Interregionalna Inicjatywa Klastrowa Biobudownictwa
Transkrypt
Interregionalna Inicjatywa Klastrowa Biobudownictwa
Interregionalna Inicjatywa Klastrowa Biobudownictwa Ekoenergetycznego dla rozwoju obszarów wiejskich Andrzej Gruca Konferencja dofinansowana ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Kto przestaje się uczyć – starzeje się. Zmiany i upływ czasu decydują o konkurencyjności oraz mobilności wieku. Bez względu na to czy masz 20 czy 80 lat. Konferencja dofinansowana ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Almere to jedno z najmłodszych holenderskich miast. Wybudowane zostało na polderze - czyli terenie, który ?odebrano morzu?. Tworzenie nowoczesnego miasta przyciągnęło wielu architektów, czego efektem jest mnóstwo efektownych, nowoczesnych budowli. W ich cieniu, grupa zapaleńców, pod wodzą Marca Crijnsa, postanowiła stworzyć coś zupełnie innego. Wybudowali osiedle ekologiczne. Pomysł stworzenia domów z gliny i słomy wciąż może wydawać się wstecznictwem. Marc Crijns przekonuje, że to rozwiązanie bardzo nowoczesne. Jak zbudować eko osiedle? - Nie da się wybudować eko osiedla samemu. Trzeba zebrać grupę zainteresowanych ludzi i nierzadko korzystać ze wsparcia profesjonalistów ? tak aby wszystko odbywało się zgodnie z prawem ? wyjaśnia Marc Crijns. Sama technologia budowania z gliny i słomy nie jest bardzo trudna. Zanim Marc zaczął budować przeczytał jedynie kilka książek na temat ?strawbuildingu? (budowania ze słomy). ? nie miałem doświadczenia praktycznego ? wyjaśnia. ? Domy na osiedlu nie były budowane równocześnie ? tworzyliśmy je jeden po drugim. Przy okazji zdobywaliśmy wiedzę. Byliśmy także elastyczni ? gdy poznaliśmy jakąś technologię w trakcie budowy to wykorzystywaliśmy ją tworząc następny budynek. Całkowity nakład energii do zbudowania domu wynosi: W technologii wielkopłytowej 180.000 kWh W technologii tradycyjnej (cegła) 80.000 kWh W technologii (glina drewno) 25.000 kWh Połączenie gliny, słomy, kamieni i piasku jest niezwykle trwałe. Biorąc pod uwagę że co trzeci budynek na świecie jest zbudowany z gliny, jest to technologia sprawdzona, trwała i godna polecenia nawet w naszych niezbyt sprzyjających warunkach pogodowych. BADANIE GLINY - Jak odróżnić glinę tłustą od chudej? Najpierw formujemy z gliny wałek grubości 2 cm i długości 7 cm. potem zginamy go w pierścień. Jeżeli pierścień ma gładką powierzchnię, glina jest tłusta, gdy pęknie na obwodzie — glina jest średnio tłusta, a gdy pierścienia nie da się utworzyć — to znaczy, że mamy do czynienia z gliną chudą. W domu z gliny panuje mikroklimat. Jest on ciepły zimą ,a chłodny w upalne letnie dni. Mury z ziemi oddychają a co za tym idzie wchłaniają i wyparowują wilgoć w sposób naturalny, zatrzymując ja na właściwym poziomie. Są przepuszczalne dla energii słonecznej a jednocześnie zabezpieczają przed szkodliwym promieniowaniem. Współczesne badania udowodniły, że glina leczy, ma właściwości - antyalergiczne i antybakteryjne, a poprzez swoje właściwości antystatyczne redukuje zawartość kurzu w powietrzu , zwiększa odporność skóry na mikroorganizmy , zapobiega wysychaniu śluzówki dróg oddechowych , sprzyja pozytywnej jonizacji powietrza. Wskaźniki porównawcze Dom konwencjonalny Dom z gliny i słomy Koszt całkowity 1 m² 1500-2000 zł 600-800 zł Koszt 1 m² ściany 70-120 zł 24-26 zł Czas budowy 6 – 7 miesięcy (5000 – 6000 roboczogodzin) 1,5 – 3 miesiące (2000 – 2500 roboczogodzin) Współczynnik przenikania ciepła 0,25 – 0,50 W/m² przez ściany zewnętrzne 0,14 – 0,20 W/m² Stan surowy zamknięty 60-70% kosztów 30-50% kosztów Forma i funkcja – organizacja przestrzenna Yatengi w Żorach Yatenga składa się z wyodrębnionych przestrzennie bloków funkcjonalnoprzestrzennych o powierzchni ok. 2800 m2: zespołu sal wystawienniczych (B), zespołu edukacyjno-biurowego (C), sali konferencyjnej (D), zespołu wejściowego (E) pokoi gościnnych (F) połączonych wspólną przestrzenią gościńca (A). Wiedza to ogół wiarygodnych informacji o otaczającej nas rzeczywistości z umiejętnością ich wykorzystania. Teoria + praktyka + ogólne zasady + postępowanie operacyjne + szczegółowe wskaźniki postępowania = możliwość osiągnięcia efektu edukacyjnego i biznesowego Konferencja dofinansowana ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Autorska koncepcja klastra – biobudownictwo ekoenergetyczne a konkurencyjność przedsiębiorstw Konferencja dofinansowana ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Od konkurencji przedsiębiorstw do współpracy w klastrach 1. 2. 3. 4. 5. Samodzielni w działaniu – osamotnieni w poszukiwaniu na rynku Reklama, marketing – wydatki – efekty inwestycyjne w rynek Zintegrowanie współdziałania firm wokół wybranego biznesu innowacyjnego Inicjatywa klastrowa – zawiązanie współpracy kilkunastu firm w regionie Śląska Interregionalne współdziałanie pomiędzy klastrami z budownictwa, ekoenergetyki, agroturystyki, ekoturystyki 6. Nawiązanie współpracy z klastrami Dolnego Śląska i Górnego Śląska 7. Pierwsze spotkanie inicjatywy klastrowej w Oleśnie 01. luty 2012 • Agencja Rozwoju Regionalnego – Legnica • Seid - Cluster – Wrocław • Opolski Park Naukowo-Technologiczny • Stowarzyszenie Opolski Dom • Śląski Klaster Drzewny sp. z.o.o – Opole • Instytut Ceramiki Budowlanej – Opole 8. Przedstawiciele ośmiu firm Konferencja dofinansowana ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Klastry są to geograficzne skupiska wzajemnie powiązanych firm, wyspecjalizowanych dostawców, jednostek świadczących usługi, firm działających w pokrewnych sektorach i związanych z nimi instytucji w poszczególnych dziedzinach, konkurujących między sobą, ale także współpracujących. M. Porter, 1990 Konferencja dofinansowana ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Klastry są to geograficzne skupiska wzajemnie powiązanych firm, wyspecjalizowanych dostawców, jednostek świadczących usługi, firm działających w pokrewnych sektorach i związanych z nimi instytucji w poszczególnych dziedzinach, konkurujących między sobą, ale także współpracujących. M. Porter, 1998 Konferencja dofinansowana ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Struktura klastra Stowarzyszenia Branżowe Centra Transferu Technologii Programy rządowe Inkubatory przedsiębiorczości Izby handlowe Parki technologiczne Koncepcja klastra • Koncentruje się na wszystkich elementach klastra, a nie na indywidualnym przedsiębiorstwie, • Koncentruje się na partnerstwie pomiędzy poszczególnymi „aktorami” życia gospodarczego (klienci, dostawcy, konkurenci, instytucje wspierające), • Nastawienie na osiąganie długookresowych celów i budowaniu wewnętrznych zdolności/ przewag, • Koncentruje się na lokalnym otoczeniu przedsiębiorczości, a nie na subsydiowaniu firm czy przedsięwzięć, Po co te klastry? Lokalny łańcuch podażowy Szybszy dostęp, niższe koszty transportu Wyspecjalizowa na siła robocza Wyższa produktywność Specjalistyczne usługi Szybszy i łatwiejszy dostęp Duża liczba firm Możliwość wspólnych przedsięwzięć, pracy w sieciach Możliwość wyboru dostawcy Niższy koszt, wyższa jakość Stowarzyszenia Wspólna wizja, planowanie Uczenie się Transfer technologii i innowacje Włoski klaster obuwniczy Urządzenia do formowania wtryskowego Obuwie narciarskie Obrabiarki specjalne Formy Urządzenia do obróbki drewna Modele Buty „po nartach” Obuwie sportowe Części obuwia Obuwie skórzane Skóra wyprawiona Torebki i rękawiczki skórzane Maszyny do obróbki skóry Odzież skórzana Usługi wzornictwa Źródło: Porter, M., Konkurencyjna przewaga narodów, 1990. Instrumenty polityki opartej o klastry w krajach OECD • Wspieranie sieci przedsiębiorstw, • Promocja zachowań kooperatywnych, • Wspieranie dostępu do specyficznej dla klastra infrastruktury, • Rozwój zasobów ludzkich, kształcenie pracowników, • Wspieranie rozwoju usług okołobiznesowych, • Przyciąganie inwestycji zagranicznych, • Poprawa dostępu do źródeł finansowania, • Wspieranie eksportu. Warunki skutecznej polityki opartej o klastry: - wspierać klastry mające rzeczywiste przewagi i/lub szanse na osiągniecie przewag w przyszłości, - należy unikać nadmiernego uzależnienia od jednej specjalizacji, - klastry nie mogą być „zamknięte” muszą mieć powiązania z innymi regionami/ krajami, - niezbędne jest zaangażowanie jak najszerszej rzeszy interesariuszy Konferencja dofinansowana ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Polityka organizacji i działalności w zakresie Klastrów Branżowych w UE. Zdefiniowanie pojęcia Klastra nie jest jednoznaczne ze względu na różnorodność i wielość definicji wynikających z podejścia metodologicznego i interpretacji naukowej. W definicji Klastra występuje określenie: • Dystrykt przemysłowy • Regionalny system innowacji • Sieć innowacyjna Zasadniczym celem polityki opartej o klastry powinno być trwałe podniesienie poziomu konkurencyjności: lokalnej, regionalnej, narodowej i europejskiej gospodarki na konkurującym i otwartym rynku dla firm usługowych i produkcyjnych. • Polityka oparta o klastry powinna prowadzić do wzrostu innowacyjności przedsiębiorstw i poprawy ich pozycji konkurencyjnej na rynku. Działania powinny skupić się na wzmocnieniu pozycji konkurencyjnej klastra poprzez: kierunkowanie rozwoju, oraz wzrost specjalizacji kooperujących przedsiębiorstw i instytucji dla osiągnięcia korzyści skali i zakresu, podziału pracy oraz efektywnej kreacji w skali lokalnej wyspecjalizowanych czynników produkcji. • Powinny one być jednocześnie wsparte kompleksem innych działań, które są prowadzone np. w ramach polityki naukowej, polityki konkurencji, polityki negocjacji. Jedną z zasadniczych kwestii jest ich wzajemna koordynacja w celu uzyskania efektu synergii i konwergencji. • Realizacja polityk opartej o klastry może prowadzić do przekształcenia się klastrów w regionalne systemy innowacji charakteryzujące się efektywną absorbcją w tworzeniu innowacji procesowych, produktowych i organizacyjnych. Innowacyjność ma kluczowe znaczenie dla klastrów – determinuje międzynarodową konkurencyjność. Klastry innowacyjne mogą stać się „motorami” rozwoju danego kraju. Innowacyjne klastry różnią się od tradycyjnych lokalnych systemów produkcyjnych tym, że istotne jest tam partnerstwo i współpraca nie tylko między firmami i instytucjami ale także między firmami, instytucjami naukowymi i ośrodkami badawczo – rozwojowymi. Polityka klastrowa w Unii Europejskiej – połowa lat osiemdziesiątych 1986r., kiedy opracowane są pierwsze rozwiązania koncepcyjne i praktyczne wdrożenia rynkowe przyczyną było wprowadzenie Jednolitego Akty Europejskiego, który gwarantował swobodę przepływu towarów, usług, pracowników, finansów. W związku z tym, że od 1992 roku funkcjonuje Unia Europejska oparta o Traktat a następnie Strategię Lizbońską pojawiło się wiele problemów gospodarczych. Komisja Europejska prowadzi 2 główne impulsy na rzecz polityki innowacyjnej i innowacji. Europe NNOVA oraz PRO INNO Europe odpowiada Zespół Wspierania Innowacji działających w ramach ds. Przedsiębiorczości i Przemysłu: • Polityka Klastrowa. • Klastry jako forma zorganizowania się na rynku konkurencyjnym i innowacyjnym. • Wpływ na rozwój przedsiębiorczości i innowacyjności. Komunikat Komisji Europejskiej” W kierunku światowej klasy klastrów w UE”. Zmierzając do osiągnięcia założonego celu należy podjąć działania na rzecz budowania „masy krytycznej” i doskonałości w rozumieniu: przewagi konkurencyjnej otwiera się przed klastrami narodowymi możliwość współpracy i kooperacji transgranicznej. Organizacje Klastrowe na poziomie Unii Europejskiej: • Europejskie Stowarzyszenie Klastrów/ European Cluster Alliance/. ECA skupia 75 krajowych oraz regionalnych władz zaangażowanych w politykę klastrową. • Europejskie Obserwatorium Klastrów – 32 kraje Europy w tym / 27 UE / • Europejska Platforma Innowacji na rzecz klastrów / Cluster Innovation Platform / • Komisja Europejska wspiera bezpośrednio finansowo projekty klastrowe na poziomie UE, które mają charakter interregionalny. Na obszarze danego kraju klastry finansuje się z poziomu funduszy krajowych i regionalnych przeznaczonych na innowacyjność i wdrażanie innowacji. Dziękuję za uwagę. Konferencja dofinansowana ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej