Powiew misyjny w Mongolii

Strona misyjno- ewangelizacyjna, o. Z. Grad, SVD - misjonarz z Madagaskaru
Powiew misyjny w Mongolii
Autor: Zdzisław Grad
10.08.2007.
Korzenie państwowości sięgają XIII w., kiedy to Czingis Chan zjednoczył plemiona nomadów. W wyniku
tego powstało Imperium Mongolskie, które rozciągało swoje wpływy na całą centralną Azję. Szczyt
świetności osiąga ono za czasów panowania Kublai Chana, wnuka Czingis Chana.
Korzenie państwowości sięgają XIII w., kiedy to Czingis Chan zjednoczył plemiona nomadów. W wyniku
tego powstało Imperium Mongolskie, które rozciągało swoje wpływy na całą centralną Azję. Szczyt
świetności osiąga ono za czasów panowania Kublai Chana, wnuka Czingis Chana.
Pod koniec XVII w. Mongolii staje się jedną z prowincji Chin, nazwaną Zewnętrzną Mongolią. W 1911
roku, po rewolucji republikańskiej w Chinach nacjonaliści mongolscy ogłaszają niepodległość państwa.
Jednak w cztery lata później Chińczycy znowu przejmują władzę. W 1921 roku z pomocą sowieckiej Rosji
Mongolia po raz kolejny odrzuca chińskie panowanie. W 1924 roku powstaje Ludowa Republika Mongolii.
Rozpoczyna się program defeudalizacji i kolektywizacji rolnictwa. W 1932 roku wybuchają antyrządowe
demonstracje, które zostają krwawo zdławione. W 1946 roku Chiny ostatecznie uznają niepodległość
Mongolii.
W 20 lat później podpisany zostaje pakt o przyjaźni i współpracy z ZSRR. Pod koniec lat 80-tych
zredukowana zostaje liczba oddziałów rosyjskich stacjonujących w Mongolii. Kraj poszerza kontakty
międzynarodowe. W 1990 roku, po wydarzeniach w Europie Środkowej, rozpoczynają się demonstracje
domagające się większej demokratyzacji życia. Postkomunistyczna Mongolska Partia Rewolucyjna
wygrywa pierwsze wolne wielopartyjne wybory. W rok później rozpoczyna się proces prywatyzacyjny.
Kościół katolicki w Mongolii jest ciągle w początkowym stadium rozwoju. Liczy jedynie 3 tys. wiernych i w
sumie 21 kapłanów i sióstr zakonnych. Oficjalną działalność rozpoczął w 1992 roku. Na początku trzeba
było zorganizować struktury, znaleźć miejsca modlitwy.
Misjonarze musieli też nauczyć się języka, który bynajmniej nie jest łatwy. "Rozpoczęliśmy od
zwyczajnego świadczenia o naszej wierze. - mówi o. Wens Padilla, ze Zgromadzenia Misjonarzy
Niepokalanego Serca Maryi, przełożony misji w Ułan Bator. - Po prostu żyliśmy wartościami, jakie niesie
Ewangelia, nie próbując nikogo nawracać. Ludzie zaczęli nazywać nas grupą 'chodź i zobacz'. Wszystko
przez to, iż tego powiedzenia często używaliśmy, gdy ludzie przychodzili i pytali, o co w tym wszystkim
chodzi."
Dziś praca misjonarzy skupia się głównie wokół edukacji młodzieży i pomocy dzieciom ulicy. W Ułan Bator
o. Gilbert Sales prowadzi Centrum Opieki im. Theofila Verbista, założyciela Zgromadzenia. Ośrodek,
otwarty w 1997 roku, daje schronienie 120 dzieciom w wieku od 2 do 15 lat. Centrum jest czyste i
przytulne, dzieciom zapewnia się pomoc medyczną. Niektóre mają możliwość uczęszczania do szkoły.
Całe przedsięwzięcie finansowane jest przez Generalat Zgromadzenia Misjonarzy Niepokalanego Serca
Maryi, Papieskie Zgromadzenia Misyjne i organizację "Pomoc Kościołowi w Potrzebie". Oprócz tego w
innych rejonach miasta misjonarze prowadzą przedszkole oraz cztery mini-szkoły, odwiedzają młodych
przebywających w więzieniu i opiekują się dziećmi niepełnosprawnymi. Razem z lokalnymi nauczycielami
często wychodzą na ulice, by ich poszukać dzieci ulicy i dać im możliwość rozpoczęcia nowego życia.
Na pytanie, czy młodzi ludzie interesują się chrześcijaństwem, o. Padilla odpowiada: "Oczywiście, że tak.
Powiedziałbym nawet, że to właśnie młodzi są naszą siłą. Jest w nich niezwykle dużo entuzjazmu. Z
niesłychaną gotowością oddają się służbie innym, pomagają w nauczaniu młodszych katechizmu. Czasem
prowadzą też z nimi niektóre zajęcia szkolne.
Kilku z nich brało udział w ostatnich zgromadzeniach młodzieży: w 1997 roku w Światowym Dniu
http://www.grad.svd-mad.org
Kreator PDF
Utworzono 8 March, 2017, 06:25
Strona misyjno- ewangelizacyjna, o. Z. Grad, SVD - misjonarz z Madagaskaru
Młodzieży w Manili, w 1999 roku w Azjatyckim Spotkaniu Młodych w Tajlandii oraz w Światowym Dniu
Młodzieży w Rzymie, w sierpniu ubiegłego roku. Dwóch z nich studiuje obecnie na Uniwersytecie św.
Urbana w Rzymie i mamy nadzieję, że po powrocie do Mongolii czynnie włączą się w misję Kościoła w
kraju."
Najważniejszym problemem współczesnej Mongolii jest niski poziom moralny życia, Więzy rodzinne są
słabe, szerzy się alkoholizm. Przemoc w rodzinach jest częstą przyczyną ucieczek z domów. Jednym z
powodów takiego stanu rzeczy jest coraz większe ubóstwo społeczeństwa. Według oficjalnych statystyk
co trzecia rodzina w Mongolii, żyje na granicy nędzy.
http://www.grad.svd-mad.org
Kreator PDF
Utworzono 8 March, 2017, 06:25