Jan Paweł II - Motyli wolontariat

Jan Paweł II (16.10.1978 – 2.04.2005)
(Karol Wojtyła)
Gdy czekał na Ciebie Pierścień Rybaka
i Paliusz też,
a świat – jak uczniak – się wiercił,
Ty, wzrastałeś …
/Panie, jam Dawid, syn Izai,
Piastowy jestem syn.
Ty mi na sercu znak wypalisz –
zasłucham się w Twój rym.
(…)
Karol Wojtyła (19 l.) Sonet „Pieśń poranna”/
–––
Słowami, – jakimi?
Języka, – którego?
Można by opisać życie tak Świętego!
Brak jest tylu czasowników (…),
Rzeczowników także brak (…),
Też zbyt mało przymiotników (…),
Jak? Gdzie? Kiedy? – i przysłówków już nie starcza.
Liczebniki? – w nich nadzieja – by policzyć,
wszystkie Twoje – wielkie dzieła!
Lecz któż zliczy serca bicia, myśli westchnień, słów natchnienie;
słów, co – poetycką, polską duszą – inkaustem się wylać muszą.
Kto policzy … Twoje Credo głosem ciszy zaśpiewane.
Ile było znaków Krzyża – mocą cierpień nakreślonych;
kto wymieni ślad postaci, tymże znakiem, na posadzce zostawiony.
Któż doliczy się Twych kroków przez granice przekroczonych,
a tam … mrowia bliźnich pośród lasu rąk i oczu spotykanych.
Kto policzy?, bo …
ozdobników i spójników – nawet z rolą wykrzykników –
ciągle jeszcze jest za mało,
aby ująć w zwykłe słowa Twoją ziemską drogę całą.
–––
Na Twój pogrzeb przybył wiatrem sam Duch Święty
i ciesząc się z Santo Subito Piotrowego Placu,
przewracał na Twym sercu Ewangeliarza stronnice –
od deski ALFA do deski OMEGA –
by ułożyć je ostatecznym początkiem.
Czym była ta lekcja dla naszych zmysłów,
jak nie pięknem sojuszu Fidelis et Ratio!
Santo Giovanni Paolo II ,
bądź Patronem ludzi przebaczających i dobra z przebaczenia płynącego;
naucz nas prosić Drugiego o przebaczenie, którego nigdy wyczerpać nie można.
Aiuta! – a me.
Aiuta! – a tutti.
(w j.włoskim: Pomóż! – mnie.
Pomóż! – wszystkim.)
(autor: Barbara Nowakowska)