Stanowisko w Kuczborku położone jest na dużym wzniesieniu, które

Stanowisko w Kuczborku położone jest na dużym wzniesieniu niedaleko wsi.
Wzniesienie to, zostało przecięte drogą
łączącą Nidzgórę z Kuczborkiem. Pozostawione
wówczas wysokie skarpy, w szczególności po
stronie północnej drogi stały się znakomitym
miejscem do wybierania piasku i żwiru. Zapewne znaczna jego część użyta została właśnie do
budowy wspomnianej drogi. Następnie żwirownia zaczęła służyć okolicznej ludność. Przez
długie lata funkcjonowania żwirowni nikt nigdy
nie zwrócił uwagi, a raczej nie zgłosił faktu
Widok na stanowisko od strony północnej
znajdowania fragmentów glinianych naczyń czy
ludzkich kości. Pierwsza informacja pojawiła się
dopiero w listopadzie 2006, kiedy to leśniczy
zgłosił problem do Urzędu Gminy, ta zaś przekazała informację do Urzędu Konserwatorskiego w Ciechanowie.
W lipcu roku 2006 Instytut Archeologii
Uniwersytetu Warszawskiego przy współpracy
ze Stowarzyszeniem Naukowym Archeologów
Polskich oddział w Warszawie, przeprowadził
na stanowisku ratownicze badania wykopaliskowe. Badania polegały głównie na obkopywaniu krawędzi żwirowni oraz pozostawionych
cypli z nie wybranym piaskiem. Dzięki badaniom zadokumentowano 56 obiektów archeoloDroga przecinająca stanowisko
gicznych. Były to głównie groby ciałopalne z
pierwszych wieków naszej ery, oraz jamy i paleniska z tego samego okresu. Dodatkowo na
jednym z zachowanych cypli odkryto duże skupisko po jamach grobów szkieletowych. Występujący w podłożu piasek spowodował całkowite
rozłożenie kości, pozostawiając jedynie ślady
regularnych jam grobowych. Położenie grobów
szkieletowy względem ciałopalnych jednoznacznie dowodzi iż są one późniejsze, a materiał z jam zasypiskowych wskazuje na ich nowożytne pochodzenie. Jest wielce prawdopodobne, że są to pozostałości grobów powstańczych z roku 1863. Wiadomo, że okoliczna ludPrace wykopaliskowe na krawędzi wyrobiska
ność brała czynny udział w tym wydarzeniu,
przez co ówczesne miasto Kuczbork straciło
prawa miejskie. O ile groby powstańcze nie zawierały żadnego wyposażenia, to groby wcześniejsze- ciałopalne zazwyczaj je miały. Składały się na nie naczynia gliniane pełniące funkcję popielnic bądź przystawek, oraz fragmenty dawnych ubiorów. Były to wykonane z żelaza
i brązu (stop miedzi i cynku) klamry do pasa, żelazne igły do szycia i szydła, krzesiwa i kamienne krzesaki, żelazne noże. Częstym elementem wyposażenia były także ozdoby: głównie
brązowe zapinki pełniące niegdyś funkcję zarówno ozdobną jak i praktyczną-spinającą ubiór,
Ślady wybierania piasku w miejscu jednego z wykopów z rok 2006
Wkop po wybieraniu piasku. Wewnątrz fragmenty
ceramiki i kości ludzkich ze zniszczonego grobu
wykonane z kości grzebienie, sprowadzane z terenu
imperium rzymskiego szklane paciorki (patrz zdjęcia w galerii).
Niestety obecność archeologów nie zniechęciła miejscowej ludności do ograniczenia procederu wybierania piasku. Podczas wizji lokalnej
przeprowadzonej w lipcu 2007 roku okazało się, że
miejsca po wykopach z 2006 roku zostały całkowicie zniszczone przez wybieranie piasku. Niestety
pojawiły się także nowe wkopy, które zniszczyły
kolejne groby świadczyły fragmenty naczyń i ludzkich kości na powierzchni wkopu. W związku z
tym IA UW wraz ze SNAP-em podjął kolejną interwencję na stanowisku. W lipcu zabezpieczono
zniszczony grób, w sierpniu przeprowadzono tygodniowe badania wykopaliskowe odkrywając kolejne trzy obiekty archeologiczne.