Ś J II

EGZEMPLARZ BEZPŁATNY
UK AZUJE SIĘ OD 14 LAT
NR 7 (178) 2011 R.
Ś
J
>> Wydanie okolicznościowe  www.pielgrzym.com.pl <<
ISSN 1429–9437
LADAMI
BŁOGOSŁAWIONEGO
ANA PAWŁA II
2
dwiedził wszystkie zakątki Polski.
Z każdą wyprawą wzrastał Jego
zachwyt dla piękna ojczyzny. Obszar Polski, szczególnie południowej i północnej, zaznaczony jest gęsto siatką wędrówek Karola Wojtyły. Miejsca, które lubił i gdzie najlepiej wypoczywał oznaczono jako Papieskie Szlaki. W ten sposób spełniło się pragnienie Ojca Świętego: „...dobrze by
było umieścić w mojej biografii trasy, wszystkie
trasy na których byłem, żebym tak był wrośnięty w polską ziemię”.
„Wędruję poprzez polską ziemię, od Bałtyku, przez Wielkopolskę, Mazowsze, Warmię i Mazury, kolejne ziemie wschodnie od
białostockiej aż do zamojskiej... na zachód
i na wschód od Sanu, wzdłuż górskich łańcuchów Bieszczad ku południowi, wzdłuż rzecznych dolin w stronę Wisły ku północy... Tutaj
z wyjątkową mocą zdaje się przemawiać błękit
nieba, zieleń lasów i pól, srebro jezior i rzek”
– wspominał Jan Paweł II.
O
Informator Pielgrzyma
Szlaki papieskie
Gdzie szukać Papieskich Szlaków?
Beskid Wyspowy (szlak składa się z dwóch
części):
– Zagórzańskiej – rozpoczyna się w Rabce
Zdroju i biegnie przez Zaryte – Luboń Wielki
– Przełęcz Glisne – Szczebel (tu dołącza Szlak
Papieski z Lubnia) – Kasinkę Małą – Lubogoszcz – Kasinę Wielką – Ośrodek Rekolekcyjno–Rekreacyjny na Śnieżnicy – Przełęcz Gruszowiec – Ćwiliń – Jurków – Przełęcz Marszałka Polski Rydza–Śmigłego (dochodzi Szlak Papieski z Tymbarku przez Łopień) – Mogielicę
(łączy się z Papieskim Szlakiem Limanowskim)
– Jasień – Kobylicę – Ostrą – do Mszany Dolnej.
– Limanowskiej – biegnie trasą: Mogielica
– Przełęcz Słopnicka – Cichoń – Przełęcz między Cichoniem i Ostrą – Ostra – Jeżowa Woda
– Skiełek – Łukowica – Jabłoniec – Limanowa.
Gorce
Szlak w Gorcach rozpoczyna się na Podhalu w Ludźmierzu i prowadzi wzdłuż szlaków
turystycznych przez Nowy Targ – Kowaniec
– Bukowinę Miejską – Halę Rusnakową do kaplicy zwanej „papieską” pw. Matki Bożej Królowej Gorców. Na Hali Długiej pod Turbaczem
Szlak Papieski rozwidla się:
– wariant I: wzdłuż szlaku żółtego do niebieskiego wędrujemy Halą Turbacz do Szałasowego Ołtarza, miejsca, gdzie w 1953 roku
ks. Karol Wojtyła odprawił Mszę św. w pasterskim szałasie. Dalej szlak prowadzi Doliną Kamienicy obok „Papieżówki” na Przełęcz Przysłop i spotyka się w tym miejscu ze Szlakiem
Zagórzańsko–Limanowskim;
Kapliczka w Krakowie przy ulicy Twardowskiego. W latach 1938 – 1944 Karol Wojtyła
zatrzymywał się przy niej na modlitwę w drodze do pracy do Solvay.
Zdjęcia: J.Cyganik
– wariant II: przez Lubań do Krościenka, gdzie Gorczański Szlak Papieski łączy
się na Kopiej Górce ze Szlakiem Papieskim
w Beskidzie Sądeckim wiodącym do Starego Sącza.
W Paśmie Podhalańskim powstały Ścieżki
Spacerowe im. Ks. Kard. Karola Wojtyły i im.
Ojca Świętego Jana Pawła II. Prowadzą wokół Raby Wyżnej – miejscowości rodzinnej ks.
kard. Stanisława Dziwisza. Ścieżki te łączą się
ze Szlakami Papieskimi wiodącymi w okolice
Babiej Góry, Tatry i Gorce.
Swój Szlak Papieski ma również Ziemia
Jordanowska. Ten długi odcinek szlaku łączy
Gorce z Halą Krupową (schronisko PTTK)
w paśmie Policy i przechodzi przez Toporzysko k. Jordanowa. Obok Hali Krupowej przebiega szlak ostatniej przed konklawe górskiej
wycieczki ks. kardynała K. Wojtyły ze Skawicy przez Okrąglicę na przełęcz Krowiarki, skąd
tylko krok na Babią Górę.
Tatry
W Dolinie Chochołowskiej jest oznaczony
krótki odcinek papieskiej wycieczki od schroniska PTTK do Doliny Jarząbczej. Ten pierwszy w Polsce Szlak Papieski upamiętnili górale. W Zakopanym na szczególną uwagę zasługuje Sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej
na Krzeptówkach, Księżówka, a w okolicach
INFORMATOR PIELGRZYMA – pismo bezpłatne.
Wydawca: Agencja Reklamowa – Wydawnictwo „TA i TA”,
REDAKCJA: 30–435 KRAKÓW, UL. ZAKOPIAŃSKA 176B/1,
ADRES KORESPONDENCYJNY: 30–960 Kraków 1, skr. pocztowa 159
tel. 602–75–45–75, fax: (12) 266–30–79, e–mail: [email protected].
REDAKTOR NACZELNY: Krzysztof Cyganik. Redakcja nie zwraca materiałów
nie zamówionych i zastrzega sobie prawo skracania nadesłanych materiałów
oraz zmiany tytułów. Redakcja nie odpowiada za treść reklam.
Zdjęcie na pierwszej stronie: Ks. Roman Walczak.
ISSN 1429–9437
Zakopanego Jaszczurówka, Bachledówka, oraz
Wiktorówki z Sanktuarium MB Królowej Tatr.
Miejscem szczególnie związanym z Ojcem
Świętym są oczywiście Wadowice w Beskidzie
Małym. W Wadowicach należy nawiedzić Bazylikę, miejsce chrztu Ojca Świętego i jego modlitw w okresie dzieciństwa i młodości, dom rodzinny – obecnie muzeum, oraz wiele innych
miejsc związanych z Papieżem. Warto uwzględnić w planie wycieczki wyjście na Leskowiec
(schronisko) i pobliski Groń Jana Pawła II (kaplica). Pobliska Kalwaria Zebrzydowska to
miejsce częstej modlitwy Ojca Świętego na
Dróżkach i przed wizerunkiem cudownej Matki Bożej jest miejscem kultu i stanowi cel licznych pielgrzymek.
Na Warmii i Mazurach
Szlaki Papieskie obejmują także trasy kajakowe. Karol Wojtyła wiele razy pływał kajakiem po Warmii i Mazurach (ostatni spływ miał
miejsce w 1978 r.). W 1958 r. płynął z Waplewa przez jezioro Łańskie do Kurek. W tej wiosce musiał przerwać spływ, bo dotarła do niego wiadomość o nominacji na stanowisko biskupa pomocniczego w Krakowie. Jego studenci
płynęli dalej Łyną przez Ruś w stronę Olsztyna.
Bardziej znany szlak im. Jana Pawła II wiedzie
z Ostródy przez Miłomłyn do Iławy. Papież jako
biskup krakowski spędzał tu kajakowe wakacje
ZAPRASZAMY
na nowy portal www.pielgrzym.com.pl
Drogi Czytelniku, znajdziesz w nim aktualne wydania
„Informatora Pielgrzyma” i „Szlaku Wiary”.
Dostępne są także numery archiwalne.
Zapraszamy do miłej lektury. Redakcja.
3
www.pielgrzym.com.pl
Fot. M. Pabis
Relikwie
błogosławionego
Jana Pawła II
w sanktuarium
„Nie lękajcie się”
w 1959 r., a w 1973 r. już jako kardynał. Jan Paweł II nie mógł ominąć również najbardziej znanego szlaku mazurskiego na Krutyni.
Kraków – papieskie miasto
Pozwólcie, zanim stąd odejdę... Popatrzę
jeszcze stąd na Kraków, na ten Kraków, w którym każdy kamień i każda cegła jest mi droga...
– mówił Jan Paweł II na Błoniach 10 czerwca
1979 r. Kraków posiada miejsca związane z całym niemal życiem Jana Pawła II. Niektóre pamiętają Go jako studenta polonistyki, robotnika, aktora, poetę, seminarzystę, inne, jako młodego księdza, uniwersyteckiego wykładowcę,
duszpasterza studentów i rodzin, biskupa, metropolitę krakowskiego, wreszcie – jako Głowę
Kościoła katolickiego.
Krakowski Szlak papieski bierze początek w Pałacu Biskupów Krakowskich przy ul.
Franciszkańskiej 3, gdzie w 1944 r. zamieszkał Karol Wojtyła, będąc studentem zakonspirowanego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. W latach późniejszych Ojciec Święty zatrzymywał się tam podczas każdej swojej pielgrzymki do Krakowa. Nad wejściem do budynku znajduje się słynne „Okno
Papieskie”. Następnie szlak biegnie do Bazyliki św. Franciszka z Asyżu, gdzie Karol Wojtyła miał „swoją” ławkę (przedostatnia po lewej stronie) i często się modlił. Stamtąd trasa
prowadzi do gmachu Wyższego Seminarium
Duchownego Archidiecezji Krakowskiej, gdzie
studiował oraz do kamienicy przy ulicy Kanoniczej, gdzie mieszkał jako biskup w latach 1958–
1967. Obecnie mieści się tam Muzeum Archidiecezji Krakowskiej.
Kolejne miejsca na szlaku to: Bazylika Archikatedralna na Wawelu, gdzie w krypcie św.
Leonarda ks. Karol Wojtyła odprawił swoje
pierwsze nabożeństwo w intencji brata i zmarłych rodziców, a także Kościół na Skałce i dom
Jana Tyranowskiego, gdzie przychodził jako
członek Żywego Różańca, Kościół św. Stanisława Kostki na Dębnikach, dom przy ul.
Szwedzkiej 12 oraz dom przy ul. Tynieckiej 10,
do którego Karol Wojtyła wprowadził się wraz
ze swoim ojcem w 1938 r.
Dalej szlak prowadzi do kamienia papieskiego na Błoniach. Granitowy kamień o wadze 26
ton został tam umieszczony w 19. rocznicę inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II. Z Błoń podążamy do Parku im. H. Jordana, gdzie znajduje się pomnik Jana Pawła II, a stamtąd do Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego,
gdzie w 1938 r. Karol Wojtyła rozpoczął studia
polonistyczne na Wydziale Filozoficznym.
Na szlaku znajduje się również Bazylika Mariacka w Rynku Głównym, Bazylika św. Floriana, gdzie ks. Karol Wojtyła jako wikary zainicjował działalność duszpasterstwa akademickiego, pomnik Jana Pawła II w Parku Strzeleckim,
ufundowany przez krakowskie Bractwo Kurkowe oraz grób rodziców Ojca Świętego na Cmentarzu Rakowickim.
Kolejne miejsca na szlaku to: szpital im. Jana
Pawła II, poświęcony osobiście przez Ojca Świętego w 1997 r., Kościół św. Jadwigi Królowej na
Krowodrzy, Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Bieńczycach, nazywany Arką Pana. W tej
bieńczyckiej parafii Karol Wojtyła od 1960 r. odprawiał pasterki pod gołym niebem, przy słynnym drewnianym krzyżu, o który walkę stoczyli
mieszkańcy Nowej Huty. Dalej wędrujemy szlakiem do Kościoła św. Maksymiliana Marii Kolbego w Mistrzejowicach, gdzie Karol Wojtyła
odprawił pierwszą pasterkę pod gołym niebem.
Na końcu szlaku papieskiego znajdują się
kamieniołomy na Zakrzówku a także dawne
Zakłady Sodowe „Solvay”, gdzie Karol Wojtyła pracował w latach 1940–1941, Sanktuarium
Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, poświęcone przez Ojca Świętego w 2002 r., oraz Międzynarodowy Port Lotniczy w Balicach, od
(BA)
1995 r. noszący imię Jana Pawła II.
11
czerwca odbyła się uroczystość wprowadzenia relikwii
bł. Jana Pawła II do Sanktuarium w Centrum „Nie lękajcie się”. „Dzisiaj wraz z Błogosławionym
Janem Pawłem II wkraczamy do Centrum
noszącego jego imię oraz wypisane słowa,
które się stały hasłem jego długiego pontyfikatu „Nie lękajcie się!” – mówił w homilii podczas uroczystości na placu Jana
Pawła II w krakowskich Łagiewnikach ks.
kard. Stanisław Dziwisz. Tego dnia Jan Paweł II powrócił do Łagiewnik w swoich
relikwiach, jako patron nowego Sanktuarium. „Towarzyszyliśmy Mu w drodze do
Domu, który będzie już Jego Domem. I my
będziemy tam powracać. Te dary będą nas
zbliżać do Osoby Błogosławionego Jana
Pawła II” – podkreślił ks. prałat Jan Kabziński, Prezes Centrum i Kustosz Sanktuarium
Bł. Jana Pawła II.
W uroczystościach na placu przy Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się!”
uczestniczyli m.in. Nuncjusz Apostolski
Abp Celestino Migliore, Metropolita Warszawski Abp Kazimierz Nycz, ks. kard.
Franciszek Macharski, ks. kard. Stanisław
Nagy, Abp Józef Wesołowski z Dominikany, Ordynariusz Polowy Wojska Polskiego Bp Józef Guzdek, Ordynariusz Diecezji Bielsko–Żywieckiej Bp Tadeusz Rakoczy, ks. infułat Józef Strugarek z Diecezji Świdnickiej oraz Kustosz Sanktuarium
Bożego Miłosierdzia w Białymstoku ks.
kanonik Andrzej Kozakiewicz.
W uroczystościach wzięli udział przedstawiciele władz miejskich, wojewódzkich
i samorządowych, prezydenci, burmistrzowie i wójtowie miast i gmin papieskich, rektorzy krakowskich uczelni, uczniowie, liderzy młodzieżowi i nauczyciele reprezentujący szkoły noszące imię Jana Pawła II, członkowie ruchów, stowarzyszeń i organizacji
katolickich Archidiecezji Krakowskiej oraz
architekci, budowniczy i sponsorzy Centrum. Liczną grupę uczestników święta stanowili stypendyści Fundacji Dzieło Nowego
Tysiąclecia oraz młodzież, która obchodziła
na „Białych Morzach” Małopolskie Święto
Młodych Wolontariuszy.
Dokończenie na str. 10
4
Informator Pielgrzyma
Światowe Dni Młodzieży w Madrycie
Błogosławiony Jan Paweł II patronem
„Zakorzenieni i zbudowani na Chrystusie, mocni w wierze” – to hasło XXVI Światowych Dni
Młodzieży, które od 16 do 21 sierpnia odbędą
się w Madrycie. Jednym z patronów tegorocznych ŚDM będzie błogosławiony Ojciec Święty
Jan Paweł II, który był pomysłodawcą i twórcą
spotkań z młodymi.
O godz. 20 rozpocznie się Msza św. otwarcia ŚDM na Plaza de la Cibeles w centrum miasta odprawiana przez Arcybiskupa Madrytu
kard. Antonio Maria Rouco Varela, koncelebrowana przez biskupów i kapłanów uczestniczących w ŚDM. 18 sierpnia o godz. 12 do Madrytu przybędzie Ojciec Święty Benedykt XVI.
Ceremonia powitania papieża w centrum miasta rozpocznie się o godz. 19.30. 20 sierpnia będzie miało miejsce czuwanie modlitewne z Ojcem Świętym, przemówienie do młodych, adoracja eucharystyczna.
Główna Msza św. celebrowana przez Ojca
Świętego rozpocznie się o godz. 9.30, 21 sierpnia. Aktualny program i wiele innych informacji
znajdziecie na stronie:
www.madrid11.com/pl
Zaczęło się 26 lat temu
Droga Światowych Dni Młodzieży rozpoczęła się 15 kwietnia 1984 r. w Niedzielę Palmową od spotkania młodzieży całego świata z Ojcem Świętym Janem Pawłem II z okazji Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia
w Rzymie na Placu Św. Piotra. Papież w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego przekazał
młodzieży Krzyż Roku Świętego. Rok później
mieliśmy w Rzymie I Światowy Dzień Młodzieży. Ojciec Święty napisał wówczas List Apostolski do młodych całego świata oraz ogłosił
ustanowienie ŚDM. To był początek pielgrzymowania młodych przez ziemię. Do Rzymu
przybyło wówczas 350 tys. młodych ludzi.
Od tamtego czasu w każdą Niedzielę Palmową obchodzony jest ŚDM w wymiarze diecezjalnym, a co dwa–trzy lata młodzi spotykają się na spotkaniu międzynarodowym. Podczas
tego drugiego zawsze rozważany jest inny temat, zaczerpnięty z Pisma Świętego. Od samego początku wiernym świadkiem Światowych Dni Młodzieży jest Krzyż Roku Świętego. Podarowany młodym na zakończenie Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia stał się od
22 kwietnia 1984 roku „żywą ikoną Kościoła pielgrzymującego po drogach świata”. Na
Krzyżu znajdują się wyryte w czterech językach
słowa Jana Pawła II: „Nieście go po całej ziemi jako znak miłości Pana Jezusa do całej ludzkości i głoście wszystkim, że zbawienie i odkupienie jest tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym”. ŚDM oprócz krzyża, niesionego przez młodzież, ma także swoje logo, hymn,
patronów.
4 miliony w Manili
Idea wspólnych spotkań młodzieży całego
świata z następcą św. Piotra okazała się strzałem w „10”. Na kolejnych ŚDM w Buenos Aires
było już 900 tys. młodych ludzi. Rekord padł
w 1995 r. w Manili na Filipinach, gdzie stawiła się 4–milionowa rzesza młodych! 2, 2 miliona przyjechało w 2000 r. do Rzymu. Polska raz
gościła uczestników Światowych Dni Młodzieży: w 1991 r. w Częstochowie. Hymn z tego
właśnie spotkania „Abba, Ojcze” stał się najpopularniejszym ze wszystkich dotychczasowych. W 2000 r. – podczas XV ŚDM w Rzymie
– spotkała się młodzież ze 160 krajów świata,
a w Kolonii podczas XX ŚDM już 193!
Jan Paweł II mówił, że „Światowy Dzień
Młodzieży” znaczy tyle, co: „wyjść na spotkanie Boga”.
Zbudowani na Chrystusie
Patroni XXVI ŚDM – Madryt 2011 r.
Św. Teresa od Jezusa (z Avili)
Św. Jan od Krzyża
Św. Róża z Limy
Św. Ignacy Loyola
Św. Franciszek Ksawery
Św. Rafael Arnaiz
Św. Izydor Oracz
Św. Maria de la Cabeza
Św. Jan z Avili
Błogosławiony Jan Paweł II
Dotychczasowe ŚDM na świecie
1985
1987
1989
1991
1993
1995
1997
2000
2002
2005
2008
r. – Rzym
– Buenos Aires
– Santiago
– Częstochowa
– Denver
– Manila
– Paryż
– Rzym
– Toronto
– Kolonia
– Sydney
Program w Madrycie
Tegoroczne spotkanie rozpocznie się 16 sierpnia. Wtedy zacznie się rejestracja młodzieży w madryckich parafiach oraz Festiwal Młodych w ramach którego odbędą się koncerty, wystawy, spektakle, pokazy artystyczne, zwiedzanie muzeów,
warsztaty i spotkania w różnych częściach miasta.
Przez cały tydzień trwać będzie adoracja
eucharystyczna w wybranych kościołach Madrytu, sakrament pojednania w Parku Retiro,
adoracja Krzyża i Ikony ŚDM.
„Zakorzenieni i zbudowani na Chrystusie,
mocni w wierze” (por. Kol 2,7) – to hasło tegorocznego spotkania w Madrycie.
Słowa te nawiązują do Listu Św. Pawła do
Kolosan, jednej z ksiąg Nowego Testamentu,
w którym pisze do Kościoła w Kolosach, małego frygijskiego miasta w pobliżu Laodycei,
w południowo wschodniej Azji Mniejszej.
Jak więc przejęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim postępujcie: zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono,
pełni wdzięczności. Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym
oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na
żywiołach świata, a nie na Chrystusie. W Nim
bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała, bo zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy.
I w Nim też otrzymaliście obrzezanie, nie z ręki
ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające
na zupełnym wyzuciu się z ciała grzesznego, jako
razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też
razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc
Boga, który Go wskrzesił. (Kol 2, 6–12)
Temat stanowi wezwanie apostoła Pawła do
budowania silniejszej relacji z Chrystusem. Kieruje on je nie tylko do mieszkańców miasta w Kolosach, ale to całej społeczności chrześcijańskiej.
Zachęca do mocnego zakorzenienia w Chrystusa, poprzez głębsze zaangażowanie się w Kościół. Tymi słowami przypomina istotę jego nauk,
tego czym sam żył i jego osobistego doświadczenie Chrystusa. Ogłasza w swoim liście Kerygmat, Dobrą Nowinę o śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Hasło nawiązuje również do innego fragmentu z Listu św. Pawła do Efezjan:
Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych
sercach; abyście w miłości zakorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć
duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość
i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni
całą pełnią Boga.(Ef 3, 17–19).
www.pielgrzym.com.pl
Spotkanie młodych z Ojcem Świętym Benedyktem XVI na krakowskich Błoniach
5
Zdjęcia: Ł.Korzeniowski
Prezent od Ojca Świętego
Podczas Światowych Dni Młodzieży
w Madrycie uczestnicy spotkania otrzymają katechizm YOUCAT, wydany przez Edycję św. Pawła dołączony do pakietu pielgrzyma w prezencie od Ojca Świętego. W Madrycie katechizm dostępny będzie w 7 językach,
także w polskim. Trwają jednak prace nad kolejnymi 15 przekładami. YOUCAT oparty jest
na Katechizmie Kościoła Katolickiego oraz na
jego Kompendium. Odpowiada na ważne dla
młodzieży pytania: Co to jest wiara? Dlaczego Kościół jest czymś więcej niż instytucją?
Dlaczego małżeństwo jest nierozerwalne? Na
czym polega wolność? Dlaczego aborcja jest
nie do przyjęcia? Jak ma się seksualność do
miłości? Każde zagadnienie, a jest ich w sumie
aż 527, opracowane jest według zasady pytanie
– odpowiedź. Pod każdą odpowiedzią znajduje się numer odsyłający czytelnika do konkretnego miejsca w Katechizmie Kościoła Katolickiego i pozwalający na szersze studium tematu
oraz pogłębienie zdobytej wiedzy. Ważną cechą
katechizmu jest również komentarz wyjaśniający dany problem w sposób przystępny i pomagający umiejscowić go w konkretnej sytuacji.
YOUCAT powstał pod patronatem kardynała Christopha Schönborna, metropolity Wiednia, pierwotnie z myślą o młodzieży niemieckojęzycznej. Spotkał się jednak z dużym uznaniem i poparciem Stolicy Apostolskiej i samego
Benedykta XVI. Przerodził się w projekt międzynarodowy. Zawiera atrakcyjną dla młodego czytelnika grafikę oraz wiele kolorowych
zdjęć. W zespole pracującym nad katechizmem
znaleźli się kapłani, osoby konsekrowane,
teolodzy i wychowawcy. Jednak największy
wkład w jego powstanie wnieśli ludzie młodzi, którzy sami redagowali pytania, sprawdzali czy język tekstu jest zrozumiały, dobierali fotografie, oceniali grafikę.
Studiujcie katechizm!
„Mam nadzieję, że wielu młodych ludzi da się
porwać tej książce. Niektórzy mówią mi: „Dzisiejszej młodzieży to nie zainteresuje”. Nie zgadzam
się z tym i jestem pewny, że mam rację. Współcześni młodzi ludzie nie są tak powierzchowni, jak
się im imputuje. Chcą wiedzieć, o co w życiu tak
naprawdę chodzi. Kryminał trzyma w napięciu,
ponieważ wciąga nas w perypetie ludzi, które mogłyby być także naszymi. Ta książka trzyma w napięciu, ponieważ mówi o naszym własnym losie
i dlatego głęboko dotyka każdego z nas.
Zachęcam Was zatem: Studiujcie Katechizm! Jest to pragnienie mojego serca. Ten katechizm nie będzie Wam schlebiał. Nie będzie
dla Was łatwą lekturą. Będzie bowiem wymagał
od Was nowego życia. Odsłoni przed Wami orędzie Ewangelii jak „drogocenną perłę”, dla której trzeba się wszystkiego pozbyć” – napisał Ojciec Święty Benedykt XVI do młodzieży w przedmowie YOUCAT.
AGNIESZKA BIALIK
6
Informator Pielgrzyma
Niekoronowany Król Polski
„Cz
cigodny i Umiłowany Księże Prymasie! Pozwól, że powiem po prostu, co myślę.
Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego papieża
Polaka, który dziś pełen bojaźni Bożej, ale i pełen ufności rozpoczyna nowy pontyfikat, gdyby nie było Twojej wiary, nie cofającej się przed
więzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej nadziei, Twego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła, gdyby nie było Jasnej Góry i tego całego okresu dziejów Kościoła w Ojczyźnie naszej,
które związane są z Twoim biskupim i prymasowskim posługiwaniem” – mówił o prymasie
Polski, księdzu kardynale Stefanie Wyszyńskim
Jan Paweł II, tuż po wyborze na Tron Piotrowy.
Ksiądz kardynał Stefan Wyszyński stał na
czele polskiego Kościoła katolickiego przez 33
lata. Był jednocześnie metropolitą gnieźnieńskim i warszawskim, prymasem i przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski. Pełnił
rolę legata papieskiego. Przeżył w kapłaństwie
56 lat, z których jako biskup 36 i jako książę
Kościoła 28 lat. W tym roku przypada 30. rocznica Jego śmierci i 110. rocznica urodzin.
Męczenników, został arcybiskupem gnieźnieńsko–warszawskim i Prymasem Polski. Otrzymanego na początku 1953 roku kapelusza kardynalskiego nie mógł odebrać w Rzymie, ponieważ komuniści nie dali mu paszportu. We
wrześniu tego roku został aresztowany i uwięziony, ponieważ powiedział władzy komunistycznej: „Non possumus” (nie możemy). „Kościół będzie bronić wolności kapłaństwa, nawet za cenę krwi. Gdy cezar siada na ołtarzu,
to mówimy krótko: »Nie wolno!«”. Wiedząc, że
może stracić wolność mówił: „Gdy będę w więzieniu, a powiedzą wam, że Prymas zdradził
sprawy Boże – nie wierzcie. Gdyby mówili, że
Prymas ma nieczyste ręce – nie wierzcie. Gdyby
mówili, że Prymas stchórzył – nie wierzcie. Gdy
będą mówili, że Prymas działa przeciwko narodowi i naszej Ojczyźnie – nie wierzcie. Kocham
Ojczyznę więcej niż własne serce i wszystko, co
czynię dla Kościoła, czynię dla niej”.
Służba Bogu i Polsce
Wszystko postawił na Maryję
Od samego początku życie przyszłego prymasa było w szczególny sposób związane z Matką Boską. Urodził się w Zuzeli nad Bugiem,
w dzień Jej poświęcony – w sobotę, 3 sierpnia
1901 roku, pod Jej obrazem Częstochowskim.
Był drugim dzieckiem Julianny i Stanisława Wyszyńskich. Miał trzy siostry i brata, który jednak
zmarł, mając lat jedenaście. W domu rodzinnym Stefan nauczył się modlić, głęboko wierzyć
w Boga, szanować ludzką pracę, kochać Ojczyznę, historię i książki. Po latach wspominał:
„A w domu nad moim łóżkiem wisiały dwa obrazy: Matki Bożej Częstochowskiej i Matki Bożej
Ostrobramskiej. I chociaż w onym czasie do modlitwy skłonny nie byłem, zawsze cierpiąc na kolana, zwłaszcza w czasie wieczornego Różańca,
jaki był zwyczajem naszego domu, to jednak po
obudzeniu się długo przyglądałem się tej Czarnej Pani i tej Białej. Zastanawiało mnie tylko jedno, dlaczego jedna jest czarna, a druga – biała”.
A było tak, ponieważ mama Stefana miała szczególne nabożeństwo do Matki Bożej Ostrobramskiej, a tata do Czarnej Madonny Częstochowskiej. Prymas też „wszystko postawił na Maryję – i to Jasnogórską”, której oddał się osobiście
8 grudnia 1953 roku w Stoczku Warmińskim,
ponad 2 miesiące po aresztowaniu i uwięzieniu
przez komunistów.
Po zdaniu matury w 1920 roku Wyszyński
wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku i cztery lata później, w swoje 23. urodziny, został wyświęcony w kaplicy Matki Bożej bazyliki katedralnej we Włocławku. Stało się
to możliwe dzięki uzdrowieniu z ciężkiej choroby przed cudownym obrazem Matki Bożej
w Licheniu. Wygląd kandydata na kapłana nie
wzbudził co prawda zaufania zakrystiana, ale
jego słowa: „Proszę księdza, z takim zdrowiem
Prymas Wyszyński podczas uroczystości
Milenijnych w Kielcach 1966 r. Fot. Z. Kiresztura
to chyba raczej trzeba iść na cmentarz, a nie do
święceń” – na szczęście nie okazały się prorocze. Mszę Świętą prymicyjną ksiądz Wyszyński odprawił przed cudownym obrazem Matki
Bożej na Jasnej Górze: „Pojechałem na Jasną
Górę, aby mieć Matkę, aby stanęła przy każdej mojej Mszy Świętej, jak stanęła przy Chrystusie na Kalwarii”. Za swoje zawołanie przyjął dewizę „Soli Deo” (samemu Bogu lub Jedynemu Bogu).
W czasie studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk Społecznych, gdzie uzyskał stopień doktora, poznał księdza Władysława Korniłowicza, swojego duchowego ojca: „Nosiłem
się z zamiarem wstąpienia do zakonu paulinów
i poświęcenia się pracy wśród pielgrzymów.
Ojciec Korniłowicz, mój kierownik duchowy,
oświadczył mi, że to nie jest moja droga. Ale
nie przestałem myśleć, że życie moje musi jednak iść drogą maryjną, jakkolwiek by płynęło”.
Non possumus!
Właśnie na prośbę księdza Korniłowicza,
w czasie drugiej wojny światowej Wyszyński
został kapelanem Zakładu dla Niewidomych
w Laskach pod Warszawą, kapelanem tamtejszego szpitala powstańczego oraz kapelanem
Armii Krajowej okręgu wojskowego Żoliborz.
W święto Zwiastowania Pańskiego w 1946
roku ksiądz Wyszyński dowiedział się od kardynała Augusta Hlonda, że papież Pius XII
mianował go biskupem, ordynariuszem lubelskim. Dwa lata później, 12 listopada 1948
roku, w uroczystość Pięciu Polskich Braci
I tak właśnie robił przez wszystkie lata prymasowskiej posługi, o czym zapewnił także w swoim testamencie: „Kościołowi w Polsce służyłem według najlepszego mojego zrozumienia Jego sytuacji i potrzeb. Chciałem obronić Kościół przed zaprogramowaną ateizacją,
przed nienawiścią społeczną, przed rozwiązłością. Uważam za wielką łaskę, że mogłem z pomocą Episkopatu Polski – przygotować Naród
przez Wielką Nowennę, Śluby Jasnogórskie, Akt
Oddania Narodu Bogurodzicy w macierzyńską niewolę Miłości i Społeczną Krucjatę Miłości na nowe Millennium. Gorąco pragnę, by
Naród Polski pozostał wiernym tym zobowiązaniom. W stosunku do mojej Ojczyzny zachowuję pełną cześć i miłość (…). Przekonany o doniosłości przemian społecznych, służyłem bezinteresownie przez wiele lat warstwom robotniczym, zwłaszcza przez pracę kulturalno–oświatową, w duchu społecznych encyklik papieży.
Uważam, że pomimo przemian ustrojowo–politycznych dzieło to nie zostało jeszcze dokonane
(…). Ufam jednak, że zdrowy duch osobowości
ludzkiej zwycięży w tej walce o godność i wolność człowieczeństwa (...). Nie traciłem jednak wiary w to, że wielu ludzi, realizujących tzw.
przebudowę, działało w dobrej wierze lub zmuszeni byli układem sił politycznych, od nich niezależnych. Uważam sobie za łaskę, że mogłem
dać świadectwo Prawdzie, jako więzień polityczny przez trzyletnie więzienie, i że uchroniłem się
przed nienawiścią do moich Rodaków, sprawujących władzę w Państwie. Świadom wyrządzonych mi krzywd, przebaczam im z serca wszystkie oszczerstwa, którymi mnie zaszczycali”.
Kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia, zmarł 28 maja 1981 roku. W czasie
pogrzebu, na jednym z wieńców złożonych na
grobie widniał napis: „Niekoronowanemu Królowi Polski”. Dzisiaj jest kandydatem na ołtarze
– od maja 1989 roku toczy się jego proces be(JS)
atyfikacyjny.
7
www.pielgrzym.com.pl
Sanktuarium Świętego Szymona Kościół
i Klasztor OO. Bernardynów w Krakowie
Figura Matki Bożej
Niepokalanie Poczętej
ormacja
zreformowanych
franciszkanów swoją popularną nazwę bernardyni zawdzięczała w Polsce najstarszemu
swojemu kościołowi, wzniesionemu w 1453 r., w Krakowie na Stradomiu, pod wezwaniem Św. Bernardyna ze Sieny. Kościół ten powstał z inicjatywy Św. Jana Kapistrana, włoskiego kaznodziei pokutnego, który głosił swoje natchnione
kazania w Krakowie w 1453 i 1454
r. i pozyskał fundatora w osobie biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego oraz poparcie króla Kazimierza Jagiellończyka.
Zreformowany zakon franciszkański z oficjalną nazwą Zakonu Braci Mniejszych, znany w Polsce w XV i XVI wieku pod nazwą
Bernardynów, obok Dominikanów
przyczynił się w dużej mierze do zachowania katolicyzmu w naszym
kraju w wieku reformacji.
F
Ośrodek duszpasterski
pod Wawelem
Wysiłek różnorakiej działalności duszpasterskiej Bernardynów
znalazł uznanie wśród ówczesnego społeczeństwa polskiego. Kościół zakonny gromadzący w swoich murach mieszkańców przedmieścia Stradom oraz zakonnicy mieszkający w najstarszym konwencie Bernardynów tworzyli nowy,
ważny ośrodek oddziaływania przez
duszpasterstwo, obliczone na szeroki, społeczny odbiór. Kaznodziejstwo, udzielanie sakramentów świętych, odprawianie różnorodnych nabożeństw liturgicznych, propagowanie kultu świętych oraz powoływanie do życia bractw kościelnych,
stwarzały szansę na oddziaływanie
i kontakt ze wszystkimi warstwami społecznymi. Apogeum rozwoju
tego ośrodka związane było przede
wszystkim z utrwalaniem zasad religii katolickiej w kraju oraz działalnością misyjną na wschodnich terenach
Rzeczypospolitej.
Reguła Św. Franciszka z Asyżu,
którą kierowali się Bernardyni, wskazywała na potrzebę rozwoju w kierunku Kościoła i zakonu duchowym
i mistycznym, z tendencją do stałego
pogłębiania wiary, opartego na rozważaniu życia Chrystusa i Jego Matki. Reguła ta oraz cała duchowość
franciszkańska wiązały się z ideałami
humanizmu, a więc z rozwojem nowożytnej myśli, nauki i kultury.
Studium zakonne i nowicjat
W XVI i XVII wieku klasztor
krakowski mieścił nowicjat i studium teologii, skupiające wybitnych
w swojej epoce wykładowców. Należał do nich o. Hannibal Rosselli
w latach 1581-1592, który prowadził wykłady w zakonnym studium
teologicznym Bernardynów i w Akademii Krakowskiej. Także inni lektorzy (wykładowcy) jak Antoni z Radomska (†1487) i Andrzej Rochman (†1608), byli jak Rosselli wykładowcami w Akademii Krakowskiej, a Piotr z Poznania (†1655)
należał do czołowych pisarzy teologicznych w Polsce w wieku XVII.
Bracia Mniejsi Bernardyni wysoko cenili kaznodziejstwo. Przekazy historyczne zakonu wskazują na szereg utalentowanych kaznodziejów z XV i XVI wieku. Szczególnie zasłynęli: Św. Szymon z Lipnicy, bł. Władysław z Gielniowa, świątobliwy Rafał z Proszowic, Stanisław Korzyb (†1480) Cyprian z Opatówka (†1523), Szczepan z Opatowa (†1536), Marcin z Podolina (†1559), Jakub ze
Śremu (†1562), Klemens Ramułt
z Radymna (†1562), Sebastian ze
Lwowa (†1562), Mikołaj z Buska
(†1583), Innocenty z Czerniejewa
(†1595) i inni.
Fasada kościoła OO. Bernardynów w Krakowie
Pierwszy gotycki kościół
Szerzący się kult spowodował, że
w pierwszej połowie XVII w. podjęto dalszą rozbudowę, kościoła, wtedy jeszcze gotyckiego, jednonawowego z wysoką wieżą zwieńczoną kopułką. Wewnętrznego wystroju w tym czasie dopełniały malowidła
PROVI_80352011_100x61_V.indd 1
ścienne zakonnego malarza, o. Franciszka z Sieradza. Prezbiterium ołtarza głównego w pierwszym kościele gotyckim wypełniał obraz patrona kościoła, Św. Bernardyna ze Sieny, wykonany przez o. Franciszka
Dokończenie na str. 8
7/4/11 5:22 PM
8
Kardynał Zbigniew Oleśnicki
fundator kościoła i klasztoru
Informator Pielgrzyma
Lawaterz barokowy (II połowa
XVII w.) w zakrystii
Akt Nadania
Studnia św. Szymona przy wejściu
do furty klasztornej
Sanktuarium Świętego Szymona Kościół
i Klasztor OO. Bernardynów w Krakowie
Matki Bożej Niepokalanej wykonaną przez rzeźbiarza lwowskiego Parysa Filippiego. Późniejsze
remonty fasady przeprowadził architekt krakowski Zygmunt Hendel w 1895 r.
W latach 1921-1930 miała miejsce kolejna
gruntowna restauracja kościoła, staraniem kustosza krakowskiego o. Anastazego Jakuba Pankiewicza. Fasadę kościoła odnowili wówczas dwaj architekci: Ludwik Wojtyczka i Zygmunt Gawliczka, a w latach następnych przemalowano wnętrze
kościoła i wymieniono stalle. Z kolei za gwardianatu o. Zdzisława Ruta w latach 1967-1969 odmalowano wnętrze kościoła i odnowiono ołtarze
pod kierunkiem malarza Wacława Taranczewskiego. Odnowienie frontonu i elewacji kościoła od strony Wawelu miało miejsce pod koniec lat
90-tych XX wieku za przełożeństwa o. Bartłomieja Mazurkiewicza, a klasztoru od strony ul. Bernardyńskiej za o. Fidelisa Maciołka.
Dokończenie ze str. 7
Węgrzyna. Z pierwotnego kościoła zachowały się do
dziś nieliczne zabytki o cennej wartości artystycznej
i kultowej. Są to między innymi obiekty snycerstwa
gotyckiego z końca XV i początku XVI wieku.
Zburzenia kościoła i klasztoru w czasach
„potopu”
Szwedzki „potop” przerwał pomyślny rozwój
bernardyńskiego ośrodka pod Wawelem w Krakowie. W 1656 r. kościół i klasztor zostały zburzone
na rozkaz hetmana Stefana Czarnieckiego, z obawy, by nadciągający Szwedzi nie uczynili z klasztoru bastionu i nie zburzyli sąsiednich budowli –
katedry i zamku królewskiego na Wawelu.
Odbudowa kościoła i klasztoru (poł. XVII w.)
Odbudowa klasztoru i kościoła nastąpiła po
„potopie”, za przełożeństwa o. Antoniego Stefanowicza (†1679) i jego następcy o. Franciszka Kochanowskiego (†1686) z funduszów Stanisława Witowskiego, kasztelana sandomierskiego i Zofii Anny Ługowskiej z Zakliczyna, starościny lelowskiej. Poświęcenie odbudowanego kościoła odbyło się 10 września 1680 r., którego dokonał Mikołaj Oborski, biskup pomocniczy krakowski. Dalsze prace wykończeniowe świątyni i urządzanie jej wnętrza trwały przez szereg następnych
lat, a nawet jeszcze w XVIII wieku. Odbudowany kościół nadal był pod wezwaniem Św. Bernardyna ze Sieny, pomimo że nie umieszczono obrazu patrona w głównym ołtarzu, jak to miało miejsce w pierwszym kościele gotyckim. Obraz patrona kościoła, Św. Bernardyna ze Sieny znajduje się
obecnie w bocznym ołtarzu nawy głównej.
Architektura nowego kościoła
(z II poł. XVII w.)
Z nową architekturą kościoła wiąże się nazwisko budowniczego, Krzysztofa Mieroszewskiego,
który sporządził plany w stylu wczesnego baroku,
Zdjęcia: archiwum OO.Bernardynów w Krakowie
Święty Szymon z Lipnicy
zrealizowane w latach 1670-1680. Kościół otrzymał w swoim kształcie szeroko i płasko skomponowaną fasadę. Fasada jest trzypiętrowa. Na jej
pierwszym piętrze umieszczono okno, oświetlające nawę główną, a boczne pola tworzą wnęki
z rzeźbami świętych franciszkańskich. Piętro najwyższe zamknięto trójkątnym przyczółkiem, który
zdobią dwie wnęki z postaciami świętych. Wśród
nich dominuje monogram Matki Bożej. Nad fasadą wzbijają się dwie wieże zwieńczone hełmami
i krzyżami na szczytach.
W 1860 r. o. Modest Ścieszka, ówczesny
gwardian klasztoru odnowił fronton kościoła wraz
z wieżami; umieścił w górnej części fasady balkon,
przeniesiony ze zburzonego kościoła Karmelitów
Bosych pod wezwaniem świętych Michała i Józefa. W roku następnym umieścił na balkonie figurę
Klasztor OO. Bernardynów
ul. Bernardyńska 2, skr. p. 765, 30-960 Kraków
tel. 12 422 16 50
e-mail: [email protected]
Czwartki ze św. Szymonem w okresie:
20 maja - 23 października
9.00 Msza św. i nabożeństwo do św. Szymona
z Lipnicy, wystawienie Najświętszego Sakramentu,
całodzienna adoracja
12.00 Anioł Pański, Liturgia Godzin – modlitwa południowa
15.00 Koronka do Bożego Miłosierdzia
16.30 wspólny różaniec, tajemnice światła
18.00 w maju, czerwcu i październiku okolicznościowe
nabożeństwo
18.30 Msza św. z kazaniem, nabożeństwo
do św. Szymona z Lipnicy
Msze św. w niedziele i święta:
O godz.: 7.00, 8.00, 9.00, 10.00, 11.00, 12.00, 16.00, 18.30
Msze św. w dni powszednie:
O godz.: 6.00, 7.00, 8.00, 9.00, 18.30
Informator Pielgrzyma – Dział reklamy: 602-75-45-75
Na chore stawy
– Kwas hialuronowy!
Choroba zwyrodnieniowa stawów rozwija się długo, a jej przebieg jest raczej spokojny. Niestety pod tą maską kryje się choroba, która w bardzo
szybkim tempie niszczy stawy. Choroba powoduje stopniowe niszczenie
chrząstki stawowej, która pokrywa nasady kości i stanowi gładką i elastyczną powierzchnię, po której poruszają się kości. Pojawia się ból, który
dodatkowo może utrzymywać się w nocy. Czy możemy temu jakoś zaradzić, czy możemy sobie pomóc?
Co to jest Kwas hialuronowy?
Kwas hialuronowy jest to polimer zbudowany z monomerów czyli kwasu
glukuronowego i acetyloglukozaminy. W swojej podstawowej istocie kwas hialuronowy przybiera formę włókienek o długości 2,5 μm. i występuje we wszystkich
organizmach żywych w takiej samej formie: solihialuronianu sodu, w stawach,
we wszystkich substancjach łącznych w organizmie oraz wiąże wodę w naskórku. Z wiekiem jego ilość maleje, co powoduje starzenie się skóry, dlatego m.in.
powstają zmarszczki.
Na podst. oprac. lek. med. T. Rawo pt „Zastosowanie kwasu hialuronowego
w leczeniu schorzeń stawów.” Danuta H. Jakubowska
E
Czy ma wpływ na leczenie zwyrodnienia stawów?
Stawy są najbardziej ruchomymi połączeniami kości. Budowa ich jest złożona, a wszelkie stany chorobowe – zapalne, urazowe czy degeneracyjne mogą
w łatwy sposób doprowadzić do ich uszkodzenia. 5,5 miliona osób w Polsce
cierpi na schorzenia reumatyczne. Z problemami tymi częściej spotykają się kobiety niż mężczyźni. Według specjalistów w przypadku choroby zwyrodnieniowej
stawów najlepszym lekarstwem jest ruch , a najlepsze efekty dla przedłużania
okresu funkcjonowania stawu zapewnia zasada politerapii, czyli łączenie przeciwbólowego działania leków przeciwzapalnych, z poprawą odżywienia chrząstki stawowej (glukozamina) i zwiększeniem lepkości mazi stawowej (kwas hialuronowy).
Kwas hialuronowy wspomaga leczenie ubytków stawów i tkanek, zwiększa
lepkość mazi stawowej, dzięki czemu zapewnia pozbawiony tarcia ruch stawu,
a także nawilża i odżywia chrząstkę stawową. Kwas hialuronowy w chorobie
zwyrodnieniowej stawów wpływa na mechanikę stawu czyli inaczej przywrócenie
właściwej masy HA w płynie stawowym, a także na proces zapalny. Najbardziej
efektywne i racjonalne jest systematyczne podawanie kwasu hialuronowego, ponieważ ruchliwość zwyrodniałego stawu ulega poprawie, a proces odżywiania
chrząstki znacznemu usprawnieniu.
Preparaty z kwasem hialuronowym powinny stosować osoby w wieku podeszłym z rozwinięta chorobą zwyrodnieniową , osoby po przebytych urazach
stawów oraz po zabiegach operacyjnych na stawach, u których wskazane jest
zwiększenie puli dostępnego kwasu hialuronowego koniecznego do prawidłowego procesu gojenia tkanek, a także osoby o małej aktywności fizycznej, u których należy poprawić warunki odżywienia chrząstki.
TRÓJN
PO
A Ł A NI
E
ZI
D
Gdzie występuje i gdzie znajduje zastosowanie?
Kwas hialuronowy występuje w gałce ocznej i płynie łzowym. W okulistyce
stosowane są jego sole – hialuroniany – zarówno w leczeniu zachowawczym, jak
i operacyjnym. W leczeniu zachowawczym stosowany jest w przypadku zespołu
suchego oka. W kosmetologii kwas hialuronowy jest stosowany do wygładzania
skóry, likwidowania zmarszczek oraz przywracania elastyczności i wilgotności
skóry. Uzupełnia naturalny niedobór kwasu hialuronowego związany ze starzeniem się skóry. Preparaty hialuronowe opóźniają procesy starzenia, hamują
wysięki i powstawanie obrzęków. Są składnikami preparatów przeznaczonych
do leczenia blizn i trudno gojących się ran. W celach nawilżających zaleca się
go zarówno latem , zarówno przed, jak i po opalaniu, a także zimą, ponieważ
nie rozszerza naczyń krwionośnych. Kwas hialuronowy pełni bardzo ważną rolę
w organizmie jako istotny składnik tkanki łącznej. Dzięki niemu jest możliwe leczenie ran, wypełnianie ubytków tkanek miękkich i zapewnienie właściwej lepkości mazi stawowej. Tak więc jest to substancja bardzo ważna dla utrzymania
prawidłowego funkcjonowania wszystkich struktur łącznotkankowych, więzadeł,
stawów i chrząstek.
9
10
Informator Pielgrzyma
Relikwie błogosławionego Jana Pawła II w sanktuarium „Nie lękajcie się”
Dokończenie ze str. 3
Centrum pragnie być przestrzenią i znaczącym punktem odniesienia dla młodych, dlatego w sobotę, w dniu uroczystości, w namiotach i na scenie swoją działalność
prezentowały grupy młodzieży i instytucje zajmujące się na co dzień
wolontariatem (m in. Polski Czerwony Krzyż, Związek Harcerstwa
Polskiego, Związek Harcerstwa
Rzeczpospolitej, Stowarzyszenie
Przyjaciół Chorych – Hospicjum
Św. Łazarza, Szkolne Koła Caritas,
uczestnicy Małopolskiego projektu
„Mieć wyobraźnię miłosierdzia”).
„Dzisiaj poświęcimy Kościół
– Sanktuarium dedykowane Błogosławionemu Papieżowi, rozpoczynając tym samym Jego oficjalny kult w tym jakże szczególnym
miejscu, związanym z pewnym
odcinkiem jego życiowej drogi.
Centrum wyrasta w miejscu pracy młodego Karola Wojtyły w czasie okupacji. Papież wielokrotnie wspominał ten okres swojego życia. W szóstym roku od swojej błogosławionej śmierci powrócił niejako w to miejsce, w wieloraki sposób. Powrócił do nas w relikwii krwi, która ma szczególną wartość i wymowę w kontekście zamachu na życie Papieża 13
maja 1981 r. Kardynał podkreślił,
że wysoka była cena, jaką Ojciec
Święty zapłacił za służbę Chrystusowi i człowiekowi, lecz dzięki ufnej akceptacji cierpienia, po zamachu z jeszcze większą mocą głosił miłość miłosierną, wolność,
prawdę i przywracał nadzieję tam,
gdzie znieważano godność człowieka. W dniu uroczystości, Bł.
Jan Paweł II, Apostoł Bożego Miłosierdzia, powrócił do Krakowa,
by razem ze św. Siostrą Faustyną
głosić światu Boga bogatego w miłosierdzie. Centrum Jana Pawła II
sięga do tego dziedzictwa ducha
i jest jego współczesnym wyrazem.
Jednocześnie, ciąży na nim odpowiedzialność, aby to wielkie dziedzictwo Papieża, bogactwo Jego
nauczania zachowywać i udostępnić, ale także pochylać się nad nim
twórczo. „W ten sposób powraca
tutaj Jan Paweł II, aby stąd promieniowała jego myśl, jego mądrość i jego świętość na Polskę
i na świat” – dodał ks. kard. St.
Dziwisz.
Na
zakończenie
homilii, Hierarcha skierował słowa
podziękowania do wszystkich ludzi, władz i instytucji, które wniosły swój wkład w budowę Centrum Jana Pawła II i tym, którzy nadają mu duchowy oraz materialny kształt. Przypomniał, że
„wznosimy wielkie dzieło dla nas
– dla pokolenia Jana Pawła II i dla
przyszłych pokoleń. W ten mądry
i trafny sposób utrwalamy dziedzictwo Błogosławionego Piotra naszych czasów”. Zwrócił się
także z apelem o dalsze wsparcie budowy papieskiego Centrum
(…) „Liczy się każda cegiełka. Liczy się każdy odruch serca. Liczy
się każda pomoc! Niech krakowskie Centrum Jana Pawła II będzie
miejscem wiary, kultury i miłosiernej miłości. Niech promieniuje pokojem. Niech umacnia jedność międzyludzką i narodową.
Niech tutaj panuje duch Jana Pawła II – duch szacunku do człowieka, duch otwartości i determinacji
w budowaniu cywilizacji miłości,
w kształtowaniu wrażliwości i wyobraźni miłosierdzia”.
Metropolita Warszawski Abp
Kazimierz Nycz mówił podczas uroczystości, że dziedzictwo bł. Jana
Pawła II. to szczególne prawo, dar,
zobowiązanie i zadanie dla Kościoła Powszechnego, a w szczególności
Kościoła Krakowskiego. Abp Nycz
dodał, że Jan Paweł II ma szczególne prawo do Łagiewnik, ponieważ tu
pracował, przychodził i przyjeżdżał
jako Papież, ale szczególne dlatego
że wraz ze św. Siostrą Faustyną, którą wyniósł na ołtarze, pokazali światu na przełomie tysiącleci tajemnicę Bożego Miłosierdzia. Metropolita Warszawski wyraził przekonanie,
że krakowskie Centrum będzie żywym pomnikiem różnych dzieł, które będą tutaj miały swoje miejsce,
aby stąd wychodzili ludzie przygotowani do dawania świadectwa o Janie
Pawle II i do życia według tego, co
on mówił i tak jak on żył.
Nuncjusz Apostolski Abp Celestino Migliore podkreślił, że relikwie świętych są szczególnie ważne dla chrześcijan, bo zaświadczają, że nie tylko duch, ale ciało,
całe doczesne życie ma swój udział
w świętości i emanuje Bogiem.
Nuncjusz wyraził nadzieję, że Centrum będzie miejscem pogłębienia nauczania Papieża i duchowego
pokrzepienia stanowiąc żywą świą(AB)
tynię Boga.
Zdjęcia: Arch. Fundacji
Sanktuarium w Łagiewnikach
11
www.pielgrzym.com.pl
II Światowy Apostolski Kongres Bożego Miłosierdzia
Kraków–Łagiewniki 1–5.10.2011
dniach od 1–5 października 2011 roku w Krakowie odbędzie się II Światowy Apostolski Kongres Bożego Miłosierdzia
(WACOM – World Apostolic Congres On Mercy). Miejscem spotkania czcicieli Bożego Miłosierdzia z całego świata będzie Sanktuarium
w Krakowie–Łagiewnikach, gdzie ostatnie lata
swojego życia spędziła św. Siostra Faustyna
Kowalska i gdzie dziś istnieje światowe centrum kultu Bożego Miłosierdzia.
Pierwszy Światowy Kongres Miłosierdzia
odbył się w dniach 2–6 kwietnia 2008 roku
w Rzymie z inicjatywy ks. kard. Krzysztofa
Schönborna i ks. kard. Stanisława Dziwisza.
W Komitecie Organizacyjnym byli między innymi: ks. kard. Camillo Ruini, Wikariusz Rzymu, ks. Kard. Francis Arinze, Przewodniczący
Kongregacji do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, ks. kard. Stanisław Ryłko
Przewodniczący Rady do spraw Świeckich, ks.
kard. Philip Barbarin, z Lyonu, ks. kard. Audrys
Baczkis z Wilna kard. Peter Erdö z Budapesztu. Obrady kongresowe odbywały się w Bazylice św. Jana na Lateranie. W ostatnim dniu Kongresu w Niedzielę Białą zwaną Niedzielą Miłosierdzia uczestnicy kongresu wzięli udział we
Mszy świętej sprawowanej przez Ojca Świętego Benedykta XVI w Bazylice św. Piotra w Watykanie. Na zakończenie tamtego spotkania ks.
kard. Stanisław Dziwisz zaprosił wszystkich do
wzięcia udział w następnym Kongresie Bożego
Miłosierdzia w Krakowie w 2011 roku.
Kraków – miejsce II Kongresu Miłosierdzia
– dawna stolica Polski, miasto Ojca Świętego
Jana Pawła II, jest nazywane Stolicą kultu Bożego Miłosierdzia, ponieważ tu żyła i działała św.
Siostra Faustyna Kowalska, Apostołka Bożego
Miłosierdzia. W Krakowie–Łagiewnikach znajduje się Klasztor Zgromadzenia Sióstr Matki
Bożej Miłosierdzia, gdzie 5 października 1938
roku zmarła Siostra Faustyna i została pochowana na klasztornym cmentarzu. W 1963 roku
w Krakowie z inicjatywy abpa Karola Wojtyły rozpoczął się proces beatyfikacyjny Siostry
Faustyny i był prowadzony przez Archidiecezję
Krakowską do beatyfikacji w 1993 roku i kanonizacji w Roku Jubileuszowym 2000. W krakowskim klasztorze Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia był przechowywany Dzienniczek św.
Siostry Faustyny, w którym opisała ona swoje
przeżycia mistyczne oraz misję głoszenia światu Bożego Miłosierdzia, przekazaną jej przez
Pan Jezus w wewnętrznych przeżyciach.
Ojciec Święty Jan Paweł II tajemnicę Bożego Miłosierdzia uczynił tematem przewodnim swojego papieskiego nauczania w Encyklice Dives in Misericordia (1980). Podkreślił,
że Miłosierdzie rozumiane jako przymiot Boga
jest kluczem do zrozumienia obecności Boga
w świecie, który w XX wieku doświadczył I i II
wojny światowej, strasznej rewolucji październikowej, hitlerowskiego nazizmu, ludobójstwa
Fot. arch. Fundacji Sanktuarium w Łagiewnikach
W
obozów koncentracyjnych i systemu komunistycznego, który objął wielką część naszego
globu. Miłosierdzie, zdaniem Jana Pawła II jest
również kluczem do zrozumienia współczesnego człowieka, zagubionego pośród różnorodnych idei filozoficznych, które nie są w stanie wskazać sensu i celu życia. W sytuacji zamieszania ideowego Papież Jan Paweł II wskazywał na Boże Miłosierdzie jako znak nadziei
dla całej ludzkości. W Bożym Miłosierdziu ludzie współcześni odkrywają prawdziwe oblicze Boga i prawdziwe oblicze człowieka. Zadaniem Kościoła jest więc przybliżanie tej tajemnicy współczesnemu człowiekowi: „Kościół naszej epoki musi uświadomić sobie szczególną
i pogłębioną potrzebę, tego, aby w całym swoim
posłannictwie świadczyć o miłosierdziu Boga,
idąc w tym po śladach tradycji Starego i Nowego Przymierza, a nade wszystko samego Jezusa
Chrystusa i Jego Apostołów. Kościół winien dawać świadectwo miłosierdziu Boga objawionemu w Chrystusie, w całym Jego mesjańskim posłannictwie, przede wszystkim wyznając je jako
zbawczą prawdę wiary i życia z wiary, z kolei
starając się wprowadzać je i wcielać w życie zarówno własnych wyznawców, jak też w miarę
możności wszystkich ludzi dobrej woli (Dives
in Misericordia, VII). Kościół odwołuje się do
miłosierdzia Bożego wobec wszelkich przejawów zła i wszystkich zagrożeń, które pojawiają
się na horyzoncie życia współczesnej ludzkości.
Orędzie Bożego Miłosierdzia, jak podkreślił
Ojciec Święty Jan Paweł II podczas homilii kanonizacyjnej 30 kwietnia 2000, Bóg powierzył
ludzkości przez świadectwo życia św. Faustyny Kowalskiej: „Zrządzeniem Bożej Opatrzności życie tej pokornej córy polskiej ziemi było
całkowicie związane z historią XX w., który
niedawno dobiegł końca. Chrystus powierzył
jej bowiem swoje orędzie miłosierdzia w latach
między pierwszą a drugą wojną światową. Kto
pamięta, kto był świadkiem i uczestnikiem wydarzeń tamtych lat i straszliwych cierpień, jakie
przyniosły one milionom ludzi, wie dobrze, jak
bardzo potrzebne było orędzie miłosierdzia”.
Pan Jezus w prywatnych objawieniach powiedział do Siostry Faustyny: «Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia mojego»” (Dzienniczek,
300). Za sprawą polskiej zakonnicy to orędzie
stało się darem niosącym szczególne światło
dla naszych czasów. Światło Bożego Miłosierdzia pozwala lepiej zrozumieć sens świata i dokonujących się w nim przemian oraz miejsce
chrześcijan w XXI wieku jako świadków nieskończonej miłości Boga, która oświeca drogi
współczesności.
II Światowy Apostolski Kongres Miłosierdzia odbywający pod hasłem Miłosierdzie źródłem nadziei pragnie zgromadzić czcicieli Bożego Miłosierdzia ze wszystkich kontynentów naszego globu i dać możliwość podzielenia
się doświadczeniami przeżywania miłosierdzia
w życiu i głoszenia go światu. Będzie to również czas odczytywania orędzia miłosierdzia
w kontekście „nowej ewangelizacji” i szukania nowych metod dawania świadectwa o Bogu
miłosierdzia przed światem. Uczestnicy Kongresu chcą także wyrazić swoją jedność z Ojcem Świętym Benedyktem XVI i przez tę jedność być znakiem nadziei dla całego Kościoła
i świata.
Archidiecezja Krakowska i WACOM zapraszają bardzo serdecznie do udziału w II Światowym Apostolskim Kongresie Miłosierdzia
w Krakowie.
KARD. STANISŁAW DZIWISZ
Metropolita Krakowski
12
Informator Pielgrzyma
Sanktuarium Świętego Maksymiliana
S
zczuki – wieś położona
w województwie łódzkim,
w powiecie rawskim, w gminie Biała Rawska. W latach 1975–
1998 miejscowość położona była
w województwie skierniewickim.
W roku 1982 staraniem ówczesnego ks. Dziekana Jana Makowskiego, we wsi Szczuki, po bardzo
długich staraniach, rozpoczęto budowę kościoła na gruntach podarowanych przez parafian –pierwotne plany i pozwolenie były wydane na budowę kaplicy, w tamtych
czasach nie chciano zgodzić się na
budowę kościoła i tworzenie nowej
odrębnej parafii. Parafia powstała
z macierzystej parafii Biała Rawska
i parafii Błędów (obecnie należącej do diecezji Warszawskiej). Do
roku 1982 nabożeństwa były sprawowane tylko w niedzielę po południu przy prawie stuletniej kapliczce w Szczukach. Księża dojeżdżali z Białej Rawskiej. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu mieszkańców Szczuk i okolicznych wiosek,
budowę ukończono w roku 1987.
Dekretem z 15 października 1987
roku Ks. Ka r. Józef Glemp, Prymas Polski, erygował parafię. Parafia liczy 950 osób. Pierwszym
proboszczem został ks. wikariusz
z Białej Rawskiej, po nim został
mianowany proboszczem ks. Jerzy
Kwiatkowski, który po ponad dwuletniej pracy, nagle zmarł na plebani w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia 2000 roku. Od 05 stycznia 2001 r. obowiązki proboszcza
pełni ks. kan. Sławomir Sasin.
W ciągu kilku lat dzięki ogromnemu zaangażowaniu Parafian oraz
różnych sponsorów udało się wykonać ogrom prac. Kościół został
wytynkowany (prawie 2 tys. m2)
a na frontowej ścianie została wykonana ponad 3 m wysokości mozaika Św. Maksymiliana – patrona parafii. Zostały zamontowane
elektroniczne dzwony (są również
trzy dzwony tradycyjne). Ufundowano pomniki dwom największym Polakom, synom naszej Ojczyzny, Słudze Bożemu Ojcu Św.
Janowi Pawłowi II, i Słudze Bożemu ks. Kard. Stefanowi Wyszyńskiemu. Pomniki stoją na granitowych cokołach przed Sanktuarium. W kościele został wyszlifowany marmur (był położony w stanie surowym) i zamontowano nadmuchowe ogrzewanie oraz nowoczesne nagłośnienie. Systematycznie były fundowane i wstawiane witraże (obecnie jest ich 18). Zostały wykonane nowe ławki z tapicerką. Przed 2003 rokiem rozpoczęto przebudowę ściany ołtarzowej
i całego prezbiterium przygotowując się do konsekracji świątyni. Posadzka w prezbiterium, ołtarz i ambonka zostały wykonane z włoskiego marmuru. Ściana ołtarzowa została zaprojektowana w kształcie
drzewa życia (z różnymi owocami,
gruszki, jabłka, śliwki – w nawiązaniu do miejscowego terenu), wyrastającego z tabernakulum, przy
którym adorują archaniołowie.
W samym szczycie drzewa znajduje się ogromny krzyż. W ramionach krzyża wykonano płaskorzeźby symboli Ewangelistów. Na tle
drzewa umieszczono figury Matki
Bożej Niepokalanej i naszego patrona Św. Maksymiliana trzymającego w ręce dwie korony. Jedna korona symbol czystości, druga korona symbol męczeństwa. Całość podbita jest mozaiką i błąkającym się złotem. Tło stanowią rozchodzące się promienie wykonane
metodą suchego fresku. Spod ramion krzyża wychodzą promienie,
które wchodzą w drzewo jako symbol błogosławieństwa ludzkiej pracy. Na bocznych ścianach umieszczono ponad 2 m figury czterech
ewangelistów podbite mozaiką,
złotem i suchym freskiem.
8 grudnia 2003 roku w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia
Najświętszej Maryi Panny, ks. Biskup Alojzy Orszulik ordynariusz
diecezji dokonał konsekracji świątyni i na prośbę ks. proboszcza
Sławomira Sasina podniósł świątynię do godności Diecezjalnego
Sanktuarium.
W ostatnich latach został nabyty teren pod parafialny parking, całość została utwardzona. Na parkingu stoi figura Św. Krzysztofa ufundowana przez kierowców.
Na miejscowym cmentarzu parafialnym została postawiona Ściana Pamięci Narodowej z ogromną figurą Chrystusa, upamiętniająca poległych i pomordowanych
w powstaniach, rozruchach i wojnach światowych. W sanktuarium
zostały wykonane dwa boczne ołtarze: Matki Bożej Nieustającej
Pomocy (z odsłanianym obrazem
przy dźwięku fanfar) znajdują się
również w nim relikwie Św. Maksymiliana – fragment habitu i włosy z brody oraz ołtarz Serca Jezusowego (na rocznicę chrztu Polski 966 – 2006) z wypisanymi Polskimi Świętymi uwieńczone Janem
Pawłem II. W tym ołtarzu została umieszczona korona cierniowa
z 1936 r. przywieziona z Jerozolimy i pobłogosławiona relikwiarzem
z Cierniem z Korony Chrystusa.
Na fasadzie chóru wykonano
ponad metrowej wysokości płaskorzeźby przedstawiające pierwszą
część Różańca Św. Po prawej stronie Sanktuarium znajduje się Ściana Pamięci Św. Maksymiliana zakończona repliką bunkra głodowego, przy którym stoi pomnik Św.
Męczennika.
Kościół otwarty jest codziennie
od 9.00 do 20.00. Obecnie trwają prace przy budowie Kalwarii
Szczuckiej i Dróżek Różańcowych
na zakupionym terenie pomiędzy
plebanią, a cmentarzem parafialnym na obszarze 1,60 ha. Obecnie
została wykonana kaplica z figurami Ostatniej Wieczerzy. Całość jest
w kształcie amfiteatru (zaprojektowano 500 miejsc siedzących). Po
lewej stronie kaplicy została wybudowana grota Matki Bożej z Lourdes. Od kaplicy w kierunku Golgoty
13
www.pielgrzym.com.pl
Zdjęcia: arch. Sanktuarium
Marii Kolbego, kapłana i męczennika
znajdują się Stacje Drogi Krzyżowej. Na Golgocie (ponad 10 m wysokości) góruje 11 m krzyż z krucyfiksem. Pod krzyżem zostały ustawione figury Matki Bożej i Św.
Jana. Całość terenu „opasana będzie” różańcem, będzie to 20 kul
o wysokość 1,20 m z poszczególnymi Tajemnicami Różańcowymi.
W oktawie Boże Ciała można
oglądać dywany kwiatowe.
Od 25 grudnia do 02 lutego
można zwiedzać żywą (na tyłach
kościoła) i ruchomą (w kościele)
szopkę w godz. od 9.00 do 20.00,
a od godz. 16.30 iluminację terenu.
Spowiedź przed każdą Mszą Św.
Odpust parafialny w pierwszą
niedzielę po 14 sierpnia.
Porządek nabożeństw.
W niedziele i święta nakazane Msze Św. godz. 10.00 i 12.00
W święta zniesione o godz. 12.00
i 18.00 (zimą o 17.00) W dni powszednie o godz. 18.00 a w czasie zimowym o godz. 17.00 Czas
zimowy od 1 listopada do Wielkanocy. W poniedziałki (jeżeli nie
przypada w tym dniu uroczystość)
Msza Św. o godz. 8.00
Uroczyste odsłonięcie obrazu
Matki Bożej Nieustającej Pomocy
w uroczystości w niedziele i w środy (przy dźwięku fanfar).
W środy Nowenna do Matki
Bożej Nieustającej Pomocy z prośbami wiernych.
W czwartki Koronka do Miłosierdzia Bożego w intencji
Zmarłych.
W soboty Koronką Pokoju
w intencji Ofiarodawców.
Od maja do października, każdego 13 dnia miesiąca o godz.
19.00 odprawiane jest Nabożeństwo Fatimskie z modlitwą różańcową po łacinie, a następnie procesja z figurą Matki Bożej Fatimskiej,
ze świecami wokół sanktuarium.
Kancelaria Parafialna czynna
od wtorku do soboty
po Mszach Św.
Tel./fax. 46 815 9742,
e–mail
[email protected],
www.szczuki.pl
Konto parafialne:
Bank Spółdzielczy
w Białej Rawskiej
05 9291 0001 0002
3751 2000 0010
Bardzo serdecznie zapraszamy do naszego Sanktuarium, męczennika miłości, patrona naszych
trudnych czasów – tak podczas
kanonizacji powiedział o Ojcu
Maksymilianie Sługa Boży Ojciec
Św. Jan Paweł II.
Po wcześniejszym zgłoszeniu wszystkim zapewniamy gorący posiłek.
Prosimy również o modlitwę
i wsparcie finansowe dla dzieł powstających przy Sanktuarium.
Przekazane ofiary na konto parafialne można odliczyć od podatku.
Jeszcze raz serdecznie zapraszam i polecam Wszystkich
Niepokalanej Dziewicy Maryi i Św.
Maksymilianowi.
Szczęść Boże
Ks. Kan. SŁAWOMIR SASIN
Borzęcin Duży k. Warszawy
ul. Warszawska 826
05 – 083 ZABORÓW
tel. 22 752 08 88
e-mail: [email protected]
www.sma.pl
Stowarzyszenie Misji
Afrykańskich (SMA)
jest międzynarodowym
zgromadzeniem misyjnym
w służbie Kościoła katolickiego
na kontynencie afrykańskim.
Czy będę misjonarzem?
Afryka czeka.
Chrystusowi Afrykę
– Afryce Chrystusa
14
Informator Pielgrzyma
S³uga Bo¿y Jan Pawe³ II w obronie ¿ycia cz³owieka
„Pilnie potrzebna jest wielka modlitwa za ¿ycie,
przenikaj¹ca ca³y œwiat.”
(Evangelium vitae, 100)
fot. R. Rzepecki
„Waszym pos³annictwem jest zabezpieczenie
w jutrzejszym œwiecie obecnoœci takich
wartoœci, jak pe³na wolnoœæ religijna,
poszanowanie osobowego wymiaru rozwoju,
ochrona prawa cz³owieka do ¿ycia pocz¹wszy
od momentu poczêcia a¿ do naturalnej œmierci.”
(Czêstochowa, 15.08.1991 r.)
„Walczcie, aby ka¿demu cz³owiekowi przyznano prawo do narodzenia
siê... Nie zniechêcajcie siê trudnoœciami, sprzeciwami czy niepowodzeniami, jakie mo¿ecie spotkaæ na tej drodze. Chodzi o cz³owieka i nie
mo¿na w tej sytuacji zamykaæ siê w biernej rezygnacji. Jako Namiestnik
Chrystusa, Wcielonego S³owa Bo¿ego, mówiê Wam: pok³adajcie wiarê
w Bogu, Stworzycielu i Ojcu ka¿dej ludzkiej istoty. Ufajcie te¿ cz³owiekowi,
stworzonemu na obraz i podobieñstwo Bo¿e i powo³anemu, by byæ dzieckiem Bo¿ym. W Chrystusie Zmar³ym i Zmartwychwsta³ym sprawa cz³owieka otrzyma³a ju¿ swój ostateczny wyrok: ¯YCIE ZWYCIʯY ŒMIERÆ!”
(Rzym, 26.02.1979 r.)
„I ¿yczê, i modlê siê o to stale, a¿eby rodzina polska dawa³a ¿ycie, ¿eby
by³a wierna œwiêtemu prawu ¿ycia. Jeœli siê naruszy prawo cz³owieka do
¿ycia w tym momencie, w którym poczyna siê on jako cz³owiek pod
sercem matki, godzi siê poœrednio w ca³y ³ad moralny, który s³u¿y zabezpieczeniu nienaruszalnych dóbr cz³owieka. ¯ycie jest pierwszym wœród
tych dóbr. Koœció³ broni prawa do ¿ycia nie tylko z uwagi na majestat
Stwórcy, który jest tego ¿ycia pierwszym Dawc¹, ale równoczeœnie ze
wzglêdu na podstawowe dobro cz³owieka.”
(Nowy Targ, 8.06.1979 r.)
„Tak¿e pañstwa pluralistyczne nie mog¹ zrezygnowaæ z norm
etycznych w swoim prawodawstwie i w ¿yciu publicznym, zw³aszcza tam,
gdzie ochrony domaga siê dobro podstawowe, jakim jest ¿ycie cz³owieka
od momentu jego poczêcia a¿ po naturaln¹ œmieræ.”
(Warszawa, 8.06.1991 r.)
„Prawo do ¿ycia nie jest tylko kwesti¹ œwiatopogl¹du, nie jest tylko prawem religijnym, ale jest prawem cz³owieka. Jest prawem najbardziej podstawowym. Bóg mówi: „Nie bêdziesz zabija³!” (Wj 20, 13). Przykazanie to
jest zarazem fundamentaln¹ zasad¹ i norm¹ kodeksu moralnoœci,
wpisanego w sumienie ka¿dego cz³owieka.
Miar¹ cywilizacji – miar¹ uniwersaln¹, ponadczasow¹, obejmuj¹c¹
wszystkie kultury – jest jej stosunek do ¿ycia. Cywilizacja, która odrzuca
bezbronnych, zas³uguje na miano barbarzyñskiej. Choæby nawet mia³a
wielkie osi¹gniêcia gospodarcze, techniczne, artystyczne, naukowe.”
(Kalisz, 4.06.1997 r.)
„Tu, z tego miejsca, zwracam siê do wszystkich ojców i matek mojej
Ojczyzny i ca³ego œwiata, do wszystkich ludzi bez wyj¹tku: ka¿dy cz³owiek
poczêty w ³onie matki ma prawo do ¿ycia!”
(£owicz, 14.06.1999 r.)
„I ¿yczê, i modlê siê o to stale, a¿eby rodzina polska dawa³a ¿ycie, ¿eby
by³a wierna œwiêtemu prawu ¿ycia. Jeœli siê naruszy prawo cz³owieka do
¿ycia w tym momencie, w którym poczyna siê on jako cz³owiek pod
sercem matki, godzi siê poœrednio w ca³y ³ad moralny, który s³u¿y zabezpieczeniu nienaruszalnych dóbr cz³owieka. ¯ycie jest pierwszym
wœród tych dóbr. Koœció³ broni prawa do ¿ycia nie tylko z uwagi na majestat Stwórcy, który jest tego ¿ycia pierwszym Dawc¹, ale równoczeœnie ze
wzglêdu na podstawowe dobro cz³owieka.”
(Nowy Targ, 8 .06.1979 r.)
fot. A. Zachwieja
„Cz³owiekiem jest równie¿ nienarodzone dziecko: co wiêcej, Chrystus
w sposób uprzywilejowany uto¿samia siê z „najmniejszymi”; jak wiêc
mo¿na nie widzieæ szczególnej Jego obecnoœci w istocie jeszcze nie narodzonej, spoœród wszystkich istot prawdziwie najmniejszej, najs³abszej,
pozbawionej jakiegokolwiek œrodka obrony, nawet g³osu, która nie mo¿e
protestowaæ przeciw ciosom godz¹cym w jej najbardziej podstawowe
prawa.”
(Rzym, 28.01.1980 r.)
Dziecko
ok. 3,5 miesi¹ca od poczêcia.
Nó¿ki dziecka
ok. 11 tygodni od poczêcia.
Zapraszamy do zamawiania bezp³atnych materia³ów edukacyjnych: [email protected]
Informator Pielgrzyma – Dział reklamy: 602-75-45-75
15
Podstawowe kryterium oceny ludzi, organizacji, partii
politycznych, mediów, podane przez S³ugê Bo¿ego Jana Paw³a II
S³uga Bo¿y Jan Pawe³ II – najwiêkszy z Rodu Polaków – pozostawi³ nam
jasne kryterium, które mo¿emy, a nawet jako katolicy powinniœmy stosowaæ oceniaj¹c konkretnych ludzi, organizacje, media, partie polityczne.
Przedstawi³ je w szczególnych miejscach, przy szczególnych okazjach.
W czasie wizyty w siedzibie ONZ w Nowym Jorku 2 paŸdziernika 1979 r.,
w pierwszej swej adhortacji apostolskiej „Familiaris consortio”, og³oszonej w Rzymie 22 listopada 1981 r., oraz w przemówieniu do Konferencji Episkopatu Polski na Jasnej Górze 19 czerwca 1983 r.
Jan Pawe³ II przemawiaj¹c do przedstawicieli ponad 100 krajów w siedzibie ONZ powiedzia³, miêdzy innymi: „Pragnê... wypowiedzieæ tê
radoœæ, jak¹ dla ka¿dego z nas stanowi¹ dzieci, wiosna ¿ycia, zadatek
przysz³oœci ka¿dej dzisiejszej ojczyzny. ¯aden kraj na œwiecie, ¿aden
system polityczny nie mo¿e myœleæ o swej przysz³oœci inaczej, jak tylko
poprzez wizjê tych nowych pokoleñ, które przejm¹ od swoich rodziców
wielorakie dziedzictwo wartoœci, zadañ i d¹¿eñ zarówno w³asnego
narodu, jak te¿ ca³ej rodziny ludzkiej. Troska o dziecko, jeszcze przed
jego narodzeniem, od pierwszej chwili poczêcia, a potem w latach
dzieciêcych i m³odzieñczych, jest pierwszym i podstawowym sprawdzianem stosunku cz³owieka do cz³owieka”.
Te s³owa Jan Pawe³ II umieœci³ tak¿e w swej pierwszej adhortacji
apostolskiej „Familiaris consortio”.
S³uga Bo¿y Jan Pawe³ II przemawiaj¹c na Jasnej Górze 19 czerwca 1983
r. tak mówi³: „Nigdzie indziej Bóg nie uobecnia siê we w³aœciwym sobie
dzia³aniu wobec cz³owieka tak radykalnie i nigdzie indziej nie ujawnia siê
wobec cz³owieka tak namacalnie, jak w swoim stwórczym dzia³aniu, czyli
jako Dawca daru ¿ycia ludzkiego. St¹d stosunek do daru ¿ycia jest
wyk³adnikiem i podstawowym sprawdzianem autentycznego stosunku
cz³owieka do Boga i do cz³owieka, czyli wyk³adnikiem i sprawdzianem
autentycznej religijnoœci i moralnoœci”.
Jako katolicy otrzymaliœmy istotne, podstawowe kryterium, którym
winniœmy siê pos³ugiwaæ w naszej, trudnej rzeczywistoœci, tak¿e dokonuj¹c ocen polityków, podejmuj¹c decyzje wyborcze, oceniaj¹c œrodki
spo³ecznego przekazu.
Odnoœnie do decyzji wyborczych, pamiêtajmy nie tyle o deklaracjach,
obietnicach sk³adanych w kampanii wyborczej, ale o konkretnych czynach, oœwiadczeniach, g³osowaniach w przesz³oœci np. nad procedur¹ „in
vitro”, aborcj¹, eutanazj¹.
brat Franciszek Ludwik Krawczyk
Rozwój dziecka od poczêcia
Dziecko ok. 3,5 miesi¹ca od poczêcia.
fot. A. Zachwieja
Dzieñ 1. ¯ycie cz³owieka zaczyna siê w momencie poczêcia. W tej chwili zostaj¹ okreœlone takie cechy
dziecka, jak: p³eæ, kolor oczu, w³osów i skóry, tendencja do wysokiego lub niskiego wzrostu, krzepkie
zdrowie lub sk³onnoœæ do pewnych chorób.
Dzieñ 21. Zaczyna biæ serce dziecka, kszta³tuje siê mózg.
Tydzieñ 6. Tworzy siê szkielet dziecka. Funkcjonuj¹ ju¿ nerki, p³uca, w¹troba i serce. Rejestruje siê ju¿ fale
elektromagnetyczne wysy³ane przez mózg cz³owieka.
Tydzieñ 9. Dziecko odczuwa ból ju¿ niemal ca³¹ powierzchni¹ cia³a. Reaguje na ból jak doros³y cz³owiek –
odsuwa siê od Ÿród³a bólu, przesuwa w ty³, gwa³townie rusza rêkami i nogami, wykrzywia twarz.
Tydzieñ 10. Dzia³aj¹ wszystkie organy. Ukszta³towa³y siê nó¿ki i r¹czki. Na palcach r¹k wykszta³ci³y siê
linie papilarne. Dziecko reaguje na bodŸce zewnêtrzne, odczuwa ból. Dalszy rozwój polega jedynie na
doskonaleniu pracy istniej¹cych ju¿ narz¹dów i wzroœcie cz³owieka.
Tydzieñ 12. Dziecko potrafi podkurczaæ nogi, obracaæ stopy i prostowaæ palce u nóg, zaciskaæ pi¹stkê,
marszczyæ brwi. Wykazuje w swoim zachowaniu i budowie indywidualne cechy; odczuwa i reaguje na stany
emocjonalne matki. Funkcjonuj¹ ju¿ wszystkie narz¹dy: i tak np. w¹troba wytwarza ¿ó³æ, trzustka – insulinê,
a przysadka mózgowa – hormon wzrostu. Dziecko osi¹ga oko³o 9 cm wzrostu i 30 g wagi.
Tydzieñ 16. Dziecko wykonuje ok. 20 tysiêcy ruchów w ci¹gu dnia, które mo¿na zaklasyfikowaæ do
kilkunastu schematów ruchowych. Serce przepompowuje dziennie ok. 30 litrów krwi. Dziecko jest ju¿
wra¿liwe na smak wód p³odowych. Im s³odsze wody, tym dziecko wolniej je po³yka, dok³adniej smakuj¹c,
a jego serce bije szybciej.
Tydzieñ 17. Dziecko æwiczy ruchy ss¹ce warg.
Tydzieñ 20. Dziecko nabywa umiejêtnoœci funkcjonowania w dwóch stanach: czuwania i snu. Matka
mo¿e stwierdziæ, ¿e dziecko œpi, ma czkawkê, kopie czy przeci¹ga siê po spaniu.
Tydzieñ 24. Miêdzy 70 tysi¹cami komórek tkanki mózgowej wielkoœci ³epka od szpilki istnieje 124 miliony
po³¹czeñ. Oko³o 50 proc. dzieci w tej fazie rozwoju reaguje na silny dŸwiêk opóŸnion¹ reakcj¹ przestrachu.
Tydzieñ 26. Przedwczeœnie urodzone dziecko jest ju¿ w stanie prze¿yæ. Reaguje wzmo¿onymi ruchami
na nag³e oœwietlenie brzucha matki.
Tydzieñ 40. Rodzi siê dziecko – po 9 miesi¹cach ¿ycia w ³onie matki, osi¹gn¹wszy ciê¿ar cia³a oko³o
3500 g i wzrost oko³o 54 cm.
oprac. dr n. med. Józefa Deszczowa
Twarz dziecka ok. 5 miesiêcy od poczêcia.
Zapraszamy do odwiedzenia serwisu internetowego: www.pro-life.pl
16
Informator Pielgrzyma
Pomó¿ ocaliæ ¿ycie bezbronnemu!
Tak¿e Ty mo¿esz uratowaæ ¿ycie dziecka!
Zachêæ tak¿e swoich przyjació³ i znajomych do wsparcia naszej dzia³alnoœci!
B¹dŸ obroñc¹ ¿ycia!
Polskie Stowarzyszenie Obroñców ¯ycia Cz³owieka
ul. Krowoderska 24/1, 31-142 Kraków
9 3 1 2 4 0 4 6 5 0 1111 0 0 0 0 5 1 5 0 8 4 0 1
Wp³ata daru na obronê ¿ycia cz³owieka.
Nó¿ki dziecka
ok. 7 tygodni od poczêcia.
Twarz dziecka
ok. 4 miesi¹ce od poczêcia.
Pomó¿ nam pomagaæ innym!
Z góry serdecznie dziêkujê
dr in¿. Antoni Ziêba
prezes PSO¯C
93 1240 4650 1111 0000 5150 8401
Polskie Stowarzyszenie
Obroñców ¯ycia Cz³owieka
ul. Krowoderska 24/1
31-142 Kraków
Wp³ata daru
na obronê ¿ycia cz³owieka.
fot. A. Zachwieja
„Waszym pos³annictwem jest zabezpieczenie w jutrzejszym œwiecie obecnoœci takich wartoœci, jak pe³na
wolnoœæ religijna, poszanowanie osobowego wymiaru rozwoju, ochrona prawa cz³owieka do ¿ycia pocz¹wszy
od momentu poczêcia a¿ do naturalnej œmierci, troska o rozwój i umocnienie rodziny” – apelowa³ 15 sierpnia
1991 roku na Jasnej Górze S³uga Bo¿y Jan Pawe³ II.
Obrona ¿ycia cz³owieka od momentu poczêcia po naturalny kres jest obowi¹zkiem ka¿dego cz³owieka
wierz¹cego czy niewierz¹cego – ale jest specjalnym zadaniem ka¿dego katolika – Polaka. W dziele tym potrzebna
jest ufna, wytrwa³a modlitwa, apostolstwo realizowane w rodzinie, s¹siedztwie, œrodowisku pracy.
Potrzebna jest tak¿e konkretna pomoc samotnym matkom, rodzinom wielodzietnym.
Polskie Stowarzyszenie Obroñców ¯ycia Cz³owieka (organizacja po¿ytku publicznego, numer rejestru KRS
0000140437) ju¿ od ponad dziesiêciu lat prowadzi szerok¹ dzia³alnoœæ w obronie ¿ycia dzieci nienarodzonych.
Poprzez spo³eczne akcje edukacyjne, opracowywanie i bezp³atne rozprowadzanie ulotek, plakatów oraz broszur
ukazuj¹cych rozwój cz³owieka przed narodzeniem uczy szacunku do ¿ycia ka¿dego cz³owieka od poczêcia do
naturalnej œmierci. Od szeœciu lat tak¿e pomaga finansowo matkom samotnie wychowuj¹cym dzieci oraz
ubogim rodzinom.
W zwi¹zku z parlamentarn¹ debat¹ nt. procedury „in vitro” Polskie Stowarzyszenie Obroñców ¯ycia Cz³owieka
przygotowa³o specjaln¹ oœmiostronicow¹ broszurê informacyjn¹, która po wydrukowaniu zosta³a rozprowadzona ju¿ w nakladzie ponad 2 milionów egzemplarzy. Zamierzamy wydrukowaæ i rozprowadziæ kolejne pó³ miliona
egzemplarzy. Liczymy, ¿e dziêki niej miliony ludzi w Polsce poznaj¹ prawdziwe skutki metody „in vitro” oraz
argumenty dlaczego nie mo¿e ona byæ akceptowana.
Dzia³alnoœæ Stowarzyszenia cieszy siê uznaniem hierarchów Koœcio³a katolickiego. Pob³ogos³awiona
zosta³a m.in.: przez ks. kard. Józefa Glempa, Prymasa Polski i ks. kard. Stanis³awa Dziwisza, Metropolitê
Krakowskiego.
Nasze Stowarzyszenie nie otrzymuje ¿adnych dotacji z bud¿etu pañstwa czy funduszy Unii Europejskiej.
Dzia³amy tylko w oparciu o „dary serca” osób, które pragn¹ ratowaæ ¿ycie cz³owieka; osób, które czuj¹ siê
zobowi¹zane do realizacji Jasnogórskich Œlubów Narodu Polskiego i które chc¹ wprowadzaæ w ¿ycie apele
i nauczanie S³ugi Bo¿ego Jana Paw³a II.
Proszê wiêc o „dary serca”. Gdyby ka¿dy z Czytelników ofiarowa³ na ten szlachetny cel 20-30 z³, to moglibyœmy
zintensyfikowaæ nasz¹ dzia³alnoœæ. Proszê serdecznie w imieniu tych, którzy nie mog¹ siê broniæ – nienarodzonych dzieci. Dary mo¿na wp³aciæ tak¿e za poœrednictwem internetu: www.pro-life.pl/dary_serca
Informator Pielgrzyma – Dział reklamy: 602-75-45-75
Portal Powołaniowy
Stajesz przed wyborem drogi życiowej, pytasz o sens i cel życia,
pragniesz umocnić swoją wiarę,
interesujesz się życiem zakonnym czy kapłańskim, pragniesz
zasięgnąć więcej informacji o św.
Franciszku z Asyżu i jego duchowości?! Proponujemy Ci bardzo
interesujący Internetowy „Portal Duszpasterstwa Powołań OO.
Bernardynów”, powstały i działający pod adresem: www.
powolanie.bernardyni.pl.
Portal zawiera podstawowe informacje o Zakonie Braci Mniejszych, założycielu zakonu – św. Franciszku z Asyżu, szczegółowe informacje o Prowincji Niepokalanego Poczęcia N.M.P. (czyli Prowincji OO. Bernardynów – tak popularnie nazywanej w Polsce). Jest oddzielny dział dotyczący Źródeł Franciszkańskich (wszystkich pism św. Franciszka z Asyżu) i nie tylko. Portal zawiera – jak sama nazwa wskazuje – odrębny dział, a w nim szereg treści związanych z tematem „powołanie”. Nadto na Portalu można
znaleźć szereg ważnych zagadnień związanych z życiem
chrześcijańskim (modlitwy, refleksje, opowiadania, świadectwa...). Zobacz, a sam się przekonasz!!!
O. ZEFIRYN MAZUR OFM
Album Koronacja – Ludźmierz 15 VIII 1963
Z radością informujemy, że
ukazał się długo oczekiwany,
przygotowywany przez szereg
lat album o koronacji Matki
Bożej Ludźmierskiej autorstwa
Władysława Skalskiego.
15 sierpnia 2013 roku będziemy obchodzili 50. rocznicę
koronacji cudownej figury
Matki Bożej Ludźmierskiej,
kiedy to bp Karol Wojtyła
otrzymał od Matki Bożej berło.
W albumie można znaleźć dokumenty kościelne i państwowe
(także niegdyś tajne SB) związane z koronacją MBL.
Oprócz opisu uroczystości i dokumentów album zawiera
kilkadziesiąt zdjęć na wysokim poziomie artystycznym,
także z momentem uchwycenia berła przez biskupa Wojtyłę.
Album jest do nabycia za zaliczeniem pocztowym.
Cena albumu: 80 zł + koszty przesyłki.
Sanktuarium Matki Bożej Królowej Podhala
34–471 Ludźmierz, ul. Jana Pawła II 124
tel. 18 265 55 27
fax. 18 26 555 27 w.30
email: [email protected]
17
18
Informator Pielgrzyma
Koletańskie Dzieciątko Jezus
W
śródmieściu Krakowa przy ulicy Poselskiej jest barokowy kościół sióstr
bernardynek pod wezwaniem świętego Józefa. W jednym z jego bocznych ołtarzy znajduje się późnogotycka figurka Dzieciątka Jezus, zwanego Koletańskim. Mały Jezus
jest ubrany w królewskie haftowane szaty: sukienkę i płaszczyk, a na głowie ma koronę. Prawą rączkę ma uniesioną w geście błogosławieństwa, a w lewej trzyma jabłko – symbol władzy
królewskiej. Siedzi na drewnianym pozłacanym
tronie ozdobionym dwoma puttami.
Pochodzenie i wczesne dzieje figurki
Dzieciątka Jezus Koletańskiego są nieznane.
Najstarszy i zarazem jedyny dokument (jest
to kartka papieru formatu A3 złożona na pół,
cała zapisana) został napisany dopiero na początku XVIII wieku na polecenie O. Bonawentury Świerklińskiego, prowincjała OO.
Bernardynów. Dokument ten jest wiarygodny, gdyż autorka, jedna z sióstr koletek (nie
podała swego imienia), opisuje wydarzenia,
których sama była świadkiem, a także te, które przekazały starsze siostry, m.in. S. Druzjanna, jedyna koletka, która przeżyła epidemię zarazy szerzącą się w Krakowie około 1630 roku.
Dokument podaje, że Figurka dotarła do Krakowa unoszona nurtem Wisły nie
wiadomo skąd. Zatrzymała się przy brzegu naprzeciw klasztoru sióstr koletek, reguły świętego Franciszka z Asyżu, znajdującym się na Stradomiu u stóp Wawelu. Siostry wydobyły Figurkę z wody, przyniosły do
klasztoru i umieściły na ołtarzyku w refektarzu. Od tego czasu zaczęły się dziać liczne cuda, zwłaszcza nadzwyczajne uzdrowienia z różnych chorób. Siostry z prostotą wyznawały: „My się Nim cieszymy bardzo i zda
nam się, że żaden klasztor nie jest tak bogaty jako nasz, bo to nasze majętności, ...skarby i dostatki i na niczym nam przy Opatrzności Tego Pana nie schodzi. Profesję i obłóczyny zawsze każda przed Nim czynimy...
My i matki nasze i wszyscy ludzie, którzy się
do tego obrazu (Figurki) z wielką ufnością
udają, każdy skutek prośby swojej otrzyma”.
Figurka została otoczona wielką czcią i miłością. Siostry doznawały szczególnej opieki, a wszyscy proszący otrzymywali potrzebne łaski.
Gdy Szwedzi napadli na Kraków (1655–
1657), niszczyli kościoły, rabowali miasto.
Spłonął także klasztor koletek; zostały tylko
mury i ołtarz z figurką Dzieciątka Jezus. Zdziwieni tym Szwedzi nie ośmielili się założyć tam
stajni dla swych koni. Polecono, więc jednemu
z nich usunąć Figurkę z ołtarza i wrzucić ją do
Wisły. Szwed ów kilkakrotnie próbował spełnić
rozkaz, ale nie mógł, bo Figurka mocno przylgnęła do jego ręki. Gdy się tak biedził, nadszedł Żyd, szklarz, poznał Figurkę, bo nieraz
Fot. Arch. Sióstr Bernardynek w Krakowie
Tło historyczne
był zatrudniony w klasztorze, poprosił, więc
żołnierza, by mu ją sprzedał. Szwed chętnie się
jej pozbył za pięć czeskich. Żyd zaniósł Figurkę do domu i powiedział do żony: „Schowaj to,
będziemy za to mieć pieniądze, jak się uspokoi
w Krakowie”.
Po odejściu Szwedów Żyd zaniósł Figurkę do klasztoru świętego Józefa, gdzie siostry
bernardynki z radością ją kupiły za 50 złotych. Jednak niedługo cieszyły się nią, gdyż
koletki dowiedziały się o tym i zażądały zwrotu Dzieciątka. Mimo próśb i nalegań koletek
bernardynki nie chciały się rozstać z Dzieciątkiem. Wówczas w nocy ukazał się Pan Jezus
we śnie przełożonej, wikarii i czterem radnym
klasztoru świętego Józefa, każdej z osobna,
mówiąc: „Córki moje, jeśli Mnie nie oddacie
tam, kędy Mnie się miejsce upodobało, tedy
wszystkie ciężko zachorowawszy wymrzecie”. Zaraz też wymienione zakonnice ciężko
zachorowały. Rano, nie czekając dalszych następstw, ubrano odświętnie Figurkę i w uroczystej procesji ze świecami siostry odniosły
ją do klasztoru koletek. Wtedy chore bernardynki wyzdrowiały.
Gdy Pan Jezus powrócił na wybrane przez
Siebie miejsce, do klasztoru koletek, znów
udzielał proszącym swych łask, które niejednokrotnie były cudowne.
Klasztor sióstr koletek został skasowany
w 1823 roku. Ostatnie dwie siostry przeniesiono do klasztoru świętego Józefa. Zabrały
one ze sobą, jako drogocenny skarb i pamiątkę, cudowną Figurkę. Odtąd Dzieciątko Jezus zamieszkało w domu swego ziemskiego
Opiekuna, podobnie jak niegdyś w Nazarecie. Być może chciało w ten sposób okazać, że
miłym Mu było pełne czci i miłości przyjęcie
przez bernardynki, kiedy wykupiły Go z rąk
żydowskich. Prawdopodobnie po 1850 roku
Figurka została umieszczona w bocznym ołtarzu kościoła.
Figurka Dzieciątka Jezus jest późnogotycka, wykonana w drewnie, polichromowana
(wysokość 60 cm). Niektóre opracowania podają czas jej powstania na początek XVII wieku, z czym trudno się zgodzić. Wspomniany na początku dokument mówi, że w 1630
roku była ona w klasztorze koletek już od
dawna, a jest to przynajmniej drugie miejsce
jej pobytu.
Kult Dzieciątka Jezus
Koletańskiego dzisiaj
W kościele świętego Józefa ożywił się i pogłębił kult Dzieciątka Jezus, zwanego odtąd Koletańskim. Nadal zwracali się do Niego cierpiący, chorzy, potrzebujący pomocy
duchowej czy doczesnej i znajdowali ratunek
i pociechę. Dzieciątko Jezus udziela różnych
łask, ale jakby szczególnie wyróżnia dzieci
i matki w stanie błogosławionym. Błogosławi
także licznym rodzinom, a bezdzietnych małżonków obdarza potomstwem. Uwalnia ludzi zniewolonych nałogiem pijaństwa i innymi
uzależnień, jeśli tylko o to proszą. Bardzo często ich krewni i bliscy pomagają przez modlitwę wyrwać się z nałogu.
Od dawna używana jest również tzw.
„woda Dzieciątkowa” i szatki pocierane o Figurkę. Środki te pomagają wszystkim potrzebującym Bożego uzdrowienia otwierać się na
Boże łaski, których chce udzielać Dziecię Jezus Koletańskie. Jego hojność w udzielaniu
swych łask unaoczniają nam liczne ofiarowane Mu wota i listy z podziękowaniami, choć
stanowią one zaledwie drobny ułamek otrzymanych łask, gdyż większość obdarowanych
nie pozostawia widomego znaku wysłuchanej prośby.
Przed uroczystością Narodzenia Pańskiego w kościele jest odprawiana nowenna–rekolekcje przygotowująca wiernych do coraz głębszego przeżycia tak wielkiej Tajemnicy, jaką jest
Wcielenie Bożego Syna.
OTO NASZ ADRES:
Siostry Bernardynki
ul. Poselska 21, 31–002 Kraków
Tel. 12 422 22 46
Kościół Świętego Józefa
MSZE ŚWIĘTE
Dni powszednie: 7.00, 8.00, 18.30
Niedziele i święta: 8.00, 9.30, 10.30, 18.30
Uroczystość Św. Józefa: 6.00, 7.00, 8.30,
10.00, 11.30, 13.00, 15.00, 18.30
Informator Pielgrzyma – Dział reklamy: 602-75-45-75
DLA DUCHA I CIAŁA
Rekolekcje z postem Daniela wg dr Ewy Dąbrowskiej
w Domu Rekolekcyjnym Sióstr Urszulanek SJK
W PNIEWACH
TERMIN W 2011 R.
REKOLEKCJE O ROZEZNANIE DROGI ŻYCIOWEJ
 01–05. sierpnia – Leżajsk
 22–26. sierpnia – Zakopane
Rekolekcje z postem Daniela wg dr Ewy Dąbrowskiej
w Archidiecezjalnym Domu Rekolekcyjnym
W ZABORÓWCU K.WŁOSZAKOWIC
TERMINY W 2011 R.
12-22.09
03-13.10
14-24.11
Informacja i rezerwacja miejsc:
tel/fax (61)8798 892, kom. 607 239 047,
kom. 693 572 177, kom. 516 075 118
e-mail: [email protected], www.zaborowiec.neostrada.pl
TERMINARZ SPOTKAŃ 20111
DLA MŁODZIEŻY MĘSKIEJ:
- szkoły ponadgimnazjalne i starsi
14-16.10.2011:
Dni skupienia w Rdzawce k. Rabki
28-30.10.2011:
Dni skupienia w Elblągu
18-20.11.2011:
Dni skupienia w Grzybowie k. Kołobrzegu
9-11.12.2011:
Dni skupienia w Skórcu k. Siedlec
28.12.2011-2.01.2012: Rekolekcje o rozeznawaniu powołania w Licheniu
- gimnazjum i starsi
18-24.07.2011:
Obóz w górach - Zakopane (Zoniówka)
19-25.08.2011:
Inaczej niż na co dzień … - spotkanie w Zakopanem (Zoniówka)
Dla chłopców (szkoła podstawowa):
26.07-4.08.2011; 20-28.08.2011: Kolonie w Grzybowie k. Kołobrzegu; koszt: 580 zł
Dla młodzieży:
6-15.08.2011:
Pielgrzymka piesza z Warszawy na Jasna Górę – grupę 10 Białą
prowadzi duszpasterz młodzieży i powołań: www.bialadycha.marianie.pl
31.08-4.09.2011: Rekolekcje dla studentów w Licheniu; koszt: 180 zł
Dla młodzieży z parafii prowadzonych przez Księży Marianów:
11-13.11.2011:
Turniej Ministrantów w Licheniu
Duszpasterstwo Powołań
OO. Bernardynów
zaprasza młodzież męską
(w wieku od 16 lat)
na dni ze św. Franciszkiem z Asyżu
SPOTKANIA FRANCISZKAŃSKIE w 2011 r.
20–29.08
08-18.08
19
DNI SKUPIENIA
 16–18. września – Częstochowa
 12/13. listopada – Leżajsk
 07–09. października – Kalwaria Zebrzydowska
 02/03. grudnia – Piotrków Trybunalski
O. Ze iryn Mazur OFM
Duszpasterstwo Powołań OO. Bernardynów
ul. Bernardyńska 2 skr. poczt. 765
30–960 Kraków 1
tel. 12–422–16–50
[email protected]
www.powolanie.bernardyni.pl
DUSZPASTERSTWO
MŁODZIEŻY
I POWOŁ A Ń
ZGROMADZENIA
K
KSIĘŻY MARIA NÓW
NASZE SPOTKANIA TO CZAS POŚWIĘCONY:
 poznawaniu siebie
 odkrywaniu Boga w życiu
 rozeznawaniu co dalej, gdzie moje miejsce
 odpoczynkowi
ZABIERZ ZE SOBĄ: ciepłe ubranie, mocne buty,
coś na wypadek deszczowej pogody, Pismo Święte, chęć wspólnej przygody i otwartość na innych.
SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE I ZGŁOSZENIA:
 E-mail: [email protected]
 Ks. Roman Frąckowiak MIC - 501 650 750
 Ks. Zbigniew Borkowski MIC - 503 079 511
DUSZPASTERSTWO MŁODZIEŻY I POWOŁAŃ
Zgromadzenia Księży Marianów
ul. Klasztorna 4, 62-563 Licheń Stary
Więcej znajdziesz na www.mlodzi.marianie.pl
20
Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej Patronki Rodzin
Koronacja figury 1967 r.
HISTORIA LEŚNIOWA
P
Położone w malowniczym rejonie Jury Krakowsko–Częstochowskiej, Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej Patronki Rodzin, od
wieków swym urokiem przyciąga tysiące pielgrzymów. W odległości niespełna 35 kilometrów od Częstochowy, na przedmieściach niewielkiej miejscowości – Żarki, Sanktuarium
znajduje się na trasie wielu pątników zmierzających do tronu Jasnogórskiej Matki. Już od
początku powstania Sanktuarium przybywali doń liczni pielgrzymi, aby za wstawiennictwem Matki Bożej wyprosić potrzebne łaski.
Od wieków też Leśniowskie Sanktuarium słynie licznymi cudami.
Historia powstania Sanktuarium w Leśniowie sięga według legendy roku 1382, kiedy to
wracający z Rusi Halicko–Włodzimierskiej książę Władysław Opolczyk zatrzymał swój orszak
na odpoczynek w Leśniowie – wiosce należącej
wówczas do jego lennych posiadłości. Zmęczeni daleką podróżą słudzy księcia bezskutecznie
szukali wody. Tego roku lato było upalne, okolica sucha i piaszczysta. Książę Władysław Opolczyk zwrócił się wówczas w żarliwej modlitwie
do Matki Bożej i jego prośba została wysłuchana. W pewnej chwili woły, które ciągnęły powozy, zaczęły uderzać kopytami w ziemię, z której
w cudowny sposób wytrysnęło źródełko. W dowód wdzięczności za otrzymaną łaskę, książę
Władysław zostawił figurę Matki Bożej, dla której nakazał wybudować drewnianą kapliczkę.
W roku 1559 kasztelan oświęcimski – Jan Koryciński – w dowód wdzięczności za liczne łaski
umieścił cudowną figurę w specjalnie wybudowanym kościele, którym od 1706 roku opiekują
się ojcowie i bracia paulini. Po kasacie zakonu
(1864 rok) paulini powrócili do Leśniowa dopiero w 1936 roku i od tego czasu troszczą się
o Leśniowskie Sanktuarium, a od 1937 roku
klasztor jest Domem Nowicjackim, gdzie kandydaci na paulinów rozeznają swoje powołanie
i przygotowują się do życia zakonnego.
W miejscu, gdzie według legendy wytrysnęło źródełko, znajduje się dzisiaj kaplica p.w.
Matki Bożej Anielskiej. Otoczenie Sanktuarium
sprzyja pogrążeniu się w zadumie, refleksji,
a przede wszystkim modlitwie.
FIGURA MATKI BOŻEJ
C
Cudowna figura Matki Bożej Leśniowskiej,
umieszczona jest w głównym ołtarzu świątyni. W ikonografii należy do tzw. stylu Pięknych
Madonn. Wykonana jest z drzewa lipowego
i bez korony mierzy 70 cm. Tym, co wyróżnia
leśniowską figurę spośród wielu innych, jest pełen ciepła i niezwykłego uroku uśmiech na twarzy Madonny.
Doniosłym wydarzeniem w historii sanktuarium była koronacja figury w 1967 roku,
21
www.lesniow.pl
której dokonali ks. Kardynał Stefan Wyszyński
Prymas Polski oraz ks. Kardynał Karol Wojtyła – dziś już błogosławiony Jan Paweł II. Było
to wydarzenie niezwykle ważne dla mieszkańców, którzy od początku, w dowód wdzięczności, składali wota, aby podziękować Matce
za otrzymane łaski. Korony pochodziły z 1746
roku i wykonano je na zlecenie ówczesnego przeora o. N. Raciborskiego przez złotnika
z Częstochowy Jan Szabelskiego. Oficjalna koronacja Cudownej Figurki Matki Bożej dokonała się na podstawie dokumentu Kapituły watykańskiej dnia 13 sierpnia 1967r., przy udziale ok. 30.000 wiernych.
Dnia 2 grudnia 2010 roku korony Matki
Bożej zostały skradzione. Wydarzenie to poruszyło wszystkich. Metropolita częstochowski – Ksiądz Arcybiskup Stanisław Nowak, który odwiedził Sanktuarium Matki Bożej Patronki Rodzin, zachęcił wiernych do ekspiacji modlitewnej i do przygotowania w lipcu rekoronacji Cudownej Figury.
kościelny był wypełniony pielgrzymami, którzy
przybyli oddać cześć Bogu i Jego Matce.
BR. FABIAN Z LEŚNIOWA
Sama uroczystość koronacji w 1967 roku
przeszła wszelkie oczekiwania. Pogoda sprzyjała. Ludzi było bardzo dużo, no i oczywiście
kazanie prymasa Wyszyńskiego. I to cudownie
w tym lesie się udało, był zrobiony nastrój, to
było coś wymarzonego. Wielki sukces Leśniowa, to Boża łaska. Leśniów jest przykładem, jak
w takich warunkach można coś zrobić, pomimo,
że władze robiły wszystko, żeby tego nie było.
To jednak ludzie wierzący, ich współpraca z Kościołem w jedności – i to się dało zrobić. Przeprowadzić koronację, to był wielki wyczyn, nazwijmy patriotyczno–religijny. O koronacji przemawiał nie tylko kult, który objawiał się w modlitwie, ale także i może przede wszystkim w odpowiedzi na te modlitwy. Modlimy się do Matki Bożej, ale Ona też odpowiada. Te odpowiedzi z nieba, od Pana Boga w postaci łask, cudów,
dobrodziejstw, gdzie ludzie przeżywają. Cuda to
także uleczone dusze. Rzeczywistość nadprzyrodzona – to podstawa koronacji. Człowiek przychodzi, prosi a niebo odpowiada.
UROCZYSTOŚĆ REKORONACJI
U
Nowe korony wykonane z wot i ofiar składanych przez ludność miejscową i pielgrzymów,
zostały w dniu 22 czerwca 2011 roku podczas
Audiencji Generalnej w Watykanie poświęcone przez Ojca Świętego Benedykta XVI. W tym
koronacyjnym geście Papieża zawarte jest błogosławieństwo dla wszystkich przybywających
i modlących się w Sanktuarium w Leśniowie.
Otwartość i hojność pielgrzymów, którzy składali biżuterię, w tym także obrączki,
pamiątki rodzinne oraz ofiary pieniężne była
ogromna. Generał Zakonu Paulinów – o. Izydor Matuszewski ofiarował perłowy różaniec
Jana Pawła II, który włączono w korony Matki
Bożej. Wota składane Matce Bożej kryją w sobie nie tylko dziękczynienie ludzi, ale także wyrażają pragnienie oddania swojego życia Bogu.
Uroczystość rekoronacji Cudownej Figury
odbyła się 2 lipca 2011 roku. Aktu rekoronacji
dokonał Metropolita Częstochowski Ksiądz Arcybiskup Stanisław Nowak, w asyście biskupów
pomocniczych : bp. Jana Wątroby i bp. Antoniego Długosza. Dla wielu osób wydarzenie to było
niezwykłym przeżyciem, nie tylko ze względu
na osobistą, duchową więź łączącą ich z Matką
Bożą, ale w samym obrzędzie rekoronacji zawarta jest prawda o tym, że to pokolenie współcześnie żyjących ludzi , w tym czasie i w tym miejscu zawierza się Maryi i wybiera Ją na Królową własnych serc, małżeństw, rodzin i Ojczyzny.
O. JERZY TOMZIŃSKI – GENERAŁ ZAKONU PAULINÓW
Nim nadszedł dzień 13 sierpnia 1967 roku,
w którym dokonano koronacji figurki Matki
Bożej Leśniowskiej, już dużo wcześniej zaczęto
wszelkie, do tak wzniosłej uroczystości, przygotowania. Trudne były wtedy czasy. Mieszkańców Leśniowa nie było stać na odnowienie zniszczonego sanktuarium, dlatego Ojcowie szukali pomocy także gdzie indziej. Odnowiono wnętrze kościoła, dokonano renowacji
ołtarzy, wymieniono stare ławki na nowe jesionowe, wprawiono bezpieczniejsze okna, kupiono nowe organy. Na uroczystość koronacji wybudowano w lasku ołtarz polowy. Była wtedy
piękna pogoda i ludzi także było bardzo dużo.
Zdjęcia: Archiwum Sanktuarium w Leśniowie, Mikołaj Gospodarek
KAZIMIERZ SIKORSKI
WSPOMNIENIA WIERNYCH
U
Uroczysta suma odpustowa, na której dokonała się koronacja Matki Bożej w 1967 roku rozpoczęła się o godzinie 11: 00 procesją z figurą
Matki Bożej Leśniowskiej z kościoła na dziedziniec kościelny, gdzie znajdował się ołtarz polowy. Figurę nieśli na zmianę mężczyźni, kobiety
i dzieci. W tym roku było podobnie. Uroczystość
rozpoczęła się o godzinie 12: 00 również procesją, w której figurę i nowe korony niosło dwóch
ojców paulinów z Leśniowa. Zarówno teraz,
jak przedtem było bardzo dużo ludzi. Cały plac
Rekoronacja Cudownej Figury
Uroczystość koronacji Matki Bożej Patronki
Rodzin znam tylko z opowiadań babci i innych
uczestników, bo mnie po prostu jeszcze wtedy nie było. Niemniej jednak wyobrażenie jak
mogło to wyglądać dało wiele przeżyć. Na uroczystość rekoronacji przybyłam razem ze swoją rodziną i przyjaciółmi. Było to z jednej strony
wydarzenie, w którym uczestniczyłam po raz
pierwszy, a z drugiej strony konfrontacja z wyobrażeniami jakie miałam o pierwszej koronacji. Procesja w której niesiono figurę Matki Bożej Leśniowskiej wzruszyła niemal wszystkich,
bowiem, jak powiedział mój przyjaciel: „Matka Boża jeszcze nigdy nie była tak blisko nas”.
Moment koronacji był dla nas wielkim znakiem,
że wiele rodzin, które przybyło na uroczystość
po prostu kocha Boga i Maryję, i chce dać temu
wyraz. Kradzież koron była wstrząsającym wydarzeniem, jednak w obliczu pamiętnego dnia
2 lipca 2011 roku, kiedy to Matce Najświętszej
ponownie nałożono korony, smutek przysłoniła radość, a na naszych oczach w pełni objawiły się słowa św. Pawła: „Tam gdzie wzmógł się
grzech, jeszcze obficiej rozlała się łaska”.
KATARZYNA SAMUEL
22
Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej Patronki Rodzin
PRZYBĄDŹ I TY!
W
W okresie Jubileuszu, który Leśniów przeżywał w latach 2006–2007, zrodziła się
w Sanktuarium praktyka błogosławieństw
rodzinnych. Charakterystyczną cechą tych
błogosławieństw rodzinnych jest ich różnorodność. Jest to prawie 40 różnych błogosławieństw udzielanych w 80 dni w ciągu
roku, poprzez które z duchową pomocą dotrzeć można niemal do wszystkich sytuacji
rodzinnych. Najbardziej popularne są spotkania miesięczne, podczas których błogosławi się:
 w I niedzielę miesiąca małżonków odnawiających przysięgę małżeńską; w II niedzielę dzieci;
 w III niedzielę miesiąca rodziny, w IV
matki brzemienne, a w V niedzielę wszystkich obecnych
 w świątyni. Przybywają na nie pielgrzymi
z całej Polski.
Dwa lata temu została podjęta również
w Leśniowie inicjatywa budowy Centrum
Pomocy Rodzinie. Celem budowy jest stworzenie warunków dla małżeństw i rodzin,
które chciałyby korzystać z duchowej pomocy. Dostępna ona będzie w postaci: rekolekcji, warsztatów, terapii i innych sposobów wsparcia pojedynczych osób, małżeństw i całych rodzin. Środki na budowę
chcemy uzyskać poprzez sprzedaż firmowanych przez sanktuarium produktów, takich
jak np.: czekolada, draże, krówki, ciasteczka, herbata, soki.
Od maja do października odbywa się
także seria rekolekcji rodzinnych, na które zapraszani są znani kapłani i doradcy życia rodzinnego, aby nieść słowo i otuchę dla
małżonków, którzy pragną głębiej i owocniej przeżywać swój Sakrament. Wielu ludzi pielgrzymuje do Leśniowa, aby wyprosić
potrzebne łaski. Malowniczy krajobraz i cisza tego miejsca sprawiają, że przybywające tu osoby odnajdują spokój, odpoczynek
i umocnienie w trudach życia. Wypływające
źródełko, które dało początek małemu potokowi Leśniówka, przepływa u stóp Sanktuarium, otulonego parkowymi drzewami.
Otoczenie sprzyja pogrążeniu się w zadumie, refleksji, ale przede wszystkim modlitwie. Spacerując parkowymi dróżkami, napotkać można przepiękne kapliczki różańcowe, zaś w murze przykościelnym umieszczone są, wykonane w brązie, stacje drogi
krzyżowe.
Pielgrzymi, którzy przybywają do tego
miejsca odnajdują tu radość i ciszę, wiele
osób podkreśla, że jest do doskonałe miejsce do refleksji i modlitwy. Dla wielu także Sanktuarium w Leśniowie jest miejscem,
w którym rodziny uczą się miłości do siebie
i do drugiego człowieka; przybywają tutaj,
aby w obecności uśmiechniętej Matki powierzać Jej swoje kłopoty i trudności. Gdyby
mury tego miejsca mogły przemówić, dałoby się słyszeć łzy matek, prośby ojców, pragnienia młodych ludzi i radość przybywających tu dzieci.
Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej
Patronki Rodzin
42–310 Żarki, ul. Leśniowska 99, woj. śląskie
tel: 34 314 80 22, kom: 501 360 153
sekretariat tel/fax: 34 316 10 72
www.lesniow.pl
e-mail: [email protected]