Sk³ad Rady Wydzia³u Biologii UW
Transkrypt
Sk³ad Rady Wydzia³u Biologii UW
Poniższa lista przedstawia wartości współczynnika Hirscha obliczone dla wszystkich samodzielnych pracowników (w tym emerytowanych) Wydziału Biologii. Współczynnik (spotyka się też określenia indeks albo liczba) Hirscha to prosta miara cytowalności dorobku autora lub grupy autorów (np. całej instytucji); jest to największa możliwa liczba „h” spełniająca warunek, że w dorobku autora jest „h” prac, z których każda jest cytowana co najmniej „h” razy. Wprowadzony (oczywiście przez eponima) stosunkowo niedawno do porównywania dorobku fizyków, współczynnik Hirscha szybko zyskuje popularność na świecie także w innych dziedzinach nauki, bo jest bardzo dobrze skorelowany z pozycją zawodową uczonego, ma zatem też dobrą wartość prognostyczną i pozwala na stosunkowo obiektywne porównywanie dorobków nawet w różnych dyscyplinach. Więcej można przeczytać w angielskojęzycznej Wikipedii. Oczywiście jak zawsze przy analizie cytowań, uzyskane wartości zależą od użytej bazy danych. Ja posłużyłem się Google Scholar, ponieważ jest nieporównywalnie łatwiejszy w użyciu niż pozostałe duże bazy. To oczywiście miało wpływ na wyniki, bo np. wiadomo, że „GS” zazwyczaj niedoszacowuje cytowania starsze niż sprzed około 20 lat. Poza tym – choć starałem się wszystko starannie sprawdzać – mogłem popełnić błąd przypisując publikację konkretnemu autorowi; niektórzy z nas mają imienników publikujących w zbliżonej dziedzinie i wtedy nie zawsze łatwo ustalić, czyja to tak naprawdę jest praca (afiliacja nie zawsze pomaga, no bo przecież publikujemy także podczas wyjazdów). Możliwe zatem, że w stosunkowo nielicznych przypadkach mogłem komuś „dodać” nie jego pracę, ale też i mogłem pominąć jakąś z dziedziny odległej od głównego dorobku. Między innymi z tych powodów nie podaję konkretnych liczb dla poszczególnych autorów, a tylko przedziały. W przypadku dwóch autorów z Wydziału – J. Gilla i B. Matuszewskiego - nie byłem w stanie dokonać obliczeń, bowiem obaj Panowie mają licznych imienników z ogromnym dorobkiem i nie zdołałem zidentyfikować ich własnych publikacji – zainteresowanych bardzo przepraszam. W analizie uwzględniłem tylko samodzielnych pracowników naukowych (wg stanu z lipca 2009), w przypadku prac wieloautorskich nie brałem w żaden sposób pod uwagę ani liczby współautorów ani pozycji na liście autorów (stąd niektóre prace weszły w skład dorobku więcej niż jednego autora) i nie odrzucałem auto-cytowań. W żaden sposób nie dzieliłem prac ze względu na miejsce ich powstania, podane afiliacje itp. Zauważyłem w przypadku większości autorów wyraźnie obfitsze cytowanie prac ze współautorami z zagranicy; na ile odzwierciedla to wyższą jakość tych publikacji, a na ile świadczy o niedocenianiu prac z Polski – nie sposób rozsądzić, ale myślę, że także ta druga przyczyna nie jest bez znaczenia. Dla porównania w identyczny sposób policzyłem współczynniki dla kilku autorów spoza Wydziału: Janusz Bujnicki – 30; Jan Oleksyn – 25; Grzegorz Węgrzyn – 20; Maciej Żylicz – 39. Wśród analizowanych prac autorów z Wydziału Biologii 35 było cytowanych ponad 100 razy; ich autorami są: M. Gliwicz (11), A. K. Tarkowski (5), A. M. Ciemerych-Litwinienko (4), P. Dawidowicz (3), D. M. Antosiewicz (2), R. Chróst (2) oraz, po jednej pracy: J. Bielecki, M. Dadlez, P. Golik, J. Kufel, J. M. Kwiatowski, A. Piekarowicz, J. Pijanowska (wspólnie z M. Gliwiczem), K. Skwarło-Sońta, B. Tudek. Dwie prace (MZG i AKT) miały powyżej 700 cytowań. Oczywiście jeszcze raz podkreślam, że to dane wg Google Scholar, inne bazy mogą dać inne wyniki. Fronk. współczynnik Hirscha powyżej 25: prof. dr hab. Maciej Gliwicz 22 - 25: prof. dr hab. Andrzej Tarkowski 19 – 21: prof. dr hab. Jerzy Dzik 16 – 18: prof. dr hab. Ryszard Chróst prof. dr hab. Michał Dadlez dr hab. Joanna Kufel, prof. UW prof. dr hab. Piotr Stępień dr hab. Małgorzata Wierzbicka, prof. UW 13 – 15: dr hab. Maria Ciemerych-Litwinienko, prof. UW prof. dr hab. Bronisław Cymborowski dr hab. Piotr Dawidowicz, prof. UW prof. dr hab. Alina Kacperska-Lewak prof. dr hab. Jan Kwiatowski prof. dr hab. Stanisław Lewak dr hab. Joanna Pijanowska, prof. UW prof. dr hab. Andrzej Prejs prof. dr hab. Anna Rychter prof. dr hab. Barbara Tudek 10 – 12: dr hab. Danuta Antosiewicz prof. dr hab Ewa Bartnik prof. dr hab. Jadwiga Bryła dr hab. Andrzej Dziembowski dr hab. Paweł Golik prof. dr hab. Elżbieta Jagusztyn-Krynicka prof. dr hab. Andrzej Jerzmanowski prof. dr hab. Zbigniew Kaniuga prof. dr hab. Michał Kozakiewicz prof. dr hab. Marek Maleszewski prof. dr hab. Zdzisław Markiewicz prof. dr hab. Ewa Pieczyńska prof. dr hab. Andrzej Piekarowicz prof. dr hab. Edward Siński prof. dr hab. Krystyna Skwarło-Sońta dr hab. Krzysztof Spalik, prof. UW prof. dr hab. Ewa Symonides prof. dr hab. Piotr Węgleński prof. dr hab. Piotr Zielenkiewicz 5 – 9: dr hab. Dariusz Bartosik, prof. UW dr hab. Jacek Bielecki, prof. UW dr hab. Katarzyna Brzostek prof. dr hab. Maria Charzyńska dr hab. Krzysztof Dmowski prof. dr hab. Janina Dobrzańska-Kaczanowska prof. dr hab. Maria Doligalska dr hab. Nadzieja Drela dr hab. Jan Fronk dr hab. Maciej Garstka prof. dr hab. Wirginia Janiszowska prof. dr hab. Stanisław Kłosowski prof. dr hab. Andrzej Kaczanowski prof. dr hab. Grażyna Korczak-Kowalska prof. dr hab. Mieczysław Kuraś dr hab. Anna Kwiatkowska–Falińska prof. dr hab. Jerzy Moraczewski prof. dr hab. Agnieszka Mostowska prof. dr hab. Roman Mycielski dr hab. Eugeniusz Parys, prof. UW dr hab. Andrzej Podstolski, prof. UW prof. dr hab. Jerzy Poskuta prof. dr hab. Elżbieta Romanowska dr hab. Waldemar Siuda prof. dr hab. Aleksandra Skłodowska dr hab. Jolanta Sotowska- Brochocka, prof. UW dr hab. Paweł Sowiński, prof. UW prof. dr hab. Krzysztof Staroń dr hab. Małgorzata Stpiczyńska, prof. UW prof. dr hab. Bogusław Wiłkomirski prof. dr hab. Mirosława Włodarczyk prof. dr hab. Zdzisław Wojciechowski prof. dr hab. Krystyna Wolska prof. dr hab. Bożena Zakryś dr hab. Jan Zimowski poniżej 5: jedynaście osób Obliczenia własne na podstawie bazy danych Google Scholar, stan z końca lipca 2009. Lista została skorygowana 15. 09. 2009.