Kara porządkowa uzasadnia zwolnienie pracownika

Kara porządkowa uzasadnia zwolnienie pracownika
Sąd Najwyższy stwierdził, że przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę
może być wcześniejsze nałożenie na pracownika kary porządkowej.
Zwolniony nie może skutecznie kwestionować takiego wypowiedzenia,
jeżeli od kary nie odwołał się do sądu pracy.
Pracownik był zatrudniony w firmie od listopada 1998 r. na stanowisku
starszego mistrza zmianowego. Do jego zadań należało nadzorowanie grupy 46
pracowników oraz prowadzenie gospodarki materiałowej. W sierpniu 2006 r.
pracodawca nałożył na pracownika karę porządkową i nie wypłacił mu premii.
Jako przyczynę podał naruszenie obowiązków pracowniczych w postaci braku
właściwego nadzoru oraz złej organizacji pracy. Od wymierzonej kary pracownik
złożył sprzeciw, który nie został uwzględniony przez pracodawcę.
W okresie od końca sierpnia do listopada 2006 r. pracownik przebywał na
zwolnieniu lekarskim. W związku z przedłużającą się jego nieobecnością firma
zatrudniła na to stanowisko stażystę skierowanego przez powiatowy urząd
pracy. Dnia 30.11.2006 r. pracodawca przekazał pracownikowi oświadczenie o
wypowiedzeniu mu umowy o pracę. Jako przyczynę wypowiedzenia podał
niedostateczną inicjatywę na stanowisku samodzielnym, trudności w
wykonywaniu pracy oraz długotrwałą nieobecność w pracy powodującą
dezorganizację.
Z decyzją firmy nie zgodził się pracownik, który wniósł pozew do sądu I
instancji o odszkodowanie za nieuzasadnione zwolnienie. W ocenie sądu
choroba pracownika oraz jego nieobecność w pracy nie może stanowić
uzasadnionej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę. Sąd nie zgodził się z
argumentacją firmy, która twierdziła, że przedłużająca się nieobecność
pracownika spowodowała dezorganizację w firmie. Wskazał, że jego obowiązki
zostały przejęte przez stażystę skierowanego przez urząd pracy. Dlatego sąd
zasądził od pozwanej firmy na rzecz pracownika około 12 tys. zł.
Od tego wyroku firma odwołała się do sądu II instancji. Sąd ten uznał, że
jedyną uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy były trudności w
wykonywaniu pracy w firmie. Wskazał też, że zwolniony pracownik miał tego
świadomość. W przypadku gdy jego sprzeciw od ukarania nie został
uwzględniony przez pracodawcę, powinien wystąpić do sądu z powództwem o
uchylenie tej kary. Nie skorzystał jednak z tej możliwości. Zdaniem sądu w
sposób dorozumiany uznał zasadność nałożonej na niego kary, a więc
zaakceptował słuszność postawionych mu zarzutów. Sąd II instancji zmienił
zaskarżony wyrok w całości i oddalił powództwo zwolnionego pracownika.
Pracownik wniósł jednak do SN skargę kasacyjną. Sąd ten wskazał, że
pracownik, który wniósł sprzeciw od kary porządkowej, powinien w ciągu 14 dni
od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o
uchylenie zastosowanej wobec niego kary. Ponadto uznał, że pracownik, który
nie wystąpił do sądu pracy o odrzucenie tego sprzeciwu, nie może skutecznie
kwestionować uzasadnienia przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę, i oddalił
skargę kasacyjną.
Wyrok SN z 3.10.2008 r., II PK 62/08