Standardy kształcenia dla kierunku studiów: Nauki o rodzinie A
Transkrypt
Standardy kształcenia dla kierunku studiów: Nauki o rodzinie A
Załącznik nr 69 Standardy kształcenia dla kierunku studiów: Nauki o rodzinie A. STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA I. WYMAGANIA OGÓLNE Studia pierwszego stopnia trwają nie krócej niŜ 6 semestrów. Liczba godzin zajęć nie powinna być mniejsza niŜ 1800. Liczba punktów ECTS (European Credit Transfer System) nie powinna być mniejsza niŜ 180. II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA Absolwent powinien posiadać wiedzą interdyscyplinarną obejmującą zagadnienia małŜeństwa i rodziny oraz wiedzę z obszaru nauk: psychologiczno-pedagogicznych, socjologiczno-prawnych, biomedycznych i filozoficzno-teologicznych. Absolwent powinien umieć refleksyjnie spojrzeć na swoje predyspozycje do wykonywania zawodu. Powinien znać język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umieć posługiwać się słownictwem specjalistycznym z zakresu nauk o rodzinie. Absolwent powinien być przygotowany do pracy w charakterze: specjalisty do spraw rodziny; pracownika socjalnego; pracownika poradni małŜeńskich i rodzinnych (doradcy, konsultanta); pracownika wymiaru sprawiedliwości oraz nauczyciela (w szkolnictwie) w zakresie przygotowania dzieci i młodzieŜy do Ŝycia małŜeńskiego i rodzinnego (po ukończeniu specjalności nauczycielskiej – zgodnie ze standardami kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela). Absolwent powinien być przygotowany do pracy w: placówkach oświatowo-wychowawczych, rodzinnych poradniach specjalistycznych, placówkach opiekuńczo-rehabilitacyjnych, agendach słuŜb socjalnych, placówkach pomocy społecznej, placówkach słuŜby zdrowia, agendach samorządowych oraz instytucjach profilaktyki społecznej. Powinien być przygotowany do udzielania pomocy osobom niepełnosprawnym, a takŜe przewlekle i nieuleczalnie chorym oraz członkom ich rodzin. Absolwent powinien być przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia (magisterskich). III. RAMOWE TREŚCI KSZTAŁCENIA III.1 GRUPY TREŚCI KSZTAŁCENIA, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH Razem godziny ECTS 150 20 360 49 510 69 III.2 SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA W GRUPACH, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH Treści kształcenia w zakresie: 1. Filozofii i etyki 2. Psychologii 3. Socjologii 2. Pedagogiki B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH Treści kształcenia w zakresie: 1. Wiedzy o rodzinie w kontekście naukowym 2. Wiedzy o rodzinie w kontekście praktyki społecznej godziny ECTS 150 20 60 30 30 30 360 49 III.3 WYSZCZEGÓLNIENIE TREŚCI I EFEKTÓW KSZTAŁCENIA A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH 1. Kształcenie w zakresie filozofii i etyki Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia i zagadnienia filozofii. Główne kierunki i orientacje filozoficzne na przestrzeni dziejów. Istota poznania, sposoby interpretacji rzeczywistości. Zagadnienie prawdy. Filozoficzne i teologiczne rozumienie świata, człowieka i Boga. Struktura, właściwości, przyczyny, analogie i normatywny wymiar bytu. Kultura jako specyficzny sposób wyraŜania się ludzkiej natury. Filozoficzne ujęcie nauczania i wychowania. Elementy filozofii przyrody oŜywionej. Etyka a inne nauki o moralności. Personalistyczna norma moralności. Źródła moralności czynu ludzkiego. Zagadnienia prawa naturalnego i sumienia. Godność i integralność osoby ludzkiej. Moralny wymiar płciowości człowieka. Podstawowe zasady i normy bioetyczne. Zjawiska kulturowe wobec rozwoju człowieka i rodziny. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia podstawowych pojęć filozoficznych; krytycznej interpretacji rzeczywistości; rozumienia człowieka jako bytu osobowego; filozoficznego pojmowania nauczania i wychowania; określania norm postępowania; oceny zjawisk kulturowych; identyfikowania, analizowania i rozwiązywania dylematów moralnych. 2. Kształcenie w zakresie psychologii Treści kształcenia: Psychologia jako nauka o człowieku. Główne nurty w psychologii. Biologiczne podstawy psychiki człowieka. Pojęcie procesów psychicznych. Procesy poznawcze w kategoriach odbioru i przetwarzania informacji. Percepcja, myślenie i rozwiązywanie problemów. Pamięć. Uczenie się – elementarne i złoŜone formy uczenia się. Emocje. Motywacje. Osobowość – podstawowe koncepcje, struktura osobowości. RóŜnice indywidualne – inteligencja, temperament, styl poznawczy. Poznawanie innych i samego siebie. Psychologiczne i biologiczne ujęcie rozwoju człowieka. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia róŜnych nurtów psychologii i koncepcji człowieka; studiowania i analizowania literatury psychologicznej; identyfikowania procesów psychicznych i mechanizmów funkcjonowania człowieka; wykorzystywania wiedzy z zakresu psychologii w edukacji; posługiwania się metodami poznawania nauczanych; samopoznania i samodoskonalenia; określania róŜnic indywidualnych i wynikających z nich implikacji dla wychowania i kształcenia. 2 3. Kształcenie w zakresie socjologii Treści kształcenia: Geneza, istota i rozwój socjologii. Teorie socjologiczne. Teorie wpływu społecznego. Elementy oraz rodzaje struktur społecznych – ich znaczenie w Ŝyciu społecznym jednostek. Środowisko społeczne – kręgi społeczne, wspólnoty, społeczności lokalne. Grupy społeczne, grupy przynaleŜności i grupy odniesienia – struktura grup, układ ról. Teoria roli społecznej. Interakcje społeczne – symboliczna natura ludzkich interakcji, klasyfikacja podczas interakcji, interakcje z grupami odniesienia i nieobecnymi. Konflikty społeczne i sposoby ich rozwiązywania. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: dostrzegania, analizowania i interpretowania róŜnych zjawisk społecznych; wykorzystywania wiedzy socjologicznej oraz procedur badawczych do diagnozowania i wyjaśniania problemów pedagogicznych. 4. Kształcenie w zakresie pedagogiki Treści kształcenia: Wychowanie a Ŝycie społeczne. Geneza wychowania. Wychowanie w róŜnych kulturach i w róŜnych organizacjach (porządkach) Ŝycia społecznego. Wychowanie a rozwój. Funkcje wychowania. Problematyczność wychowania – konsekwencje. Wychowanie jako czynność techniczna, jako działanie komunikacyjne oraz jako element kulturowy. Instytucje edukacyjne. Relacje między sposobem uprawiania pedagogiki a rozumieniem wychowania. Geneza i struktura wiedzy pedagogicznej. Społeczno-kulturowe uwarunkowania wiedzy pedagogicznej. Związki pedagogiki z innymi dziedzinami wiedzy. RóŜnice między pedagogiką rozumianą jako nauka i jako filozofia wychowania. Typowe pytania pedagogiczne. Struktura i style myślenia pedagogicznego. Aporie pedagogiczne – przymus i swoboda w wychowaniu, wychowanie jako urabianie i jako wspomaganie rozwoju, wychowanie adaptacyjne i emancypacyjne, wychowanie a manipulacja. Dziecko jako podmiot wychowania. Problemy wychowania, błędy wychowania, skuteczność wychowania, niepowodzenia wychowawcze. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia istoty nauki o wychowaniu; rozumienia problemów współczesnej pedagogiki; rozumienia podstawowych kategorii uŜywanych w badaniach nad edukacją i wychowaniem; analizy odmiennych koncepcji wychowania; rekonstruowania załoŜeń oraz koncepcji wychowawczych; rozróŜniania potocznej wiedzy o wychowaniu od wiedzy naukowej; identyfikowania moŜliwości i ograniczeń procesów edukacji i wychowania; posługiwania się róŜnymi koncepcjami wychowania w analizie i opisie rzeczywistości społecznej. B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH 1. Kształcenie w zakresie wiedzy o rodzinie w kontekście naukowym Treści kształcenia: Teorie osobowości. Postawy, potrzeby, motywacje, uczucia, inteligencja człowieka. Mechanizmy obronne człowieka. Charakterystyka rozwoju fizycznego, poznawczego, emocjonalnego, społecznego i moralnego w poszczególnych okresach Ŝycia. Psychologia umierania i Ŝałoby. Problematyka więzi i relacji w rodzinie – psychospołeczne uwarunkowania. Psychologiczna problematyka wyboru partnera do małŜeństwa. Obraz siebie i obraz partnera do małŜeństwa. Znaczenie miłości i poŜycia seksualnego w związku małŜeńskim. MałŜeństwo i rodzina w aspekcie systemowym. Fazy cyklu Ŝycia małŜeńskiego i rodzinnego. Psychologiczne teorie rodziny. Atrakcyjność interpersonalna. Psychologiczne aspekty przygotowania do małŜeństwa. Metody badań psychologicznych – zastosowania w naukach o rodzinie. Rodzina jako podstawowe środowisko Ŝycia człowieka. Funkcje rodziny. Role w rodzinie. Więzi między pokoleniami w rodzinie. Modele rodziny i ich uwarunkowania. Sytuacja rodzin w okresie przemian społeczno-gospodarczych i politycznych. Uwarunkowania wychowania i socjalizacji. Przemiany współczesnych środowisk i instytucji wychowawczych. 3 Demograficzne aspekty funkcjonowania rodziny – struktura rodziny, proces jej powstania, rozwoju (prokreacja), rozpadu i rekonstrukcji. Polityka społeczna państwa wobec rodziny. Relacje między rodziną, społeczeństwem, państwem i Kościołem. Metody badań społecznych – zastosowania w naukach o rodzinie. Analiza struktury i procesu wychowania w rodzinie – rodzina jako środowisko wychowawcze, postawy rodzicielskie, style wychowania, atmosfera wychowawcza w rodzinie, świadomość i kultura wychowawcza rodziców, kultura duchowa i materialna rodziny. Instytucje wychowania i ich współpraca z rodziną. Państwo, Kościół i instytucje pozarządowe wobec rodziny. Metodologiczne aspekty badań nad procesami wychowania i kształcenia. Etapy rozwoju biologicznego człowieka – specyfika w róŜnych okresach ontogenezy. Rozwój, funkcje i zaburzenia organizmu człowieka. Płodność i odpowiedzialne rodzicielstwo. Fizjologia uzaleŜnień. Higiena, profilaktyka i promocja zdrowia. Określenie i źródła prawa rodzinnego – cywilnego i kanonicznego. Normy dotyczące przygotowania do małŜeństwa. Przesłanki zawarcia małŜeństwa świeckiego, warunki zawarcia małŜeństwa kanonicznego. Ustanie małŜeństwa – separacja, rozwód. MałŜeńskie ustroje majątkowe. Stosunki prawne między rodzicami i dziećmi. Pojęcie, rodzaje i przesłanki przysposobienia. Opieka i kuratela. Prawne aspekty opieki i pomocy rodzinie. MałŜeństwo i rodzina w róŜnych religiach – szczególnie w tradycji judeochrześcijańskiej. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia biologicznych, psychologiczno-pedagogicznych, socjologiczno-społecznych, prawnych i religijnych uwarunkowań rozwoju, wychowania i funkcjonowania człowieka w małŜeństwie i rodzinie; rozumienia wiedzy o funkcjonowaniu małŜeństwa i rodziny; rozpoznawania płodności; rozumienia procesu przygotowania do Ŝycia w małŜeństwie i w rodzinie; rozpoznawania zagroŜeń, zaburzeń i kryzysów w rozwoju człowieka; dostosowania działań opiekuńczych, wychowawczych, profilaktycznych i resocjalizacyjnych do zróŜnicowanych potrzeb człowieka; stosowania form instytucjonalnej pomocy małŜeństwu i rodzinie; rozumienia i stosowania prawa w zakresie opieki i pomocy rodzinie; diagnozowania, ewaluacji oraz opracowywania programów i projektów działalności edukacyjnej, opiekuńczej i wychowawczej. 2. Kształcenie w zakresie wiedzy o rodzinie w kontekście praktyki społecznej Treści kształcenia: Charakterystyka rodziny prawidłowo funkcjonującej i dysfunkcyjnej. Warunki powodzenia Ŝycia rodzinnego. Przygotowanie do Ŝycia w rodzinie. Charakterystyka systemów rodzinnych. Analiza zagroŜeń patologią w poszczególnych fazach rozwojowych rodziny. Oddziaływania rodzicielskie a kryzysy Ŝycia rodzinnego. Rodzina wobec problemu – uzaleŜnień, niepełnosprawności, bezrobocia, bezdomności, migracji, ubóstwa, przemocy. Funkcjonowanie rodziny z chorym psychicznie. Rodziny niepełne i zrekonstruowane. Rola rodziców, rodziny, grup rówieśniczych, grup wsparcia i organizacji społecznych w osiąganiu przystosowania i rozwoju. Komunikacja w rodzinie. Zasady komunikacji. Rola komunikacji w rozwiązywaniu konfliktów. Pojęcie, źródła, rodzaje i etapy konfliktów. Strategie i metody rozwiązywania konfliktów. Zasady komunikacji w poradnictwie małŜeńskim i rodzinnym. Budowanie kontaktu interpersonalnego. Warunki pracy poradni. Pomoc małŜeństwu i rodzinie w infrastrukturach świeckich i eklezjalnych. Definicja, pojęcie, cele i metody pracy socjalnej. Problemy etyczne i zawodowe pracownika socjalnego. Instytucjonalne formy pomocy społecznej. Ewaluacja pracy socjalnej. Rodzinny kontekst zdrowia i choroby. Psychospołeczny wymiar zdrowia w rodzinie. Rozwiązywanie problemów osób chorych i z niepełnosprawnością – pacjent jako osoba, wartość Ŝycia i sens troski o zdrowie, znaczenie cierpienia i śmierci. Zadania rodziny, społeczeństwa i instytucji wobec chorych i z niepełnosprawnością. Formy opieki nad chorymi w stanie terminalnym. Ruch 4 hospicyjny w Polsce i na świecie. Wolontariat hospicyjny. Infrastruktury opieki paliatywnej i hospicyjnej. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: analizy struktury i funkcji rodziny; rozpoznawania kryzysów w rodzinie; wspierania rodziny w sytuacjach trudnych; rozumienia przyczyn i skutków psychopatologii w Ŝyciu rodzinnym; diagnozowania Ŝycia rodzinnego; identyfikowania systemów wsparcia rodziny; diagnozowania i doradztwa w sprawach stosowania ośrodków terapeutycznych; posługiwania się komunikatami werbalnymi i niewerbalnymi w relacji interpersonalnej; identyfikowania sytuacji konfliktowych i ich źródeł; rozwiązywania konfliktów; przyjmowania i udzielania informacji zwrotnych; korzystania z metod pracy socjalnej; stawiania diagnozy społecznej i socjalnej; opracowywania i oceny programów naprawczych; identyfikowania placówek pomocy społecznej; identyfikowania problemów psychiczno-duchowych osób z niepełnosprawnością oraz chorych i ich rodzin; analizy studium przypadków ludzi chorych; prowadzenia rozmów z terminalnie chorymi i ich rodzinami; nawiązywania kontaktu z instytucjami pomocy społecznej; udzielania wsparcia i aktywizowania osób społecznie marginalizowanych i osób z niepełnosprawnością. IV. PRAKTYKI Praktyki powinny trwać nie krócej niŜ 4 tygodnie. Zasady i formę odbywania praktyk ustala jednostka uczelni prowadząca kształcenie. V. INNE WYMAGANIA 1. Programy nauczania powinny przewidywać zajęcia z zakresu wychowania fizycznego – w wymiarze 60 godzin, którym moŜna przypisać do 2 punktów ECTS; języków obcych – w wymiarze 120 godzin, którym naleŜy przypisać 5 punktów ECTS; technologii informacyjnej – w wymiarze 30 godzin, którym naleŜy przypisać 2 punkty ECTS. Treści kształcenia w zakresie technologii informacyjnej: podstawy technik informatycznych, przetwarzanie tekstów, arkusze kalkulacyjne, bazy danych, grafika menedŜerska i/lub prezentacyjna, usługi w sieciach informatycznych, pozyskiwanie i przetwarzanie informacji – powinny stanowić co najmniej odpowiednio dobrany podzbiór informacji zawartych w modułach wymaganych do uzyskania Europejskiego Certyfikatu Umiejętności Komputerowych (ECDL – European Computer Driving Licence). 2. Programy nauczania powinny obejmować treści poszerzające wiedzę ogólną w wymiarze nie mniejszym niŜ 60 godzin, którym naleŜy przypisać nie mniej niŜ 3 punkty ECTS. 3. Programy nauczania powinny zawierać treści z zakresu ochrony własności intelektualnej. 4. Przynajmniej 40% zajęć powinny stanowić seminaria, konwersatoria, ćwiczenia lub warsztaty. 5. Za przygotowanie do egzaminu dyplomowego (w tym za przygotowanie pracy dyplomowej, jeśli przewiduje ją program nauczania) student otrzymuje 10 punktów ECTS. 5 B. STUDIA DRUGIEGO STOPNIA I. WYMAGANIA OGÓLNE Studia drugiego stopnia trwają nie krócej niŜ 4 semestry. Liczba godzin zajęć nie powinna być mniejsza niŜ 800. Liczba punktów ECTS nie powinna być mniejsza niŜ 120. II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA Absolwent powinien dysponować zaawansowanym – w stosunku do studiów pierwszego stopnia – przygotowaniem w zakresie nauk o rodzinie. Absolwent powinien posiadać umiejętności samodzielnego rozwiązywania problemów w zakresie pomocy rodzinie. Absolwent powinien móc samodzielnie wykonywać zadania jako wykwalifikowany pracownik poradni małŜeńskich i rodzinnych (doradca), jako pracownik wymiaru sprawiedliwości (kurator społeczny i rodzinny, mediator), specjalista do spraw rodziny (familiolog), animator środowiska rodzinnego oraz pracownik socjalny. Absolwent powinien być przygotowany do udzielania pomocy osobom niepełnosprawnym, osobom przewlekle i nieuleczalnie chorym oraz ich rodzinom. Absolwent powinien być przygotowany do pracy w szkolnictwie (w zakresie przygotowania dzieci i młodzieŜy do Ŝycia małŜeńskiego i rodzinnego) – po ukończeniu specjalności nauczycielskiej (zgodnie ze standardami kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela). Absolwent powinien być przygotowany do pracy w: placówkach oświatowo-wychowawczych, rodzinnych poradniach specjalistycznych, placówkach opiekuńczo-rehabilitacyjnych, agendach słuŜb socjalnych, placówkach pomocy społecznej, placówkach słuŜby zdrowia i resocjalizacyjnych, agendach samorządowych, instytucjach profilaktyki społecznej oraz instytucjach wymiaru sprawiedliwości. Absolwent powinien być przygotowany do podejmowania wyzwań badawczych oraz kontynuowania edukacji na studiach trzeciego stopnia (doktoranckich). III. RAMOWE TREŚCI KSZTAŁCENIA III.1 GRUPY TREŚCI KSZTAŁCENIA, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH Razem godziny 120 210 330 ECTS 16 28 44 III.2 SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA W GRUPACH, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 6 A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH Treści kształcenia w zakresie: 1. Logiki i metodologii badań nad rodziną 2. Antropologii 3. Bioetyki B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH Treści kształcenia w zakresie: 1. Pomocy małŜeństwu i rodzinie 2. Historyczno-kulturowych uwarunkowań małŜeńsko-rodzinnego 3. Uwarunkowań prokreacji i zdrowia rodziny godziny 120 ECTS 16 30 30 60 210 28 Ŝycia III.3 WYSZCZEGÓLNIENIE TREŚCI I EFEKTÓW KSZTAŁCENIA A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH 1. Kształcenie w zakresie logiki i metodologii badań nad rodziną Treści kształcenia: Język jako narzędzie poznania i komunikacji. Definiowanie, klasyfikacja i podział logiczny języka. Logika klasyczna. Rozmaitość i jedność nauk – unifikacja a fragmentaryzacja, klasyfikacja nauk. Cechy poznania naukowego. Badania ilościowe i jakościowe. Organizacja i etapy badań. Metody badawcze. Opracowanie i interpretacja wyników badań. Metodologiczna specyfika badań nad małŜeństwem i rodziną (system nauk o rodzinie). RóŜnorodne podejścia metodologiczne badań nad rodziną. Narzędzia, techniki, metody i procedury badań. Strategie ilościowe i jakościowe. Opracowywanie wyników badań. Wnioskowanie i formułowanie wniosków. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: wyraŜania myśli i wykonywania czynności badawczych; wykorzystywania warsztatu badawczego; dokonywania oceny poprawności metodologicznej badań; organizowania i realizowania badań nad małŜeństwem i rodziną; konstruowania i stosowania narzędzi badawczych w zaleŜności od potrzeb i celów; opracowywania materiału ilościowego i jakościowego oraz formułowania zaleceń praktycznych. 2. Kształcenie w zakresie antropologii Treści kształcenia: Przedmiot, nurty, cele i metody antropologii. Źródła antropologii filozoficznej i teologicznej. Geneza człowieka. Struktura bytowa człowieka i sens jego egzystencji. Człowiek i jego działanie. Człowiek wobec dobra i zła moralnego. Wolność i rozumność osoby ludzkiej. Człowiek w relacji do drugiej osoby, świata i Boga. Rozwój osobowy poprzez miłość i odpowiedzialność. Człowiek w rodzinie, narodzie, społeczeństwie i kulturze. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: krytycznej oceny koncepcji antropologicznych; identyfikowania załoŜeń antropologicznych w róŜnych teoriach i koncepcjach występujących w naukach społecznych. 3. Kształcenie w zakresie bioetyki Treści kształcenia: Istota i wartość Ŝycia. Zagadnienia bioetyczne związane z początkiem i końcem Ŝycia – eksperymenty medyczne, ingerencje genetyczne, klonowanie człowieka, zapłodnienie in vitro, aborcja, samobójstwo, eutanazja, kara śmierci, poświęcenie Ŝycia. Ingerencje medyczne ukierunkowane na podtrzymanie zdrowia i Ŝycia oraz w celach innych niŜ ratowanie Ŝycia i zdrowia. Elementy ekologii. 7 Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: wykorzystywania wiedzy antropologicznej w bioetyce; rozpoznawania, analizowania i argumentowania w sprawach dylematów moralnych dotyczących ingerencji biomedycznych w Ŝycie i zdrowie człowieka. B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH 1. Kształcenie w zakresie pomocy małŜeństwu i rodzinie Treści kształcenia: Koncepcje zdrowia psychicznego. Geneza zaburzeń rozwoju i funkcjonowania człowieka. Norma i patologia w zachowaniu ludzkim. Systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych. Reakcje nerwicowe, zespoły psychosomatyczne, zaburzenia zachowania, zaburzenia psychotyczne. Zaburzenia emocjonalne, uzaleŜnienia, samobójstwa, agresja, przemoc. Pojęcie, zadania i załoŜenia poradnictwa oraz terapii małŜeńskiej i rodzinnej. Antropologiczne podstawy poradnictwa. Główne kierunki poradnictwa i terapii. Poradnictwo oraz terapia małŜeńska i rodzinna. Poradnictwo integralne, poradnictwo na poszczególnych etapach Ŝycia małŜeństwa i rodziny. Wybrane obszary polityki społecznej – związki z sytuacją małŜeństwa i rodziny. Polityka zdrowotna i edukacyjna. Etyczne aspekty polityki społecznej. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia aspektów psychologii klinicznej i psychiatrii umoŜliwiających porozumienie i współpracę z psychologiem i lekarzem; orientowania się w róŜnych koncepcjach dotyczących genezy i terapii zaburzeń psychicznych; prowadzenia rozmów z osobami potrzebującymi wsparcia; przygotowywania diagnozy i prognozy w procesie terapeutycznym; rozpoznawania konfliktów i kryzysów; opracowywania strategii rozwiązywania kryzysów; organizowania poradnictwa małŜeńsko-rodzinnego; wskazywania właściwych form prywatnej i publicznej pomocy instytucjonalnej małŜeństwu i rodzinie. 2. Kształcenie w zakresie historyczno-kulturowych uwarunkowań Ŝycia małŜeńsko-rodzinnego Treści kształcenia: Struktura i funkcje rodziny w wymiarze historycznym. MałŜeństwo i rodzina w tradycji judeochrześcijańskiej. Teologiczne i filozoficzne podstawy godności osoby ludzkiej. Zasady miłości w relacjach międzyosobowych, w małŜeństwie i w rodzinie. Pojęcie i funkcje obrzędowości rodzinnej. Skutki społeczne obrzędowości rodzinnej. Obrzędowość rodzinna w kontekście Ŝycia religijnego i narodowego. Elementy szczegółowej analizy demograficznej. Procesy demograficzne. Polityka ludnościowa – aspekty etyczne. Struktura społeczna a bezpieczeństwo socjalne. Doktryny społeczne a koncepcje polityki społecznej. Polityka prorodzinna. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia znaczenia wpływu czynników kulturowych na Ŝycie małŜeńsko-rodzinne; rozumienia sakralnego wymiaru małŜeństwa, godności osoby ludzkiej i miłości; diagnozowania współczesnych zagroŜeń obrzędowości rodzinnej; promowania obrzędowości rodzinnej; rozumienia tendencji występujących w zmianach ludnościowych; analizy danych demograficznych; rozumienia procesów zachodzących w rodzinie na tle analizy danych demograficznych; identyfikowania problemów społecznych, ich przyczyn i konsekwencji dla rodziny; identyfikowania powiązań między doktrynami społecznymi a polityką prorodzinną. 1. Kształcenie w zakresie uwarunkowań prokreacji i zdrowia rodziny Treści kształcenia: Genetyczne i środowiskowe czynniki ontogenezy człowieka. Fizjologia aktu prokreacyjnego, początki Ŝycia ludzkiego, fazy rozwojowe dziecka w okresie prenatalnym, ciąŜa, poród, połóg, pielęgnacja noworodka. Psychologiczne uwarunkowania więzi między dzieckiem a rodzicami w okresie pre- i postnatalnym. Uwarunkowania postaw prokreacyjnych – kulturowe, rodzinne, psychologiczne, sytuacyjne, medyczne i etyczne. Ekologia i zagroŜenia prokreacji. Psychospołeczne 8 aspekty trudności w prokreacji. Psychospołeczne, etyczne i medyczne aspekty aborcji. Diagnostyka prenatalna, poradnictwo genetyczne, urodzenie dziecka chorego i martwego. Przyczyny, diagnozowanie i leczenie bezpłodności. Dojrzewanie psychoseksualne, menopauza, andropauza. Seksualność człowieka – zaburzenia i współczesne zagroŜenia identyfikacji płciowej. Instytucje wspomagające rodzinę z problemami Ŝycia seksualnego. Fizjologia płodności. Charakterystyka, podział i rodzaje metod planowania rodziny. Psychologiczne i etyczne aspekty róŜnych metod planowania poczęcia. Odpowiedzialne rodzicielstwo. Diagnozowanie płodności kobiety. Technologie wspomagające rozpoznawanie płodności. Metodyka naturalnego planowania rodziny (NPR). Instytucjonalne formy nauczania metod planowania rodziny. Szkoła rodzenia. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia biologicznych praw kierujących prokreacją; rozpoznawania czynników warunkujących płodność męŜczyzny i kobiety; określania przyczyn trudności z poczęciem dziecka oraz wskazywania instytucji pomocy; rozumienia problemów osób w okresie dojrzewania, menopauzy lub andropauzy; rozpoznawania biomedycznych i psychospołecznych uwarunkowań zaburzeń seksualnych; rozumienia metod planowania rodziny; kształtowania prawidłowych postaw wobec prokreacji i Ŝycia człowieka; nauczania metody NPR; przygotowywania pomocy dydaktycznych do pracy z rodzinami. V. INNE WYMAGANIA 1. Za przygotowanie pracy magisterskiej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego student otrzymuje 20 punktów ECTS. 9