18. Chrzest - Nadzieja.pl

nadzieja.pl - Bernard Koziróg - 18. Chrzest
18. Chrzest
Księga Dziejów Apostolskich opisuje wydarzenia, które miały miejsce w dniu
Pięćdziesiątnicy. Apostołowie poruszyli całe miasto poselstwem o Jezusie
Chrystusie, o Jego zbawieniu, o Jego zmartwychwstaniu, co szczególnie mocno
podkreślił Piotr w swoim kazaniu. Oniemiały i głęboko poruszony tłum zapytał
Piotra i pozostałych apostołów: „Co mamy czynić, mężowie bracia?” Piotr
odpowiedział: „Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa
Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha
Świętego”1. Tak też się stało. Aby pokazać, że wierzyli oni w zmartwychwstanie
Jezusa Chrystusa, jego zwycięstwo nad grzechem i śmiercią, przyjęli chrzest. Tego
dnia zostało ochrzczonych około trzech tysięcy ludzi.
Apostoł Paweł pokazał prawdziwe znaczenie chrztu przez porównanie go ze
śmiercią, pogrzebem i zmartwychwstaniem Chrystusa. „Czyż nie wiecie, że my
wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni?
Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus
wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie
prowadzili”2. Dla pierwszych chrześcijan chrzest był publicznym wyznaniem wiary
w śmierć, pogrzeb i zmartwychwstanie Jezusa, i w to że Chrystus zmył ich grzechy.
Czy życzylibyśmy sobie, aby zatrzeć naszą przeszłość, a przynajmniej niektóre
epizody? Czy chcielibyśmy wymazać błędy i winy, i wszystko rozpocząć od nowa?
Takie jest właśnie znaczenie chrztu. Jest to Boży sposób dania nam takiej
możliwości. Gdy kandydat do chrztu pokutuje i wyznaje swoje grzechy, zostaje
zanurzony w wodzie. Jest to symbol śmierci i pogrzebu starego życia —
samolubstwa i grzechu. Potem zostaje podniesiony z wodnego grobu do nowego
życia z Jezusem Chrystusem. Czy może coś lepiej symbolizować śmierć dla grzechu
i rozpoczęcie nowego życia niż chrzest przez zanurzenie?
Chrzest ma swój początek u Jana Chrzciciela, surowego człowieka, który pojawił się
na Pustyni Judzkiej, odważnie nawołując do pokuty. Mnóstwo ludzi przychodziło,
aby go słuchać. Ale nie tylko słuchali. Wielu z nich wyznawało swoje grzechy i
zostali ochrzczeni przez Jana. Któregoś dnia nad Jordanem pojawił się także sam
Jezus. A gdy Jan go zobaczył, od razu rozpoznał i powiedział: „Oto Baranek Boży,
który gładzi grzech świata”3. Jezus poprosił Jana, aby go ochrzcił. Jan wzbraniał się
mówiąc: „Ja potrzebuje chrztu od ciebie”. Ale Jezus postawił na swoim. Oczywiście
Jan rozumiał, że Jezus nie ma grzesznej przeszłości i nie chodziło mu o zmycie
przez chrzest swych grzechów. On pragnął zidentyfikować się z człowiekiem.
Pragnął pozostawić nam przykład, według którego mamy i my postępować. Tak
wiec zgodnie z życzeniem Jan zanurzył Jezusa w wodach Jordanu, takie bowiem jest
znaczenie słowa „chrzest”. „A gdy Jezus został ochrzczony, wnet wystąpił z wody, i
strona 1 / 3
nadzieja.pl - Bernard Koziróg - 18. Chrzest
oto otworzyły się niebiosa, i ujrzał Ducha Bożego, który zstąpił w postaci gołębicy i
spoczął na nim. I oto rozległ się głos z nieba: Ten jest Syn mój umiłowany, którego
sobie upodobałem”4.
Chrzest Jezusa wyznaczył początek jego służby. A jednym z istotnych elementów
służby Chrystusa było to, że za pośrednictwem swych uczniów chrzcił wielu ludzi.
Należy również zwrócić uwagę na ostatnie odnotowane polecenie Jezusa Chrystusa,
tuż przed jego wniebowstąpieniem: „Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie
narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”5.
Być może w tym momencie ktoś się zastanawia, jak chrzczono w czasach
apostolskich. Św. Paweł mówił tylko o jednym rodzaju chrztu6. Zobaczmy, jak
chrzcił Filip. Pewnego razu na drodze spotkał jadącego do swego kraju wysokiego
urzędnika etiopskiego, który właśnie czytał 53. rozdział Księgi Izajasza. A rozdział
ten mówi o Jezusie. Tego Etiopczyk nie wiedział. Wyjaśnił mu to dopiero Filip.
Opowiedział o zbawieniu w Chrystusie i zapewne musiał wyjaśnić znaczenie chrztu.
Biblia bowiem mówi, że gdy przybyli nad sadzawkę z wodą, Etiopczyk zapytał: „Oto
woda, cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony?” A Filip odpowiedział:
„Jeśli wierzysz z całego serca, możesz”7. I teraz zwróćmy uwagę na to, co zrobił
ten człowiek. Kazał zatrzymać wóz i weszli obaj do wody. Filip zanurzył Etiopczyka,
podobnie jak Jan zanurzył Jezusa w Jordanie. Wielka radość zapanowała w sercu
tego człowieka. Tak dzieje się, gdy pogrzebiemy stare życie grzechu i
rozpoczniemy nowe życie w Jezusie Chrystusie. Radość! Wielka radość!
Jest pewne, że we wczesnym Kościele chrześcijańskim praktykowano chrzest przez
zanurzenie. Historycy wczesnego Kościoła i odkrycia archeologiczne dowodzą, że
przez zanurzenie chrzczono aż do XIII wieku. Jest wiele kościołów, w których do
naszych czasów zachowały się baptysteria, gdzie chrzczono przez zanurzenie,
między innymi w kościele św. Jana w Efezie (Turcja).
Kto nie słyszał o słynnej krzywej wieży w Pizie? Jest to stara dzwonnica stojąca
przed katedrą. Tuż obok krzywej wieży stoi okrągły budynek, w którym jest
baptysterium o średnicy ok. 6m i głębokości ok. 1,5 m. Zbudowano je w XIV wieku
po to, aby chrzcić ludzi przez zanurzenie! Jest wiele katedr w Europie z takimi
baptysteriami. W samych Włoszech jest ich 66!
Zapyta ktoś może: Ale czy chrzest jest tak ważny? Jezus odpowiedział: „Jeśli się kto
nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego”8. Powiedział
również: „Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony”9. A więc okazuje
się, że chrzest jest bardzo ważny. Jest na tyle ważny, że trzeba się do niego dobrze
przygotować.
Chrzest poprzedzony jest nauczaniem. Jezus powiedział, że katechumeni muszą
być nauczeni wszystkiego. Ale potrzeba im znacznie więcej niż zwykłej znajomości
zasad biblijnych. Musi nastąpić chęć poddania życia Jezusowi. Drugim krokiem w
przygotowaniu się do chrztu jest prawdziwa wiara w Chrystusa. Jest to ważne, gdyż
strona 2 / 3
nadzieja.pl - Bernard Koziróg - 18. Chrzest
Jezus jest naszym Zbawicielem, tym, który wybacza wszystkie grzechy. Trzecim
krokiem jest pokuta. Piotr bowiem powiedział: „Przeto upamiętajcie i nawróćcie się,
aby były zgładzone grzechy wasze”10. Pokuta, czyli upamiętanie się, obejmuje
głęboki żal za grzechy. Oznacza ona nie tylko smutek za minione błędy, lecz także
odwrócenie się od nich.
Jeżeli dotąd nie znaliśmy znaczenia i ważności chrztu, jeżeli nie mieliśmy przywileju
naśladowania Chrystusa w tym świętym obrządku chrztu przez zanurzenie, jest do
nas skierowane takie samo zaproszenie, jakie otrzymał Saul, późniejszy apostoł
Paweł: „A czemu teraz zwlekasz? Wstań, daj się ochrzcić i obmyj grzechy swoje,
wezwawszy imienia jego”11.
Przypisy:
1 Dz 2,38.
2 Rz 6,3.4.
3 J 1,29.
4 Mt 3,16.17.
5 Mt 28,19.
6 Ef 4,5.
7 Dz 8,36.37.
8 J 3,5.
9 Mk 16,16.
10 Dz 3,19.
11 Dz 22,16.
strona 3 / 3
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)