMIOTU LP. Zakład GODZIN RAZEM (min.) A 1 1 Matematyka IMiE 18 B 1 2 Teoria sprężystości i plastyczności ZMB 27 B 2 3 Metody komputerowe ZMB 27 B 3 4 Złożone konstrukcje metalowe I ZKB 45 B 4 5 Złożone konstrukcje betonowe I ZKB 45 B 5 6 Zarządzanie przedsięwzięciami budowlanymi TiOB 18 C 1 7 Zaawansowane komputerowe wspomaganie projektowania ZKB 18 C 2 8 Złożone konstrukcje metalowe II ZKB 36 C 3 9 Złożone konstrukcje betonowe II ZKB 36 C 4 10 Niezawodność i stany graniczne konstrukcji ZKB 18 C 5 11 Stateczność konstrukcji ZKB 18 C 6 12 Badania konstrukcji ZKB 18 C 7 15 Dynamika konstrukcji ZMB 18 C 8 14 Konstrukcje wsporcze pod maszyny ZKB 18 C 9 15 Fundamenty specjalne ZGiG 18 C 10 16 Metalowe konstrukcje cienkościenne ZKB 18 C 11 17 Dźwigary powierzchniowe ZMB 27 C 12 18 Fizyka budowli II ZMB 18 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo ECTS 3 4 3 6 6 2 2 5 5 4 3 3 3 2 2 2 4 2 19 O 13.1 20 Optymalizacja konstrukcji ZKB 9 O 13.2 21 Budownictwo przemysłowe ZKB 0 A 2 22 Jezyk Obcy/Translatorium O 14.1 23 Pomiary geodezyjne w praktyce inżynierskiej ZGiG 9 O 14.2 24 Technologia robót remontowych i modernizacyjnych ZTiOB 0 O 14.3 25 Renowacja budynków ZBO 0 O 14.4 26 Wzmocnienia podłoża i fundamentów ZGiG 0 C 13 27 Seminarium dyplomowe ZKB 18 O 1 28 Wychowanie fizyczne O 2 29 N. Społeczne II* O 3 30 Przedmiot Ogólnouczelniany II O 4 31 Humanistyczny II* WH 18 E 1 32 Praca dyplomowa ZKB 0 10 558 90 18 18 WH RAZEM LICZBA GODZIN Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 9 18 2 0 2 1 20 0 0 0 6 1 2 2 3 2. CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW DLA KIERUNKU BUDOWNICTWO STUDIA II STOPNIA SPECJALNOŚĆ: KONSTRUKCJE BUDOWLANE I INŻYNIERSKIE Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 21 3. MATEMATYKA K od p r ze dm io tu : 11.1-WILŚ- BUD- MAT- KA01 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy JĘZYK NAUCZANIA: POLSKI O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Pr o wa d ząc y: Instytut Matematyki, Informatyki i Ekonometrii Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze 22 Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c ze n i a 15 zaliczenie z oceną 1 I 15 1 zaliczenie z oceną 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c ze n i a 18 zaliczenie z oceną 2 I 9 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU Zapoznanie studenta z elementami teorii równań różniczkowych cząstkowych (jednego z podstawowych narzędzi służących do modelowania matematycznego zjawisk otaczającej nas rzeczywistości) oraz wprowadzenie do rachunku wariacyjnego. wymagania wstępne Opanowanie treści kształcenia w zakresie matematyki na poziomie studiów pierwszego stopnia Zakres tematyczny przedmiotu WYKŁAD Równania różniczkowe cząstkowe - klasyfikacja równań ze względu na stopień nieliniowości, podstawowe metody rozwiązywania równań różniczkowych cząstkowych rzędu I (metoda charakterystyk, metoda Lagrange’a), postać kanoniczna semiliniowych równań różniczkowych cząstkowych rzędu II, najważniejsze typy zagadnień początkowobrzegowych dla równań hiperbolicznych, parabolicznych oraz eliptycznych, szeregi Fouriera, metoda rozdzielania zmiennych jako metod rozwiązywania zagadnień początkowo-brzegowych dla równań hiperbolicznych. Podstawy rachunku wariacyjnego. ĆWICZENIA Rozwiązywanie zadań dotyczących treści przekazywanych na kolejnych wykładach ze szczególnym uwzględnieniem praktycznych zastosowań poznanych pojęć. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Metody kształcenia: Tradycyjny wykład; ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania. Efekty kształcenia: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć Wiedza rozwiązywania quasilinowych równań różniczkowych rzędu I, sprowadzanie semiliniowych równań rzędu II do postaci kanonicznej, rozwiązywanie zagadnień początkowo-brzegowych dla równań hiperbolicznych K_W01 podstawy posługiwania się rachunkiem wariacyjnym K_W01 kolokwium W Umiejętności rozwiązywanie zagadnień początkowobrzegowych dla równań hiperbolicznych za pomocą metody rozdzielania zmiennych K_U04 kolokwium K_K03 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć C C Kompetencje społeczne Rozumie potrzebę podnoszenia swoich kompetencji zawodowych W,C WARUNKI ZALICZENIA: Ćwiczenia: dwa lub trzy kolokwia, złożone z zadań o zróżnicowanym stopniu trudności. O ocenie końcowej będzie decydowała suma punktów zdobyta podczas tych kolokwiów. 2. Wykład: ocena z zaliczenia. Na stopień z przedmiotu (modułu) składa się ocena z ćwiczeń (50%) oraz ocena z wykładu (50%). 1. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wykład Ćwiczenia i przygotowanie do zajęć Praca samodzielna Konsultacje Razem za cały przedmiot: 80 godzin (3 ECTS). - 15 godzin, - 40 godzin, - 15 godzin - 10 godzin LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Lawrence C. Evans, Równania różniczkowe cząstkowe, PWN, Warszawa 2004. 2. E. Kącki, L. Siewierski, Wybrane działy matematyki wyższej z ćwiczeniami, WSInf 2002. 3. Praca zbiorowa, Wybrane działy matematyki stosowanej, PWN, Warszawa 1973. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Włodzimierz Stankiewicz, Jacek Wojtowicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, część II, PWN, Warszawa 1995. 2. Roman Leitner, Janusz Zacharski, Zarys matematyki wyższej dla studentów, cz. III, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1995, wydanie siódme poprawione. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 23 4. ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘWZIĘCIAMI BUDOWLANYMI K od p r ze dm io tu : 04.0-WILŚ- BUD- ZPB- KB05 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Zakład Technologii i Organizacji Budownictwa Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Forma zaliczenia 24 Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Egzamin III Projekt 15 1 zaliczenie na ocenę 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Egzamin III Projekt 9 1 zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Poznanie podstawowych zasad i metod zarządzania przedsięwzięciami budowlanymi WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość podstawowych zasad marketingu budowlanego, teorii podejmowania decyzji, ekonomiki budownictwa ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Model struktury procesu (przedsięwzięcia) inwestycyjno-budowlanego. Potencjał służb inwestycyjnych. Infrastruktura techniczna inwestycji. Przedmiot inwestycji budowlanej. Sposób realizacji procesu inwestycyjno-budowlanego. Organizacja procesu inwestycyjnobudowlanego. Efektywność ekonomiczna zainwestowanych środków. Zarządzanie procesem inwestycyjno-budowlanym jako jego optymalny przebieg. Wybór sposobu inwestowania, kontrahentów, korygowanie terminów realizacji, korygowanie zakresu robót, pełnienie nadzoru inwestycyjnego monitorującego przebieg realizacji przedsięwzięcia budowlanego. Projekt Opracowanie biznesplanu dla przedsięwzięcia budowlanego Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Metody kształcenia: wykład konwencjonalny, ćwiczenia projektowe EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W07 K_W08 Egzamin z progami punktowymi W Wiedza posiada wiedzę w zakresie: monitorowania i sterowania zgodnie z założeniami projektowymi przedsięwzięciem budowlanym 25 Umiejętności potrafi zorganizować i zarządzać podstawowymi procesami budowlanymi K_U04 kolokwium Zaliczenie projektów P Kompetencje społeczne daje sobie sprawę z korzyści wynikających z kolektywnego działania ( K_K01 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W, P WARUNKI ZALICZENIA: Wykład – warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium. Projekt – warunkiem uzyskania pozytywnej oceny z ćwiczeń projektowych. Ocena końcowa z przedmiotu: 50% z wykładu + 50% zcwiczeń OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 15w + 15c +5 konsultacje Praca własna studenta Łącznie ECTS na przedmiot 60/30 35 h. 25 h, 60 h 2ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Cieszyński K.: Zarządzanie w budownictwie. Wydawnictwo FEMB, Warszawa 2006. 2. Czupiał J.: Wprowadzenie do zarządzania firmą w gospodarce rynkowej. Wydawnictwo AE we Wrocławiu, Wrocław 2004. 3. Czekała M.: Analiza fundamentalna i techniczna. Wydawnictwo AE we Wrocławiu, Wrocław 1997. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Chauvet A.: Metody zarządzania. Wydawnictwo Poltext, Warszawa 1997. 2. Waters D.: Zarządzanie operacyjne. Wydawnictwo PWN, Warszawa 2001 PROGRAM OPRACOWAŁ: Dr hab. inż. Janusz Szelka Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 5. TEORIA SPRĘŻYSTPOŚCI I PLASTYCZNOŚCI K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- TSP- KB01 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład 26 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Mechaniki Budowli Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c ze n i a 30 2 Egzamin I 15 1 Zaliczenie na ocenę 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c ze n i a 18 2 Egzamin I 9 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studenta podstawowymi założeniami i zależnościami stosowanymi w teorii sprężystości i plastyczności. WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość analizy matematycznej i rachunku macierzowego, mechaniki budowli - statyki, podstaw mechaniki komputerowej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Wektory i tensory. Analiza na polach tensorowych. Opis ruchu Lagrange’a i Eulera. Tensory odkształcenia Greena i Almansiego. Interpretacja fizyczna współrzędnych tensora odkształcenia. Odkształcenia główne. Równania zgodności odkształceń. Zasada naprężenia Eulera-Cauchy’ego. Tensor naprężenia Eulera-Cauchy’ego. Naprężenia główne, największe naprężenia styczne. Tensory naprężenia PioliKirchhoffa. Zasady zachowania: masy, pędu, momentu pędu, energii. Równania konstytutywne: związek Duhamela-Neumanna, ciało izotropowe, stałe Lamé’go, techniczne stałe materiałowe. Synteza równań teorii sprężystości. Warunki brzegowe. Równania Lamé’go. Równania Beltrami-Michella. Równanie pracy wirtualnej. Twierdzenia o minimum energii potencjalnej komplementarnej i jednoznaczność rozwiązań. Metoda Ritza. Równania teorii sprężystości we współrzędnych walcowych. Zadanie Boussinesqa i jego aplikacje. Skręcanie swobodne prętów litych. Płaskie zadanie teorii sprężystości: płaski stan naprężenia i płaski stan odkształcenia. Materiał Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo sprężysto-plastyczny i jego modele. Plastyczność idealna i plastyczność ze wzmocnieniem. Warunek uplastycznienia. Kryteria obciążania i odciążania, postulat Druckera. Stowarzyszone prawo płynięcia. Teoria małych odkształceń sprężystoplastycznych i teoria plastycznego płynięcia. Ćwiczenia Wyznaczanie pola wektorowego przemieszczeń i pola tensorowego odkształceń dla ośrodka ciągłego przy zadanym przekształceniu. Opis przemieszczeń i odkształceń we współrzędnych materialnych i przestrzennych. Zapis warunków brzegowych dla zadania przestrzennego i zadania płaskiego. Wybór i odpowiednie przekształcanie równań teorii sprężystości w celu znalezienia rozwiązania zadania brzegowego. Metody kształcenia: 27 Wykład - wykład konwencjonalny, Ćwiczenia - praca indywidualna nad zadaniami i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W01 Egzamin z progami punktowymi W Wiedza ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu mechaniki ciała stałego przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu analizy konstrukcji ( Umiejętności potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne - w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując - do analizy i projektowania złożonych konstrukcji inżynierskich K_U04 kolokwium Zaliczenie ćwiczeń C, P konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W, C Kompetencje społeczne potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy, umie wyszukiwać informacje potrzebne do rozwiązania realizowanych zadań w Internecie i literaturze. K_K04 WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie (egzamin na studiach dziennych) na podstawie kolokwium z progami punktowymi: 56% - 65% pozytywnych odpowiedzi – dst 66% - 75% dst plus 76% - 85% db 86% - 93% db+ 94% - 100% Ćwiczenia bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń oraz z pisemnego sprawdzianu z kryteriami oceny. Zaliczenie przedmiotu: Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Ocena jest średnią z ocen : O = (W+C)/2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Studia stacjonarne Kontakt z prowadzącym 30w+15p+10kons, razem 55 h. Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu) 40 h, Projekty – praca własna 35 h, Łącznie 120 h, ECTS na przedmiot 120/30 4 ECTS. 28 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Nowacki W.: Teoria sprężystości, PWN, Warszawa 1970 2. Fung Y. C.: Podstawy mechaniki ciała stałego, PWN, Warszawa 1969 3. Mase G. E.: Continuum Mechanics, McGraw-Hill Book Comp., 1970 4. Skrzypek J.: Plastyczność i pełzanie, PWN, Warszawa 1986 5. Brunarski L., Kwieciński M.: Wstęp do teorii sprężystości i plastyczności, Wyd. PW, Warszawa 1976 6. Brunarski L., Górecki B., Runkiewicz L.: Zbiór zadań z teorii sprężystości i plastyczności, Wyd. PW, Warszawa 1976 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Praca zbiorowa: Wprowadzenie w teorię plastyczności, PAN, Warszawa 1962 2. Krzyś W., Życzkowski M.: Sprężystość i plastyczność, PWN, Warszawa 1962 3. Sawicki A.: Mechanika kontinuum, Wyd. IBW PAN, Gdańsk 1994 4. Ostrowska-Maciejewska J.: Mechanika ciał odkształcalnych, PWN, Warszawa 1994 PROGRAM OPRACOWAŁ: Prof. dr hab. inż. Romuald Świtka Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 6. METODY KOMPUTEROWE K od p r ze dm io tu : 11.9-WILŚ- BUD- MKOM- KB02 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład 29 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Mechaniki Budowli Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 zaliczenie na ocenę 1 I Laboratorium 30 2 zaliczenie na ocenę 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 zaliczenie na ocenę 1 I Laboratorium 18 2 zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie zaawansowanych metod komputerowych opartych na metodzie elementów skończonych, które znajdują zastosowanie w rozwiązywaniu zagadnień występujących w budownictwie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka. Metody obliczeniowe. Wytrzymałość materiałów. Mechanika budowli. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Ekstremum funkcjonału energii i równanie pracy wirtualnej dla problemów mechaniki. Własności aproksymacyjne metody elementów skończonych (MES) dla sformułowań słabych zagadnień brzegowych mechaniki – błąd aproksymacji, zagadnienie zbieżności i metody adaptacyjne MES. Analiza numeryczna płyt i powłok metodą elementów skończonych – dostosowane i niedostosowane elementy skończone. Numeryczne metody bezpośrednie i iteracyjne dla zagadnień własnych wyboczenia i dynamiki konstrukcji. Geometrycznie i fizycznie nieliniowe zagadnienia mechaniki. Linearyzacja problemów nieliniowych. Metoda Newtona-Raphsona i jej zastosowania do zagadnień geometrycznie nieliniowych oraz zagadnień sprężystoplastycznych. Metoda różnic skończonych. Numeryczne metody całkowania równań ruchu. Stabilność warunkowa i bezwarunkowa metod całkowania w czasie. Laboratorium Ćwiczenia projektowe: 1. Analiza płyty metodą elementów skończonych. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 2. Analiza tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym metodą elementów skończonych. Metody kształcenia: Wykład Laboratorium - wykład konwencjonalny, - ćwiczenia w laboratorium komputerowym, praca indywidualna nad ćwiczeniami projektowymi i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć Wiedza nabywa podstawową wiedzę w zakresie rozumienia i stosowania zasad aproksymacji i modelowania MES dla układów o dowolnej geometrii; rozumienia i stosowania algorytmów MES dla zaawansowanych zagadnień mechaniki konstrukcji. K_W01 Nabywa znajomość podstaw metody elementów skończonych i jej zastosowania w analizie prętów, belek i tarcz K_W01 30 kolokwium W kolokwium W Umiejętności nabywa podstawowe umiejętności stosowania metod komputerowych wykorzystywanych w praktyce inżynierskiej oraz obsługi zaawansowanych programów komputerowych do obliczeń inżynierskich MES (Abaqus). K_U07 Projekt i sprawdzian K_K01 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć L Kompetencje społeczne Potrafi myśleć i działać w sposób twórczy i przedsiębiorczy W, L WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi: 56% - 65% pozytywnych odpowiedzi – dst 66% - 75% dst plus 76% - 85% db 86% - 93% db+ 94% - 100% bdb. Laboratorium Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń projektowych (2 projekty) oraz z pisemnych sprawdzianów potwierdzających wiedzę i samodzielność wykonanych ćwiczeń według kryterium progów punktowych. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L)/2 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 15W+30L+10K, razem Przygotowanie do zaliczenia wykładu Przygotowanie do laboratorium Projekty – praca własna 2proj x 20h Łącznie 55+15+10+40 ECTS na przedmiot 120/30=4 55 h 15 h 10 h 40 h 120 h 4 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Szmelter J., Metody komputerowe w mechanice. PWN, Warszawa 1980. 2. Zienkiewicz O.C., Metoda elementów skończonych. Arkady, Warszawa 1972. 3. Ciesielski R. et al., Mechanika budowli: ujęcie komputerowe, t. 2. Arkady, Warszawa 1992. 4. Borkowski A. et al., Mechanika budowli: ujęcie komputerowe, t. 3. Arkady, Warszawa 1995. 5. Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji. Wyd. Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2005. 6. Łodygowski T., Kąkol W., Metoda elementów skończonych. Politechnika Poznańska. Poznań 1994. 7. Rajche J., Pryputniewicz S., Bryś G., Projektowanie wspomagane komputerem. Cz. II: Metoda elementów skończonych. Wyd. WSInż., Zielona Góra 1991. 8. Piecha J.R., Programowanie w języku Fortran 90 i 95. Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000. 9. Dahlquist G., Bjoerck A., Numerical Methods in Scientific Computing. vol. I, SIAM, Philadelphia 2008. 10. Sobieski W., Edi 3.1 - zintegrowane środowisko programistyczne dla programujących w języku Fortran. Olsztyn 2008. (darmowy program do ściągnięcia pod zakładką Projekty na stronie http://www.uwm.edu.pl/edu/sobieski/ ) LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A., Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji. PWN, Warszawa 1980. 2. Kleiber M. (red.), Komputerowe metody mechaniki ciał stałych. PWN, Warszawa 1995. 3. Kuczma M., Podstawy mechaniki konstrukcji z pamięcią kształtu. Modelowanie i numeryka. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2010. 4. Oden J.T., Carey G. F., Finite Elements: Special Problems in Solid Mechanics. The Texas Finite Element Series, vol. V. Prentice-Hall Inc., Englewood Cliffs, New Jersey 1984. 5. Piechna J.R., Programowanie w języku Fortran 90 i 95. Politechnika Warszawska, Warszawa 2000. 6. Stein E. (eds.), Adaptive Finite Elements in Linear and Nonlinear Solid and Structural Mechanics. Springer, Wien 2005. 7. Wriggers P., Nichtlineare Finite-Element-Methoden. Springer, Berlin 2001. PROGRAM OPRACOWAŁ Dr inż. Krzysztof Kula Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 31 7. ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE I K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- ZKM1- KB03 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze 32 Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Ć wi c ze n i a 15 1 Egzamin zaliczenie z oceną I Laboratorium 15 1 zaliczenie z oceną Projekt 15 1 zaliczenie z oceną 6 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 Ć wi c ze n i a 9 1 Egzamin zaliczenie z oceną I Laboratorium 9 1 zaliczenie z oceną Projekt 9 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie złożonych konstrukcji metalowych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Kursy I stopnia kształcenia. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Estakady suwnicowe: obciążenie od suwnic, belki suwnicowe pod suwnice natorowe, belki do suwnic podwieszonych, wzmocnione belki walcowane, belki blachownicowe, tężniki poziome, słupy estakad suwnicowych, odboje, obliczenia zmęczeniowe, rozwiązania konstrukcyjne słupów i tężników estakad suwnicowych. Obliczenia kratowych słupów estakady suwnicowej. Szkieletowe budynki wysokie: układy grawitacyjne, systemy stężeń, słupy w budynkach szkieletowych, długości wyboczeniowe, efekty drugiego rzędu, stropy, fundamenty. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Maszty, wieże: obciążenia, obciążenie wiatrem, obciążenie sadzią, maszty z odciągami, uproszczony schemat obliczeniowy, trzon kratowy. Przekrycia strukturalne: struktury płaskie i zakrzywione, układy ortogonalne i diagonalne, pręty, węzły, struktury o prętach rurowych, rozwiązania systemowe, wyznaczanie sił wewnętrznych, wymiarowanie, oparcie na podporach, montaż. Ćwiczenia Rozwiązywanie zadań dotyczących budynków wysokich. Laboratorium Modelowanie przestrzenne budynku wysokiego. Projekt W ramach zajęć projektowych studenci wykonają indywidualnie projekt estakady suwnicowej. 33 Metody kształcenia: Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt - wykład konwencjonalny, - ćwiczeniowa – grupowe i indywidualne rozwiązywanie zadań, - metoda projektu, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 K_W03 test z progami punktowymi W Sprawdzian umiejętności C, L Wiedza nabywa wiedzę nabywa wiedzę o estakadach suwnicowych, budynkach wysokich i strukturach przestrzennych Umiejętności potrafi dobrać i zaprojektować elementy konstrukcji estakady suwnicowej oraz sprawdzić nośność budynków wysokich K_U03 K_U04 Zaliczenie projektów P Kompetencje społeczne Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole K_K04 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo W,C,L, P Ćwiczenia Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej sprawdzianu, (ocena wg wyżej wymienionych progów). oceny z pisemnego Laboratorium Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny ze sprawdzianu z progami punktowymi j. w. Projekt Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu indywidualnego z kryteriami oceny j. w. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+C+L+P)/4 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 30w+15ćwicz+15p+15l+3kons, razem Przygotowanie do egzaminu Przygotowanie do laboratorium Projekt – praca własna Łącznie 78+12+15+30 ECTS na przedmiot 135/25 = 5.4 78 h. 12 h 15 h, 30 h. 135 h 6 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Łubiński M., Filipowicz A., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część I. Podstawy projektowania, Wydawnictwo Arkady, 2005. 2. Łubiński M., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część II. Obiekty budowlane, Wydawnictwo Arkady, 2004. Boretti Z., Bogucki W., Gajowniczek S., Hryniewiecka W.: Przykłady obliczeń konstrukcji stalowych, Wyd. III, Arkady, Warszawa 1975. Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź 1994. Bródka J., Goczek J.: Podstawy konstrukcji metalowych, t. 1, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź 1993. Bródka J., Ledzion-Trojanowska Z.: Przykłady obliczania konstrukcji stalowych, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź 1992. Ziółko J., Zbiorniki metalowe na ciecze i gazy, Arkady, Warszawa 1986. Bryś G., Matysiak A.: Budownictwo stalowe. Belki. Słupy. Kratownice, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze, Zielona Góra, 1995. Matysiak A., Budownictwo stalowe. Belki podsuwnicowe. Estakady., PWN, Warszawa-Poznan, 1994. Kłoś Cz., Mitzel A., Suwalski J., Zbiorniki na ciecze. Obliczenia i konstrukcja. Arkady, Warszawa 1961. Żmuda J.: Podstawy projektowania konstrukcji metalowych, Wydawnictwo TiT, Opole, 1992. Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa 1980. Niewiadomski J., Głąbik J., Kazek M., Zamorowski J.: Obliczanie konstrukcji stalowych wg PN-90/B-03200, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 2002 Bogucki W., Żyburtowicz M.: Tablice do projektowania konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa 1996. Praca zbiorowa pod kierunkiem M. Giżejowskiego, J. Ziółko: Budownictwo ogólne, tom 5, Stalowe konstrukcje budynków, Projektowanie według eurokodów z przykładami obliczeń. Arkady, Warszawa 2010. PN-90/B-03200. Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-ISO 5261?Ak. Rysunek techniczny dla konstrukcji metalowych (arkusz krajowy, 1994) PN-98/B-03215. Konstrukcje stalowe. Połączenia z fundamentami. Projektowanie i wykonanie. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 34 19. PN-86/B-02005. Obciążenia budowli. Obciążenia suwnicami pomostowymi, wciągarkami i wciągnikami. 20. PN-97/B-06200. Konstrukcje stalowe budowlane. Wymagania i badania techniczne przy odbiorze. 21. PN-EN 1990:2004. Eurokod: Podstawy projektowania konstrukcji. 22. PN-EN 1991-1-1:2004. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje – Część 1-1: Oddziaływania ogólne – Ciężar objętościowy, ciężar własny, obciążenia użytkowe w budynkach. 23. PN-EN 1991-1-3:2005. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje – Część 1-3: Oddziaływania ogólne – Obciążenie śniegiem. 24. PN-EN 1991-1-4:2008. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje – Część 1-4: Oddziaływania ogólne – Oddziaływania wiatru. 25. PN-EN 1991-3:2098. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje – Część 3: Oddziaływania wywołane dźwignicami i maszynami. 26. PN-EN 1993-1-1:2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 11: Reguły ogólne i reguły dla budynków. 27. PN-EN 1993-1-5:2008. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 15: Blachownice. 28. PN-EN 1993-1-8:2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 18: Projektowanie węzłów. 29. PN-EN 1993-1-9:2007. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 19: Zmęczenie. 30. PN-EN 1993-6:2009. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 6: Konstrukcje wsporcze dźwignic. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Biegus A.: Stalowe budynki halowe, Wydawnictwo Arkady, 2004. 2. Biegus A.: Nośność graniczna konstrukcji prętowych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa – Wrocław 1997. 3. Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź 1994. 4. Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa 1980. 5. Mromliński R.: Konstrukcje aluminiowe, Arkady, Warszawa 1992. 6. Ziółko J.: Utrzymanie i modernizacja konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa 1991. 7. Ziółko J., Włodarczyk W., Mendera Z., Włodarczyk S.: Stalowe konstrukcje specjalne, Arkady, Warszawa 1995. 8. Poradnik projektanta konstrukcji metalowych (praca zbiorowa), Arkady, Warszawa 1980. PROGRAM OPRACOWAŁ: Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 35 8. ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- ZKB1- KB04 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład 36 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Ć wi c ze n i a 15 1 Egzamin zaliczenie z oceną I Laboratorium 15 1 zaliczenie z oceną Projekt 15 1 zaliczenie z oceną 6 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 Ć wi c ze n i a 9 1 Egzamin zaliczenie z oceną I Laboratorium 9 1 zaliczenie z oceną Projekt 9 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie złożonych konstrukcji z betonu. WYMAGANIA WSTĘPNE: Konstrukcje betonowe-podstawy, Konstrukcje betonowe - elementy, Konstrukcje betonowe - obiekty ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Ustroje płytowo-słupowe. Systematyka ustrojów płytowo-słupowych. Obliczanie płyt lokalnie podpartych. Rozwiązywanie ustrojów płytowo-słupowych. Uproszczone metody obliczania: metoda ram zastępczych, metoda rozdziału momentów, metoda współczynnikowa, analizy numeryczne MES. Obliczanie ugięć i nośność żelbetowych ustrojów płytowo-słupowych. Przebicie płyt w strefie podporowej. Kształtowanie i konstruowanie ustrojów słupowo-płytowych. Zbiorniki prostopadłościenne. Zbiorniki na materiały płynne, bunkry, silosy o komorach o przekroju poziomym prostokątnym. Ogólna charakterystyka pracy zbiorników. Obciążenia: parcie gruntu, parcie cieczy, parcie materiału zasypowego. Obliczanie zbiorników. Wymiarowanie zbiorników. Konstruowanie zbiorników, kształtowanie zbrojenia. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Zbiorniki o przekroju kołowym. Zbiorniki na materiały płynne. Zbiorniki na materiały sypkie (silosy). Ogólna charakterystyka, zasady obliczania. Obliczanie zbiorników według teorii błonowej, wpływ zaburzeń brzegowych. Szczelność zbiorników. Wpływ temperatury. Konstruowanie i wymiarowanie elementów zbiorników: przekrycie, ścinany, dno. Kształtowanie zbrojenia. Konstrukcje sprężone. Zasady projektowania elementów strunobetonowych i kablobetonowych. Dobór przekroju, dobór siły i mimośrodu siły sprężającej. Stany graniczne nośności. Stany graniczne użytkowalności. Projektowanie strefy zakotwienia. Ćwiczenia. Modelowanie konstrukcji, przykłady obliczeń.. Projekt. Projekt zbiornika Projekt dźwigara sprężonego Laboratorium komputerowe Analizy numeryczne MES konstrukcji złożonych. Analiza numeryczne projektowanego budynku: siły wewnętrzne, naprężenia, odkształcenia i przemieszczenia. Metody kształcenia: Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt - wykład konwencjonalny, - modele obliczeniowe, przykłady obliczeń, - analizy numeryczne projektowanej konstrukcji budynku, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 K_W03 test z progami punktowymi W Sprawdzian umiejętności C, L Wiedza nabywa wiedzę o konstrukcjach słupowopłytowych, zbiornikach powłokowych i prostopadłościennych, a także konstrukcjach sprężonych Umiejętności Student potrafi zaprojektować budynek o konstrukcji słupowo-płytowej, zbiorniki i elementy sprężone K_U03 K_U04 Zaliczenie projektów P Kompetencje społeczne Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole K_K04 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst, 61% - 70% dst plus, Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo W,C,L, P 37 Ćwiczenia 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny ze sprawdzianu z progami punktowymi j.w. Laboratorium Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny ze sprawdzianu z progami punktowymi j.w. Projekt Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu indywidualnego z kryteriami oceny j. w. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L+C+P)/4 38 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 30w+15ćwicz+30p +3kons , razem Przygotowanie do egzaminu Przygotowanie do laboratorium Projekt – praca własna Łącznie 78+12+22+30 ECTS na przedmiot 140/25 = 5.6 78 h. 12 h 20 h, 30 h. 140h 6 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. PN-EN 1992-1-1:2008, Eurokod 2 - Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków PN-EN 1992-3:2006 (U), Eurokod 2 - Projektowanie konstrukcji betonowych. Część 3: Silosy i zbiorniki PN-B-03264: 2002, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie, PN-88/B-01041, Rysunek konstrukcyjny budowlany. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone, Starosolski W., Konstrukcje żelbetowe wg PN-B-03464:2002, t.1,2,3, PWN, Warszawa, 2007 Łapko A, Jansen B.C, Podstawy projektowania i algorytmy obliczeń konstrukcji żelbetowych, Arkady, Warszawa,2005, Ajudkiewcz A., Mames J., Konstrukcje z betonu sprężonego, Kraków, Polski Cement sp.z o.o., 2004 Mielnik A., Budowlane konstrukcje przemysłowe, Warszawa, PWN, 1975 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, 2005 2. Praca zbiorowa, Budownictwo betonowe, t.XII - Budowle przemysłowe, Arkady, Warszawa, 1971 3. Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, 2005 PROGRAM OPRACOWAŁ Dr inż. Jacek Korentz Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 9. WZMACNIANIE PODŁOŻA I FUNDAMENTÓW K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- WZPF- KC14 T yp pr ze dm i ot u : obieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zak ła d G e o tec h n ik i i G e od e zj i Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne Laboratorium 15 1 II zaliczenie na ocenę 1 Studia niestacjonarne Laboratorium 9 1 II zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie z metodami wzmacniania podłoża gruntowego i wzmacniania fundamentów budynków. WYMAGANIA WSTĘPNE: Wytrzymałość materiałów, Mechanika gruntów, Fundamentowanie, Podstawy konstrukcji żelbetowych. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Opracowanie harmonogramu prac projektowych. Opracowanie wyników badań podłoża gruntowego oraz diagnozowanie zachowania gruntów słabych i silnie odkształcalnych. Wybór koncepcji wzmocnienia podłoża i fundamentów. Projekt wzmocnienia podłoża i fundamentów budynku – zadanie zespołowe. Metody kształcenia: Projekt - praca indywidualna nad fragmentem projektu i praca w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_U07 K_U09 Sprawdzian umiejętności, Oddanie projektu L K_K04 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana L Umiejętności Wie jak zinterpretować wyniki badań podłoża i wyznaczyć wartości parametrów mechanicznych. Potrafi opracowywać koncepcję wzmocnienia posadowienia budowli oraz wybrać metodę wzmocnienia podłoża, a także wykonać stosowne obliczenia projektowe Kompetencje społeczne Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 39 podporządkowania się zasadom pracy w zespole przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć I WARUNKI ZALICZENIA: Warunkiem zaliczenia jest terminowe oddanie wcześniej konsultowanego i zatwierdzanego projektu oraz pisemnego sprawdzianu z zakresu projektu. Kryteria oceny sprawdzianu pisemnego: 91-100% poprawnych odpowiedzi 81-90 % poprawnych odpowiedzi 71-80 % poprawnych odpowiedzi 61-70 % poprawnych odpowiedzi 51-60 % poprawnych odpowiedzi 0-50 % poprawnych odpowiedzi ocena 5,0 ocena 4,5 ocena 4,0 ocena 3,5 ocena 3,0 ocena 2,0 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Zajęcia zorganizowane Projekt – praca własna Razem ECTS na przedmiot 15 + 15 = 30 / 30 = 15 h 15 h 30 h 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. Masłowski E., Spiżewska D.: Wzmacnianie konstrukcji budowlanych, Arkady, Warszawa 2000. Pisarczyk St.: Geoinżynieria. Metody modyfikacji podłoża gruntowego, Oficyna Wyd. Polit. Warszawskiej, Warszawa 2005. Runkiewicz L. i inni: Błędy i uszkodzenia budowlane oraz ich usuwanie, Wyd. Informacji Zawodowej WEKA, Warszawa 2001. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Das B.M.: Principles of foundation engineering, PWS Engineering, Boston 1984. 2. Das B.M.: Principles of geotechnical engineering, PWS-KENT Publ. Comp. Boston 1985. 3. 4. Jarominiak A.: Lekkie konstrukcje oporowe, WKiŁ, Warszawa 1982. 5. PN-EN 1997 Eurokod 7. Projektowanie geotechniczne, PKN, Warszawa. Sawicki A., Leśniewska D.: Grunt zbrojony. Teoria i zastosowanie, PWN, Warszawa 1993. PROGRAM OPRACOWAŁ Dr inż. Waldemar Szajna Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 40 10. ZAAWANSOWANE KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA K od p r ze dm io tu : 11.9-WILŚ- BUD 2- ZKWP-KC1 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący zajęcia 41 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne Laboratorium 30 2 II zaliczenie z oceną 2 Studia niestacj onarne Laboratorium 18 2 II zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest rozszerzenie wiedzy dotyczącej zasad modelowania numerycznego konstrukcji budowlanych przy użyciu dostępnego oprogramowania komputerowego. WYMAGANIA WSTĘPNE: Mechanika budowli. Wytrzymałość materiałów. komputerowego wspomagania projektowania. Metody obliczeniowe. Podstawy z ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Modelowanie numeryczne złożonych konstrukcji przestrzennych przy użyciu powłokowych elementów skończonych. Definiowanie geometrii poszczególnych układów, definiowanie materiału oraz przekrojów. Zadawanie warunków brzegowych oraz przykładanie obciążenia w postaci oddziaływania równomiernie rozłożonego oraz ciśnienia. Przeprowadzenie analizy statycznej konstrukcji, wyznaczenie częstości drgań własnych zadeklarowanego układu oraz wyznaczenie wartości ciśnienia przy którym dojdzie o zwichrzenia zamodelowanego elementu. Interpretacja otrzymanych wyników w postaci map naprężeń na elementach skończonych oraz przemieszczeń. Metody kształcenia: Laboratorium - ćwiczenia laboratoryjne EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Symbol Metody weryfikacji Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Forma zajęć Student: Umiejętności potrafi zamodelować układy przestrzenne przy wykorzystaniu elementów powłokowych. Umie zdefiniować warunki brzegowe i przyłożyć do zdefiniowanej konstrukcji obciążenie. Umie obliczyć naprężenia i przemieszczenia w zamodelowanym zadaniu. Umie wyznaczyć częstości drgań własnych układów oraz wyświetlić odpowiadające im formy drgań. Potrafi wyznaczyć najmniejszą wartość obciążenia przy którym dojdzie do utraty stateczności. Umie wyświetlić wyniki analiz statycznych w postaci warstwicowych map naprężeń na elementach skończonych. Umie posłużyć się dostępnym oprogramowaniem komputerowym w celu wykonania analizy statycznej i wyboczeniowej konstrukcji metodą elementów skończonych K_U04 K_U07 Sprawdzian umiejętności, Oddaniesprawozdań L konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć L 42 Kompetencje społeczne Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole K_K04 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Laboratorium Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium oraz z pisemnego sprawdzianu. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 30lab+3kons , razem Przygotowanie do laboratorium Projekty – praca własna 2proj x 7h Praca własna Łącznie 33+6+14+7 ECTS na przedmiot 60/30 33 h. 6 h, 14 h, 7 h, 60 h, 2 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Robot Millenium, Instrukcja Obsługi 2. Cosmos/M – Instrukcja obsługi 3. RM-Win – Instrukcja obsługi LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. SofiStik – Instrukcja obsługiPROGRAM OPRACOWAŁ: MGR INŻ. PAWEŁ BŁAŻEJEWSKI: Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 11. ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE II K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- ZKM2- KC02 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze 43 Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Laboratorium 15 1 Projekt 15 1 Egzamin II zaliczenie z oceną zaliczenie z oceną 5 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 Laboratorium 9 1 Projekt 9 1 Egzamin II zaliczenie z oceną zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie złożonych konstrukcji metalowych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Kursy I stopnia kształcenia. Złożone konstrukcje metalowe I. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Kominy stalowe: podstawowe informacje technologiczne, obciążenia, obciążenie wiatrem, dynamiczne oddziaływanie wiatru, urządzenia redukujące dynamiczne oddziaływanie wiatru, absorbery drgań, kominy wolnostojące, kominy jedno- i wieloprzewodowe, odciągi, kontrola naciągu, konstrukcje wsporcze w postaci kratownic przestrzennych, wyznaczenie sił w konstrukcji wsporczej, wymiarowanie blach płaszcza komina, stateczność lokalna, połączenie z fundamentem. Zbiorniki: zbiorniki walcowe na ciecze, obciążenia, warunki wytrzymałościowe, problemy stateczności, konstrukcja, montaż, fundamenty, konstrukcja dachu, zbiorniki innych kształtów, zbiorniki wieżowe, prętowe konstrukcje wsporcze, powłokowe konstrukcje wsporcze, zbiorniki na materiały ropopochodne (z dachem pływającym), zbiorniki na materiały sypkie (silosy), obciążenia parciem materiałów sypkich, typowe rozwiązania konstrukcyjne, przyczyny awarii. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Laboratorium komputerowe: Obliczenia elementów zasobników i zbiorników Projekt W ramach zajęć projektowych studenci wykonają indywidualne projekty komina stalowego. Metody kształcenia: Wykład Laboratorium Projekt - wykład konwencjonalny, - metoda projektu, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. 44 EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W08 Egzamin testowy z progami punktowymi W Sprawdzian umiejętności L Zaliczenie projektów P Wiedza nabywa wiedzę o stalowych konstrukcjach powłokowych Umiejętności potrafi dobrać i zaprojektować stalowy komin oraz dobrać i zaprojektować stalowy zasobnik K_U05 K_U06 Kompetencje społeczne Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole K_K04 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W,C,L, P WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Laboratorium Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch sprawdzianów z progami punktowymi j. w. Projekt Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu indywidualnego z kryteriami oceny j. w. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L+P)/3 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym Przygotowanie do egzaminu 30w+15ćwicz+15p +3kons , razem Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 63 h. 12 h Przygotowanie do laboratorium Projekt – praca własna Łącznie 63+12+22+30 ECTS na przedmiot 127/25 = 5.08 22 h, 30 h. 127 h 6 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Łubiński M., Filipowicz A., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część I. Podstawy projektowania, Wydawnictwo Arkady, 2005. 2. Łubiński M., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część II. Obiekty budowlane, Wydawnictwo Arkady, 2004. Boretti Z., Bogucki W.: Gajowniczek S., Hryniewiecka W.: Przykłady obliczeń konstrukcji stalowych, Wyd. III, Arkady, Warszawa 1975. Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź 1994. Bródka J., Goczek J.: Podstawy konstrukcji metalowych, t. 1, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź 1993. Bródka J., Ledzion-Trojanowska Z.: Przykłady obliczania konstrukcji stalowych, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź 1992. Matysiak A.: Budownictwo stalowe. Belki podsuwnicowe. Estakady., PWN, Warszawa-Poznan, 1994. Kłoś Cz., Mitzel A., Suwalski J.: Zbiorniki na ciecze. Obliczenia i konstrukcja. Arkady, Warszawa 1961. Żmuda J.: Podstawy projektowania konstrukcji metalowych, Wydawnictwo TiT, Opole, 1992. Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa 1980. Niewiadomski J., Głąbik J., Kazek M., Zamorowski J.: Obliczanie konstrukcji stalowych wg PN-90/B-03200, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 2002 Bogucki W.: Żyburtowicz M.: Tablice do projektowania konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa 1996. Rykaluk K.: Konstrukcje stalowe. Kominy, wieże, maszty, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2007. Kozłowski A.: Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN – EN 1993-1. Część pierwsza: Wybrane elementy i połączenia, Oficyna Wydawnicza Politechnik Rzeszowskiej, Rzeszów 2009 Kozłowski A.: Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1. Cz. 2. Stropy i pomosty, Oficyna Wydawnicza Politechnik Rzeszowskiej, Rzeszów 2011 Praca zbiorowa pod kierunkiem M. Giżejowskiego, J. Ziółko: Budownictwo ogólne, tom 5, Stalowe konstrukcje budynków, Projektowanie według eurokodów z przykładami obliczeń. Arkady, Warszawa 2010. PN-90/B-03200. Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-ISO 5261?Ak. Rysunek techniczny dla konstrukcji metalowych (arkusz krajowy, 1994) PN-98/B-03215. Konstrukcje stalowe. Połączenia z fundamentami. Projektowanie i wykonanie. PN-86/B-02005. Obciążenia budowli. Obciążenia suwnicami pomostowymi, wciągarkami i wciągnikami. PN-97/B-06200. Konstrukcje stalowe budowlane. Wymagania i badania techniczne przy odbiorze. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. PN-EN 1990:2004. Eurokod: Podstawy projektowania konstrukcji. 23. PN-EN 1991-1-1:2004. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje – Część 1-1: Oddziaływania ogólne – Ciężar objętościowy, ciężar własny, obciążenia użytkowe w Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 45 budynkach. 24. PN-EN 1991-1-3:2005. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje – Część 1-3: Oddziaływania ogólne – Obciążenie śniegiem. 25. PN-EN 1991-1-4:2008. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje – Część 1-4: Oddziaływania ogólne – Oddziaływania wiatru. 26. PN-EN 1993-1-1:2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 11: Reguły ogólne i reguły dla budynków. 27. PN-EN 1993-1-5:2008. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 15: Blachownice. 28. PN-EN 1993-1-8:2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 18: Projektowanie węzłów. 29. PN-EN 1993-1-9:2007. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 19: Zmęczenie. 30. PN–EN 1993-3-2:2008 Projektowanie konstrukcji stalowych. Część 3-2: Wieże, maszty i kominy – Kominy. 31. PN–EN 13084–1:2007 Kominy wolno stojące – Część 1: Wymagania ogólne. 32. PN–EN 13084–6:2005 Kominy wolno stojące – Część 6: Wykładziny stalowe – Projektowanie i wykonanie. 33. PN–EN 13084–7:2006 Kominy wolno stojące – Część 7: Wymagania dotyczące cylindrycznych wyrobów stalowych przeznaczonych na jednopowłokowe kominy stalowe oraz stalowe wykładziny. 34. PN–EN 1993–1–6:2009 Projektowanie konstrukcji stalowych - Część 1 – 6: Wytrzymałość i stateczność konstrukcji powłokowych. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Biegus A.: Nośność graniczna konstrukcji prętowych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa – Wrocław 1997. 2. Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź 1994. 3. Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa 1980. 4. Mromliński R.: Konstrukcje aluminiowe, Arkady, Warszawa 1992. 5. Ziółko J.: Utrzymanie i modernizacja konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa 1991. 6. Ziółko J., Włodarczyk W., Mendera Z., Włodarczyk S.: Stalowe konstrukcje specjalne, Arkady, Warszawa 1995. 7. Poradnik projektanta konstrukcji metalowych (praca zbiorowa), Arkady, Warszawa 1980. PROGRAM OPRACOWAŁ Zespół Zakładu Konstrukcji Budowlanych Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 46 12. ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE II K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- ZKB2- KC03 T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład 47 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 Laboratorium 15 1 Projekt 15 1 Egzamin II zaliczenie z oceną zaliczenie z oceną 5 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 Laboratorium 9 1 Projekt 9 1 Egzamin II zaliczenie z oceną zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie metod nieliniowej analizy konstrukcji. WYMAGANIA WSTĘPNE: Konstrukcje betonowe-podstawy, Konstrukcje betonowe - elementy, Konstrukcje betonowe - obiekty. Złożone Konstrukcje Betonowe I ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Metody analizy konstrukcji z betonu. Analiza liniowo sprężysta. Analiza nieliniowa. Metoda równowagi granicznej. Metoda linii załomów. Metoda kratownicowa (analogia prętowa). Przykłady stosowania metod analizy. Złożone modele fizyczne betonu i stali zbrojeniowej. Beton w jednoosiowym i złożonym stanie naprężeń. Wpływ zbrojenia podłużnego i poprzecznego na wytrzymałość i odkształcalność betonu. Modele stali uwzględniające wyboczenie niesprężyste prętów zbrojeniowych. Modele betonu i stali dla obciążeń cyklicznych. Redystrybucja sił wewnętrznych. Powstawanie i przebieg zjawiska redystrybucji. Efekt sklepieniowy, efekt membranowy. Czynniki wpływające na redystrybucję momentów. Redystrybucja zupełna, redystrybucja częściowa. Analiza liniowa, analiza nieliniowa. Sposoby obliczania uwzględniające odkształcalność konstrukcji: metoda obrotów jednostkowych, metoda obrotów granicznych. Przykłady obliczeń (belki statycznie niewyznaczalne, belki ciągłe). Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Metoda równowagi granicznej. Podstawowe założenia. Statyczny i kinematyczny sposób określania nośności ustrojów żelbetowych. Twierdzenia podstawowe. Nośność w przegubach i załomach plastycznych. Obliczanie belek i ram. Obliczanie płyt metodą linii załomów. Metoda kratownicowa. Podstawy metody: trajektorie naprężeń głównych, obszary B i D. Podstawy modelowania: nieciągłość geometryczna, nieciągłość statyczna, modele prętowe. Nośność obliczeniowa modelu kratownicowego: pręty ściskane, pręty rozciągane. Przykłady zastosowania modeli kratownicowych do wymiarowania elementów i konstrukcji: krótkie wsporniki, belki ściany, tarcze, płyt. Obliczanie konstrukcji w stanie deformacji pokrytycznych. Obciążenia wyjątkowe: eksplozja, wstrząsy sejsmiczne. Ciągliwość przekroju, ciągliwość konstrukcji, miary ciągliwości. Rozpraszanie energii, tłumienie drgań. Modele fizyczne betonu i stali, odkształcenia graniczne. Analiza pracy belek, słupów i ram w stanie deformacji pokrytycznych. Projekt. Projekt elementu sprężonego, projekt tarczy z otworem. Laboratorium komputerowe Analizy numeryczne MES konstrukcji złożonych. Analiza numeryczne projektowanego budynku: siły wewnętrzne, naprężenia, odkształcenia i przemieszczenia. Metody kształcenia: Wykład Laboratorium Projekt - wykład konwencjonalny, - metoda projektu, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W08 Egzamin testowy z progami punktowymi W Sprawdzian umiejętności L Zaliczenie projektów P Wiedza nabywa wiedzę z analizy konstrukcji nietypowych metod Umiejętności potrafi wymiarować elementy konstrukcyjne konstrukcji złożonych wykorzystując różne metody analizy K_U04 K_U06 Kompetencje społeczne Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole K_K04 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst, 61% - 70% dst plus, Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo W,C,L, P 48 Laboratorium 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch sprawdzianów z progami punktowymi j. w. Projekt Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu indywidualnego z kryteriami oceny j. w. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L+P)/3 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 30w+15ćwicz+15p +5kons , razem Przygotowanie do egzaminu Przygotowanie do laboratorium Projekt – praca własna Łącznie 65+15+20+30 ECTS na przedmiot 130/25 = 5.2 65 h. 15 h 20 h, 30 h. 130 h 6 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. PN-EN 1992-1-1:2008, Eurokod 2 - Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków PN-B-03264: 2002, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie, Tichy M., Rakosnik J., Obliczanie ramowych konstrukcji żelbetowych z uwzględnieniem odkształceń plastycznych, Arkady, Warszawa, 1971 Knauff M., i inni, Podstawy projektowania konstrukcji żelbetowych i sprężonych według Eurokodu 2, DWE Wrocław, 2006, 5. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, 2005 2. Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, 2005 PROGRAM OPRACOWAŁ Dr inż. Jacek Korentz Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 49 13. NIEZAWODNOŚĆ I STANY GRANICZNE KONSTRUKCJI K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- NGK- KC04 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Forma zaliczenia 50 Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c ze n i a 15 1 egzamin II 15 1 zaliczenie z oceną 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c ze n i a 9 1 egzamin II 9 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie podstaw teorii niezawodności konstrukcji, metod określania stanów granicznych konstrukcji i jej elementów w ujęciu mechaniki budowli i w ujęciu normowym. WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka (podstawy rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej). Wytrzymałość materiałów. Mechanika budowli. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Powtórzenie podstaw rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej. Półprobabilistyczne i probabilistyczne metody oceny niezawodności konstrukcji (metody poziomu 1., 2., i 3.). Rodzaje niepewności w analizie konstrukcji. Losowe parametry elementów konstrukcji (parametry geometryczne i materiałowe). Losowa nośność elementów konstrukcji. Wprowadzenie do probabilistycznej teorii obciążeń: dyskretne i kontynualne modele obciążeń, obciążenia żywiołowe, kombinacje obciążeń. Nośność graniczna prostych konstrukcji prętowych. Modele niezawodnościowe konstrukcji: systemy szeregowe, równoległe i mieszane. Podstawowe wymagania niezawodności konstrukcji w projektowaniu, realizacji i eksploatacji: niezawodność, bezpieczeństwo, jakość, niepewność, stany graniczne nośności, stany graniczne użytkowania. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Ćwiczenia Rozwiązywanie zadań dotyczących: wyznaczania podstawowych statystyk dla zbiorów danych doświadczalnych odnoszących się do właściwości geometrycznych i wytrzymałościowych elementów konstrukcji; obliczania wartości charakterystycznych cech geometrycznych i wytrzymałościowych; wyznaczania losowej nośności granicznej elementów rozciąganych i ściskanych o zadanych parametrach rozkładów prawdopodobieństwa losowych zmiennych podstawowych; obliczania wskaźnika niezawodności oraz prawdopodobieństwa niezawodności rozciąganego (ściskanego) elementu konstrukcji o znanych parametrach losowej nośności granicznej i znanych parametrach losowego obciążenia; oceny bezpieczeństwa belek i ram: przypadki statycznie wyznaczalne oraz proste przypadki statycznie niewyznaczalne. Metody kształcenia: 51 Wykład Ćwiczenia - wykład konwencjonalny, - ćwiczenia audytoryjne oraz indywidualne rozwiązywanie zadań. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04 K_W06 Egzamin testowy z progami punktowymi W K_U04 K_U09 Sprawdzian umiejętności C Wiedza Zapoznaje się z rodzajami niepewności towarzyszącymi procesowi projektowania i realizacji obiektów budowlanych. Wie jak określić podstawowe parametry losowych cech geometrycznych i wytrzymałościowych elementów konstrukcji. Zapoznaje się z losowymi modelami obciążeń konstrukcji oraz losowymi modelami niezawodnościowymi systemów konstrukcji. Zdobywa wiedzę o podstawowych wymaganiach niezawodności konstrukcji podczas jej projektowania, realizowania i eksploatowania. Zna takie pojęcia jak: niezawodność, bezpieczeństwo, jakość, niepewność, stany graniczne nośności, stany graniczne użytkowalności Umiejętności potrafi wyznaczać podstawowe statystyki dla zbioru wyników badań doświadczalnych przeprowadzonych w celu określenia właściwości geometrycznych elementu i konstrukcji oraz właściwości wytrzymałościowych materiału konstrukcji. Potrafi obliczyć wartości charakterystyczne badanych właściwości jako kwantyle zadanego rzędu. Student potrafi wyznaczyć nośność graniczną elementów i prostych konstrukcji prętowych takich jak statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne belki oraz ramy. Potrafi oszacować bezpieczeństwo elementów i konstrukcji za pomocą indeksu Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo niezawodności Cornella oraz wskaźnika niezawodności Hasofera-Linda. Student umie, dla prostych przypadków ustrojów prętowych, określić przekroje krytyczne, potrafi wskazać minimalne krytyczne zbiory oraz kinematycznie dopuszczalne mechanizmy zniszczenia, a także potrafi określić typ systemu niezawodnościowego analizowanej konstrukcji oraz wyznaczyć jej bezpieczeństwo Kompetencje społeczne Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole K_K04 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W,C,L, P WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie egzaminu pisemnego z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Ćwiczenia Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium zawierającego zadania o zróżnicowanym stopniu trudności Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+Ć)/2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym Przygotowanie do egzaminu Przygotowań do kolokwium Łącznie ECTS na przedmiot 15w+15ćw +3kons , razem 33+12+10 55/30 = 1,83 33 h. 12 h 10 h. 55 h 2 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Murzewski J.: Niezawodność konstrukcji inżynierskich, Arkady,Warszawa,1989. 2. Murzewski J.: Podstawy projektowania i niezawodność konstrukcji, Politechnika Krakowska, Kraków 2001. 3. Biegus A.: Podstawy probabilistycznej analizy bezpieczeństwa konstrukcji, Wrocław 1996. 4. Woliński S., Wróbel K.: Niezawodność konstrukcji budowlanych, Skrypt, Politechnika Rzeszowska, Rzeszów 2000. 5. Nowak A., Collins K.: Reliability of Structures, McGraw-Hill, 2000. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 52 Pluciński E., Plucińska A.: Rachunek prawdopodobieństwa. Statystyka matematyczna. Procesy stochastyczne, WNT, Warszawa 2000. 7. PN-EN 1990: Eurokod – Podstawy projektowania konstrukcji. 8. Normy europejskie (EC1, EC2, EC3) dotyczące obciążeń i projektowania konstrukcji budowlanych. 9. International Standard ISO 2394: General principles on reliability for structures. 10. PN-74/N-01051 Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna. Nazwy, określenia, symbole. 6. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. 3. Melchers R.: Structural reliability analysis and prediction, John Wiley&Sons, Toronto, 1987. Barańska A.: Elementy probabilistyki I statystyki matematycznej w inżynierii środowiska, AGH, Kraków 2008. Węglarczyk S.: Metody statystyczne, Skrypt, Politechnika Krakowska, Kraków 1999. PROGRAM OPRACOWAŁA: Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 53 14. STATECZNOŚĆ KONSTRUKCJI K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- STK- KC05 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ 54 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d Ć wi c ze n i a 15 Zaliczenie na ocenę 1 II 15 1 Zaliczenie na ocenę 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d Ć wi c ze n i a 9 Zaliczenie na ocenę 1 II 9 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest pogłębienie wiedzy z zakresu stateczności konstrukcji, a szczególności pełne zrozumienie metod kontroli stanów granicznych wyboczenia sprawdzanych podczas projektowania konstrukcji budowlanych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Wytrzymałość materiałów, mechanika budowli. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Pojęcie zjawiska utraty stateczności. Podstawowe kryteria stateczności. Metoda statyczna, metoda energetyczna oraz metoda dynamiczna wyznaczania obciążenia krytycznego. Punkty krytyczne: stateczny punkt bifurkacji, niestateczny punkt bifurkacji, punkt graniczny. Wpływ imperfekcji obciążeniowych i geometrycznych na stateczność. Stateczność giętna, stateczność skrętna, stateczność giętnoskrętna elementów prętowych. Zwichrzenie elementów zginanych. Stateczność płyt ściskanych i stateczność płyt ścinanych. Stateczność powłok. Stateczność początkowa a stateczność nieliniowa. Uwzględnienie nieliniowości geometrycznych oraz nieliniowości fizycznych. Problemy niekonserwatywne. Stateczność a teoria II-go rzędu. Stateczność konstrukcji w ujęciu przepisów normowych: konstrukcje metalowe, konstrukcje drewniane, konstrukcje żelbetowe. Zastosowanie komercyjnych programów do wyznaczanie obciążeń krytycznych. Projekt Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Analityczne rozwiązanie problemu stateczności układu dyskretnego o jednym stopniu swobody. Zastosowanie energetycznego kryterium Timoszenki do wyznaczania obciążenia krytycznego prętów ściskanych (rozwiązanie analityczne ze wspomaganiem MathCAD-em). Zastosowanie energetycznego kryterium Timoszenki do wyznaczania naprężenia krytycznego płyt ściskanych. Weryfikacja rozwiązania z wykorzystaniem programów komercyjnych (Robot, Cosmos/M). Metody kształcenia: Wykład - wykład konwencjonalny, Projekt - praca indywidualna nad projektem na podstawie wyjaśnień prowadzącego. 55 EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W01 K_W03 Kolokwium testowy z progami punktowymi W K_U04 K_U09 Sprawdzian umiejętności C konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W,P Wiedza Pełna wiedza na temat zjawiska utraty stateczności konstrukcji i konsekwencji z jego zaistnienia. Świadomość dodatkowych zagrożeń wynikających z obecności imperfekcji geometrycznych i obciążeniowych Umiejętności Umiejętności praktycznego zastosowania twierdzeń o stateczności konstrukcji ze szczególnym wyeksponowaniem energetycznego kryterium Timoszenki. Umiejętności wyznaczania obciążeń krytycznych w konstrukcjach prętowych, płytowych i powłokowych, świadomego korzystania z zapisów normowych dotyczących stateczności konstrukcji metalowych, żelbetowych i drewnianych. Umiejętność wykorzystania przykładowych programów do przekształceń symbolicznych. Kompetencje społeczne potrafi myśleć i działać logicznie w sposób samodzielny, potrafi pracować w grupie, umie wyszukiwać informacje potrzebne do rozwiązania realizowanych zadań w normach budowlanych, literaturze, a także w internecie. K_K03 K_K04 WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 91% - 100% bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń projektowych (3 ćwiczenia). Zaliczenie przedmiotu: Projekt Ocena jest średnią ważoną z ocen: O = 0.4W+0.6C OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym Przygotowanie do kolokwium Projekty – praca własna Łącznie ECTS na przedmiot 15w+15p +1kons , razem 3proj x 6h 31+11+18 60/30 31 h. 11 h 18 h. .60 h 3 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. Timoszenko S. K., Gere J. M., Teoria stateczności sprężystej. Wydawnictwo Arkady, 1963. Ziegler H., Principles of structural stability, Blaisdell Publishing Company, Waltham, 1968. Gerard G., Introduction to structural stability theory, McGraw-Hill Book Company, Inc. New York 1962. Thompson J. M. T., Hunt G. W., A general theory of elastic stability, John Wiley&Sons, London, 1973. Naleszkiewicz J., Zagadnienia stateczności sprężystej, PWN Warszawa, 1958. Bleich F., Buckling strength of metal structures, McGraw-Hill Book Company, Inc. New York, 1952. Galambos, T. V., Guide to Stability Design Criteria for Metal Structures, John Wiley, New York, 1988. Brush, D. O. and Almroth, B. O., Buckling of Bars, Plates and Shell, McGraw HillKogakusha, Tokyo, 1975. Britvec S. J., The stability of elastic systems, Pergamon Press Inc., New York, 1973. Brezina W., Stateczność prętów konstrukcji metalowych, Arkady, Warszawa, 1996. Dym C. L., Stability theory and its applications to structural mechanics, Norrdhoff International Publishing, Leyden, 1974. Huseyin K., Multiple parameter stability theory and its applications, Oxford University Press, New York, 1986. Huseyin, K., Nonlinear Theory of Elastic Stability, Noordhoff Int., Leyden, 1975. Pignataro M., Rizzi N., Luongo A., Stability, bifurcation and postcritical behaviour of elastic structures, Elsevier, Amsterdam, 1991. Simitses G. J., An introduction to the elastic stability of structures, Prentice-Hall Inc., Englewood Cliffs, 1976. Weiss S., Giżejowski M., Stateczność konstrukcji metalowych. Układy prętowe. Arkady, Warszawa, 1991. PN-90/B-03200. Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Wolmir A. S., Ustojcziwost dieformurijemych sistiem (po rosyjsku), Nauka, Moskwa, 1992. 2. Ałfutow N. A., Osnowy razsczeta na ustojcziwost uprugich sistiem (po rosyjsku), Maszinostrojenije, Moskawa 1978. 3. Esslinger M., Geier B., Postbuckling behavior of structures, Springer Verlag, Wien, 1975. 4. Marcinowski J., Nieliniowa stateczność powłok sprężystych, Wydawnictwa Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2000. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 56 5. 6. 7. 8. Simitses, G., Dynamic Stability of Suddenly Loaded Structures, Springer-Verlag, New York, 1990. Waszczyszyn, Z., Cichoń, C., Radwańska, M., Stability of Structures by Finite Element Methods, Elsevier, Amsterdam, 1994. Thompson J. M. T., Hunt G. W., Instabilties and catastrophes in Science and Engineering, John Wiley&Sons, Chichester, 1982. Romanów F., Stricker L., Teisseyre J., Stateczność konstrukcji przekładkowych, Wydawnictwa Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1972. PROGRAM OPRACOWAŁ: Dr hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ 57 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 15. BADANIA KONSTRUKCJI K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- BAKO- KC06 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 zaliczenie z oceną 1 I Laboratorium 15 1 zaliczenie z oceną 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 zaliczenie z oceną 1 I Laboratorium 9 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie zasad modelowania i badań konstrukcji budowlanych w laboratorium i na obiektach. WYMAGANIA WSTĘPNE: Materiały budowlane. Wytrzymałość materiałów. Mechanika budowli. Budownictwo ogólne. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Planowanie eksperymentu. Podstawy teorii eksperymentu. Wybrane metody badawcze. Podstawy modelowania eksperymentu. Analiza wymiarowa. Skalowanie eksperymentu. Dobór materiałów. Elastooptyka. Podstawy. w świetle przechodzącym. Metodyka badań. Analiza wyników. Badanie tarczy Współczesne bezdotykowe metody badania odkształceń. Dalmierze precyzyjne. Zasada działania. Metodyka badań. Badania dynamiczne. Aparatura. Metodyka pomiarów. Analiza otrzymanych wyników. Badania rezonansu belki. Badania częstości drgań własnych liny. Badania zmęczeniowe. Zmęczenie materiału. Aparatura. Metodyka badań. Przykładowe badanie rozciąganego pręta. Przykłady wykonania eksperymentu. Element belkowy, płytowy, tarczowy. Obciążenia statyczne i dynamiczne. Planowanie i wykonywanie badań i ekspertyz konstrukcji stalowych i żelbetowych. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 58 METODY KSZTAŁCENIA: Wykład- metoda konwencjonalna Laboratorium – ćwiczenia laboratoryjne i referaty studentów. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W03 K_W08 Kolokwium testowy z progami punktowymi W Wiedza Zna metody, techniki narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu konstrukcji budowlanych i budownictwa 59 Umiejętności potrafi opracować szczegółową dokumentację zadania projektowego lub badawczego; potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie tych wyników K_U04 K_U09 Sprawozdania L Kompetencje społeczne prawidłowo identyfikuje dylematy związane z zawodu i rozstrzyga wykonywaniem K_K02 K_K03 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W,L WARUNKI ZALICZENIA: Wykład sprawdzian z wiedzy. Laboratorium – wykonanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych, opracowanie referatów dotyczących badań i ekspertyz z budownictwa betonowego i metalowego. Zaliczenie przedmiotu –O = (W+L)/2. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym: Sprawozdania: Referaty: ŁĄCZNIE: ECTS na przedmiot 60/30 15w+15 lab + 2 kons = 32 h = 8h 2 x 10 = 20 h 60 h 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Hosdorf H.: Statyka modelowa. Arkady, Warszawa, 1975. 2. Praca zbiorowa. :O celach i metodach pomiarów odkształceń i naprężeń w materiałach i konstrukcjach budowlanych. Ossolineum, 1973. 3. Instrukcja obsługi maszyny wytrzymałościowej Intron. 4. Instrukcja obsługi dalmierza precyzyjnego „Aramis”.. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Polański Z.: Planowanie doświadczeń w technice. PWN, Warszawa, 1984 2. Gosowski B., Kubica E.: Badania laboratoryjne z konstrukcji metalowych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław, 2001. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 3. 4. Praca zbiorowa. Badania materiałów budowlanych i konstrukcji inżynierskich. Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław, 2004. Mitzel A, Stachurski W., Suwalski J.: Awarie konstrukcji betonowych i murowych. Arkady, Warszawa 1982r. PROGRAM OPRACOWAŁ: Zespół Zakładu Konstrukcji Budowlanych 60 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 16. DYNAMIKA KONSTRUKCJI K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- DYKO- KC07 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Pr o wa d ząc y: Zakład Mechaniki Budowli Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze 61 Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 Zaliczenie na ocenę 1 I Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 Zaliczenie na ocenę 1 I Projekt 9 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Zaprezentowanie podstawowych problemów dynamiki konstrukcji i metod ich rozwiązywania. Wykształcenie umiejętności obliczania częstotliwości i postaci drgań własnych i amplitudy drgań wymuszonych dla układów z dyskretnym rozkładem masy. Zapoznanie z dostępnym w tej dziedzinie oprogramowaniem komputerowym. WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość analizy matematycznej i rachunku macierzowego, mechaniki budowli - statyki, podstaw mechaniki komputerowej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Dynamiczne stopnie swobody. Układ o jednym stopniu swobody: drgania własne, rezonans, drgania wymuszone, tłumienie. Układy o n stopniach swobody: metoda granulacji mas, macierz sztywności, macierz tłumienia, drgania własne, wektory własne, drgania wymuszone harmoniczne. Układy ciągłe. Metoda elementów skończonych: równania ruchu elementu prętowego, globalne równanie ruchu. Projekt Zajęcia projektowe obejmują: Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Projekt 1: Wyznaczenie częstości drgań własnych i sił wewnętrznych z uwzględnieniem wpływów dynamicznych w belce o jednym stopniu swobody dynamicznej. Projekt 2: Wyznaczenie częstości, postaci drgań własnych i sił wewnętrznych z uwzględnieniem wpływów dynamicznych w ramie o kilku stopniach swobody dynamicznej. Metody kształcenia: Wykład - wykład konwencjonalny, Projekt - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W03 Kolokwium testowe z progami punktowymi W Wiedza ma podstawową wiedzę w zakresie drgań i dynamiki budowli, zna metody i techniki obliczania częstotliwości i postaci drgań własnych i amplitudy drgań wymuszonych dla układów z dyskretnym rozkładem masy. Wykazuje znajomość podstawowych metod uwzględnienia tłumienia w takich układach. Ma podstawową wiedzę o analizie drgań metodą elementów skończonych przy użyciu dostępnego oprogramowania komputerowego. Student ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki i mechaniki ciała stałego przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu analizy konstrukcji dotyczących: modelowania Metodą Elementów Skończonych (MES), analizy problemów własnych, dynamiki konstrukcji Umiejętności potrafi obliczać częstotliwości i postaci drgań własnych i amplitudy drgań wymuszonych dla belek i ram z dyskretnym rozkładem masy o kilku stopniach swobody dynamicznej. Umie posłużyć się dostępnym oprogramowaniem komputerowym w celu analizy drgań konstrukcji metodą elementów skończonych. K_U07 K_U12 Projekty K_K01 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji P Student potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne - w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując - do analizy i projektowania złożonych konstrukcji inżynierskich Kompetencje społeczne Student ma świadomość ograniczeń stosowanego oprogramowania komputerowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo W,P 62 Student potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy w trakcie wprowadzenia do zajęć WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na punktowymi: podstawie pisemnego sprawdzianu z progami 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst, Projekt 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń projektowych (2 projekty) oraz z pisemnego sprawdzianu z kryteriami oceny jak w przypadku wykładu. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+P)/2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Studia stacjonarne Kontakt z prowadzącym 15w+15p+5kons, razem 35 h. Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu) 15 h, Projekty – praca własna – 2 proj x 20 h 40 h, Łącznie 35+15+40 90 h, ECTS na przedmiot 90/30 3 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: – ujęcie komputerowe, tom 2, 1. Ciesielski R. i inni: Mechanika budowli Arkady,Warszawa 1992 2. Nowacki W.: Mechanika budowli, PWN, Warszawa 1974 3. Rakowski G., Kacprzyk, Z.:Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawn. Polit. Warsz., Warszawa 1993 4. Kucharski T.: Drgania mechaniczne, rozwiązywanie zagadnień z MATHCAD-em, WNT, Warszawa 2004 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Wilmański, K.: Dynamika budowli – notatki do wykładów, skrypt na stronie www.mech-wilmanski.de. PROGRAM OPRACOWAŁ Dr inż. Tomasz Socha Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 63 17. KONSTRUKCJE WSPORCZE POD MASZYNY K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- KWSM- KC08 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład 64 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 zaliczenie z oceną 1 II Projekt 15 1 zaliczenie z oceną 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 zaliczenie z oceną 1 II Projekt 9 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie zasad pracy, obliczania i projektowania fundamentów pod maszyny. WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość podstaw mechaniki ogólnej, wytrzymałości materiałów i mechaniki budowli. Znajomość teorii układów równań różniczkowych zwyczajnych. Znajomość podstaw MES. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Przegląd niektórych typów fundamentów pod maszyny. Przegląd typów maszyn i sił wzbudzających – klasyfikacja maszyn. Tensor momentów bezwładności i momentów statycznych masy fundamentu blokowego. Macierz bezwładności. Podłoże sprężyste i podłoże inercjalne. Drgania przestrzenne fundamentu blokowego. Wzbudzenia harmoniczne, rezonanse, uwzględnienie tłumienia. Metody redukcji drgań. Wibroizolacja. Teoria zderzenia dwóch mas. Uderzenie w układzie o jednym stopniu swobody. Siła nagle przyłożona do układu z tłumieniem. Impuls siły w układzie z tłumieniem. Fundamenty pod młoty. Fundamenty ramowe. Równanie drgań w wersji MES z uwzględnieniem mas skupionych. Drgania własne i wymuszone harmonicznie fundamentów ramowych. Projekt Projekt fundamentu blokowego pod maszynę. Metody kształcenia: Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Wykład Projekt - wykład konwencjonalny, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04 Kolokwium testowe z progami punktowymi W Wiedza nabywa wiedzę w zakresie zasad doboru kształtu i masy fundament Umiejętności 65 nabywa podstawowe umiejętności obliczania oraz projektowania kształtu i własności fundamentu K_U09 Projekty P Kompetencje społeczne Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole K_K04 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W,P WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Projekt Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczenia projektowego i z pisemnego sprawdzianu według kryterium progów punktowych. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+P)/2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 15W+15P+10K Przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego Projekt – praca własna Łącznie 40+15+15 ECTS na przedmiot 70/30 = 2,33 40 h 15 h 15 h 70 h 2 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Kisiel I.: Dynamika fundamentów pod maszyny. PWN, Warszawa 1957. 2. Lewandowski R.: Dynamika konstrukcji budowlanych. Wyd. PP, Poznań 2006. 3. Chmielewski T., Zembaty Z.: Podstawy dynamiki budowli. Arkady 1998. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Langer J.: Dynamika budowli. Wyd. PWr, Wrocław 1980. PROGRAM OPRACOWAŁ: FUNDAMENTY SPECJALNE K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- FSP- KC09 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład 66 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zak ła d G e o tec h n ik i i G e od e zj i Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 zaliczenie na ocenę 1 II Projekt 15 1 zaliczenie na ocenę 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 zaliczenie na ocenę 1 II Projekt 9 1 zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Omówienie problematyki związanej ze specjalnym posadowieniem odkształcalnych fundamentów na podłożu odkształcalnym. budowli. Projektowanie WYMAGANIA WSTĘPNE: Wytrzymałość materiałów, Geologia, Mechanika gruntów, Fundamentowanie, Metoda elementów skończonych. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Zachowanie gruntów normalnie skonsolidowanych i prekonsolidowanych obciążonych z drenażem i bez drenażu; Anizotropia wytrzymałości gruntów; Modele obliczeniowe podłoża gruntowego; Wyznaczanie parametrów podłoża na potrzeby projektowania fundamentów specjalnych; Projektowanie odkształcalnych ław i płyt fundamentowych na podłożu odkształcalnym; Analiza pali obciążonych siłą poziomą; Fundamenty siłowni wiatrowych; Fundamenty na ścianach szczelinowych; Kotwy gruntowe i kotwione konstrukcje oporowe wykopów; Konstrukcje oporowe z gruntu zbrojonego. Projekt Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Projekt odkształcalnej ławy szeregowej stanowiącej fundament konstrukcji szkieletowej. Metody kształcenia: Wykład Projekt - wykład konwencjonalny, - praca indywidualna nad projektem i praca w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć Wiedza Student zna zachowania gruntu w poszczególnych sytuacjach obliczeniowych i potrafi wybrać model obliczeniowy odwzorowujący te zachowania. Potrafi przedyskutować zalety i wady poszczególnych modeli gruntu i modeli podłoża. Potrafi zaproponować właściwy sposób fundamentowania niestandardowych obiektów takich jak siłownie wiatrowe i parkingi podziemne. Zna zasady projektowania konstrukcji oporowych głębokich wykopów i wysokich nasypów. Potrafi scharakteryzować nowoczesne technologie zbrojenia gruntu 67 Kolokwium testowe z progami punktowymi K_W03 W Umiejętności Umie zaplanować stosowne badania eksperymentalne i zidentyfikować parametry geotechniczne modelu podłoża. Potrafi projektować odkształcalne fundamenty bezpośrednie spoczywające na podłożu sprężystym wykorzystując metody numeryczne Kompetencje społeczne Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole K_U09 Projekty konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć K_K04 P W,P WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Sprawdzian pisemny z progami punktowymi. Projekt Warunkiem zaliczenia jest terminowe oddanie wcześniej konsultowanego i zatwierdzanego projektu oraz pisemnego sprawdzianu z zakresu projektu. Kryteria oceny sprawdzianów pisemnych: 91-100% poprawnych odpowiedzi 81-90 % poprawnych odpowiedzi 71-80 % poprawnych odpowiedzi 61-70 % poprawnych odpowiedzi 51-60 % poprawnych odpowiedzi 0-50 % poprawnych odpowiedzi Ocena z przedmiotu O = (W+P)/2 ocena 5,0 ocena 4,5 ocena 4,0 ocena 3,5 ocena 3,0 ocena 2,0 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Zajęcia zorganizowane 15W + 15P = 30 h Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Wykład – praca własna Projekt – praca własna Razem ECTS na przedmiot 30 + 10 + 20 = 60 / 30 = 10 h 20 h 60 h 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Biernatowski K.: Fundamentowanie, PWN, Warszawa 1984. Brząkała W. (red.): Fundamentowanie. Przewodnik do projektowania. Tom 2. Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1989. Dembicki E. i inni: Fundamentowanie. Projektowanie i wykonawstwo, t.2, Arkady, Warszawa 1988. Jarominiak A. i inni: Pale i fundamenty palowe. Arkady, Warszawa 1976. Rossiński B. i inni: Fundamenty. Projektowanie i wykonawstwo, Arkady, Warszawa 1976. Stilger-Szydło E.: Posadowienie budowli infrastruktury transportu lądowego. Teoria – projektowanie – realizacja, DWE, Wrocław 2005 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Bowles J.E.: Foundation analysis and design, McGraw-Hill, New York 1988. 2. Das B.M.: Principles of foundation engineering, PWS Eng., Boston 1984. 3. Wysokiński L., Kotlicki W., Godlewski T.: Projektowanie geotechniczne według Eurokodu 7. Poradnik, ITB Warszawa 2011. 4. 5. PN-EN 1997: 2008 Eurokod 7. Projektowanie geotechniczne. PKN, Warszawa. PN-83/B-02482. Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów palowych. PROGRAM OPRACOWAŁ: Dr inż. Waldemar Szajna Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 68 19. METALOWE KONSTRUKCJE CIENKOŚCIENNE K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- MKC- KC10 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Forma zaliczenia 69 Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 zaliczenie z oceną 1 II Projekt 15 1 zaliczenie z oceną 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 zaliczenie z oceną 1 II Projekt 9 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie zasad konstruowania i wymiarowania elementów konstrukcji metalowych cienkościennych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Materiały budowlane. Wytrzymałość materiałów. Mechanika budowli. Podstawy wymiarowania konstrukcji metalowych. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Podstawy projektowania konstrukcji cienkościennych. Skręcanie swobodne i skrępowane. Opis geometrii pręta cienkościennego. Charakterystyki wycinkowe. Bimoment. Hipotezy teorii Własowa. Środek ścinania pręta cienkościennego. Odkształcenia, naprężenia i siły przekrojowe w pręcie cienkościennym. Zginanie ze skręcaniem, ściskaniem oraz ścinaniem. Stateczność pręta cienkościennego. Stateczność globalna i lokalna konstrukcji cienkościennych. Zwichrzenie. Nośność nadkrytyczna. Podstawy wymiarowania konstrukcji cienkościennych metalowych wg norm. Iteracyjna procedura obliczenia przekroju poprzecznego pręta, współpracującego na zginanie i ściskanie. Nośność przekroju na ściskanie i zginanie. Projekt Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Projekt zimnogiętych płatwi dachowych o przekroju zetowym. Metody kształcenia: Wykład Projekt - wykład konwencjonalny, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć Wiedza ma podstawową wiedzę w zakresie mechaniki prętów cienkościennych, zna metody i techniki obliczania charakterystyk wycinkowych, sił wewnętrznych, odkształceń i naprężeń dla cienkościennych belek i ram. Ma podstawową wiedzę o analizie stateczności globalnej i lokalnej układów cienkościennych przy użyciu dostępnego oprogramowania komputerowego 70 K_W02 K_W08 Kolokwium testowe z progami punktowymi W Umiejętności potrafi sformułować zadanie wyznaczenia sił wewnętrznych, odkształceń i naprężeń, zna przepisy normowe, potrafi zaprojektować prostą konstrukcję cienkościenną wg Eurokodów. Umie posłużyć się dostępnym oprogramowaniem komputerowym K_U04 K_U10 Projekty P Kompetencje społeczne Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie K_K01 K_K05 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W,P WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczenia projektowego (1 projekt) oraz z pisemnego sprawdzianu z kryteriami oceny. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen: O = (W+P)/2 Projekt OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 15w+15p +3kons, razem Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 33 h. Przygotowanie do zaliczenia wykładu Projekty – praca własna 1proj x 14h Łącznie 33+13+14 ECTS na przedmiot 60/30 13 h 14 h. 60 h 2 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bródka J., Broniewicz M., Giżejowski M.: Kształtowniki gięte. PWT, Warszawa, 2007. 2. Budownictwo ogólne. Tom 5. Stalowe konstrukcje budynków. Projektowanie według eurokodów z przykładami obliczeń. Praca zbiorowa. Arkady, Warszawa, 2010. 3. Bródka J., Broniewicz M.: Projektowanie konstrukcji stalowych zgodnie z Eurocodem 3-1-1 wraz z przykładami obliczeń. Wyd. Politechniki Białostockiej, Białystok, 2001. 4. Piechnik S.: Pręty cienkościenne - otwarte. Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków 2000. 5. Obrębski J.: Cienkościenne sprężyste pręty proste. Wydawnictwo: Ofic. Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1999 . 6. J. Bródka, M. Brodniewicz, M. Giżejowski.: Kształtowniki gięte. PWT, Warszawa 2007. 7. PN-EN 1993-1-3:2008. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 13: Reguły ogólne – Reguły uzupełniające dla konstrukcji z kształtowników i blach profilowanych na zimno. 8. PN-EN 1993-1-5:2008. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 15: Blachownice. 9. PN-EN 1990:2004. Eurokod: Podstawy projektowania konstrukcji. 10. PN-EN 1991-1-1:2004. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje – Część 1-1: Oddziaływania ogólne – Ciężar objętościowy, ciężar własny, obciążenia użytkowe w budynkach. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Worked Examples According to EN 1993-1-3 Eurocode 3, Part 1.3. 2. Jankowiak W.: Konstrukcje metalowe. PWN, Warszawa-Poznań 1983. 3. Weiss S.: Wymiarowanie prętowych konstrukcji metalowych według teorii ustrojów cienkościennych. Wydawnictwo Czasopism Technicznych NOT. Warszawa 1962. 4. Mania Radosław J. Wyboczenie dynamiczne cienkościennych słupów z materiałów lepkoplastycznych. Politechnika Łódzka, Zeszyty Naukowe Nr 1059, Łódź, 2010. 140 s. PROGRAM OPRACOWAŁA: Dr inż. Elżbieta Grochowska Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 71 20. DŹWIGARY POWIERZCHNIOWE K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- DZPO- KC11 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład 72 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Mechaniki Budowli Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 Zaliczenie na ocenę 2 II Laboratorium 15 1 Zaliczenie na ocenę 4 Studia niestacjonarne W yk ł a d 20 Zaliczenie na ocenę 2 II Laboratorium 10 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studenta mechaniką dźwigarów powierzchniowych na przykładzie tarcz i płyt. WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość analizy matematycznej i rachunku macierzowego, mechaniki budowli - statyki, podstaw mechaniki komputerowej. Znajomość podstaw teorii równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych oraz rozwinięć w szeregi Fouriera. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Tarcze. Równania przemieszczeniowe i naprężeniowe płaskiego stanu naprężenia. Zagadnienie brzegowe. Funkcja Airy’ego. Warunki brzegowe wyrażone przez funkcję Airy’ego. Tarcze we współrzędnych biegunowych. Analiza stanu sprężystoplastycznego. Płyty. Klasyczna teoria płyt cienkich: założenia ( hipoteza Kirchhoffa-Love’a ), równanie zginania płyty, warunki brzegowe. Rozwiązanie Naviera i rozwiązanie Levy’ego. Płyty koliste i pierścieniowe we współrzędnych biegunowych. Drgania poprzeczne płyt. Nośność graniczna płyt. Udokładnione teorie płyt: teoria Reissnera, hipoteza kinematyczna Hencky’ego-Bolle’a. Powłoki. Siły wewnętrzne w powłoce. Stan błonowy w powłoce obrotowej. Rozwiązanie dla kopuły kulistej. Stan błonowy i stan zgięciowy w powłoce walcowej. Niektóre rozwiązania zamknięte. Metoda nakładania zaburzeń brzegowych.. Projekt Płyta prostokątna – rozwiązanie Naviera i rozwiązanie numeryczne Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Płyta pierścieniowa we współrzędnych biegunowych – rozwiązanie analityczne. Metody kształcenia: Wykład - wykład konwencjonalny, Projekt - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć Wiedza Znajomość równań przemieszczeniowych i naprężeniowych płaskiego stanu naprężenia. Klasyczna teoria płyt cienkich. Nośność graniczna płyt. Umiejętność formułowania problemu brzegowego w typowych zadaniach dotyczących tarcz, płyt i powłok. 73 K_W02 K_W03 Kolokwium testowe z progami punktowymi W Umiejętności potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne - w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując - do analizy i projektowania złożonych konstrukcji inżynierskich K_U04 Sprawozdania L Kompetencje społeczne Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie K_K01 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W,L WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi: 56% - 65% pozytywnych odpowiedzi – dst 66% - 75% dst plus 76% - 85% db 86% - 93% db+ 94% - 100% Projekt bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń projektowych oraz z pisemnego sprawdzianu z kryteriami oceny. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+P)/2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Studia stacjonarne Kontakt z prowadzącym 30w+15p+10kons, razem Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 55 h. Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu) 25 h, Projekty – praca własna 10 h, Łącznie 90 h, ECTS na przedmiot 90/30 3 ECTS. Studia niestacjonarne Kontakt z prowadzącym 10w+10p+15kons, razem 35 h. Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu) 30 h, Projekty – praca własna 25 h, Łącznie 120 h, ECTS na przedmiot 90/30 3 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Nowacki W.: Dźwigary powierzchniowe, PWN, Warszawa 1979 2. Kączkowski Zb.: Płyty – obliczenia statyczne, Arkady, Warszawa 2000 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Woźniak Cz. (red.): Mechanika sprężystych płyt i powłok, w: Mechanika Techniczna , tom VIII, PWN, Warszawa 2001 2. Girkmann K.: Dźwigary powierzchniowe, Arkady, Warszawa 1956 3. Timoshenko S., Woinowsky-Krieger S.: Teoria płyt i powłok, Arkady, Warszawa 1962Praca zbiorowa: Wprowadzenie w teorię plastyczności, PAN, Warszawa 1962 PROGRAM OPRACOWAŁ: Zespół Zakładu Mechaniki Budowli Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 74 21. FIZYKA BUDOWLI II K od p r ze dm io tu : 13.2-WILŚ- BUD- FIZB- KC12 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład 75 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Budownictwa Ogólnego Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 zaliczenie na ocenę 1 III Projekt 15 1 zaliczenie na ocenę 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 10 zaliczenie na ocenę 1 III Projekt 10 1 zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Wykształcenie u studentów umiejętności opisu stanu i analizy procesów składających się na komfort użytkowania budynków, w tym na mikroklimat, z uwzględnieniem ochrony przed oddziaływaniami zewnętrznymi (poza mechanicznymi). WYMAGANIA WSTĘPNE: Fizyka budowli I. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Zagadnienia cieplno-wilgotnościowe przegród budowlanych takie jak: stan wilgotnościowy przegród budowlanych – formy występowania wilgoci w materiałach budowlanych, mechanizmy i modele ruchu wilgoci w materiałach budowlanych, wysychanie przegród z wilgoci początkowej. Podstawy fizyki materiałów budowlanych takie jak: struktura wewnętrzna materiałów budowlanych (adsorpcja pary wodnej, kondensacja pary wodnej i zamarzanie wody), przemiany fazowe wilgoci w materiałach budowlanych (wilgotność materiału, mechanizmy przenoszenia wilgoci, energetyczne podstawy przenoszenia ciepła i wilgoci oraz równania przepływu wilgoci), przenoszenie wilgoci w materiałach porowatych. Projekt: Projektowanie przegród i elementów budowlanych z uwagi na ich stan cieplno-wilgotnościowy z użyciem programu komputerowego. Metody kształcenia: Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Wykład Projekt - wykład konwencjonalny - praca nad projektem indywidualna i w grupie EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W03 K_W05 Kolokwium testowe z progami punktowymi W Wiedza ma podstawową wiedzę w zakresie fizyki budowli, zna metody i techniki obliczania wymiany masy i ciepła w elementach i przegrodach budowlanych pod wpływem czynników atmosferycznych takich jak: temperatura, wilgotność względna, ciśnienie oraz opady deszczowe(). Wykazuje znajomość podstawowych mechanizmów ruchu wilgoci i form zawilgocenia w materiałach kapilarno porowatych. Ma podstawą wiedzę w zakresie norm i programów komputerowych z tym związanych Umiejętności potrafi projektować przegrody i elementy budowlane za względu na ich stan cieplnowilgotnościowy z uwzględnieniem czynników atmosferycznych. Umie posłużyć się normami i programami komputerowymi w celu analizy wyników obliczeń Kompetencje społeczne Student potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy, umie wyszukiwać informacje potrzebne do rozwiązania realizowanych zadań w literaturze, normach i Internecie K_U07 K_U08 K_K02 K_K04 Projekty konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć P W,P WARUNKI ZALICZENIA: Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium. Projekt - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z wykonania projektu . Ocena z przedmiotu: O=(W+P)/2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wykład Projekt - 15 godz. - 15 godz. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Klemm, P. i inni: Budownictwo ogólne, tom 2: Fizyka budowli, Arkady, Warszawa 2005 2. Płoński, W., Pogorzelski, J. A.: Fizyka budowli, Arkady, Warszawa 1979 3. Pogorzelski, J. A.: Fizyka cieplna budowli, PWN, Warszawa 1976 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. 2. Wilmański, K.: Fizyka budowli – notatki do wykładów, skrypt na stronie www.mechwilmanski.de Miesięcznik: „Izolacja” Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 76 3. 4. Miesięcznik: „Materiały budowlane” Miesięcznik: „Energia i budynek” PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż.. Abdrahman Alsabry, prof. UZ 77 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 22. OPTYMALIZACJA KONSTRUKCJI K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- OPKO- KC13 T yp pr ze dm i ot u : obieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład 78 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 I zaliczenie na ocenę 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 10 1 I zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie podstaw metod optymalizacji konstrukcji budowlanych co do ich kształtu, sztywności i wytrzymałości. WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka. Metody komputerowe. Wytrzymałość materiałów. Mechanika budowli. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Podstawy metodologii projektowania technicznego. Miary niezawodności i bezpieczeństwa konstrukcji. Kryteria optymalności konstrukcji. Optymalne kształtowanie łuków i słupów równej wytrzymałości. Optymalizacja wielokryterialna. Optymalne projektowanie belek. Optymalne projektowanie belek i ram według teorii nośności granicznej. Zadanie programowania kwadratowego. Ekstremum funkcji na zbiorze wypukłym i warunki konieczne ekstremum. Warunki Karusha-Kuhna-Tuckera (KKT) dla zagadnień sprężystoplastycznych. Metoda mnożników Lagrange’a. Metody kształcenia: Wykład - wykład konwencjonalny. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W01 Kolokwium testowe z progami punktowymi W Wiedza nabywa podstawową wiedzę w zakresie rozumienia i stosowania metod i algorytmów optymalizacji matematycznej do zaawansowanych problemów kształtowania konstrukcji, co do ich kształtu i wykorzystania nośnośc Kompetencje społeczne Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Potrafi organizować proces uczenia się innych osób K_K05 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć 79 W WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi: 56% - 65% pozytywnych odpowiedzi – dst 66% - 75% dst plus 76% - 85% db 86% - 93% db+ 94% - 100% bdb. Zaliczenie przedmiotu: Ocena końcowa jest ocena z wykładu. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 15W+15K, razem Przygotowanie do zaliczenia wykładu i opracowania ćwiczenia Łącznie 30+30 ECTS na przedmiot 60/30=2 30 h 30 h 60 h 2 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Brandt A.M.(red.), Kryteria i Metody Optymalizacji Konstrukcji. PWN, Warszawa 1977. 2. Brandt A.M. (red.), Podstawy Optymalizacji Elementów Budowlanych. PWN, Warszawa 1978. 3. Majid K.I., Optymalne projektowanie konstrukcji. PWN, Warszawa 1981. 4. Ostwald M., Podstawy optymalizacji konstrukcji. Wyd. PP, Poznań 2005. 5. Szymczak C., Elementy teorii projektowania. PWN, Warszawa 1998. 6. Wasiutyński Z., Pisma, tom II: O zagadnieniach optymalizacji konstrukcyj i o rozwijaniu tych zagadnień. PWN, Warszawa 1978. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Borkowski A., Statyczna analiza układów prętowych w zakresach sprężystym i plastycznym. IPPT PAN, Warszawa – Poznań 1985. 2. Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A., Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji. PWN, Warszawa 1980. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 3. Stadnicki J.: Teoria i praktyka rozwiązywania zadań optymalizacji. WNT, Warszawa 2006. PROGRAM OPRACOWAŁ Prof. dr hab. inż. Piotr Alawdin 80 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 23. BUDOWNICTWO PRZEMYSŁOWE K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- BPRZ- KC13 T yp pr ze dm i ot u : Obieralny J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 I zaliczenie z oceną 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 I zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie elementów budownictwa przemysłowego. WYMAGANIA WSTĘPNE: Materiały budowlane. Wytrzymałość materiałów. Mechanika budowli. Budownictwo ogólne. Złożone konstrukcje metalowe I, Złożone konstrukcje betonowe I ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład: Zasady kształtowania obiektów przemysłowych. Plany generalne. Technologia produkcji. Przepływy zasobów i energii. Wybrane gałęzie budownictwa przemysłowego. Obiekty przemysłu ciężkiego. Obiekty przemysłu materiałów budowlanych. Elektrownie. Kominy murowane konstrukcyjne. i żelbetowe. Technologia. Zasady projektowania. Wymagania Chłodnie przemysłowe. Rodzaje. Technologia. Zasady obliczania i projektowania. Obiekty transportu materiałów i surowców. Galerie, taśmociągi, rurociągi. Technologia. Rozwiązania konstrukcyjne. Przykłady rozwiązania. Przykłady zrealizowanych obiektów przemysłowych. Metody kształcenia: Wykład - wykład konwersatoryjny, EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Symbol Metody weryfikacji Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Forma 81 zajęć Student: Wiedza nabywa wiedzę o obiektach budownictwa przemysłowego K_W02 Kolokwium testowe z progami punktowymi W konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W Kompetencje społeczne Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role K_K04 82 WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest oceną z wykładu OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym Przygotowanie do zaliczenia Łącznie ECTS na przedmiot 15w+3kons , 18+12 30/30 razem = 1.0 18 h. 12 h 30 h 1 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. PN-B- 03004. Kominy murowane i żelbetowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. 2. Praca zbiorowa pod redakcją. I. Kisiela: Budownictwo betonowe. Tom XII.. Budownictwo Przemysłowe. Cz.1. Arkady. Warszawa, 1971. 3. Praca zbiorowa pod redakcją. I. Kisiela: Budownictwo betonowe. Tom XII.. Budownictwo Przemysłowe. Cz.2. Arkady. Warszawa, 1971. 4. Ledwoń J., Golczyk M.: Chłodnie kominowe i wentylatorowe. Arkady. Warszawa, 1967. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Krall A.: Elementy Budownictwa Przemysłowego. Arkady. Warszawa, 1973. PROGRAM OPRACOWAŁ: Dr inż. .Gerard Bryś …”. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 24. POMIARY GEODEZYJNE W PRAKTYCE INŻYNIERSKIEJ K od p r ze dm io tu : 07.6-WILŚ- BUD- POGE- KC14 T yp pr ze dm i ot u : obieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący przedmiot 83 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Geotechniki i Geodezji Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne Laboratorium 15 1 II zaliczenie na ocenę 1 Studia niestacjonarne Laboratorium 9 1 II zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Rozwiązywanie zadań praktycznych z zakresu geodezji inżynieryjno – przemysłowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy matematyki, analizy matematycznej i statystyki, podstawy geodezji i kartografii. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Laboratorium Geodezyjna osnowa realizacyjna. Projektowanie poziomej sieci realizacyjnej: konstrukcje geometryczne sieci realizacyjnych, dokładność pomiaru i projekt wykonawczy sieci realizacyjnej. Założenie w terenie poziomej sieci realizacyjnej. Wznawianie punktów osnowy realizacyjnej oraz jej rozbudowa. Tyczenie obiektów. Zasady tyczenia obiektów. Dokładność metod tyczenia: metoda biegunowa, metoda wcięcia kątowego w przód, metoda przecięć kierunków. Ocena dokładności tyczenia. Pomiary geodezyjne w procesie realizacji budowli z prefabrykatów żelbetowych. Dokładność położenia elementów budowlanych względem projektowanej siatki konstrukcyjnej budynku. Pomiary kontrolne cech geometrycznych elementów prefabrykowanych. Pomiary geodezyjne w procesie montażu budowli: geodezyjne osnowy budowlano – montażowe, metody tyczenia wskaźników konstrukcyjnych, prace geodezyjne podczas wykonywania robót ziemnych i fundamentów, montaż części nadziemnych budynku. Powykonawcze pomiary inwentaryzacyjno – kontrolne. Geodezyjne pomiary inwentaryzacyjne w zakładach przemysłowych. Geodezyjne osnowy i metody pomiarów inwentaryzacyjnych. Dokumentacja inwentaryzacyjna. Pomiary inwentaryzacyjne sieci przewodów podziemnych i nadziemnych. Inwentaryzacja hal przemysłowych i budowli powłokowych. Obsługa geodezyjna przemysłowego budownictwa wieżowego. Prace przygotowawcze, ziemne i fundamentowe. Obsługa geodezyjna wznoszenia części cokołowej i podstawy Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo budowli. Obsługa geodezyjna wznoszenia części wysokościowych budowli wieżowych. Pomiary kontrolne w budownictwie wieżowym. Metody kształcenia: Laboratorium - ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia terenowe, ćwiczenia obliczeniowe EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Forma zajęć Metody weryfikacji Wiedza potrafi zaprojektować oraz zrealizować w terenie prostą osnowę realizacyjną. Student potrafi wykonać pomiary kontrolne cech geometrycznych elementów prefabrykowanych. Student potrafi sporządzić geodezyjną dokumentację inwentaryzacyjną zakładu przemysłowego. Student potrafi wykonać pomiary mające na celu sprawdzenie pionowości obiektów wieżowych. 84 K_U02 Kolokwium testowe z progami punktowymi L konwersacja w trakcie zajęć inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć L Kompetencje społeczne Student potrafi współdziałać w grupie w celu wykonania w terenie czynności pomiarowych. Student potrafi określić priorytety służące do realizacji zadań związanych z geodezyjną obsługą wznoszenia obiektów budowlanych K_K04 WARUNKI ZALICZENIA: Laboratorium Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwiów pisemnych przeprowadzonych raz w semestrze oraz pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. Progi punktowe przedstawiają się następująco: 50% - 60% maksymalnej do uzyskania liczby punktów – dostateczny, 61% - 70% – dostateczny plus, 71% - 80% – dobry, 81% - 90% – dobry plus, 91% - 100% – bardzo dobry. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA – STUDIA STACJONARNE: Kontakt z prowadzącym 15lab+2kons razem Przygotowanie do laboratorium + sprawozdania Łącznie 17+13 ECTS na przedmiot 30/30 17 h 13 h 30 h 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Praca zbiorowa, Geodezja inżynieryjna t. I i II, PPWK, Warszawa 1979-1980 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 2. Przewłocki S., Geodezja inżynieryjno–drogowa, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 2000, LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Gil J., Pomiary geodezyjne w praktyce inżynierskiej, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2005, 2. Przewłocki S., Geodezja dla kierunków niegeodezyjnych, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 2002, PROGRAM OPRACOWAŁ: Dr hab. inż. Maria Mrówczyńska 85 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 25. TECHNOLOGIA ROBÓT REMONTOWYCH I MODERNIZACYJNYCH K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- TRMO- KC14 T yp pr ze dm i ot u : obieralny J ę z yk n auc za n i a : polski Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Zakład Technologii i Organizacji Pr o wa d ząc y: Budownictwa Forma zaliczenia 86 Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 II zaliczenie 1 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 II Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Student powinien umieć zdiagnozować stan techniczny budynku i zaproponować sposób jego poprawy WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy technologii robót budowlanych, znajomość budownictwa ogólnego ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Kryteria trwałości elementów i obiektów. Diagnostyka i przyczyny powstawania uszkodzeń. Zużycie techniczne, funkcjonalne i środowiskowe – zasady ustalania. Rodzaje uszkodzeń obiektów i przyczyny ich powstawania. Książki obiektów i zasady ich prowadzenia. Planowanie i przygotowanie prac remontowych. Organizacja i realizacja napraw. Podstawowe pojęcia z zakresu prac remontowych. Objawy uszkodzeń (zarysowania, pęknięcia, przemieszczenia itp.) Przyczyny i rodzaje uszkodzeń obiektów budowlanych. Uszkodzenia (oraz ich usuwanie) wywołane pracą podłoża budowlanego. Technologia wzmacniania gruntów. Technologia napraw i wzmocnień konstrukcji fundamentowych Technologia naprawy i wykonania w istniejących budynkach nowych Metody kształcenia: Wykład konwencjonalny EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Wiedza Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Forma zajęć posiada podstawowe wiadomości zakresie: diagnostyki stanu technicznego budynków, wykonywania okresowych przeglądów stanu technicznego budynków, określania miejsc i przyczyn uszkodzeń obiektów budowlanych oraz umiejętności doboru i rozwiązywania problemów w zakresie uszkodzeń elementów konstrukcyjnych i wykończeniowych budynku, obliczanie wzmocnień i napraw uszkodzonych elementów konstrukcyjnych i zabezpieczających, projektowanie robót rozbiórkowych i wyburzeniowych oraz ich organizacji. K_W04 Kolokwium testowe z progami punktowymi W 87 Kompetencje społeczne Student potrafi współdziałać w grupie w celu wykonania w terenie czynności pomiarowych. Student potrafi określić priorytety służące do realizacji zadań związanych z geodezyjną obsługą wznoszenia obiektów budowlanych K_K04 konwersacja w trakcie zajęć inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 15w +3 konsultacje Praca własna studenta Łącznie ECTS na przedmiot 28/30 18 h. 10 h, 28 h 1ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Małyszko L., Orłowicz R., Konstrukcje murowe. Zarysowania i naprawy Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko - Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2000 2. Praca zbiorowa pod kierunkiem Leonarda Runkiewicza, Błędy i uszkodzenia budowlane oraz ich usuwanie, Wydawnictwo Informacji Zawodowej WEKA. 3. Masłowski E., Spiżewska D., Wzmacnianie konstrukcji budowlanych, Arkady, Warszawa 2002 4. Praca zbiorowa pod redakcją J. Ważnego i J. Karysia, Ochrona budynków przed korozją biologiczną, Arkady, Warszawa 2001 5. Linczowski Cz., Naprawy, remonty i modernizacje budynków, Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 1997 6. Łempicki J., Ekspertyzy konstrukcji budowlanych. Arkady, Warszawa 1972 7. Borusiewicz W., Konserwacja zabytków budownictwa murowanego, Arkady, Warszawa 1985 8. Runkiewicz L., Raport o awariach i katastrofach konstrukcji budowlanych. ITB, Warszawa 1994 9. Kobiak J., Błędy w konstrukcjach w żelbetowych, Arkady, Warszawa 1971 10. Thierry J., Zalewski S., Remonty budynków i wzmacnianie konstrukcji. Arkady, Warszawa 1982. [ Kliknij i wpisz pozycję bibliograficzną literatury podstawowej! ] LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 1. 2. 3. 4. 5. Michalak H., Pyrak S., Domy jednorodzinne. Konstruowanie i obliczanie Arkady, Warszawa 2000 Romanowski J., Nadproża : projektowanie i obliczenia, WACETOB Sp. z o.o., Warszawa 2001 Rossiński B., Błędy w rozwiązaniach geotechnicznych. Wydawnictwa geologiczne, Warszawa 1978 Mitzel A., Stachurski W., Suwalski J., Awarie konstrukcji betonowych i murowanych, Arkady, Warszawa 1982 Polskie i Europejskie Normy dotyczące obciążeń oraz obliczania konstrukcji PROGRAM OPRACOWAŁ: Dr inż. Paweł Urbański 88 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 26. RENOWACJA BUDYNKÓW K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- REBU- KC14 T yp pr ze dm i ot u : obieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Zakład Budownictwa Ogólnego Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 II zaliczenie na ocenę 1 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 II zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Po zakończeniu kursu student ma uporządkowaną wiedzę na temat przestrzennostrukturalnych właściwości budowli murowanych w okresie historycznym, doktryn konserwatorskich, stylów architektonicznych, historii architektury europejskiej i polskiej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Historia architektury. Budownictwo ogólne. Materiały budowlane. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Przestrzenno-strukturalne właściwości budowli murowanych w okresie historycznym. Doktryny i teorie konserwatorskim. ochrony zabytków. Tendencje i kierunki w projektowaniu Ważniejsze wydarzenia i osiągnięcia techniczne w budownictwie w okresie nowożytnym. Ważniejsze wydarzenia i daty w dziejach budownictwa murowanego na ziemiach polskich. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład konwencjonalny, problemowy, z tekstem programowym EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W05 Kolokwium testowe z progami punktowymi W Wiedza ma uporządkowaną wiedzę na temat przestrzenno-strukturalnych właściwości Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 89 budowli murowanych w okresie historycznym, doktryn konserwatorskich, stylów architektonicznych, historii architektury europejskiej i polskiej Kompetencje społeczne myśli i działa w sposób umożliwiający adaptację i modernizację budynków i obszarów zabudowanych dla nowych funkcji. Potrafi współpracować z odpowiednimi służbami i instytucjami K_K02 konwersacja w trakcie zajęć inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć W I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest oceną z wykładu OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 15w + 15 kons , razem ECTS na przedmiot 30/30 30 h 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Borusiewicz W.: Konserwacja zabytków budownictwa murowanego. Arkady, Warszawa 1985. 2. Kadłuczka A.: Konserwacja zabytków i architektoniczne projektowanie konserwatorskie Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 1999. 3. Małachowicz E.: Konserwacja i rewaloryzacja architektury w zespołach i krajobrazie. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1994 4. Materiały konferencyjne VII Forum Konserwatorów „Konserwacja Architektury ceglanej i kamiennego detalu architektonicznego” Toruń 2004. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Borusiewicz W.: Budownictwo murowane w Polsce. PWN, Warszawa 1985 2. Zin W. praca zbiorowa: Zabytki urbanistyki i architektury w Polsce . Odbudowa i konserwacja. Arkady, Warszawa 1986. 3. Inżynieryjne Problemy Odnowy Staromiejskich Zespołów Zabytkowych, Konferencja Naukowo-Techniczna, Kraków, Politechnika Krakowska. 4. Czasopismo Renowacje PROGRAM OPRACOWAŁ: Dr hab. inż. Wojciech Eckert, prof. UZ Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 90 27. WYCHOWANIE FIZYCZNE K od p r ze dm io tu : 16.1-WILŚ- BUD- WF1- KC14 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy W ym agan i a ws tę p ne : . J ę z yk n auc za n i a : Polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Forma zaliczenia 91 Punkty ECTS Studia stacjonarne Ć wi c ze n i a 30 2 III zaliczenie na ocenę 1 Studia niestacjonarne Ć wi c ze n i a 18 2 III zaliczenie na ocenę ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Ogólna charakterystyka i rozwój poszczególnych dyscyplin sportowych. Wiadomości o indywidualnej i zespołowej rywalizacji sportowej. Znajomość przepisów gry wybranych zespołowych dyscyplin sportowych. Praktyczna umiejętność indywidualnej i zespołowej techniki poszczególnych dyscyplin sportowych (koszykówka, siatkówka, pływanie, lekkoatletyka, piłka nożna, piłka ręczna oraz jazda konna). Ćwiczenia ogólnorozwojowe i psychomotoryczne. Wychowawcze i sportowe wartości wychowania fizycznego. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć Umiejętności Znajomości przepisów gry wybranych zespołowych dyscyplin sportowych oraz praktyczna umiejętność indywidualnej i zespołowej techniki poszczególnych dyscyplin sportowych (np.: koszykówka, siatkówka, pływanie, lekkoatletyka, piłka nożna itp.) K_U07 Zaliczenie na ocenę C K_K04 sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć C Kompetencje społeczne Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo WARUNKI ZALICZENIA: Sprawdzian z umiejętności PROGRAM OPRACOWAŁ: Studium Wychowania Fizycznego i Sportu. 92 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 28. FILOZOFIA Z ELEMENTAMI „FILOZOFII MIASTA” K od p r ze dm io tu : 14.0- WILŚ- WHU- RPU- ID02 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący wykład Pr o wa d ząc y: dr hab. Tomasz Mróz Forma zajęć Liczb a godzi n w sem estrze 93 Liczb a godzi Seme n str w t yg odniu Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 III obecności 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 III obecności CEL PRZEDMIOTU: Zasadniczym celem zajęć jest wprowadzenie w problematykę filozoficzną, istotę myślenia filozoficznego, systematyczna prezentacja i analiza poglądów wybranych filozofów od starożytności do pierwszej połowy XIX w. włącznie. W obszarze tym realizowane są cele szczegółowe, tj.: zapoznanie z podstawową terminologią filozoficzną kolejnych epok, z rozwojem myśli filozoficznej oraz ze związkami między filozofią a kulturowym kontekstem współczesnych jej epok. Dodatkowym, jakkolwiek niemniej ważnym celem jest wskazanie na związki między studiowanym przedmiotem a filozofią. WYMAGANIA WSTĘPNE: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykłady obejmują wybór podstawowych zagadnień z filozofii europejskiej w przeglądzie historycznym i problemowym od filozofii greckiej, przez myśl średniowiecza, nowożytności, aż do myślicieli pokantowskich, reprezentantów klasycznego idealizmu niemieckiego. Prócz głównych epok, nurtów i ich przedstawicieli omówione będą podstawowe problemy filozofii w ich historycznym rozwoju. W ramach historycznej narracji szczególny nacisk położony jest na kulturotwórczą funkcję filozofii i jej żywotny związek z innymi dziedzinami kultury, a wśród nich na te zagadnienia w historii kultury filozoficznej, przy omawianiu których następuje przecięcie problematyki filozoficznej z głębszą refleksją architektoniczną i urbanistyczną. METODY KSZTAŁCENIA: Różne formy wykładu (informacyjny, problemowy, konwersatoryjny, syntetyczny) w połączeniu z prezentacjami slajdów. ŚRODKI KSZTAŁCENIA Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć Wiedza Posiada podstawową wiedzę dotyczącą historii filozofii i jej związków z kulturą i religią w wymiarze historycznym i problemowym; wiedzę dotyczącą kategorii dyskursu w naukach humanistycznych K_W04 Ma elementarną wiedzę o powiązaniach studiowanej dyscypliny z dyscyplinami humanistycznymi, zwłaszcza z filozofią K_W06 Ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju filozofii i najważniejszych nowych osiągnięciach w obszarze historii filozofii, historii kultury i filozofii Kompetencje społeczne W K_W08 Jest wrażliwy na etyczne i filozoficzne problemy współczesnej kultury. Rozpoznaje standardy etyczne i ich filozoficzne umocowanie K_K04 Docenia tradycję i dziedzictwo kulturowe ludzkości w zakresie dorobku filozoficznego. Czuje się odpowiedzialny za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju; dostrzega rolę i znaczenie procesów globalizacyjnych dla rozwoju kultury i filozofii K_K06 Docenia rolę refleksji humanistycznej, a szczególnie filozoficznej, dla kształtowania się więzi kulturowych i społecznych, na poziomie lokalnym i globalnym K_K10 WARUNKI ZALICZENIA: Obecność na wykładach OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wykłady Lektura własna 30 h 30 h LITERATURA PODSTAWOWA: 3. Tatarkiewicz W., Historia filozofii, t. 1-3, wiele wydań. 4. Palacz R., Klasycy filozofii, kilka wydań. 5. de Botton A., Architektura szczęścia, Warszawa 2010. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo W 94 29. FILOZOFIA TECHNIKI K od p r ze dm io tu : 14.0- WILŚ- WHU- RPU- ID02 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr Marcin Sieńko 95 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Instytut Filozofii Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 30 2 III 3 Studia niestacjonarne W yk ł a d 18 2 III CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z głównymi nurtami humanistycznej refleksji nad techniką. Dzięki temu możliwe staje się postrzeganie dostrzeganie wielostronnych powiązań pomiędzy postępem technicznym a porządkiem kulturowym i społecznym. Studenci zostaną wyposażeni w narzędzia pozwalające na krytyczną refleksję nad wpływem narzędzi, takich jak samochody, internet, smartfony, itp. na nasze codziennie życie. WYMAGANIA WSTĘPNE: ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: 1. Historyczne tradycje w refleksji nad problematyką techniki (m.in. koncepcje autorów takich jak E. Kapp, F. Dessauer, A. Gehlen, L. Mumford, H. Van Lier, J. Ortega y Gasset, M. Heidegger, J. Ellul, B. Fuller) 2. Paradygmaty teoretyczne w rozważaniach o technice: m.in. strategie inżynierskie i humanistyczne; starożytny sceptycyzm, oświeceniowy optymizm, romantyczny niepokój; determinizm technologiczny; interakcjonizm; technofilia i technofobia. 3. Wpływ postępu technologicznego na kulturę i społeczeństwo: problem determinizmu, koncepcja technopolu, technokratyczne wizje społeczeństwa. 4. Etyka wobec techniki – wybrane problemy. 5. Technologia a człowiek – transhumanizm, posthumanizm, „urodzonego cyborga”. Wpływ technologii na człowieczeństwo. koncepcja człowieka jako Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo METODY KSZTAŁCENIA: Wykład syntetyczny i problemowy. Dyskusja. ŚRODKI KSZTAŁCENIA Platforma e-learningowa Moodle. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć Wiedza Rozumie rolę humanistycznej refleksji w dyskursie technologicznym. Zna kluczowych teoretyków techniki i ich koncepcje. Rozumie zależność pomiędzy technologią a otaczającą go rzeczywistością społecznokulturową. Rozumie wpływ technologii na własne życie. test wyboru W udział w dyskusji W Ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą głównych filozoficznych teorii techniki. Kompetencje społeczne Rozumie wartość humanistycznego spojrzenia na kwestie technologiczne. Potrafi krytycznie i świadomie ocenić wpływ techniki na swoje życie oraz na relację z innymi ludźmi. Konfrontując się z różnymi koncepcjami teoretycznymi, uczy się otwartości. WARUNKI ZALICZENIA: Udział w zajęciach. Test zaliczeniowy. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Udział w zajęciach Przygotowanie do zajęć (zapoznanie się z materiałami dydaktycznymi) LITERATURA PODSTAWOWA: E. Schutz (red.), Kultura techniki. Studia i szkice, Poznań 2001. L. Mumford, Mit maszyny, PWN, Warszawa 2012. A. Kiepas, Wprowadzenie do filozofii techniki, Katowice 1987. J.D. Bolter, Człowiek Turinga. Kultura Zachodu w erze komputera, Warszawa 1991. A. Clark, Natural-Born Cyborgs: Minds, Technologies, and the Future of Human Intelligence, New York 2003. H. van Lier, Nowy wiek, Warszawa 1962. N. Postman, Technopol: Triumf techniki nad kulturą, Warszawa 1995. C. Mitcham, Thinking Through Technology: The Path between Engineering and Philosophy, Chicago 1994. PROGRAM OPRACOWAŁ Dr Marcin Sieńko Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 96 30. MIEJSKA PRZESTRZEŃ POLITYCZNA K od p r ze dm io tu : 14.0-WILŚ-BD-MPP T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr Łukasz Młyńczyk Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Instytut Politologii Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 Zaliczenie z oceną III 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 Zaliczenie z oceną III CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie się ze współczesną specyfiką miasta, zmieniającego się w podmiot polityczny, którego podstawową ideą jest kreowanie własnej przestrzeni jako sfery wolności i decydowania o sobie samym przez jej mieszkańców. Miejskość stanowi dziś nowy wzór życia, stając się możliwością oddziaływania na innych, podobnie rozumiejących rzeczywistość. WYMAGANIA WSTĘPNE: Brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: 1. Miasto jako idea polityczna. 2. Bunt miast i odzyskiwanie przestrzeni miejskiej. 3. Polityczność miasta. 4. Kreatywność i próżnowanie miast. 5. Miasto jako podmiot polityki wewnętrznej i międzynarodowej. 6. Smart cities, inteligentna przestrzeń. 7. Miejska przestrzeń publiczna. 8. Miasto politycznie samodzielne i niezależne. 9. „Nowojorskość” współczesnych miast. 10. Antropologia miejska. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 97 METODY KSZTAŁCENIA: wykład konwersatoryjny; analiza materiałów multimedialnych podczas wykładu ŚRODKI KSZTAŁCENIA: prezentacja multimedialna, dyskusja, dyskusja panelowa EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć Wiedza Ma poszerzoną i specjalistyczną wiedzę z zakresu podmiotowości politycznej miasta i jej konsekwencji Rozumie konwencjonalne różnice pomiędzy miejskością jako cechą społeczną i polityczną KP2_W02 S2A_W01 KP2_W01 S2A_W01 98 Weryfikacja na bieżąco podczas konwersacji i dyskusji panelowych podczas wykładu. Analiza informacji podawanych na bieżąco. W Weryfikacja na bieżąco podczas konwersacji i dyskusji panelowych podczas wykładu. Analiza informacji podawanych w trakcie wykładu. W Kompetencje społeczne wykazuje motywację do zaangażowania w życiu społecznym miasta KP2_K04 S2A_K05 samodzielnie podejmuje, inicjuje i poddaje krytyce proste oraz poszerzone działania badawcze dotyczące przestrzeni miasta KP2_K06 S2A_K06 WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie z oceną polegać będzie na bieżącej kontroli przyswojenia sobie zasobów informacji przekazywanych studentowi oraz ewaluacja zdolności do samodzielnego interpretowania i analizowania informacji, jak również stopnia rozumienia specyfiki tematyki. Obecność na wykładzie. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Studia stacjonarne: Udział w zajęciach: 15 godzin Konsultacje: 5 godzin Przygotowanie do zajęć: 5 godzin Łącznie: 25 godzin – 2 ECTS W tym zajęcia w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym: 1 ECTS Studia niestacjonarne: Udział w zajęciach: 9 godzin Konsultacje: 5 godzin Przygotowanie do zajęć: 5 godzin Łącznie: 19 godzin – 2 ECTS W tym zajęcia w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym: 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: B. R. Barber, Gdyby burmistrzowie rządzili światem, Warszawa 2014. Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo R. Florida, Narodziny klasy kreatywnej, Warszawa 2010. E. Glaser, Triumph of the City: How Our Greatest Invention Makes Us Richer, Smarter, Greener, Healthier, and Happier, New York 2011 D. Harvey, Bunt miast. Prawo do miasta i miejska rewolucja, Warszawa 2012. B. Katz, J. Bradley, The Metropolitan Revolution: How Cities and Metros Are Fixing Our Broken Politics and Fragile Economy, Washington D.C. 2013 N. Klein, No logo, Warszawa 2014. N. Klein, Doktryna szoku, Warszawa 2014. M. Lackowska, Miejska polityka “zagraniczna”. Koncepcja przeskalowania w doświadczeniach polskich miast, Warszawa 2014. Ch. Meier, Powstanie polityczności u Greków, Warszawa 2012. Ł. Młyńczyk, Od odkrywania polityczności do jej wzbudzania. Sposoby identyfikowania tego, co jest i nie jest polityczne, [w:] W poszukiwaniu polityczności, red. E. Jurga-Wosik, S. Paczos, R. Rosicki, Poznań 2014, s. 21-33. Ł. Młyńczyk, Polis – Zarzewia konserwatywnego buntu, „Puls” nr 6 (154), czerwiec 2011. Ch. Montgomery, Happy City: Transforming Our Lives Through Urban Design, New York 2013 K. Nawratek, Miasto jako idea polityczna, Kraków 2008. K. Nawratek, Dziury w całym: wstęp do miejskich rewolucji, Wydawnictwo „Krytyki Politycznej” 2012 (ebook); M. Rittenhouse, Nowy Jork: od Mannahatty do Ground Zero, Wołowiec 2013. A. M. Townsend, Smart Cities: Big Data, Civic Hackers, and the Quest for a New Utopia, New York, London 2013. Th. Veblen, Teoria klasy próżniaczej, Warszawa 2008. S. Zukin, Naked City: The Death and Life of Authentic Urban Places, Oxford University Press 2013 PROGRAM OPRACOWAŁ Dr Łukasz Młyńczy Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 99 31. RELIGIA A POLITYKA K od p r ze dm io tu : 14.0-WILŚ-BD-RAP T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. Ryszard Michalak Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Instytut Politologii Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne W yk ł a d 15 1 III Zaliczenie z oceną 2 Studia niestacjonarne W yk ł a d 9 1 III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zrozumienie współczesnych problemów globalnych, jakie pojawiają się na styku religii i polityki, czasem tworząc jedność lub opozycję, które wywołują gwałtowne konsekwencje dla dotychczasowych modeli i stylów życia. WYMAGANIA WSTĘPNE: Brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: 1. Polityczne znaczenie religii monoteistycznych 2. Religijność i jej przejawy społeczno-polityczne 3. Wspólnoty religijne jako grupy interesu i ruchy społeczne 4. Rola religii w wojnach i innych konfliktach politycznych 5. Fundamentalizm religijny i jego polityczne konsekwencje 6. Zderzenie cywilizacji 7. Modele relacji między religią a polityką 8. Religia a nacjonalizm Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 100 9. Polityczne ruchy antyreligijne 10. Polityczne zjawiska parareligijne. Rytualizm religijny i polityczny METODY KSZTAŁCENIA: wykład konwersatoryjny; analiza materiałów źródłowych podczas wykładu ŚRODKI KSZTAŁCENIA: prezentacja multimedialna, dyskusja, dyskusja panelowa EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: 101 Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć Ma poszerzoną i specjalistyczną wiedzę z zakresu relacji między religią a polityką KP2_W02 S2A_W01 Rozumie konwencjonalne pomiędzy religijnością a jej determinującą porządek świata. W KP2_W01 S2A_W01 Weryfikacja na bieżąco podczas konwersacji i dyskusji panelowych podczas wykładu. Analiza informacji podawanych na bieżąco. Weryfikacja na bieżąco podczas konwersacji i dyskusji panelowych podczas wykładu. Analiza informacji podawanych w trakcie wykładu. W Wiedza różnice funkcją Kompetencje społeczne wykazuje motywację do zrozumienia współczesnych problemów cywilizacyjnych KP2_K04 S2A_K05 samodzielnie podejmuje, inicjuje i poddaje krytyce proste oraz poszerzone działania badawcze dotyczące relacji religii i polityki KP2_K06 S2A_K06 WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie z oceną polegać będzie na bieżącej kontroli przyswojenia sobie zasobów informacji przekazywanych studentowi oraz ewaluacja zdolności do samodzielnego interpretowania i analizowania informacji, jak również stopnia rozumienia specyfiki tematyki. Obecność na wykładzie. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Studia stacjonarne: Udział w zajęciach: 15 godzin Konsultacje: 5 godzin Przygotowanie do zajęć: 5 godzin Łącznie: 25 godzin – 2 ECTS W tym zajęcia w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym: 1 ECTS Studia niestacjonarne: Udział w zajęciach: 9 godzin Konsultacje: 5 godzin Przygotowanie do zajęć: 5 godzin Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Łącznie: 19 godzin – 2 ECTS W tym zajęcia w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym: 1 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA: P. Burgoński, M, Gierycz (red.), Religia a polityka, Warszawa 2014. G. Corm, Religia i polityka w XXI wieku, Warszawa 2007. S. Huntington, Zderzenie cywilizacji i nowy kształt ładu światowego, Warszawa 2004. M. Marczewska-Rytko, Religia i polityka w globalizującym się świecie, Lublin 2010. M. McGuire, Religia w kontekście społecznym, Kraków 2012. R. Michalak (red.), Religijne determinanty polityki, Zielona Góra 2014. B. Tibi, Fundamentalizm religijny, Warszawa 2001. PROGRAM OPRACOWAŁ Dr hab. Ryszard Michalak Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 102 32. JĘZYK OBCY/TRANSLATORIUM K od p r ze dm io tu : 09-WILŚ-BUD-ISC13-JO1 KA02 T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy J ę z yk n auc za n i a : angielski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : mgr Marine Margishvili, mgr Wojciech Wieluński 103 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: mgr Marine Margishvili, mgr Wojciech Wieluński Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne Ć wi c ze n i a 30 2 Egzamin 3 Studia niestacjonarne Ć wi c ze n i a 20 2 Egzamin CEL PRZEDMIOTU: 1.Celem w zakresie wiedzy jest poznanie słownictwa technicznego 2.Celem w zakresie umiejętności jest posługiwanie się słownictwem technicznym w j. angielskim w mowie i piśmie na poziomie B2 plus 3.Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do funkcjonowania w środowisku anglojęzycznym w szczególności w kontekście naukowym WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie z j. angielskiego za semestr 2 Nieformalne: brak. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: brak ……………………………… Program ćwiczeń projektowych: doskonalenie umiejętności językowych w zakresie czytania i tłumaczenia zaawansowanych tekstów technicznych na poziomie B2 plus ……………………………… Metody kształcenia: Metody podające: czytanie zaawansowanych tekstów technicznych, podanie studentowi słownictwa technicznego oraz przedstawienie zasad gramatycznych, jak również ćwiczenia słuchowe Metody poszukujące: czytanie zaawansowanych tekstów technicznych, ćwiczenia w pisaniu, interaktywne prezentacje przygotowywane przez studenta Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo EFEKTY KSZTAŁCENIA: Opis osiągniętych efektów kształcenia po zakończeniu zajęć z przedmiotu. Symbol Student: Wiedza zna zaawansowane słownictwo techniczne i gramatykę angielską na poziomie B2 plus K1_W01 Umiejętności rozumie zaawansowane teksy techniczne, umie porozumiewać się w j. angielskim, rozumie język techniczny w mowie na poziomie językowym B2 plus K1_U01 104 Kompetencje społeczne jest w stanie funkcjonować naukowym środowisku anglojęzycznym, zrozumieć wykłady w j. angielskim i przygotowywać prezentacje własne, sprawnie posługiwać się zaawansowanym słownictwem technicznym K1_K01 WARUNKI ZALICZENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Opis warunków zaliczenia po zakończeniu zajęć z przedmiotu. Symbol Forma zaliczenia Metody weryfikacji Student: Wiedza Musi podejść do egzaminu końcowego składającego się z części ustnej i pisemnej K1_W01 test z progami punktowymi punkty za prezentację ustną ocena z egzaminu test z progami punktowymi punkty za prezentację ustną ocena z egzaminu Umiejętności Musi podejść do egzaminu końcowego składającego się z części ustnej i pisemnej K1_U01 Kompetencje społeczne Musi podejść do egzaminu końcowego test z progami składającego się z części ustnej i pisemnej punktowymi K1_K01 punkty za prezentację ustną Ocena osiągnięcia efektu kształcenia ocena z egzaminu Formuła oceny końcowej przedmiotu uzyskanie przez studenta wymaganej liczby punktów na daną ocenę ocena w skali od 3.0 do 5.0 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Planowana liczba godzin Forma obciążenia pracą studenta Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo pracy studenta Godziny pracy studenta z nauczycielem akademickim: Godziny pracy wynikające z planu studiów w semestrze Godziny konsultacji przedmiotowych w semestrze Egzaminy i zaliczenia w sesji Godziny pracy studenta bez udziału nauczyciela akademickiego: Przygotowanie do pracy na zajęciach w semestrze Praca przedmiotowa w terenie (m.in.: analizy i studia architektonicz. i urbanistycz.) Przygotowanie przejściowe do klauzur, sprawdzianów, zadań, przeglądów itp., Przygotowanie końcowe raportu, projektu, prezentacji, dyskusji, do kolokwium itp. Suma planowanych godzin pracy studenta Liczba ECTS wynikająca z planu studiów 30 3 2 25 0 0 0 60 3 LITERATURA PODSTAWOWA: 6. Cambridge English for Engineering, Mark Ibbotson, Cambridge University Press 2008 7. English for Construction. Pearson Education Limited 2012 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 8. 9. 10. 11. 12. 13. Zaawansowane testy techniczne związane z kierunkiem studiów wybrane przez prowadzącego English Grammar in Use, Raymond Murphy, Cambridge University Press 2008 A Practical English Grammar, A.J. Thomson, A.V. Martinet, Cambridge University Press 1993 English Vocabulary in Use, Michael McCarthy, Felicity O’Dell, Cambridge University Press 1999 Grammar way 4, Cambridge University Press Flash on English for Engineering UWAGI: B2 plus – poziom umiejętności i kompetencji językowych według systemu oficjalnie przyjętego przez Unię Europejską PROGRAM OPRACOWALI: mgr Marine Margishvili, mgr Wojciech Wieluńsk Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 105 33. SEMINARIUM DYPLOMOWE K od p r ze dm io tu : 08.3-WILŚ- BUD- SED- KC15 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący 106 Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Instytut Budownictwa Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne Seminarium 30 2 III zaliczenie na ocenę 6 Studia niestacjonarne Seminarium 18 2 III zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Wykonanie pracy dyplomowej, zgodnej z podjętym tematem oraz wytycznymi przyjętymi dla kierunku studiów. Przygotowanie do obrony pracy dyplomowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Zaliczone przedmioty kierunkowe. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Planowanie i prowadzenie badań naukowych; Opracowanie i interpretacja wyników badań; Przygotowanie danych projektowych. Opracowanie projektu. Przygotowanie naukowego tekstu. Przygotowywanie i prezentowanie tez pracy dyplomowej; Referowanie wyników pracy. Przygotowanie prezentacji. METODY KSZTAŁCENIA: Metody poszukujące: sytuacyjna: analizowanie rzeczywistych sytuacji; ćwiczeniowo-praktyczne: metoda ćwiczeniowa, projektu, studium przypadku; dyskusji – seminaryjna, referatu; eksponujące: prezentacja multimedialna wyników pracy przez studentów EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Umiejętności Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo Forma zajęć Student potrafi opracować prosty model obiektu oraz sprawdzić jego warunki projektowe. Umie opracować zadanie projektowe nieskomplikowanych budowli. K_U04 Sprawdzian, zaliczenie sprawozdań S konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć S K_U07 Kompetencje społeczne jest świadomy zastosowanych technik i jest świadomy występujących ograniczeń jest świadomy występujących ograniczeń. Jest chętny i otwarty na poznawanie nowych bardziej zaawansowanych narzędzi K_K01 K_K05 107 WARUNKI ZALICZENIA: Prezentacje postępów w realizacji prac dyplomowych; Obecności na zajęciach; Ocena wynika z zaangażowania dyplomanta w toku działań seminaryjnych Ocena łączna jest identyczna z oceną z seminarium. . OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Seminarium Kontakt z prowadzącym Praca samodzielna 30 h, 30 h, 100 h Obciążenie Pracą studenta: ECTS na przedmiot 160/30 5 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Wytyczne do pisania prac dyplomowych na kierunku inżynieria środowiska IIŚ WILiŚ Uniwersytetu Zielonogórskiego 2. Weiner J.: Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Przewodnik praktyczny, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2000 3. Łabocki M.: Wprowadzenie do metodyki badań, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2000 4. Pozycje literatury wybierane indywidualnie przez studentów. PROGRAM OPRACOWAŁ Dr inż. Gerard Bryś Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo 34. PRACA DYPLOMOWA K od p r ze dm io tu : 08.3-WILŚ- BUD- LAS- IE01 T yp pr ze dm i ot u : wybieralny J ę z yk n auc za n i a : polski O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Aktualnie prowadzący pracę dyplomową Semestr Liczba godzin w tygodniu Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Pr o wa d ząc y: Instytut Budownictwa Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne Laboratorium III zaliczenie na ocenę 10 Studia niestacjonarne Laboratorium III zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Wykonanie niezbędnych badań, pomiarów i obliczeń niezbędnych do przeprowadzenia pracy dyplomowej.. WYMAGANIA WSTĘPNE: Zaliczone przedmioty kierunkowe. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Planowanie i prowadzenie badań naukowych; Opracowanie i interpretacja wyników badań; Przygotowanie danych projektowych. Opracowanie projektu. METODY KSZTAŁCENIA: Metody poszukujące: sytuacyjna: analizowanie rzeczywistych sytuacji; ćwiczeniowo-praktyczne: metoda ćwiczeniowa, projektu, studium przypadku; dyskusji – seminaryjna, referatu; eksponujące: prezentacja multimedialna wyników pracy przez studentów EFEKTY KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć Umiejętności Student potrafi opracować prosty model obiektu oraz sprawdzić jego warunki projektowe. Umie opracować zadanie projektowe nieskomplikowanych budowli. K_U04 Sprawdzian, zaliczenie sprawozdań K_U07 Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo L 108 Kompetencje społeczne jest świadomy zastosowanych technik i jest świadomy występujących ograniczeń jest świadomy występujących ograniczeń. Jest chętny i otwarty na poznawanie nowych bardziej zaawansowanych narzędzi K_K01 K_K05 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; sprawdzenie kompetencji w trakcie wprowadzenia do zajęć L WARUNKI ZALICZENIA: Prezentacja osiągniętych wyników badań i obliczeń. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Pomiary i badania Kontakt z prowadzącym Praca samodzielna 109 75 h, 50 h, 150 h Obciążenie Pracą studenta: ECTS na przedmiot 275/30 11 ECTS. LITERATURA PODSTAWOWA: PROGRAM OPRACOWAŁ Dr inż. Gerard Bryś Wydział Budownictwa, Architektury i Inzynierii Środowiska Kierunek: Budownictwo
