Gazprom daje, FIFA nie odbiera

Gazprom daje, FIFA nie odbiera
Imperium Władimira Władimirowicza P. miało za pomocą wielkich sportowych imprez
budować swój pozytywny wizerunek. Niedawną zimową olimpiadę w Soczi przyćmiła jednak
krew na kijowskim Majdanie – a nad kolejną wizytówką, czyli Mundialem w 2018 roku też
zbierają się ciemne chmury.
Po ostatnich wydarzeniach z udziałem Rosji, przede wszystkim po zestrzeleniu przez „zielone ludziki
przypadkowo
w rosyjskich mundurach” liniowego samolotu Malesian Ailrines na całym świecie pojawiają się coraz
silniejsze głosy oburzenia. Już nie tylko artyści – intelektualiści, lecz także coraz większe grono
polityków protestuje przeciwko organizacji piłkarskiego święta nad Wołgą. W ostatnich dniach
mówili o tym między innymi prominentni działacze współrządzącej w Niemczech CDU/CSU. Gry na
rosyjskich stadionach nie wyobrażają też sobie politycy w Holandii – właśnie z kraju brązowych
medalistów ostatnich mistrzostw wywodzi się bowiem najwięcej ofiar tragedii na niebie nad
Ługańskiem.
Aby rozwiać ewentualne wątpliwości P.T. Czytelników oznajmiam, iż i ja jestem przeciwnikiem
przyznawania prawa organizacji wielkich światowych imprez dyktaturom – jest to bowiem bardzo
dalekie od idei sportu. Jednak jestem w stanie założyć się o każdą kwotę i z każdym, iż wszelkie
protesty przeciwko rosyjskiemu „czempionatowi mira” nie przyniosą żadnych efektów. Najważniejsze
powody są bowiem dwa. Po pierwsze – światowe organizacje sportowe – od MKOl począwszy,
poprzez federacje poszczególnych dyscyplin, z zasady ignorują wszystko, co wiąże się z polityką.
FIFA, czyli decydent w sprawach futbolowych,nie jest w tej mierze wyjątkiem. Zdarzały się
mistrzostwa, na których grali agresorzy, a ich ofiary nie mogły, choć się zakwalifikowały (w 1938
roku Niemcy –
Austrii nie było). Bywały też już mundiale, na których mogły się ze sobą zmierzyć kraje w stanie
wojny (Anglia i Argentyna w 1982 roku) lub nie uznające się wzajemnie (USA i Iran w 1998).
Po drugie zaś i ważniejsze – FIFA pod rządami Josepha Blattera to przede wszystkim maszynka do
zarabiania pieniędzy – nie tylko dla dyscypliny, lecz i dla poszczególnych działaczy. Już samo
przyznanie prawa do mistrzostw Rosji i Katarowi (odpowiednio 2018 i 2022) wzbudziło wielką falę
podejrzeń o zwykłą korupcję – oskarżenia te do tej pory władze FIFA skutecznie spychają pod dywan.
W międzyczasie zaś do grona największych sponsorów światowej federacji dołączył rosyjski potentat
paliwowy, czyli Gazprom. A przecież nie po to ktoś coś daje, aby mu odebrano...
Leszek Masierak