Zapobieganie upadkom
Transkrypt
Zapobieganie upadkom
ZAPOBIEGANIE UPADKOM WSKAZÓWKI DLA PACJENTÓW I ICH RODZIN Upadek – to nagła, niezamierzona zmiana pozycji ciała, polegająca na utracie równowagi podczas chodzenia lub wykonywania innych czynności, wskutek której poszkodowany znajduje się na ziemi, podłodze lub nisko położonej powierzchni. Upadki są jedną z poważnych przyczyn utraty sprawności, szczególnie wśród osób starszych. Do większości upadków dochodzi podczas wykonywania prostych czynności, jak np. wstawanie, siadanie, pochylanie się i chodzenie. Przyczynami upadków są głównie stan chorobowy pacjenta, brak mobilności, zaburzenia równowagi, zaburzenia wzroku i słuchu, wiek oraz zagrożenia ze strony otoczenia tj.: złe oświetlenie, nieodpowiednie obuwie, mokre, śliskie podłogi. W TR AKCIE POBYTU W SZPI TALU Przy przyjęciu do szpitala Podaj informację na temat dotychczasowych upadków i dokładnie opisz towarzyszące im okoliczności. Koniecznie powiedz o wszelkich przyjmowanych regularnie lekach, także o tych zażywanych doraźnie, dostępnych bez recepty. Szczerze odpowiedz na pytania dotyczące problemów z poruszaniem się, wstawaniem, z utrzymaniem równowagi. Przećwicz w obecności pielęgniarki korzystanie z „dzwonka”, korzystaj z niego zawsze w przypadku wystąpienia zawrotów głowy, zaburzeń równowagi. Zapytaj, gdzie jest włącznik światła, aby móc z niego skorzystać w nocy. W trakcie pobytu na oddziale Noś obuwie na płaskim obcasie, stabilizujące staw skokowy, z antypoślizgową podeszwą. Nie noś zbyt długiej i zbyt luźnej odzieży. Unikaj śliskich i mokrych powierzchni. Zachowaj ostrożność podczas chodzenia w okolicy drzwi otwierających się na zewnątrz. Stosuj się do zaleceń personelu – zakazu samodzielnego chodzenia, wstawania, nakazu chodzenia według wyuczonego przez rehabilitanta schematu. W przypadku wystąpienia zawrotów głowy, powiadom niezwłocznie lekarza, pielęgniarkę. Jeżeli masz trudności z poruszaniem się, wychodząc z sali, pamiętaj o kulach, balkoniku, poproś o pomoc pielęgniarkę, rehabilitanta, salową, rodzinę. W trakcie kąpieli w łazience korzystaj z uchwytów ściennych, taboretów, mat antypoślizgowych lub poproś o pomoc personel, rodzinę. Unikaj wychylania się podczas leżenia w łóżku po przedmioty leżące na podłodze, poproś o pomoc, użyj „dzwonka”; trzymaj rzeczy z których korzystasz blisko siebie. Po dłuższym leżeniu w łóżku, wstawaj stopniowo – najpierw usiądź bez spuszczania nóg, następnie powoli opuść nogi i dopiero, jeśli nic się nie dzieje wstań. Nie przyjmuj żadnych leków, także tych dostępnych bez recepty, bez wiedzy lekarza (zabronione są używki – alkohol). Proś o pomoc zawsze gdy jej potrzebujesz. Po wypisie do domu, w przypadku trudności z poruszaniem, poproś o wózek inwalidzki w celu odwiezienia do samochodu. W DOMU Dobierz pełne obuwie, z antypoślizgową podeszwą, stabilizujące staw skokowy, łatwe do zakładania i ściągania. Unikaj śliskich i mokrych powierzchni. Usuń zbędne przedmioty: nieprzymocowane dywaniki na śliskiej podłodze, pofałdowane dywany, leżące kable, zbędne meble – nie zastawiaj korytarzy, zrezygnuj z pastowania podłóg. Zamontuj uchwyty w łazience, maty antypoślizgowe, nasadkę podwyższającą sedes, jeśli to możliwe zamontuj brodzik z natryskiem, używaj taboretów, krzesełek kąpielowych. W czasie kąpieli nigdy nie przytrzymuj się wieszaka na ręczniki, podstawki na mydło i innych przedmiotów nie wmontowanych na stałe w ścianę. Nie zamykaj się w łazience, drzwi powinny otwierać się na zewnątrz. Zamontuj poręcze przy schodach, taśmę antypoślizgową na stopniach, dobre oświetlenie. Rozmieść przedmioty codziennego użytku w taki sposób, aby przy ich wyjmowaniu nie było konieczne wchodzenie na stołek lub nadmierne schylanie się. Zadbaj aby krzesła i fotele były solidne i stabilne, a oparcie o odpowiedniej wysokości, poręcze zamocowane równolegle do siedziska a siadając sprawdź czy swobodnie opierasz obie stopy o podłoże. Zamontuj wyłączniki światła w sposób umożliwiający natychmiastowy dostęp po wejściu do pomieszczenia. W nocy zostaw włączone światło w przedpokoju. Zapewnij sobie łatwy dostęp do telefonu, dzwonka. Pamiętaj o konieczności powolnego przyjmowania pozycji pionowej po leżeniu lub dłuższym siedzeniu oraz o wykonaniu przed wstaniem ruchów zginania i prostowania stóp w kierunku podeszwowym i grzbietowym, aby zmniejszyć ryzyko upadku spowodowanego nagłym spadkiem ciśnienia krwi po zmianie pozycji. Wykorzystuj laski, balkoniki, z odpowiednio dopasowaną wysokością i rączką zapewniającą pewny uchwyt. W razie potrzeby noś stale dobrze dobrane okulary, aparat słuchowy. W miarę możliwości korzystaj z rehabilitacji, ćwiczeń poprawiających utrzymanie równowagi i siłę mięśniową, usprawniających chód, nauki techniki podnoszenia się po upadku. Przyjmuj leki zgodnie z zaleceniami lekarza, stosując leki dostępne bez recepty zapytaj lekarza, farmaceutę o skutki uboczne, sprzyjające upadkom (senność, zawroty głowy). Zadbaj o dietę bogatą w wapń i witaminę D oraz przyjmowanie odpowiedniej ilości płynów. Utrzymuj umiarkowane ogrzewanie. Zwracaj uwagę na zwierzęta domowe, przymocuj dzwoneczek do obroży, aby wiedzieć gdzie w danej chwili się znajdują. Ogranicz oślepiające światło słoneczne (zasłony, żaluzje), zamontuj nocne lampki. Unikaj nagłych zmian światła, wchodząc z oświetlonego pomieszczenia do ciemności lub odwrotnie zatrzymaj się, daj oczom czas na przystosowanie się do zmiany. Unikaj śliskich materiałów: pościeli, prześcieradeł oraz zbyt długiej i luźnej odzieży. Opracowanie: Zespół ds. analizy zdarzeń niepożądanych ZOZ Ropczyce październik 2015 r.