pobierz
Transkrypt
pobierz
Seniorzy, do dzieła! [z portalu multikulti.org.pl 06.08.2008] Zofia Łapniewska Mówimy o starzeniu się społeczeństw, o zmianie życia i nowych potrzebach. Za około 20 lat osoby starsze będą stanowiły ¼ wszystkich obywateli. Czy w Polsce planuje się w pełni wykorzystać ich potencjał? Obserwujemy przyrost naturalny balansujący na poziomie zera, masową emigrację osób w wieku produkcyjnym, oraz zauważamy, że dalsze trwanie życia przeciętnego Polaka się wydłuża. Tylko w okresie 1995-2002 r. wzrosło średnio o 5,6 lat. Za kilkanaście lat co czwarta osoba w naszym otoczeniu będzie w wieku poprodukcyjnym. Czy nasi decydenci podejmują jakiekolwiek działania na rzecz wypracowania systemu aktywizacji osób starszych? Na rzecz usprawnienia polityki emerytalnej państwa? Na całym świecie prowadzi się analizy rosnącego udziału seniorów na różne elementy życia społecznego i gospodarczego populacji. Bada się ich potrzeby, stara zaangażować, wykorzystać ich wiedzę i zdolności. Ciekawym przykładem jest podejście do seniorów włoskiej firmy FAI, której dyrektorka Antonia Paoluzzi deklaruje: - Poprzez zlecanie osobom starszym szkolenia nowozatrudnionych pracowników pokazujemy seniorom jak bardzo ich doceniamy. Przydzielamy im lżejsze zadania do wykonania, a ich wynagrodzenie jest wyższe z uwagi na ich wiek. i Jednym z podstawowych celów Europejskiej Strategii Zatrudnienia jest osiągnięcie w Unii Europejskiej stopy zatrudnienia 50% pracowników w wieku 55-64 lata już w 2010 r. W Polsce wskaźnik zatrudnienia w tym przedziale wyniósł w 2004 r. jedynie 27,9%. Problemy osób starszych i propozycje rozwiązań Starość można postrzegać jako proces społeczny, psychologiczny i fizjologiczny. Ostatni z nich pozostaje najbardziej widoczny. Obniża się sprawność fizyczna, zdolność do wysiłku, szybciej nadchodzi zmęczenie, stępieniu ulegają zmysły wzroku i słuchu. Poprawa kondycji fizycznej jest zalecana przez wielu psychologów i lekarzy. Wpływa ona nie tylko na lepsze samopoczucie, ale także na pewność siebie, pozwala oderwać się od codziennych problemów, może być okazją do zawierania znajomości i zmniejszenia poczucia osamotnienia. Wszelkie wykonywane ćwiczenia powinny odbywać się pod okiem instruktora, gdyż niektóre z nich mogą bardziej zaszkodzić niż pomóc osobom nieprzygotowanym. W Polsce brakuje jednak 1 takiej oferty dla przedstawicieli trzeciego wieku. Nie promuje się wśród tej grupy wiekowej zdrowego stylu życia i nie przedstawia korzyści wynikających z regularnych ćwiczeń. Tymczasem nauczenie się odpowiedniej dla danej osoby formy odprężenia (również psychicznego) jest nieporównywalnie lepsze niż np. oglądanie telewizji. Sama profilaktyka zdrowia jednak nie wystarcza. Osoby starsze potrzebują również specyficznej opieki medycznej oraz usług związanych z opieką i pomocą, które powinny być im zapewnione. „Biegam po plaży Ludzie się dziwią. Siwa baba i biega. Biegam po plaży Z bezczelną miną. Ludzie się śmieją. Siwa i bezczelna. Aprobują.” Anna Świrszczyńska, Biegam po plażyii W sferze społecznej osoby starsze często są ofiarami stereotypów i uprzedzeń wiekowych. Ofiary te wchodzą w „rolę” i często odrzucają szanse większej aktywności czy też negują swoje zainteresowania tłumacząc się wiekiem. Najlepszym przykładem jest wypowiedź księgowej w wieku 67 lat: - Interesują mnie nowe programy komputerowe, ale z drugiej strony myślę sobie, po co mam się tego uczyć. Tak mało czasu mi zostało i tak tych umiejętności nie wykorzystam. iii Ponadto powszechnie krzywdzącą opinią jest uważanie osób starszych za osoby nieelastyczne światopoglądowo, postępujące według utartych schematów myślenia, za powolne i pozbawione celu. Wiele młodych uważa, że przedstawiciele najstarszego pokolenia są konfliktowi, naiwni i stanowią ciężar dla rodziny. W wyniku tych powszechnych opinii pozycja osób starszych w społeczeństwie jest słaba a ich głos niesłyszany. Wiele osób odnosi się do nich protekcjonalnie, używa dziecinnego języka, mówi wyjątkowo wolno i posługuje się prostymi zdaniami. W konsekwencji takich działań seniorzy niestety zmieniają swoje zachowania – aby postępować zgodnie ze stereotypem. Ze wszystkimi wymienionymi uprzedzeniami należy walczyć, a świadomość zachowań dyskryminujących z pewnością ułatwia unikanie zbyt łatwych osądów. Jest to ważne zarówno dla osób starszych (aby nie wchodziły w „rolę”), jak i ich otoczenia. Dobrym przykładem jest otwarcie na nowe technologie Haliny Bieżuńskiej, która na swoim blogu pisze: 2 - Witajcie na stronie blogerki - seniorki. Internautką jestem od 1,5 roku. Korzystam z poczty elektronicznej, skype'a. Lubię swój telefon komórkowy i DVD. Nie korzystam tylko z MP3, żeby nie stracić całkowicie słuchu. Siedząc przy internecie zastanawiam się, ile kobiet w moim wieku (1921 rok) interesuje się komputerem. A może są jeszcze starsze internautki ode mnie? Jak się zmienił ten świat? Jaki postęp? Czy to nie jest wspaniałe życie dla starszej osoby?iv Pani Halina może być inspiracją dla niejednej seniorki i seniora. Potrzebne są także skuteczne kampanie społeczne i wszelkie działania na rzecz budowy świadomości społecznej. I wzajemny szacunek, gdyż każdy umysł to skarbnica wiedzy, z którego można korzystać, zamiast go dewaluować. Na proces starzenia się składa się wiele czynników. Nie na wszystkie można mieć wpływ. Na stan psychiczny osób starszych z pewnością wpływają warunki bytu. Jeśli nie mają one możliwości samorealizacji, tracą motywację do aktywności umysłowej, jak i kontaktów z innymi osobami. Również choroby – traktowane w naszym społeczeństwie jako prywatna sprawa – powodują osamotnienie. Programy aktywizacji seniorów powinny zawierać pomoc psychologiczną, jak i możliwość spotykania się najstarszego pokolenia z osobami młodymi i podejmowania wspólnych działań. Brakuje dopasowanej do potrzeb oferty mieszkaniowej, edukacyjnej (uniwersytety trzeciego wieku znajdują się tylko w dużych miastach) oraz możliwości spędzania wolnego czasu (takich jak np. kluby seniora). O swojej fascynacji ofertą edukacyjną dla osób starszych opowiada Anna Sztaudynger-Kaliszewicz z Uniwersytetu Łódzkiego: - Myślę, że ludzie uczący się nie dla dyplomów, kariery czy pieniędzy, ale dla własnej satysfakcji, przywracają nauce jej dawno zapomniany, prawdziwy sens. I dlatego idea aktywnej starości w Uniwersytetów Trzeciego Wieku ogarnęła cały świat. Na świecie działa tych uniwersytetów przeszło 2100 i gromadzą one tysiące ludzi starszych, którzy nadal są duchem młodzi, ciekawi nauki, świata i innych ludzi.v Osoby starsze czują się również mniej bezpiecznie, na co należałoby zwrócić szczególną uwagę. Z kolei ubóstwo wśród tej kategorii wiekowej powinno być łagodzone przez odpowiednie reformy polityki społecznej, emerytalnej i rentowej. 3 Przedstawiciele trzeciego wieku w gospodarce Wiele krajów Unii Europejskiej dostrzega potencjał osób starszych także jako konsumentów. W Niemczech są oni posiadaczami programów oszczędnościowych i inwestorami na rynku kapitałowym. Stanowią grupę klientów, do której kieruje się wiele usług, a także bada ich potrzeby. Badania nad problemami osób starszych wskazały, że: 92% osób w wieku 65-85 lat ma problemy z otwieraniem opakowań produktów, więc jest to jeden z głównych determinantów dotyczących ich zakupu, dla 56% oznaczenia na sprzęcie elektronicznym są trudne do odczytania, 54% reklamuje go z powodu zbyt skomplikowanych metod obsługi, a 38% sądzi, że włączniki i przyciski są zbyt małe, 73% osób korzystałoby z rozwoju usług dostaw do domu, w tym produktów żywnościowych, głównym czynnikiem wpływającym na założenie sobie konta w takim a nie innym banku jest jego odległość od domu, podobnie jest z innymi usługami, z których korzystają osoby starsze. Także w Polsce seniorzy pomimo ograniczonych dochodów stanowią znaczącą grupę nabywców (aż 5,5 miliona!), która przynajmniej kilka razy w tygodniu dokonuje zakupów dla siebie i dla swoich bliskich. Są oni również klientami krajowego przemysłu odzieżowego, który zdaje się nie zauważać potrzeb tej grupy. Może z tego względu, że nie dysponuje ona wysokimi dochodami i nie przeznacza dużych kwot na zakup odzieży i obuwia. Praktycznie żadna z firm tekstylnych nie ma specjalnych kolekcji przeznaczonych dla seniorów.vi Na te potrzeby nie tylko duże firmy, ale także drobni przedsiębiorcy powinni zostać uwrażliwieni, aby móc skutecznie konkurować na rynku. Programy i pomysły aktywizujące Problemy ekonomiczne osób starszych mogą być zniwelowane poprzez wprowadzenie odpowiednio dopasowanego systemu elastycznych form zatrudnienia. Ta grupa pracowników powinna zostać dowartościowana, a jej potencjał wykorzystany. Więcej osób mogłoby powrócić na rynek pracy dzięki reformie świadczeń socjalnych, promowaniu aktywnego szukania pracy, ułatwieniu reintegracji oraz usunięciu przeszkód do pracy w niepełnym wymiarze. Przełożeni bardzo często uważają, że starsi pracownicy są godni zaufania, rzetelni i solidni. Poza pracą zawodową seniorzy mogą włączać się w działalność na rzecz różnych grup społecznych na zasadach wolontariatu. W Niemczech angażuje się osoby starsze w życie 4 społeczności lokalnej poprzez biura seniora i senior-trenerów. Dzięki włączaniu ich do różnych programów i projektów daje się im szansę dzielenia się swą wiedzą i umiejętnościami, jednocześnie umożliwiając nabywanie nowych zdolności. Pomoc rozbudowuje się systemowo w oparciu o działalność lokalnych instytucji, które znają najbliższe środowisko i większość mieszkańców, dzięki temu sprawniej odpowiadają na ich potrzeby. Ostatecznie mając wsparcie różnych instytucji osoby starsze mogłyby wyjść z własnymi pomysłami umożliwiającymi im samorealizację takimi jak: organizowanie się, wzajemna pomoc, rozwój zainteresowań, a przede wszystkim reprezentacja w przestrzeni publicznej i głośne mówienie o swoich potrzebach. Podjęcie konkretnych kompleksowych działań na rzecz aktywnego starzenia się jest w Polsce nieuniknione. Najważniejszymi zagadnieniami pozostają: - organizacja czasu wolnego, - możliwość rozwoju osobistego, - stworzenie oferty edukacyjnej, aktywizacja w sferze zawodowej, - dostosowanie usług społecznych, medycznych i rynku do potrzeb starzejącego się społeczeństwa. Każdy z nas kiedyś będzie stary, a krótkowzroczność i uporczywe pomijanie tego tematu nie sprawi, że problemy same się rozwiążą do tego czasu. Należy działać już dziś! Korzystać z doświadczeń wypracowanych przez inne kraje, prowadzić kampanie społeczne i dostrzegać różnorodność naszego otoczenia. A najstarsze pokolenie jest i na zawsze pozostanie jego częścią. „Nie boję się starości. Będę odkrywcą kości dinozaurów. To będzie cudowne życie. Przepis na starość: podróże.” Martyna, lat 6vii Artykuł powstał w oparciu o raport Katarzyny Balandynowicz-Panfil i Urszuli Opackiej: „Gdańska Inicjatywa Budżetowania pod Kątem Płci”, NEWW-Polska, Gdańsk 2005. i Seniors and Workplaces (Seniorzy a miejsca pracy), Biuletyn informacyjny nr 2, styczeń 2006, s. 2. Nasze ciała, nasze życie, NEWW-Polska, Gdańsk 2004, s. 563. iii Nasze ciała…, op. cit., s. 545. iv P. Lipiński, Babcia Halna bloguje, Wysokie Obcasy 12.IV.2008, http://kobieta.gazeta.pl/wysokieobcasy/1,53662,5106729.html v Nasze ciała…, op. cit., s. 554. vi Nasze ciała…, op.cit., s. 548. vii Nasze ciała…, op.cit., s. 529. ii 5