Rola strzałki w deformacji szpotawej i koślawej kości piszczelowej

Rola strzałki w deformacji szpotawej i koślawej kości piszczelowej
BADANIA BIOMECHANICZNE
S. A. Stufkens, C. J. van Bergen, L. Blankevoort, C. N. van Dijk, B. Hintermann,
M. Knupp
From the Kantonsspital Liestal, Liestal, Switzerland
J Bone Joint Surg [Br] 2011;93-B:1232-1239.
Sugeruje się, że osteotomia nadkostkowa może przywrócić normalny rozkład
obciążeń w obrębie stawu skokowego. Jednakże z powodu braku biomechanicznych
danych takie sugestie pozostają empiryczne. Celem tych biomechanicznych badań
była ocena efektu symulowanej nadrostkowej szpotawości lub koślawości na naciski
wywoływane na staw skokowo-goleniowy w celu oceny związku z tworzeniem się
zmian zwyrodnieniowych. Chcieliśmy także ustalić wartość korekcyjnej osteotomii
odcinka kości piszczelowej. Uważaliśmy, że osteotomia nadrostkowa kości
piszczelowej, która powoduje deformację szpotawą stawu skokowego może
powodować przyśrodkowe przeciążenia stawu skokowo-goleniowego. Podobnie,
uważaliśmy, że tworząc nadkostkową deformację koślawą spowodujemy przesunięcie
w kontakcie w kierunku bocznej strony stawu skokowo-goleniowego.
Przebadaliśmy 17 badań na zwłokach oceniając zmianę rozkładu sił i
przenoszenia obciążeń w zakresie stawu skokowo-goleniowego dla różnego stopnia
szpotawości i koślawości w okolicy nadkostkowej. Ocenialiśmy także drugą stronę.
Ograniczono rolę strzałki poprzez wykonanie osteotomii bezpośrednio powyżej
więzozrostu. W końcowej fazie zmian zwyrodnieniowych stawu skokowego ze
szpotawą lub koślawą deformacją, rola strzałki powinna być brana pod uwagę.