Chemia polimerów SYLABUS - BIOL

Chemia polimerów
nazwa przedmiotu
SYLABUS
A. Informacje ogólne
Elementy składowe
sylabusu
Opis
Nazwa jednostki
prowadzącej kierunek
Nazwa kierunku studiów
Poziom kształcenia
Profil studiów
Forma studiów
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów /semestr
Wymagania wstępne (tzw.
sekwencyjny system zajęć i
egzaminów)
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych z podziałem
na formy prowadzenia zajęć
Przedmiot obowiązkowy, moduł kierunkowy
I rok/II semestr
Założenia i cele przedmiotu
Metody dydaktyczne oraz
ogólna forma zaliczenia
przedmiotu
Chemia
Studia drugiego stopnia
Ogólnoakademicki
Stacjonarne
0200-CS2-2CHP
polski
brak
Liczba godzin: 30
Forma prowadzenia zajęć: wykłady 30 godzin
Celem wykładów jest przekazanie podstawowych informacji oraz zdobycie umiejętności
związanych z metodami otrzymywania i modyfikacji polimerów, właściwościami
najczęściej spotykanych tworzyw sztucznych, zależnościami wiążącymi strukturę i
właściwości makrocząsteczek oraz podstawowymi metodami analizy tworzyw sztucznych.
Poznanie nowoczesnych metod polimeryzacji kontrolowanej oraz nowych trendów w
chemii związków wielkocząsteczkowych.
Metody dydaktyczne:
 podające (wykład informacyjny, konsultacje objaśniające).
Formy pomiaru/oceny pracy studenta:
Zaliczenie pisemne i/lub ustne na ocenę.
Efekty kształceniai
Prezentuje rozszerzoną wiedzę w zakresie chemii polimerów, jej
historycznego rozwoju, znaczenia dla postępu nauk ścisłych oraz poznania
świata i rozwoju ludzkości.
Wyjaśnia budowę, właściwości i metody otrzymywania polimerów różnymi
technikami, Wykazuje zainteresowanie podstawowymi procesami
chemicznymi zachodzącymi w środowisku.
Wykazuje znajomość nowoczesnych technik pomiarowych stosowanych w
analizie chemicznej polimerów, charakteryzuje spektroskopowe metody
analizy budowy związków polimerowych. Objaśnia teoretyczne podstawy
działania aparatury pomiarowej stosowanej w badaniach polimerów jak:
DSC, TGA, chromatografia żelowa, NMR, FTIR, TEM, SEM i inne.
Orientuje się w aktualnych kierunkach rozwoju i najnowszych odkryciach w
zakresie chemii tworzyw polimerowych (np. metody kontrolowanej
polimeryzacji rodnikowej)
Rozumie ograniczenia własnej wiedzy i potrzebę uczenia się przez całe
życie.
Korzysta z literatury fachowej, baz danych i innych źródeł w celu
pozyskiwania niezbędnych informacji, zna podstawowe krajowe i
międzynarodowe czasopisma naukowe z dziedziny chemii, samodzielnie
wyszukuje informacje w literaturze w języku polskim i obcym w celu
poszerzania i pogłębiania wiedzy.
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
K_W01, K_W02, K_W05, K_W06
K_U03, K_U07
K_K01, K_K02
Punkty ECTS
2
Bilans nakładu pracy
studentaii
Ogólny nakład pracy studenta: 50 godz. w tym: udział w wykładach: 30 godz.;
przygotowanie się do zaliczeń: 16 godz.; udział w konsultacjach: 4 godz.
Wskaźniki ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami iii:
wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela
o charakterze praktycznym
Data opracowania:
01.10.2013
Koordynator
przedmiotu:
Liczba godzin
34
20
Punkty ECTS
1,4
0,8
dr Agnieszka Z. Wilczewska
SYLABUS
B. Informacje szczegółowe
Elementy składowe sylabusu
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek
Język przedmiotu
Rok studiów/ semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
oraz forma prowadzenia zajęć
Prowadzący
Treści merytoryczne przedmiotu
Efekty kształcenia wraz ze
sposobem ich weryfikacji
Opis
Chemia polimerów
0200-CS2-2CHP
Chemia
Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii
polski
I rok/II semestr
Liczba godzin: 30
Forma prowadzenia zajęć: wykłady 30 godzin
Dr Agnieszka Z. Wilczewska
Metody otrzymywania polimerów; podstawowe polireakcje, kinetyka i
mechanizm polimeryzacji: polimeryzacja rodnikowa, kontrolowana,
pseudożyjąca polimeryzacja rodnikowa (ATRP, RAFT/MADIX, NMP),
polimeryzacja jonowa (anionowa, kationowa) monomerów winylowych i
heterocyklicznych, polimeryzacja GTP, polimeryzacja koordynacyjna,
izomeria w polimerach, mechanizm stereoregulacji, polimeryzacja
metatetyczna i elektrochemiczna, polikondensacja i poliaddycja.
Budowa makrocząsteczek, wpływ mas molowych na właściwości
polimerów). Struktura fizyczna polimerów, właściwości: objętość
właściwa, swobodna i molowa, temperatura zeszklenia, topnienia,
płynięcia i krystalizacji, morfologia polimerów krystalicznych,
sieciowanie, pęcznienie, mieszaniny i stopy polimerowe.
Analiza związków wielkocząsteczkowych: wyznaczanie mas
cząsteczkowych (chromatografia żelowa - GPC, MALDI-ToF,
wiskozymertia, osmometria); analizy termoanalityczne skanignowa
kalorymetria różnicowa, termograwimetria); analizy metodami
spektroskopowymi: spektroskopia elektronowa, spektroskopia
skaningowa, spektroskopia NMR i FTIR.
Środki pomocnicze stosowane do otrzymywania tworzyw sztucznych.
Posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie chemii polimerów, jej
historycznego rozwoju, znaczenia dla postępu nauk ścisłych oraz poznania
świata i rozwoju ludzkości.
Wyjaśnia budowę, właściwości i metody otrzymywania polimerów
różnymi technikami, Wykazuje zainteresowanie podstawowymi procesami
chemicznymi zachodzącymi w środowisku.
Wykazuje znajomość nowoczesnych technik pomiarowych stosowanych w
analizie chemicznej polimerów, charakteryzuje spektroskopowe metody
analizy budowy związków polimerowych, Objaśnia teoretyczne podstawy
działania aparatury pomiarowej stosowanej w badaniach polimerów jak:
DSC, TGA Chromatografia żelowa, NMR, FTIR i inne.
Orientuje się w aktualnych kierunkach rozwoju i najnowszych odkryciach
w zakresie chemii tworzyw polimerowych (np. metody kontrolowanej
polimeryzacji rodnikowej), stosuje zdobytą wiedzę chemiczną do analizy
problemów z dziedziny biologii, ochrony środowiska, farmacji, medycyny.
Określa kierunki dalszego kształcenia i realizuje proces samokształcenia,
rozumie potrzebę popularno-naukowego przedstawiania laikom
wybranych zagadnień z chemii polimerów w szczególności w aspekcie
zastosowania tworzyw polimerowych w życiu codziennym. Rozumie
ograniczenia własnej wiedzy i potrzebę uczenia się przez całe życie.
Korzysta z literatury fachowej, baz danych i innych źródeł w celu
pozyskiwania niezbędnych informacji, zna podstawowe krajowe i
międzynarodowe czasopisma naukowe z dziedziny chemii, samodzielnie
wyszukuje informacje w literaturze w języku polskim i obcym w celu
poszerzania i pogłębiania wiedzy.
Formy pomiaru/oceny pracy studenta:
Zaliczenie pisemne i/lub ustne na ocenę.
K_W01, K_W02, K_W05, K_W06, K_U03, K_U07, K_K01, K_K02
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Obecność na wykładach nie jest warunkiem koniecznym do przystąpienia
do egzaminu.
Zaliczenie przedmiotu przy min. 50% uzyskanych punktów.
Literatura podstawowa:
Florjańczyk Z., Penczek S. (red.), Chemia polimerów tom I, II i III,
Oficyna Wyd. PW, 2001 i 1997
Szlezyngier W., Tworzywa Sztuczne, tom I, II i III, Wydawnictwo
Oświatowe FOSZE, Rzeszów 1998
Stevens M. P., Wprowadzenie do chemii polimerów, PWN, Warszawa
1983
Nicholson J. W., Chemia polimerów, WNT, Warszawa 1996
Pielichowski J., Puszyński A., Technologia tworzyw sztucznych, WNT,
Warszawa 2003
Pielichowski J., Puszyński A., Chemia polimerów, TEZA Wydawnictwo
Naukowo-Techniczne, Kraków 2004
Pielichowski J., Puszyński A., Preparatyka polimerów, TEZA
Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków, 2005
Rabek J. F., Współczesna wiedza o polimerach, PWN, Warszawa 2009
Literatura uzupełniająca:
Żuchowska D., Polimery konstrukcyjne, WNT, Warszawa 2000
Gruin I., Materiały polimerowe, PWN, Warszawa 2003
Przygocki W., Włochowicz A., Uporządkowanie makrocząsteczek w
polimerach i włóknach, WNT Warszawa 2006
Czaja K. Poliolefiny, WNT, Warszawa 2005
Czub P., Bończa-Tomaszewski Z., Penczek P., Pielichowski J., Chemia i
technologia żywic epoksydowych, WNT, Warszawa 2002
Czerniawski B., Nassalski A., Folie opakowaniowe, WNT, Warszawa
1970
Mark H. Tobolsky A. V., Chemia fizyczna polimerów, PWN, Warszawa
1957
……………………………….
podpis osoby składającej sylabus
i
Opis zakładanych efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, z uwzględnieniem form zajęć.
Uwzględnia się tylko efekty możliwe do sprawdzenia (mierzalne / weryfikowalne).
ii
Przykładowe rodzaje aktywności: udział w wykładach, ćwiczeniach, przygotowanie do zajęć, udział w konsultacjach,
realizacja zadań projektowych, pisanie eseju, przygotowanie do egzaminu. Liczba godzin nakładu pracy studenta powinna
być zgodna z przypisanymi do tego przedmiotu punktami ECTS wg przelicznika : 1 ECTS – 25÷30 h.
iii
Zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela są to tzw. godziny kontaktowe (również te nieujęte w rozkładzie
zajęć, np. konsultacje lub zaliczenia/egzaminy). Suma punktów ECTS obu nakładów może być większa od ogólnej liczby
punktów ECTS przypisanej temu przedmiotowi.