Wprowadzenie do 1 i 2 Listu do Koryntian

OAT Świebodzice, 10.01.2015
Wykładowca: dr Sławomir Torbus
Wprowadzenie do 1 i 2 Listu do Koryntian
I. Ogólne wprowadzenie do korespondencji korynckiej
1. Historia relacji Pawła z Koryntianami:
a. Pobyt Pawła w Koryncie (Dz Ap 18)
b. Pierwszy zaginiony list do Koryntan (1 Kor 5,9)
c. 1 List do Koryntian (w odpowiedzi na list i doniesienia ustne Koryntian)
d. Być może druga wizyta Pawła w Koryncie (2 Kor, 2, 1: Sam to sobie postanowiłem, by nie
przychodzić do was ponownie w smutku)
e. Przybycie „superapostołów” żydowskiego pochodzenia, kwestionujących autorytet Pawła (2 Kor
11, 5.22)
f. Drugi zaginiony list do Koryntian (2 Kor 2, 9)
g. 2 List do Koryntian.
2. Korynt – wprowadzenie
a. odbudowany na rozkaz Juliusza Cezara, stanowi część rzymskiej prowincji Achaja
b. dogodne położenie geograficzne (2 porty: Lechaion i Kenchrai;) decyduje o dużym znaczeniu
ekonomicznym, kulturalnym i religijnym tego wielokulturowego 300-tysięcznego miasta
c. gmina chrześcijańska złożona ze 150-200 osób różnego pochodzenia (Żydzi i poganie)
3. I List do Koryntian
a. Paweł odpowiada na pytania Koryntian (pisemne i formułowane ustnie za pośrednictwem „ludzi
Chloe”) dotyczące rozmaitych problemów nurtujących tamtejszy kościół, m.in.: podziały
wewnętrzne, niemoralność seksualna, kontakt religijny z poganami, zachowanie kobiet, problemy
przy Wieczerzy Pańskiej, niewłaściwe używanie darów Ducha Świętego, kwestionowanie
fizycznego zmartwychwstania. Wiele z tych problemów wynika z błędnego przekonania Koryntian
o tym, że zapowiedzi eschatologiczne już się zrealizowały.
b. 1 Kor 11, 2-16
- Paweł komponuje swój wywód w postaci bardzo symetrycznych jednostek, które ułożone są tak,
by główny argument znajdował się w centrum (w. 7-12), a pozostałe elementy odpowiadają sobie
na zasadzie odbicia lustrzanego (np. w. 2 i w. 16 mówiące o zachowywaniu tradycji czy
zwyczajów).
- podstawowym przesłaniem wywodu Pawła jest zachęta do zastosowanie się do Bożego nakazu, by
mężczyźni zachowywali się, jak mężczyznom przystało, a kobiety, jak przystało kobietom; kobiety
z odsłoniętymi głowami upodabniały się do mężczyzn być może traktując eschatologiczną
zapowiedź o braku różnic między kobietami i mężczyznami (por. Gal 3, 28); Paweł nawołuje je do
samokontroli (1 Kor 11, 10)
4. II List do Koryntian
a.Paweł polemizuje z „superaspotołami” pochodzenia żydowskiego, którzy pod jego nieobecność
pojawili się w Koryncie i zakwestionowali jego apostolski autorytet, jako osoby, które nie jest
błogosławiona przez Boga, czego dowodzą słabości, choroba oraz wiele przykrych doświadczeń,
których doznał. Jednocześnie nie jest on osobą prawdziwie duchową z powodu braku mistycznych
doświadczeń.
b. 2 Kor 11:30-12, 10
Paweł odpowiada na zarzuty m.in. wygłaszając tzw. „mowę szaleńca”, której częścią jest fragment
o podróży do trzeciego nieba. Paweł wplata tę opowieść w wywód o swoich słabościach, wśród
których jest tajemnicza choroba. W rozumieniu Pawła choroba ta jest jedna paradoksalnie dowodem
bliskości Boga i jest on nią doświadczony, by nie wynosił się z powodu wielu niesamowitych
mistycznych doświadczeń, spośród których jednym jest opisana podróż do raju. NA przestrzeni
zaledwie kilku wersów Paweł w mistrzowski sposób odpowiada na przynajmniej trzy zarzuty
oponentów: brak umiejętności dobrego wysławiania się (12, 6.10), brak mistycznych doświadczeń
Boga (12, 2-4) oraz choroba (12, 7-9) i inne upokarzające i przykre doświadczenia (12, 10).