Formacja Stopnia 3 (F3) 2013 3. Wejść w przymierze z Bogiem

Formacja Stopnia 3 (F3) 2013
3. Wejść w przymierze z Bogiem - OŚWIECENIE
Zaczynamy kolejny etap naszej drogi ku Niebu – to w Trójcy Świętej jedyny Bóg - Miłość Wszechmogąca
Dlatego spoglądamy wstecz i dopiero teraz zaczynamy rozumieć czym naprawdę jest ta podróż duchowa
i jakie znaczenie ma nasza współpraca z łaską daną nam darmo od miłującego nas Boga. Chcemy tam dotrzeć
i On tego pragnie tak bardzo, że dał nam Siebie na pokarm abyśmy nie ustali w tej drodze. Teraz już wszystko
zależy od nas: od każdego osobno (nasze własne zbawienie) i wspólnie (na ile będziemy dla siebie wsparciem).
Teraz odkrywamy, że to najważniejsza podróż naszego życia – prawdziwie wielka przygoda w gronie przyjaciół.
Wiemy, że jest z nami Boży Syn ponieważ objawił się nam jako jedyny Zbawca i Dobry Pasterz, który prowadzi
nas do domu Ojca. Tylko z Nim i dzięki Jego Duchowi Świętemu ta podróż jest możliwa.
W pierwszym etapie (oczyszczenia) mogliśmy doświadczyć zwycięstwa Chrystusa nad grzechem
zasiedlającym nasze serca oraz nadprzyrodzonej przemiany naszej mentalności – każdy na miarę tego, jak
współdziałał z łaską. Bóg dał nam wszystkim tej łaski w nadmiarze ale ile każdy z nas jej wziął, wie tylko sam o
sobie. Oczyszczenie trwa nadal i będzie się dokonywało na miarę tego jak bardzo się zaangażujemy: jak bardzo
będziemy pragnęli być uzdrawiani i oczyszczani, uwalniani od grzechu.
Drugim etapem życia duchowego, który trwa już co najmniej od roku, jest OŚWIECENIE. To czas w
którym Duch Święty przemienia nas abyśmy, nie byli już jak ludzie, którzy: „Słuchają pilnie, lecz bez
zrozumienia, patrzą uważnie, lecz bez rozeznania”. Poznajemy Boga ponieważ On sam chce objawić nam Siebie,
mówi do nas: „Szukajcie, bo pozwalam się znaleźć!” (por. Iz 55,1-6) Przy pomocy Ducha Świętego dostrzegamy
Boga działającego w historii świata i historii swojego życia. Odkrywamy, że wszystko (każde dobro) jest Jego
darem – poznajemy Jego plan pełen miłości. Czy tak jest w moim życiu? A jeśli nie widzę, to jakiego zabrakło
mi światła? A może po słuchaniu nie angażuję się na tyle aby być posłusznym i wszystko pozostaje tylko teorią?
Co mnie zawodzi: czy mam nie odnowiony umysł (brak mi światła Ducha Świętego i nie rozumiem Słowa
Bożego)? Czy mam serce zatwardziałe (nie żałuję, nie nawracam się)? Może niemoc dotknęła mojej woli (i nic
mi się nie chce)? Czy przez ostatni rok zmieniło się coś we mnie?
Każdego dnia rozważania rozpocznij modlitwą do Ducha Świętego,
prosząc Go o światło Prawdy, która pochodzi od Boga i zakończ podziękowaniem.
„Duchu Święty proszę Cię przemieniaj mnie, abym stawał się nowym człowiekiem,
który patrząc będzie widział, słuchając słyszał i rozpoznawał Twoje natchnienia.
Duchu Światło rozjaśnij mroki mojego serca, i oświecaj mój umysł, abym poznawał Boga
i stawał się nowym stworzeniem w Chrystusie. Umocnij moją wolę abym wytrwał do końca
i zjednoczony z Chrystusem powrócił do Boga Ojca. Amen.”
Dzień 1. BÓG - ŹRÓDŁO ŚWIATŁOŚCI
Rozważ: 1J 1,5; Ps 36,7-10;
Czym w świecie przyrody jest światło dla wszystkich stworzeń (ludzi, zwierząt roślin)? Przypomnij sobie dni pełne
światła i kontempluj przez chwilę światło – ten Początek i Warunek życia. Teraz spróbuj poszukać odpowiedzi na
pytanie: Co to znaczy, że światłością wieczną i źródłem światła dla naszych nieśmiertelnych dusz jest Bóg?
Dzień 2. SŁOWO BOGA - IZRAEL DOSTAJE DEKALOG
Rozważ: Wj 20,1-20; Ps 19, 8-11;
Co to znaczy, że Prawo Boże jest światłem na drodze naszych wyborów, decyzji? Jakie znaczenie ma ono dla
życia doczesnego ludzi: społecznego i osobistego? Jaki Bóg objawia się nam w swoim Prawie?
Jakie
znaczenie ma ono dla życia wiecznego – w jaki sposób Prawo oświeca nas na drodze zbawienia?
Dzień 3. ŚWIATŁO PRAWA
Rozważ: Ps 97,10-12; Ps 24,3-5; Ba 3,13-14;
Kto jest w stanie rozpoznać w Bożym Prawie światło dla swojego życia? Jakie dobro rodzi się, z przyjęcia tego
światła? Jakim Dawcą jest Bóg? Uwielbiaj Boga: „Jesteś……………… uwielbiam Cię Panie!”
Dzień 4. BÓG SŁOWO – SYN BOŻY Przeczytaj: (J1,1-5.9-12;) Łk 9,28-36; Mt5 (cały)
Co objawia i co czyni Syn Boży – Jezus Chrystus, przychodząc do nas ludzi jako światłość? Czy przyjąłeś Jego
światło dla swojego życia: aby poznać prawdziwego Boga, aby ujrzeć w prawdzie swoje serce, aby wybrać drogę,
którą ON chce Ciebie poprowadzić? Czy w Twoim życiu realizują się opisane wydarzenia: narodziny z Ducha,
rozpoznanie Zbawcy, pójście za Nim w posłuszeństwie Jego Słowu?
Dziękuj: „Za ……………..………. dziękuję Ci Panie!”
Dzień 5. ŚWIATŁO ZBAWCY
Rozważ: Mt26,26-28; Przeczytaj: J3,17-21;
J 12,35-36;
„Przemówił do nich Jezus tymi słowami: Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził
w ciemności, lecz będzie miał światło życia” (J8,12). Dlaczego lękamy się światła Chrystusa? Kiedy trudno jest
nam rozpocząć rozmowę z Nim (modlitwę)? Jak zrozumienie prawdy o naszej grzesznej naturze i wiara w
miłosierdzie Jezusa dla grzeszników, (którzy z pokorą uznają swoją niemoc) umożliwia nam zbliżanie się do
świętej światłości Boga w Nim? Jaka łaska pomaga Ci pokonać lęk (wstyd, wątpliwości) i przychodzić do
sakramentu pojednania. Co przyciąga Cię do światłości Jezusa?
Uwielbiaj Boga: „Jesteś………….…
uwielbiam Cię Panie!”
Przeczytaj: Dz1,4-8; Dz2(cały)
Dzień 6. DUCH ŚWIĘTY BUDUJE KOŚCIÓŁ
Gdy modlisz się: „Wybaw mnie Panie od zatwardziałości serca, od zaćmienia umysł, od niemocy woli!” wtedy
Duch Święty, przemienia nasze serca, oświeca umysł, swoją mocą wzmacnia naszą wolę. To Duch Święty
prowadzi powołanych w każdej misji. Zanim rozpocznie dzieło spoczywa na wybranych „Duch Pański, duch
mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej.” (Iz 11,2;) Prowadzi tych, którzy są
posłuszni Jego natchnieniom, poucza, rozwija i doprowadza do poznania pełni prawdy. Objawia serce Boga
i pełne miłości zamysły wobec nas. Jaka jest Twoja relacja z Duchem Świętym?
Dzień 7. DZIECI ŚWIATŁOŚCI (my prowadzeni przez Ducha Świętego) Rozważ: Ef 4,3-24; „Usiłujcie
zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście
wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest.
Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.
Każdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego. I On ustanowił jednych
apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, pasterzami i nauczycielami dla przysposobienia
świętych do wykonywania posługi, celem budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy
razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary
wielkości według Pełni Chrystusa. Chodzi o to, abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i
porusza każdy powiew nauki, na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na
manowce fałszu. Natomiast żyjąc prawdziwie w miłości sprawmy, by wszystko rosło ku Temu, który
jest Głową - ku Chrystusowi. Z Niego całe Ciało - zespalane i utrzymywane w łączności dzięki całej więzi
umacniającej każdy z członków stosownie do jego miary - przyczynia sobie wzrostu dla budowania
siebie w miłości. To zatem mówię i zaklinam was w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak
postępują poganie, z ich próżnym myśleniem, umysłem pogrążeni w mroku, obcy dla życia Bożego,
na skutek tkwiącej w nich niewiedzy, na skutek zatwardziałości serca. Oni to doprowadziwszy siebie
do nieczułości sumienia, oddali się rozpuście, popełniając zachłannie wszelkiego rodzaju grzechy
nieczyste. Wy zaś nie tak nauczyliście się Chrystusa. Słyszeliście przecież o Nim i zostaliście pouczeni w
Nim - zgodnie z prawdą, jaka jest w Jezusie, że - co się tyczy poprzedniego sposobu życia - trzeba
porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz, odnawiać się
Duchem w waszym myśleniu i przyoblec człowieka nowego, stworzonego według Boga, w
sprawiedliwości i prawdziwej świętości.”
Ef5,8-10; Niegdyś byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości!
Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda. Badajcie, co jest miłe Panu”
Drogi życia duchowego nie mierzy się w kilometrach – jej miarą jest przemiana serca, odnowienie
umysłu, upodobnienie do Chrystusa. To nie jest łatwa droga. Czy pragniesz tej przemiany?
Proś Boga: „Pomóż mi Boże: daj mi Twojego Ducha aby nie uwiodły mnie oszustwa ze strony ludzi i
przebiegłoś
w sprowadzaniu na manowce fałszu. Nie chcę postępować tak, jak postępują poganie, z ich
próżnym myśleniem, umysłem pogrążeni w mroku, obcy dla życia Bożego, na skutek tkwiącej w nich
niewiedzy, na skutek zatwardziałości serca. Chcę porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu
na skutek zwodniczych żądz. Chcę odnawiać się Duchem w moim myśleniu. Chcę prowadzić życie
człowieka nowego, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości. Poucz
mnie, co jest miłe Tobie Panie! Na nowo stwarzaj mnie – niechaj z Ducha zrodzę się. Amen.”